Volgende week
zaterdag van
7 tot 24 uur
aan de buis
Feest te zien als een lange Vuist
Dit staat
op het
programma
Voorburgs Jongerenkoor a capella op scherm
TRIM U SLANK
Show
klapstuk
van
viering
in avond
AVRO's kinderkoor speurt naar de pimpelpaarse plurk
ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1973
Elisabeth Mooy
■i
Lange Vuist van Willem
Alice Oppenheim
In AVRO-kringen stelt men, dat men de hele
dag jubileum-tv met een beetje goede wil ook
kan zien als één lange Vuist. Want tussen de
bedrijven door verschijnt telkens Willem in het
beeld om een interviewtje te plegen of een lucht
hartigheid te presenteren op de wijze waarop
hij dat in zijn programma gewend is. Kijkers
die Willem niet zo mogen moeten hem dus op
de koop toe nemen.
Behalve Willem zijn ook drie presentatrices de
hele dag in touw. t.w. Alice Oppenheim, Loei
Haasdijk en Elisabeth Mooy.
„Als we het nog eens zullen beleven dat
we de hele dag tv krijgen -maar eerlijk
gezegd zie ik het er de eerste tien jaar
niet van komen, dan zou het er onge
veer zo uitzien".
Directeur tv-bedrijf AVRO Siebe van
der Zee wijst speciaal op dit motief
voor het besluit van de AVRO om op de
dag van het 50-jarig bestaan van deze
oudste omroepvereniging een hele dag
tv te bieden, van 's morgens 7 tot 's
avonds 24, in totaal 17 uur. Dit gaat ge
beuren op zaterdag 15 september en
geen generatie of bevolkingslaag zal
worden vergeten; kind en volwassene,
Kchte en klassieke muziekminnaars,
sport- en showbelusten, allen krijgen zij
een flinke schijf uit dit feestprogramma.
Er is een aanzienlijk verschil tussen de
ene dag (feestelijke) Avro-tv en een ge
middelde dag tv in Amerika die min of
meer model heeft gestaan en waar men
van diverse stations rond 20 uur per et
maal uitzendingen krijgt voorgeschoteld.
Dit verschil wordt bepaald door het feit,
dat onze zelfstandige omroepverenigin
gen eigen creativiteit als uitgangspunt
voor programmering kiezen, terwijl in
Amerika de door de adverteerders be
taalde tv vooral op gemakkelijke con
sumptie is ingesteld.
Dat er nochtans ook in Amerika zeer
goede programma's worden gemaakt
gchrijft Sieve v.d. Zee toe aan het vak
manschap van heel wat programmama
kers in de Ver. Staten. Maar bij alles
wat ze doen speelt vooropgezet de be.
doeling mee, dat zoveel mogelijk men
sen kijken, wane het gaat speciaal om
de reclame. De AVRO hoeft daar op
haar tv-dag niet op te letten. Bij het sa
menstellen van dit programma is er ge
let op kwalitatieve inbreng, zowel van
de kant van de makers van de program
ma's als van de uitvoerenden. Het is om
de kijkers begonnen en niet om sponsors.
Die komen in het stuk niet voor. En
juist dit geeft de programmamakers een
grote vrijheid.
Toch betreurt Slebe v.d. Zee het, dat de
Nederlandse tv er nog niet aan toe is de
hele dag uit te zenden. Maar waarom
niet dagelijks een informatief program
ma, in de ochtend of de middag? En
niet dagelijks iets voor de kinderen? In
plaats van veel geld te besteden aan
plaatselijke of regionale tv vindt Siebe
v.d. Zee het zinniger om het landelijke
net, dat het grootste deel van de dag
ongebruikt staat, meer inhoud te geven.
De omroepen pioneren nu al 20 jaar tus
sen 7 en 11 uur in de avond. Zij verdrin
gen elkaar met de beste programma's
van de buis, die allemaal op hetzelfde
tijdstip moeten worden samengepropt,
terwijl er door grotere spreiding over de
gehele dag een breder publiek bereikt
zou kunnen worden. Nu drukken de pro-
Siebe van der Zee
gramma's elkaar dood en lopen de pro
grammamakers van de grote en de klei
ne omroepen elkaar voor de voeten.
De AVRO heeft de zaterdag gekozen
voor deze hele dag tv, omdat dit de kij
kers kans biedt uit het aanbod een eigen
keus te kunnen maken zonder gebonden
te zijn door verplichtingen, ofschoon de
AVRO geen bezwaar zal maken als men
17 uur achtereen zou willen kijken.
Bij de samenstelling van het program
ma is men er van uitgegaan, dat vol
wassenen niet direct 's morgens vroeg
al voor de tv rullen gaan zitten, maar
dat kinderen nogal eens matineus zijn.
Het ochtendgedeelte Is daarom afge
stemd op de kinderen en hun moeders.
In de middag krijgen we sport en na
dien een concert. De avond wordt be
paald door show en film-
Voor het samenstellen van dit program
ma heeft de AVRO een zware wissel
moeten trekken op haar medewerkers,
zomede op de mensen van de NOS op
wie de AVRO voor de techniek en an
derszins is aangewezen.
De AVRO had zelfs na het middernach
telijk uur nog willen doorgaan met een
feestelijke uitstuif van dit jubileumpro
gramma, maar kreeg hiervoor geen toe
stemming van de regeringscommissaris.
Een dag lang tv zou er toe kunnen lei
den, dat vooral de alles-kijkers gedwon
gen zullen worden om eon keus te ma
ken, d.w.z. selectief te kijken.
Maar dat hoeft niet. Wie wil mag de
hele dag voor het scherm blijven zitten.
Het is ervoor gemaakt.
In grote lijnen ziet het pro
gramma van de dag
AVRO-tv er als volgt uit:
Na een korte aankondiging
volgt het NOS-journaal.
Daarna een reeks program
ma's, die afwisselend op
kinderen en op de vrouw
zijn afgestemd, zoals Rikkie
en Slingertje, Bibelebons,
het kinderkoor, een kook-
programma en later op de
ochtend het Voorburgs Jon
gerenkoor. Rond 9 uur
krijgt men Trim-tv, het al
lereerste ochtengymnastiek-
programma op de tv. Tus
sen de bedrijven door wordt
er overgeschakeld naar Stu
dio 3, waar korte interviews
e.d. worden gemaakt, ter
wijl ook van de plaat be
kende artiesten namens hun
maatschappij hun opwach
ting maken met korte bij
dragen. De ochtend wordt
besloten met een documen
taire over de betekenis van
radio en tv en met een uit
zending van Televizier-Ma-
gazine.
Tussen 13.00 en 15.30 krijgt
men een schakelprogram
ma sport, waarin de hoofd
moot zal zijn in samenwer
king met de BRT een recht
streekse reportage van het
wieier Criterium der Azen.
Dit traditionele sportgebeu
ren wordt sinds 60 jaar in
Parijs verreden en is door
de AVRO naar ons land ge
haald en wel naar de Beek-
se Bergen bij Tilburg. Alle
grote kampioenen verschij
nen hier aan de start, men
sen als Merckx, Zoetemelk,
Gimondi, Poulidor etc.
Voorts komt op het sdherm
de Cross-rally.
Om 15.30 uur komt vanuit
het Jaarbeursgebouw te
Utrecht het concert van het
Radio Philharmonisch Or
kest o.l.v. Edo de Waart,
waarbij drie jonge solisten
zullen optreden.
Na nog een Televlzier-uit-
zending volgt om 19.00 uur
het Toppop-festival en na
dien de grote show in de
presentatie van Seth Gaai-
kema. Tot slot de speelfilm
naar het boek van Ernest
Hemingway For whom the
bell tolls in de regie van
Sam Wood met in de hoofd
rollen Ingrid Bergmann en
Gary Cooper.
Aan deze pagina werkten mee:
TON OllEMUllER
HANNEKE WIJGH
ROELFIEN SANT
Als je e^n hele dag televisie
brengt is het ondenkbaar dat
er op de vroege morgen niet
Iets aan het lichamelijk welzijn
wordt gedaan. Immers alleen
degenen met een goede condi
tie zijn tegen een dergelijke
marathon-zit opgewassen.
Dit was ook de mening van de
AVRO. 's Morgens van 8.25 tot
8.30 uur worden de kijkers in
de gelegenheid gesteld de spie
ren wat losser te maken. Het
is een mini-programma van
slechts vijf minuten, maar ver
kijk u er niet op. 't Zal 'n hele
toer worden om vijf volle mi
nuten achter elkaar het li
chaam op een andere manier
dan in de bekende zithouding
te gebruiken.Onder leiding
van een zeer sportief (figuran
ten) echtpaar worden drie oe
feningen gedaan. De eerste is
het bekende fietsen. Op de rug
liggen en met de benen een
trappende beweging maken.
Een andere oefening dient om
de rugspieren los te maken.
Men stelt zich op in spreid-
stand en tikt voor en achter
met de handen zover mogelijk
de vloer aan.
Het mini maar waarschijn
lijk zwaarste programma van
de dag wordt gepresenteerd
door Ruud ter Weide. Het is te
hopen dat hij op het vroege uur
enige stimulerende woorden tot
de deelnemers richt. De regie
is in handen van Bob Bremer.
Voor wie deze trimoefeningen
zo goed bevallen zijn dat men
er mee door wil gaan, zijn er
vele mogelijkheden. Een ervan
is het boek Trim u slank,
waarin o.a. de oefeningen die
in het programma worden ge
daan, te vinden zijn.
In zijn parken met diepe door
kijk, zijn Oude Kerk en het
buiten Hofwijck heeft Voor
burg Iets bewaard van de at
mosfeer, waarin componisten
als Palestrina, Lasso, Swee-
linck en later Kodaly, Hinde-
mith en Ravel hun muziek
hebben gemaakt. Locaties ge
noeg derhalve voor AVRO-re-
gisseur John Schelfhout, die op
de ochtend van het tv-jubl-
leumfestijn twintig minuten
lang het Voorburgs Jongeren
koor in een electronisch lijstje
zet.
Bij de opnamen, enige weken
geleden, liet de zon zijn licht
zeven in het boomlover, een
tintelend spel, zoals ook de
stemmen van de koorleden, die
„Adieu sweet amaryllis" zon
gen. In de Oude Kerk nadien
lag de galm van het motet „O
Jesu Christe" van Jacobus van
Berchem gaaf gevangen in de
gothische bogen. En verder op
het programma een puik van a
capella-werkjes als „Three fis
hes" van Jurriaan Andriessen
en „Fire, fire" van Thomas
Morley.
A capelle geldt als de speciali
teit van dit koor. De rond 50
koorleden tweederde dames
zien dit als koorkunst bij
uitstek en willen daarin uit
munten. Dat is ze tot nu toe
uitstekend gelukt. Al driemaal
werden zij winnaar van het
door de AVRO georganiseerde
koorfestival. Daarom heeft de
AVRO juist dit koor gevraagd
voor een uitzending op een dag
vol jubileum-tv.
Het koor bestaat nu zeven jaar
en de leden hebben de leeftijd
tussen 16 en 25 jaar. Het is op
gericht door de leden zelf
oud-leerlingen van het St.
Maartens College, die Ad de
Groot als docent zang hadden,
van hem de liefde voor het
lied ingegoten hebben gekre
Tintelend licht en zang van het Voorburgs Jongenskoor
gen en het nadien niet meer
laten konden.
Ad de Groot: „Ik ben docent
aan het Koninklijk Conservato
rium en leid daarnaast vijf ko
ren. Eigenlijk te veel van het
goede, maar ik kan het niet la
ten, vandaar... Voorzover het
op school niet is verwaarloosd
of bedorven zit er veel natuur
lijk stemmateriaal van prima
gehalte onder de jongeren. We
doen veel aan stemvorming en
wat daarbij aan uitgesproken
talent voor de dag komt kan ik
goed gebruiken om het niveau
van dit koor verder op te
schroeven. De menselijke stem
is het mooiste instrument wat
er bestaat. Dat moet gaaf ge
hanteerd worden. A capella
verlangt uitermate zuivere
toonvormlng. Daar moet je
hard op werken. Dat vraagt
veel van de koorleden, maar
zo lang zij er zin in hebben,
beleef ik ook er mijn liefheb
berij aan".
Wil je als koor er plezier in
houden, dan moet je respons
hebben. Daarover heeft het
Voorburgs Jongerenkoor niet
te klagen. Het krijgt steeds
meer uitnodigingen, nu weer
de AVRO. Dat werkt stimule
rend.
Regisseur John Schelfhout
zocht bij de zang de passende
beelden en vond die in de sfeer
van parken, kerk en sierkas-
teel. Bij zang gaat het om de
vocale kleur. Die moet hij
zichtbaar maken in shots, even
speels als de lijnen van de me
lodie. Maar goed zingen is een
inspannende bezigheid. Dat is te
lezen op gezichten van hen die
vanuit de keel glasheldere mo
dulaties naar buiten brengen.
John Schelfhout: „Daarom heb
ik ze gevraagd om bij close
beelden toch vriendelijk te kij
ken".
En dat vormde geen probleem
bij de beeldopramen. Want het
geluid lag toen al gebeiteld op
de band.
Tot schuim opgeklopt klapstuk
van de avond vormt de show
die onder de titel „50 jaar
en..." door Seth Gaaikcma bij
de kijkers zal worden ge
bracht. Het is de bedoeling,
dat zoveel mogelijk artiesten
van de velen, die ooit in
AVRO-programma's hebben
gefigureerd, opnieuw staaltjes
van hun talent zullen tonen.
Hierbij wordt gedacht aan
mensen als De Mounties, John
ny en Rijk, Walden en Muyse-
laar, Corrie Brokken Mieke
Telkamp en nog vele andere
ren. Allemaal Nederlandse ar
tiesten, maar de kans op ver
rassingen is niet uitgesloten.
Wellicht komt er nog een
grootheid uit het buitenland
binnen.
Seth Gaaikema: „Begrijp
goed, het wordt geen show van
Seth. Ik ben er alleen maar
Geen show van Seth
voor de verbindende teksten.
Het zijn de artiesten zelf, die
het programma moeten maken,
samen met regisseur Fred Os-
ter, want dc show wordt met
publiek opgenomen en daar
zitten ook altijd wat leuke tafe
relen In. Het is mijn taak om
er een geheel van te maken.
Ik blik daarbij een beetje te
rug en ik blik daarbij een
beetje vooruit. De AVRO blijft
op zijn 50e verjaardag natuur
lijk niet stilstaan. Ik doe op
deze avond geen greep uit
mijn oude programma. Het
gaat om de artiesten van de
avond en niet om mij".
AVRO's kinderkoor beeft begin augus
tus voor de nodige opschudding ge
zorgd in Freisland. Badgasten op
Ameland, wandelende moeders in
Grouw, fervente kaatsers in Franeker
en volijverige polsstokverspringers In
Vrouwenparochie werden door een
zwerm jongens en meisjes in oranje
T-shirts met de vraag overvallen of ze
misschien een pimpelpaarse plurk had
den gezien. De vreemde vraag sloeg
op een even vreemde vogel, die als
reisleider voor het koor zou optreden,
maar voortijdig zijn toevlucht tot een
kerktoren had genomen.
De gezongen vraag, die als een rode
draad in elke lokatie opnieuw werd ge
steld, vormde het uitgangspunt voor
een luchtig tv-programma rond het
kinderkoor, dat veertig jaar terug door
wijlen Jacob Hamel werd opgericht.
Dit programma kreeg een plaats in de
ochtend van de tv-dag, een gezóngen
openingsgroet op een dag vol hoogte
punten.
Voor de 15 minuten opname trok het
kindericoor drie dagen naar Fries
land, waar de dertig jongens en meis
jes tussen de 10 en 13 jaar in de
jeugdherberg in Grouw overnachtten.
Feestelijke dag op Friese meren met AVRO's kinderkoor
Speciaal voor dit programma schreef
Pieter Geelhoed, de dirigent, een serie
vrolijke liedjes in een strak ritme, die
in Grouw, Stiens, Vrouwenparochie,
Franeker, op Ameland en in de plaats
jes ertussendoor gezongen werden.
Meestal tot aangename verrassing
voor de toeschouwers, van wie één
verbaasd vroeg of het een opname be
trof voor Van gewest tot gewest.
Ook al is het kinderprogramma kort,
op de voorbereidingen is door de
AVRO niet beknibbeld. Weinig of niets
werd aan het toeval overgelaten. Zo
had men in Groiiw een stevige baby in
een kinderwagen en twee wandelende
moeders nodig plus wat losse figuran
ten. Lang te voren werd contact ge
zocht met de plaatselijke toneelvereni
ging, die luistert naar de oprechte
naam „Grouwse Toneel" De club kon
vijf vrouwelijke figuranten leveren,
maar eon baby had men niet in voor
raad. Wel wist men dat de plaatselijke
zeilkoningin mevrouw' Van Zijl een
baby met de vereiste maten bezat.
Mieneke, de zes maanden oude doch
ter, kreeg zo haar eerst filmdoop.
Haar moeder mocht echter niet figure
ren, want zij was geen lid van de to
neelvereniging.
