PSV kiaf teveel klasse voor nijver FC Den Haag Rinus Israel een probleem voor zichzelf en Coerver Er is maar één trainer voor München 1974: Imst Happel Het vasthouden van trainer Coerver aan het oeroude principe een winnend elftal niet te wijzigen, wekt wrevel op bij Rinus Israel., ROTTERDAM Wiel Coerver, Feyenoords trainer, heeft het de laatste weken al zo dik wijls gezegd: „Toen Feyenoord niet draaide, viel Israel weg en nu de ploeg aardig loopt en het elke week beter gaat, is Israel terug". Dat terug moet niet te letterlijk worden opgevat want lijfelijk is Rinus Israel weer aanwezig in de dug out maar zijn gestalte verschijnt nog niet op de hem bekende plaats van laatste man. Wiel Coerver piekert er wel over maar houdt vast aan het oeroude principe dat men een win nend elftal niet moet wijzigen. Dat wekt wrevel bij Rinus Israel, die vindt dat hij „terug is" maar tevens ook een portie twijfel bij zichzelf oproept. Rinus Israel wil weer in de hoofdmacht spelen. Hij staat op het standpunt dat hij „te oud is en te veel ervaring heeft om eens geprobeerd te worden". Daarmee sluit hij uit dat hij wordt gewisseld als een stand is bereikt die enig risico aanvaardbaar maakt. Aan de andere kant zegt Rinus Israel: „Als ik een foutje maak, krijg ik wel de schuld als het mocht mislopen". Twijfel derhalve bij Rinus Israel, eens de beste Aus- putzer van Europa, zo niet van de wereld, ge noemd en niet bereid met dat aureool als invaller te fungeren. Wiel Coerver praat over dat chapiter wat af met Israel. „Het is duidelijk dat hij zich toch niet hele maal safe voelt. Ik heb hem gezegd: als je je honderd procent voelt, geef ik je een kans, in een hele wedstrijd. Maar hij twijfelt zelf. Afgelopen dinsdag was er na de trai ning weer wat vocht in jen knie gekomen. Dat is wel weg maar toch En wat moet ik nu doen? Joop van Daele speelt goed. Moet ik hem dan er uit halen en opschepen met een heleboel frustra ties? Moet ik Van Daele voorstopper maken op een moment dat we Mladen Ramljac hebben gecon tracteerd voor die plaats? Dat is trouwens toch weer een probleem erbij want zaterdag, tegen NEC, speelde Jan Boskamp niet best. Hij voelt zich wel licht onzeker want er zal er toch een moeten wijken op het middenveld als ik Ramljac inzet". Enige weken geleden speelde Israel een uitste kende wedstrijd in het C- elftal. Coerver: „Inder daad. Iedereen bij Feyen oord zei dat Israel nooit meer terug zou komen. Ik heb met hem gepraat en in de eerstvolgende wed strijd speelde hij goed, zeer goed. Als er zaterdag tegen NEC snel een doel punt tegen zou zijn geval len, had ik hem er toch ingezet. Hij had zelf ge zegd: „Als ze met 1—0 achter komen, wil ik wel. Maar anders mag ik geen fout maken". Nou dan, dat is toch twijfelen". Daarbij komt nog dat een deel van de spelersgroep op het standpunt staat dat Israel nog te weinig traint. Een van hen: „Wij trainen tweemaal per dag, Rinus een keer. Als hij te rug wil komen, moet hij er ook honderd procent voor werken". Ook met die stroming heeft Coer ver rekening te houden. Toch piekert hij erover hoe hij Israel terwille kan zijn om te bewijzen dat hij zijn plaats weer waard Coerver: ,Er is momen teel ook geen ideale situa tie voor hem. De laatste drie wedstrijden hebben we slechts een doelpunt tegen gekregen, zaterdag. Voorts krijgen we een zwaar programma met o.a. tweemaal Standard Luik en FC Twente. Had den we maar wat gemak kelijker wedstrijden om hem te proberen". Ook bij Coerver op dit punt enige twijfel, getuige zijn woorden: „Maar als ik zie hoe zijn knieën er uitzien HERMAN VAN BERGEM Rotterdam Inspraak is het modewoord, waarnaar in de meeste gevallen ook wordt gehandeld. Zo heb ben de spelers van het Ne derlands elftal een stem zij het dat de leiding van de sectie betaald voetbal dat niet te zeer aan de grote klok hangt in al lerlei zaken die rondom het Oranjeteam spelen Daartoe behoort de coa ching. Niet iedereen is het eens met het feit dat van het duo Fadr- honck-Van der Hart de laatste is afgevallen door hem de lei ding van UEFA- en jeugdvoet bal op te dragen. Niet iedereen ook ziet in Fadrhonc de ster ke man die Oranje in West- Duitsland tot de grootst moge lijke successen kan leiden. Er worden andere namen ge noemd: Twentes trainer Spitz Van Hanegem: Happel is tactisch sterk en kent het we- reldvoetbal". Kohn, PSV's trainer Kees Rij vers. Maar bovenal die van Ernst Happel, thans werk zaam in Spanje bij de tweede- divisieploeg Sevilla. Zijn naam valt veelvuldig en Wim van Hanegem, behorend tot de kern die mede geacht wordt een stem te laten horen en bo vendien iemand die het logisch vindt dat „men" wordt geïn formeerd over wat achter de schermen gebeurt, noemt Ernst Happel zelfs de enige acceptabele kandidaat „omdat hij taktisch enorm sterk is en het gehele wereldvoetbal kent". De kwaliteiten van dr. Fadr honc worden daarmee niet aangetast, maar een aantal spelers van het Nederlands elt- tal vindt het noodzakelijk dat er „bovendien een man komt die volledig op de hoogte is met welke tegenstander we ook kunnen ontmoeten en ons voor die strijd optimaal kan voorbereiden door een taktisch plan uit te stippelen". Wim van Hanegem, schertsend opmerkend, dat hij in de keuze- commissie voor zo'n figuur zit (maar blijkens zijn uitlatin gen toch goed op de hoogte van wat er onder de spelers leeft): „Er gaan tweeëntwintig spelers naar West-Duitsland en dan heb je aan twee trainers Ernst Happel wordt hoog aan geslagen door de spelers, die het Nederlands elftal straks in München zullen hoe dan ook niet voldoende. Er is er al één nodig alleen voor de training van de doelmannen. Naast Fadrhonc en Van der Hart moet er nog één komen. Hij moet zelfs boven die twee komen te staan. Dat kan dan wel worden opgevat als een degradatie van die twee als we ver, misschien heel ver, willen komen, en dat willen we allemaal, moet er beslist een taktisch sterke man komen". De vraag is of het merepdeel zich onder Ernst Happel zal willen stellen. Zijn taktische capaciteiten staan buiten twij fel. Hij heeft daarmee met Feyenoord o.a. een Europa Cup en een wereldbeker veroverd. Van Hanegem: ,,Ik weet dat Fadrhonc goed ligt in Am sterdam, bij Ajax. Ik weet ook dat zeker niet iedere Ajacied hoera zal roepen als Michels, en diens naam is ook ge noemd, terug zou worden ge haald. Happel is voor meer spelers acceptabel dan welke andere coach ook. Ook Piet Keizer en met hem meer Aja- cieden, voelen zich zekerder met hem. Zonder omwegen: er is er maar één die 't voetbal in de wereld kent en taktisch de sterkste man is: Ernst Hap pel". HERMAN VAN BERGEM. EINDHOVEN Het moment, waarop de kleine Hugo Lochtenbergh er ook geen raad meer mee wist en de vooral fysiek sterk ge groeide Willy van der Kerkhof met zijn borst opving, iets wat ook al eerder was gelukt, zei alles van de bijzonder ongelijke wedstrijd: PSV—FC Den Haag. De heus hard werkende maar slordig voetballende middenvelder had heel lang het vuur bijna uit zijn schoenen gelopen om ma het dramatische begin (30 na twintig minuten) te redden wat er te red den viel. Alles wat getruct heet te zijn, wende hij aan. Hij trok aan shirtjes, beging lichte en zware overtredin gen en bleef uiteindelijk gewoon "staan" zoals in dat geval met Van der Kerkhof. Het hielp hem nauwe lijks. Steeds kwam het verrassend sterke PSV op het doel van de na twee minuten reeds aangeslagen doelman Ton Thie af en er ontstonden kansen. Vele zelfs en de uitslag van 60 was een afspiegeling van de krachtsverhouding zoals die was. Een zwarte dag voor FC Den Haag dus in de lichtstad. En voor Hugo Lochtenbergh in het bijzonder. Toen trainer Teunis- sen doorhad wat $r omging in Hugo nam hij hem een half uur voor tijd tegen zichzelf in bescherming en riep hem het veld uit. Zo trachtte hij de schade te beperken voor het talent van Lochtenbergh. Dat knokken dat venijn van de kleine Hagenaar was typerend voor het voetbalgebeuren in Eindhoven. Ook toen de wedstrijd in feite al beslist was - en dat was dus snel - bleef FC Den Haag strijden met inzet en slagvaardige middelen, waardoor de krachtige te genstander de mogelijkheid kreeg nog meer te sco ren. Trainer Kees Rijvers wilde later zijn bewonde ring daarvoor kwijt. „In de beginperiode speeld" PSV leuk voetbal. Daarna, moet ik eerlijk zeggen, is FC Den Haag normaal blijven spelen en heeft met hard werken 'n nog grotere score voorkomen". Met deze twee zinnen bracht de reële PSV'er de wed strijd volledig in beeld. PSV had in de ontmoeting de dienst uitgemaakt en daaraan nog een bedrever- heid in het scoren vastgekoppeld. Vooral Ralf Ed- ström is een ontdekking, die niet genoeg geroemd kan worden. Wat hij enkele weken terug tegen Ajax had laten zien, dat hij ook sterk aan de grond kan zijn, bleek opnieuw. In vrijwel alles wat hij deed was hij superieur. Waarmee bedoeld is niets ten nadele te zeggen van zijn "bewaker" Thijs Wijngaarde want juist hi jspeelde bij FC Den Haag behoorlijk sterk. „Het verschil in klasse was in meer dingen zichtbaar", stelde Teunissen later. „Vergelijk Ed- ström eens met onze spits, Kees Storm. Ik heb hem nauwelijks gezien." Waar alles op neerkomt is ei genlijk een oud principe. Dat weet Teunissen ook: „PSV koopt de tribunes vol. Wij moeten ze met voet ballen zien vol te krijgen". Bij dat verschil voegde zich zaterdagavond nog een nadelige factor voor FC Den Haag. Dat was de fac tor: weinig geluk. Want ondanks de toch regelmatig hoge scores in Eindhoven bleek de ploeg van Mans veld c.s. onvoldoende op zijn quivive. Vooral' doelman Thie (Teunissen: „Hoe kan het toch, hè. De laatste tijd was hij één van onze sterkste spelers") maakte zich schuldig aan een onvergeeflijke slordigheid. De eerste de beste bal, die hij moest onderscheppen, bleek al fataal. Na een hoekschop liet hij na om zijn doel uit te ko men. Wat er toen gebeurde was vanzelfsprekend bij- het PSV van nu. Pats boem: 10 via Edström. Kor daarop weer een onoplettendheid, ditmaal van Kila. Zijn "man" Van der Kuylen dook ineens de diepte in. kreeg de bal toegespeeld en stond vervolgens zo vrij als een vogeltje. Thies en Dusbaba deden nog wat ze konden, maar het kwaad was reeds geschied. Bei de heren werden simpelweg op het verkeerde been gezet en de stand was 2—0. Dit betekende een com pleet drama. De jeugd van Den Haag was afgetroefd in een periode, waarvan van te voren vaststond, dat het bijzonder moeilijk zou worden. De kracht van PSV wordt daarmee nog eens benadrukt. In de ver dediging van FC Den Haag werden daarna continu fouten gemaakt. Van een gedegen tactisch concept was geen sprake meer. Mansveld was onzeker, al bezat hij de moed om Edström in kopduels persoonlijk op te zoeken, Dusbaba begon slecht maar groeide langzaam uit tot een topper en Korevaar bleef achter de enige ge vaarlijke aanvaller van FC Den Haag, Leen Swanen- burg jagen om hem steun te geven en nog een kans op een tegentreffer te behouden. Maar hoe goed be doeld ook, deze missie ontregelde de Haagse defensie toch nog meer. Dat spelbeeld bleef zeer lang ge handhaafd. Ook al, omdat op het middenveld de bal niet lang vastgehouden kon worden. Lochtenbergh had veel balverlies, Kila was na zijn fout bij dat tweede doelpunt te druk met Van der Kuylen bezig en Piet de Zoete alleen kon ook niet alles. Dat pro bleem ontlokte Teunissen later de uitspraak: "Nog groter dan mijn zorgen over de aanval zijn mo menteel mijn moeilijkheden met het middenveld." Na dat tweede doelpunt leek het er even op, dat FC Den Haag zich met breedtevoetbal méér zou kunnen veroorloven. Er kwam enigszins rust in het spel en het evenwicht werd groter. Maar net toen FC Den Haag vertrouwen kreeg, stortte alles weer in e'- kaar. Het was de tot verdediger omgevormde Ger Dykers, die opkwam en een afstandsschot van 2 meter loste. Precies in de linker-bovenhoek. Teunissen: „Ook een fout van Ton. Hij is sterk op ho ge ballen en dan mag dit niet voorkomen." De reste rende doelpunten waren een regelmatige zaak. Op vallend daarbij was dat René van der Kerkhof ze alle drie voor zijn rekening nam. De wetenschap, dat Korevaar risico's nam om Swanenburg niet alleen te laten opereren, ligt aan dit wapenfeit ten grond slag. Een onvolwassen FC Den Haag kon de wed strijd tegen het sterk gegroeide PSV niet aan. Dat is geen prettige gedachte met he oog op aansaande zondag, als Ajax naar het Zuiderpark komt. HANS DE BRUYN. Scoreverloop: 3. Edström 10, 6. Van der Kuylen 20, 22. Deykers 30 43. R. 60. en 90 René van de Kerkhof 40, 5—0 en 6—0. Scheidsrechter Derks, toeschoupwers: 16.000. P.S.V.: Van Gerven, Van den Dungen, Nordqvis'. Van Kraay en Deykers, Willy van de Kerkhof, Str.' en Lubse, René van de Kerkhof, Edström en Van der Kuylen. FC Den Haag: Thie, Wijngaarde .Dusbaba, Mansveld, en Korevaar, Kila, De Zoete en Lochtenbergh (Aus- gustsson), Bres, Storm en Swanenburg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 22