(Wit'
Sir Alf Ramsey komt
er niet met alleen
optimistische kreten
Rol van favoriet drukt
zwaar op Helmut Schön
Nog nooit werd een Engelse
coach zo bekritiseerd
In slechts weinig landen,
waar de vrijheid van me
ningsuiting een heilig be
grip is en de sportieve ge
moederen hoofdzakelijk
door de voetbalsport wor
den beziggehouden, staat
de coach van het nationa
le elftal niet bloot aan fel
le kritiek. Frantisek Fadr-
honc fungeerde in Neder
land niet zelden als hoofd
van Jut; Helmut Schön
weet zich. sinds in de pres
taties van het Westduitse
elftal de klad is gekomen,
evenmin verzekerd van de
achterban. Maar wat Sir
Alfred Ernest Ramsey in
Engeland moet doorstaan,
slaat alles. Nadat een ne
derlaag van 2—0 tegen
Polen in Chorzow de En
gelse kansen op kwalifica
tie voor het eindtoernooi
om het wereldkampioen
schap in 1974 aanzienlijk
reduceerde, is Ramsey zo
fel geattaqueerd en bekri
tiseerd als in de lange en
trotse geschiedenis van
het Engelse voetbal nog
nimmer met een bonds
coach gebeurde.
De sportredactie van de
Daily Express legde haar
lezers de vraag voor of
Sir Alf nog wel de juiste
man op de juiste plaats
is. Een opiniepeiling met
een voor de bondscoach
vernietigende uitslag,
want ruim negentig pro
cent van de inzenders ant
woordde: nee. Een ander
blad publiceerde een team
van bekende eerste divi
siespelers, die nog nim
mer in het Engelse elftal
werden gekozen en ver
meldde daarbij de conclu
sie: „Hoeveel landen zou
den niet graag beschikken
over zo'n sterke ploeg?"
De zelden om woorden
verlegen zittende Brian
Clough van Derby County
bood zichzelf aan als op
volger en verstrekte daar
bij de garantie, dat hij
Engeland alsnog een
plaats in het eindtoernooi
zou bezorgen. Malcolm Al
lison, die middenin het
seizoen Manchester City
verliet om (tevergeefs) te
proberen Crystal Palace
voor, degradatie te behoe
den. zei: „Alf kills soc
cer", hetgeen zoveel wil
zeggen als: Alf vermoordt
het voetbal. Allison ver
kondigde ook nog: „Ram
sey is een goede coach
voor een slechte ploeg en
een slechte voor een goe
de ploeg. Als hij nog lang
de verantwoordelijke man
van het nationale elftal
blijft, worden we een
voetbalnatie, waarin de
angst voor de nederlaag
en niet de hoop op een
overwinning overheerst".
De kritiek heeft Sir Alfred
Ernest Ramsey (53) wei
nig gedaan, althans uiter
lijk. De altijd norse ex-in
ternational van Tottenham
Hotspur weet zich nog
'steeds verzekerd van het
onvoorwaardelijk vertrou
wen van de Engelse
bondsbestuurders en is de
laatste jaren gewend ge
raakt aan het feit, dat de
sportpers het niet zo op
hem heeft.
Adelstand
Ramsey is een moeilijk te
benaderen man. Dat was
al zo toen hij in 1963 de
nationale ploeg onder zijn
hoede nam, nadat hij met
het bescheiden Ipswich
Town een reeks tot de
verbeelding sprekende re
sultaten had behaald. Hij
niet als door de Britse
sensatiepers met dikke
pakken bankbiljetten werd
gewapperd.
In de afgelopen weken,
toen de aanvallen van alle
kanten op de in Londen
geboren, maar nog steeds
in Ipswich woonachtige
teammanager werden ge
lanceerd, nam de beroem
de Bobby Charlton het bij
voorbeeld toch nog op
voor zijn voormalige baas.
In zijn wekelijkse column
in het voetbalblad „Goal"
noemde Charlton de jacht
op het hoofd van Sir Alf
een zaak, die hysterische
proporties had aangeno
men.
Een citaat uit dat plei
dooi: „Toen Engeland in
1966 wereldkampioen
werd, wilde iedereen zijn
vriend zijn. Nu willen die
zelfde mensen hem op de
guillotine zien. Natuurlijk
heeft Sir Alf fouten ge
maakt, maar als ik zie
wat hij in de afgelopen
tien jaren voor het Engel
se voetbal heeft gedaan,
schreven en als het aan
hem ligt, zal dat ook nim
mer gebeuren. Hij be
schouwt het als zijn pri-
vé-bezit, waar niemand
iets mee heeft te maken.
Alleen als voetbal het on
derwerp van gesprek is,
wil hij wel eens uit zijn
schulp kruipen. En dan
blijkt, dat Sir Alf een foto
grafisch geheugen heeft.
Opstellingen, spelsituaties
en de wijze, waarop doel
punten tot stand zijn geko
men, kan hij met een ake
lige nauwkeurigheid op
dreunen.
Op zijn vakkennis baseert
hij ook het optimisme, dat
Engeland het in het kwali
ficatietoernooi nog wel zal
redden. „Op Wembley
valt de beslissing", zegt
hij en dat hij daarmee
doelt op de op 17 oktober
te spelen thuiswedstrijd
tegen het in groep 5 aan
kop staande Polen is dui
delijk. „Het ontbreekt ons
momenteel aan een paar
spelers, die hun stempel
op de ploeg kunnen druk-
debuteerde met een neder
laag van 5—2 tegen
Frankrijk in Parijs, maar
daarna kwamen de suces-
sen. Tot vorig jaar no
vember speelde Engeland
onder Ramsey's leiding
honderd interlands en
daarvan werden er
tweëenzestig gewonnen en
slechts veertien verloren.
Het hoogtepunt in die pe
riode was het veroveren
van het wereldkampioen
schap in eigen land (1966)
en voor het Britse ko
ningshuis was die presta
tie aanleiding Ramsey in
de adelstand te verheffen.
In de tien en een half
jaar, dat Sir Alf de ver
antwoordelijke man is,
leerde men hem kennen
als een zelden tolerante
en altijd kritische trainer.
Maar merkwaardig ge
noeg, kwam hij er bij de
spelers altijd goed af. En-
gelands internationals
hebben steevast geweigerd
zich in negatieve zin over
Ramsey uit te laten, ook
durf ik te stellen, dat hij
zijn werk voor de volle
honderd procent goed
heeft verricht. En ik ben
ervan overtuigd, dat hij
voor de huidige impasse
een oplossing vindt. Enge
land speelt volgend jaar
in West-Duitsland, let
maar op".
Cartoons
Charltons demonstratie
van aanhankelijkheid je
gens Ramsey is niet ver
wonderlijk. De verhouding
tussen de omstreden
coach en zijn spelers was
altijd uitstekend, en Ram
sey heeft er nimmer een
geheim van gemaakt, dat
hij dat veel belangrijker
vindt dan een goed con
tact met de journalisten.
„Ik lees zelden een krant
en als ik er wel een in
m'n handen krijg, kijk ik
alleen naar de car
toons heeft hij
eens gezegd.
Het levensverhaal van
Ramsey is nog nooit ge-
ken, maar in die situatie
kan verandering komen.
Op papier zijn we nu mis
schien zwakker dan een
paar jaar geleden, maar
dat zegt me niets. In 1970
was het Engelse elftal
sterker dan in 1966, maar
toch werden we toen we
reldkampioen, terwijl we
in Mexico de halve finales
niet eens bereikten".
Waar Sir Alf Ramsey zo
snel de broodnodige ver
sterking vandaan wil ha
len, is niemand in Albion
duidelijk. De weinige eer-
ste-divisiespelers, die de
Charlton-brothers, Nobby
Stiles en sterke backs als
George Cohen en Ray Wil
son zouden kunnen doen
vergeten, zijn niet uit En
geland afkomstig. Een
van Ramsey's grootste
problemen is, dat de vita
le posten bij de topclubs
worden bezet door Schot
ten, Welshmen en Ieren.
Een andere moeilijkheid
is het overladen program
ma, dat alle potentiële
spelersleveranciers moe
ten afwerken. Door de ge
ringe krachtsverschillen
in het Engelse voetbal is
elke wedstrijd een ware
slag, die ook van de inter-
nationals zoveel vergt, dat
zij vaak vermoeid of licht
geblesseerd moeten uitko
men voor het nationa'e
elftal.
Het zijn achter niet alleen
deze factoren die Enge
land tot een weinig slag
vaardige formatie hebben
gemaakt. Sir Alf is zelf
ook wel degelijk schuldig
aan do paniekstemming
van de laatste maanden.
Het voortdurend huldigen
van het „safety first"-
principe kostte hem tallo
ze bewonderaars. Dat hij
tegen Polen zelfs bij een
achterstand van 20 geen
wisselspelers inzette, werd
en wordt hem door
vrijwel iedereen kwalijk
genomen. Enige dagen la
ter tegen het in Moskou
nog steeds moeilijk te
overwinnen Rusland wer
den zelfs drie spelers ver
vangen en prompt won
Engeland met 2—1. Maar
in Turijn was het nog in
dezelfde week tegen Italië
weer helemaal mis. Geen
verse krachten en op
nieuw »an nederlaag van
2-0
Zelfs al zouden de Engel
sen er in oktober tegen
Polen doorrollen, dan nog
zal de kritiek op Sir Alf
niet verstommen, want de
Britse sportpers, die zich
in de afgelopen maanden
terdege heeft georienteerd
over de kracht van de
overige Europese wk-deel-
nemers voor zover be
kend weet erg goed,
dat met het huidige spel
type volgend jaar geen
succes is te behalen.
Het steriels aanvalsspel
en de weinig gevarieerde
akties op het middenveld
Sir Alf Ramsey: bedolven onder kritiek
zullen tegen favorieten als
West Duitsland, Brazilë,
Italië, Joego Slavië
en Nederland vol
gens de Engelse deskundi
gen geen effekt sorteren.
Sir Alfred Ernest Ramsey
mag dan hebben beweerd.
dat de Duitsers niet an
ders spelen dan in 1966
maar tegenwoordig alleen
over wat meer individuele
klasse beschikken, en dat
Nederland alleen in het
voordeel is omdat een
grote culbmoot de kern
van het nationale elftal
vormt maar dat Engeland
toch nog een potentiele
wereldkampioen is, met
optimistische kreten al
leen kan hij niet meer
aankomen. Pas als de re
sultaten van zijn eigen
ploeg beter worden, heeft
hij een kans weer serieus
te worden genomen. Wat
er gebeurt indien Enge
land toch door Polen zou
worden gëelimineerd, is
niet moeilijk te ra
den
Vrijwel alle Engelse internationals namen hun coach in bescherming. Bobby Charlton nam het op voor zijn
voormalige baas. „De jacht op het hoofd van Sir Alf heeft hysterische proporties aangenomen", schreef hij.
BONN De nederlagen, die het
Westduitse elftal in de eerste helft
van dit jaar in eigen land achtereen
volgens moest inaseeren tegen Ar
gentinië (23), Joegoslavië (01) en
Brazilië (0—1) hebben het vertrou
wen in coach Helmuth Schön toch
wel aangetast. Zij hoofd is weliswaar
nog niet geëist, maar er is toch vrij
veel kritiek geuit aan het adres van
de man, die aan het einde van het
seizoen 1971/1972 een held was, na
dat de „Mannschaft" in België het
Europees kampioenschap had ver
overd. Dat succes bracht Schön de
erkenning, waarop hij vergeefs had
gewacht na de toch ook succesvol
verlopen toernooien om het wereld
kampioenschap in 1966 en 1970, welke
West-Duitsland als respectievelijk
tweede en derde afsloot. Werd er
aanvankelijk nog getwijfeld aan
Schöns capaciteiten. Hij zou terecht
zijn gekomen in een bed, dat was op
gemaakt door de legendarische Sepp
Herberger, die het roer in 1964 uit
handen had gegeven.
Door de Europese titel trad Schön
eindelijk uit de schaduw van zijn
grote voorganger. Verwijten als zou
hij te-weinig besluitvaardig zijn, wer
den niet meer gehoord. En toen Pol
van Himst begin januari van dit jaar
uit Londen terugkeerde met de me
dedeling, dat niet Helmut Schön,
maar de vedetten Franz Becken-
bcuer en Gilnther Netzer hadden uit
gemaakt in welke opstelling het door
Schön geleide elftal van de „oude"
EEG voor de wedstrijd tegen de
nieuwe partners moest aantreden,
werd er in de bondsrepubliek sma
lend beweerd: „Van Himst heeft dat
alleen verteld uit teleursteling omdat
hij niet heeft mogen meespelen".
In het midden
Het heeft er, gezien de recente
ontwikkeling rond het Duitse elftal,
de schijn van, dat de waarheid er
gens in het midden Jigt. Een feit is
dat Schön heeft gedemonstreerd zijn
zin echt wel te kunnen doordrijven.
Protégé Wolfgang Overath wer dim
mers, ook toen de kritiek hand over
Helmuth Schön, ook al een coach die de kritiek niet kon ontiopen
Daar staat echter tegenover, dat
Schön het nog niet heeft aangedurfd
de regelmatig falende doelman Sepp
Maier echt te laten vallen. Hij gaf
Bernd Franke af en toe wel eens een
kans, maar bij belangrijke wedstrij
den kreeg de met Franz Becken-
bauer en Gerd Müller dikbevriende
Maier steeds de voorkeur Schöns
verklaring daarvoor: „Maier heeft
de meeste routine. En ik zal het vol
gend jaar in het eindtoernooi om het
wereldkampioenschap vooral van de
ervaren spelers moeten hebben".
Om die reden wenst de 58-jarige
coach over ongeveer tien maanden
voornamelijk gebruik te maken van
de mannen met wie hij vorig jaar in
België de Europese titel greep. Om
die reden ook kwam Schön in juni
regelrecht in paniek toen eerst het
vertrek van GUnther Netzer naar
Real Madrid een feit werd en vervol
gens de geruchten over meer trans
fers van vooraanstaande spelers naar
Spanje de ronde deden. „Want", al
dus Schön, „je moet altijd maar af
wachten ot je kunt beschikken over
spelers, die bij buitenlandse clubs
onder contract staan. In het verleden
heb ik dikwijls moeten smeken om
Schnelllnger en Haller vrij te krij
gen. Daarom geef ik ook de voorkeur
aan mensen, die in Duitsland spelen.
Alleen als vaststaat, dat de man die
ergens anders de kost verdient met
voetballen beter is dan we in eigen
land hebben, wil ik wel eens van mijn
standpunt afstappen".
Blankenburg niet
Waarmee Helmut Schön tevens te
kennen geeft dat Franz Beckenbauer
bij hem veel hoger staat aangeschre
ven dan Horst Blankenburg. Hij on
dernam immers nog nimmer een po
ging Ajax ertoe ">ver te halen de
Duitse libero voor zijn ploeg beschik
baar te stellen.
Het probleem-Net7er werd in zoverre
opgelost, dat van Real Madrid de ga-
rrntie werd verKregen, dat de voor
malige spelbepaler van Borussia Mön-
chengladbach een aantal oefenwed-
