Frits Landesbergen Big Band: groen eiland in de pop-zee Nog altijd opticien en kunstenaar „Maribel" gesloten voor kleurlingen Vergeten jazz nog goed voor urenlang genieten onder Basie's patronage stad en streeknieuws C. Verlint (90): „Kennisbank" kan putten uit 200 toezeggingen PAGINA 5 DINSDAG 8 MEI 1973 LEIDSE COURANT LEIDEN - Onlangs op een zaterdagavond zat en stond een groot aantal mensen van uiteenlopende leeftijden te luis teren naar muziek waar de honden geen brood van lusten. Klanken, die je in tijden van pop-verafgoding aan de straatstenen niet meer kwijt kunt. Maar het stamlokaal van Catena-sociëteit Horus aan de Kolfmakerssteeg was er vol van. Vol mannen en vrouwen, jongens en meisjes en vol sentimenten die opgeroepen werden door achttien opgeladen muzikanten, tot aan het plafond op podia opge stapeld. Muziek van 9 uur 's avonds tot bij tween 's nachts. Een volume aan geluid dat de lege bierglazen op de tapkast deed dansen. Een schetterende vloedgolf die verbijsterde, maar ook verwarmde door zijn compact heid. Uren die geen moment verveelden. Een bloedwarme presentatie van Frits Landesbergen Big Band, jazz op een amateurstroon, gebaseerd op de muzikaliteit, het en thousiasme en de routine van dilettanten met professione le allure. De Big Band van Frits Landes bergen - grote ziel en oprichter, arrangeur en organisator - be staat nog niet zo lang. De oor sprong ligt in het Blue Moon Combo, start 15 jaar terug. Frits Landesbergen, Giuseppe Massaro, Jan Carree en Dolf del Prado de Jongere speelden erin, spelen er nog steeds in. Dolf vertelt ervan: „We hebben lang gewerkt in Lido te Noord- wijk en bij Ton Bakker in Was senaar, maar een jaar geleden zijn we gestopt met bars en dancings. We spelen nu voor ons „gewoon plezier" en een en kel schnabbeltje erbij. Een jaar of wat geleden kreeg Frits zin om wat groters te doen. We lie pen uit tot 5 blazers: twee trompetten, een alt- en tenorsax en een trombone. Dat was het begin van het „grote". Van lie verlee groeide de bezetting: er kwamen twee Engelsen (Rowley en Daniels) van Estec bij, om dat ze belangstelling hadden". Rond spil, leader en pianist Lan desbergen is nu een groep van adhttien geformeerd. Hun thema bljift: het Plezier van het mu ziek maken in de Big Band. De oudste is 52, de jongste 20. Ver der treft men er lui uit de „middengroep" aan, rond de 30. De mensen op zich zijn al geva rieerd: afgestudeerden net zo goed als een meubelmaker en een bankwerker. De eerste ar rangementen van Landesbergen waren van Glenn Miller, Count Basie en Stan Kenton. Dolf del Prado: „Niet uitsluitend dans muziek dus. Het is allemaal goed gelukt met veel ruimte voor improvisatie. Vreselijk werk overigens; eerst een 6core maken en dan uitdokteren. De sax-groep was moeilijk bijeen te krijgen. Dat is nu o.k., ook de trompetten zijn rond. Het heeft een jaar geduurd voor het zover was. We hebben één vaste repe titieavond, 's dinsdags, dat is altijd een feestavond in de Ceci- liastraat, waar we een zaal te leen kregen van de muziekver eniging Nieuw Leven, waarvan verschillende van onze jongens lid zijn". De Big Band timmert niet aan de weg. Uiteindelijk is de groep er voor eigen plezier. Een piek per week de man gaat in het potje om arrangementen te bekosti gen. Meer geld is er niet; het zijn amateurs. Ze kunnen zich ook niet binden, want met jazz maken valt geen droog brood te verdienen tegenwoor dig. De band is een keer opge treden in het Geologisch Insti tuut aan de Garenmarkt en voor de Culturele Raad. Voor de rest wacht men maar af, of er interesse bestaat. Toch voe len de bandleden nu en dan de behoefte om anderen te laten heren hoe goed deze sound van amateurs wel klinkt. Dat ge beurde een week geleden in de kring van intimi en bekenden bij Horus. Het werd een onge kende ervaring. Goede bandle den liggen elkaar formidabel goed en de vaardigheid van ieder is bijzonder groot. I khoorde ie mand opmerken: „Die mensen hébben geen instrument, het zijn instrumenten", waarmee de eenheid eer werd aangedaan. De Big Band van Frits Landes- beigen ten onrechte te be scheiden. De groep zou een heel volksdeel in verrukking kunnen brengen, maar ze blijft liever ondergronds, in de catacomben, waar de jazz ook eenmaal is ontstaan en waar ze na zo veel jaren schijnt teruggekeerd. Te rug op het uitgangspunt. Het blijft doe-muziek, het ernaar luisteren komt op de tweede piaats. Daarom al heeft jazz meer karakter dan louter amu sementsmuziek. „We zoeken al leen de echte liefhebbers", zegt Dolf del Prado; „de moeilijk heidsgraad met zoveel muzikan ten al verdraaid groot Je moet zien rust te brengen in zo'n ensemble. Met z'n achttie nen doen wat één geheel moet worden is verre van gemakke lijk. We zijn kritisch. We moe ten studeren, maar ook de geest erin houden. Nou ja, en sommi gen spelen liever dan ze stude ren. Dat hou je. Maar iedereen kan met elkaar opschieten. Het is een vriendensfeer. We hebben het echt naar onze zin". Count Basie is de patroon van dezp Leidse Big Band. Men speelt hem het liefst: muziek die de jazz-pan uil swingt. Maar programmavernieuwing blijft nodig. John Richards, Bill Rus- so en nieuwe composities van Kenton. Kenton zou eens moe ten komen luisteren; hij zou op gewekt naar huis gaan. En af De band van Frits Landesbergen in actie en toe eens een bossa nova er tussen door; dat klinkt lekker, voor groot orkest. Frits Landes bergen Big Band: swinging se venties in Leiden met een groot repertoire, goed genoeg voor het leggen van een groen eiland in een pop-zee. Muzikale zielen geven zich bloot in Take the a- train, die voortraast in een wolk van koper; bijna niet te tem men gemoederen van de acht tien deelnemers aan de reis. Tuxedo Junction doet vele har ten sneller klopper, en met Mis ty komen jeugdsentimenten weer bovendrijven in dimensies van weleer. De wekelijkse repetitie is een zaak van ernst en luim, van werken en „uitblazen". Het is bovendien het enige „concert' waartoe deze Big Band zich ge roepen voelt: het concert voor eigen huis, de „kick" die nie mand wil missen. Als er een paar na-snerpen op de trompet is het: „laten we het gezellig houaen, jongens". En dan komt In the Mood er weer overheen, de boogie woogie bij de gratie van Miller. Nu en dan is het wachten op het overslaan van de vonk, de pit van de improvi satie. „Als die erin zit, komt ie er ook wel uit, anders wachten we op een volgende keer", grijnst Dolf (36), zoon van Dolf de Oudere, een oude rot in het muziekvak die in 1920 vanuit Paramaribo naar Nederland kwam en onlangs 73 werd. Voor beiden is muziek een stuk van hun leven. Jonge Dolf: „Het zou een ramp zijn, dit te moeten missen; het is een drang die ons in het bloed zit. In een Dixielandband trek ik aan de bas. Die verschillende stijlen spreken me aan, dan heb je een groter bereik en kun je met al les meedoen". Een ideaal lijkt Dolf „zomaar een zomeravondconcert" met de Big Band in het Van der Werfpark. bij de oude Van der Werf op de sokkel. Dat zal vast veel men sen trekken. En als ze dan be ginnen met een syncopisch fes tijn als Mac Arthur Park, zit hel helmaal snor. Orgelakkoor den in de zoele avond. Wow! De Big Band is daar goed voor. Het zijn Giuseppe Massaro en Koos Slootweg, alt-sax; Wil Si mons en Eri Leeuwendaal, te norsax; Henk Slootweg, bari ton-sax; Bert Timmers, Bert Jftgel, Dick Burgers, Peter Da niels en Joop Dorrepaal trom pet; trombone; Jack Rowley, Corn. Schipper, Jacques van Boelen en Dolf del PRADO: RITHME: Jan Carre, drums, Henny Klein, gitaar; Willem Raaosveld, bas, en the leader of the band: Frits Landesbergen, piano. TON PIETERS Sassenheim De bekende horlo gemaker en klokkenmaker Cas per Verlint, op de hoek Hoofd- straat/Kerklaan, is maandag 14 mei 90 jaar. Daarmee Is hij niet de oudste inwoner van Sassen- heim, maar wel de enige in zijn vak die dagelijks nog horloges en klokken (liefst antieke) repa reert. En niet maar een uurtje, maar de hele dag zit hij nog in z'n werkplaats aan reparaties te werken. Daarnaast slijpt hij nog brilleglazen en als deze gereed zijn maakt hij deze in de mon- Dit alles wil zeggen dat hij on danks z'n zeer hoge leeftijd voor 100 actie fis, als horloge maker, klokkenmaker en opti cien. Hiervoor staat hij meestal zelf de cliënten te woord, al helpt ook z'n echtgenote in de winkel. Hoogstwaarschijnlijk een unicum in ons land, waar het regel is. dat man 25 jaar eerder het pensioen of in de AOW gaat. Maar dit is nog niet alles, want wat ongetwijfeld ook een unicum zal zijn op deze leeftijd, dat de heer Verlint z'n hobby schilderen nog steeds beoefent. Als schilder yan portretten geniet hij grote faam in Sassenheim en wijde omgeving. Weliswaar laat z'n leeftijd niet meer toe om buiten landschappen te schilde ren zoals hij vroeger vaak deed, maar z'n schetsboek gaat nog steeds mee als hij er 's zomers met zijn familie erop trekt met de auto. Dit wordt dan thuis uit gewerkt. Geliefde objecten wa ren voor hem altijd de middel eeuwse, pas gerestaureerde Hervormde kerk, het park Rust hof en de ruïne van Teylingen, waar Jacoba van Beieren resi deerde toen het slot nog in volle glorie verkeerde. De meeste van de honderden schilderijen werden in opdracht vervaardigd. Onder de op drachtgevers behoorde in 1929 ook het gemeentebestuur van Sassenheim, dat voor het nieuw gebouwde raadhuis een aantal schilderijen bestelde, w.o. een De 90-jarige Casper Verlindt aan zijn schildersezel heel grot* van het park Rust hof, dat thans nog de hal op de bovenverdieping siert. De schil derijen van de heer Verlint, een auto-didact, hebben alle twee dingen gemeen n.l. wat wazig van lijn en niet te fel van kleur. Zelf zegt hij hiervan, dat dit de 'stijl is van de Haagse School, waar hij zich tot rekent. Als z'n leermeesters rekent hij Jozef Is- raëls, Jan Toorop, Willy Sluy- ters, Blommers en Feudel, die allen rond de eeuwwisseling te Katwijk woonden, waarvandaan ook de heer Verlint afkomstig is. Zij drongen er op aan bij vader Verlint. dat zijn zoon Casper naar de Academie van Beelden de Kunsten in Den Haag zou Thans heeft hij portretten onder handen die binnenkort naar En geland en Amerika worden ver zonden. Portretten van ouders die besteld zijn door hun kinde ren, die naar genoemde landen zijn geëmigreerd. De heer Ver lint heeft twee dochters, waar van de jongste (20) de voetspo ren van haar vader volgt. Voor medewerking In het alge meen stellen zich 91 personen beschikbaar; voor medewerking op parochieel gebied 136 perso- Tien mensen melden zich voor het lectoraat, andere als collectant, lid van één van de koren, van tekstgroepen, één hulpdirigent stelde zich beschikbaar, perso nen voor de voorbereiding the ma liturgische dienst en zeven voor preek voorbereiding. Eoeterwoude Acht procent van het aantal uitgereikte formulie ren dat verspreid werd onder de parochianen van de Sint Jans Onthoofding parochie is als bruikbaar weer ingeleverd. zorgd voor personen vanaf 16 jaar die in de parochiekartho- teek staan ingeschreven. Enkele honderden formulieren moesten worden gesorteerd waarvan 194 bruikbare overbleven waarop mensen zich bereid verklaarden in een of andere vorm aan pa- rochle-aktiviteiten deel te ne- LEIDEN - Inbrekers, die in de nacht van zaterdag op zondag binnendrongen in de chr. scholengemeenschap aan de Schubertlaan, hebben acht bandrecorders uit de klassen meegenomen. Uit het Bonaventuracollege aan de Paulus Buysstraat verdween een negende bandrecorder. Bovendien werden vernielin gen in het gebouw aange richt. gaan. Bij het examen dat hij moest afleggen bij zijn aanmel ding kwam men tot de conclu sie, dat hij tot de hoogste klas van de avondwintercursus kon worden toegelaten. Met dank baarheid denkt hij terug aan de lessen van Toorop, Israels etc. welke hem uit vriendschap wer den gegeven, nadat hij was op- g-enomen in de Katwijkse Kunst kring waarvan zij deel uitmaak ten. Vele opdrachten kreeg de heer Verlint ook van zakenmensen die bij jubilea, vernieuwing van bedrijven e.d. portretten lieten vervaardigen, die dan een plaats kregen op kantoor en in de winkel. Piet van Leeuwen start in Olympia's Toer ZOETERWOUDE Piet van Leeuwen, de Zoeterwoudse ama teur-wielrenner, die zich dit sei zoen al een paar keer nadrukke- I lijk gepresenteerd heeft, start donderdag in Olympia's Toer door Nederland. Piet van Leeuwen komt in deze achtdaagse etappe-wedstrijd uit voer de Delber.a-ploeg en heeft zijn uitverkiezing vooral te dan ken aan zijn goede rijden afge lopen zaterdag in de Ronde van Overijssel. Hij was daarin voertdure-d in de slag, viel ech- ter tegen het einde door pech terug «n PTdigde op de 21e Het vroegere „Stella Maris" is het mikpunt plaats. worden. KATWIJK - Katwijk is een actiegroep rijker. De Aktiegroep „Gedupeerde Jeugd", nog geen week oud heeft al een heftig begin van haar bestaan doorleefd. In discotheek Maribel, het vroegere Stella Maris aan de Boulevard, worden behalve langharigen ook kleurlingen geweigerd. Een aan tal vaste Stella MarU-bezoekers hebben dit beleid van de nieuwe eigenaar niet genomen, en zijn een handtekeningenaktie begonnen. Vrijdagavond en zaterdag hebben de acht aktle- voerders op de Boulevard voor het gebouw ge post en iedereen gevraagd of bij zijn handteke ning wil plaatsen op een verzoekschrift aan de eigenaar of hij zijn toelatingsbeleid wil ombui gen. Aanvankelijk bleef het bij dreigen, maar za terdag later op de avond zijn er klappen geval len. „Ineens kwam die portier naar buiten en die greep Wim Steenbeek, vertelt Kees van Wijk, een lang harige 19-jarige aktievoerder, die zelf ook hand tekeningen stond te verzamelen. „Vroeger kwa men we als groep bij elkaar in Stella Maris. Maar de groep wordt door de nieuwe eigenaar uiteengedreven. We hebben geprobeerd contact te leggen met de directie van het bedrijf, maar die geeft geen sjoege". Een ander verhaal is dat van Henri Petit Jean. Hij is ook lid geworden van het actiecomité, omdat hij als kleurling tot nu toe is geweigerd in Mari bel. „Mijn broer Louis is vlak na de opening er een keer in geweest. F.en dag later gingen we er samen naar toe en toen mochten we er allebei niet in. We waren keurig gekleed. Toen ben ik naar de politie gegaan, die staat achter ons. Ga eens praten met de directie van Maribel zeiden ze op het bureau. Dat hebben we gedaan. Hij was bang zei hij dat de Katwijkers ons zouden gaan uitschelden. Hij heeft midden in ons gezicht gezegd: Omdat je Chinees bent kom je er niet in. Later zei hij tijdens dat gesprek: je hoort er nog van. Maar wc hebben nooit meer iet* gehoord. Die man heeft geen enkela grond om ons er niet in te laten". Henri is naar eigen zeggen nooit bij Maribel nog binnen geweest dus wegens eerdere ervaringen kan de eigenaar hem moeilijk hebben geweigerd. Bij de handtekeningen zullen de jongelui het niet laten. Zaterdagavond willen ze een protestoptocht houden over de Boulevard. Om acht uur hoopt men dat zo veel mogelijk jongeren zich zul len verzamelen voor hotel Noordzee. Vanduar zal men lopen naar Maribel, waar de handtekenin gen zullen worden overhandigd aan de directie van Maribel. Telefonisch contact met Maribel leverde ons van een zich mede-eigenaar noemende M. van Klave ren het volgende op: „Iedereen mag er in ko men, mits goed gekleed. Niemand wordt gewoi- gerd". Ook kleurlingen niet? „Groapen kleurlingen Iaat ik niet binnen". Waarom doet u dat niet? „Ik heb twaalf jaar erva ring in het horecavak. In die tijd heb ik genoeg ondervonden. Dat begrijpt u toch wel". de actiegroep Gedupeerde jeugd" omdat er behalve langharigen ook kleurlingen geweigerd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 5