Parel Eusebio Te langzaam, te oud... Ï9T KERSTMIS J; HELEMAAL GEK VAN SLAPEN EN TOEN GEBEURDE OPEENS DAT SPORTIEVE WONDERTJE fusebio groeide uit tot een van de meest geliefde voetbalsterren aller tijden. Een populariteit, 3 hem ook tot mikpunt van handtekeningenjagers maakte. beroemdheid als Eusebio kent de waarde van de publiciteit. Hij doet, wat hem gevraagd wordt. :hend neemt hij, de Afrikaanse schelpenzoeker van weleer, plaats op de lange latten. De zwarte parel van Mozambique (in het Feyenoordstadion) voor een van de vele wedstrijden, die hij speelde .'1k speel liever in de Europa Cup dan voor de competitie LISSABON - Het grote, popu laire blad „A Capital" had na maanden van stilzwijgen de voorpagina weer voor hem inge ruimd. Hoofdredacteur Manuel José Homen de Mello was er persoonlijk voor gaan zitten en uit zijn speciaal gescherpte pen netje vloeiden de adjectieven als vanouds. „De zwarte panter. De parel van Mozambique. De schicht, de Blitz, de speerpunt. Hij sloeg toe als een slang die zijn nietsvermoedende slachtof fer geduldig heeft getaxeerd". Eusebio kon weer lachen. Sinds het begin van de competitie was er een fluistercampagne door heel Portugal gevaren - en ei genlijk ook daarvoor al. „Hij wordt te oud. Hij is zijn inspira-. tie kwijt. Hij heeft geen snelheid meer". Toen kwam die sleutel wedstrijd van Benfica tegen Sporting, de twee onverzoenlijke concurrenten uit de Portugese voetbalhistorie. Plaats van han deling het Estadio Da Luz in Lissabon, met 70.000 toeschou wers tot de nok toe gevuld. De rest van Portugal houdt het oor aan de transistorradio gekleefd. Wiedenkt dat Nederland voet balgek is, moet daarginds eens gaan kijken. De gokkers geven Sporting de beste kansen. Waar immers is de oude glorie geble ven die eens Benfica naar de top van het wereldvoetbal bracht En dan gebeurt er op eens dat sportieve wondertje. De wedstrijd is bijna ten einde wan neer Benfica binnen tien minu- 2-0 geschoten wordt. De man die het doet - op zijn klassieke, wonderschone manier - is Eu sebio. Hoofdredacteur Manuel José Homen de Mello van „A Capital" en zijn collega's reppen zich naar hun bureaus om de loftrompet uit de motteballen te halen. Eusebio da Silva Ferreira na de wedstrijd. De hele week is hij knorrig geweest, weten zijn vrienden. Niet van de zenuwen - op de dag dat hij met zijn vrouw Flora trouwde, was hij nerveuzer dan voor het moeilijk ste Europacupduel - maar van-' wege de benzineschaarste. Zijn grote hobby is ronddollen in snelle auto's en nu moet zijn Mercedez Sport opeens werkloos blijven staan voor het gebouw aan de Plaza Dottore Luno To- rez nummer 11 waar hij op de derde etage links een bescheiden flatje bewoont. Het ouderwetse vlammen echter en de overwin ning die hij daarmee zijn club tegen iedere prognose in heeft bezorgd, maken hem spraak zaam. Wat on '?rscheidt Spor ting van andere tegenstanders dat hij zo plotseling uit de slof schoot? Het blijkt een lang ver haal te zijn dat teruggaat tot zijn jeugdjaren in Mozambique. Op 8-jarige leeftijd schopte hij in zijn geboortestad Lourenco Marques voor het eerst tegen 'een bal die in elkaar was ge draaid van oude lappen, en van af dat moment liet de sport hem nooit meer los. „Als ik eenmaal op het veld sta, vergeet ik alles om me heen. Dan zie ik alleen de bal en het doel van de tegen partij. Het enige wat ik dan wil, is een doelpunt maken, en als ik dat gedaan heb, nog een en nog De Nederlandse missiepater Henk Beurkens ontpopte zich als een grote steun voor de jonge Eusebio. Hij zag hem dribbelen op het kale, keiharde veldje van de parochieschool van de Heilige Anna en leerde hem voor het eerst georganiseerd de bal be handelen. En hij leerde hem meer. Hij bracht hem gevoel voor menselijke waarden bij.' Aan zijn lessen dankt Eusebio de sportieve instelling die hem tot een van de meest geliefde voetbalsterren aller tijden heeft gemaakt, plus het gevoel voor betrekkelijkheid dat hem ervoor heeft behoed een over het paard getilde kwast te worden. Ook gaf de Nederlandse missiepater zijn veelbelovende pupil een die pe godsdienstzin mee. „Van mijn moeder heb ik eens een scapulier gekregen. Ik droeg hem bij iedere wedstrijd. Toen we een keer tegen FC Nürnberg speelden, verloor ik hem. Een maand lang ben ik iedere dag in het stadion wezen zoeken, maar ik heb hem helaas nooit terugge vonden". Dank zij de bemoeienissen van pater Beurkens kwam het jonge talent terecht bij de amateur club Sporting in Lourenco Mar ques die als een soort oplei dingsschool fungeert voor de grote profvereniging Sporting in Lissabon. Op dezelfde manier bestond er in Lourenco ook een amateurclub Benfica die talent opspoorde voor grote broer Ben fica in Portugal - de aartscon current van Sporting. Als ama teur trainde Eusebio maar twee keer per week. Aan zijn conditie deed hij helemaal niets. Hij denkt vaak met weemoed terug aan die zorgeloze tijd. „Het har de profvoetbal heeft het vooral op mij gemunt. Alle verdedigers in Portugal willen de held van de dag worden door mij hard handig uit te schakelen. Ik heb al vier operaties moeten onder gaan' aan mijn linker knie. Ik voetbal dan ook veel liever in de Europa Cup waar de kwaliteit hoger ligt en waar spelers van formaat zich soms schamen als ze me in bedwang hebben ge houden door kracht te gebrui ken". In 1961 gebeurde het. Supporters van Benfica boden Eusebio een contract aan en hij liet zich bij Sporting weghalen. Zijn stap leidde in Lourenco tot een ware opstand. Zes maanden lang kra keelden beide concurrenten met elkaar en de rechtbank kwam er zelfs aan te pas. Ondertussen had Benfica zijn nieuwe aan winst in een badplaatsje laten, onderduiken omdat ook in Portu gal de discussies rond deze transfer hoog oplaaiden. Zo kwam het dat Eusebio de eerste Europa Cup van Benfica moest missen die in 19G1 veroverd werd door een zege van 3-2 in Bern bp aartsrivaal Barcelona. Maar spoedig konden de 70.000 in het Estadio da Luz - de thuishaven van Benfica - hem toejuichen. „Ik kwam in handen van de roemruchte trainer Bela Guttmann. Hij maakte een goo- met de bal. Maar ik was te egoistisch ingesteld. Ik be schouwde de bal als mijn per soonlijk bezit. Pas de opvolger van Guttmann, de Chileen Fer nando Riera, heeft me geleerd dat voetbal een teamsport is. En jullie Elek Schwartz natuurlijk. Hij is een goede vriend van me". Dat geldt dan wederzijds. Schwartz over Eusebio: „De beste speler die ik ooit aan het werk heb gezien. Snel, lenig, met een ongelooflijk gevarieerde dribbel en een meesterlijk schot. Zijn uithoudingsvermogen kent geen grenzen. Een persoonlijk heid die zich niet over het paard heeft laten tillen. Een goed col lega voor zijn medespelers - en hij accepteert zonder protest de aanwijzingen van de man die op dat moment zijn trainer is, hoe veel er ook komen en gaan". Het was deze Eusebio die op zijn centje de sleutelwedstrijd in de Portugese competitie van dit jaar wist te winnen, daarmee voor zijn collega's uitzicht ope nend op een hernieuwd kam pioenschap en deelneming aan de Europa Cup. De wedstrijd te gen Sporting nog wel - de club waar hij begonnen was en die hem terecht zo node liet gaan. Eusebio da Silva Ferreira zoals „de zwarte parel van Mozambi que" voor de burgelijke stand heet, werd geboren in 1942. De datum is verder onbekend. De Portugezen jfie hem te oud ach ten voor het topvoetbal van van daag, weten dus niet eens of hij het volgende jaar 32 of 33 is. Zijn vader overleed toen hij 5 jaar oud was. Zo ontstond het verhaal dat hij als jochie schel pen ging vissen aan de stranden van zijn Afrikaanse geboorte land om in het onderhoud van het gezin te voorzien. Er is re den om hieraan te twijfelen. Eu sebio laat het bij een brede grijns wanneer hij erover wordt ondervraagd. Een beroemdheid als hij kent de waarde van de publiciteit. Een goede fabel is nooit weg. Spraakzaamheid is trouwens toch niet de meest opvallende eigenschap van een fenomeen dut het meer van zijn voeten moet hebben. Het duurt lang voordat hij in zijn herinnering wil graven naar de gelukkigste momenten uit zijn leven. De ge boorte van mijn dochtertjes San dra en Caneo - dat is het span nendste wat ik ooit heb meege maakt. Toen de eerste geboren werd. was het net of ik zweefde. Het klinkt misschien gek. maar de bevallingen zijn spannender voor me geweest dan de moei lijkste wedstrijd. En toen ik in 1965 werd uilgeroepen tot voet baller van het jaar. Ik zat in mijn auto en hoorde het via de radio. Ik verloor bijna de macht over het stuur. Later heb ik ge huild als een kind." Eusebio. Hij is bejubeld als „een van de meest opwindende en produktievo doelpuntenma kers ter wereld." Hij is op han den gedragen om zijn „vlijmen de schpt Hij zou slechts in het Braziliaanse fenomeen Pole zijn' meerdere moeten erkennen. Cruijff - die hij overigens zeer bewondert - zou nog een flink eind moeten groeien om zijn hoogte te bereiken. Alle gefluis ter over zijn leeftijd ten spijt wordt hij goed geacht voor een carrière lil la Di Stefano of zelfs Stanley Matthews. Toch woont hij niet in een van de bungalows op de heuvels rond Lissabon waar de rijken van Portugal 's zomers verkoeling vinden. Men moet hem zoeken in een saaie woonwijk midden in de stad - op een flatje. Hij is winnaar van de gouden voetbal en de gouden voetbalschoen. Maar waar is de klinkende munt? Boze tongen in Portugal denken het antwoord te weten. Het zwarte idool - lengte 1 me ter 74; gewicht 74 kilo; „na een wedstrijd soms een paar kilo minder, maar dat trek ik met een flinke biefstuk weer bij" - zou vele vrouweharten in rep en roer hebben gebracht en daar niet ongevoelig voor zijn gc- weest. Sportkenners gooien het erop dat clubtrouwe Eusebio 'zich door Benfica altijd zwaar heeft laten onderbetalen. Hij zou lang op nog geen 2000 gulden per maand vast hebben gestaan. Maar zelf lijkt „de zwarte pan ter" niet ontevreden met zijn si tuatie. „Ik zie niet in waarom ik in een dure villa zou moeten wo nen. Ik heb er nooit over nage dacht. Toen ik ging trouwen, wilde ik een woning vlak bij het stadion, en die heb ik. Binnen vijf minu ten ben ik er en dat is belang rijk voor iemand als ik die zich graag verslaapt. Daar heb ik last van - van slaap. Ik weet niet wat het is. Ik hoef maar op een bank te gaan liggen en ik maf. Ik vind het overigens geen nadeel. Het is juist prettig, want ik rust graag. Bovendien is mijn vrouw graag onder de mensen. Ze houdt van winkelen. De kinderen vinden het hier ook best, dus waarom zou ik verhui zen? Zolang ik maar rustig kan slapen. Als belegging heb ik een paar appartementen gekocht en een hotelletje in mijn geboorte plaats Lourenco Marques. Mijn zakelijk adviseur heeft me dat aangeraden. De moeder van Eusebio woont 'hog in Mozambique. Hij telefo neert bijna dagelijks met haar cn gaat haar eens per jaar in zijn vakantie opzoeken. Negen kinderen heeft ze gehad. Euse bio is goed terecht gekomen - dat lijdt geen twijfel. De twee gelukkig getrouwde dochters ook. Maar er zijn nog "een paar jon- gens te onderhouden en daarbij helpt Eusebio zijn moeder. Hij heeft zich erg ingespannen voor zijn broer Gilberto. Die leek evenveel, zo niet meer, voetbal talent te hebben als hijzelf. Ben fica loerde op hem terwijl hij voor Sporting in Lourenco speel de - net als het vroeger op Euse bio had geloerd. En de hartewens van Eusebio was om zijn broer op de linker vleugel van Benfi ca naast zich te hebben. Het is niet gebeurd. "Jammer, maar waar. Er is helemaal niets uit gekomen. Gilberto is niet se rieus genoeg. Hij heeft geen doorzettingsvermogen. Hij speelt nu gitaar en dat doet hij wel' aardig." De toekomst tenslotte. Wat ver- bergt die voor Eusebio in zijn .schoot? Hij weet het niet en schijnt er zich ook niet dik over te maken. Hij denkt niet tot zijn 36-ste bij Benfica te zullen blij ven, noch ziet hij zichzelf over gaan naar een andere club. Hij wil niet dat het publiek getuige is van een a flekeling die onver mijdelijk moet komen. Mis schien gaat hij wel weer naar Mozambique om jeugdtrainer te worden van Sporting Lourenco. Dan is hij terug waar hij zijn fabuleuze loopbaan begon. En kunnen ze bij Sporting Lissa bon eindelijk rustig ademhalen. PIET SNOEREN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 27