Bertus Quaars: Jan Fransz: Jos Jonker: „VISIE ACHTER BELEID VAN NAC GEEFT VEEL VERTROUWEN" „DIT WORDT VOOR FC AMSTERDAM HET BELANGRIJKSTE SEIZOEN" „ER GEBEURT NOOIT WAT BIJ TELSTAR" DINSDAG 7 AUGUSTUS 1973 LEIDSE COURANT PAGINA 11 BREDA Als één speler het afgelopen transfersei zoen een klap middenin zijn gezicht kreeg van te leurstelling, was het de NAC-kanthalf Bertus Quaars wel. Leo Canjels, de trainer van FC Brugge had hem al ver voor de historische bekerfinale NEC-NAC, op de hoogte gebrach van een mogelij ke transfer. „Speel afwis selend aanvallend en ver dedigend voetbal, dan maak je op de Belgen een goede indruk en vereen voudigt dat een zakelijke overeenkomst", raadde Canjels aan. Bertus Quaars. plichtsge trouw contractspeler die hogerop wil, volgde zijn aanwijzingen stipt op en kreeg ondertussen het ple zierige gevoel dat zijn vorm steeg, wat NAC bij zonder goed kon merken in' een sensationale aan loop naar het vaderlandse kleinood. Een plaats in een toppioeg is nu ook voor mij bereik baar, dacht Quaars. Deze droom bleek een sprookje. Toen het puntje bij paal tje kwam, bleef de bank garantie van de Belgische sponsors uit en ging de verkoop niet door. Een enorme teleurstelling waar Bertus Quaars eerst op zijn vakantieadres in zuidelijker oorden hele maal overheen kwam. Zijn deceptie maakte daarna plaats voor een positieve benadering. „On danks alles ben ik er toch veel op vooruit gegaan NAC heeft correct gehan deld. Om me een teleur stelling te besparen, heeft het tot het laatst de deur open gehouden. De koper kwam echter niet binnen. Daarna heeft NAC me tien procent van de trans fersom als salaris gege ven. een vorstelijk be drag. Minder dan FC Brugge wilde betalen, dat wel. maar nog altijd vol doende om mijn plannen voor het volgend seizoen te verwezenlijken. Bij FC Brugge zou .ik fullprof worden en 's avonds gaan studeren. Bij NAC kan ik hetzelfde doen, alleen ver dien ik wat minder". Er zit voor Bertus Quaars nu ook een element van uitdaging in het nieuwe seizoen. Hij had zich op gewerkt tot een speler, die tegen de top aanleun de. De erkenning van- zijn talent leek bij FC Brugge gehoor te vinden. Om aan te tonen hoe fout de be slissing van Brugge was, heeft de 26-jarige Braban der zich tot doel gesteld het „offensief" bij NAC voort te zetten. „Mooie kans om toch te bereiken wat ik wil", redeneert Quaars hardop. „Een plaats in een topteam. Ik heb het in me en ik pro beer er alles aan te doen om het er uit te halen". Dat bleek het vorige sei zoen wel, NAC's oefen- meester Ben Peeters smeedde een „ijzeren con ditie" en Leo Canjels be diende hem van taktisch krachtvoer. Wat Quaars nooit had be reikt, ging in vervulling. Ineens openden de vader landse voetballeiders hun ogen voor zijn talent. In eens was hij een vedette- in-spé. Onder leiding van Henk Wullems wil Quaars die lijn doortrekken. „Wil- lems is een kerel van het type Canjels, met een soortgelijke kijk op voet bal. Ze liggen me. Ik ben dan ook blij met hem". Verwacht wordt van Wul lems, dat hij NAC uit de degradatiezone kan tillen. „We bezitten een elftal, dat in ieder geval de kwa liteit heeft voor de mid denmoot van de eredivi sie. Dat moet gemakkelijk haalbaar zijn". Doorbor durend op de bekersénsa- tie zegt hij verder: „Maagdenburg is een te genstander, waarvan we weinig weten. Zodoende is het moeilijk een prognose te doen. Hopelijk onder schat ook de Oostduitse club onze ploeg een beet je. Dan maken we waar schijnlijk nog een kans voor de tweede ronde". Zoekend naar een verkla ring voor het bekermys terie komt de rustige ver koopleider terug op het thema onderschatting. „Voordeel voor ons was altijd dat al onze tegen standers in de bekercom petitie meer naam hadden dan wij. Daarom wilden ze het vaak te gemakke lijk opnemen. En juist dan is NAC gevaarlijk. Doordat we defensief veel kunnen opvangen, groeide het vertrouwen". De herinnering aan die finale brengt Bertus Quaars toch tot een ver wijt. Nu zijn „sprong" net niet lukte, zou hij graag zien dat ook anderen dan alleen spelers van top clubs een uitnodiging krij gen voor vertegenwoordi gende elftallen van de KNVB. „Wie bij de grote twee voetbalt, komt haast automatisch ergens voor in aanmerking. Wij moe ten er echter veel meer voor doen". Tot slot ook nog een compliment. „NAC heeft me niet alleen fair behandeld, het beleid staat me ook aan. Als ik hoor, dat clubs als FC Utrecht en Sparta de sala rissen van spelers in som mige gevallen met vijftien procent moesten verlagen, dan zeg ik: het beleid van NAC is vooruitstrevend. De club loopt niet voor in het type Canjels de rij om rare sprongen te maken. Onverantwoor delijke aankopen zijn bij na nooit gedaan. Daarom blijven de salarissen ook dit seizoen bij NAC nog steeds stijgen. De visie achter dat beleid geeft me veel vertrouwen". HANS DE BRUYN. Jan Fransz: „Ik zou het triest vinden als FC Amsterdam moet verdwijnen". AMSTERDAM Jan Fransz weet niet van ophouden. De oudste voetballer op Neerlands velden, nu Groninger Piet Fransen afscheid genomen heeft van het profvoetbal, gooit er nog een jaartje tegen aan bij FC Amsterdam, waarhij weer een seizoen de plaats van de laatste man hoopt in te nemen. Hoopt, want je weet op 36-jarige leef tijd immers nooit. Toch is Jan Fransz aan de vooravond van het aanstaande seizoen blij er weer bij te horen. En FC Am sterdam staat voor zijn be langrijkste seizoen. Jan Fransz: „De sfeer is hier prettig, en al? dat het geval is, gaat het allemaal wat makke lijker. Ofschoon de trainingen nu toch wel moeilijker op te brengen zijn. De wedstrijden zijn nog het prettigst". Daarin staate Jan Fransz nog steeds zijn mannetje „Dat contract lag in de lijn der verwachtin gen", zegt Jan Fransz, „ter wijl ik bij voorgaande clubs rtiet eens zo goed gespeeld heb. Ik combineerde vooral in de lucht. Maar Theo Córnwall is ook een goede voorstopper. Hij laat zich nu gemakkelijker stu ren omdat ik overzichfheb". Dat vorige seizoen verliep voor Jan Fransz niet zo goed. Maanden voetbalde hij met een gescheurde dijbeenspier, waardoor hij vaak maar een keer in dé week kon trainen. „Ik heb er steeds mee doorge speeld. Ik ben op de been ge houden. Een wedstrijd heb ik gemist, tegen Go Ahead. Toen was het onverantwoord". Die blessure is genezen. Voor Jan Fransz reden te meer er ou derwets tegenaan te gaan in zijn laatste jaar. „Als ik zou merken dat het moeilijker zou gaan, zou ik stoppen. Voor mij komt er nog zeventig procent plezier bij. Het gaat me nu nog zo gemakkelijk af". Toch had Jan Fransz niet ge dacht nog aan de bal te ko men, enige jaren geleden, toen Blauw Wit met D.W.S. de fu siebesprekingen opende. Toen kort daarna Blauw Wit toch nog een jaartje leek door te gaan, wilde Jan Framsz, zoals hij dat zegt, nog graag een jaartje doorsudderen. „Ik heb toen nog wel geprobeerd van een vrije transfer gebruik te maken. Omdat HVC en AZ in teresse hadden, maar dat is afgeknapt. Ik wist wel dat ze me bij die fusieclub wilden hebben, hoewel ik toch verrast was toen ik een contract kreeg aangeboden". Daarmee werd Amsterdam de zesde vereniging in de lange loopbaan van Jan Fransz, die bij Ajax als dertienjarige be gon en drie jaar onder con tract stond. Vier jaar tekende hij daarna bij Holland Sport, vervolgens drie jaar voor RCH, twee jaar voor Haarlem, twee jaar voor Blauw Wit, en hij begint aan zijn tweede jaar bij FC Amsterdam. Dat Jan Fransz er wat van wil maken, bewijzen zijn inspanningen tij dens zijn vakantie aan Spanjes kust. waar hij met Gerrie de Goede en Bert Jacobs al liep te schaven aan zijn conditie. „Natuurlijk moeten er ook bij Amsterdam prestaties geleverd worden. Maar wat ik ai gezegd heb: de hele entourage bevalt me hier. Het is een gezellige boel. Jongens als Frits Fllnkc- vleugel en Jan Jongbloed kom je bij een andere club niet te gen". Over de toekomst van FC Am sterdam: „Een goede midden moot, dat moet haalbaar zijri;' Vorig seizoen hebben we onge-. lukkige wedstrijden gehad. Ik hoop dat dat nu niet gebeurt, want dan wordt het moeilijk. De ploeg is toch al een beetje aangetast door het negatieve verloop met Chris Dekker en de nederlagen voor de interto» to. Ik ben daar niet gelukkig mee, Je hebt je moeten force ren om dat beetje publiek te boelen, of anders een grote ne derlaag lijden. De spelers zijn er nog niet van doordrongen dat het een belangrijk seizoen wordt, volgens mij, Ik zou het trouwens triest vinden als Am sterdam moet verdwijnen". TON DE WIT Castricum Dit seizoen wordt het alles of niets voor Jos Jonker. Dit jaar komt het er voor de 22-ja- rige middenvelder van Telstar op aan. Het sei zoen '73—'74 is volgens Jos Jonker de laatste mo gelijkheid om alsnog de sterke eredivisie-voetbal ler te worden, die kenners al enkele jaren in hem zien. Maar niet alleen Jos Jonker zelf vindt dat het er dit jaar van moet ko men, ook zijn club Tel star, eist het. Het seizoen '73—'74 is het laatste waarin Jos Jonker con tractueel aan de - IJmui- dense club vastzit. „Als het dit jaar mocht lukken" zegt Jos Jonker, „kan ik misschien naar een andere club, wellicht dat Volendam of AZ me willen hebben. Of Telstar komt met een erg goed contract. Maar ja, eerst moet ik wat laten zien". Daaraan twijfelt Jos Jon ker een beetje. Hij is bang dat hij de kans niet krijgt zich in het eerste elftal te spelen. Beter ge: zegd: Jos Jonker is een beetje pessimistisch. „In de oefenwedstrijden heeft trainer Rab me nog maar nauwelijks een kans gegeven. Een keer heb ik mee mogen doen, als links buiten, notabene een plaats waar ik vrijwel nog nooit heb gespeeld. En een paar keer tegen Duit se clubs, heb ik mogen in vallen. Dat is alles ge weest. Maar in ieder ge- val zal ik ervoor blijven vechten". Dat Jos Jonker ervoor zwoegt, bleek wel uit de clifers van de eer ste train'ng. Na de zoge naamde Coopertest een twaalf minuten durende afstandsloop, waarin ten- minste 3 kilometer moei worden afgelegd) werd duidelijk dat Jos Jonker met de onverwoestbare Fred André, de meeste meters (3200) had afge legd. „Ik heb ook in de vakantie een beetje door- getraind, omdat het dit jaar moet gebeuren". Dat het in het vorige sei zoen niet gebeurde, kwam hoofdzakelijk door de hardnekkige blessures die Jos Jonker aan de kant hielden. In het begin van het seizoen werd hij ziek, waardoor hij niet in de basisopstelling stond. Jos Jonker: „Erg jammer, want Rab was van plan me een kans te geven". Vlak nadat hij beter was, brak hij een middenvoets beentje. Opnieuw zat Jos Jonker gedwongen aan de kant, voor lange tijd. „Toen dat eindelijk over was, werd ik weer ziek. Pas daarna kon ik voluit spelen. Ik heb nog een stuk of tien wedstrijden kunnen meedoen. Ik hoop dat dit seizoen wat meer geluk brengt". Nuchter beschouwd is de mogelijkheid toch wel groot dat Jos Jonker dit jaar zijn kans krijgt. Im mers, Kees de Vries, de sterke verdedigende mid denveld? vcrlrok re." AZ. Toch jammer voor Teistar" v.ncit Joi.ker. Dick Bond ging terug naar Volendam. Maar me- toch in zijn ploeg iets taaibewerker Jonker blijft pessimist. „De Vries was een stevige, en dat ben ik niet. Ik ben een aanval lende middenvelder. En Bond was een voorhoede speler. Voorin komt nu waarschijnlijk Wytze Cou perus in de plaats, als die tenminste van FC Amster dam mag. Telstar heeft op het middenveld Van Essen, Van Egmond en Helling, en die is ook pas 22. In de voorhoede heeft Telstar behalve Couperus ook nog Co Stout, Kees van Kooten en de Pool Willim. Dus daar ligt mijn kans eigenlijk ook niet". Ondanks zijn pessimisme ging Jos Jonker er tijdens de enkele oefenwedstrij den die hij meedeed fana tiek tegenaan. Vooral i» de wedstrijden waarin hij maar een kwartier speel de. vocht hij voor elke meter. Jos Jonker: „Ik ben zelfs opgeschreven, omdat ik iemand een schop gaf. Maar die Duit sers flikten zelf precies hetzelfde. Ik moet er wel hard tegenaan om eruit te springen". Het was waarschijnlijk de eerste keer dat Jos Jon ker er echt hard tegenaan ging. Bij Vitesse '22 al. de tweede klasse amateur club waar hij begon en op een gegeven moment met vijf broers in het eerste speelde, stond hij bekend ais een weliswaar sterke en krachtige voetbalier met een behoorlijke dosis techniek, maar wat eraan mankeerde was dat hij zijn kracht lang niet altijd gebruikte. Toch zacen verschillende profclubs wel wat in hem. AZ. Vo lendam en ook Ajax klop ten aan de deur. Jos Jon ker zou net voor Volen dam tekenen, toen Telstar met een contract kwam. „Daar heb ik toen meteen voor gekozen. Tenslotte is het maar een paar kilo meter van mijn huis af". Het lijkt erop dat Jos Jon ker toch een beetje spijt heeft van die stap. „Mis schien dat ik bij Volen dam of bij AZ beter tot mijn recht .was gekomen. Telstar ls een beetje een dooie vereniging. Je leest er nooit wat over in de kranten. Er gebeurt ook nooit wat. Maar ja. mijn broer Nico voetbalde toen ook bij Tel star en die zei dat ik het moest doen. Toen deed Ik het maar". Jos Jonker hoopt er in ie der geval in de eerste wedstrijd tegen Sparta bij te zijn. „Als wc die wed strijd winnen, we spelen thuis dus het kon. mis schien dat dan alles wel gaat lukken bij Telstar. De kwaliteit is wel aanwe zig ROB HOOGLAND.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 11