Lang geleden
heette Mimi
nog Pssam
I
Voorzetwanden tegen geluidshinder in flats
-
DE VEELZIJDIGE
DOOD VAN VIETNAM (4)
DONDERDAG 3 MEI 1973
LEIDSE COURANT
Mimi wacht tevergeefs op de man die naar de Verenigde Staten is teruggekeerd.
Ze woonde in een dorpje
vlakbij de Cambodjaanse
grens. Plukte er kokosnoten
en legde zich voor het ove
rige zorgeloos te roosteren
in de warme erupties van
de aarde. Angst en huiver
nochtans gevoelens die in
Vietnam dicht onder de
huid liggen waren van
jongsaf gesteriliseerd in
diepe onverschilligheid voor
het overdadige geweld. De
oorlog is superieur aan de
mens. Toen de Amerikanen
enkele jaren in Vietnam
waren, werd Pham door
haar minnaar een kapi
tein van het leger ingezet
als koerier in opium en he
roine. Een keer per week
vervoerde ze het verdoven
de goedje dat uit Cambod
ja kwam naar Saigon. Per
bromfiets.
Pham verdiende grof geld. ge
raakte in Saigon spoedig be
dwelmt door de sfeer van de
grootstad en kreeg onder
meer via de heroinespuit hoe
langer hoe meer druppeltjes
Amerika naar binnen. De Ame
rikanisering zette snel door. Ze
kocht al haar eerste stars- and-
stripes-bloesje.
Afgeschrikt door enkele nare er
varingen keerde ze haar gevaar
lijke business na een paar jaar
de rug toe. Pham vestigde zich
in Saigon als courtisane onder
de naam Mimi. Elke nacht brak
ze de eenzaamheid van een
Amerikaanse G.I. voor 30 gul
den. De verkoop van liefde is in
de Zuidvietnamese hoofdstad
geen zuinig bedrijf.
Op een dag ontmoette Mimi een
Amerikaanse sergeant. Een
vriendelijke veertiger die haar
ook wel eens buiten het bed be
geleidde naar een restaurant of
een confectiezaak. Ze gingen
spoedig samenwonen in een in
tens familieverband. Het sprook
je duurde twee jaar. Haar man
keerde zowat een jaar geleden
terug naar de Verenigde Staten.
Met de plechtige belofte aan
Mimi dat hij spoedig geld zou op-
Mimi wachtte vergeefs. Ze zit
sturen voor een vliegticket,
nü weer elke dag op het terrasje
van Palace. In een knalrode hot
pants en dito laarsjes aan de
voeten. Ze glimlacht haar porse
leinen lichaam uitdagend naar
de „blanke farangs". Maar
Mimi is nu al 34 jaar en de
meeste madeliefjes die in haar
nabijheid zitten hooguit 16 jaar.
Gekweld door de mateloze pijn
van langzame ontluistering
grijpt ze meer dan ooit naar de
heroinespuit.
De oorlog heeft Mimi wel een
kind achtergelaten maar geen
man. Een getatoeerd hartje op
de rechter-bovenarm, waarin de
naam Ted feestelijk staat in
geënt is nog geen ring.
„Vader onbekend" is het meest
schrijnende neveneffekt van de
oorlog. Het zal wellicht pas over
enkele jaren op zijn tragische
maatschappelijke consequenties
stuiten.
De Amerikaanse militairen heb
ben Vietnam achtergelaten als
een gestreelde legende van hart
stochtelijk beminnen.
Het morele equivalent van de
oorlog is uit Vietnam niet meer
weg te bannen.
De corruptie is een wezenlijk
gegeven geworden in de geza
menlijke autobiografie van de
Vietnamese politiek en de prosti
tutie bereikt in Saigon een dier
lijk dieptepunt.
Nu de meeste Amerikanen uit
het erotische polderland van
Zuid-oost-Azië zijn weggevlucht
is het aanbod van toegewijde
„nachtvlinders" er nog trooste-
lozer op geworden. Saigon is een
rotte vleespot.
Wanneer je over de boulevards
wandelt, wordt je onophoudelijk
bij de broek getrokken door klei
ne. vuile jongetjes die in onder
danige smeekbedes hun zusjes
of nichtjes van de hand willen
doen. Sir mag kiezen, dertien,
vijftien, achttien jaar maar
allemaal zijn ze number one.
Wanneer Sir niet kiest beginnen
ze hun broertjes en neven aan
te prijzen.
De first-class-courtisanes neste
len zich al in de late voormid
dag in de rieten zeteltjes op de
hotelterrassen. De meesten in
het miniemste mini-rokje. Som
migen in een lang slipkleed vol
exotische kleuren. In wat onder
ling gegiechel en gestoei sugge
reren ze het geacht publiek een
dosis amoureuze ontsnapping.
Sommigen zijn vergezeld van
een of twee dochtertjes die of
schoon. nog in de peutertijd
met lieve hanidjes en glimlach
jes worden ingezet in het verte
deringsproces. Wanneer mama
terecht komt verdwijnen ze als
sneeuw voor de zon. Lopen ze in
deze miljoenenstad alleen naar
huis of is er altijd wel iemand
die zich over hen ontfermt? Je
komt het niet te weten. Maar de
volgende dag zitten ze weer
naast mama in het rieten zetel-
De riksja's staan klaar voor het
tje. Ze glimlachen alsof er niets
gebeurd is.
Het dofllar-imperiallsme van de
Amerikanein heeft alle courtisa
nes an ook andere Vietname
se vrouwen met een grote
wens vervuld: meegenomen
worden naatr liet weste|i. Sedert
de termijnpolitiek van president
Nixqn zich Het voelen sloeg voor
vele Vietnamese vrouwen het
uur v*n de grote teleurstelling.
Met gekraakte illusies en een
hoopje kinderen bleven ze ach
ter in het rijstland. In hun ver
fijnde en ongescheiden schoon
heid diep getekend door de oor
log en het erotisch kolonialisme.
De Vietnamese vrouwen die zich
in het nachtleven van Saigon
wagen, moeten nochtans over
een stenke dosis zelfverlooche
ning beschikken. Twee tot drie
■maal per dag komt de politie de
terrasjes binnenvallen. De cour
tisanes die niet tijdig kunnen
vluchten worden opgepikt en ge
boeid in de jeeps gezet. Er ont
staat meteen 'n hysterisch huil
concert. Ze weten allemaal wat
het betekent. De hele nacht zul
len ze door de politiemannen
verkracht worden. Voor ze de
volgende morgen de gevangenis
mogen verlaten, moeten ze op
de koop toe nog 120 gulden neer
tellen. Wie deze som niet in zijn
bezit heeft, is aangewezen op de
solidariteit van de collega's of
op een mild gebaar van de blan
ke sympathisant.
Soms gebeurt het ook dat de mi
litaire politie een inval doet op
de terrasjes om een fuifje van
een of andere legeroverste op te
vrolijken. Het nachtelijke scena
rio is identiek.
Naarmate de avond vordert
worden de prostituees op het
terras van Palace als maar op
dringeriger. Ze weten dat de
?vondklok voor de meeste Ame
rikanen en journalisten te vroeg
is ingesteld. Zelfs in het veilige
westen wordt de verveling al be
stempeld als het oorkussen van
de duivel. In Azië wordt je bo
vendien nog overvallen door een
moeilijk te definiëren nostalgie
die wellicht te maken heeft met
de ondoordringbaarheid van de
oosterse ziel.
De liefde als holding-company
van de oorlog is wellicht de eni
ge konstante die de Amerikanen
tot de laatste dag hebben in
stand gehouden. Het gevolg is
dat vele Vietnamese vrouwen,
raast de morele schade, van
daag erg te lijden hebben van
geslachtsziekten. En aan een
georganiseerde medische verzor
ging is men in Saigon nog lang
niet toe.
president Nixon zo graag te
koop loopt bij de frontstrijders
maar een bittere smaak heeft
nagelaten.
Oscar, de geheimagent van het
Amerikaanse leger drukte het
als volgt uit: „Vietnam is niet
wat Amerika doet maar wat
Amerika is: een door de eigen
weelde vertrappeld blazoen.
Oscar drinkt zijn verbittering
gulzig weg maar er is zoveel om
te vergeten.
Ik heb de oorlogen van Korea
en Vietnam meegemaakt. De
militaire inlichtingendienst
waarvoor ik twintig jaar werk,
spaarde me niet van gevaar.
Honderden keren ging ik achter
de frontlinies om inlichtingen in
te winnen en de special forces
te controleren. Drie keer werd
ik gewond: een keer in Korea
en twee keer in Vietnam. De
vrienden om me heen stierven
weg. Meer da» 50.000 Amerika
nen verloren in Vietnam het le
ven en 300.000 werden er ge
wond. Ze waren allen naar Viet
nam gekomen met de diepge
wortelde overtuiging dat waar
den als democratie en vrijheid
het waard zijn om verdedigd te
worden.
In 1968 kwam voor ons het grote
breekpunt. Miljoenen Amerika
nen lieten blijken dat het voor
hen allemaal niet meer hoefde.
Televisiebeelden, perscommenta
ren en demonstraties brachten
ons het bewijs dat een onwezen
lijke apathie voor Vietnam als
een verstikkende nevel over
Amerika was komen hangen.
Het thuisfront stortte ineen,
Jullie, persjengems, kunnen niet
begrijpen wat het betekent van
een gevaarlijke opdracht of een
raid thuiskomen op je basis en
dijn vla krant en televisie de
vernietigende commentaren
moeten opnemen waarin je hele
„engagement" wordt verbrijzeld
tot een vulgaire slachtpartij. Ik
heb mannon als bomen na deze
morele desavouerfjig zien huilen.
Terwijl onze doden werden bin
nengebracht polemiseerden de
kandidaat-presidenten tijdens de
verkiezingsstrijd over Vietnam
als gangsters voor een tribu
naal. Vietnam werd een ping
pong match met het grote poli
tieke gelijk als inzet. Dat er dui
zenden Amerikanen in Vietnam
waren om een opgelegde plicht
te vervullen werd door niemand
in rekening gebracht. Ben je dan
verbaasd dat intussen ook de
krisis in het Amerikaanse leger
in volle omvang was uitgebars
ten? Het gebruik van harddrugs
om de zinloosheid van de oorlog
te ontvluchten werd een echte
plaag. Ook ceden zich steeds
meer gevallen van „fragging"
voor: soldaten schoten hun eigen
commandanten dood.
Oorlogsmisdaden als de massa
moord in My Lay stonden niet
alleen. Hét leger wilde naar huis
en niemand wilde de laatste
man zijn die zijn leven in Viet
nam verloor. Maar de 300.000
oorlogsinvaliden die naar de Sta
tes terugkeerden zullen nooit
meer te troosten zijn met een
borst vol eretekens. De G.I.'s
die Vietnam overleefd hebben
komen nu langzaam tot het be
sef dat ze voor niets gevochten
hebben. We hebben een oorlog
moeten voeren met de handen
of onze rug en werden recht in
het hart gestoken door het ei
gen, lieve Amerika...".
Oscar staart met natte ogen
raar zijn leeg glas. Hij zal nog
enkele weken in Vietnam moe
ien blijven. Zijn vrouw en twee
zonen wachten op hem in Virgi
nia Beach. Ze wachten al lang.
Navy-kolonel Kerrigan is ten
minste naar buitenuit wat
milder voor het Amerikaanse
thuisfront. Hij heeft ook meer te
verliezen.
Kerrigan wil zelfs de mogelijk
heid overwegen dat het Vietna
mese drama nodig was voor de
Amerikaanse maatschappij.
Hij is natuurlijk ook pijnlijk ge
troffen geweest door leuzen als
„Hey, hey, LBJ, how many kids
did you kill today?" die destijds
in alle Amerikaanse steden wer
den gescandeerd. Maar ander-
7 jds gelooft hij dat de Ameri
kaanse natie gerijpt en met eer
uit Vietnam is gekomen. Onze
stelling dat Amerika alleszins
een morele kater heeft opgedaan
aan de oorlog in Vietnam wil hij
riet volgen.
Kerrigan is ondanks alles de in
carnatie van het oude, glorieuze
Amerika gebleven.
Wanneer ik de laatste G.I.'s in
Vietnam elke avond, dronken en
gedrogeerd in de arm van een
courtisane van de terrasjes zie
uaggelen Jenk ik onwillekeurig
terug aan een uitspraak van de
toen nog strijdvaardige presi
dent Johnson:
„Vandaag sterven Amerikanen
en Aziaten voor een wereld,
waarin elk volk zijn eigen pad
naar verandering mag kiezen.
Dil is het beginsel waarvoor
onze voorvaderen streden in de
valleien van Pennsylvania. Dit
is ook het beginsel waarvoor
onze zonen vechten in de jungle
van Vietnam. Elke avond stel ik
me, voor dat ik het licht uit
draai deze vraag: heb Ik alles
gedaan om vrede en hoop te ge
ven aan alle volkeren van de
wereld?"
Over die vrede en die hoop moet
de wereld maar oordelen. Maar
het heeft er alle schijn van dat
de dood van Amerikanen en
Aziatert voor een wereld, waarin
elk volk zijn e>gen pad naar ver-
nndering mag kiezen, zinloos is
geweest.
Om de stars and stripes In Viet
nam met eer te kunnen strijkun
heeft Amerika vlug zijn doden,
verminkoen en oude idealen
moeten vergeten. Maar de litte
kens blijven voortleven... In do
overlevenden.
Hugo Camps
Breekpunt
Tijdens mijn verblijf in Vietnam
zaten nog zowat 15.000 Amerika
nen te wachten op het startschot
voor de thuisreis. De meesten
hadden de battle-dress al omge
wisseld voor een gestreepte hip
pie-broek en een zomerhemdje
dat wemelde van de kleuren.
Ze kuierden wat doelloos van
het ene souvenirwinkeltje naar
het andere en zetten zich al
vroeg op de dag aan de whisky-
fles. Zo te zien zaten ze wat ver
veeld met hun blanke of zwarte
huid in deze oosterse moziek.
Amerikaan-zijn was kennelijk
niet meer hetzelfde als vroeger.
Enkele gesprekken met de laat
ste Amerikaanse G.I.'s in Viet
nam overtuigden me spoedig dat
de „eervolle vrede" waarmee De meeste madeliefjes op de terrassen zijn erg jong, hooguit 16 jaar.
(Van een onzer verslaggevers)
SOMPEN In het Brabant
se So.ncrcn, georiënteerd op
dc Zuid-W.lleiusvaart, met als
wijde achterland de Peel, staat
«en fabriek d.'e zich de laatste
decennia een wereldnaam
heeft weter. te verwerven als
ht gaat om dakplaten en wand-
elementen. Basis ervan: sa
mengeperste strovezels, ver
vaardigd door Straniet.
Strovezels hebben, mits goed
tocg past. de eigenschap ge
luiddempend te werken. En
daarmee kwam Stramit op een
terrein, waarop nog veel goeds
te doen valt Onderzoekingen
leerden dat met een voorzet
wand - bestaande uit een plaat
hardboard of gipsplaat, een
laag strovezels in een bepaalde
richting gelegd, en daarop
weer een plaat geperforeerd
hardboard - geplaa.st op een
minimum afstand van drie
centimeters van een beton-
wand, opmerkelijke resultaten
te bereiken waren. Het storen
de burengeluid - of goedkope
huurflats - verdween. En daar
mee was de Strnmur voorzet
wand, ter verhoging van de
luchtgeluid-isolatip. geboren.
Wat moeilijk gezegd, maar het
Klachten over geluidshinder in
flats en dergelijkp.- er komen
er dag 'i'ks bij T.N.O. vele
binnen - kunnen in tweeën ge
deeld v/orden. Die. welke het
gevolg zijn van rontactgcluid
en die welke afkomstig zijn
van luchtgeluid.
Bij contactgeluid plant het ge
luid zich rechtstreeks via een
medium, zoals p«n verwar
mingsbuis. een doorlopende
vloer, voort. Bij luchtgeluid
wordt de lucht in trilling ge
bracht. een wand gaal meetril
len. geeft de oorspronkeli'ke
trilling door mar «en ander
vertrek. Gevolg stotende ge
luidsoverbrenging
Is er sprake van geluidshinder
dan zal dus eerst moeten wor
den bekeken welke vorm van
geiuid de h ndcr doet ontstaan.
Gaat het om luchtgeluid dan
moet eerst bezien worden of
niet een slordige bouwafwer
king. zoals spleten in muren,
gaten, doordat bij het metselen
te wervg specie is gebruikt, de
oorzaak is. Vaak helpt zelfs
een tapijt, tegen een wand op
gehangen. om veel van het sto
rende geluid te absorberen.
Velen zullen daar echter niet
mee kunnen volstaan. Voor
hen kan een voorzetwand de
oplossing zijn. Een voorzet
wand die zelfs door een handi
ge Doc-het-zelvcr kan worden
aangebracht. Een regel tegen
het plafond en een op dc vloer.
Het wordt dan geen goedkope
opioss.ng. Dc doe-het-zclver
moet al gauw rekenen met 55
gulden per vierkante meter.
Brengt i
zetwnnden aan dan komt men
nog duurder uit.
