IN VEILIGHEID ZITEEN GOEDER- BOTERHAM Pieter K. rekende niet op NS-hond Bewakingsdiensten groeien als kool ir-systeem voor binnen- en buitenbeveiliging. AMSTERDAM - Op het dak staat ien antenne waarmee meer ethergol- ren kunnen worden opgevangen dan lie van de drie Hilversums. Boven iet hoofd van de welgeschapen re- leptioniste zit een televisiecamera lie iedere binnenkomer onverbidde lijk onder schot neemt. De directie kamer heeft muren van zee-groene iaksteen, lederen zetels, indirecte [erlichting, een weelderige planten- ;roei en een open haard. De her en gehoorde kreet dat er brood te rerdienen valt aan veiligheid en dat bewakingsindustrie in opmars is, (lijkt waar te zijn. „Wis en waarach- zeggen de Amsterdamse ge- oeders Hoogenboom met beamende blijdschap. „Op het ogenblik hebben ~~1 man in dienst, maar binnen rijf jaar zal dat het tiendubbele zijn - jn zullen we onze activiteiten hebben itgestrekt over België, Duitsland en Engeland. En dat is nog pas het be- in". loogenboom's Bewakingsdienst B.V., e vestiging aan de Cornelis Cruys- traat in Amsterdam, is direct her- enbaar vanwege de gestroomlijnde atrouillewagens die voor de deur eparkeerd staan - wit met dreigen- e zwart-rode opschriften. Het is het nelst groeiende veiligheidsbedrijf in lederland. Wie van Schiphol ver rekt, loopt kans er kennis mee te naken. De mannen en vrouwen die laar de passagiers betasten op een djze die elders fiks strafbaar zou ijn, dragen de initialen HB op de ;raag. De nationale luchthaven is een prekend voorbeeld van de onmis- (aarheid van bewakingsdiensten aan let worden. )e gebroeders Hoogenboom die als n koor zeggen: „Het is zonde om oor de beveiliging van Schiphol poli emensen te gebruiken, die een op- eiding van twee jaar hebben gehad, erwijl wij visiteurs en visiteuses in wee dagen opleiden. En dan - die lolitiemensen moet je bij moeder de rouw weghalen en in Amsterdam letacheren. Alleen dat al is even duur ls de totale onkosten die wij voor •ns servicepakket in rekening bren- en. Vandaar dat we ons nog wel en- ele jaren op Schiphol zien zitten". Amsterdam telt op het ogenblik vijf (ewakingsdiensten van niveau, Rot- erdam heeft er acht en Den Haag wee. Hoogenboom werkt overigens elf ook in Den Haag. In totaal telt ïederland er zo'n 70 waarvan 22 be- Irijven zich aaneengesloten hebben een vereniging. Daarbij komen an nog de bewakingsdiensten van rote maatschappijen. Philips heeft r één van 500 tot 600 man en Hoog- vens doet er niet voor onder, terwijl le korpsen van bij voorbeeld Staats- Geüniformeerde portiers, doorkneed in alle kneepjes van de bedrijfsbevei- Een nieuw systeem voor geldtransporten, compleet met waakhonden, liging. mijnen, K.L.M., spoorwegen en Schiphol er ook mogen zijn. Maar in vergelijking met het buitenland is het allemaal nog minnetjes. Volgens recente gegevens telt West- Duitsland 350 bewakingsbedrijven met een personeelsbestand van 40.000 mensen, een omzet die een miljard mark benadert en een jaarlijkse groei van 20 percent. In Amerika nam de personeelsbezetting van par ticuliere veiligheidskorpsen in tien jaar met 100 procent toe. Ze hebben 300.000 mensen op de loonlijst staan en zetten per jaar ongeveer drie mil jard dollar om. Hier is de jaarlijkse grpei 15 percent. De gebroeders Hoogenboom: ..per soonlijk kennen wij in Engeland twee bedrijven met respectievelijk 14.000 en 20.000 mensen in dienst. Ze wer ken over de hele wereld en zijn voor al gespecialiseerd in geldtransporten. U ziet: in Nederland staan we nog helerrfaal in de kinderschoenen. We zijn een druppel op de gloeiende plaat. Aanvragen hebben we te over. We hebben deze week drie grote po tentiële klanten moeten afwijzen, maar binnen vijf jaar zullen we het tiendubbele kunnen verzetten van wat we nu doen". Op het eerste gezicht lijkt de veron derstelling logisch, dat de opkomst van de bewakingsindustrie te maken heeft met het personeelstekort bij de politie. De gebroeders Hoogepboom bestrijden dit echter. „Het komt lou ter", zeggen ze „omdat het bedrijfs leven zich bewust is geworden van MAARN - Pieter K. had het allemaal zo mooi bekeken. Hij wist dat in de derde wagon van de verlaten trein op het goede renemplacement een lading horloges zat. Och, en met een breekijzer doe je veel niet waar? En als er een waker kwam,wat dan nog, hij kon hard lopen. Pieter K. had buiten de trouwe bege leider van de waker, een geünifor meerde spoorwegpolitieman, zijn spe ciaal voor dit werk getrainde hond Castor gerekend. Hij spurtte weg, gooide zijn spullen her en der over het emplacement. De hond haalde hem snel in, greep hem aan. Een ge- .vecht was zinloos. Pieter K. werd ge makkelijk opgebracht. De hond zocht later de spullen bij elkaar. Pieter K. werd veroordeeld. Zo helpen honden de politie van de' Nederlandse Spoorwegen, die nog steeds officieel Spoorwegrecherche heet. maar voor wie aarzelend wordt getracht de naam „Spoorwegpolitie" ingang te doen vinden, met het voor komen van misdrijven en het bewa ren van rust en orde op de goederen-- .emplacementen en, zo nodig, ook op de perrons en in de treinen. Sinds enkele weken heeft N.S. in het in onbruik geraakte station Maarn een centraal landelijk trainingscen- -SBftS Nipt over de schutting trum voor deze honden ingericht. Een bosachtig gebied erachter met een zandgraverij zijn uitermate ge schikt voor het veldwerk. Daar. in de rust van de bossen, die slechts verstoord wordt door een voorbijdenderende trein zo nu en' dan, worden uitgezochte honden afge richt tot surveillance- en verdedi gingshond. Alles onder de bekwame leiding van chef-instructeur P. G. M. Groetelaers, die al sinds 1952 bij de spoorwegpolitie is. Hij koopt de hon den en richt ze met hun „bazen" af. „Nee", zegt hij, „geen rashonden, maar kruisingen, zodat de slechte ei genschappen van het ene ras geëli mineerd worden en vervangen door de goede van het andere ras. Het moeten attente, actieve honden zijn.' die voor geen kleintje vervaard zijn" en precies doen wat hun baas van zc verlangt. Maar. voor alles blijft, dat het eerlijke honden zijn, niet vals. Een hond mag wel scherp zijn, maar niet vals". En dat zijn ze ook niet, de honden die daar in Maam komen springen, tegen schuttingen opklauteren, en met enthousiasme de „boef', een in vilt of leer gestoken spoorwegman, grijpen. Het zijn ware ogendienaars gewor den, die naar hun bazen opkijken, om van hen het verlossende com mando qm eropaf te mogen, te bo ren. Inactiviteit is er niet bb- Waakzaamheid en trouw en vasthouden Een dief wordt opgebracht het feit dat er diensten zijn gekomen, die werken op een niveau waar men blij mee kan zijn. We zijn ontstaan uit een zekere vorm van idealisme, we willen groot worden op een vol maakte manier. De Eerste Gecombi neerde in Den Haag is daar al jaren geleden mee begonnen. Daarnaast opereert in Den Haag ook nog de Eerste Gecontroleerde. Wij zijn één van de jongste. Er zijn in Nederland' wel bewakingsbedrijven met een ge schiedenis van veertig, vijftig jaar. Het verschil met vroeger is dat de bedrijfstak toen werkte met het afval van de maatschappij. Wie, om welke reden dan ook, niet op een andere manier aan de slag kon, was altijd nog goed genoeg om 's nachts op de fiets de deuren met die plaatjes langs te gaan. Nu is het bewaken en beveiligen een volwaardig beroep ge worden, waarin je een levenstaak Snelle patrouilewagens met mobilofoon waarvan alleen de aanwezigheid al een afschrikwekkende uitwerking heeft. kunt vinden. We geven cursussen in EHBO, wetskennis. omgang met mensen. We perfectioneren. We wil len het steeds beter. We willen om hoog. Het is natuurlijk ook een kwes tie van gokken. Je moet durven in vesteren. In 1965 hadden we een man in uniform. Nu zijn ze allemaal geü niformeerd. We zijn begonnen met een autootje. Nu hebben we al 37 pa trouillewagens rijden. We hebben onze eigen communicatiesystemen ontwikkeld. Er is bij ons, kortom, een vonk overgeslagen. Andere be wakingsdiensten zijn ingeslapen. Die missen de aansluiting. We zien er in de toekomst veel afvallen. Maar de groei van de overblijvers zal niet te stuiten zijn. Al onze patrouillewagens zijn uitgerust met mobilofoon. We be schikken over portofoons met negen kanalen. We hebben negen landelijke frequenties toegewezen gekregen. We zijn bezig met vijf steunzenders. maar op den duur zullen het er dertig worden die heel Nederland bestrij ken. We bestuderen de problematiek van het geldtransport. Dat wordt nog. pas door vijf bedrijven gedaan, waarvan Van Gend en Loos eigenlijk de enige is met een professionele aanpak. Door de concurrerende prij zen is het tot dusver meer transport dan een beveiliging met de noodzake lijke continüiteit. Wij streven ernaar klanten te gaan bedienen die full-ti me geldtransporten verzorgen. De kunst is om zoveel mogelijk moeilijk heidsfactoren te creëren. De erva ring leert dat rovers niet verder be reid zijn te gaan dan een bepaalde grens. Hoe lastiger je het voor ze maakt, hoe sneller ze terugschrik-» ken. Onze geldauto's zullen zijn uit gerust met een alarmsysteem. Zodra dit in werking treedt, is zowel de wa gen zelf als de kluis erin geblok keerd. De chauffeur kan bij wijze van spreken de sleutels aan de ro vers overhandigen - ze kunnen er niets mee doen voordat de zaak via een radiografisch signaal uit de cen trale weer gedeblokkeerd wordt. Ze kunnen hem wegslepen, zult u zeg gen. Daar hebben we ook iets op ge vonden, maar we prateh er uiteraard liever niet over. En we denken aan het inschakelen van honden, zowel in de auto's zelf als bij het transport van de auto naar en van de betrok ken bedrijven - altijd het meest kri tieke punt. Honden hebben een-goede neus voor. gevaarlijke situaties, ze luisteren naar het minste bevel van hun baas, ze trekken zich niets aan van eventuele gijzelingen en hun aanwezigheid werkt afschrikwek-, kend. We gaan het in de praktijk uit proberen. Waarmee we zijn terugge-; keerd op ons uitgangspunt - er valt in de bewakingsindustrie geld te ver dienen, maar je moet durven investe ren, anders val je af'. Meestal is de praktijk zo, dat een be paald bedrijf bij Hoogenboom aan- klopt voor een bezetting van de por tiersloges hetzij uit personeelsgebrek, hetzij omdat er te gemakkelijk gesto len kan worden onder het welwillen de oog van een portier. Hoogenboom begint dan met een analyse van de totale bewakingsproblematiek van de betrokken firma. Allereerst wordt ge dacht aaq preventieve maatregelen. De gebroeders: ,.Je kunt bij voor beeld al een heleboel bereiken door bepaalde plaatsen te verlichten, door een hek te plaatsen, door een perso- neelssluis met tv-bewaking te instal leren, door de schoonmakers in- en uit te tellen, door een systeem te ont wikkelen dat het mogelijk maakt ten alle tijde te weten wie er in het be drijf is en wanneer. Onze specialiteit is het leveren van een compleet be veiligingspakket - niet het zorgen voor een portier, We leveren het hele pakket of we leveren niets. Overi gens blijkt dikwijls dat het hele pak ket uiteindelijk nog een besparing 1/ De centrale waar het stil alarm wordt opgevangen en de patrouillewagens naar de bedreigde plaats worden gedirigeerd. voor de betrokken firma betekent ook". In het bondsorgaan „de politic-amb tenaar" heeft de heer Teeuwen, voor zitter van de politiebond Sint Mi chael. onlangs een aanval op de par ticuliere diensten gedaan „omdat ook andere belangen dan orde en veilig heid een rol kunnen gaan spelen". Mr. de Graaf, directeur voor openba re orde en veiligheid van het minis terie van Binnenlandse Zaken, vreest het gevaar van „eigen rechter spe len". Zoals inderdaad door de be drijfsrecherche van grootwinkelbe drijven wel eens schijnt te worden ge daan. Hoe is volgens de gebroeders Hoogenboom de samenwerking met de politie? Zij zijn weer eenstem-. mig. Dit moge alleen al blijken uit het feit dat we voor al onze patrouil lewagens ontheffing hebben gekregen van het rijverbod op zondag. Wo doen heel veel met het stil alarm dat we hebben uitstaan. Zodra de centra le een waarschuwing krijgt, gaan we er op af en kijken we wat er aan de hand is. Bij het eerste onraad waar schuwen we de politie en totdat die ter plaatse is houden we eventuele wetsovertreders aan, dat gebeurt- ie dere week toch wel een paar keer. We hebben niet meer rechten dan de normale Nederlander. We zijn bijvoor-' beeld niet bewapend. Maar iedere Nederlander heeft 't recht om bij 't constateren van een strafbaar feit de dader aan te houden en de politie te roepen. Gevaarlijk? Ach nee. De er varing leert dat een misdadiger die wordt betrapt, zich rustig houdt. Als hij een wapen heeft, gooit hij het meestal weg om daar niet nog een extra veroordeling voor te krijgen. Dikwijls proberen ze zich ervan af te maken met de smoes: gut, ik ben ze ker per ongeluk in het verkeerde pand terecht gekomen. Nee, gevaar lijk is het niet Misdadigers weten dat het in Nederland weinig zin heeft om de benen te nemen. Daar zijn we als land gewoon te klein voor". PIET SNOEREN J

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 17