NA „ORESTEIA" NU „THYESTES" Jubilerend blokfluit-ensemble concerteert met Jeugdkamerorkest AC/DC MOEILIJK AMUSEMENT MEER AFWISSELING MOGELIJK Koffieconcert Mooie gebruikskeramiek in Wassenaarse bibliotheek kunst „Flop" werd wereld succes Theo Swagemakers in „koperen" kunstzaal Heuff PAGINA 5 ZATERDAG 24 NOVEMBER 1973 LEIDSE COURANT vlocf: is te vinden in de ge schiedenis van Atreus en Thyestes, de kleinzonen van Tantalus, die in een hevige broederstrijd verwikkeld ra ken. Als het geschil wordt bij gelegd, biedt Atreus zijn broer een verbroederingsmaal aan en vertelt na afloop daarvan dat 't hoofdgerecht hiervan be stond uit de kinderen van Thyestes. Over dit gegeven schreef Seneca een pathetisch en bloederig leesdrama, dat enkele jaren geleden door Hugo Claus voor het moderne toneel bewerkt werd en o.a. een serie Holland Festival-i'voeringen beleefde mee Ton -utz in de hoofdrol. Deze versie toonde Claus ech ter niet van zijn beste kant, en daarom heeft Wik Jongsma hiervan weer een nieuwe be werking gemat |:t, die onder zijn leiding door het Thema Theater op de planken ge bracht zou worden. Twee we ken vóór de première werd Jongsma echter de leiding uit handen genomen en men be sloot het stuk verder onder collectieve verantwoordelijk heid uit te brengen. Op het laatste moment werd toen door de Toneelraad Rotterdam de jonge regisseur Paul Ver meulen Windsant ingescha keld en hij kreeg de uiterst ondankbare taak in deze chaos nog enige orde te brengen en te zorgen dat er alsnog een re- del i.|eindprodukt tot stand zou komen. De première (25 oktober) kon niet bepaald een artistieke gebeurtenis van de eerste orde worden genoemd, maar dat was na alle eraan voorafgaande verwikkelingen ook niet te verwachten. Sinds dien is er gelukkig alweer een maand verlopen en er zal in de afgelopen weken nog wel dn|. aan het -tuk en de voor stelling geschaafd en gesleu teld zijn. Laten we hopen dat het merkbare resultaten heeft gehad. Paul Korenhof Het geloof van de oude Grieken in het noodlot (fatum) dat voortdurend als een dreigend zwaard boven het hoofd van een bepaalde persoon of fami lie bleef hangen en met de re gelmaat van de klok ook daad- wereklijk toesloeg, heeft in onze moderne tijd een vreemd vervolg ge|:regen. Donderdag 29 november wordt in het LAK-theater door de (nieuwe) Toneelgroep Thema Theater een bewerking opgevoerd van Hugo Claus' "Thyestes" en het heeft er alle schijn van dat de vloek, die duizenden ja ren getleden door Zeus werd uitgesproken over het geslacht van Tantalus, nu nog in deze voorstelling doorwerkt. Zeker na de geslaagde "Ores- teia" van Imperium, waarmee het seizoen in de Vestestraat enkele maanden geleden ge opend werd, zal de geschiede nis van Tantalus, die de goden zijn eigen zoon Pelops als feestmaal voorzette, voor vele Leidenaars geen onbekende materie meer zijn. De duide lijkste doorwerking van de - Alle intelligentie-zeilen bijzetten Leiden - De toneelliefhebbers die volgende week zaterdag (1 decem ber) een bezoek brengen aan de Mickery-voorstelling "AC/DC" in het LAK-theater, dienen wel op het een en ander voorbereid te zijn. Wat het Engelse V-Theatre daar te zien en vooral te horen geeft, mag dan misschien wel obsederend toneel van een heel bijzondere soort zijn, waarvan iedereen die er al geweest is zegt, dat je het absoluut gezien moet hebben, gemakkelijk amusement is het in ieder geval niet. Dat in dit stuk van Heathcote Williams nogal was schok-effecten wor den gebruikt, is op zich niet bijzonder. In de loop der tijden ziin we wel aan het een en ander gewend geraakt. Uitermate grote proble men voor de toeschouwers ontstaan door de constructie (één recen sent sprak zelfs over „krankzinnigheid in groepsverband") en door de taal. Een gebrekkige kennis van het Engels is namelijk ontoereikend. De waterval van woorden die over het publiek wordt uitgestort bevat namelijk naast "gewoon Engels" ook een flinke do sis dialect en slang en zit daarbij dermate verwarrend in elkaar, dat zelfs de recensent van The Guardian verklaarde dat hij hooguit één op de drie zinnen begreep en dat het hem bovendien volledig onmogelijk was om dat wat hij hoorde en dat wat hij zag ook maar enigermate met elkaar in verband te brengen. In een voorbespre king iets zinnigs over deze voorstelling zeggen is daarom onbegon nen werk. Hooguit kan ik het publiek waarschuwen dat het alle in telligentie-zeilen bij zal moeten zetten e-n dat het bovendien op alles voorbereid zal moeten zijn. Zo speelde in het Mickery-theater te Amsterdam het eerste deel zich bijvoorbeeld af rond een stel flip- perautómaten in de foyer en werd pas voor het tweede deel gebruik gemaakt van de eigenlijke toneelzaal. PAUL KORENHOF Dankbaar, dat zij uit haar lijden verlost is, delen wij u mede, dat tijdig voorzien van het H. Sacra ment der zieken, is overleden onze dierbare zus, schoonzus en tante CORNELIA P. M. STAMMEIJER geboren 5 januari 1892. Uit aller naam P. Stammeijer Pr. ex. test. Correspondentie-adrts: Waddenstraat 547, Haarlem De H. Eucharistieviering, gevolgd door de begra fenis zal plaats hebben dinsdag 27 november in de kapel van Huize St. Liduina, om 14.00 uur. LEIDEN Een tweede lustrum van het nu tien jaar bestaande Leids Blokfluit-ensemble onder leiding van Piet Kunst, gaat na de vele successen vooral in de laatste jaren niet onopgemerkt voorbij. Hiertoe behoort natuur lijk in de eerste plaats de be haalde eerste prijs in het "korte lings gehouden Blokfluitcon cours Duitsland-Nederland in Ede, maar ook de bijdragen van het ensemble in speciale kerkdiensten, waartoe het werd uitgenodigd, alsmede zijn aan deel ter muzikale opluistering van een internationaal biolo gen-congres in het Kröller-Mül- lermuseum op de Hoge Veluwe. Dit alles inspireerde tot het geven van een concert in de Zuider- kerk aan de Lammenschansweg op vrijdagavond 30 november om 20.15 uur. De medewerking van het Leids Jeugdkameror kest onder leiding van Henk Briër brengt bovendien moge lijkheden tot uitbreiden en af wisseling in het programma. Uitbreiding in de zin van het ge zamenlijk uitvoeren van werken met een dubbelkorige instru mentale struktuur als de Canzo- na ,,La Padovana" van Viada- na, en de Canzoni per sonar van Frescobaldi, en de overige werken als Concertante Musik für Instrumental Chöre van Werdin, en van Biber de Sonata pro tabula a 10. Het Jeugdka merorkest laat zich afzonderlijk horen met het Concertino in G gr. t. van Pergolesi voor strijk orkest, en in het eerste deel van de Symphonie Concertante voor 2 fluiten en orkest van Ci- marosa, met Jeroen Duyfjes en Els Oltheten als solisten. Het jubilerende blokfluit-ensemble presenteert voor een groot deel het programma uit Ede, zoals de bekende Dansen van Susato, de Hungarische und Slowakeni- sche Volksweisen van Bartók, 6 Improvisaties van Serocki en verder een gedeelte uit het Kyrie en Sanctus uit de Mis "Pange Lingua" van Josquin des Prez, en de Suite in F gr. t. van Schein. Alleen Serocki vertegenwoordigt op dit programma de 20ste eeuw. Kazimierz Serocki werd in 1922 geboren en woont op dit ogenblik in Warschau, ofschoon hij zijn muziekopleiding kreeg in Lodz en in Parijs. Voordat hij zich aan compositie ging wij den, is hij een tijd als pianist werkzaam geweest. Met zijn composities bestrijkt hij alle gebieden van de vokale en instrumentale kunst, met uitzon dering van re opera, waaraan hij zich niet heeft gewaagd. Maar filmmuziek en ook de se riële muziek maken deel uit van zijn werken. Deze 6 Improvisaties werden in 1959 geschreven in opdracht van Hermann Moeck Press. Het zijn korte stukken, harmonisch niet al te gewaagd, met wisselende snelle en langzame tempi. Tech nisch hebben zij een vrij hoge moeilijkheidsgraad, vooral het zesde deel met zijn staccati in een hoog tempo. Bondig ge schreven, liggen de zes Improvi saties, die het blokfluit-ensem ble zal uitvoeren, goed in het ge hoor. B. RIJNDERS Lelden - Zondagochtend om half twaalf verzorgen Ruud van der Meer, aan de vleugel begeleid door Rudolf Jansen, het koffie concert In de Stadsgehoorzaal. Naast liederen van Schubert en Richard Strauss, zingt Ruud van der Meer „Le Bestlalre" van Poulenc, Chansons de Don Ouichotte van Jaques Ibert, 5 liederen van Fauré en Trois Poèmes d'Amour van Louis An- driessen. Ruud van der Meer is voor Lei den een goede bekende; maar als vertolker van het lied kent men hem hier nauwelijks. Afge zien van het programma, dat overigens bijzonder aantrekke lijk is, belooft het daarom een Interessante ochtend te worden. K. en O. nodigt de bezoékers uit voor een kop koffie.Maar dan dient men om 11 uur aanwezig te zijn. „Die Lustige Witwe" Leiden - Bij het horen van het woord „ope rette" denkt het moderne publiek onwille keurig aan de Duitse en de Weense operet te. Helemaal onlogisch is dat niet. Gedu rende de laatste decennia van de vorige en de eerste decennia van deze eeuw werden door componisten als Johan Strauss, Le- har, Millöcker e.a. werken geschreven die stuk voor stuk grote kassuccessen waren en die dankzij een zanger als Richard Tau- ber en vooral dankzij de snelle opmars van de grammofoon binnen de kortst moge lijke tijd wereldfaam genoten. Maar al te vaak vergeet men echter dat het stamland van de operette Frankrijk was en dat de pennevruchten van Offenbach. Hervé, Planquette en Lecocq voor de Duits-Oos tenrijkse concurrentie niet hoeven onder te doen en die zelfs nog in vele opzichten overtreffen. Het is dan ook bepaald geen toeval dat de twee bekendste aller operettes geheel en al doordrenkt zijn van de Franse sfeer. Zowel „Die Lustige Witwe" als „Die Fleder- maus" ontlenen immers hun gegeven aan een Frans origineel en zijn volledig van de Franse sfeer doortrokken. In 1861 was in Parijs de première gegaan van een blijspel van Henry Meilhac (de li brettist van Offenbach), getiteld „L'Atta- ché de l'Ambassade". Het toeval wilde dat geruime tijd later tekstschrijver Victor Léon, zoals altijd op zoek naar stof voor een operette, een voorstel ling hiervan bijwoonde en met een begreep, dat hierin de idea- e „plot" voor een operette première op 30 december in een enscènering waaraan werkelijk geen cent was uitgegeven: oude decors en oude kostuums had- produktie afgezien om het finan cieel veel minder sterke operet te-gezelschap geen oneerlijke concurrentie aan te doen. den een nieuw kleurtje gekre- De voorstelling volgende week gen en zo moest de Witwe het tontel op. Samen met zijn Zoals zc dikwijls had het publiek wezig trouwe medewerker Leo Stein zette hij een tekstboek in elkaar tn dit werd aangeboden aan Ri chard Heuberger, de enig-over geblevene van de grote genera tie Weense operette-componis ten. HeubeTger zag er echter niet veel in en op aanraden van Steininger, secretaris van het Theater an der Wieden (en on danks de aanvankelijke tegen stand van Victor Léon zelf) werd het doorgegeven ook nu weer een geheel andere smaak dan de theaterdirecteur en „Die Lustige Witwe" werd het grootste operette-succes al ler tijden. Het succes begon op die gedenkwaardige avond in Wenen, kreeg goed vorm in Hamburg en Berlijn en vond zijn bekroning in de Engelsspre kende landen, waar het als „The Merry Widow" de enige echt populaire Duitse operette is geworden. jonge ambitieuze~Franz Lehór. Dat „Die Lustige Witwe" ook re- Op 30 december 1905 zou de pre- gelmatig over onze Nederlandse Tijdag 30 november in Stadsgehoorzaal biedt naast de bekerde gezichten van de Hoofdstad Operette ook de mo gelijkheid om (opnieuw) kennis 'e maken met de Nederlandse tenor Jan Handerson, die de af gelopen jaren een opmerkelijke carrière in Duitsland heeft ge maakt. De regie is weer in de vertrouwde handen van Alexan der PichJer. Paul Korenhof WASSENAAR - Een flink aantal schilderijen, gouaches en aquarellen van de Amsterdamse 75-jarige kunstenaar Theo Swagemaker hangt tot en met 12 december a.s. in kunstzaal Heuff aan de Wassenaarse Hoflaan, welke galerie 9 dec. a.s. het 12'/rjarig bestaan herdenkt. Naast het werk van Swagemaker is een flink aantal bronsplastieken opgesteld van Peter van der Meer. Het werk van Swagemakers toont een over het algemeen stoere - soms wat slordig lijkende - toets en dikwijls hyper-eenvoudige on derwerpen voor zijn stillevens. Een schaal met'al of niet geschilde aardappelen b.v. of louter en alleen een bosje asperges. De bloem- stillevens houdt deze schilder over het algemeen in een wazigo vorm zonder strak afgepaalde contouren. Ze lijken daardoor op het eerste gezicht wat onaf of op "vluggertjes", hoewel de kijker er bij aandachtiger beschouwing toch zeker door wordt geboeid. De com positie van de stillevens is zeer beperkt gehouden maar wel "to the point". Zo hangt er een heel mooi stilleven van oen forel op een witte doek en een klein werkje "Bakje met kersen", maar naar mijn smaak een van de mooiste schilderijtjes van deze tentoonstel ling en ik dacht wat invloed van Verster te bespeuren. Uitstekend is ook een fruitstilloven met enkele markante kleurnoten en verder wil ik dan nog wijzen op het zeer mooie "Witte kan met bloemen" en een stilleventje van een peer met wat witte druiven. Ook een aantal landschappen eisen de aandacht van de kijker op. Mijn persoonlijke voorkeur gaat dan wel uit naar een tweetal goua ches van Calvi op Corsica en het sfeervol-hollandse "Aan de Am- stel". Vooral de Corsicaanse schilderijen zijn breed- en sterk-deco- ratief geschilderd in de geel-bruin-grauwe architectuur van het zui den. Een heel mooi en sterk beeldend portret is "Elly", de echtge note van de schilder. Tenslotte wil ik dan nog wijzen op twee kleine juweeltjes, getekend met de pen en met aquarel ingekleurd: "Ca pri" en "Kerk in Yougoslavië". Op dezelfde tentoonstelling exposeert de beeldhouwer Peter van der Meer een aantal figuratieve bronsplastieken, waaronder enkele zeer mooie stukken. Geestig is „Drie mannetjes op brug", prachtig van lijn een „Zich rekkend naakt", geestig weer „Dolle maagd". Heel mooi ls voorts "Europa" - de mythologische vrouw rijdend op een stier. Het beeld "Don Qulchot" - schijnbaar een geliefd onderwerp voor v.d. Meer, want reeds eerder maakt hij daarvan een andere versie, treft niet alleen door de ironie van deze figuur maar zeker ook door het compositorisch van de opgeblazen ridder van de droevige figuur. Misschien is het toeval, maar de wijd geopende, opgeheven paarde- bek van Rossinante kan zo overgenomen zijn van het paard in P1- casso's "Guernica". WILLEM PRiNS nièie plaats vinden. Een koude, grauwe dag en een van de onge lukkigste avonden van het hele seizoen. De verantwoordelijk heid hiervoor lag bij theaterdi recteur Wilhelm Karczag, die er vast van overtuigd was dat „Die Lustige Witwe" - zoals de rperette bij toeval was gaan he ler. - een grandioze flop zou Wv.dcn. Vandaar een wereld podia danst, is voor ieder die WASSENAAR - Tot zaterdag 8 december a het werk kent alleen maar vol komen logisch. Dit seizoen had den we echter bijna het unieke verschijnsel gehad van twee ge lijktijdig uitgebrachte produk- exposeert potterie De Uilenspiegel uit haar eigen atelier Duinrell een groot aantal ke ramische gebruiksartikelen naar eigen ont werpen in de galerie-bibliotheek aan de Wassenaarse Luifelbaan. ties: De Hoofdstad Operette en Niet alleen door de gebruikswaarde munt de Nederlandse Operastichting. Met een genereus gebaar heeft ons nationale opera-instituut op het laatste moment van zijn deze collectie uit, maar ook door de veelal zeer fraaie, weinig extravagante vormen en prachtige glazuren. Alles getuigt van uitstekend vakmanschap niet alleen, maar is ook in artistiek opzicht van hoog gehal te. Daarnaast exposeert de Amsterdammer Wil Bink een aantal grafische prenten (zeef- driikken), enkele schiluerijen en wat plas tieken. De prenten zijn wat ongelijk van gehalte (de zeefdruk is zeker niet altijd de fraaiste uiting van grafische kunst). Er zijn nogal wat bladen bij, die weinig te zeggen hebben, maar daartussendoor wordt de kijker soms toch wel getroffen door. enkele fraaie ".ompositles, «oals een collage van vier stadsbeelden onaer de ti tel „Orde en gezag" en de prent „Krui sing". De enkele schilderijen konden mij weinig boeien, hoewel een groot linnen pa neel in blauw en geel, „Strofe", in een be paalde omgeving toch wel decoratieve waarde kan hebben. Een zestal plasti»ken zijn matig boeiend. Dat alles is te zien tot zaterdag 8 december. WILLEM PRINS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 5