„Middenvoor tegen wil en dank eens aan de kant wegens ruisje" h Gouwe ouweSchuurzet voetbalschoenen in vet DONDERDAG 10 MEI 1973 LEIDSE COURANT •A90 kampioen van de eerste diyisie. Jeugdleden bieden bloemen aan. Derde van rechts Carol Schuurman. De ploeg bestond uit, v.l.n.r. *BOnvoerder Karei Jansen, Frans Kok, Jan van der Meer, Henk Janss, George van Rosmalen, Wim Timmermans, Harry Vreken, Theo Timmermans, Carol Schuurman, Mick Clavan, Lex Rijnvis. Erkend schutter, meester op de vierkante meter, Carol Schuurman. (Van een medewerker) DEN HAAG Een „gouwe ouwe" gaat zijn voetbal schoenen in het vet zetten it en alleen nog voor de dag jj halen als hij een uitnodi- 0 ging krijgt om een wed- fr 'strijd te spelen met de oud-internationals of het d oud-Haags elftal. l| (Jarol Schuurman - 17 au- j gustus aanstaande 37 jaar aij beëindigt zijn carrière, it die boordevol zat met u hoogtepunten, maar ook i( rumoerige tijden kende, te- g leurstellingen opleverde en j ^bijkans zonderling kan 2 worden genoemd. «Veertien jaar speelde Carol Schuurman als prof, zes jaar amateurvoetbal voeg de hij eraan toe. Hij kan terugzien op een loopbaan, die wordt gekenmerkt door een lange periode-ADO, waarin hij met Mick Cla van en Theo Timmermans „het gouden trio" vormde- Maar hij herinnert zich ook als de dag van gisteren de enorme dreun hij moest incasseren toen hij midden in zijn internationale car rière vertoefde. De „Schuur" - voor vrienden en '"'bekenden - daarover: ,,Ik heb >bet nog nooit verteld want met 'zoiets loop je nu eenmaal niet 'te koop. Het was vlak voor een 01 iwedsrtijd met ADO. Ik kreeg lij iiplotseling te horen dat ik van 1! .de Sportkeuring niet mocht spe- 5j .den. Zonder meer zeiden ze te- li' <fgen me dat ik een afwijking ij ./aan mijn hart had. Dat was een 0 .„moeilijke tijd voor me. Je gaat ij l(ineens alles voelen". Profes soren zelfs onderzochten Carol Schuurman omdat de, terecht, voorzichtige artsen van de Spoi tkeuring een, zoals dat heet, „ruisje" in het hart had den geconstateerd. Een onbete kenend mankementje dat Schuurman bij de geboorte al - had meegekregen. Na weken c. van onderzoek werd hij goedge- (Vkeurd. „Maar dan speel je toch nog een tijd onder druk. Ik i--moest er toch altijd aan denken i en zodra ik iets meende te voe- ,n len, werd ik gelijk weer angstig. ,Dat ruisje heb ik nog steeds maar ik weet dat ik er honderd jaar mee kan worden. Ik weet nog hoe het destijds met me inging. Het bestuur wist ervan, het publiek niet. Had je het ge fluit op de tribunes moeten ho ren. Trouwens, daaraan moet je wennen. De ene keer, als alles lukt, draagt het publiek je op handen; als het minder gaat dpn je ook zelf zou willen, word I je verguisd. En het kon niet al tijd lukken want mijn spel op de vierkante meter is altijd kwetsbaar geweest. Ik ben nu eenmaal altijd verliefd geweest jf", op de bal". Feyenoord—ADO in de Kuip, op 2 februari 1958. ADO won, met 1—0. De maker van het doelpunt: Carol Schuurman die zijn vreugde over zijn treffer uit. Ztuderpark tegen ADO en ik maakte drie doelpunten. Meteen vroegen die Fransen of ik te koop was en ze wilden een ton handgeld op tafel leggen. Drie dagen latei moest Nimes tegen Go Ahead spelen en ze vroegen of ik mocht meedoen. ADO wilde niet eens met hen praten. ADO had het geld ook niet nodig. De ploeg trok veel publiek en hoefde geen topspe- lers, zoals later Vos en Schoen maker. te verkopen om het be drijf te laten draaien. Dan valt meteen ook de naam Feyenoord, waartegen Carol Schuurman menigmaal uit kwam. „We speelden altijd goe de wedstrijden tegen Feyen oord. Weken tevoren was er al vraag naar kaarten". Op 2 fe bruari 1958 maakte Schuurman het enige doelpunt tegen Feyen oord. Niet zo verwonderlijk voor de man die altijd hoog geno teerd stond op de topscorers- lijst, in gezelschap van andere grere schutters als Tonny van der Linden, Coen Dillen en de voor PSV uitkomende Brit Tre- voi Ford. In het jaar dat Carol Schuurman de „dure treffer" tegen Feyenoord op zijn naam schreef, speelde hij ook zijn grote interland, in mei 1958 te gen Turkije, geflankeerd door de grootmeesters Abe Lenstra en haas Wilkes. Drie jaar later, mei 1961. trok hij voor de twee de keer het Oranjeshirt aan, te gen Oost-Duitsland. Hoogtepunt feester Carol Schuurman besefte dat hij zich meermalen niet in dienst van het elftal stelde maar zijn speeltrant kon, en wilde, hij niet j- veranderen. Hij was en bleef de meester op de vierkante meter. Cor van der Hart kan er nog van meepraten. Toen hij zijn profpe riode in Frankrijk afsloot en bij Fortuna '54 ging spelen, trof hij als stopperspil de jonge Carol fpSchuurman tegenover zich. De speler, die als de beste stopper- spil van Europa bekend stond, r kon in het begin de jonge Hage naar nog de baas maar zodra ,i zijr. vorm iets terug ging lopen, 'kroonde Carol Schuurman zich I in de duels tot winnaar Van der Hart was nog steeds de spil van het Oranjeteam maar hij moest tot zijn grote schrik en ellende ervaren dat die ver- maledijde Schuurman „met de bal aan een touwtje' hem enige malen achter elkaar passeerde. Leuk voor Schuurman, niet zo als je je rot hebt gelopen om di° bal te pakken te krijgen, is het moeilijk om hem weer di rect af te geven". Een simpele maar eerlijke ver klaring voor het feit dat Schuur man, behalve als een balkunste naar, ook te boek stond als een pure individualist, die wonderlij kerwijs nimmer dacht aan de plaats die hem zo veel succes sen opleverde, de spitsplaats. In 1956 werd ADO kampioen van de aangenaam voor zijn ploeg, ADO. „Natuurlijk hadden ze gelijk als ze me verweten dat ik het be lang van het elftal niet in het oog hield. Maar ik had mijn slinger als ik Cor zo kon passe ren. Hij was immers een hele grote en als je met hem kon doen wat je wilde, voelde ik dat als een succes. En dan nog wat. Voetbal is een teamsport maar motie naar de eredivisie. Tegen Emma spee.ue oe-j—miun war. het eerst als middenvoor. „Ik vond het maar niets. Ik had wat tegen die plaats. Maar ik stond wel tussen Mick Clavan en Theo Timmermans. Ik vond dat ik met mijn speltype te kwetsbaar was voor de plaats van midden- Dat viel alles mee. ADO won met 100, Carol Schuurman, op de door hem verfoeide plaats van middenvoor, scoorde vijfmaal. In de dagbladen stond op maan dag de kop: Carol Schuurman, middenvoor tegen wil en dank, maakt vijf doelpunten. Carol Schuurman was van die dag af bij ADO niet meer van de middenvoorplaats te bran den. Trainer Rinus Loof had een gouden greep verricht en een trio gevormd dat van het zelfde edele metaal was. Het publiek stroomde toe, de voor verkopers beleefden grote tij den. Rinus Loof, onlangs als trainer van het B-team succes vol door het behalen van het kampioensohap, heeft een apar te plaats in het hart van Carol Schuurman. „Rinus? Een fijne vent. Met moeilijkheden kon iedereen ook bij hem terecht. Misschien was hij wel tè menselijk. Dat kon ei genlijk in die tijd ook al niet". Caroi Schuurman maakte ver scheidene trainers mee. Hij heeft er geen moeite mee hen te kaïakteriseren. „Ernst Happel, een trainer die niet met mensen kan omgaan. Wie niet naar zijn pijpen dan- te, moest maar snel verdwij nen. Toen hij bij ADO kwam en niet iedereen naar zijn hand kon zetten, moesten Clavan, Haak, Den Engelse en ik weg. We waren misschien wel moei- lljke jongens maar een vakman moet ook met hen kunnen wer ken. De beste trainer, onder wie ik heb gewerkt, was Max Mer kel. Hij is maar even bij ADO geweest, als invaller. Voetbalfilm De film van ruim twinflg jaar voetbal ligt stevig op het net vlies van Carol Schuurman ver ankerd. Als junior begonnen bij Cromvliet, opgegroeid bij ADO, de profDeriode vervolgd bij DHC en RCH en tot slot de ama teurperiode bij RVC. Van die proftijd is Carol Schuur man financieel niets wijzer ge v/orden. „Geen cent overgehou den. Ik speelde vijftien jaar be taald voetbal maar de premies waren in die tijd niet hoog. Ik ben te vroeg geboren. Er had geld gemaakt kunnen worden maer dan had er een transfer Jawel, aanbiedingen voldoende. Bij ADO verdiende ik destijds tien mille, evenals Mick Clavan. We v/aren de best betaalde spe lers bij ADO. In heel Nederland waren er zo'n twintig die dat verdienden. Kansen om te ver anderen waren er wel. Ik kon naar Feyenoord en naar PSV. Van Gelder, de manager van PSV. kwam praten maar ADO vroeg drie en een halve ton voor me. Kun je nagaan: de toptransfer in die ti]d was die van Eddy Pieters Graafland die van Ajax naar Feyenoord ging voor 125.000 gulden. Het Franse Nimes had grote interesse in me. De ploeg maakte een trip door Nederland, speelde in het Een hoogtepunt in zijn interland- carrière was het duel met Bei- git in het Feyenoordstadion, zege van 6-2. Carol Schuurman speelde toen op zijn geliefde linksbinnenplaats, naast Coen Moulijn. Er volgden nog interlands tegen Saarland en Mexico. Na zijn vertrek bij ADO droeg Schuur man het Oranjeshirt niet meer. Hij ging naar RCH. naar DHC want hij wilde nog wel wat ver dienen. De grote interesse was evenwel getaand. En toen hij het vele en zware trainen niet metr kon opbrengen, stopte hij met het fcletaalde voetbal. Zijn vriend Karei Jansen was trai ner bij RVC en daar meldde hij zich, om louter voor zijn plezier nog zes jaar als amateur actief te zijn. Bij vele voetballers is een vrij lo gisch vervolg hel trainerschap. Carol Schuurman: „Ik training geven? Niets voor mij. Ik ben zelf dikwijls een plfieg voer trainers geweest. Ik zou wel een functie als talcntscout bij een profclub willen hebben. Je blijft dan in elk geval bij voetbal be trokken ARTHUR VAN RIJSWIJK.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 21