DOLF POUW BLIJ MET BLIJVEN AMERIKANEN BIJ QUICK KIJKT MEN NIET OP EEN STREEPJE MEER OF MINDER JAN BLAAUW: SENSATIE VAN KORTE BAANSPORT Coach van Punch wil agressief verdedigen Binnen een maand naar de top Noteer bij de radio ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1973 LEIDSE COURANT DELFT De keuze voor Dolt Pouw was moeilijk. Toen Gerrit Zwezerijnen aankondigde met het coachen van Raak Punch te stoppen benaderde het bestuur van de Delftse club Pouw om de ploeg komend seizoen te lei den. De verbazing van het eer ste moment maakte spoedig plaats voor enthousiasme. „Ik had verwacht", vertelt Pouw, „dat men zo langzamerhand naar een betaalde kracht zou uitkijken. Daarom was ik nogal verrast toen het bestuur mij polste. Maar na er over te heb ben nagedacht besloot ik het te doen". „Daar waren verscheidene argu menten voor. In de eerste plaats was er eigenlijk nergens een goede coach te.krijgen. Jan Bruin van Transol is nog even kandidaat geweest, maar hij wilde uiteindelijk niet weg. Bo vendien begin ik zelf wat ouder te worden. Ik ben nu 32 en ik geloof dat je dan toch minder gaat spelen. En ik wilde na mijn actieve periode altijd al coach worden. Dus dit was een nooie gelegenheid". I t werk als coach is niet nieuw voor Dolf Pouw. Hij trad drie jaar op als zodanig bij het na tionale jeugdteam, waarmee hij nog onlangs aan de Koninkrijks- spelen in Suriname deelnam. Bovendien is hij een jaar assis tent geweest van bondscoach Rene Mol. „Ik geloof", zegt Pouw, „dat ik door die beide functies wel de nodige ervaring heb opgedaan. Ik kan zelfs zeg gen dat ik tot de weinige coa ches behoor die internationale routine hebben". Soepel De overschakeling van speler in tot coach van hgt topteam Raak Punch is volgens Dolf Pouw soepel verlopen. „Ik had eerlijk gezegd wel wat moeilijkheden verwacht", bekent Pouw. „Dat is tenslotte niet zo vreemd als je ineens je vroegere medespe lers moet coachen. Maar het is allemaal erg meegevallen". „Van beide kanten was er aan passing nodig. Ik ben een voor stander van het spelen volgpns bepaalde patronen, waarbij elke speler op zijn eigen plaats ver vangen kan worden door een andere zeker gelijkwaardige. Maar dat systematische blijkt Punch niet zo te liggen. De ploeg heeft altijd het vrije aan- valsspel toegepast. Die mening bleken de spelers ook nu nog toegedaan. Er zijn daarom van beide kanten concessies gedaan. In onderling overleg is een com binatie van beide spelpatronen gevonden". Bij het bepalen van de speelwijze moest Dolf Pouw uitgaan van voorkeuren van de spelers zelf. Ed ,,Lace" Strong is een gave individualist, die zijn grote tech nische capaciteiten graag im proviserend in de praktijk brengt .Terry Foster daarente gen is meer een systeemspeler. Van één mening is Dolf Pouw echter niet af te brengen. „We moeten agressiever verdedi gen", meent hij. Daar is antici patievermogen en spelinzicht voor nodig. En die zijn er nog niet in voldoende mate. Daar ben ik hard mee bezig. Vorig jaar hebben we ook geprobeerd zo te spelen, maar na enige tijd moesten we ermee stoppen. Het ging niet zo als het behoorde. Dat is een gevolg van het feit dat we in Nederland pas een jaar of drie bezig zijn met geor ganiseerd verdedigen. Een ver dediger werd bij ons niet ge waardeerd. Daardoor was er te weinig aandacht voor. Ik heb echter van het begin van de oe fencampagne af ook goede de fensieve acties geprezen. Een speler moetbeseffen dat ook verdedigen kan onvallen". Dolf Pouw is ingenomen met de Fiat Stars, dat die Amerikanen in hun tweede jaar het meeste rendement afwerpen. Dan is de ploeg aan hen gewend en omge keerd". Niet optimaal „prolongatie" van het Ameri kaanse duo Strong-Foster. Van de kwaliteiten van Strong was iedereen bij Punch snel over tuigd. „Hij is één van de drie beste Amerikanen in onze com petitie", meent Pouw. Over Foster werden aanvankelijk de wenkbrauwen gefronst. Maar naarmate de competitie vorder de bleek zijn waarde. Terwijl Strong het hoge niveau niet he lemaal kon vasthouden groeide Foster. En niet alleen in het maken van opwindende caprio- ln. .Terry moet geleerd wor den te blijven schieten en in de rebound te blijven gaan. Dan is hij op z'n best. Ik ben blij dat ze allebei zijn gebleven. De er varing heeft geleerd, kijk maar naar Chestnut en Rowland bij De voorbereiding op de competi tie, die voor Punch vanavond begint tegen ASVU, wat later dan enige andere ploegen wegens af staan van spelers aan het Uni- versiedeteam, is volgens Dolf Pouw niet optimaal geweest. „Er was een aantal blessures", vertelt hij, waarvan die van Foster de ernstigste was. Hij heeft met mogelijk gescheurde enkelbanden drie weken op non-actief gestaan. Maar zater dag speelt hij. Verder hadden we minder internationale oefen wedstrijden dan gehoopt en bo vendien was ik twee weken weg voor mijn werk". Desalniette min verloor Punch alleen van de Belgische kampioen Racing Ford in een duel dat eigenlijk te vroeg viel. Raak Punch wordt algemeen be schouwd met Levi's Flamin go's als belangrijkste gega digde voor de titel. Dolf Pouw is liever wat voorzichtiger. „Ik wil men niet over onze kansen uitspreken", zegt hij. „Bepaalde uitspraken moeten in het veld waargemaakt worden en een uitslag kan van zoveel kleine factoren afhangen. Van een ding ben ik wel overtuigd: een thuiswedstrijd verliezen bete kent uitschakeling voor het kampioenschap. De moeilijkheid is dat je van sommige ploegen vrijwel niets kunt zeggen totdat je er een keer tegen hebt ge speeld. Nee, een prognose doe ik liever niet. Ik hoop alleen dat het team kampioen wordt, dat de beste Nederlandse kern heeft". En dat zou best eens Punch kunnen zijn. FRANK WERKMAN. aantreffen bij Punch. Hij heeft de rol Jan Blauw leidt zijn soms nukkig kampioenspaard lvar Wilkes aan de teugels WAARLAND Een maand terug, in Hoorn. De jaarlijkse kortebaandraverijen zijn net afgelopen. Tussen al die ,,ouwe iongens krentenbrood" zoals pikeurs en staljongens en nog meer van dat kleurrijke paardenvolk dat je op elke koers vaar aantreft, een nieuw gezicht. Het gezicht van een nog jonge vent, Jan Blaauw uit Waarland, 21 jaar. Wat onwennig staat hij de paardenkenners te woord, terwijl hij trots glimlacht om de bewonderende blikken naar zijn paardje lvar Wilkes. Bewonderende blikken, want Ivar 68.- die lvar Wilkes in de Wilkes heeft zich zojuist naar tweede omloop voor iedere inge- een prachtige vierde plaats ge- zette gulden doet uitbetalen, reden, achter de favoriete Ju- Weer een week later, Jan weeltje Carlos. Ivonne Hanover en Ekster S. Even verderop de Gedempte Turfhaven staat Ma- nus Bouwhuis, een naam in de paardenwerel d en berijder van Juweeltje Carlos. „Die Ivar Wilkes", fluistert Bouwhuis, „dat is een paard waar we nog meer van zullen horen. Een vreselijk snel dier." Blaauw: „Dat was me een feest, daar in Purmerend. Wie had nou verwacht, dat ik al die beroepstrainers er af zou rijden? Ik was wel de laatste die dat zou geloven. Maar ik wist wel dat Ivar Wilkes goed in vorm zou zijn die dag. Dat merkte ik al bij het inlopen. En 't is al zo'n heftige gifkikker. Maar nog veel te wisselvallig hè. Dat moet er uit. Hoewel dat wel moeilijk zal zijn". fllanus Bouwhuis krijgt drie we ken later al gelijk. Tijdens de Nederlandse kortebaankam- pioenschappen In Purmerend. J\o°r meer Met opvallend groot gemak stuurt Jan Blaauw zijn paardje De paardenkenners twijfelen er Ivar Wilkes van de ene over- echter niet aan of Jan Blaauw winning naar de andere. Tot de maakt van Ivar Wilkes nog beslissende omloop, de finalerit- ten. toe. Tegenstandster is dan... Juweeltje Carlos. Vrijwel niemand geeft Ivar Wilkes nu nog een kans. Het ongelooflijke gebeurt toch. dankzij twee ra zendsnelle starts rijdt Ivar Wil kes zich naar het Nederlandse kampioenschap. en volslagen outsider kampioen van Nederland, getuige ook de meer dan hij al Is. Blaauw stamt namelijk uit een familie, waaruit de paardensport niet is weg te denken. Grootvader Blaauw bezat al een stuk of wat j\llkken p*aarden, terwjl ook Jans moe der niet uit de stallen was weg te slaan. Jan Blaauw: „Ik ben helemaal in dat wereldje opgegroeid. Ik weet van niks anders. Mijn broer Wil is leerling-pikeur bij Wim Strooper, dat is een vaste baan. Ik zit er nu ook in, terwijl m'n vader en moeder bij iedere koers die we rijden komen kij ken. Als je eenmaal in dat aparte wereldje van de paar- desport zit. kom je er niet meer uit. Het is een harde we reld. maar ook een mooie we reld." Een harde wereld, omdat de meeste pikeurs voor hun brood moeten rijden. Bij Jan Blaauw is dat nog niet helemaal het ge val. „Nee, ik ben naast eige naar-rijder handelaar in ruiter- artikelen en ook in paarden. Maar ik hoop nog eens beroeps trainer te worden. Dat lijkt me wel ideaal. Maar dat duurt nog zo lang. Dan moet je eerst tien jaar hebben gereden en honderd overwinningen hebben behaald. Als ik eenmaal tien jaar heb ge reden, dan heb ik die honderd' overwinningen toch nog niet. Nee, voorlopig zal ik het moe ten doen zoals nu. Ik moet nog ontzettend veel Ieren." Jan Blaauw is pas sinds april ei genaar-rijder. Hij reed toen af op het circuit van Duindigt ert sindsdien is het voor hem toege staan mee te doen aan de gere gistreerde kortebaan- en lange- baanwedstrijden. Blaauw: ..Daarvoor reed ik „wil de" wedstrijden. Dat zijn wed strijden voor ongeregistreerde rijders. Maar dat ging allemaal zo gek daar, ongeorganiseerd en zo. Toch heb ik het vier jaar gedaan. En met goeie paarden ook. Ik heb het paard Radboud gereden, die was van mijn va der. Die heeft later toch 1.19 op de kilometer gelopen. Het was alleen jammer dat dat paard kippig was. Hij zag niet verder dan twintig meter. En dat is na tuurlijk wel gevaarlijk. Hij liep altijd met een geit in de wei en pas als ie die zag, dan stopte Radbout. Ik heb natuurlijk nog meer paarden bereden, maar Radboud en nu Ivar Wilkes zijn de beste geweest." De Nederlandse kampioen Ivar Wilkes. waarmee Jan Blaauw na afloop van de kortebaan de langebaan op wil. „Je kunt moeilijk de hele tijd kortebaan blijven rijden. Ik ga het daarom met Ivar op Duindigt proberen. Nee, voorlopig niet op Alkmaar, want die bochten zijn daar zo nauw. En Ivar is niet zo sterk in de bochten. Maar het is goed om ervaring op te doen. Voor mij en voor Ivar." Want het lievelingspaard van Jan Blaauw heeft nog steeds nuk ken. „Nee, het Is wel een trouw maar geen erg lief dier. Je moet ook niet te dicht bij hem in de buurt komen. Trainen moet hij langs de snel weg, zoals zo vele anderen. „Ik vind het niet erg. Alleen jam mer dat je niet op bochten kan trainen", aldus Jan Blaauw, die met zijn nieuwe paard Fullblood Maire ook hoge ogen hoopt te gooien. „Ik geloof dat Fullblood i Maire wel een goed paard is". I ROB HOOGLAND^ HENGELO(G) - Een streepje meer of minder maaW nog geen goede voetbalschoen. Het staat te lezen op een groot reclame- biljet van de Quick-sportschoe- nenfabriek te Hengelo. Je kunt er een reis naar de wereldkam pioenschappen voetbal in Mün- chen mee winnen, tenminste als je een aantal vragen beant woordt en instuurt. Siaak Swart staart grijzend vanaf de poster naar de kijker. Hij staal mid den in de groene wefl, waarin hij jarenlang triomfen heeft ge vierd. Zijn gevreesde rechter- voetje rust op een voetbal. Het zijn allemaal maar bijzaken, want het gaat om de schoen die on dat voietje zit. Twee blokbanden bevestigen het: Sjaak Swart speelt op Quick- voetbalschoenen. „We kunnen drie, zes of tien strepen op de schoen zetten, we kunnen ze pimpelpaars maken. Het zegt allemaal niets, als er maar Quick op staat", vervolgt de re clamezin. De tekst heeft een Duitse concur rent dusdanig geïrriteerd dat hij met een proces gedreigd heeft. Er is echter niets van gekomen. De firma schijnt te hebben ge zien dat de schoen haar niet paste. Bij Quick heeft men de storm rus tig door het glas water laten trekken. Per slot van rekening vormen dergelijke zaken een mooie reclame. Verkooplei der J. P. van der Harst die al 26 jaar bij het Hengelose bedrijf werkt, zegt nuchter: ..Bij Quick laat men zich niet door andere leiden. Men gaat er zijn eigen weg door de wereld van het sportschoeisel". In de 68 jaar waarin het bedrijf bestaat is een geweldige reputatie opge bouwd, zowel in Nederland, als ver daar buiten. Hele elftallen spelen op Quick- schoenen. Van de Harst noemt er een paar: FC Den Haag. De Graafschap, Volendam. Och hij kan zo nog wel een tijdje door gaan met individuele top-voet- ballers: Aad Mansveld, Stel Walbeek. Henk Wery, Ove Kind- vall, Ralf Edström... Van de Zweed is het helemaal geen wonder, want in Scandinavië gaan de Quickschoenen als broodjes over de toonbank. Het komt ook voor dat prof-voetbal lers met moeilijke voeten bij Quick speciale maatschoenen la ten maken. De Quicksortering is echter dusdanig uitgebreid dat er voor bijna iedere voet en iedere individuele eis wel een schoen past. Ze zijn er van hoog tot laag in Japan imiteert men alle mogelijke Europese merken, toch schijnen ze nog niet vol maakt te zijn. want de export van Quick naar het land van de rijzende zon is niet te verwaar lozen. Quick laat het niet bij de voetbal schoenen alleen. Vooral de zaal- sport- en trainingschoen zijn de laatste jaren sterk in de op- Bij Quick is de finishing-toch erg belangrijk mars. Het Hengelose bedrijf heeft in Tilburg ook nog een produktieafdeling, waar voorna melijk „bovenwerk" vandaan komt. Daarnaast heeft men veel thuiswerkers, ook al omdat er nog steeds moeilijk aan perso neel is te komen". Even later In de fabriek vertelt bedrijfsleider H. Maalderink en- theuslast over het nrodukt. „Wij maken alle schoenen notg met voering"- Maalderink en zijn versie, die maair 1,75 kostte. Net toen de zaak goed en wel liep kwam de tweede wereldoor log. Er mochten geen schoenen meer gemaakt worden, maar de Jansens gingen niet bij de pak ken neerzitten. Er werden oude vilthoeden bij handelaren op het Waterlooplcin gekocht waar men pantoffels vain ging maken. Oude fietsbanden. Drijfriemen etc. werden gebruikt voor repa ratiewerkzaamheden. medewerkers maken dwtig ver- Na d e oorlog gaat Quick kwiek schillende sportschoenen in vele kleuren. Eigenlijk gaat alles op bestelling. De vertegenwoordi gers geven op welke schoenen zc nofclig hebben en de fabriek maakt ze. De geschiedenis van Quick begint in 1904 als schoenmaker Her-| man Jansen uit Voorst met vrouw en vier zoons (later zou den er nog twee bijkomen) ii een drietal huifkarren naar Hengelo trekt om daar zijn ge luk te beproeven. Hij begint met een voorraad van zes paar schoenen cn 150 lege schoendo zen, die als etalagemateriaal gebruikt worden. In Hengelo loopt men op dat mo ment door de week nog op klompen dc schoenen worden dus uiterst langzaam versleten.. Jansen maakt dan ook veel pan toffels en krijgt na verloop van een paar maanden opdracht om voor een pas opgerichte voetbal club in Arnhem drie paar voet balschoenen te maken. Jansens schoenmakerij groeit en bloeit; er komen knechts en ook de fa milie wordt ingeschakeld in het produktieproces. Als de jongens uit school komen moeten ze trappen op de pen machine, die houten pennetjes in de schoen zool drijft. Van het huis op het Marktplein verhuist men naar een nieuw pand dat Herman Jansen heeft laten bouwen en waar nu nog ziin kleinzoon een srhoenzaak driift. M'dden in de crisis va" de derti ger jaren wordt de „jcaptain"- voetbalschoen geboren. Het is de voorloper van „Quick". De eerste Quicks kostten 4,95. Er start. De fabriek brengt een noviteit op de markt: om de noppen van de voetbalschoen wordt een aluminium ring ge legd, die de nop van totale slij tage moet weerhouden en door drukken voor komt. Quick zit op dc goede weg. In '48 wordt van R.J. Lubbers in de Raadhuis straat een flink fabriekspand gehuurd. De produktic wordt viermaal zo groot. Ruim 1600 voetbalschoenen worden per week afgeleverd. Dat is het mo ment waarop Herman Jansen sr. op 75-jarige leeftijd do leest overlaat aan zijn zoons. Op 26 augustus 1957 wordt een ge heel nieuwe fabriek geopend aan de Hummeloseweg. In 1963 en 1960 wordt de fabriek uitge breid met een grote hal. Tienduizenden sportmensen kun nen erover meepraten: een streepje meer of minder maakt nog geen goede voetbalschoen, als er maar „Quick" op staat! TON H1SSINK EREDIVISIE FC Utrecht—Go Ahead Eagles NAC—De Graafschap FC Twente—Sparta FC Amsterdam—FC Den Haag FC Groningen—Roda JC EERSTE DIVISIE PEC/ZwolleFC Dordrecht FC WV—Vitesse FC Den Bosch—Heracles SC Amersfoort—SC Cambuur Fortuna SC—Willem II Heerenveen—Excelsior WageningenVolendam VolewijckersFortuna VI. Helmond SportEindhoven De wedstrijden, aangeduid met een A komen voor op het totoformulier.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 11