Nationaal
hoogtepunt
uit 1973
Nederland laat zich niet zo
snel tot enthousiasme bren
gen. Wij zijn, zegt de ge
schiedenis, zeggen ook de
buitenlanders, een nuchter
volkje. Wij hebben in de
loop van ons bestaan geleerd
te vechten tegen de elemen
ten, tegen de vervolgers, te
gen de gelijkhebbers, tegen
velerlei onrecht. En dat heeft
de Nederlander wat gereser
veerder, wat nuchterder ge
maakt.
Tenzij we bijvoorbeeld plot
seling uit de band springen:
bij sportgebeurtenissen bij-,
voorbeeld; of bij de terug
komst "van een vliegtuigbe
manning, -die 68 uren lang
ionder dfuk van pistolen en
handgranaten gestaan- heeft-
Of op een nationale gebeurte
nis, waarbij we gewoon onze
gevoelens laten gaan. En dat
ook nog zonder er ons voor te
schamen. Maar dergelijke
gebeurtenissen zijn in Neder
land zeldzaam. Zo zeldzaam
zelfs, dat zij als werkelijke
hoogtepunten in onze ge
schiedenis bewaard blijven.
Dan' kan het gebeuren, dat
Nederland werkelijk op zijn
kop staat. Dat het ineens alle
tegenstellingen tussen hoog
en laag, tussen links, midden
en rechts, vergeet. Zeldzame
gebeurtenissen in Nederland.
'Zoals op 4, 5 en 6 september
van dit jaar bij het zilveren
regeringsjubileum van ko
ningin Juliana. In die ogen
blikken weet men tegelijk,
dat men Nederland ondanks
alles maar graag als zijn ei
gen land wil blijven beschou
wen.
Zo is koningin Juliana op
nieuw een symbool gewor
den, als koningin, als moe
der, als grootmoeder: in het
weidse en ontroerende ge
baar van beide armen op het
balkon van het paleis aan het
Voorhout in Den Haag: tij
dens de rijtoer in deze stad
met bij zich haar kleinkinde
ren: in haar plezier op de
grote feestavond in Amster
dam.
Later was menigeen in en
over Nederland verbaasd, dat
het zo vreugdevol uit de
hand kon lopen. Of toch ook
weer niet. Want in die dagen
waren wij weer de typische
Nederlanders, die op zeer
zeldzame ogenblikken in onze
geschiedenis graag met onze
gevoelens te koop lopen.
do<
Nsch:
winke
otaal
n bes
Partij,
raad
■*ke!:er
tuin b
