Kerken op weg
naar 1974 in
tijdnood geraakt
BISSCHOPPEN
BETROKKEN BIJ
KEUZE PAUS
Missionarissen
nog altijd in
Afrika nodig
Nederlands
Kamerorkest
met Strawinski
van rond 1920
KOSTBAAR SCHILDERIJ
UIT KERK GESTOLEN
KORTE METTEN
Kerk
en
Wereld
Abernathy
voorspelt
hete zomer
97&NSDAG 27 MAART 1973
LEIDSE COURANT
PAGINA 11
Het ziet er naar uit dat de gro
te kerkenvergadering die door
de Raad van Kerken in Ne
derland op touw is gezet niet
in 1974 maar pas in 1975 of
zelfs nog later door kan gaan.
De oorzaak is, dat men zich
enigszins heeft verkeken op de
mogelijkheden en de tijdsduur
van de voorbereidende bespre
kingen. Deze zouden in de
plaatselijke gemeenten moeten
worden gehouden.
Het plan voor deze vergade
ring van kerken is, zoals be
kend, gelanceerd in augustus
van het vorig jaar op de Ne
derlandse dag tijdens de bij
eenkomst van het Centraal Co
mité van de Wereldraad van
Kerken in Utrecht.
Het was de bedoeling, dat alle
kerken die in de raad samen
werken eraan zouden deelne
men, niet als eheel vrijblij
vende zaak, maar als stimu
lans voor de top van de ker
ken, zodat bewust ook de ge-
plaatselijke emeenten en pa
rochies werden ingeschakeld.
Deze zouden in gespreksgroe
pen en dergelijke punten voor
de vergadering van de kerken
kunnen aandragen. Die zouden
dan worden samengevat in een
rapport, dat weer naar de
plaatselijke gemeenten zou
worden gezonden om opnieuw
te worden besproken. Aan de
hand van de rapporten die na
deze tweede bespreking uit de
groepen te voorschijn zouden
komen zou men dan een agen
da voor de vergadering samen
stellen.
De eerste fase (plaatselijke be
sprekingen en rapportering
daarover) had de vorige
maand afgesloten moeten wor
den. Door allerlei factoren
waar men niet op had gere
kend, is deze fase pas nu goed
op gang gekomen. Een van de
redenen is, dat het oorspronke
lijk als leidraad voor het ge
sprek uitgegeven boekje „Ker
ken op weg naar 1974" (een
exemplaar van het bias Kos
mos en Oecumene) iets te
moeilijk bleek voor de ge
spreksgroepen. Pas in januari
is men erin geslaagd om een
aanvullend praatpapier op ta
fel te leggen.
Een andere moeilijkheid was
dat het aanvankelijk gekozen
thema niet zo gemakkelijk
bleek te worden aanvaard. Dat
thema was conciliariteit, dat de
Wereldraad van Kerken in eer
ste instantie had gekozen voor
de assemblee in Djakarta in
1975. In het woord conciliari
teit kan men iets lezen van
concilie zowel als van verzoe
ning of gemeenschap. Het mo-
deramen van de generale sy
node van de nederlands her
vormde kerk had er wel enige
bezwaren teen en ook de
rooms-katholieke kerk had het
wat moeilijk met de opzet van
de conferentie.
Het thema is nu ook al in
navoling van de Wereldraad
omgebogen naar „liberation"
(bevrijding), waarover de We
reldraad in Djakarta gaat
spreken.
Dit is het schilderij, dat
dezer dagen werd gestolen
Een deleatie van de We
reldbond van hervormd/gere
formeerde kerken heeft een be
zoek aan het Vaticaan ge
bracht. De delegatieleden, se
cretaris-generaal ds. Edmond
Perret en stafleden van de af
delingen voor theologie en voor
samenwerking en getuigenis,
spraken verscheidene keren
met een delegatie onder leidig
van mgr. Arrighi, adjunct-se
cretaris van het Vaticaanse se
cretariaat voor de eenheid der
christenen over geschilpunten,
punten van overeenkomst en
de mogelijkheid van meer toe
nadering. Het contact zal wor
den voortgezet.
De baptistengemeente van
Alcoy in Spanje, die sinds april
vorig jaar via Radio Alcoy een
kwartier durend radioprogram
ma verzorgde heeft dit werk
moeten stoppen. De Spaanse
radio zou niet langer protes
tantse programma's mogen ac
cepteren. Het contract is niet
vernieuwd. Alleen de baptis
tengemeente van Albacete
heeft nu nog uitzendingen, de
enige protestantse in Spanje.
Het schilderij van Raffael
„De verheerlijking van Chris
tus" wordt aan een grondige
schoonmaak en uitgebreide
restauratie onderworpen. De
/erf gaat op verscheidene
plaatsen los raken, hetgeen
aiet zo vreemd is, omdat er in
vier eeuwen niets aan is ge
daan. Het werk, dat door Raf
fael Sanzio in 1520 is begonnen
en door Giulio Romano en zijn
leerlingen is voltooid, geldt als
klassiek voorbeeld voor de
overgangsperiode van Renais
sance naar Manierisme.
De Benedictijnerabdij van
Panonhalma in West-Honarije
heeft een nieuwe abt, namelijk
prof. dr. Andres Szennay, die
de wijding ontving uit handen
van de abt-primaat der Bene
dictijnen, de Amerikaan pater
Rem bert Weakland.
uit de kerk van Ponterani-
ca, een plaatsje in de
buurt van Bergamo
(Noord-ltalië). Het is een
werk van de zestiende-
eeuwse meester Lorenzo
Lotto. De waarde wordt
geschat op vijfhonderd
miljoen lire, rond 2,5 mil
joen gulden.
Dat de vijftien leden van de
raad van de bisschoppensynode
deelnemen aan de pauskeuze
is in overeenstemming met de
geschiedenis van het kardina
lencollege en de wensen van
het laatste concilie. Aldus paus
Paulus tijdens de audiëntie die
hij heeft verleend aan de raad
van de bisschoppensynode.
De paus noemde twee, voorde
len van deze uitbreiding van
het kiescollege: een hoog ge
kwalificeerde vertegenwoordi
ging van de bisschoppensynode
en het feit dat deze groep
wordt vernieuwd, omdat de le
den van de raad om de drie
jaar worden vervangen. De
paus wees er evenwel op, dat
er over de hervorming van het
kiescollege nog geen definitie
ve beslissing is genomen.
Zoals bekend, kondigde de
paus tijdens het consistorie van
5 maart deze hervorming aan
en uitte hij zijn wens om ook
de patriarchen van de met
Rome verbonden oosterse ker
ken bij de pauskeuze te betrek
ken.
De raad van de bisschoppensy
node, die vier dagen in Rome
heeft vergaderd onder leiding
van de Canadese kardinaal M.
Roy, heeft een workpaper uitge
werkt voor de synode van 1974
over "de verkondiging van het
evangelie in de wereld van
vandaag". Na goedkeuring
door de paus zal dit document
aan alle bisschoppenconferen
ties worden toegezonden.
Ds. Ralph Abernathy, opvolger
van dr. Martin Luther King
als president van de zuidelijke
conferentie voor christelijk lei
derschap in de Verenigde Sta
ten (SCLC) heeft een stroom
van protesten voorspeld tegen
de door de regering Nixon
voorgenomen verlaging van de
staatsuitgaven ter bestrijding
van de armoede ln de V.S.
Op een bijeenkomst van ge
noemde SCLC, die uitsluitend
uit zwarte theologen bestaat,
zei ds. Abernathy, dat de eer
ste demonstraties in het kader
van dit „voorjaarsoffensief" op
4 april zullen beginnen. Dat is
de dag waarop voor de vijfde
keer de moord op dr. King
wordt herdacht. Abernathy
sprak verder de verwachting
uit. dat de „voorjaarsoffensie
ven" in talrijke steden in alle
staten van de V.S- tot een
„hete zomer" zouden leiden'.
„Laat Afrika niet in de steek"
De werkzaamheid van bui
tenlandse missionarissen
in Afrika is nog niet vol
tooid. In werkelijkheid
staat ze pas aan het begin.
Dat is de mening van de
aartsbisschop van Nairobi
in Kenia, kardinaal Mauri
ce Otunga. Hij deed dan
ook een dringend beroep
op de missionarissen om
"Afrika niet in de steek te
laten".
Wel is het zo. zei de kardinaal,
datde eerste fase van de mis
sionering in Afrika is afgesloten
De kerk in Afrika kan zich nu
zonder hulp van buiten staande
houden- Maar de jonge kerk
heeft nog lang hulp nodig op
gespecialiseerd terrein, zoals
aan de universiteiten, semina
ries, bij de massamedia en in
het ontwikkelingswerk.
Ook wanneer als gevolg van
omwentelingen in verscheidene
landen van Afrika, die samen
hangen met de onafhankelijk
heid, de missionarissen verdre
ven zijn, moeten de orden en
congregaties de moed niet ver
liezen. Christelijk Afrika heeft
de missionarissen nodig, aldus
kardinaal Otunga.
AFLEVERING 78
,Dat is van Robert geweest", zei Mar-
garet, en trok het krukje onder Phi-
4* lips voeten uit.
„Ik weet wel dat het van Robert is ge
weest, maar als we het niet gebrui
ken, konden we het beter onder een
glazen stolp zetten".
I Philip zweeg. Hij besefte dat hij iets
- had gezegd waarmee hij zijn zuster
4 kwetste. Hij had gedurende de afge
lopen weken veel tact geleerd. Het
deed hem pijn, te zien hoe zijn fa
milieleden van elkaar vervreemdden
en zich in hun eigen zwijgzame we
reldje terugtrokken.
Zijn moeder sprak bijna niet meer.
I „Al dat gedraai om haar heen is verkeerd
Mags", zei hij. „En ook die onzin van elke
zondag tweemaal naar de kerk gaan. Ik
weet niet wat daarvan terecht moet ko-
1 „Dat weten we geen van allen, maar wat
kunnen we eraan doen?" Margaret haalde
I in een hulpeloos gebaar haar schouders op.
„We kunnen Robert niet terugbrengen. En
wat al dat gedraai om haar heen betreft,
zoals jij het uitdrukt, dat is het enige wat
we kunn'en doen. Wij zijn hier al die tijd
om haar heen geweest en hebben haar ga-
j degeslagen nadat Robert was gestorven".
Philip zag 'in dat Margaret gelijk had en dat
hij er bij zijn moeder ook een beetje om
heen draaide, zoals het vermijden te pra
ten over het feit dat hij weer aan de oor
log zou moeten gaan deelnemen zodra zijn
oog genezen was. Jean scheen te denken
dat zijn verlof voor onbepaalde tijd was.
Gezien de omstandigheden, leek het hem
böter haar dn die waan te laten.
Edwin kwam, met een fles zwaaiend, de ka
mer binnen. Hij deed gemaakt vrolijk.
„Voor morgenavond", zei hij, de fles op ta
fel zettend. ,jHeb je je moeder igezegd dat
we je verjaardag gaan vieren, iPhidip?"
„Ja", antwoordde Philip, „maar het scheen
niet veel indruk op haar te maken. Maar
het zal haar misschien wat opvrolijken".
Edwin ging op de divan zitten. De vrolijke
lach verdween van zijn gezicht en hij liet
zijn schouders hangen. Hij nam zijn zak
doek uit zijn zak en veegde zijn voorhoofd
af.
„Ja, dat hoop ik ook", zei hij. „Ik hoop dat
het haar een beetje goed doet jongen".
Ze keken elkaar aan. Ze wisten dat er, hoe
veel fuifjes ze ook zouden geven, geen ver
andering zou komen. Niets kon Robert te
rugbrengen en niets kon hen terugbrengen
naar waar ze waren vóór de oorlog begon.
Het was nu donker en Jean liep langs
een oud huis, dat vernield was door
een bom. Het was vroeger een groot
huis geweest, met een bordes en een
oprijlaan. Ze bleef er vóór staan en
zocht voorzichtig haar weg over het
pUin.
Ze voelde haar lippen bewegen en ditmaal
kwamen de woorden eruit. Ze mompelde
zachtjes in zichzelf. Ze herinnerde zich dit
huis, want ze had er als kind in gewoond.
Ze dacht aan de ruime kamers en de tijd
toen ze met Sefton en haar zusje Helen in
de salon had gespeeld.
Ruime kamers. In haar jeugd was niets
klein en bekrompen geweest, geen beper
kingen zoals ze zich na haar huwelijk met
Edwin moest opleggen.
„Niet blijven staan", zei ze tegen zichzelf,
„niét blijven staan. Het is nog maar een
puinhoop en de vloeren zijn weg. de vloe
ren die je vroeger droegen en de muren
die je omgaven, en het behangsel dat erop
zat. 't Is maar goed dat moeder dat behang
selpapier nooit heeft gezien. Doe alsof het
er niet is".
Ze iliep langs het oude huis en próbeerde te
vergeten waar haar voeten haar hadden
gebracht. Maar ze kon niet vergeten dat
het huis nu leeg was, met gaten waar de
vensters waren geweest, zonder dak, zodat
de regen er vrij in kon stromen. Het huis
herinnerde haar aan een leeg verleden.
Het zei haar. dat haar dierbaarste herinne
ringen waren verdwenen.
Toen ze doorliep, hoorde ze stemmen uit het
verleden. Het warén altijd stemmen uit het
verleden, nooit stemmen die haar hoop ga
ven voor de toekomst.
Er was geen toekomst en het deel van het
verleden dat iets voor haar betekende, be
stond niet meer.
Edwin was in de hal toen Jean binnen
kwam. Ze was nat van de regen en
hij meende tranen op haar wangen
te zien, maar dat was moeilijk te
zeggen, want de regen stroomde ook
uit haar haar. „Waar ben je ge
weest"?, vroeg hij zo hartelijk als
hij kon.
„Ik zou niet hebben geweten dat je weg was,
als John je niet had zien weggaan".
,,Ik ben naar Sefton geweest, maar hij
er niet. Ik ga maar meteen door naai
ven, als je het niet erg vindt. Welterus
ten".
Ze ging naar boven en Edwin keek haar na.
Het was nog vroeg in de avond.
„Welterusten", zei hij.
Edwin draaide zich om, om naar de huiska
mer terug te gaan. Hij had een gesprek
gehad met één van de doktoren van het
ziekenhuis, die Freda was komen ophalen.
Hij leek een aardige man en Edwin vroeg
zich af of er iets bestond tussen hem
Freda. Hij hoopte het bijna. Ze had erg
verlegen geleken toen hij kwam en haar
blos was Edwin niet ontgaan.
Toen hij bij de deur kwam, bleef hij staan
en keelk om. Jean had zelfs haar manteil
niet uitgetrokken en haar hoed niet afge
zet. Ze was in haar druipnatte klenn met
een door naar boven gegaan.
Edwin voelde iets in 'hem in beweging ko
men, hij begon zich ongerust te maken
over zijn vrouw, maar h'j kon haar er
zelfs niet naar vragen.
Ze verwierp zelfs de best gemeende bezorgd
heid.
(Wordt vervolgd)
De acht instrumentale miniatu
ren, die David Zinman met het
Nederlands Kamerorkest gister
avond in de PWA-zaal introdu
ceerde, waren minder nieuw
dan het leek. Strawinski schreef
namelijk al in 1921 „Les cinq
dolgts", een suite van korte, ge-
makkelijkeplanostukjes voor
kinderen. Niet eerder dan veer
tig jaar later, ln 1962, besloot
hij deze stukjes te zetten voor
een ensemble van vijftien musi
ci, maar het ging hierbij niet
om zomaar een orkestratie. Rit
misch herschreer Strawinski de
muziek, hij hergroepeerde de
frasen zodat er wel wat anders
uit de bus kwam. Wie het kleine
wie gevoel had voor het geraffi
neerde detail, kon zijn hart op
halen, mede dank zij de lichte,
speelse uitvoering.
Uit dezelfde tijd, en wel uit 1919,
dateerde de Pulcinellasuite, ook
een voorbeeld van Strawinski's
neoclassicisme. Diaghilew druk
te hem met zijn neus op weinig
bekende muziek van de 18e
in de muziek wistte waarderen,
eeuwste Italiaan Pergolesl. Met
aan hem ontleende motieven
speelde Strawinski een moder
nistisch spel door wijzigingen
aan te brengen in tussenstem
men en ritmische patronen en
door een vertekende samen
klank. Deze uitvoering was niet
De 28-jarige Israëlische violist Itz-
hak Perlman kreeg de andere
helft van het programma toege-
zewezen. Ondanks zijn polio
handicap is hij een uitmuntend
violist en een gedreven musicus
maar hij is te veel een 19e
eeuwse romanticus om onze
man te zijn voor Bach en Mo
zart. Zowel Bachs concert in E
groot als Mozartsconcert in D
groot werden met een door
gaans mooie toon en met inner
lijke spanning maar ook nogal
pathetisch en ontstuimig voorge
dragen. Barok en rococo zijn
bepaald anders van stijkl, n
behoudens enige onzuiverheid
en een paar ongerechtigheden
was het prachtig vioolspel, dat
wel.
Ks.
Een tekening van Goya, Monnik
die naar een Indiaans opperhoofd
wordt geleid, is bij Christie's te
Londen verkocht voor 276.000
gulden. De tekening meet 20 x 14
cm.
Tekeningen van Robert Smit wor
den geëxposeerd in De Volle
Maan te Delft van 31 maart tot
7 mei.
Het Residentie Strijkkwartet con
certeert op woensdag 4 april in
Theater ln de Steeg te Den
Haag.
E. J. van Wisselingh Co., Rokin
78 Amsterdam, exposeert van 27
maart t/m 27 april schilderijen
en aquarellen van Jacques Salo-
De Curacaose kunstenaar José
Maria Caprlcorne exposeert van
31 maart t/m 2 mei recente
schilderijen in Galerie De Stulp.
De Constant Rebequestraat 12
Den Haag.
In het Tropenmuseum te Amster
dam zal van 30 maart tot 30
april een tentoonstelling te be
zichtigen zijn van S. Sudjojono.
De heer Sudjojono, die momen
teel ln Nederland verblijft, geldt
als de „vader van de moderne
schilderkunst h Indonesië).
Galeire Van Hulscn, Keizersgracht
495 Amsterdam, exposeert van
24 maart tot 14 april werk van
Gilbert de Bontridder.
Kees Sabec exposeert tot woens
dag 18 april reliëfs In het Aca
demiegebouw. Rapenburg 73
Leiden.
In het Stedelijk Museum te Am
sterdam tot en met 6 mei
enkele werken van de Engelse
kunstenaar Hamlsh Fuhon
geëxposeerd.
Werk van de vorig jaar overleden
kunstenaar M. C. Escher is in de
komende maanden te zien in
Cincinnati. Detroit en Parijs.
De Amerikaanse tentoonstelling
is gedeeltelijk, die in Parijs ge
heel samengesteld uit de collec
tie van het Haags Gemeentemu
seum.
Suske
en
Wiske
De
malle
mergpijp
lijmritifi. iulltititoij WkomdituijvrMemd}^ Mar eirstmtvuili voet/i^
wdtrottMkehit! f [\N-
IliélS
