Tweede renbaan in Nederland noodzakelijk
Cees van der
Harst is
„Baas Joop"
erg veel dank
schuldig
Chef Renwezen Vim Kohier na sterke opleving van „zijn" sport:
Tijd van deftige,
in rok gestoken
heren is voorbij
Rensport gaat
voor iedereen
moeite lonen
WAAR LAAT JE ZE
Noteer bij de radio
ZATERDAG 17 MAART 1973
PAGINA
Vandaag opent Duindigt zijn poorten weer. De ren
sport, die de laatste jaren al zo'n vlucht heeft geno
men, kan nu nog meer zijn vleugels uitslaan. De ver
wachting is dat het ook zal gebeuren. Vandaar dat op
deze pagina dieper ingegaan wordt op de achtergron
den van deze sport, terwijl tevens een van de jongste
trainers van Duindigt Cees van der Harst aan het
woord komt.
DEN HAAG Het geheim van de Nederlandse Rensport, de laatste
tijd sterk in opbloei, is er een met een vrij algemeen karakter. De
betrekkelijke welvaart brengt het houden van een renpaard binnen
het bereik van steeds meer mensen. En aangezien de Stichting Neder
landse Draf- en Rensport attent aansloot bij deze ontwikkeling door
het gemiddelde prijzengeld steeds in de buurt van de bruto-onkosten
te houden, brak de laatste seizoenen meer en meer het begrip door:
Meedoen aan deze sport hoeft echt niet zo ontzettend veel te kosten.
Dat besef komt momenteel in de breedte van de rensport tot uitdruk
king. Er zijn onder andere veertig procent meer paarden in training
dan het vorig jaar om deze tijd. En ga zo maar door. Een paar jaar
geleden was het haast nog ondenkbaar dat een trainer renpaarden
moest afwijzen. Maar dat gebeurt nu, omdat Duindigt met een ont
stellende boxennood kampt. Voorlopig lijkt die moeilijkheid nog niet
opgelost ook. Want er bestaat wel een contact met de gemeente Zoe-
termeer om in de daar aanwezige groenstrook een trainingscentrum
voor de draf- en rensport in te richten, maar het is de vraag of daar
nou zoveel animo voor bestaat. Voor een tweede koersbaan in Zuid-
Holland zou die zeer zeker wel bestaan. Perschef Cees Berg: „Toch
moet er wat op onze boxennood gevonden worden, dat staat vast. Als
je nou nagaat dat van 213 paarden in training tweeënnegentig procent
op Duindigt domicilie houdt en er ongeveer 75 wedstrijddagen op
Duindigt per seizoen zijn dan kan een kind wel begrijpen dat er geen
baan ter wereld is, die zo'n overbelast programma kan blijven ver
werken."
De alternatieven zijn schaars. Goed, het recreatieschap Westelijke
Mijnstreek heeft een deputatie van het NDR-bestuur met de adviesra
den van draf- en renwezen uitgenodigd voor een orlëntatiebezoek aan
Terborgh bij Beek (Zuid-Limburg) maar ook dit „project" met al zijn
haken en ogen kan op korte termijn beslist geen uitkomst bieden,
want, realiseert de NDR zich terecht terdege, de tijd dat de mensen
langs het lijntje gaan staan en verder alle comfort gemakshalve wel
vergeten, is voorbij. Als er een tweede renbaan moet komen, moet
het er een naar de eisen des tijds zijn.
Het neerzetten van zo'n accommodatie taxeren de deskundigen al
gauw op diverse miljoenen guldens. Vlak na de aankoop van het land
goed Duindigt een veel te kostbare zaak voor het NDR. Pim Kohier
jr., chef renwezen NDR, al acht jaar lang, verwacht de realisatie van
een nieuwe renbaan dan ook niet binnen vier vijf jaar. Het zuiden
als plaats van bestemming voor zo'n project lijkt hem nog zo gek
In feite is daarmee veel van de opleving van de rensport verklaa:
Maar niet alles. De belangrijkste stimulans ging in begin zestig v
het NDR zelf uit. Er waren toen 110 rennen met heel weinig paard
Om de zaak nieuw leven in te blazen werd er gesteld: laten we
eerst de velden van de rennen groter maken. Dat was de vinger
de zere plek leggen. Het „spel" bij de toto werd interessanter en
animo van het publiek steeg onmiddellijk.
Per ren starten er nu gemiddeld acht jockeys of amateurs. Pim Ki
Ier over dit aspect: „In het algemeen vinden de trainers grotere v
den nu belangrijker. Dat blijkt ook wel uit het feit, dat er, wat ik
eerder zei, momenteel veertig procent meer renpaarden in traini
zijn dan in 1972 om deze tijd." De grote belangstelling is ook bij
leerling-jockeys te merken. „Ik heb een keer een ren moeten afschi
ven omdat we er maar drie hadden. Nu hebben we er zeker twaal!
De NDR heeft er de laatste jaren veel aan gedaan om het zover
krijgen. Aan de opleiding van trainers en jockeys werd zoveel mo
lijk geschaafd. Daarnaast werden voor de „uitvoerders" van de ei
naren talrijke sociale waarborgen bedongen. Dat maakte de ste
ming allemaal wat beter, de trainers, jockeys en amateurs komen
tenminste ook aan een behoorlijke boterham.
Köhler: „Het is nu echt zo: de rensport gaat voor iedereen de moe
lonen. Het is een volwaardige sport aan het worden. En nu moet
eerlijk zijn de drafsport heeft daaraan meegeholpen. Zij heeft c
door de moeilijke jaren van ons bestaan heen geholpen."
Omdat Duindigt met die boxennood zit zie je een opvallend verschi
sel ontstaan. De trainers trekken weg. Frank Byrn, in dienst van
grootste eigenaar Nuy, zit tegenwoordig in Wezepe, bij Deventer,
zijn er meer. Er zitten trainers o.a. in Noordwijk, Woensdrecht, Se
i-urn en Amersfoort. De afdeling renwezen van het NDR kwalifice
deze ontwikkeling als uitermate gunstig, vooral in het kader vanj
voorbereiding op de tweede renbaan in ons land.
Hoewel de ontwikkeling van het rennen tegenspreekt dat er aanlj
ding bestaat tot kritiek blijft er natuurlijk altijd een stroming binrj
deze sport, die het prijzenbedrag te laag vindt. Pim Köhler ontzenw
deze kritiek met cijfers uit 1962 en 1972. In 1962 was er een prijzen)
drag van 251.000 gulden voor 115 rennen. In 1972 was dit totaal ops
lopen tot 778.000 gulden voor 165 rennen. „U ziet het: Er wordt el
niet. „Er is daar in de eerste plaats ontzettend veel liefhebberij
Daarnaast is het een groot voordeel, dat de baan dicht bij Duitsland
en Frankrijk ligt, waar de rensport nog veel populairder is dan hier,
zodat ook vanuit die hoek belangstelling is te verwachten. Het nadeel
is echter dat de baan ver van de randstad ligt en je je moet afvragen
in hoeverre het publiek uit het Westen de weg naar het Zuiden
Vindt."
Pim Köhler, 34 jaar oud, en hèt probleem. Zijn optimisme mindert er
niet door. Eindelijk, eindelijk ziet het er naar uit, dat de rensport ook
in Nederland vaste grond onder de voeten heeft gekregen. Na al die
jaren van keihard werken („soms was het om moedeloos van te wor
den. Je zag steeds maar geen vooruitgang") een prachtig uitgangs
punt om op verder te borduren. De afdeling renwezen van het NDR
mag er trots op zijn, er is iets bereikt.
Want wie de rensport vanaf na de oorlog doorlicht stuit op een kolos
sale metamorfose. Aanvar':elijk was rennen een exclusiviteit van de
adel. Deftige, in rok gestoken heren maakten er naar Engels voor
beeld elke keer weer een party van, meest in een afzonderlijke lokali
teit met veelal het bordje: toegang alleen voor leden op de deurknop.
De snobistische „paria's" van de koersbaan hadden er echter wel
veel voor over. De omstandigheden en voorzieningen waren bij lange
na niet zoals nu en het kwam er dan ook vrijwel altijd op neer dat de
eigenaar van een paard aan het eind van het seizoen een fikse eindaf
rekening moest betalen. Maar wat gaf het. Hij had plezier met men
sen om zich heen, die hem aanstonden. „De adel is in de loop der
jaren in de rensport steeds minder geworden, nieuwere gezichten ko
men er voor in de plaats." Hoe dat naast het uitsterven van de adel
komt doet Pim Köhler met een simpel statistiekje uit de doeken. Ne
derland telt momenteel 180 renpaarden, die het vorig jaar een winst
som van 778.000 gulden binnenhaalden. Wat neerkomt op een gemid
delde van 4.000 gulden. Aangezien de pensionprijs van elk paard 4%
gulden per maand bedraagt, kan iedereen op zijn vingers natellen, dat
de rensport echt niet veel hoeft te kosten.
gedaan wat mogelijk is en dat is nogal wat, aaent ik zo.
wij kunnen nu eenmaal een gulden niet twee keer uitgeven."
HANS DE BRUI
Een commissie van het renwezen bestudeert momenteel of na
de afschaffing van het hordenrennen voor halfbloeds dezelfde
handicapsrace voor volbloeds op het programma kan worden
opgenomen. Het NDR stopte daarmee in 1955 bij een gebrek.,
aan belangstelling. Vele renliefhebbers hebben een aanvraag in
gediend om deze hordenren te laten terugkomen. De moeilijk-,
heid in deze is echter ook weer waar laat je de paarden.
Van onze paardesportmedewerker.
WASSENAAR Als er één volbloedtrainer
een eigenaar dankbaar moet zijn dan is dat
Cees van der Harst wel. Hij heeft aan
„baas Joop" heel veel te danken, hetgeen
de Scheveninger ook niet onder stoelen en
banken steekt. Het verhaal van Cees van
der Harst (31 jaar) is een story over paar
den. Niet alleen over de vurige volbloeds
maar ook over de tuigpaarden.
Hij startte als leerlingjockey in het seizoen 1952/'53
bij Aad Knijnenburg die later naar Australië ver
huisde. En in 1962 stapte hij uit het „vak", omdat
hij met zijn 65 kilo te zwaar voor het werk was ge
worden. Niettemin kwam hij toen weer terecht tus
sen de paarden van de bekende Haagse vleestrans
porteur Joop van der Touw. Daar hield hij zich
met de tuigpaarden bezig voor de concoursen. Niet
voor lang, want diezelfde Van der Harst komt door
„baas" Joop van der Touw weer op Duindigt te
rug. Van der Touw verdween namelijk plotseling
uit de tuigpaardenwereld, omdat een dagblad min
der prettig over hem had geschreven. Voor de big-
boss was er toen volgens Cees van der Harst duide
lijk de lol af.: „De heer van der Touw is een eer
lijke man, is altijd recht door zee, maar tegen val
se en ongegronde kritiek kan hij niet. Zoiets kan ik
wel begrijpen".
Lady Lindella was het eerste paardje, dat Cees
van der Harst bij zijn terugkeer op de Wassenaar-
se baan onderhanden kreeg. De prachtige merrie
die veel in de prijzen kwam en een zeer dankbaar
paard was voor amatrice Meity Dekkers kwam in
training bij Joop Dekkers. Cees van der Harst
werd op Duindigt in opdracht van zijn baas Joop
van der Touw een bewaker en vriend van Lady
Lindella en reed de merrie in de training. In 1970
kocht Van der Touw de uitstekende Poly Trek aan
en had Cees er in feite een tweede paard bij.
Verleden jaar augustus was het zover. Van der
Touw wilde dat Cees van der Harst een zelfstandi
ge zaak ging opbouwen. Hij maakte hem privé-trai-
ner over zijn drie paarden: Poly Trek, Master
Tanner en Torpille Star.
Dit jaar is Cees van der Harst met de volle mede
werking van zijn baas, vriend en broodheer Joop
van der Touw nog een duidelijke stap verder ge
gaan. Hij is op Duindigt publiek-trainer geworden
en heeft reeds nu tien paarden in training. Is het
gek dat Cees van der Harst, vader van twee doch
ters de toekomst blij inziet: „Het is heerlijk van
een eigenaar als Joop van der Touw zoveel mede
werking te mogen ontvangen. Ik had anders nooit
zover kunnen komen en met zijn steun hoop ik er 'n
goed seizoen van te kunnen maken". Voordat we
met Cees van der Harst de paarden van zijn Stal
onder de loep nemen even terug naar het vorig sei
zoen. Het heeft de „eerste klasser" van Joop van
der Touw, de sterke Poly Trek echt niet mee geze
ten en pas bij het scheiden van de markt behaalde
Poly de lang verwachte overwinning.
Cees van der Harst: „De hengst heeft een ongeluk
kig seizoen achter de rug. We zijn een paar keer
gewoon geklopt door het slechte rijden van onze
jockeys. Baas Joop haalde ze uit Engeland, maar
ondanks hun faam verknalden ze het gewoon voor
ons. Joop van der Touw wil graag winnen en ik ge
loof dat op het laatst heel Duindigt hem de over
winning met Poly Trek gunde. Ik hoop voor hem
dat het met het troeteldier van de stal dit seizoen
beter zal gaan. De hengst is in uitstekende conditie
en is nog sterker geworden. Baas Joop heeft mij
verteld dat hij in geen geval meer jockey's uit het
buitenland zou gaan halen. We hebben als eerste
jockey op stal John Dodd en als tweede Allen Jo-
Cees van der Harst weet genoeg van het vak af.
Hij heeft als jockey zo'n dertig overwinningen be
haald en heeft veel geleerd van de tijd dat hij
meeloopt op de Wassenaarse baan. Hij is beslist
niet één van de mensen in het vak die steen cn
been klagen over hun verdiensten en kritiek en nog
eens kritiek hebben op de Stichting Nederlandse
Draf- en Rensport.
Hij verdient goed zijn brood en de verstandhouding
tussen hem en de NDR is zonder meer prima. Hij
is eerlijk' als hij vertelt: „Ergens heb ik nooit in
dit vak willen doorgaan, maar de baas wou het.
Maar spijt heb ik er nooit van gehad. Langs de
stallen van Cees van der Harst lopend komen de
paarden natuurlijk ter sprake. Twee nieuwelingen
van eigenaar mevrouw Hoos zijn Bagheera en Co-
marla. De laatste staat zeer gunstig in de handicap
en kan daardoor best een „broodverdiener" werden
De eerste zal over de lange rfs'?-id over de be:m
moeten gaan. Dan komen de p°.arden van Joop
van der Touw. Genoeg bekend is Poly Trek, en
minder bekend zijn Master Tanner en Flix.
De broer van Joop, Bep van der Touw, die al
enkele jaren tussen de dravers zit, had vorig jaar
in België twee renpaarden lopen. Hij heeft ech
ter ook het volste vertrouwen in Cees van der
Harst en gaf zijn paarden Rock Aldis won vorig
jaar driemaal in België en Wonderboy dan ook
in training bij hem. De laatste won ook driemaal
in België, maar heeft volgens zijn trainer
een zeer zwaar seizoen achter de rug en zal de
eerste tijd dus niet in de baan komen. De bekende
amateur van de dravers Henk Schaart uit Katwijk
kocht een renpaardje Ronald en vond ook in Cees
van der Harst de trainer/Tenslotte: Right Light.
Daar zit volgens hem een heel verhaal aan vast.
Op een dag wordt ik opgebeld door een heer uit
Etten. Die de adressen op zak had van twee trai
ners Riem en Van der Harst. Hij was handelaar in
fox-honden en kocht deze in Engeland. Bij het han
delen kocht hij ook een partij renpaarden. Eén van
die paarden is Right Lib. „Leuk van de nestor
van de rensport Bertus Riem dat hij toen tegen de
heer Hetterscheidt uit Etten zei. geef het paard
maar in training bij Van der Harst."
Voor Cees van der Harst, de ijverige publiektral-
ner van Duindigt is het te hopen dat het eerste sei
zoen heel goed zal verlopen. Eén ding is voor hem
en zijn collega's op Duindigt noodzakelijk. Er moe
ten snel meer paardeboxen bij komen. Want Cees
heeft straks boxennood. Duindigt barst haast uit
zijn voeg'.n. Zal er dan toch een tweede renbaan bij
ir.oeie'i .omeut
TOTO 35
Eredivisie:
AZ'67 Haarlem
MVV FC Amsterdam
Sparta Go Ahead Eagles
Excelsior PSV
FC Den Haag NEC
FC Den Bosch Feyenoord
Ajex NAC (17/3)
Telstar FC Utrecht
Eerste divisie:
Veendam Willem II
Heerenveen De Volewijckers
Vitesse Fortuna Vlaardingen
FC Dordrecht Heracles
HVC Roda JC
Eindhoven De Graafschap
Helmond Sport Wageningen
SVV SC Cambuur
Fortuna SC Volendam
FC VVV PEC Zwolle
TOTO 36
EUROPA CUP 1
Bayern München Ajax
Ujpest Dosza Juventus
Derby County Spartak Trnava
Real Madrid Dynamo Kiev
EUROPA CUP II
Rapid Boekarest Leeds United
Hajduk Split Hibernian
Sparta Praag Schalke'04
AC Milan Spartak Moskou
UEFA Cup
Borussia Mönchengladbach FC Kaiserlautern
FC Twente OFK Belgrado
Vittoria Setubal Tottenham Hotspur
Dynamo Dresden Liverpool
Sparta Go Ahead Eagles
De wedstrijden komen voor op totoformulier 36.
„Ik had anders nooit
geworden wat ik nu ben
MM»*»
Cees van der Harst is een van de vele mensen, die dit seizoen in het z adel klimt om zich in de rensport met anderen te meten. De wedstrij
den beloven spannender dan ooit te worden.
