telefoontjes
DE ONEDIN LIJN
E 01710-22244
Parkeerterrein
in Wassenaar
van de baan
B.V. MEELFABRIEK
„De Sleutels"
MARKTEN
AFLEVERING 4
LEIDSE COURANT
DINSDAG 18 SEPTEMBER 197?
DIN
Paulus
je
Bos
kabouter
De
Hooi-
kooi
Door
IE AN
DL'LIEU
9 „Wollebasje" sprak Paulus ernstig. als
je me nu vertelt waar Eucalypta de sleutel
van je kooi gelaten heeft, dan ben je ge
red." „Zo is het." zei Wollebasje opge
lucht. ..Nou?" vroeg Paulus dringend. „Ik
denk het wel," zei Wollebasje. „Waar?"
riep de boskabouter. Wollebasje trok rim
peltjes in haar neus en dacht diep na. „Er-
gens in de hut," zei ze tenslotte. „Ik geloof
in een potje. Maar maak voort, want ik
word ongeduldig". „Ik ben bang dat Wipper
ook ongeduldig wordt, riep Paulus bezorgd',
en dan kon hij wel eens domme dingen
gaan doen!" Op dat zelfde moment stamp
te Wipper manhaftig met een achterpoot
op de grond en zei: „Nou heb ik geen ge
duld mwer. Ik ga Wollebasje zelf bevrij-
2,60 per plaatsing (voor de eerste 30 woorden-
niet groter dan 12 letters)
ieder woord méér 15 ct
exclusief 4% BTW
BIJ PLAATSING VAN DEZELFDE TEKST
LEE, op 3 achtereenvolgende dagen:
- slechts 2 x betalen
op 6 achtereenvolgende dagen:
EE slechts 3 x betalen
vraagt voor haar onderhoudsdienst
EEN (HULP)MONTEUR
L.T.S. opleiding strekt tot aanbeveling.
tOELOF AR ENDSVEEN. BLOEMEN.
Esperence. Harvest Moon Arthur.
Allee. Carnaval. Telstar 19—2S. Sim
Rood, Keef er. Lena, Yellow Dusty.
Le reve. Nora 21
33—46. Rozen Garn«
21—33, Charmei
s 27—31. Nerlne 45—65. Strellïzla
1.80—2.10. Geplozen chrysanten 15
66. p. st. Troschrysanten 601.55.
Idem jaarrond 1,10—1.45, Wlrrals
Supreme 75—1.05. Eikenblad 47—57.
Trosanjers 1,55—1.80, Gladiolen 1
1.15—2,05. Montbretla 55—1.10. Iris
sen 20—70. Asters 27—70. Freesla's
85—1.60. Ornlthocalum 60—1.40. Lla-
17-19; komkommers E 15
15-29; bleekselderij 30-38; petei
9-18; selderij 11-2S: paprika's
KIERV KILING
BARNEVELD, (17 sept.)
48-59: postelein 67-99; spinazie 71-
spruiten A 92-112; spruiten B 108- S52.870 stuks. Stemming: kalm.
121; spruiten C 87.
omaten A 320-385: tomaten B 300-325;
tomaten C 265-27C: tomaten CC 250:
uien mlddelgrof 1S-32: witlof 255-265:
HPSn... „Jdens
ren van 50-51 gram 13,05: 55-56
gram 15,03; 60-61 gram 16.86; 65-66
gram 17,75.
Belinda, 'Motrea 11—24. Preclllu 17 dljvie 24-36pronkbonen 105-155; kor
bloemkool 10 stuks 54.
Komkommers AA 55-63; komkor
A 48-49; komkommers B 36:
AMSTERDAM. (17 sept.)
runderen 107. varkens 60.
Prijzen (In guldens per k|
In een eerdere vergadering van
de commissie is een plan van
burgemeester en wethouders
aan de orde geweest om een
aantal parkeerplaatsen in het
centrum van het dorp te voor
zien van parkeermeters om het
z.g. kortparkeren te bevorderen.
Een meerderheid van de com
missie bleek niet voor parkeer
meters te voelen omdat zij
vreesde dat daardoor de par
keerproblemen verschoven zou
den worden naar de straten in
de omgeving van het centrum,
Die meerderheid voelde meer
voor het instellen van parkeer
verboden, in het bijzonder op
vrijdag en zaterdag voor bij
voorbeeld langer dan anderhalf
uur in bepaalde straten van het
dorp. Voorts zag een meerder
heid graag een parkeerterrein
speciaal voor langparkeerders,
in het bijzonder voor de winke
liers en hun personeelsleden.
Weneer Jenkins,de stalhouder van vier deuren
verder, was al stro op de straatkeien aan het
uitspreiden om het geluid van de paardehoeven
te dempen.Robert maakte in de geest een aan
tekening: meneer Jenkins moet óók gevraagd
worden de begrafenis bij te wonen. Hij zou er
met Sarah over spreken.
daar ze moesten werkelijk proberen, het aantal rouw
klagers zo laag te houden als met goed fat
soen mogelijk was. Overlijden was zo'n kostbare kwes
tie. De lijkkist had hij al uitgekozen. Goedkoop, maar
van gepolijst eikehout en met koperen handgrepen.
Zonder enig opschik. Er zouden vier dragers zijn, de
begrafenisondernmer en diens assistent. Een met twee
paarden bespannen lijkkoets zou wel voldoende zijn.
Het stond zo protserig als vier grote zwarte paarden
het gewicht van één enkel lichaam trokken. Twee, of
misschien drie volgrijtuigjes. Robert besloot op dat punt
onverzettelijk te zijn. Dan was er nog de kwestie van
het begrafenismaal. Er moest een gebraden ham zijn.
Hij kon er een bij de grossier halen, die Sarah 's nachts
kon koken en in de oven afmaken. De thee was geen
probleem, er stond een kwart kist van de beste Congou
in de winkel. Sarah kon slappe thee zetten en er voor
de smaak een snuifje soda aan toevoegen.
a, die kant van de zaak kon hij rustig aan Sarah overla
ten. Ze was een goede huisvrouw. Een vrouw waar iede
re man trots op kon zijn. Robert voelde zich doortrok
ken van een gevoel van welbehagen en voldaan
heid. Toen hij haar voor het eerst ontmoette, was ze
niet mééré geweest dan een mager scharminkeltje op
blote voeten, dat varkens naar de markt bracht. Wie
zou kunnen geloven dat datzelfde haveloze schooiertje
nu de vrouw was van een man met een eigen zaak?
Ja, besloot hij, dat uithangboord moet weg. Hij zou er
ten nieuw voor in de plaats maken;'Robert Onedin.
Scheepsbehoeften en Proviandleverancier.' Aldus nam
bij zich voor.
let zijn hoofd vol uitbreidingsplannen ging Robert de
winkel binnen, liet het gordijn zakken en deed de deur
achter hem op slot en op de knip.,
ter tirailleerde een windvlaag door de straat, lichtte
speels het nu uitgespreide stro van meneer Jenkins op
om daarna met een flauwe zucht van spijt te gaan lig
gen alsof de inspanning te groot geweest was.
Diezelfde grillige wind had een dun streepje wolk ver
naar het zuidwesten uitgekamd. Die wolk trok de aan
dacht van de uitkijk in het kraaienest van de brik Mai-
sie Rose. Met een schreeuw naar dek wees hij naar
stuurboord.
Gezagvoerder James Onedin. trok zijn ogen samen tegen
de koperen gloed van de zon en tuurde in de richting
van de uitgestrekte arm van de uitkijk.
'Welke hoek?' riep hij.
De uitkijk liet zijn arm zakken.
'Zuidwest.Laag aan de horizon.'
James dacht na.
Liverpool lag vooruit. Maar de afgelopen drie dagen had
de Maisie Rose voortdurend moeten oploeven tegen de
wind, die pal uit het zuidoosten over de monding van
de Mersey kwam aanwaaien. Een wolk in de verte kon
verandering van wind betekenen. In dat geval ontstond
een hele reeks nieuwe problemen. Hoe profiteerde het
schip er het meest van? James keek naar de andere
schepen op de rede, die lagen te knijpen en te zwenken
als een troep meeuwen tegen een onzichtbare rotskaap.
En het tij keerde. Het zou gauw eb worden.Geen enkel
schip kon tegen de volle kracht van de rivier de Mer
sey opvaren.
Een zeegaande klipper met de roodgele wimpel van Cal-
lon in top kwam de rivier afstormen. Scherp over bak
boord gebrast, de bovenbramstengzeilen en stagzeilen
bijgezet en aan de boeg wit schuim opspuitend, liet hij
zijn rederijvlag zakken als een saluut aan de Maisie
Rose en hees een hele reeks seinvlaggen.
James tuurde door zijn kijker en ontcijferde de bood
schap: 'Richtlijn redery: Verwacht lading. Adviseer
stoomsleepboot.'
Hij had op deze reis al tegenslag genoeg gehad en James
zou wel gek zijn om als klap op de vuurpijl de vernede
ring te ondergaan door zo'n stinkende hakkepyffer van
een sleeppboot de haven binnengesleept te worden.
Terwijl Baines, de stuiirman, zich over het antwoordsein
boog, gooide James zich in het want en klom hand
over hand naar boven. Zestig voet boven de zeespiegel
verwijdde de horizon zich voor James' blik van vier tot
negen mijl. Vijftien voet boven hem zat de uitkijk. Hij
wees opnieuw en James speurde de horizon in het zuiden
en westen af. Ontegenzeggelijk lag daar een witte wol
kenbank die bijna de kim raakte. James nam de kijker
die aan zijn gordel hing, stelde hem in en speurde
verder westwaart, in de richting van Ierland. Er glins
terde iets met een witte en gouden glans dat het zon
licht weerspiegelde.
James zette zich schrap tegen het langzame rollen van
het schip en stelde de kijker zorgvuldiger in. De bobbel
verscherpte zich tot een aambeeldachtige cumuluswolk
met een regensllert erachter. Hij slaakte een zucht van
voldoening en schoof de kijker in elkaar. Eerst zou er
wind komen en daarna regen.
Enkele ogenblikken gaf hij zich over aan de weelde van
het alleen zijn. Een stukje van de wereld, zijn wereld,
tekende zich voor hem af.
De rimpelige oppervlakte van de Baai van Liverpool
werd hier en daar onderbroken door de zandbanken
van Great Burbo Banks en de borrelende ondiepten van
East Hoyle. De gedrongen duim van het schiereiland
Wirral prikte naar de smalle keel van de Mersey. Aan
de andere kant lag de haven van Liverpool. Zelfs nu,
half augustus, hing er een lijkwade van kolendamp
over de stad en strekte dunne, door de wind uitgerekte
armen stroomafwaarts uit. Stoomponten ploegden de ri
vier over en wekten met hun malende schepraderen de
vreemdsoortige indruk van over het water hollende
zwarte insekten.
James kreeg het vreemde, sensationele gevoel, dat hij
maar een hand hoefde uit te strekken om de hele we
reld binnen zijn bereik te hebben. Een twistzieke
meeuw, die met een waanzinnig gekrijs op het uitein
de van de ra ging zitten, deed hem opschrikken uit zijn
droom en bracht hem terug bij de dringende zaken van
het ogenblik.
Hij had zowel een mathematisch als een geometrisch pro
bleem Het geometrische was dat hij de opkomende
wind precies op de juiste plek moest opvangen om dan
te draaien en als een plankjerijder op een golfkam met
toenemende snelheid binnengaats te komen
Het mathematische betrof dat hij de volgende tijwisseling
moest berekenen, zodat de Maisie Rose wind en zee mee
zou hebben. Een krachtige zuidwestenwind zou de eb
tegenhouden en daarna zou de opkomende vloed het schip
veilig over de zandbanken heen rechtstreeks naar de
keel van de Mersey voeren voor de kapiteins van de
andere schepen hun zinnen bij elkaar zouden hebben.
Met zijn hoofd vol berekeningen klauterde hij omlaag
naar dek en ging naar de stuurman.
'Maak het schip klaar om te halzen, meneer Baines', zei
hij.
Misschien was Baines verrast, maar hij vroeg nooit naar
het hoe of waarom van een bevel.
'Voor klaar', schreeuwde hij. 'Opschieten 'n beetje lamlen
dig zootje landkrabben. Aanpakken daar, vlug wat!'
Terwijl de roerganger het stuurrad draaide en het roer
opgooide, stond Baines vloekend en links en rechts
slaand en trappend tussen de bemanning.
Te uitgeput om tegen te sputteren reefden de matrozen
de bezaanzeilen, brasten de ra's, terwijl de voor- en de
hoofdmastgast over het dek sjokten en vermoeid naar
boven klommen.
Het schip draaide zich op zijn hakken rond en koerste
naar de open zee.
Aanwijzing van een speciael par
keerterrein voor de winkeliers
en hun personeel zal, naar de
mening van burgemeester en
wethouders, nauwelijks effect
sorteren omdat niet te controle-
.ren valt of .geen anderen van
dat terrein gebruik maken. Het
college kan zich wel verenigen
met de suggestie om in enkele
in de periferie van het centrum
.gelegen straten het parkeren,
langer dan bijvoorbeeld ander
half uur, te verbieden. Dit par
keerverbod zou dan echter niet
alleen op vrijdag en zaterdag
moeten gelden, maar van
maandag tot en met zaterdag
van 9 tot 18 uur. B en W willen
dat regelen door middel van
parkeermeters aan de oostzijde
van de Kerkstraat, vanaf de
Molenweg tot en met het pand
Kerkstraat 47, voorts aan de
westzijde van de Achterweg en
de westzijde van de Berkhei-
Verder willen burgemeester en
wethouders het halfmaandelijks
wisselend parkeerverbod in de
Achterweg vervangen door een
permanent parkeerverbod aan.
de oostzijde. In verband met de^
geringe breedte van de Berkhei-
straat willen B en W voorts aan
de oostzijde van deze straat,
tussen Plein en pand no 27 een
permanent parkeerverbod in
stellen en aan de westzijde van-
deze straat, tussen de panden 17
en 27. De geslotenverklaringi
van de Berkheistraat op markt-.-■
dagen die nu 's morgens 7 uur.
ingaat, willen burgemeester en.
wethouders al laten ingaan op.
de dag voor de markt om 17,,
uur. Voorts overwegen burge-
meester en wethouders nog en-
kele parkeermaatregelen in de.,
Van Limburg Stirumstraat en
de Van Hogendorpstraat. Daar
over zal met de commissie ge
sproken worden. Verder komen
aan de orde de maatregelen, die
indertijd bij wijze van proef ge
troffen werden in verband met
de opening van de Langstraat-
promenade.
WASSENAAR Op een informe
le cocktailparty voor de mede
werkers van de Ursulakliniek,
die maandagavond, aan de
vooravond van een uitgebreide
viering van het gouden jubileum
van de kliniek werd gehouden,
werd geneesheer-directeur Dr J
M J Tans volkomen verrast
door de komst van burgemees
ter Mr K Staab en weihouder
Mr G C van Dijk en door de
mededeling van de burgemees-
Ier, dat het HM de Koningin
had behaagd Dr Tans te benoe
men tot officier in de Orde van
Oranje Nassau.
D*r J M J Tans kwam in 1936 bij
de opening van de neurologische
afdeling als assistent in dienst.
Later werkte hij er als neurloog
en als waarnemend directeur,
in mei 1960 volgde hij Dr Hoe-
len op als geneesheer-directeur.
Dr Tans doet nuttig werk in tal
van verenigingen en commissies
en studiegroepen op medsich ge?
bied en op het gebied van de oc-„ I
ganisatie van het ziekenhuisvySr- j
zen. Op grond van al die v^fè
diensten is hij onderscheiden,
met de benoeming tot officier ift
de orde van Oranje Nassau. el;
De eerste die hem geluk wenste,
was de heer P JS de Jong
(oud-premier) die voorzitter i|
van de gecombineerde besturen
van Ursulakliniek en Westeya-
de-ziekenhuis.
