TILLY VAN DER MADE
GAF RENTREE GLANS
1
Theo van
ploeg is
„Met deze
mogelijk"
Sterkste sabelploeg büeef
na rel uit de titelstrijd
Wereldrecords
speer en kogel
0 witte kat
batterijen
Zeilselectie
werd afgelast
Cevert naar
overwinning
MAANDAG 7 MEI 1973 A
ADVERTENTIE
Witte Kat. Dat zijn pas batterijen.
Wat déér 'n kracht uitkomt! En ze gaan
maar door, ze blijven maar aan de gang.
't Lijkt wel of ze van geen ophouden weten.
Da's knap exceptioneel...
Gelóden met energie
Amsterdam Op de druilerige sintelbaan van het Amster
damse sportpark Ookmeer is Tilly van der Made gisteren
aan haar zoveelste atletiekseizoen begonnen. De Leimui-
dense
dense atlete, die als geen ander weet wat blessures zijn,
zette aan dat optreden de nodige luister bij, want zij won
voor haar huidige vereniging PAC de 400 meter. In een
bescheiden tijd weliswaar, maar zij toonde zich sneller
dan de Amsterdamse specialiste Hilde Kooy. Nog nahij
gend na haar triomf grapte Tilly van der Made: „Ik ben
aan m'n tweede jeugd begonnen". En even later: „Ik kon
het toch niet laten".
schuldig voordoende verwonding aanplakbiljetten' stond. Daar-
werd het begin van een vrijwel door kon ik er eigenlijk moeilijk
oneindige lijdensweg. Tal van onderuit. Ik ben dus in die cross
doktoren werden geconsulteerd, gestart en hebgewonnen".
maar pas een Westduitse spe
cialist kon Tilly
i der Made Maar ook ditmaal sloeg het nood-
Dat is eert typerende opmerking
van één van de meest wils
krachtige atletes van ons land.
Geen and.er zou er waarschijn
lijk één moment over stoppen
hoeven na te denken na de
reeks blessures die Tilly van'
der Made in haar lange carrière
heeft gehad. De ernstigste ma
nifesteerde zich drie jaar gele-
den. De Leimuidense kreeg een Haar heroplreden dreigde ech.
doeltreffend helpen. Na deze
reeks teleurstellende ervaringen
kon zij eind vorig jaar weer de
spikes aantrekken. De eigenlijk
a! afgeschreven atlete kwam te
rug. Vrij eenvoudig nam zij
haar plaats in de vaderlandse
top weer in, daarmee en pas
sant aantonend dat er in haar
afwezigheid nauwelijks vooruit
gang van betekenis was ge
boekt.
bijna ondraaglijke hinder van
een achillespeesblessure.
zich aanvankelijk als vrij
BOND VERLEENDE GEEN OVERSCHRIJVING
DEN HAAG Aain de nationale clubtitelstrijd Sabel deed de ploeg,
die normaal gesproken kampioen zou zijn geworden, niet mee. Een
situatie, die de Koninklijke Nederlandse AMATEUR Schermbond
de bond, waarvan Eddy Ham zei: ,,Ik sta nergens meer van te kij
ken" alleen aan zichzelf te danken had.
De Haagse vereeniging De Vrije
Wapenbroeders had ingeschre
ven met owder anderen Jan
Dijksiman, Hans Sauerbier en
de Oostenrijker Brodar. Daar
voor echter was overschrijving
nodig geweest. Jan Dijksman:
,,Wij schermden al twee jaar
bij Piet Abrahams, de eigenaar
van DWB. Om hem nu een keer
de eer te geven van een kam
pioenschap wilden wij graag
meedoen". Maar de bond, of lie
ver Adam Bela greep op tijd >n.
De eigenaar van de Utrechtse
school, die al twee jaar achter
een de titel had gegrepen, dien
de een protest in, omdat „Bro
dar overa een maand uit Neder
land vertrekt. Het is niet spor
tief om dan overschrijving aan
te vragen alleen om die titel te
veroveren". Adam Bela liet zijn
protest vergezeld gaan van een
dreigement.
Ontoelaatbaar
de Haagse sporthal Overbosch
als toeschouwer aangezig moest
zijn, weigerde pertinent. Zijn
wrevel ging schuil achter een
brede glimlach. „Achteraf kun
nen we deze vervelende zaak
nog Wel trachten recht te zet
ten, maar het feit ligt er dat we
niet bij zijn". De beschuldi-
iemand opstellen, die over een
maand het land uitgaat. Als be
stuurder zeg ik dan: dfe over
schrijving is niet elegant en niet
voorbedachte rade gebeurd".
Er bestaat echter géén e<nke'l re
glement, dat overschrijving ver
biedt. Met het oog daarop is het Eenzelfde gevoel moet Adi
besluit, dat de KNAS nam op
z'n minst vreemd te noemen.
.Er is", aldus Mosman. ..wel
een reglement, dat zegt dat de
KNAS voor de belangen van
alle leden moet zorgen. En dat
hier gebeurd".
talent Hans Rijn te verliezen.
..Op een gegeven ogenblik
schermde ik niet meer tegen die
jongen, maar tegen Kardoes.
Hem kennende zal hij het ais
een persoonlijke overwinning
hebben, beschouwd".
Bela
hebben gehad, toen hij de beker
kreteg uitgereikt. Heft was hem
dan toch gelukt.
KEES KOOMAN.
iulag: 1. Zaal Adam Bela (Utrecht)
Inn van Baal, Walter Janssen, Joska
Makk en Hanrv v. d. Heuvel. 2. Zaal
(Amsterdam).
ging van de „tijderijke" over- vijdens de nationale titelstrijd i
„Als de bond toch overschrijving
had verleend", vertelde hij gis
teren, „had ik mijn ploeg voor
dot kampioenschap en ook voor
de individuele strijd van volgen
de week teruggetrokken. De
handelwijze van DVW was voor M.aar de beslissing
mij ontoelaatbaar".
Even eender had de nerveuze
maitre geprobeerd Jam Dijks
man de hand te drukken. De
Nederlandse kampioen, die in
schrijving van Brodar wees hij
van de hand „Brodar heeft
evenals Sauerbier en ik al twee
jaar les bij Piet Abrahams. Het
ging ons er alleen maar om ook
de leraar eens in de eer te be
trekken". Dat hikte niet. De
öond'sbestuuTders namen telefo
nisch contact met elkaar op en
besloten tot een stemming. Met
een geringe meerderheid werd
het protest van Bela aanvaard.
Dijksman: „Mijn vraag is:
degenen, die gestemd hebben
wel volledig op de hoogte ge
weest. Hoe is het verzoek om
cversohrijving uitgelegd"' Bo
vendien wilde De Vrije Wapen
broeders tot een compromis ko
men door de overschrijving van
Brodar te laten vallen. „Als te
gemoetkoming aan Bela wilden
we water in de wijn doen. Bro
dar zouden we niet oost-ellen".
intussen
Overbosch, gingen ook stemmen
op die het gedrag van Bela on
sportief vomden. Zoals Eddy
Ham, de sabreur die naar Mün-
chen werd uitgezonden. „Het
gekke is,. dat we voor een wed
strijd in Boedapest vorige week
wel een licentie kregen. Wij, dat
zijn onder anderen Dijksman,
Sauerbier en ik, kwamen toen
in een clubtoernooi uit voor zaal
Bela. We verloren van Vasas
met 20—16. Wij met z'n drieën
wonnen er twaalf partijen van"-
Eddy Ham wijst dan ook op het
vele werk, dat Sauerbier vcor
de bond doe.. „Hij is een stu
wende kracht. Toen de Israël'.-
sche ploeg hier wasi, heeft hij ze
overal mee naar toe genomen
en ock a!f.es betaald. Het kostte
de bond geen cent en daarom
begrijp ik die afwijzing ook
niet".
al gevallen. En ondanks het te- Afscheidscadeau
rugtrekken van de Oostenrijker
volgens bestuurslid Mosman "et gedrag van Adam Bela ,s wel
niet meer dan terecht.
hulzen).
wederom van korte duur te
zijn. In oktober en november
werd zij opnieuw gehinderd
door blessures die haar winter
activiteiten danig in de war
stuurden. „Ik was van plan"
vertelt zij, „om in de winter
maanden de nodige crosses te
gaan lopen. Daar kwam nu
niets van terecht.
lot toe. „Ik had
drie keer getraind en Ik was de
pijn kwijt. Tijdens de race heb
ik me echter verstapt. Ik kon
bijna niet meer lopen na afloop.
Dat was opnieuw een zware te
genslag. Ik ben toen maar met
mijn man een paar weken met
vakantie naar de Canarische ei
landen gegaan, waar ik alleen
maar heb gerust.
Lekker in de zon liggen en totaal
niet aan trainen denken. Dat is
natuurlijk funest voor je condi
tie, maar ik wilde toch niet
meer op het topniveau terugko- i
men. Drie dagen na mijn terug-
komst belde iemand van het be- M Feuerboeh haalt uit
stuur van' mijn club op om te
vragen of ik in de competitie-
ploeg wilde meedoen. Toen ben
ik weer gezwicht. Onder leiding
van- Ton Eykenboom ben ik
daarna weer intensief gaan trai
nen. Ik ben nu weer zes weken
voor honderd procent bezig".
Bovendien kreeg ik een ontsteking
aan een vinger, waarvoor ik
eind november een penicilline-
injectie kreeg. Dat heeft me fy- Gistermiddag plukte de inmiddels
siek enorm aangetast. Die peni- 35-jarige Tilly van der Made de
cilline is een hele tijd
bloed blijven zitten, waardoor ik
zeer snel vermoeid raakte. Toen
had ik voor mezelf besloten er
maar definitief mee te stop
pen". -
Dat besluit viel in stilte. Niemand
werd er in gekend. Het blessu-
respook had dan - zo leek het -
definitief toegeslagen en zelfs de
immer onversaagbare Tilly van
der Made klein gekregen.
Toch kwam Tilly van der Made
gistermiddag in Amsterdam
weer in actie. Maar aan die
rentree waren nog de nodige
verwikkelingen vooraf gegaan.
„Ik kreeg eind januari", vertelt
zij, „een uitnodiging uit België
voor een cross. Er werd me
verteld dat mijn naam op de
vruchten van haar trainingsij
ver. In fraaie stijl liet zij de
concurrentie ver achter zich.
Alleen op het laatste rechte stuk
kwam Hilde Kooy nog enigszins
bij haar in de buurt, maar se
rieus bedreigeen kon zij Tilly van
der Made niet meer. Waar
schijnlijk juist door deze tame
lijk onverwachte overwinning
kon Tilly van der Made gisteren
nog niet zeggen of dit nu haar
laatste seizoen wordt. „Dat is
vantevoren nooit te zeggen",
meent zij. Het lijkt geen boute
veronderstelling dat Tilly van
der Made voorlopig nog niet
weg te denken is van de Neder
landse sintelbanen. Ze zei niet
voor niets na haar overwinning:
„Ik ben aan m'n tweede jeugd
begonnen.
FRANK WERKMAN
Van onze sportredactie
SAN JOSE/LEVERKUSEN
Al Feuerbach en Klaus Wolfer-
mann hebben in het afgelopen
weekeinde voor twee opvallende
wereldrecordverbeteringen ge
zorgd. De Amerikaan stootte de
kogel naar de imponerende af
stand van 21,82 meter, waarmee
hij de prestatie van Randy Mat-
son, die in 1967 21,78 overbrug
de. met vier centimeter over
trof. Olympisch kampioen
speerwerpen Wolfermann, die
voor het eerst sinds zijn triomf
in München in actie kwam, ont
troonde de Rus Janis Loesis ais
wereldrecordhouder door een
worp van 94,08. Loesis kwam in
juli vorig jaar tot 93,80 meter.
Feuerbach heeft een eind ge
maakt aan de periode Matson,
die vanaf 1965 het kogelstotet
heeft gedicteerd. Matson bega
met 20,70 meter en bracht zijt-
record successievelijk op 21,78 in
1967- Sindsdien was die prestatie!
niet meer verbeterd. De 114 kilj
zware Feuerbach vertelde na
zijn recordworp: „Dit is het reL
sultaat van jarenlange intensief
ve training. Ik heb de laatste
maanden nog iets harder dar
normaal getraind. Ik geloof ove
rigens niet dat dit het einde is.
Mijn vorm groeit nog steeds".
Feuerbach lijkt de meest waar-1
schijnlijke atleet die de magi
sche grens van 22 meter zal be
dwingen. In San Jose kwam
John Powell met de discus tof
66,62 meter. Chuck Smith liep
de 220 yards in 20,5. MacAlistar
sprong 8,24 meter ver.
gaat c
het principe. Ze wilden
Eddy Ham (achter), die gisteren de beslissende partij verloor
duel met zijn oude maitre Kardolus in actie tijdens de nationale
clubtitelstrijd.
verkSmaft-baar. „Men moet we
ten, dat Bela or zeer binnenkort
mee stopt. Zijn zaal wordt over
genomen door bondscoach
Nagy. Daarom stelt Bela
prijs op de clubtitel. Het is een
mooi afscheidscadeau".
De rel waarbij het eigenbelang
van een school zo voorop stond
is voor Eddy Ham reden terug
te komen op zijn vertrek bij
maitre Kardolus, vlak na Mün-
dhen. „Er zijn maar weinig le
raren, d.e zich kjunnerr losma
ken van de leerling. Je staat
niet meer voor jezelf te scher
men maar voor je school. Bij
Kardolus werd dat ook te veel
overdreven. Hij was te materia
listisch. Ik voelde me soms in
loondienst, terwijl het me juist
veel kostte". Daarom zocht
Eddy Ham naar een andere
school, die met zitjn opvattingen
strookte en vonid die bij maitre
Oudijk.
„Ik ben amateur. Het is een fijn
idee een leraar te hebben die
ook uit idealisme handelt. Ie
mand, d;e niet zo verschrikke
lijk eerzuchtig is en mij meer
aan mijn lot overlaat".
Gisteren stond Ham tegenover
zitjn oude sdfoool. Hiij was schu>
dig aan de nederlaag door in de
beslissende partij van het jonge
lijk driftig te zoeken naar een
schuldige. Het is een van die
absurde dingen ir de sport, ie
mand moet altijd overal de
schuld van krijgen. Dat de fout
bij een ploeg in zijn geheel ligt
is een veronderstelling waar
men eenvoudig niet op komt".
DEN HAAG Vlak voor het einde van de wedstrijd Ons
Eibernest—Rapiditas, toen de definitieve eindstand van
64 in het voordeel van de Eibers al bereikt was, liet
Theo van Zee zich enkele emotionele uitlatingen ontval
len. Geagiteerd door het niet terugplaatsen van de bal
door een medespeelster maakte hij haar duidelijk ver-
staanbaar voor iedereen enige verwijten. Het ieek of hij
er zelf van schrok. „Ach, zei hij later dan ook, „je moet pelrjes van zijn voorhoofd,
daar niet zo zwaar aan tillen. Ik bedoelde er helemaal neem. «ns een trekje van
niets mee. In het vuur van het spel laat je je allemaal
wel eens wat ontvallen".
MEDEMBLIK Alle selectiewed
strijden in de Olympische klas
sen, die dit weekeinde op het
IJsselmeer zouden worden ge
houden zijn wegens te harde
wind gestaakt. Zowel op zaterdag
als op zondag hield de zuidoos
tenwind. die varieerde van acht
tot vijftien meter per seconde,
de zeilers in de Soling—, 470
en Finnjoilen-klasse aan de wal.
Het volgende weekeinde wordt
als inhaalwedstrijd op zaterdag
een race extra gezeild.
t' niet verleende overschrijving aan Sauerbier, Dijksman en Brodar u
discussies. Eddy Ham vond het besluit van de bond onbegrijpelijk -t
bestuurslid Wolthuis (rechts).
PAU De 33e Grand Prix
Pau, meetellend voor het Euro
pese kampioenschap voor For-
mule-II-rijders, heeft een over
winning opgeleverd voor de
Fransman Frangois Cevert
(Elf-Ford).
De tweede plaats was ook voor
een Franse coureur, Jean-Pier
re Jarier (March-BMW), die bo
venaan staat in de strijd om de
titel. Derde werd de Australiër
Tim Schenken in een Motul-
Ford. De grote cracks Emerson
Fittipaldi, wereldkampioen der
FormuIe-I-rijders, en Ronnie
men, aangezien hun Lotussen-
ROME Jan Maathuis is giste
ren met Doelman zevende ge
worden in een internationaal
springconcours van het CHIO in
Rome. Hij kwam in 80.8 secon
den foutloos rond. Harry Wou
ters-Van den Oudenweyer werd
met Salerno in 75.4 seconden
tweede: hij had vier fouten.
Johan Heins werd met Antrieb
tiende in het springconcours om
uc prijs Alfonso Cigala Fulgosi
in 88,1 sec.
zijn sigaret en zegt: „Weet je,
ik heb het idee dat we met de
ploeg die vandaag in het veld
stoi.d kampioen kunnen worden.
Een paar weken geleden kon ik
dat niet meer zeggen".
Toch was het beslist niet de enige
kee r tijdens de wedstrijd dat
Theo van Zee zijn mond open Zoals de zaken er
uitzien
deed. Vanaf het begin van het
drel gaf hij op niet mis te ver
stane manier zijn aanwijzingen.
Vergezeld van drukke armgeba
ren spoorde hij zijn ploeggeno
ten aan. „Ik heb van die dagen
dat ik heel de tijd in het veld
loop te praten. Weken achter el
kaar kan ik op de achtergrond
houoen, dan weer ben ik vrese
lijk intensief bezig".
Hij weet wat hij zegt. Theo van
Zee, 31jaar oud, speelt al veer
tien seizoenen in het eerste van
Ons Eibernest, is tevens aan
voerder en trainer van de ploeg
en vervult daarnaast nog een
bestuursfunctie als vice-voorzit-
ter. „Ik had vandaag het idee
dal het voor het eerst sinds we
ken weer een beetje beter ging
in het team. Dat merk je en
daar reageer je op, bijvoorbeeld
door veel te praten. Je mag
met dit weer niet verwachten
een fraaie wedstrijd te zien en
voor mij hoeft het ook allemaal
nic* even mooi te gaan. Als je
mcl 6—2 voorstaat denk je al
leen maar aan die overwinning.
Alle franje wordt wel achterwe
ge gelaten. Nee, ik zei het al,
hot lijkt wel of vandaag de ken-
tering bij Ons Eibernest heeft VvGl SpClGfl
plaats gevonden. Er is veel ge-
sproken over een crisisperiode. He' lommde se.soen Is Theo van
ik setoor dat we daar nu over dus mecr,
heen zijn" daarnaast legt hU zijn werk-
Crisistijd
Voor Theo van Zee heeft die cri- ',e'' cr n0S nooit
sistijd echter niet bewust gegol- gedacht wanneer ik
den. „Je kunt het achteraf alle
maal zo mooi analyseren. We
konden van Archipel verliezen,
dan was er nog niets aan de
hand.
heeft Ons Eibernest nog een
zeer grote kans op de titel. Met
nog een wedstrijd voor de boeg
(tegen Die Haghe) staan zij
precies gelijk met het Amster
damse Archipel. „Op zich is
deze stand al een unieke situa
tie", zegt Theo van Zee, „de
laatste tien jaar is dat al niet
meer voorgekomen. En dat
kampioenschap, ik weet het nog
niet. De laatste jaren hebben Theo van Zee
wij pas een keer „uit" van Die'
Haghe kunnen winnen. Voorlo- v 'r*" vrv—
pig houd ik het erop dat wij E
meer kans hebben om een punt
te verspelen dan Archipel. Het
meest waarschijnlijke is dat het
op een beslissingswedstrijd uit <t
zal draaien. En dan moet Archi- i
pel zijn kracht ook weer bewij-
Een titel zou voor Theo van Zee f
veel betekenen. Niet alleen als
steler maar ook als trainer, j
„Het is meer een noodgreep ge
weest. Het bestuur wilde maar
tot en bepaald bedrag gaan
voor een trainer. Dat lukte niet
en toen ben ik erin gesprongen.
Vo'gend jaar zullen we wel ie
mand van buitenaf aantrekken.
Wie dat weet ik nog niet".
Alleen die verliespunten tegen
Rodha hebben ons de das omge
daan. Het ging even niet naar
wens en plotseling wordt overal
gesproken van terugslag, ach
teruitgang en ga zo maar door.
Iedereen begint dan onmiddel-
over na-
precies
moe< stoppen. Ais ik het idee
heb dat we met een ploeg volko
men kansloos zijn voor een
kampioenschap dan stap ik er
wel uit. Je moet bovendien de
jongeren een kans geven. Van
de andere kant kun je niet jaar
in jaar uit met de opbouw bezig
blijven. Eens moet er een punt
komen waarop de successen be
haald worden. En ik weet zelf
ook wel dat ik minder speel dan
een paar jaar geleden. Toch ge
loof ik niet dat dat erg is, ik
ben nooit zo'n holler gewees.
De mensen zuller nooit zeggen
Theo moet er uit want hij loopt
de 100 meter niet meer in elf
seconden. Techniek is ook be
langrijk!" Dan staat Theo van
Zee op. „Moet ik nog meer inte
ressante dingen vertellen",
vraagt hij een tikkeltje spot-
tena. „ik dacht het niet". En
weg is hij. Verzucht voorzitter
Theo van Tienhoven. „Een
prachtkerel. Nooit een werker
in de ware zin van het woord, j
wel iemand die voor tegenwicht
zorgt".
PAUL HOVIUS
