Concilie blijft beleid van Vaticaan bepalen VIJF EEUWEN NEDERLANDSE MUZIEK Friedrich maakt van Aida opwindend t otaal-theater Dansexpositie op reis Mozart-trilogie van sublieme Joseph Krips Bemoeienis van mgr. Gijssen met Assen „ongehoord" KERK EN WERELD Korte metten Nabeschouwing in Majeur MAVO-kwis omgeving van Naaldwijk DINSDAG 26 JUNI 1973 LEIDSE COURANT PAGINA De Amerikaanse componist en dirigent Leonard Bernstein heeft zaterdag in het Vaticaan een concert geleid ter ge legenheid van de tiende verjaardag van de pauskeuze van Paulus VI. Bernstein noemde het een belangrijke oecumeni sche gebeurtenis: hij. een jood, dirigeerde het Magnificat van de protestant Bach in zijn eigen toonzetting van de Hebreeuwse psalmen die hij in de kathedraal van Chicester had ontdekt. Paus Paulus, tal van kardinalen en prelaten van de curie, diplomaten en kunstenaars woonden het con cert in de Nervi-aula bij. De uitvoering van de besluiten die op het Tweede Vaticaans Concilie genomen zijn zal het beleid blijven bepalen tijdens het pontificaat van paus Paulus de Zesde. De paus deelde dit mee in een toespraak tot het college van kardinalen ter ge legenheid van de tiende ver jaardag van zijn pauskeuze. In zijn lange toespraak beklem toonde de paus dat de met het concilie begonnen vernieuwing des te dringender is in de hui dige tijd, nu de wereld is inge- Paus Paulus foto rechts) heeft zaterdag een rondgang gemaakt door de door hem geopende galerij van moder ne religieuze kunst in het Vaticaan. De paus bezich tigde de collectie die onge veer 600 werken omvat van kunstenaars als Picasso, Le Corbusier, Gauquin, Klee, Matisse, Modigliani, Chagall, Rodin, Moore, Dali, Kandins- kapseid in reurosen en zelfge noegzaamheid. Over de pasto rale vernieuwing, welke de paus een van de belangrijkste facetten van het concilie noem de, zei hij dat deze nog lang niet is afgesloten. Er is een omvattende herziening nodig - zo zei de paus - om de moder ne mens de christelijke bood schap te brengen, welke het enige antwoord is op zijn vra gen en kracht biedt voor zijn inzet in de maatschappij. Deze noodzakelijke aanpassing aan de eisen van de veranderde ky en Manzu, een verzame ling die uitsluitend uit schen kingen is ontstaan. De verzameling is onderge bracht in 60 zalen en kamers van het zg. ,,Borgia-appar- tement", achter de Sixtijnse kapel. Daar ook zal de ver zameling schilderijen, beeld houwwerk, ceramiek, wand kleden, ramen en liturgisch tijdsomstandigheden mag ech ter nooit leiden tot de vermin king van de onveranderlijke openbaring, zo waarschuwde de paus. Progressief en conservatief in de katholieke kerk drukte hij op het hart om een eind te maken aan verdeeldheid, mis verstander en verdachtmakin gen, en in plaats daarvan de verwarde wereld een voorbeeld te geven van eenheid en liefde. Zowel de dialoog binnen de ka tholieke kerk, als het gesprek met niet-katholieken, niet vaatwerk in oktober voor het publiek worden opengesield. De paus noemde de galerij een teken van een nieuwe lente in de religieuze kunst en een overtuigend bewijs dat ook in de huidige gese culariseerde wereld de vaar digheid voortleeft om het religieuze kunstzinnig vorm te geven. christen en niet-geloviger.. Sprekend over de priesters, zei paus Paulus dat het ongenoe gen over „deels achterhaalde" pastorale methoden een van de belangrijkste oorzaken is van de identiteitscrisis van velen. Met betrekking tot zijn verhou ding tot het wereldepiscopaat, verklaarde de paus dat de her vorming van de „zeer verdien stelijke romelnse curie" als enige doel had het contact en de samenwerking met de bis schoppen nog nauwer en vruchtbaarder te maken. „Met veel hoop en vertrouwen kijkt de paus naar de jeugd, die „ondanks bepaalde houdin- ge nvan exhibitionisme en con testatie" zich ook vandaag nog bereid toont tot inzet voor het welzijn van de naaste. De leken en de jeugd riep de paus op tot „meer daden en minder woorden". Daar het de plicht is van de H. Stoel om actief de vrede er. bevrijding te bevorderen, aldus paus Paulus, heeft het Vati caan de uitnodiging aanvaard om deel te nemen aan de in ternationale conferentie voor veiligheid en samenwerking in Europa, die 3 juli in Helsinki begint. Kardinaal Alfrlnk heeft tijdens zijn verblijf in de Verenigde Staten zijn derde eredoctoraat in ontvangst mogen nemen. De universiteit van Villanova (Penn.) verleende de kardinaal een eredoctoraat in „religious education" (godsdienstpedago gie). De bul werd uitgereikt door rector-magnificus McCar thy. Kardinaal Alfrink heeft onlangs op de universiteit een belangrijke redevoering gehou den over de kerk en haar toe komst. In 1961 was kardinaal reeds eredoctor ln de godge leerdheid geworden aan de universiteit van Leuven en in 1964 eredoctor in het kerkelijk recht aan de Notre Dame-uni versiteit in de Verenigde Sta ten. Generaal Moboetoe, het staats hoofd van Zaire (Congo), heeft zondag in het openbaar vrede gesloten met de katholieke kerk. Hij nodigde het volk van Zaire uit de twist tussen staat en kerk als geëindigd te be schouwen. Daarmee komt een einde aan een periode van an derhalf jaar waarin de gene raal zich fel kantte tegen de geestelijkheid en de katholieke kerk in zijn land, katholieke bijeenkomsten verboden wer den en katholieke universitei ten onder directe regeringscon trole geplaatst werden. De vrijspraak die de burgerlijk rechter heeft verleend aan de auteurs van het boek ,,Sex in de biechtstoel" verandert niets aan de kerkelijke veroordeling van het boek en de schrijvers, aldus het Vaticaanse dagblad Osservatore Romano. Het strenge oordeel over het boek en de door de schrijvers gevolg de methode „welke beledigend zijn voor de heiligheid van het sacrament" blijven volgens de Osservatore volledig van kracht. Zoals bekend zijn de schrijvers, uitgever, verkopers en lezers geëxcommuniceerd. Paus Paulus zal op het feest van Petrus en Paulus, 29 juni, negen nieuwe bisschoppen wij- De priesterraad van het bis dom Groningen heeft zich in een brief aan de Nederlandse bisschoppenconferentie be klaagd over het optreden van de secretaris van bisschop Gijsen van Roermond, pater Gevonden. Dc priesterraad neemt het mgr. Gijsen bijzon der kwalijk dat diens secreta ris in zijn naam een brief heeft geschreven aan een groep verontruste katholieken in Assen, de mgr. Giisen zijn mening hadden gevraagd over enkele praktijken in de Assen- se parochie: het uitreiken vun de H. Communie door leken, het rondbrengen van de zie den tijdens een plechtige hoogmis in de Sint Pieter. On der de nieuwe bisschoppen be vindt zich de nieuwe secretaris voor de congregatie voor de ge loofsleer, de dominicaan mgr. J. Hamer. Aan de Italiaanse bisschop penconferentie Is een nieuwe kinderkatechismus voorgelegd. In feite gaat het om een boek met raadgevingen aan ouders. De tekst die zeer abstract is, beveelt een bijbelse opvoeding aan „zonder gevaren van sprookjes en legenden". Deze blijken, volgens het boek, bij zonder zorgwekkend voor de toekomstige levensweg van de jonge christen De Spaanse priester-arbei der Miguel Angel Portillo is In de gevangenis van Pamplona opgesloten, omdat hij vijftien duizend arbeiders tot een ille gale staking zou hebben aange zet. Hij is een van de twintig arrestanten bij een actie in een fabriek van auto-onderde len in Pamplona. Dc staking werd ontketend bij wijze van protest tegen het ontslag van honderdtachtig werknemers. kencommunie door zusters en bepaalde vormen van open communie. „Wij hebben van de pastores van de parochie in Assen ver nomen", aldus de priesterraud, „dat door mgr. Gijsen, bis schop van Roermond, bemoeie nis uitgaat t.a.v. het pastorale beleid in deze parochie, door dat hij aan parochianen schrif telijk zijn beoordeling geeft van het pastorale beleid, zon der daarin de plaatselijke bisschop te kennen en zelfs bui ten de plaatselijke pastores om. Wij vinden dit ongehoord. Waar het gelijk ook ligt, bij mgr. Gijsen of bij de pastores in Assen, het lijkt negens op". De pastores van Assen, H. Becker en dr. W. Boelens SJ., hebben lange tijd aangedron gen op het toezenden van een afschrift van de brief van pa ter Gevonden. Ze hebben dit niet gekregen, maar wel een brief van pater Gevonden waarin deze schrijft dat de As- sense praktijken niet In over eenstemming zijn met de Ro meinse voorschriften. De pries terraad van het bisdom Gronin gen wil zich onthouden van een uitspraak over de gebruiken In Assen, maar onderstreept dat het normaal is dat een uit spraak pas wordt gedaan na dat beide partijen zijn ge hoord, in casu de verontruste katholieken en de pastores. „Maar meer nog keuren wij af dat een bisschop zich bemoeit met zaken ln een ander bis dom. Dat is geheel ln strijd met het kerkelijk gebruik. Normaal Is dat men verwijst. Indien men van mening is dat men er zich toch mee moet be moeien, dan gebeurt dit in overleg met alle betrokkenen". Van de bisschoppen vraagt de priesterraad de toezegging dat ieder van hen zich aan deze „spelregels" houdt. (Van onze muziekredactie) De cyclus Vijf Eeuwen Neder landse Muziek, georganiseerd door het Residentie-Orkest, is ten einde. In de maanden mei en juni heeft men, als we het wel hebben, niet minder dan 115 werken van 89 componisten kun nen beluisteren, beginnend met de in 1450 geboren Jacob j Obrecht en eindigend met David Porcelijn, de jongste, die in 1947 het levenslicht zag .neen, hier vergissen we ons: het program ma waarop zijn naam prijkte werd niet gerealiseerd wegens gebrek aan voorbereidingstijd. En hiermee zitten we midden in de moeilijkheden die deze waar lijk indrukwekkende opzet heeft gebaard. Moeilijkheden, die ook in de gelederen van het orkest zelf spanningen veroorzaakten. Zoals gebleken is ontwikkelde zich in bepaalde kringen een po sitief verzet tegen het vormen van kleine ensembles die het ge vaar van desintegratie van een honderdkoppig ensemble inhou den. Er waren ook moeilijkheden van externe aard: het publiek liet, hoe zeer en hoe sterk ook bena derd, het afweten. De waarheid van het gezegde „als de berg niet naar Mohammed komt, komt Mohammed naar de berg" ging ditmaal niet op en de lei ding van het R.O. voelde zich gedrongen per advertentie de spijbelende consumenten publie kelijk een standje toe te dienen, j Afgezieii van de juistheid hier van, kan men zich afvragen of zulks geholpen heeft. 'ersoonliik heeft het ons weinig I gedeerd of er veel of weinig mensen in de zalen zaten. Ons interesseerde primair het pro- jekt. waarbij zaken aan de orde werden gesteld op een wijze als I tevoren nooit gebeurd was. Als Electric Circus naar Malieveld ten Haag De voorstelling van het aktueel muziektheater ..The Electric Circus", die heden avond zou worden gegeven in het Zuiderpark, is in verband met techpische problemen ver plaatst naar het Malieveld, na bij de poffertjeskraam. De aan vang is op elf uur gesteld. het publiek muziek van eigen bodem niet wenst te savoure ren, dan is dat overigens zijn (goed) recht: concertorganisato ren weten dat dan tenminste. Daarbij moet men bedenken dat bij gelegenheden als deze het orkest niet uitsluitend voor in de zaal aanwezigen optreedt. Men speelt ook in ruimtes die dienen als studio ten behoeve van omroepmaatschappljen, die zich zéér begrijpelijk voor de opzet interesseerden, zelden gespeelde muziek „inblikken" om deze te gelegener tijd weer uit te zenden. Waar nog boven dien de mogelijkheid tot het maken van grammofoonplaten aan vastzit! Het thans onder veel tegenslagen voltooide project we denken hier ook aan de plotselinge in dispositie van de geestelijke va der Willem Noske heeft nog al wat kritiek te doorstaan ge had, ook van de zijde van hen die er ambtsbehalve mee gecon fronteerd werden. Maar opval lend was steeds dat men niet tornde aan het initiatief. Dat kreeg reacties, wisselend tussen welwillende waardering en posi tieve bewondering. Bezwaren die er rezen betroffen in feite de keuze der werken: waarom geen Badings, waarom niet meer Pijper, waarom de grote Bachrenovator Bastiaans genegeerd, waarom niet (nog) meer aandacht gevraagd voor de laat-middeleeuwse periode in onze muziekgeschiedenis, toen de Nederlanden het Conservato rium van Europa vormden? Het antwoord: men moet een keu ze doen en één keuze betekent altijd het uitsluiten van tiental len andere mogelijkheden. Achteraf kan pas blijken of men goed gehandeld heeft. Waarmee we midden in het volgende pro bleem belanden: wat betekent de manifestatie Vijf Eeuwen Nedpr'andse Muziek voor de prakt-'ik van ons concertleven, in hoeverre vindt men er een weerslag van in de program ma's van de komende seizoe- vid, waarmee de tol aan de Ne derlandse muziek betaald is! Het moet ons van het hart dat wij, hierbij denkend wij, nieroij aennena aan Eduard de Hartogs Ouverture „Lorenzo Aldini", aan Verhey's door Koos Verheul zo excellent gespeelde Concert voor fluit en orkest, meer vertrouwen hadden in wat we „eigen kweek" zou-1 den willen noemen. Voor hen, I die zich hierover teleurgesteld voelen: men moet maar over dirigenten beschikken, die Ne derlandse „vondsten" op hun programma willen plaatsen. Buitenlanders doen dit zeker niet of ze zouden Pierre Mon- teux moeten heten! en land genoten koesteren gemeenlijk de overtuiging, dat met „eigen kweek" weinig eer te behalen Laten we deze beschouwing, die in „Majeur" bedoeld is, eens strikt zakelijk eindigen. Deze voorjaarscyclus moet financieel gezien, vergeleken met voorgan gers, een goedkope geweest zijn. Er waren geen dure diri genten, geen dure solisten, alles ging zo'n beetje „in eigen be heer" Tot de programma's toe die, nota bene 37 in getal, op het kantoor Statenlaan 28 zijn gezet en verveelvuldigd. Apart soort muziek die elkeen die meent dat er met overheidsgel den te gauw lichtvaardig wordt omgesprongen, aangenaam in de oren moet klinken. Het Centraal Dansberaad is een stichting die zich o.a. ten doel stelt de belangstelling voor de dans in het algemeen te wek ken, de dansbeoefening te sti muleren en het onderling over leg tussen de verschillende dansgebieden te bevorderen. In het kader van deze activiteiten heeft het Centraal Dansberaad besloten en tentoonstellingsob ject, bedoeld als „reizende ex positie", te laten ontwerpen en uitvoeren door de Rotterdamse beeldhouwer Teun Jacob. Het project kon worden geralis- serd met medewerking van o.a. Het Nationale Ballet, het Scapi- no Ballet, het Nederlands Dans Theater, de gemeente Rotter dam, de Nederlandse Bond van Dansleraren, het Prins Bern- hard Fonds en de Nederlandse Beroepsvereniging van Dans kunstenaars. Het beoogt de diverse dansactivl- teiten in Nederland onder de aandacht van het theaterbezoe kend publiek te brengen. Deze reizende expositie is momen teel te zien in een van de foyers van de Stadsschouwburg te Am sterdam. De 7I-jarige Josef Krips stond gisteravond tot onze intense vreugde weer eens voor het Concertgebouworkest en hij deed iets, wat slechts heel wei nig dirigenten durven te doen; Achter elkander speelde hij de drie grote symfonieën, die Wolf gang Amadeu8 Mozart tc mid den van een respectabel aantal andere werken in het jaar 1788 heeft gecomponeerd: Es groot (K.V.543) g klein (K.V.550), C groot, Jupiter (K.V.551). Hoogtepunten in de artistieke ont wikkeling van de meester, bo vendien drie stukken muziek die verschillende facetten van zijn persoonlijkheid op een soms verbijsterende wijze openbaren. Met scherts en ernst wordt hier gespeeld, doch steeds is de grondtoon van alles een diep tragisch levensbesef, dqt de ma ker van al dit huiveringwekkend schoons met een zekere trots vervult. Vol dramatiek, vol spanningen zijn deze symfonieën en slechts Krips, dirigent par excellence van Mozart-opera's, kon zich de weelde veroorloven van deze trits één geheel tc maken. Wat hij deed op waarlijk sublieme wijze. Alle uiterlijk effectbejag was hem hierbij vreemd. De be nadering van g klein wus een uitnodiging tot een meditatie over de droefheid In 's mensen* bestaan, waaraan de sterveling, vertrouwd met de dood, slechts een gevoel van triomf kan ont lenen: We denken hier speciaal tun de majesteitelijke klanken van het Menuetto. het was overigens opvallend hoe juist in dat Menuetto het tempo gekozen werd: Krips haastte niet, waardoor de herinnering pan de dans zich nog onver zwakt deed gelden. Noast de rako tempi vormde de intensiteit van de klank de gro te aantrekkelijkheid van zijn presentatie: nooit ging het over liet kwantum, steeds over de toonkwaliteit. Duidelijkheid prevaleerde hier, dc muziek bleef immer transparant en het wonderschoon spelend or kest leek op een kamerensem ble. We herhalen: Slechts weinig diri genten kunnen dut. En dan te bedenken, dat deze drie „ope ra's zonder woorden" werden gebracht in de Prins Wlllem-A- Icxanderzaal, voor deze verfijn de wijze van musiceren uller- minst geschikt. B.R. nen? r<n<s Wrlr-PTPn op»ft het Resi- denUe OHtMt ze'f h:f-on voor. p'^noe "AAn antwoord Van de 189 behandelde componisten komt er slechts één in 1973/74 terug. Dat is Wagenaar met ziin symfonisch gedicht Saul en Da- NAALDWIJK Leerlingen van MAVO-scholen die binnen een straal van 20 kilometer van Naaldwijk liggen, kunnen mee doen aan een kwis die in 't Tee- jater aan de Havenstraat in Naaldwijk wordt gehouden. Door dee'name in schoolver band kunnen de leerlingen het komende winterseizoen aan deze kompetitie meedoen. De „Kwis- proef" wordt telkens op maan dagavond gehouden. De Nederlandse Opera zet de bijzondere festival-opvoe ringen, die zijn afgestemd op het Amsterdamse Car ré, voort. Weliswaar wordt dit jaar geen onbekend werk vertoond maar in de gegeven vorm is de Aida voor iedere toeschouwer nieuw. De Oostduitse regis seur Götz Friedrich, die nu vast aan onze opera is ver bonden, maakte van Ver di's werk een opwindend stuk totaal-theater, waar de toeschouwer als het ware middenin zit. Dat is mogeFjk doordat de toe schouwers ruim te op de begane grond helemaal speelruimte is geworden, en de bezoekers al leen loges en balkons tot hun beschikking krijgen. Het eigen lijke toneel is afgeschermd met een aluminiumwand, waarach ter zich de tempel van dc Egyp tische priesters bevindt. Men ziet ze doordat de wand op tal van plaatsen open kan. Door die openingen neemt men modern gestileerde symbolen van de cultus waar en ook de godin Isis die Radames door de lucht het oorlogszwaard zendt. Vóór de tempel kijkt de toeschou wer neer op een kleurig plat vorm van gepolijste en van on deren aangelichte halfedelste nen. Op de aluminiumwand van de tempel worden trouwens ook formaties van mineralen en ge steenten geprojecteerd. Aankle ding, kostumerng en belicht'ng waren fantastisch! Het Rotterdams Ph'lharmon's h Orkest is ter weersz jde van de Ingang, in twee partijen ge scheiden, trapsgewijs opgesteld op de gaanderijen onder de lo ges. Dirigent Edo de Waart staat op een verkeerstoren, bo ven de solisten en is voor hen beter zichtbaar dan in een or kestbak. Waarschijnlijk hebben de orkestleden, die hem van op zij zien, hem toch goed kunnen volgen, terwijl door de open op stelling de eenheid van orkest en koor (uitgebreid met 75 man!) gemakkelijker kon wor den bewerkstelligd en de luiste raar orkestrale details beter kon horen. Op een uitbouw boven de dirigent werd nu en da" de farao op zijn troon binnengeschoven. Hij vormde een macht tegenover de priesters aan de andere kant, en tussen d:e twee machten in voltrok z:ch het gebei'ren op het platform F.r was actie en con- trastwer'. ng genoeg. De grote spektalcelscénes hadden kitsch- elementen maar imponeerden omdat de regie plastiek en be weging uitbuitte. Een scherpe tegenstelling tot die spektakel taferelen vormden de dramati sche scènes van de hoofdperso nen. nagenoeg zonder décors en zonder requisieten. alleen tegen een achtergrond van kleuren en vormen. Was de enscenering en de actie opwindend, maar niet altijd fijn zinnig, de vokaal uitmuntende bezetting was minder afgestemd op Italiaans belcanto dan op dramatisch musiceren. De En gelse hoogdramatische sopraan Pauline Tinsley zong en sneelde een sterk bewogen Aida. helaas was zij als een zwarte Piet af- schuweFJk gegrimeerd. In de Spaanse mezzo MontsTrrt Am- rici had zij als voorname en toch ontroerende s i ideale tegenspeelster. De Brazi liaanse heldentenor Joao Gib n bleek te beschikken over een groot maar wat hees en ruig go- timbreerd geluld; niettemin maakte hij door zijn vojrdracht veel indruk. Aangrijpend was onze eigen Jan D'.Tksen als Amonasro. Henk Smit zong een expressieve farao cn de jonRc Italiaanse bas Maurizio Mazzic- ri voldeed heel goed als hoge priester. Alle respect verder voor de door Olthuis getrainde koren en voor Edo de Waart die dc muzikale teugels van het grote apparaat stevig in handen had. Het spek takel had het juiste pathos, de bazuinen van de KMK sorteer den veel effect, maar in de tafe relen van de menselijke emoties had de innerlijke spanning van het orkestspel groter en genuan ceerder kunnen zijn. De prem ére heeft g steravond stormen van enthous osme ont ketend. Ook daar had regisseur Friedrich ter doge op gerekend want allen bedankten volgens plan. Ks.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 13