"HAPPEL MOET ONS AANPAKKEN"
biljartbond
Scheuring
Pikeur Pools in
een kort geding
tegen „De Tijd"
„Belg" Henk Houwaart (Club Brugge):
Nieuwe opzet van
honkbal
competitie
<U'
JONDERDAG 24 JANUARI 1974
LEIDSE COURANT
PAGINA 13
RUGGE Gistermorgen
is trainer Ernst Happel als
de nieuwe sterke man
voorgesteld aan de spelers
van Club Brugge. Hij volgt
de weer met jeugdtraining
belaste Jacques de Wit
voor de rest van het sei
zoen op.
lenk Houwaart, ex-FC Twente en
ex FC-Den Haag, had een groot
aandeel in de komst van de bij
Sevilla ontslagen Happel. Zijn
herinneringen aan de periode
van vijf jaar bij het toen nog
hetende ADO waren uiteindelijk
van beslissende invloed op het
besluit van het Belgische be
stuur. Ontspannen achterover
leunend op de bank in zijn kapi
tale villa bij de badplaats Knok-
ke beschrijft de 28-jarige, tot
verdedigende middenvelder om
gevormde „Belg" deze oplos
sing als de best denkbare.
„Daarnaast heb ik eindelijk iets
terug kunnen doen voor Ernst
Happel. Behalve namelijk de
hele fijne tijd die ik bij ADO
had, heeft hij ook nog zijn best
gedaan om me - toen er huise
lijke moeilijkheden ontstonden -
bij FC Twente onder te bren
gen. Dat was een beslissende
stap in mijn carrière en daar
ben ik hem nog steeds dank
baar voor".
alent
rnst Happel heeft Henk Hou
waart altijd beschouwd als een
groot talent. Maar toen een af
scheid van het Zuiderpark wen
selijk was en FC Twente als de
belangrijkste gegadigde opdook,
zei de Oostenrijkse trainer zes
jaar geleden: „Als zijn mentali
teit als voetballer professioneler
wordt, kom ik hem onherroepe
lijk nog wel eens tegen bij een
topclub."
lijn belofte van toen kwam de
laatste tijd steeds dichter bij de
waarheid. De inmiddels vanwe
ge de financiële premie die de
club had uitgeloofd tot Belg ge
nationaliseerde Houwaart wist
wat er aan Club Brugge schort
te, spande zich in voor een trai
ner met de mentaliteit van
„compromissen sluit ik niet" en
wees het bestuur tenslotte op de
Onder het mom Stilzitten kan ik niet"
de training ter hand bij Club Brugge.
i Ernst Happel gisteren
vrijgekomen Ernst Happel. Zijn
tot een pleidooi uitgegroeide
kwalificatie was: „Een gewelde
naar met een oefenstof dit uit
sluitend op de praktijk stoelt.
Zijn mentaliteit zal hier in Bel
gië veel goed doen".
Daarom deed manager Hutsebaut
het afgelopen weekeinde iets dat
hij zelden doet. Hij rï.sde met
het tweede team van Club Brug
ge naar La Gantoise, waar
Theo Laseroms nog altijd
speelt. Ook zijn visie over Hap
pel uit de Feijenoordperiode
werd gepeild en daarna -/iel de
definitieve keuze. De andere
kandidaat, de Joegoslaaf Boskov,
werd afgewezen.
Opluchting
Voor Ernst Happel is deze oplos
sing een hele opluchting. Toen
hij het vertrouwen verloor bij
de Spaanse club Sevilla restte
hem slechts een vemilterde
strijd om het nakomen van de
financiële verplichtingen. Ook
deze zorgen liepen echter be
trekkelijk goed af en de Oosten
rijker kreeg na het Nederlands
elftal, waarvoor hij na Michels
als tweede op de kandidatenlijst
voor supervisor geplaatst
stond, Club Brugge „in beeld".
Onder het mom „stilzitten kan
ik niet" nam hij gisteren de
training ter hand. In een ge
sprek met de spelers leerde hij
de zienswijze van hen kennen
over het hoe en waarom dit zei-
zoen de Club niet draait.
„Daaraan hecht ik erg veel waar
de", stelt hij. „Op korte termijn
wordt tenslotte toch niets van
mij verwacht en daarvoor heb
ik alle mogelijke steun van de
spelers nodig." Henk Houwaart:
„Alles is eigenlijk terug tc voe
ren tot het kampioenschap van
het vorig seizoen. We leefden in
de club in die dagen op een vul
kaan, en de gevolgen zijn we
pas daarna gaan merken. Ieder
een werd zo'n beetje voetbalziek
en had overal genoeg van. Trai
nen werd er alleen nog maar
gedaan omdat het moest."
Sinds de geruchten over een komst
van Happel in Brugge circule
ren, is het effect duidelijk
merkbaar. Het gaat inmiddels
de goede kant met de collectie
ve prestatie van het elftal uit.
„Ik zelf voel het ook. Toen Hap
pel de afgelopen zondag voor
het eerst op de tribune zat,
deed ik er veel meer voor dan
anders. Tenslotte wil je na zo
lang een goede beurt maken,
dat is een ieder eigen." Deze
stimulans is niet voor elke spe
ler hetzelfde. Houwaart' „Een
aantal spelers heeft aardig de
schrik te pakken. Zij weten met
wie zij nu te maken krijgen en
dat hun zalig leventje voorbij is.
Dat is eigenlijk maar goed
ook."
Nergens
Wat Club Brugge dit seizoen pres
teerde, slaat nergens op. De
trotse Vlamingen, die een wig
dreven tussen het jarenlange
duo voor de landstitel, Ander-
lecht en Standaard Luik, zijn
afgezakt naar een plaats in de
onderste helft van de ranglijst.
Schandalig voor een elftal dat
qua opstelling bij elkaar bleef.
Of liever: Eigenlijk nëg sterker
werd door het aantrekken van
Jurriaan Koole en de Duitser
Russmann.
4ü*-
Henk Houwaart had een groot aandeel in de komst van de nieuwe
trainer, voor hem een oude bekende. „Eindelijk feon ik iets
terug doen".
Houwaart over de laatste: „Die
jongen schrok van wat hij hier
aantrof. Als eerste trok hij dan
ook zijn conclusies. „Als ik in
Brugge niet tot mijn recht kom,
ga ik terug naar Duitsland
waar ik wil proberen bij de se
lectie voor het nationale elftal
te komen", deelde hij Club Brug
ge mee, en vertrok. Houwaart,
die nog een contract van een
jaar in België heeft, zegt het
jammer te vinden dat FC Den
Haag geen geld voor transferza
ken heeft. „Ik heb bij directeur
Gerard Slager het vorig seizoen
al eens langs mijn neus weg
geïnformeerd of er geen interes
se bestond. Dan zou ik namelijk
best weer terug willen komen in
Den Haag."
Maar na de ontkenning verzoent
Houwaart zich met de gedachte
in Ernst Happel een trainer aan
te treffen die hem kan inspire
ren. „Als jochie van 17 jaar
gooide hij me als aanvallende
middenvelder voor de leeuwen
en dat vergeet ik nooit meer".
HANS DE BRUIJN
AMSTERDAM De dalende
interesse voor de honkbal-
sport en de overigens ver
wachte afwijzing van een
nieuwe structuur van de
KNSBB, heeft het bondsbe-
stuur bewogen tot een nieu
we opzet van de competitie.
Reeds voor dit seizoen is de
competitie ingrijpend gewij
zigd. De hoofd-, eerste en
tweede klassers zullen in be
ginsel een normale competi
tie spelen die in principe half
augustus zal eindigen, waar
na een bekertoernooi van
start zal gaan, waarvoor de
inschrijving verplicht Is.
Gelijktijdig met deze beker-
competitie wordt het sein ge
geven voor een steden - regio
competitie voor geselecteer
de spelers, die vijf weeken
den in beslag zal nemen.
Na veertien wedstrijden waar
bij de ploegen een dubbel te
gen elkaar spelen, wordt de
hoofdklasse gesplitst in een
kampioens- en degradatie
poule. In de kampioensgroep
(nummer een tot en met
vier) ontmoeten de ploegen
elkaar nog eenmaal in een
dubbel, waarbij de behaalde
resultaten van de eerste
wedstrijdenreeks blijven
meetellen. In totaal spelen
de teams op deze wijze twin
tig wedstrijden.
Het bekertoernooi waaraan 48
teams deelnemen (acht
hoofdklassers, zestien eerste
klassers en vierentwintig
tweede klassers), start na de
competitie. Er worden twaalf
groepen geformeerd, in prin
cipe bestaande uit een hoofd
klasser, een eerste klasser
en twee tweedeklassers,
waarna de winnaars zich
kwalificeren voor de achtste
finales. Deze worden aange
vuld met vier door loting
te bepalen teams, die in
de poules op de tweede
plaats zijn geëindigd. In de
poules wordt een halve com
petitie gespeeld. Daarna
wordt gespeeld volgens af-
valsysteem.
Geheel nieuw is de instelling
van een steden-regiocompeti
tie. Er zullen zes equipes
worden geformeerd door de
technische leiding van de
bond. In totaal spelen deze
ploegen tien wedstrijden, wat
impliceert dat de teams voor
vijf dubbelwedstrijden moe
ten aantreden. In het eerste
seizoen zullen deze ploegen
komen uit: Amsterdam, Den
Haag, Haarlem, Midden Ne
derland, Rotterdam en Zuid
Brabant.
DEN HAAG Er dreigt een
scheuring in de biljart
bond. Dat is de waarlijk
niet moeilijke conclusie na
de tumultueuze ledenver
gadering, waarin zeven le
den van het hoofdbestuur -
onder wie voorzitter, secre
taris en penningmeester
middels een te elfder ure
ingediende motie van D.
van Zanten afgelopen za
terdag naar huis werden
gestuurd. Daarmee kwam
een eind aan de bereidwil
ligheid van praeses Schim
mel c.s. om de chaos in de
bond alsnog op te ruimen,
mits de vergadering van
afgelopen zaterdag hun
daartoe het mandaat zou
geven.
Die verwachting leek gerecht
vaardigd, want in diverse bij
eenkomsten van gewestelijke
bestuurders was duidelijk aan
het licht getreden dat men ge
noemd hoofdbestuurlijke trio
graag in functie wilde laten Die
stemming werd echter nauwe
lijks verwoord. Integendeel. On
der leiding van voornamelijk
Van Zanten, voorzitter yan de
strafkamer, werd het bestuur
geattaqueerd. De afgevaardig
den, die door de lawine van
Jan Meere: „De sfeer van treiteren is er al jarenlang. Het is ontzet
tend jammer dat deze leden zijn weggewerkt".
Beverwijk Harr, Pools, beroepstrainer en pikeur van harddraver.
TUJ j .eï? ko" Red'nB aangespannen legen hel dagblad
LX- lijd, omdal hun paardeniportmedewerker Sjel Hagen de goede
naam en reputatie In twijfel heeft getrokken in een verslag In De Tlld
van de draverijen van zondag 30 december 1973.
Sjef Hagen, sinds enkele jaren verbonden aan dagblad De Tijd heeft
in het verleden al meer felle kritiek en volgens velen ongegronde kri
tiek geuit, betreffende de paardensport. Harry Pols is de eerste die er
geen genoegen mee neemt. „E is persvrijheid in Nederland, maar ik
geloof dat De Tijd echt te ver Is gegaan. Ik heb de heer Hagen er
over aangesproken en vertelde dat ik het er niet bij liet zitten. Hij
adviseerde me toen maar een kort geding aan te spannen. Dat was
het eerste was hij zei. Ik heb ook een klacht ingediend bij do stich
ting Nederlandse Draf- en Rensport over de publikaties, maar dezo
mensen kunnen er niets aan doen. Ik krijg wel twee getuigen van
Hagen beschuldigt Harry Pools met For Ever" te zijn weggebleven
van de eerste plaats in die draverij. For Ever werd tweede in die
draverij achter het paard Hitparade, volgens Hagen was Pools favo
riet en voldeed hij niet aan zijn plicht. De stichting Nederlandse Draf-
en Rensport spreekt dit duidelijk tegen. De eis van Harry Pools, een
rectificatie van het verslag en publicaties van het vonnis op straffe
van een dwangsom van 100.000 gulden en 25.000 gulden voor iedere
week dat De Tijd met deze publicatie in gebreke mocht blijven. Het
kort geding dient op woensdag 30 januari aan de arrondissements
rechtbank te Amsterdam. Harry Pools wordt bijgestaan door mr. R.J.
Polak te Amsterdam.
bereidwilligheid van praeses Schimmel om de chaos in de
woorden tijdens de vergadering
weinig onderscheidingsvermo
gen meer konden opbrengen,
stemden vervolgens in grote
meerderheid voor de motie-Van
Zanten en daarmee hun bestuur
weg.
Jan Meere, voorzitter van het di
strict Den Haag, was ook op de
vergadering aanwezig. Hij was
een van de weinigen die vlak
voor de uitspraak concludeerden
dat over een motie met een der
gelijke strekking niet in openba
re stemming mocht worden
geoordeeld. „Na het afroepen
van de namen", vertelt Meere,
„wilde ik de Vergadering erop
wijzen dat het een stemming
om mensen in het bestuur be
trof en dat die reglementair ge
heim moet zijn. Dat staat in ar
tikel 16. Ik werd onmiddellijk
onderbroken door Van Zanten,
die mij en de vergadering toe
riep dat er geen discussie meer
mogelijk was. Hij kwam na af
loop naar me toe en zei dat hij
negen kandidaten had voor de
openvallende plaatsen in het be
stuur. Daaruit Ibleek voor mij
dat het allemaal doorgestoken
kaart was en dat Van Zanten de
hele zaak zo had gespeeld om
zelf de macht te grijpen."
Kwajongensachtig
De Haagse districtsvoorzitter
Meere, ooit door Schimmel ge
polst voor een positie in het
hoofdbestuur, maar wegens tijd
gebrek daartoe niet in staat ge
weest zijnde trekt deze conclu
sie uit het hele verloop van de
bewogen vergadering: „De hele
sfeer was kwajongensachtig. Zo
heeft bijvoorbeeld vice-voorzit-
ter Lageweg bijna een uur lang
achter de microfoon gestaan en
eigenlijk niets gezegd.
Hij viel constant in herhalingen
en had het zelfs verscheidene
keren over zijn dokter, waarna
er een reactie kwam uit de zaal
dat hij beter naar een psychia
ter kon gaan."
Dit typeert de sfeer waarin de
vergadering plaats vond. Lage
weg kon in de bouwcommissie
slecht opschieten met zijn me
deleden. Hij bood zelfs aan te
rug te treden, maar daarop
werd niet ingegaan, omdat men
hem lieyer via een normale pro
cedure, via een volgende verkie
zing bijvoorbeeld, wilde kwijtra
ken. Dat was een van de oorza
ken van de vertroebelde atmo
sfeer binnen het hoofdbestuur.
De andere was de houding van
de Amsterdamse districtsvoor
zitter N. Even. „Het probleem
met Even", vertelt Meere, „was
dat hij veel te veel werk op zich
nam. Hij is voorzitter van Am
sterdam, lid van het hoofdbe
stuur en teyens eigenaar van
twee biljartzalen, die op zich al
een dagtaak betekenen. Daar
door ging hij een deel van zijn
bondstaken verzaken."
Bondsbureau
Een derde oorzaak van de crisis
waren de problemen die op bet
bondsbureau ontstonden. De ad
ministrateur was door ziekte
vaak uitgeschakeld en de beide
vrouwelijke assistenten konden
het werk evenmin aan.
Om de lopende zaken niet te stag
neren hebben zelfs enkele leden
van het hoofdbestuur werk
zaamheden op het bureau ver
richt, waarbij enkelen hun eigen
baan zelfs naar het tweede plan
schoven.
„Er moesten noodmaatregelen
worden genomen", zegt Meere,
„om alles niet in het honderd te
laten lopen. Een daarvan was
dat secretaris Smit in loondienst
werd genomen. Dat was een
handeling die, buiten de finan
ciële commissie, alleen aan
Schulte en Schimmel bekend
was. Das is deze heren later
verweten, maar er moest wat
gebeuren. Het vieze was dat
Even op een gegeven moment
een werknemersverklaring van
Smit te voorschijn toyerde, die
hij had gefotokopieerd. Daar
mee was het hoofdbestuur op
nieuw in een kwaad daglicht ge
zet".
Grote moment
Na al deze roerige momenten
brak vijf minuten voor de zaal
ontruimd moest worden het gro
te moment aan voor Van Zan
ten. Een half uur eerder had
penningmeester Schulte nog
verklaard dat er voor zes uur
een beslissing moest worden ge
nomen, omdat hij in ieder geval
zou opstappen.
Dat heeft kennelijk niemand zich
gerealiseerd. Door tijdgebrek
heeft niemand over de voorge
stelde motie kunnen nadenken,
met het noodlottige gevolg. Ver
volgens werden de afgevaardig
den monddood gemaakt door
Van Zanten, die al eerder in de
vergadering de schijn had ge
wekt voor een reglementenken
ner te willen doorgaan. De mo
tie bepaalde voorts dat een
commissie nu moet trachten een
nieuw bestuur te creëren. Daarin
zit naast J. van Vliet (oud-voor
zitter), I. Kaufmann Van
Zanten Ook deze suggestie
werd aangenomen. „Ik sprak na
die vergadering nog even met
Van Vliet", vertelt Meerse, „en
zei hem in welk wespennest hii
zich had gestoken. Hij vertelde
dat hij daar geen idee van had
gehad, maar dat hij zich in ie
der geval wilde inzetten om de
bond weer in het gareel te hel
pen. Van de overige heeren kan
ik weinig goeds zeggen".
Indruk gewekt
„Laten we eens aannemen dat
Van Zanten voorzitter wordt,
want die indruk heeft hij voort
durend gewekt, dan voel ik me
gedwongen op te stappen. Ik
zou me to zwaar belast voelen
als ik door mijn functie nis
voorzitter van het district
Den Haag in contact zou moeten
treden met Van Zanten als
voorzitter.
Die man kan ik niet accepteren.
Jan Meere, die in de elfjarige uit
oefening van het voorzitter
schap Den Haag alle bondsver
gaderingen heeft bezocht, zegt: I
„Ik he<b in die periode zo veel
gechicaneer meegemaakt dat ik
in Van Zanten en zijn mede-
standers volstrekt geen vertrou
wen heb. De sfeer van treiteren
is er al jarenlang. Het is ontzet
tend jammer dat deze bestuurs
leden zijn weggewerkt. Het was
een uitstekend team, dat onder
leiding van Schimmel veel heeft
gedaan. Het bundelen van de di
stricten was een van hun ver
diensten. En nu dreigt er, naar
mijn mening, een scheuring, zo-
dat er misschien weer veel wil
de districten en bonden ont
staan. Dan is alles weer tenietj
gedaan."
„Het enige dat je dit weggestuur
de college kunt verwijten is dat
het niet tijdig heeft ingezien en
voorzien dat een bepaalde ont
wikkeling tot deze chaos zou i
kunnen leiden, en dat niet vol- i
doende maatregelen daartegen
zijn genomen. Schimmel zou het
beste functioneren in een team
dat zonder tegenwerking de
werkzaamheden uitvoert. Dat is
helaas niet mogelijk gebleken."
FRANK WERKMAN I
en reputatie in twijfel getrokken.
