„ZE KUNNEN MIJN MAN VAST
HOUDEN ZO LANG ZE WILLEN...
Naturalisatie wordt niet erkend
Leiden pakt energieverbruik stevig aan
stad en streeknieuws
Nederlandse Marokkaan zit nog
steeds in de gevangenis van Rabat
I—liHili
iniüiüiüüiüa
„Keukenhof-wandeltocht"
hoogtepunt voor DJO.
PODIUM
SCHOOT
MET „DE
CIRKEL"
IN DE
ROOS
OOK
Wat u
moet
weten
Stompwijkse fanfare
trad op in de kerk
LEIDSE COURANT
LEIDEN Acht jaar gele
den vertrok de 30-jarige
Marokkaan Moulay Ma-
chour: vanuit zijn geboor
teplaats Agadir naar Ne
derland om, net zoals vele
andere landgenoten, hier
zijn geluk te beproeven.
En het lukte hem aardig.
Als elektromonteur vond
hij een goede baan terwijl
ook de liefde hem gunstig
gezind was. In Leiden ont
moette hij zijn toekomsti
ge vrouw met wie hij in
1965 trouwde. In deze stad,
waar zijn vrouw geboren
en getogen is, kregen zij
een huis toegewezen. Het
beviel Moulay Machouri
goed in Nederland. Hij
werkte hard, verdiende
goed en zijn gezin werd
uitgebreid tot 5 personen.
Vorig jaar liet hij zich tot
Nederlander naturaliseren,
hetgeen zulke verstrekken
de gevolgen met zich mee
zou brengen.
Het voorgenomen huwelijk
van zijn broer was voor
Machouri aanleiding om
met zijn gezin een uitge
breide vakantie in Marok
ko door te brengen. Op
maandag 16 juli van dit
jaar kwam de familie Ma
chouri in Marokko aan:
drie dagen later bereikten
zij Agadir. Het werd een
geweldig weerzien: na 8
jaar is er heel wat te ver
tellen en op te halen. Het
leek een geweldige vakan
tie te worden. Op 2 augus
tus echter werd Moulay
Machouri door 3 politie
agenten in burger van het
strand gehaald voor een
„routine-onderzoek".
Sindsdien heeft niemand
hem meer gezien.
Enigszins bekomen van alle span
ningen vertelt mevrouw Ma
chouri wat er op die beruchte
2de augustus allemaal gebeurde.
,,Het was stralend weer en we
brachten de dag op het strand
door. Op gegeven moment kwa
men er drie politiemannen in
burger die ons vertelden dat wij
ons snel moesten aankleden. We
kregen te horen dat wij betrok
ken waren geweest bij een au
to-ongeluk op de weg van Aga
dir naar Tagazout. We kregen
meteen argwaan want we wis
ten zeker dat er niets gebeurd
kon zijn. Bovendien, drie poli-
tie-agenten voor een routineon-
derzoek klopt ook al niet. Aan
vankelijk wilden ze alleen mijn
man meenemen maar na veel
over-en-weer-gepraat mochten
we allemaal mee. Ook mijn
man's broer, die bij ons was.
Eén politieman ging bij ons in
de auto zitten. Toen we aange
komen waren bij het „Hotel de
Police" in Agadir moesten we
de auto op de parkeerplaats van
het politiebureau neerzetten. We
kregen te verstaan dat we niet
mee haar binnen mochten want
het zou niet zo lang duren. Een
of twee uurtjes slechts. Mijn
man werd toen naar binnen ge
leid en dat was het laatste wat
we van hem gezien hebben."
Mevrouw Machouri staart door da
ramen van haar woning in de
Leidse Morsbuurt naar buiten
alsof ze het hele tafereel weei
ziet afspelen. Haar druk spelen
de kinderen Malika en Micha,
de twee jongsten, de oudste zit
op school, storen haar in deze
KVP, AR EN CH
HAZERSWOUDE
TOCH NOG
APART
overpeinzing. Ze maant hen tot
stilte, schenkt nog een kop kof
fie in en gaat verder met ver
tellen.
,We zijn toen op zoek gegaan
naar de commissaris van poli
tie, want we wilden wel eens
weten waar het nou eigenlijk
om ging. De commissaris bleek
aanwezig op het bureau. Toen
hij ons te woord stond, vertelde
hij hetzelfde verhaal als zijn on-
naturalisatie van mijn man te
maken moest hebben maar ze
kerheid hieromtrent kreeg ik
niet. Overigens is er nooit een
officiële aanklacht ingediend.
Dezelfde avond kwamen twee
politiemensen onze koffers door
zoeken in het huis van een nicht
van mijn man, bij wie wij lo
geerden. Ze konden echter niets
vinden. Om twee uur 's nachts
kwamen ze wederom. Dit keer
Machouri hierover vraag,
beaamt ze me dat. „Ze vragen
wel eens naar hun vader, maar
ze zijn nog zo jong, hè. Alleen
de oudste (6 jaar) mist hem
erg."
Ze vervolgt haar verhaal. „De
volgende dag werd mij verzocht
naar het bureau te komen, want
mijn man zou mij willen spre
ken. Toen ik daar aankwam
kreeg ik te horen dat hij nog
gustus, de dag dat mijn man's
broer trouwde, werd ik om 8.00
's morgens afgehaald. De gehele
dag tot 5 uur 's avonds werd ik
ondervraagd, 's avonds weer.
Wat we in Marokko gedaan
hadden, waar we geweest wa
ren, welke kranten we lazen, of
we aan politiek deden, welke
Marokkanen we kenden, enzo
voort. En als ik vroeg waar het
nu eigenlijk om ging, kreeg ik
niet erkend, vernam ik. Slechts
met koning Hassans toestem
ming mag men naturaliseren en
die toestemming geeft hij nooit.
De ambassade kreeg te horen
dat het hier ging om een Ma
rokkaanse aangelegenheid waar
ze zich niet mee mochten be
moeien. De toegang tot het po
litiebureau werd mijr toen ze
genoeg van mij wisten, steeds
geweigerd. Nog vier weken
dergeschikten: Er zou een onge
luk gebeurd zijn waarbij een
rode Diane, net zo een als wij
hebben, betrokken is geweest.
Meer kon de commissaris niet
vertellen want het waren „ge
heime zaken". We begrepen
reeds dat het een smoes was:
ze deden trouwens geheel geen
moeite om het een beetje aan
nemelijk te laten klinken. Ik
vermoedde dat het iete met de
namen ze al ons foto- en film
materiaal mee: negatieven, fo
to's, toestellen, alles
Het bellen door de kaasboer is
voor mevrouw Machouri het te
ken dat het leven gewoon door
gaat. Gedurende de tijd dat zij
aan de voordeur staat, kan ik
de kinderen observeren. Het
schijnt dat de geschiedenis bij
na geen indruk op hen heeft ge
maakt. Als ik later mevrouw
enige dagen moesten vastzitten
en dat ik mijn paspoort moest
inleveren. Aan dit verzoek heb
ik voldaan. Maar aan mijn her
haalde verzoeken of ik mijn
man te zien kon krijgen, werd
niet voldaan. Ook de commissa
ris of de chef de la police judi-
ciaire kreeg ik niet meer te
zien. Ze hadden altijd wel een
smoesje klaar om mij af te
schepen. De dag daarna, 4 au-
weer te horen van dat auto-on
geluk. Onze auto en onze spul
len kreeg ik niet terug. Het was
mij intussen duidelijk geworden
dat alles draaide om het Neder
landerschap van mijn man. De
Nederlandse ambassade in Ra
bat, die wij op de dag van mijn
man's arrestatie hadden inge
licht, kon ons ook niet veel hel
pen. Het Nederlanderschap van
mijn man werd door Marokko
zijn we daar gebleven maar al
onze pogingen om mijn man te
rug te krijgen, liepen op niets
uit. Zonder onze auto en onze
spullen zijn we met de hulp van
de ambassade, we hadden te
weinig geld voor onze overtocht,
weer naar Leiden terugge-
op met mevrouw Machouri.
Veertien dagen lang is daarna
een camerateam van de Vara-
televisie op zoek gegaan naar
Moulay Machouri, echter zonder
resultaat. Wel hebben ze weten
uit te vissen dat Machouri in de
gevangenis van Rabat moest
zitten en nog leefde. Ook minis
ter Van der Stoel van Buiten
landse Zaken werd op de hoogte
gesteld. Het schijnt inderdaad
dat Marokko een van de weini
ge landen is, die naturalisatie
niet erkennen. Woordvoerders
van het ministerie van Buiten
landse Zaken hebben aarzelend
toegegeven dat dergelijke geval
len wel meer zijn voorgekomen,
maar dat daar nooit enige
ruchtbaarheid aan gegeven is.
Het is vreemd dat Marokkanen,
die tot Nederlander naturalise
ren, daarover niet voorgelicht
worden.
Mevrouw Machouri: „Mijn man
on ik, we hebben hiervan nooit
jets geweten. Ik héb geen flauw
idee hoe 'hef eal aflopen. De am
bassade en de Obudsraan blij
ven er achter aan gaan. Geluk
kig heb ik steun van mijn fami
lie hier in Leiden. Financieel
word ik geholpen door gemeen
telijke instellingen. Ik heb ver
scheidene brieven gestuurd naar
mijn man, via B.Z. en de Ne
derlandse ambassade in Rabet.
Ik hoop dat ze aankomen. Meer
kan ik niet doen. Ze kunnen
mijn man vasthouden zo lang ze
willen
•ARNOLD HENDRIKSEN
LISSE Vrijdagavond heeft de Wandelsportvereniging D.J.O. te Lis-
se de jaarlijkse algemene vergadering gehouden in „Mariënburcht".
De heer P. v.d.d Zwet hield en openingswoord.
Een hoogtepunt volgens het jaarverslag van secretaris Housen was de
traditioneel geworden „Keukenhof-wandeltocht", waarvoor niet min
der dan 3000 deelnemers zich lieten inschrijven. Met een woord van
bijzondere dank werd gememoreerd, dat de heer B. va der Blom
als harde werker op de achtergro d enorm veel doet voor de ou-
papier-actie.
Het financiee, verslag van de waarnemend penningmeester Mevr. van
Zoest maakte melding van een voordelig saldo van 435.36. De ver
gadering ging accoord met een contribueiverhoging voor senioren
van 1,- en junioren 0,50. De bestuursleden G. Lubbers en Mevr.
van Zoest werden bij acclamatie herkozen. De heer Dubbeldam
kreeg bij zijn afscheid woorden van dank voor het vele werk, in zo
vele jaren verricht.
De Nederlandse theaterwereld
heeft in de afgelopen maan
den het levenslicht geschon
ken aan een groot aantal
nieuwe toneelgezeslhappen,
waarvan er gelukkig in de
loop van dit seizoen verschil
lende Leiden zullen aandoen.
Zo hebben we in de afgelo
pen maanden al kunnen ken
nismaken met „De Appel"
en (toneelgroep) „The Fami
ly", die beide goede vooruit
zichten voor de toekomst bo
den. Zaterdagavond was het
de beurt van de Toneelgroep
Podium, het nieuwe Amster
damse gezelschap onder lei
ding van Bob de Lange.
De doelstellingen van Bob de
Lange zijn al lange tijd dui
delijk. Hij houdt zich al en
kele jaren voornamelijk be
zig met het ontspannende
blijspel en legt ten overvloe
de in het programma een
soort geloofsbelijdenis af
door als doel van de Toneel
groep Podium te stellen, dat
hij een groot en wellicht ver
waarloosd publiek de kans
wil bieden op amusementsto
neel.
Met „De Cirkel" van Somerset
Maugham is hij voorlopig
uitstekend in zijn opzet ge
slaagd. De voorstelling was
geen grootse artistieke ge
beurtenis en dreef bovendien
iets te veel op ervaren oude
rotten als Ank van der Moer,
Wim de Haas, Dolfd de
Vries en Bob de Lange zelf,
het Massaal opgekomen pu-
bilek (de zaal was uitver
kocht) gaf echter duidelijk
blijk zich kostelijk te amuse
ren en we kunnen derhalve
met een gerust hart consta
teren, dat de Toneelgroep
Podium met deze eerste pro-
duktie in de roos heeft ge
schoten.
Paul Korenhof
LEIDEN St. Nikolaas is zater
dagmiddag met veel enthousias
me verwelkomd in Leiden. Aan
de kade van de Haven werd de
Goedheiligman opgewacht door
een grote menigte kinderen. Als
burgervader sprak burgemees
ter Vis een hartelijk welkomst
woord. Vervolgens werd St. Ni
kolaas het middelpunt van een
groots opgezette optocht, die door
de hele binnenstad trok. Langs
de route had zich een grote me
nigte opgesteld, die zich koste
lijk vermaakte, vooral met de
Pieten, die de ezeltjes bereden.
Het Leids City Centrum mag te
rugzien op een geslaagde Intocht
wêêêêêtm m am miwivii
HAZERSWOUDE - Wanneer vol
gend jaar de strijd om de der
tien gemeenteraadszetels in Ha-
zerswoude losbarst, zullen KVP,
ARP, e.r CHU elk met een af
zonderlijke lijst uitkomen. Wél
zullen de drie confessionele
groeperingen één zelfde pro
gramma presenteren en zullen
de raadsfracties nauw samen
werken.
'5>it betekent dus dat er in feite
niets nieuws in de confessionele
hoek, die negen van de dertien
zetels bezet in déze raadsperio
de. op stapel staat. Een door de
besturen van de drie genoemde
partijen gehouden enquête on
der de leden heeft namelijk uit
gewezen, dat 52% van hen die
reageerden de mening is toege
daan dat de drie partijen in
1974 de zelfde opstelling moeten
aar-houden in verband met de
gemeenteraadsverkiezingen,
te PVDA-afdeling en het Aktie-
cer.trum van de PPR hebben
besloten om de komende ge
meenteraadsverkiezingen niet
met een gezamenlijke lijst te
LEIDEN Burgemeester en Wethouder*
van Leiden hebben een aantal maatregelen
genomen ter beperking van het energiever
bruik bij de gemeente., gemeentelijke be
drijven en instellingen en in het onderwijs.
De maatregelen omvatten beperkingen op
het gebied van verlichting en verwarming.
De straatverlichting zal door de S.L.F. zoda
nig worden beperkt dat met uitzonde
ring van belangrijke verkeersknooppunten
één op elke twee lichtmasten wordt uit
geschakeld. Met dit werk dat ongeveer 1
weken in beslag neemt, is inmiddels be
gonnen.
Op de concessiegemeenten en de engrosge-
meenten in het verzorgingsgebied van de
S.L.F. is een beroep gedaan deze gedrags
lijn te volgen. Als daaraan wordt voldaan
levert dit een energiebesparing van ca. 2
miljoen kilowatt uur per jaar op; dat staat
gelijk met een gemiddeld jaarverbruik van
l.OOü woningen. Op het totale energiever
bruik in het verzorgingsgebied betekent dit
een besparing van 1%.
De verlichting van openbare gebouwen (o.a.
stadhuis) met floodlight is reeds vorig
weekend uitgeschakeld.
In het stadhuis is de verlichting in gangen
en hallen tot de helft teruggebracht door
uitschakeling van lichtbakken e.d. De ge
middelde verwarmingsgraad overdag
wordt gebracht op maximaal 20 graden: 's
nachts op maximaal 15 graden.
De direkteuren van gemeentelijke bedrijven,
de afdelingschefs, de openbare scholen en
de schoolbesturen in de sektor bijzonder
onderwijs zullen per circulaire een verzoek
van b en w ontvangen om soortgelijke
maatregelen te nemen.
Voorts is in overleg met het georganiseerde
bedrijfsleven in Leiden een aantal afspra
ken gemaakt m.b.t. de feestverlichting en
is een beroep gedaan op deze organisatie
om ook de etalageverlichtmg te beperken.
Tenslotte zullen, in verband met een geringe
re toewijzing van motorbrandstoffen wel
licht bij enkele diensten en bedrijven
maatregelen genomen moeten worden, die
tot een geringe beperking van de dienst,
verlening zouden kunnen leiden.
ZOETERWOUDE/ALPHEN A/D RIJN Ter gelegenheid van het
150-jarig bestaan van de firma Oosthoek werd door het perso
neel een geluidsversterker aan de directie aangeboden. De ver
sterker is bes'temd voor de nieuwe kantine van het bedrijf. Links
de directeur van het bedrijf, de heer P. Kolk.
LEIDEN De afdeling Leiden
van de R.K. Vrouwenvereni
ging van het NKV zijn e©n
dagje uit geweest naar de
Hemabedrijven in Utrecht.
De 50 vrouwen w°rden ont
vangen door mevr. Oppen*
heimer en kregen het gehele
bedrijf te zien, o.a. aan de
hand van dia's.
BODEGRAVEN De gemeen
te Bodegraven krijgt binnen
kort de beschikking over een
autospuit voor de brandweer.
Deze zal op maandag 26 no
vember worden overgedra
gen door de burgemeester.
tentoonstelling
in Zoeterwoude
Huisvlijt-
Zoeterwoude Het aantal inzen
dingen van de jaarlijkse huis-
vlijttentoonstelling in Ons Huis,
welke vooraf gaat aan de bazar
was wat minder dan voorheen.
De jury bestaande uit de dames
Hengstmangers en Duynstee en
de heren Hartog en Metselaar,
kregen nu 37 werkstukken ter
beoordeling voorgelegd.
Daarbij vormde het werk van de
heer C. v. Muyen een bijzondere
klasse. Hij verwierf dan ook bij
de heren zowel de eerste als
de tweede prijs. Vooral zijn mo
del van een antieke wagen was
een juweeltje. De werkstukken
komen alle ten goede aan de
bazar welke vanaf vanmiddag
drie uur draait en waar men
nog tot vanavond 11 uur terecht
kan. De opbrengst is bestemd
voor de Hervormde Jeugdraad
en dient voor schulddelging van
de restauratiekosten van de
N.H. kerk.
De uitslagen waren:
Meisjes: 1. Hester Schoch, 2.
MeVe, 3. Elma de Water.
Jongens: 1. Martin Hulsbos, 2.
Ger van Mossel. 3. Gert v.d.
Berg.
Dames: 1. Mevr. W. Dorrepaal-
Parlevliet, 2. M. v.d. Loo-Blonk,
3. G.F. Hulsbos-v.d. Loo.
Heren: 1. C. v. Muyen. 2. C. v.
Muyen, 3. L. v.d. Berg.
OEGSTGEEST 40 junioren
van de voetbalvereniging
UDO hebben zondag een on
vergetelijke middag gehad.
Zij hebben de wedstrijd Ne
derlandBelgië in het Olym
pisch stadion bezocht, 's Mor
gens verlieten zij met hun
leiders in uitgelaten stem
ming Oegstgeest richting Am
sterdam. De reis was moge
lijk gemaakt door de suppor
tersvereniging en de senioren.
Stompwijk Gebruikmakend van de goede omstandigheden welke de
kerk biedt t.a.v. geluidsweergave gaf fanfare Juliana voor 80
mensen een concert. Geen moeite was te veel geweest, zelfs het al
taar was verplaatst, er was langdurig geoefend en voor de echte
muziekliefhebber was er dus volop te genieten.
Allereerst van het jeugdorkest o.l.v. Elly Janson, dat nog slechts op
enkele punten, zoals de grote tuba's, hulp van ouderen nodig heeft.
De man achter Juliana, dirigent Albert Hilkhuysen, hielde een toe
spraakje, waarbij hij een aktie aankondigde om voor de fanfare
geld in te zamelen voor nieuwe instrumenten: „Het is wel leuk als
je veel nieuwe, vooral jeugdige, leden krijgt, maar instrumenten
kosten gemiddeld 700 per stuk, terwijl er ook bij zijn van bijna
3000.-."
Wat b;treft het programma dat werd geboden, zullen de velen die
muzikaal niet zo goed onderlegd waren, enigszins teleurgesteld zijn
Grote delen van concoursmuziek werden namelijk uitgevoerd en
deze muziek is niet bepaald lichte kost. Het valt te betwijfelen of er
op deze manier ooit voor een volle kerk kan worden gespeeld. En
dat moet toch wel het streven zijn, want daarvoor doe je toch ook
al die moeite. Alleen de echte (concours) muziekkenners kwamen
nu volop aan hun trekken en dat zijn er maar weinigen. Beter lijkt
het om een wat lichter en gezelliger programma uit te voeren,
waarin zo nu en dan de zware kost aan de beurt komt.
Toch een geslaagde uitvoering van4de beiden corpsen die Juliana telt.
