Feyenoord duwde PSV van 't
slappe koord tussen top en
subtop
GD
Eindhoven Theo de Jongs vijfde scoringskans was
dan toch raak. Met nog negen minuten te spelen had
het loerende Feyenoord de nek gebroken van het jach
tig spelende PSV. De ene sensatie was op de andere ge
volgd, de harteklop van de achttienduizend op de tribu
nes was in de kleffe avondlucht - PSV is presies een
jaar te laat met de uitbreiding van de accommodatie,
waarvoor meer dan het dubbele aantal aanvragen om
kaarten was ontvangen - al die tijd hoorbaar geweest.
Toen zakte het elan op de tribunes en sloeg de liefde
van het Eindhovense supporterdom in haat om. Men
verlustigde zich bijna in het tweede doelpunt dat
Feyenoord nog maakte en het besef drong meedogen
loos door tot het Brabantse volk dat PSV, lang gebalan
ceerd op het slappe koord dat gespannen is tussen kwa
lificatie topclub en subtop, - om dat nagenoeg vergeten
woord nog eens te voorschijn te halen - eraf was geval
len.
De ploeg, die tot zaterdag
avond de meeste doelpunten
van alle eredivisieclubs had
gemaakt, die topscorer Willy
van der Kuylen in zijn midden
heeft, faalde gruwelijk zodra
de zestienmeterlijn was gena
derd. Handenvol scoringskan
sen werden uit de losse pols
gemist. Achtmaal, alleen al
voor de rust, leek een voor
sprong van PSV - tegen drie
reëele mogelijkheden voor
Feyenoord - zekerheid. Acht
maal, waaronder een straf
schop, faalde PSV, het te ge
haaste, te naarstig zwoegende
maar te wéinig koele PSV dat
alleen nog op een wijze diep
op een wonder zal moeten lij
ken, kan meedingen naar de
hoogste eer, die trainer Kees
Rijvers overigens al in zijn
vergeetboex heeft bijgeschre
ven.
Langste eind
Het thema van het pleidooi dat
Rijvers zijn ploeg hield,
was steeds hetzelfde. Meerma
len kwam hij terug op het on
ontkoombare feit dat zijn ploeg
vooral rust mankeert. Hoewel
zijn gezicht bittere ontgooche
ling toonde, wilde hij niemand
een verwijt maken. ,,lk werk
met een ploeg die moet leren
de rust te krijgen om op be
langrijke momenten te kunnen
toeslaan. Dat vergt tijd. Ieder
een is aan de beurt geweest
om de zaak af te maken maar
iedereen miste de flair: Van
der Kuylen, Lubse, v. d. Dun-
gen, René v.d. Kerkhof. Als je
zo'n wedstrijd als tegen Feyen
oord verliest, doe je een stap
terug", concludeerde Rijvers
mistroostig maar gelaten.
Het voetbalvolk, opgezweept
door de sensationele, opwin
dende maar niet naar een
schoonheidsprijs dingende con
frontatie van twee clubs waar
van er een moest afvallen, leg
de zich morrend neer bij de
feiten. Feyenoord noch PSV
had gemikt op een puntende-
ling. Er werd niet op de 0—0
gespeeld want dat zou de af
stand tot Ajax alleen maar
kunnen vergroten. Nochthans
trok Feyenoord, lang zuchtend
onder de veld meerderheid van
PSV, aan het langste eind. De
routine, de koelheid, het besef
dat dit PSV tienmaal zo veel
kansen nodig zou hebben,
schraagden het zelfvertrouwen
van de Rotterdammers die te
gen het eind ontstellend uit
haalden en PSV alsnog van het
slappe koord kwakten, dat zij
steeds meer onder de voeten
voelden wiebelen.
Nietemin had Theo de Jong
vijf scoringskansen nodig. Hij
verspeelde de bal aan Van
Gerven. de miskende doelman
die PSV behoedde voor een
snellere achterstand, aarzelde
te lang omdat hij meende bui
tenspel te staan, knalde op de
vuisten van Van Gerven in
vrije positie, verzaakte een
unieke kans toen Deijkers od
domme wijze de ba! in zijn
voeten speelde maar brak PSV
toch in de zesendertigste mi
nuut na de rust, pal nadat Jan
Boskamp de aan zijn scheen
been geblesseerde Van Hane-
gem, toch verre van de stra
teeg die eens het gezicht van
Feyenoord bepaalde, was ko
men vervangen.
Blunders
In de laatste negen minuten werd PSV naar een immense ontgoocheling gedreven. Eerst scoorde
Theo de Jong (no. 9) die geheel vrij stond nadat Kristensen heel leep ee..s r.iet ee.\ vrife trap hoog
had genomen maar verrassend, lar er. hard. Res «el tik? de ha! re: even can ei Theo de Jong
verzilverde de kans. Ook bij Lex Schoenmaker intense vreugde maar schrik op het eelaat van de
zittende Pleun Strik.
negen minuten. Jörgens Kris
tensen nam een vrije trap,
waarover Rijvers oordeelde:
„Er rolde een vrije trao uit.
nadat wij zoveel kansen had
den gemist, die het niet was.
Hoewel ik vind dat Derks
goed heeft geleid, daar niet
van". Kristensen: „Ik werd
driemaal op de grond geduwd
en bleef toen maar zitten om
het Derks goed te laten zien".
Derks gaf een vrije trap.
Lepe Kristensen - ,,:k had al
die tijd gezien dat hoge baüen
geen zin hadden" - joeg de bal
laag en hard voor het doel,
Ressel tikte de bal aan en De
Jong stond geheel vrij (01).
Een minuut later voor tijd:
Ressel gaf een pass naar
Schoenmaker - ook zo'n mis
kende die echter zijn enige op
dracht, storen, uitstekend ver
vulde - die zeer bewust over
de bal stapte, waardoor Kris
tensen geheel vrij stond: 2—0.
Het voetbalvolk droeg weer
het versleteen cliché aan: als
Van der Kuylen die strafschop
niet had gemist Een om
streden strafschop, drie minu
ten voor rust. Uit een ingooi
van Willy v. d. Kerkhof - met
broer René en v. d. Kuilen tot
de zwaksten behorend bij PSV,
hoewel hij Van Hanegem be
hoorlijk in bedwang hield -
stormde Van Daele naar de
bedreigde plek waar Van den
Dungen was geposteerd. Met
het been vooruit greep Van
Daele in en v. d. Dungen stort
te ter aarde. Strafschop beslis
te Derks. Wie anders dan top
schutter Van der Kuylen? Hij
mikte in de linkerhoek en
Treytel, toch al opzienbarend
goed - ook zo'n miskende
wiens weinige fouten breder
worden opgemeten dan de vele
malen dat op zijn optreden
niets valt aan te merken -
stompte de bal tot hoekschop.
Treytel: „Ik had op de andere
hoek gerekend maar ik zag
aan zijn beweging dat hij links
ging schieten".
Syndroom
Ook na die fatale misser was
PSV niet verlost van het v. d.
Kuylen-syndroom. Nog steeds
liep alles over hem, nog altijd
moest hij de vrije trappen ne
men, waarvan er slechts een
uiterst fraai was, om het
muurtje heen, maar ook toen
was Treytel attent. Die vrije
trappen kwamen grotendeels
op naam van Ramljac, zeer
professioneel spelend maar
moeilijkheden hebbend met
„zijn man", Edström, van wie
Wiel Coerver zei: „Ik heb nog
nooit iemand geziene die zo
goed is met zijn hoofd als Ed
ström," Edström wel iets
te moeizaam bev/egend maar
levensgevaarlijk in de lucht,
bezorgde Feyenoord enige pe
nibele momenten als hij Raml
jac had afgeschud.
Rijvers: „Als Derks een gele
kaart geeft aan Van Kraay
had hij er Ramljac ook wel
een mogen geven". Derks, la-
koniek fluitend als altijd en
zich van het hartstochtelijk ge-
roeD opi een gele kaart voor
o.a. Kristensen die een zeer
grote mond opzette tegen de
spelleider niets aantrekkend,
gaf Van Kraay die kaart ech
ter op een moment dat het
even onvriendelijk dreigde te
worden en Ressel een fraaie
salto had moeten maken.
Derks evenwel floot, voor de
neutrale toeschouwer, be
kwaam. Hij was bijvoorbeeld
zeer sterk in buitenspel, waar
in Feyenoord uiterst knap is.
Een verschil met PSV, dat
toch een weinig imponerende
defensie bezit, die zichzelf in
moeilijkheden brengt.
Rentree
Feyenoords achterste lijn, hoe
wel soms ook in paniek ra
kend, was zelfbewuster. Daar
door kon Dick Schneider ook
na rust op simpele wijze zijn
rentree maken sinds zijn me
niscusblessure op 4 november.
Van Daele: „Ik heb al sinds
woensdag griep en voelde dat
ik niet zo speelde als de laat
ste weken. Dan kun je er beter
uitgaan". Dat deed Van Daele
in de rust ten gunste van Dick
Schneider, die oordeelde: „Ik
dacht: die jongens slepen meer
wel door. Er werd om me
heen goed gespeeld." Inder
daad, Ramljac, Brutale Rijs-
bergen, zekere Harry Vos die
niet schroomde mee naar vo
ren te trekken, brachten meer
routine in dan het viertal bij
PSV, van wie v. d. Dungen de
enige echt gevaarlijk was.
Want ook bij PSV, evenals bij
Feyenoord, moest het gevaar
van achter de eerste lijn ko
men. Om verschillende rede
nen: de middenlinie van
Feyenoord moest, vanwege het
Eindhovense veldoverwicht,
meer terughoudend spelen; die
van PSV moest optreden om
dat de aanval zo ontstellend
veel kansen liet liggen. De eni
ge treffer van PSV kwam dan
ook van Strik, zij het in gehei
de buitenspelpositie wat Derks
niet ontging.
Surplus
Feyenoord kon tenslotte toch
het surplus aan ervaring, aan
zelfkennis, aan routine uitdruk
ken. En het was niet tevreden
met die 1—0. Het drukte, met
succes, PSV uit de top. Het
aangeslagen PSV was niet
meer in staat een tweede tref
fer te voorkomen. Toch was
Wiel Coerver niet geheel tevre
den. Hij wees erop dat Theo
de Jong er wel drie had moe
ten maken", dat „het van die
eigenwijze jongens zijn" omdat
bijv. Kristensen niet voldoende
meeverdedigde. Daaruit ont
stond vlak na de rust de zo
veelste kans voor PSV omdat
Lubse geheel vrij stond. De
kwaal die heel PSV teisterde,
manifesteerde zich ook toen:
te gehaast, niet koel. De bal
vloog naast.
En zo lijkt het toch weer uit te
draaien op een tweegevecht
tussen Ajax en Feyenoord. die
dan wel niet het oogverblin
dende spel spelen uit - voor
.Ajax recent - voorbije jaren
maar weten dat hun inhoud
groter en vooral completer is
dan van de belagers. Rijvers
beamend: „Soms is de rust er
wel maar dan zijn. de tegen
standers mindere ploegen. In
toppers jagen we".
Jagen op de top. die zaterdag
avond als zand tussen de vin
gers doorgleed.
HERMAN VAN BERGEM.
Scoreverloop:
81 De Jong 01, 90 Kristensen
0—2, Scheidsrechter: Derks,
Toeschouwers: 18.000.
PSV: Van Gerven; Van der
Dungen, Nordquist, Van
Kraay, Deijkers; Willy van de
Kerkhof, Strik, Lubse; René
van de Kerkhof, Edström, Van
der Kuylen.
Feyenoord: Treytel; Ramljac,
Rijsbergen, Van Daele
(Schneider), Vos; Jansen, De
Jong, Van Hanegem (Bos
kamp); Ressel, Schoenmaker,
Kristensen.
Vrage
Na het wereldkampioe
schap schaatsen in Inzt
is het moeilijk om de
lans op te maken,
vraag of de amateu
schaatssport dood is, ki
niet worden beantwooi
De duizend Nederland
supporters, die in Inz
weer eens de oude Hc
landse klompendans he
ben laten zien, zouden h
bewijs kunnen zijn, dat
schaatssport nog let
maar de prestaties roep
toch enkele vragen op.
werden wereldtijden gei
den, maar de doorbrai
van de jeugd bleef u
Nog steeds beheersen
dere vedetten als Claest
en Stensen de ranglij
Harm Kuipers, 26 jaa
mag ook niet tot de jeuj
worden gerekend. Het w
reldkampioenschap het
geen winst, maar
geen verlies opgelevei
Toch is het een veeg teki
dat de jeugd (Hans vi
Heiden, Jan Derksen, Pi
Kleine, Storholt,
brand) niet heeft kunn
doordringen tot de werel
top. De jonge Noor S,
brand, die in Eskilstui
bijna naast Goran Claea
kwam, bleek in Inzeil
forceerd te zijn". Na zi
rit op de 5000 meter vi
de talentvolle Noor, in v
men de nieuwe
Schenk zag, bewustelo
op het ijs. Een lichte ht
senschudding schakel
„Sjöbrand uit voor de re
van het toernooi. Opniei
werd bewezen dat
Noorse, Nederlandse
Zweedse schaatssport ov
onvoldoende jeugdig
lent beschikt om de op<
gevallen plaatsen van
profs in te nemen.
Er zal gebouwd moetiA
worden aan een nieuï
toekomst. De starre hcP'*
ding van de I.S.U. i q'
moeten veranderen. B
hard Keiler en Ard Schei <j<
willen wel terug naar i bi
amateurs. Dat zal sq n<
moeten gebeuren, wa4(
het echte schaatspubli Vf
is nog niet verloren. V{
RecSam
F.n dit is nummer twee. een minuut voor tijd gescoord. Ressel heeft voorgezet. Schoenmaker heeft de hal (weer
leep) laten lopen voor de vrijstaande Kristensen, die uithaalt. Doelman Van Gerven is al te laat om het scherpe,
harde schot te keren.
De veldmeerdeheid, die PSV lang had viervijfde van het duel mondde soms uit in penibele situaties voor het
doel van Feyenoord. Ditmaal is Harry Vos redder in de nood die de bal van de doellijn werkt.
Wat zelfs de grootste op Y
mist alleen maar in zj
hart durfde hopen, is dj
toch gebeurd. Starl
Blokkeer heeft zich a
plaatst voor de finale vi^A
de Europa Cup volleybj
In Rijswijk zelf notabe?
tl
De kriticasters, die metl ki
organisatie van de hall d<
finales in de Marimbi
alleen maar het risico
een financieel debacle
gen, hebben geen g
gekregen. De kosten
ren immers geraam<
vijfentwintig mille. Ti
schouwers, zo was in
verleden gebleken, zout
toch niet komen, reagt
den de pessimisten,
bliek was er wel. De
dagen dat het toeri
duurde, passeerden oi
veer vierduizend kijf
de loketten. Voor intei
tionaal volleybal
dus wel degelijk belt
stelling te bestaan,
wijk" leerde ook, dat.
inbreng van een spon
positief kan zijn en dat^
spelers met goede wiL0|
het tachtische inzicht v p,
Johan van der Haar n» ja
niet worden uitgeslotet (i
internationaal zeker h ,e
nen meetellen. Misschi
dat het Rijswijkse sued
een voorloper mag
voor het herstel van De
Nederlandse team. In
geval is het doel, wa e|
mee de organisatie w< 0J
opgezet, geslaagd. n
toernooi werd een gr pi
reclame van de volley» dl
sport. I
