Leiden vierde 3 oktoberfeest
massaal en muzikaal
Karstens doet zijn plicht
en wint de Hutspot-ronde
Bekende melodieën galmden
LEIDEN Het muzikale gedeelte van
de 3 oktober-viering werd dit jaar
weer eens afgesloten in de Stadsge
hoorzaal en aangezien het hele feest
dit jaar in het teken van de muziek
stond, had de 3 oktober-vereniging
geen betere afsluiting kunnen beden
ken dan de kwis „Herkent u deze
melodie?", gepresenteerd door Kick
Stokhuyzen en de onafscheidelijke
Laura. Eer het echter zover was,
had het publiek vóór de pauze al
kunnen genieten van de prestaties
van het Majorettenpeloton uit Hoog-
erheide en het meeslepende spel van
het zigeunerorkest Lajos Horvath,
dat echter in de entourage van de
Stadsgehoorzaal niet helemaal uit de
verf kwam.
De kwis zelf was een genoegen om
naar te kijken, al was het alleen
maar vanwege het Improvisatiewerk,
dat nodig was om de toeschouwers
zoveel mogelijk de illusie te geven
dat zij naar een getrouwe kopie van
het bekende televisieprogramma za
ten te kijken. Ook voor de kandida
ten had dit natuurlijk gevolgen. Eén
van de deelnemers had voortdurend
moeite de vragen te verstaan en een
ander was kennelijk nog niet hele
maal vertrouwd geraakt met de
Aanvankelijk zag het er even naar uit
dat een Leidenaar, de heer H. Fran
ke (dir. Leidse Sleuteltjes), winnaar
zou worden, maar de „raadcarrousel"
besliste de strijd duidelijk in het
voordeel van de heer Stuurman uit
Rotterdam. De heer Van Schaick
moest als voorheen zoveel musical
kandidaten genoegen nemen met de
derde plaats.
De muzikale omlijsting vertoonde he
laas enkele schoonheidsfoutjes. Het
Amsterdams Operette Gezelschap
zong en acteerde met groot enthou
siasme, maar liet helaas nogal eens
een onzuiver nootje vallen. Margriet
de Groot liep daarentegen op dit
punt geen enkele risico. Zij hoefde
zich alleen maar te vertonen, de
grammofoonplaat zorgde wel voor
het geluid.
Meer waardering had lk voor onze Jon
ge Leidse tenor Piet Maas, leerling
van de vijfde klas van het conserva
torium te Amsterdam en bezitter
van een stem met grote toekomst
mogelijkheden. Stem en techniek
zijn duidelijk nog in ontwikkeling en
deze jonge zanger dient daarom
voorlopig uiterst voorzichtig met zijn
materiaal om te gaan. Het piano en
mezzo-forte zingen heeft hij al goed
deels onder de knie en daardoor
weet hij vooral in het middenregis-
ter al tot prachtige prestaties te ko-
DONDERDAG 4 OKTOBER 1973 LEIDSE COURANT
LEIDEN 3 oktober in Leiden; spaarpotjes worden weer
leeggemaakt en door de hele stad ruikt men de hutspot,
iedere rechtgeaarde Leidenaar kijkt al enige weken van
te voren naar dit feest uit, vervuld van de meest uiteen
lopende gevoelens, 't Is het feest van de haring en de olie
bollen, van de kaneelstokken en de kermis. Het is bovenal
het feest van de dikke portemonnee: ieder jaar weer zijn
de prijzen hoger en komt de aanslag op de beurs harder
aan. Weinigen malen er om. De scholen, kantoren en fa
brieken zijn dicht, de zon schijnt en het is gezellig. Bo
vendien, wat hoge prijzen betreft zijn we wel wat ge
wend.
Het was dmk in de binnenstad.
De heren van de „3-okto-ber
Vereeniging" hebben het ont
zet-feest toch niet geheel willen
verleggen naar de rand van
Leiden, met name de Haarlem
mervaart en de Groenoordhal
en omgeving.
Een half uurtje nadat iedereen in
de buurt van het Stadhuis door Omstreeks deze tijd gingen ook de Na afloop too;
het Leidsch Politie Muziekgezel
schap en iedereen in de buiten
wijken door meedogenloze ge
luidswagens gewekt was, stap
ten reeds tientallen wielrenners
op hun iletsen om in de omge
ving van de Beestenmarkt om
de prijzen te rijden.
botswagentjes weer rijden. Wie
hier niet aanwezig was, ging
iets later in de ochtend naar het
ringsteken kijken op de Bree-
straat. Originele, zwarte Friese
paarden voor originele Friese
sjezen waarop de koetsier en de
rings'.ekende dame zat. Natuur
lijk in origineel Fries kledij.
Weer eens wat anders in Leiden
cn het trok dan ook heel wat
bekijks. De heer Griebsma en
mevrouw Halma wisten tenslot
te de meeste ringetjes te be
machtigen.
het kermisterrein rond de
Groenoordhal, hoofdzakelijk via
de gezellige Oud-Hollandse
markt op de Lange Mare langs
de kraampjes aan de Haarlem-
mei vaart Enorme opstoppingen
ontstonden hier, men kreeg nau
welijks de gelegenheid een vette
oliebol of een dunne paling
naar binnen te werken. Langza
merhand begint men te twijfe
len aan de geschiktheid van de
Haarlemmervaart als verbin
ding tussen de binnenstad en
het kermisterrein. Enorm veel
sfeer gaat door al dat trekken
cn duwen verloren.
Hoogtepunt van ieder 3 oktober
feest is nog steeds de optocht.
„Muzikale hutspot" was dit
keer de titel van de kleurige
sliert van praalwagens, muziek
korpsen, majorettes en paarden.
Ook olifanten lieten hun lange
snuit zien. De lengte van de
stoet stond overigens in generlei
verhouding tot de wachttijd die
de gemiddelde toeschouwer
maakte. Een klein uurtje en al
ios was voorbij: velen hebben
hiervoor aanmerkelijk langer
geduld gehad. Overigens was
het een wonder dat er geen on
gelukken met paarden ontston
den door de vreselijk lawaaiige
bromfietsen bij de „West Side
Story".
Over lawaai gesproken: de hele
Groenoord hal stond er 's
avonds bol van. Oorzaken: de
popgroep Plasticfeet. Radio
Veronica's drive-in show en
Long Tall Ernie en zijn „sha
kende" vetkuiven. Traditiege
trouw zorgden knetterende
vuurpijlen en lichtfonteinen voor
een waardig afscheid van deze
78ste 3-oktöber-feestviering in
Leiden.
ARNOLD HENDRIKSEN.
LEIDEN - Gerben Karstens,
Leidenaar bij uitstek, stel
de zijn eigen publiek niet
teleur. Na een enerveren
de ronde won hij de Huts
pot-koers en loste daar
mee de algemene verwach
ting in. Totaal niet be
dreigd legde hij de laatste
meters af, tot groot genoe
gen van de talrijke toe
schouwers. Joop Rietho
ven, organisator en wed
strijdleider, was zeer ver
guld met de overwinning
van zijn Swift-lid, die hij
speciaal uit Frankrijk had
laten overkomen. Karstens
zelf toonde zich weinig ver
rast: „Ik kwam toch om te
winnen". Duidelijke taal
van deze prof, die momen
teel in grootse vorm ver
keert.
De hele ronde was trouwens één
groot succes. Organisatorisch
zat de zaak uitstekend in elkaar,
terwijl de opkomst van het
Leidse publiek ver boven de
erwachting bleef- De rijders moeilijk 'rondje' was geweest.
zelf hadden er ook wel zin
ook al was de algemene conclu
sie na afloop, dat dit een zeer
Moeilijk omda' het parcours
bochtig, hohbc g en kort was,
maar vooral omdat er overal te
genwind *as". verwoordde
Cock van der Huls; de opinie
van de coureur..
Ook de winnaar benadrukte de
moeilMcheidsgraad van de
koers: „Je Jenki misschien dat
ik er niets voor hoefde te doen,
maar geloof maar dat dit soort
kermiskoersen en met name
deze een zeer lastige was. Per-
soonl.jk houd L helemaal niet
van zo'n kort en hobbelig crite
rium". aldus Gerben Karstens.
Hij had gelijk maar juist deze
factoren maakten de zaak voor
het publiek zo interessant.
De enkele profs - Duyndam. Kar
stens. Breussing - hadden het
zwaar te verduren tussen de
vechtlustige amateurs, waarvan
vooral Cor Schuuring een sterke
exponent bleek t» zijn. Halfweg
koer.' besloot hij om het maar
eens te wage- en inderdaad
leek deze vluchtpoging in tegen
stelling tot eerdere, succes te
gaan hebben. Een vijftiental
ronden joegen Schuuring, Schui
ten en Vermeulen voor het pelo
ton uit, maur toen laatstge
noemde terugviel was 't met de
over/ge '.vee al snel gedaan.
Voornamcl'Jk ook. omdat Kar
stens zich met dt zaak ging be
moeien; Breussing meetrok en
met Schuitcr en Schuuring
doorging.
Duyndam was er te laat bij en
hoewel hij terugvocht gelukte
het hem niet om bij de koplo
pers te komen.
Piet van Leeuwen viel jammer ge
noeg terug uit de tweede groep
(pech; en nadat de nieuwelin
gen gesprint hadden (Mart Vis
ser won) ontspon zich een leuke
strijd. Karstens ging 'sleuren', 't
peloton werd op ronde gezet en
nadat de grote groep aan de
kant was gekomen restte alleen
nog de vraag: Hoe zou Karstens
gaan winnen? Hij liet het met
op een sprint aankomen, maar
demarreerde twee ronden voor
het eind. Niemand kon nog vol
gen en de bloemen, beker cn
trui waren voor de sterkste.
Gerben Harsten,.
Schuaring behaald" een verdiende
tweede plaats en greep ook nog
de leiaersprijs.
Een uitstekend slot ven een ron
de, die het verdient om tot tra
ditie «v worden gemaakt.
AD VAN KAAM
