Ia uit Roelofarendsveen
over de toekomst en tv
(wrnfr
ZATERDAG 30 JUNI 1973
In 1983 ben ik 23, ik trouw met
een lange man en krijg drie
kinderen. De kinderen geef ik
goed te eten en te drinken. Ik
woon op een boerderij en help
mijn man met het melken van
de koeien. De menserj die dicht
bij me wonen noemen me boe
renmeid. Ik denk omdat ik al
tijd samenwerk met mijn man.
Ze vinden het gek dat ik sa
men met mijn man de koeien
melk en dat ik de stallen
schoonmaak. Ze denken, dat ik
nooit wat aan het huishouden
doe. Ik sta altijd 's morgens
om vijf uur op dan ga ik trim
men tot zes uur, als ik terug
kom heeft mijn man al de
koeien gemolken en het eten
staat al klaar. Na het eten was
ik af. Daarna gaan we weer
werken.
Op zekere dag wordt mijn man
weggeroepen want bij de bu
ren moet een koe kalveren en
de veearts is niet zo gauw te
bereiken dus sta ik die morgen
alleen voor het werk. Ik ging
het eerst naar het schapenhok.
Wat was dat nou, daar lag een
pas geboren lammetje, ik wist
me geen raad. Mijn man was
weg en de veearts was r.og
steeds niet te bereiken. Ik ging
gauw naar de stad om een an
dere veearts t halen. Toen we
weer op de boerderij aankwa-
mn was het lammetje zowat
dood maar de dierenarts wist
met behulp van een spuitje het
lammetje in leven te houden
en naderhand was het weer he
lemaal genezen.
MAR JA HARTOG:
„Ik wist me geen raad"
(Ik in 1983)
In 1983 stel ik me voor, dat ik
getrouwd ben en kinderen heb.
Ik ben dan 24 jaar. Ik heb dan
een privé-zwembad en een
privé-vliegtuigje achter in de
grote tuin staan. Moet ik b.v.
boodschappen gaan doen in
Amsterdam (waar dan hoog
stens nog maar tien oude hui
zen met geveltjes staan door
dat de mensen de echte leuke,
gezellige en historische huizen
omgooien om te vervangen
door die hoge flatgebouwen)
in zo'n supermarkt wat net
een blok van een blokkendoos
lijkt, brengt mijn man mij weg
met ons vliegtuigje. M'n kin
deren, als ze 13 of 14 jaar zijn
zullen ze al in zo'n ouderwets
autootje mogen rijden of op
een zware motor. Auto's zul
len er bijna niet meer zijn.
M'n kinderen moeten wel naar
school maar alles gaat zo ge-
MARY OOMEN:
„Diep in de nacht nog t.v."
(Ik in 1983)
makkelijk, ze hebben een com
puter naast zich staan op
school. Ik zal ook werken. Ik
en alle andere mannen en
vrouwen zullen lang zo hard
niet meer hoeven te werken.
Er zullen zoveel dingen machi
naal gemaakt worden. Ik vind
in 1973 al zoveel machinaal
maar in 1983 zullen er veel
meer machines zijn. Als ik en
mijn man en de kinderen b.v.
een dagje uitgaan in het week
end dan zal je nergens' meer
zoveel ,,puur-natuur" vinden.
Er zal veel meer luchtvervui-
lin gwezen dan in 1973. In 1983
zul je misschien ook wel de
hele dag naar t.v.-program-
ma's kunnen kijken net als jn
Amerika. Je zal 's nachts ten
minste tot diep in de nacht
ook de t.v. nog wel kunnen
aanzetten. Dit alles stel ik
me voor in 1983.
ROELOFARENDSVEEN - De leerlingen
van de eerste klas van de Johannes 23
mavo in Roelofarendsveen vullen deze pa
gina. Ter afsluiting van het schooljaar
hebben wij samen met leraar Nederlands,
de heer P. Korenhof en met medewerking
van het hoofd van de school, de heer De
Visser, de meisjesklas la een opstel laten
schcijven voor de krant. Als onderwerpen
gaven we op: „Ik in 1983" en „Zomaar
een t.v.-programma". Een derde, vrij te
kiezen onderwerp, bleek voor de meesten
niet aantrekkelijk. Opvallend was, in hoe
veel opstellen ons aller milieu in het ge
ding was. Daar tegenover stond het grote
aantal privé-vliegtuigen, privé-zwemba-
den. twee auto's en dergelijke milieuaan
tastende zaken, welke men over een jaar
of tien toch zeker tot de vaste huisraad
wenst te rekenen. Een merkwaardig soort
blindheid aan een oog. Het staat verder
vast. dat jonge bank-directeuren en rijke
manegehouders met een jacht goed op de
markt zullen liggen bij de schonen uit
klas la. Taalfouten hebben we met opzet
in de opstellen laten zitten om het geheel
zo „authentiek" mogelijk te houden.
U
WILMA VAN VELZEN:
„Feest maar raak in Geld-
pest"
(Ik in 1983)
In 1977 ben ik getrouwd en heb
drie kinderen, mijn man is
bankdirecteur en is 25. zelf
ben ik 23. Ik woon in eer. leuk
klein dorpje „Geldpesl" ge
naamd, ik woon met mijn ge
zin op een boerderij, die tot
huis is omgebouwd en oud hol
lands is ingericht.
's Morgens gaat mijn man om
9.30 naar de bank met een
Amerikaanse slee. Mijn kinde
ren breng ik naar school om
12.45 en haal ze op om 15.40.
's Morgens is er geen school.
Boodschappen haal ik elke dag
in de „alles-shop" in mijn
sportwagen en als ik zin heb
in Frankrijk bij mijn oom en
tante koffie te gaar., drinken,
kan dat ook op de motor. Op
de grote weg schiet je lekker
op.
Een middag in de week doe ik
wat typewerk, anders verveel
ik me. Gelukkig dat er donder
dagavond een partij is, het is
georganiseerd in feesthal
„feest maar raak", het is er
altijd gezellig en met het rode
licht krijg je een goede sfeer.
Mijn man komt om 15.00 thuis
en dan kan ik naar de soos
gaan, var.wege de kinderen
kan ik niet eerder. Mijn man
komt de werf oprijden, dus ik
kan naar de soos gaan.
YVONNE L'AMI:
Berend Boudewijn tele-
visiekruk
(Berend Boudewijn)
De Berend Boudewijn quiz is
altijd even vrolijk en spannend
omdat je soms wel denkt van
„nou, ik vind dat dat echtpaar
het moet winnen". Het is wel
een var. de leukste t.v.-pro-
gramma's er worden dan ook
leuke en grote cadeau's wegge
geven. Maar het is altijd wel
zo, dat Berend Boudewijn alles
heel eerlijk speelt, ook laat hij
niet blijken dat hij iemand niet
mag.
De ronde waar André van
Duin en Rita Corita in spelen
vind ik wel eer van de leukste
ronden al is het alleen al om
de antwoorden van André van
Duin. Die keer, dat Berend
zijn eigen versproken had was
ook wel leuk, dat hij die leuke
waardevolle gemakkelijk zit
tende Berend Boudewijn televi-
siekruk kreeg, hij moest er
wel om lacher.. Ook stelt hij
hele goede vragen, die de kan
didaten soms niet weten te
beantwoorden.
Er was ook eens een echtpaar,
die won waar ik die vrouw zo
raar van vond want ze vloog
Berend zo om de nek dat hij
bijna op de grond lag. Er zijn
wel 1001 prijzen. Ook de men
sen uit het publiek hebben
kans op een prijs men laat dan
bijvoorbeeld een filmpje zien
dat aanstaande zaterdag op de
t.v. wordt uitgezonden en dan
gaan ze aan het publiek vra
gen stellen. Het publiek ant
woord dan met een automaat
zodat men niet hoeft te kijken
of het wel eerlijk gaat want
het kan gewoon niet oneerlijk
gaan.
De la klas van de Johannes XXIII mavo in Roelofsarendsveen met links op de foto leraar Nederlands de heer P. Korenhof
Peyton Place is een verzonnen
naam. Er is altijd wel wat in
„Peyton Place". Dan heeft
Betty weer ruzie met Steven
Cord en dan heeft Rodney
weer een gebroken rug. Ik zelf
vind „Peyton Plac" niet zo
leuk maar soms is het wel
spar.nend. De mannen zeggen,
dat het een vrouwenprogram
ma is maar dat is niet waar
want er zijn genoeg mannen
die er naar kijken. Als het op
vrijen aankomt dan komen ze
altijd wel kijken maar verder
zitten ze maar te teuten van
„wie is dat?" en „wie is dat?"
„Peyton Place" is zeker al 15
jaar bezig en nog is het niet
afgelopen maar men zegt dat
het deze zomer is afgelopen
maar dat het dan over een
paar maanden weer begint
met nieuwe spelers allecr. Rita
Harington en Ada Jaks blijven.
Ik ben benieuwd wat er dan
weer gebeurt. Als het dan
weer op hetzelfde neerkomt
dan kijk ik er niet meer naar.
Ik vind. dat men „Peyton Pla
ce" best mag laten vervallen
en vervargen voor een span
nende film zoals Columbo,
Ironside, FBI, Cannon.
CARIN DE GRAAF:
„Als het op vrijen aan
komt
(Peyton Place)
Als ik moet oordelen over het
programma Love their neigh-
k bour (Bemin de buren) vind ik
het een leuk programma. De
I mersen, die in dat programma
voorkomen vind ik erg goed
spelen en erg leuk. Ze spelen
het zo of het in het dagelijks
leven voorkomt. Ik wou dat
dat programma doorging. Het
is al een tijdje geleden, dat het
voor het laatst op de t.v.
kwam.
Alleen de scheldnamen zoals:
Sambo, niknok, bleekscheet en
Honky zouden beter weggela
ten kur.nen worden. Het is wel
leuk hoor. Maar sommige
mensen schelden degene met
een kleurtje uit voor Sambo of
zo iets. In zo'n film is het
leuk, je kunt erom lachen
want dan menen ze het niet zo
maar als je. het zelf mee moet
aken, dan is het zo leuk niet.
YVON BREUER:
„Geen Sambo, niknok of
bleekscheet".
(Love their neighbour).
In 1983 ben ik 24 jaar. Ik ben
getrouwd met een goede paard
rijder. We wonen in een dorp
en we hebben een kind van 2
jaar, waar er later nog wel
twee bij zullen komen; een
stuk of vijf. Ons kind is hele
maal niet bang van de paarden.
We hebben een grote manege
waar we zelf les geven. Met
wedstrijden hebben we al veel
prijzen gewonnen. Ons kind zit
al op de kleuterschool, 's Mor
gens breng ik haar weg met
de electrische auto of te paard.
Ik ben helemaal niet streng te
genover mijn kind.
Een kilometer bij ons huis
vandaan is een heel groot
meer. Daar komen veel toeris
ten, die ook paard komen rij
den. We hebben een grote tuin
.f
M
.-<> Vak li1
IIENRIëTTE WESSELMAN:
„De zee is brandschoon".
(Ik in 1983)
met appel- en perenbomen
erin, en ook veel bloemen. We
wor.en vijf kilometer van het
strand vandaan. Soms gaan we
met de paarden een strandrit
maken en we gaan er ook wel
eens zwemmen. Dan gaan
mijn vader en moeder ook
mee. We nemen brood mee in
wegwerpzakjes van papier.
Want dan wordt het water niet
meer vuil. De zee is brand,
schoon. We nemen kleren mee
van papie. Als we die zat
worden gooien we ze in de
prullenmand. Ik hoef nooit het
huis te stoffen want al lk op
een knop druk komt er een
zacht windje, zodat a! het stof
naar buiten waait. Huishouden
hoef ik dus nooit te doen want
dat gaat allemaal electrisch.
In 1983 zou ik 23 zijn en kleu
terleidster willen zijn van een
stuk of tien kinderen. Naar
nv'jn werk toe zou ik rijden in
een heel moderne car die op
batterijen reed en dus nooit
hoefde te tanken. De school
begon om half elf zodat ik me
's morgens niet zo hoefde te
haasten. Hij duurde tot half
eer en de kinderen hoefden
's middags niet meer naar
school. Dan had ik tijd om te
gaan zwemmen in mijn privé-
zwembad, golven op de mid-
get-golfbaan of varen op mijn
jacht die in de Middellandse
Zee lag. Daar zou ik heen
gaar. met mijn vliegtuig die er
in een kwartiertje heen vloog
en een bar en een leesboek
aan boord had.
De kinderen en ik zouden sa
men zes weken op vakantie
AN JA VAN RUITEN:
„Eerst met kinderen dan met verloofde op vakantie".
(Ik in 1983)
raar Spanje gaan en daar slie
pen in een der beste hotels.
Wc zouden overdag gaan va
ren of zwemmen in zee, pony-
rjden op het strand en andere
d.nger. doen. De school had zes
maanden vakantie, we zouden
vijf maanden 's zomers vakan-
t e hebben en een maand met
Kerstmis. Als ik terug zou ko
men uit Spanje zou ik na een
maand nog twee maanden met
mijn verloofde naar Zwitser
land gaan en daar gaan skiën of
paardrijden, be-gen beklim
men of andere dingen gaan
doen. We hebben daar een
paar paarden die het hele jaar
daar staan. Zij worden ver
zorgt door een boer, die ze ook
wel gebruikt. Thuis hebben we
eer manege dus die kunnen
daar wel blijven staan.
LOUISE ROELOFSEN:
„Vissen en ratten dood
op het water".
In 1983 ben lk 23 jaar cn hoop
dat ik dar, verpleegster ben in
een kindertehuis. In mijn vrije
tijd ga ik dan op een paard rij
den, dat ik gekocht heb. Ik
geef hem de naam Moonlight.
Als ik 22 ben ben ik nog niet
getrouwd, dat zal misschien
nog wel lang duren. Ik rij geen
auto en geer. brommer en ik
rook niet. Met mijn fiets kom
Ik even ver alleen duurt het
wat langer.
Als ik geld heb ga ik mis
schien verhuizen naar Rijswijk
of ik ga emigreren maar ik
denk niet dut dat doorgaat
want als ik ga emigreren dan
heb ik geen werk. Als ik hier
niet slaag voor verpleegster
dan richt ik een mar.ege op
maar het zal niet prettig zijn
voor pony's en paarden want
er is dan veel meer vervuiling.
Ik en ook andere mensen zul
len daar niet tegen kunner.. Ik
zal niet meer kunnen zwem
men in de meren, want dan
zwem je tussen vissen en rat
ten, die dood op het water drij
ven.
Ze bouwen steeds meer huizen
bij terwijl er al genoeg zijn.
Hierdoor zou ik toch buiten de
steden blijven wonen. Ik zou
en stuk grond kopen met een
klein huis en grote stallen,
daar omheen omheining. Er
komen paarder en honden te
lopen. Ze kunnen dan allemaal
los lopen. Ik ben voorlopig nog
geen 23 maar 12 jaar, dat is
wel Jammer.
