VUILNISBAK
UIT DE OORLOG
TRILT GOLVEND
UIT DE BAND
Eerlijke
kans voor
eerlijke
vrijbuiters
Hieuw tijdperk voor zendamateurs
DEN HAAG Het is in de ether
nog nooit zo druk geweest als deze
week. Vooral de 11 meter band (de
27 mhz-band) heeft sinds dinsdag
avond een niet te tellen aantal ge
sprekken tussen Nederlandse radio
amateurs te verwerken gekregen.
„Het was, aldus de heer J. F. Har-
tog, voorzitter van de V.R.A.-N.C.B.-
H.C., een compleet gekkenhuis. Dat
lieve mens, mevrouw Groensmit-
van der Kallen, (Tweede Kamerlid
van de K.V.P.) weet nu wat zij zich
op de hals gehaald heeft, toen zij
dinsdag 5 maart met een motie
kwam. Daarin werd de regering,
vooral staatssecretaris van Huiten
van Verkeer en Waterstaat, met zo
veel woorden uitgenodigd na te
gaan of de nog niet gelegaliseerde
radio-zendamateurs collectief via
hun vereniging een zendmachtiging
zouden kunnen krijgen. Het was of
ik een enorme dreun kreeg, toen
bleek, dat een grote meerderheid
van de Tweede Kamer (PvdA, D'66,
K.V.P., A.R.P. en C.H.U.) de motie
van mevrouw Groensmit steunde.
A''es draaide om me heen. Daar had
nou vijf jaren voor gevochten en
vijf minuten besliste de Kamer,
dat het nu eindelijk maar eens
moest gebeuren. Uren later hebben
we alle zenders opengegooid. We
konden het niet laten. Dat lieve
mens toch..."
Nederland telt een enorme hoeveelheid
zendamateurs. Nederlanders kunnen het
nu eenmaal niet laten. Ze experimenteren
met de waterhuishouding, met de bouw,
met de kunst, met het middelbaar en wetp-
schappelijk onderwijs. Ze nemen als kind
al proeven in de huiselijke kelders of op
zolder met pas geleerde scheikundige for
mules. Ze experimenteren met vuurwerk
en met opgevoerde bromfietsmotoren. Dus
experimenteren ze ook met de mogelijkhe
den van de radiogolven.
De apparatuur voor dit soort experimenten
ligt trouwens in de winkel voor het grijpen.
Een zendertje ter grootte van een sigaret
tendoosje is voor een rechtgeaarde ama
teur al even kostbaar als een adembene-'
mend apparaat vol knoppen, lampjes, mi
crofoons enz. enz. „Nederland telt er zeker
tienduizenden", zegt voorzitter Hartog van
de V.R.A.-N.C.B.H.C., ofwel de Vereniging
van Radio Amateurs-Nederlandse Citizen
Band Hobby Club.
Nederlancf zou trouwens Nederland niet
zijn, als de verenigingen niet de grond uit
zouden vliegen. En zo staat men voor de
Veron, de erkende zend-amateurs, de
V.R.A.-N.C.B.H.C. van mijnheer Hartog
met zijn 2000 leden („maar de laatste da--
gen vliegt het aantal leden omhoog. Over
een week hebben we er misschien al
20.000"), de Stichting Radio Communicatie
amateurs van de heer H. J. Th. Zonderland
te Den Haag met afdelingen in Den Haag,
Delft en Leiden; de Nederlandse Commu
nicatie Vereniging met'diverse afdelingen
in Nederland en nog enkele verenigingen.
De Veron is de organisatie van de erkende
amateurs. Zij heben een, wat men noemt,
gepeperd technisch examen moeten afleg
gen, voordat de P.T.T. hun een officiële
zendmachtiging gaf. Zendend op o.m. de
2, 10, 20, 40, 80 meter-band reiken ze met
hun cimateurzendinstallatie over de gehele
wereld. Zo halen zij de grenzen bij elkaar
in hun huiselijke studio en spreken met
collega's-amateurs in Europa, in Nieuw
Zeeland, in Canada en als het moet op de
Noord- en Zuidpool. Dat zijn de grote
jongens, die met hun technisch kennen en
kunnen de amateurstatus praktisch al ge
passeerd zijn. Ook al bekleden ze buiten
hun huiselijke studio alle mogelijke andere
eerzame beroepen.
Tienduizenden andere amateurs hebben
zich niet door dat gepeperde technische,
examen kunnen worstelen. Hun wiskunde,
hun logarithmen reikten niet ver genoeg,
om alle technische in- en outs van een
zendapparatuur te beheersen tot het aller
laatste en kleinste electronisch verbindink-
je toe. Andere amateurs begonnen er niet
eens aan, omdat zij bij voorbaat wisten,
dat die studie hun boven het hoofd zou
groeien, of uit de hand zou lopen. En dan
krijg je toestanden als er sinds 1945 ge
weest zijn: duizenden amateurs, die de 11
meter (27mhz-band) in beslag nemen en er
nu sinds jaar en dag hun gesprekken over
voeren: Met dat duidelijke verschil, dat zij
niet verder komen dan vrienden en magen
in een straal van zo'n 40 tot f>0 km. De
11 meterband voor eerlijke vrijbuiters.
De 11 meter band is een verlaten militaire
band uit de Tweede Wereldoorlog, thans
in vakkringen de Vuilnisbakken-band ge
noemd. Hij stoort als geen ander door
industriële en andere machineriën en ap
paratuur. Maar 's avonds laat en 's nachts
kan men er verrukkelijk mee spelen. Allee;
n; zonder machtiging mag dat niet en de
De eerlijke vrijbruiter, die op een zendmachtiging wacht.
P.T.T. speurt daarom ook bij nacht en
ontij naar clandestiene zenders, die lucht
en landverkeer dikwijls ernstig storen.
Daarom ook de voortdurende jacht op de
clandestiene muzikale zenders in vooral
oost- en noord-Nederland. Zenders, die
ernstige gevaren opleveren voor het lucht
verkeer, dat ook in oost en noord-Neder
land zeer frequent is.
Maar vanwaar de hartstocht, waarmee de
P.T.T ook de gebruikers van die 11 meter
vuilnisbakken-band achterna zit? Ook die
mensen veroorzaken vaak ernstige storin
gen. Zij kunnen zelfs met die baby-appara-
tuur verkeerslichten laten verspringen,
hun stemmen via radio en tv. laten door
dringen in de huiskamers van de nabije
buren. En er zelfs modelvliegtuigjes in
Italië mee laten verongelukken? „Dwaas
heid", aldus voorzitter Hartog van de N.C.-
B.H.C. „Ons vermogen reikt nauwelijks tot
50 km.".
Heel wat radio-amateurs van de 11 meter
band hebben al processen gehad en zijn
hun apparatuur kwijt geraakt. Maar met
de hartstocht van de ware amateur kopen
ze weer nieuwe toestelletjes en beginnen
opnieuw aan hun hobby.
Is die hele amateur-radiowereld zo'n jungle
als officiële instanties wel eens willen doen
geloven? „Er wordt door malafide mensen,
of door mensen, die totaal niet weten
waarmee ze spelen, wel eens vreemd gema
nipuleerd met vooral de baby-apparatuur.
En dan krijg je de toestanden waartegen
de P.T.T. ook volgens ons zeer terecht
streng optreedt. Het is natuurlijk te gek,
dat een tv.-kijker zoals deze week in Ut
recht bijna een doodschrik krijgt, wanneer
hij door zijn beeld een stem hoort, dat hij
zijnkleuren-t.v. nog niet betaald heeft Dat
gaat inderdaad alle perken te buiten",
aldus voorzitter Hartog van de N.C.B.H.C.
Maar zijn vereniging stelt keiharde eisen
aan haar leden ondergebracht in zo'n 20
afdelingen, o.a in Deventer, Westfriesland,
Den Haag. Delft (in oprichting), Katwijk,
Leiden, Zwolle, Leeuwarden (in oprich
ting). De leden van zijn vereniging mogen,
op straffe van schorsing, in t.v.-tijd niet
zenden. Zij zenden met het oog op alle
mogelijke andere storingen ook het liefst
met een 5 watt-vermogen. Juist omdat de
apparatuur met kleiner vermogen veel eer
der storingen veroorzaakt.
De leden van Veron hebben daarmee na
tuurlijk geen problemen. Zij verkeren in
feite in een bevoorrrechte positie door hun
grote technische kennis en door de felbe
geerde zendmachtiging. En door de toege
wezen radio-banden.
Maar de tienduizenden amateurs zonder
diploma, dus ook zonder machtiging, zijn
van even goede wil. Alleen missen zij dat
befaamde diploma. Ook zij hebben echter
behoefte aan communicatie. Zeker geldt
dit voor de vele invaliden, leden van radio
amateurverenigingen, die geen machtiging
kunnen krijgen. Bedlegerige amateurs bij
voorbeeld, verlamden en blinden. Die wil
len contact met de buitenwereld houden
en doen dat via hun zendertje dat niet
verder reikt dan vriend en maag in een
straal van zo'n 50 km. „Moet je die mensen
ook van de mogelijkheden beroven",
vraagt voorzitter Hartog zich al jaren af.
Zijn vereniging en die van de Hagenaar
Zondervan of van de Nederlandse commu
nicatievereniging en enkele anderen vech
ten daarvoor al jaren.
Of de kans op een collectieve machtiging
thans, na de aangenomen motie van me
vrouw Groensmit-v.d. Kallen, groter is dan
vroeger moet nog afgewacht worden. De
P.T.T. heeft er een hard hoofd in, omdat
collectieve zendmachtigingen „op het ge
bied van de radio-communicatie" volgens
deze dienst niet mogelijk zijn. „De delega
tie van bevoegdheden zal ernstige moeilijk
heden opleveren bij de naleving van de
wettelijke voorschriften", aldus de P.T.T.
Over dit laatste gaat het bij de nog niet
erkende amateurs in feite. Zij willen een
wetswijziging, zodat deze delegatie wel mo
gelijk wordt. Daarom gaat de heer Hartog.
praten met staatssecretaris van Huiten van
Verkeer en Waterstaat, die het deze week
in de Tweede Kamer ook niet helemaal zag
zitten. De vraag is echter of de jungle van
de oncontroleerbare uitzendingen moet
voortwoekeren ja dan nee?
„Als de nog niet erkende amateurs de
machtiging niet zouden krijgen al of niet
collectief dan pas breekt de hel hele
maal los Want Nederlanders gaan toch
door. Alleen wordt het dan een situatie die
inderdaad een jungle gaat worden. Want
dan is er geen vereniging meer, die de
woeker kan tegenhouden. Hoe streng de
statuten ook luiden".
De 11 meter-band, de vuilnisbakkenband,
wacht in grote spanning af. Intussen blij
ven de oproepen P.C.B. toch over deze
band doorklinken. „Hoe het afloopt, loopt
het af' aldus de amateurs.
TON V.D. HOUTEN
De werkelijkheid illegale zender moet de ether uit.
Van alles wat, maar het zendt en dat is hoofdzaak.
