mini- televisi drama Wie wil, kan zo een rol spelen in een van de vele mini-dra ma's, die avond aan avond van de buis spatten in de serie die onder de titel STER-spots populair geworden is. Een mooi meisje kussen, dat einde lijk de tandpasta gevonden heeft die zich indringt in onbe reikbare plekjes. Dansen op de hei met een knappe jongen die, als je vermoeid erbij neervalt een heupflesje frisdrank in je keel laat kolken. Een gezellige dikke schrans die de boeren kool met echte Gelderse als een verlekkerde veldheer over ziet. Als moeder even slank zijn als de dochter, al is het heus geen pretje als zo'n jon gen zich voortdurend vergist. Champagne drinken bij knap perende open haard aan de zij de van een heer met grijze tochtlatjes. Dit kan allemaal. Het is voor iedereen bereikbaar. En men krijgt nog geld toe ook. Werpt u tegen: ja, maar voor die verrukking van een halve mi nuut doe ik al die moeite niet. het is afgelopen voor je het weet, dan kunnen we u ter ge ruststelling toevoegen, dat de filmers in de studio er geen half werk van maken e: hele dagen bezig zijn om al deze plezierige kanten van het leven in beeld te brengen. Wie desondanks niet uit het veld der verleidingen is weg te slaan, neme pen en papier en. richte een briefje aan een van de vele modellenbureaus met het verzoek om een deelname formulier. U krijgt het om-' gaand thuis gestuurd. U vult daarop naar waarheid alle ge gevens omtrent u zelf in, leng te, haarkleur en een paar ma ten, sluit wat foto's bij en u komt in het modellenarchief, waaruit reclamefilmers putten. Doe niet geheimzinnig met al les wat bij u er op en er aan zit, verdoezel geen maatje of groefje, want de filmers zoe ken niet alleen maar mooie modellen. In doorsnee houden zij het op typische mensen die net dat hebben wat past in de spot die zij moeten maken of die geknipt is voor het dra maatje, dat zij rond een be paald produkt moeten opbou wen. Het kan gebeuren, dat zo'n man z'n oog net valt op dat vlekje dat u dagelijks met zoveel zorg wegpoetst onder de rouge. Zo gemakkelijk gaat dat nou. Elk modellenbureau zet de liefhebbers met foto en anato mische toebehoren in het ar chief, dat openklapt telkens als een filmer-op-zoek of een foto- graaf-met-plannen neuzend rondgaat en dat is vele malen daags, want in dat ingewikkeld reclamewereldje zijn ze altijd op speurtocht naar wat een an der nog niet heeft en dat zou u best eens kunnen zijn. Dik of dun, lang of mager, jong of oud, mooi of lelijk, alledaags of zeer uitzonderlijk, er is naar alles vraag, maar nog veel meer aanbod, gereed en te al len tijde bereid om in reclame te figureren in dagbladen en tijdschriften, STER-spots en commercials op de radio. U hoeft alleen maar uw ge zicht te laten zien. Het model lenbureau zorgt voor de rest. Het garandeert alleen niet, dat op u ooit de keus zal vallen, hoe een vrolijk omaatje u ook bent, hoezeer uw gezicht ook glundert achter dampende snert of hoe grappig een kind ook zijn yoghurt naar binnen lepelt. Wat zegt u, mevrouw? Heeft uw kindje zo'n roze gaaf huidje en is daarom welge- schapen voor het spotje waarin een kind wordt afgedroogd met die alles absorberende, rulligej badhanddoeken? Juist, elk kinderhuidje heeft iets de overrijpe perzik, We willen maar zeggen? concurrentie in gave huiden] groot. Daar is nog geen zalj voor gevonden, ondanks STER-spots. Wordt omaatje of kind, moeder en-of dochter, gezette vader of rijzige zoon ooit in een spot ge plaatst, dan juicht heel het huisgezin. Dan zet de hele fa milie in gala-glimlach zich voor de buis. Dat wil niemand missen. En de volgende dag op straat, op school, in winkels en op het werk davert het van de vragen: Kan het zijn, dat ik je gezien heb gisteravond? Zo gaat het allemaal echt. Het enige wat niet echt is in die reclame, dat zijn de gezinne tjes aan de schuimvla of de hapklare brokken, die moeder te voorschijn heeft getoverd. Geen modellenbureau zet een compleet gezinnetje in het gro te boek, met hoe lekkere toe tjes al die gezinsleden ook zijn uitgerust. Zo'n gezinnetje is nl.. maar eenmaal bruikbaar. Na gebruik wil een ander het niet meer. Daarom worden in die gevallen altijd gelegenheidsge zinnetjes in elkaar getimmerd. De natuur kan het allemaal nog zo goed met u hebber voorgehad of de smaakmakers van de reclame weten het be ter. Buiten de postzegel kost dit al les geen cent. Integendeel, het levert alleen maar op. Een be ginnend model krijgt gelijk 25 gulden per uur dat hij voor de camera's in de studio werk zaam is. Per dag vangt hij 150 gulden. Dat is allemaal nog maar het gewone werk. Leidt de opname tot een STER-spot, dan int hij het dubbele bedrag, resp. 50 en 300 gulden, mits hij alleen in de spot staat, want als hij dat mooie meisje heeft mogen kussen, dan moet hij 100 pet. toeslag met het Tsje delen. Deze prijzen Porden bedongen door het mo- |ellenbureau, dat echt wel uit redelijke prijs, want he1! moet bestaan van de 10 pet., die het inhoudt van de ho- De professionele modellen, die van de pose een beroep ma ken, beginnen bij gebleken ge schiktheid te werken voor 250 gulden per dag. Naarmate de ervaring toeneemt en de bruik baarheid bij moeilijke opna men aan het studiolicht treedt kan dit oplopen tot 600 gulden per dag. Ook in hun geval be draagt de toeslag voor een STER-spot 100 pet. Dit kan dus lekker oplopen, maar er is niet elke dag werk, ook al spannen de modellenbureau's zich in om juist hen aan goed werk te helpen. Daarvoor betalen deze beroepsmodellen een bepaald bedrag aan het bureau, dat de gehele gedrukte en met foto's verluchte recommandatie ver zorgt. Spier-Rotschafer, Miss 1959, die het Amster- bureau Modelplanning runt^è^^dit werk om naast ^haar wat om handen te orde op zaken luden in de modellenwe- rela^die vroeger ook wel als operatieterrein gold voor char latans en buitenbeentjes. Cori ne weet daar alles van. Vroe ger struinden fotografen en fil mers alle tramhaltes af op zoek naar mooie meisjes en geschikte mensen. En als je werd aangesproken, had je dan te doen met een serieuze vakman of een kwaadaardige halfgek? In veel gevallen leken de betalingen in die tijd ook nergens naar. Al die haken en ogen zijn nu een beetje ineen gestoken door de bureaus ge zamenlijk, ook al door eisen te stellen aan de modellen. Er waren er bij die een loopje met de filmer namen, soms zeer letterlijk, maar daar is zo'n filmer zelf bij. Pijnlijker voor het vak was. dat er ook loopjes werden genomen met de eisen die dit beroep stelt. Een beroepsmodel moet letter lijk en figuurlijk goed raad we ten met zijn houding, dient correct gekleed te gaan en op de afgesproken tijd te verschij nen. Een uitgebreide gardero be met de nodige accessoires behoort tot de uitrusting van elk beroepsmodel. Bij zulk een modellenbureau is ook. IJf Blokker, begonnen, de drum mer die vond dat hij zijn hoofd mee had, in welk hoofd de jon gens van de VPRO een Barend Servet ontdekten. Sindsdien is Barend artiest. Volgens Corine kan 'n vrouwelijk model mee tot haar 30e jaar, de man tot zijn 45e, omdat bij de vrouw de groefjes zich op de verkeerde plaats vormen en bij de man juist op de goede plek. Zij filo sofeert verder liever niet over de vraag in hoeverre dit een onredelijkheid van de natuur is. We hebben er een kostbare cosmetische industrie aan te danken. De acteurs, die buiten Shakes peare en Pinter om een graan tje wensen mee te pikken naast hun toneel-cao, hebben hun eigen promoting- en cas tingbureau, Actors' Enterprise te Amsterdam, gesticht en ge leid door Paul Brandenburg, zelf acteur en binnenkort als Simpele Fons te zien in de VARA-tv-produktie Merijntjc Gijzen naar het boek van A. M. de Jong. Ook hij houdt er een promotieboek op na met daarin de namen van de op foto vastgelegde acteurs, zo mede hun lengte, haarkleur, kleur van de ogen, kortom al lemaal boeiende gegevens, die men in de programmaboekjes van de schouwburgen vergeefs zal zoeken. De makers van commercials voor de tv kunnen daar niet buiten. Zij moeten de man pas send in het pak steken en de vrouw fraai afgekleed in de scene zetten. De acteurs heten zich vroeger voor dit soort din gen vragen. Nu blijkt dat er een markt voor is. laten zij die zaken regelen door hun bemid delaar, die precies op de hoog te is van hun bijzondere ken merken en mógelijkheden. Hun voorkeuren staan in het pro- motingboek genoteerd: Azia tisch type, dubieuze figuur, verleidelijke vrouw, gangster, intellectueel, glamour-girl etc., hun sterkste zijde ofwel hun zwakste kant, in elk geval dan je in het dagelijks van hen zou mogen be- Bij Actors' Enterprise komen alle vragen binnen, van fil mers, produktiebureau's en re clamemakers, maar acteurs worden ook persoonlijk bena derd. De aangezochte krijgt de tekst, die hij zeggen moet, vooraf te lezen. Hij heeft in spraak met recht van weige ring van de rol die men hem toedicht. „Een acteur kan zich niet overal voor laten gebrui ken, maar als het goed be taalt, ben ik tot alles bereid", is een uitspraak van Ko van Dijk, die voor minder dan een halve ton zijn huisdeur voor een STER-spot niet uitgaat. Niet veel minder ving Ton van Duinhoven voor zijn STER-ver- haaltjes. waarin hij met neer buigend dédain de draak stak met de zoete brokken van mijnheer Jamin, die deze re clamereeks moest stoppen, omdat er tegen de sterk ver grote vraag in de winkels niet op te tornen viel. Daar is Piet Bambergen, die 25.000 gulden vroeg voor een spot en niet kreeg, nog maar een kleine jongen bij. De acteurs in de laagste prijsklasse gaan per spot met enige duizenden gul dens naar huis. Volgens kenners bestaat er geen vaste prijs voor de mede werking van acteurs aan com mercials. Dat hangt van zoveel dingen af. In samenspel tussen opdrachtgever en acteur moet een redelijk honorarium wor den opgebouwd. Maar er zijn acteurs die denken, dat met de STER het goudschip binnen vaart. Zij vragen prijzen die zij eigenlijk niet zouden mogen vragen. Die jagen de vrije markt over de kling. En die vergeten, dat ons land maar een klein reservoir van acteurs heeft, dat Duitsland baadt in een overvloed ervan en dat de vele werkloze Britse acteurs voor een zacht prijsje onmid dellijk naar hier willen komen. Dan worden de Nederlandse acteurs alleen nog maar ge bruikt om de teksten lipsynch roon na te spreken. Actors' Enterprise werkt met gestandaardiseerde contracten, waarmee opdrachtgevers acteurs akkoord gaan. Daarin' staat o.a. vermeld het bedrag per dag opname, dat zich op het laagste niveau rond de 1000 gulden beweegt, alsmede een ruime toeslag bij verschijning op het scherm. Paul Branden burg is zelf acteur en weet wat een artiest toekomt, maar hij is zakelijk genoeg om geen kip met gouden eieren te willen slachten en houdt dus ook re kening met de adverteerder. Hij reist ook buitenlandse rela-- ties af om daar Nederlandse artiesten geplaatst te krijgen en zoekt een speelfilmer een niet te dure acteur, dan vindt hij dat er van twee kanten schappelijk gedacht moet x den om die film van de grond te krijgen. Om die reden loopt hij met plannen om een eigen produktiemaatschappij van ac teurs op te richten, waarvan de aandelen in handen zijn van de acteurs zelfs, die in de winst delen en bovendien hun eigen werkterrein verbreden. Er zijn acteurs die vinden, dat je je vak niet mag vergooien aan commercials. Maar de mccsten houden het i eerlijke vorm van broodwin ning. Een acteur is maar een gewoi speelt en daarvoor geld krijgt, zijn broodwinning. Publiek dat dit verwerpelijk acht kan wei geren een door een bepaalde artiest geadverteerd produkt te kopen, want de macht is aan het volk, zo goed als de acteur over de macht beschikt om zijn eigen broodwinning te be hartigen. Tussen Romeo en Ju lia en hel tandpastc-drama il n'y a qu'un pas en in de tijd van Shakespeare was de vete tussen de huizen even gewoon als thans de strijd tussen de merken. Toch zijn het niet de fabrikan ten van al die merken, die ver antwoordelijk zijn voor al die 'mihi-drama's in de STER-se rie. Zij laten zich voortdrijven op de adviezen van de recla memensen tot wie zij zich wenden om hun produkt willig op de markt te krijgen. Mi- chiel Beishuizen, radio- en tv- director van het reclamebu reau PRAD, maakt er geen geheim van dat de producent de popularisering van zijn merk of dienst graag uit han den geeft, omdat hij zich daar in een leek acht. Hoeveel geld wil de man besteden en hoe bereik je de massa voor dat produkt of die dienst? Dat draait nogal eens uit op een drama-in-STER-zakformaat, omdat de tv pure show-busi- De show dient de busi- de business steelt de Dat is de geest van deze damemakers zyn ?lig, die voelen de de tijd met de klom- STER-spots zijn ge- ïrepen uit het leven, ^omdat we met ons allen i volk van boerenkool-eters zal die man blijven boeien die bijzonder smeuig weet te smikkelen. Tot groot vermaak van zijn naaste om geving en van de hele natie, die zich met dit model iQdenti- ficeert en er gelijk mee aan tafel gaat. TON OLIEMULLER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 13