Alphen en Zoetermeer
kapers op Leidse kust
•Grossier Philip wil
in Leiden slachten
Q- Centrumfunctie in gevaar:
m
VERZORGDE ENSCENERING
BIJ „WAT NU, WAT NU"
Gaaf talent in
koffieconcert
Wat u
OOK
moet
weten
lif
80 jaar „Augustinus"
Jubileumcongres
Zin oi onzin r
Toekomst
slachthuis
onduidelijk
Leiden - Met een drukke re
ceptie werd gistermiddag het
zevende filiaal in ons land
geopend van „Multi Copy".
Deze filialen zijn onderdeel
van de Koninklijke Bijenkorf
Beheer, en houden zich bezig
met snel gereed maken van
copieerwerk in offset-druk.
Ter gelegenheid van de ope
ning was er een korte toe
spraak van de heer W. Fren-
kel uit Den Haag, Europa
manager, die de supervisie
heeft over de filialen in ons
land en in het buitenland. Er
zijn soortgelijke filialen te
Londen, Parijs en Antwer
pen. De leiding ir. Leiden is
in handen van de manager
J.G. v. Klaveren.
LEIDEN Van 12 tot 17
maart zal in Leiden huis-
aan-huis worden gecollec-
teert voor het Rheuma-fonds.
Leidenaren kunnen een dezer
dagen een schrijven in de
brievenbus verwachten waar
in het dool van deze landelij
ke actie uiteen wordt gezet.
LEIDEN Het is deze
maand vijfentwintig Jaar ge
leden dat ds. Van Achter
berg naar Leiden kwam. Al
snel na zijn benoeming kreeg
hij de opdracht voor het bou
wen van een gereformeerde
kerk in het Morskwartier
waar een nieuwe wijk ver
rees. Van die Maranathakerk
is hij nu nog steeds predi
kant. Het 25-jarig jubileum
wil hij In stilte vieren.
LEIDEN Donderdag 15
maart treedt in het Lak-thea-
ter de Engelse humorist
Jonn Dowle op. Hij
brengt een programma
waarin hij traditioneel my
thologische fenomenen ver
mengt met twintigste-eeuwse
verschijnselen. John Dowie
noemt zich „humorist, ko
miek en vriend van alle ka
melen.
PAGINA 3 MAANDAG 12 MAART 1973
LEIDSE COURANT
7' f 055
5?
LEIDEN De Leidse Vereniging
j van Studerenden. „Augustinus"
J viert in de laatste week van
maart haar zestiende lustrum.
Onder de activiteiten, die de
j herdenking een feestelijk karak-
I ter moeten geven, is ook een
groots-opgezet lustrumcongres
op het thema: Studentenvereni-
gingen: zin of onzin?"
Het congres wordt gehouden in
het Academiegebouw aan het
Rapenburg. In referaten en dis
cussies zullen vele problemen
aan de orde komen, die te ma
ken hebben met de huidige en
toekomstige situatie van studen
tenverenigingen en andere voor
zieningen die gericht zijn op de
sosiale opvang van de student.
Het uitgangspunt van het con
gres is de eenzaamheid onder
studenten, die naar veler gevoel
de laatste jaren nogal is toege
nomen maar waarover tot nu
toe nog maar weinig gerichts
gezegd is.
Bovendien acht de lustrumcom
missie het belangrijk, dat de
verenigingen zich nu ook eens
landelijk bezinnen op hun taak
en functie want ook daarover is
nog te weinig systematisch na
gedacht. Wil men de uitdagin
gen van de komende decennia
met allerlei problemen als stu
dieduurverkorting, werkloosheid
onder academici en veranderin
gen in structuren en mentaliteit
de baas kunnen, dan is naar het
gevoelen van de organisatoren
een goede opzet van de ..op
vangmogelijkheden" van stu
denten noodzakelijk. Inleiders
uit vijf sectoren zullen hun visie
geven op de genoemde proble
matiek.
aWKgL1 i
n wel een slachthuis of toch maar niet Crossier Philip wacht op antwoord.
ij»' 9
mie
LEIDEN Bij het samenstellen
van een collage kunnen er na
tuurlijk diverse werkwijzen ge
volgd worden, die alle hun voor
en tegen hebben. Betreft het
een collage over een schrijver
als Edgar Allan Poe, dan liggen
twee methoden meteen voorhan
den. De eerste methode gaat uit
van het gehele oeuvre en tracht
alle facetten, zowel de meer in
het oog lopende als die welke
onder de oppervlakte verborgen
zijn, op een voor het toneel aan
vaardbare manier te dramatise
ren. Bij de tweede gaat men uit
van één bepaalde karaktertrek
in het werk van de auteur en
bevond zich absoluut nog vóór
de streep en niet eroverheen.
Dat „Imperium" dit ook heeft
aangevoeld bleek overduidelijk
uit enkele kostelijke en „caba-
ret"-achtige fragmenten, waarin
door het relativeren van de gru
welijkheden deze grens duidelijk
werd aangegeven.
Een tweede bezwaar is, dat de
executanten onvoldoende reke
ning hebben gehouden met die
genen onder het publiek, die
minder goed bekend zijn met
het werk van Poe. Het lijk in de
Rue Morgue bleef nu eigenlijk
volkomen doelloos in de schoor
steen hangen en de betekenis
van „De rode dood", misschien
wel een van de beste parabels
uit de gehele wereldlitteratuur,
was zelfs voor de ingewijden
nauwelijks te achterhalen.
Een laatste bezwaar en het
minst belangrijke is, dat de
regie in de bewegingen de na
druk iets te veel op het karika
turale legde. Dit geldt met
name „Muiterij", „Het verra
derlijke hart" en „Valdamar".
Een grotere stilering met meer
aandacht voor de tekst zou deze
fragmenten aanzienlijk meer
dramatische kracht geven.
Voor het overige bood de voorstel
ling echter wat we onderhand
wel van „Imperium" verwach
ten kunnen: een uiterst verzorg
de enscenering en aankleding
en een technische verzorging
die het professionele benadert
(alleen graag iets minder hoge
tonen in de muzikale omlij
sting). Volgrende voorstellingen
vinden plaats op iedere vrijdag
en zaterdagavond (behalve 20
en 21 april en 4 mei) in het ei
gen theatertje in de Vestestraat.
Paul Korenhof
Hoogstandjes op balletfestijn
worden uit zijn werk juist die
elementen gelicht, die hierop
betrekking hebben.
Het lijkt mij. dat „Imperium"
voor de voorstelling, die afgelo
pen zaterdag voor het eerst aan
het publiek gepresenteerd werd.
deze laatste methode (onbe
wust?) heeft gevolgd. Uit zeven
verhalen van Poe werden een
achttal scènes gedistilleerd, die
alle op een bepaalde manier be
trekking hadden op het bizarre
in het werk van deze schrijver
en ook de presentatie door vijf
leden van „imperium" onder
regie van Rein Edzard was er
geheel op gericht dit bizarre
naar voren te halen en waar
mogelijk te versterken.
Ondanks de waardering, die voor
het uiteindelijke resultaat moet
worden opgebracht, kan de col
lage als geheel toch onmogelijk
geslaagd worden genoemd en
hiervoor zijn verschillende rede
nen aan te wijzen. De eerste is
natuurlijk, dat het werk van
Poe door deze nadruk op hét bi
zarre niet volledig tot zijn recht
komt. verre van dat zelfs. Zijn
analytische beschrijvingswijze,
die in de fragmenten uit „Moor
den in de Rue Morgue" en „Het
verraderlijke hart" terecht naar
voren werd gehaald, plaatst
hem toch wel op een geheel an
der plan dan de hoofdpersoon
uit dit laatste verhaal. Het is al
gemeen bekend dat een over
daad aan intelligentie grenst
aan krankzinnigheid, maar Poe
Leiden Het Leidse balletwe
reldje, onopvallend maar vitaal,
heeft dit weekeinde geschiedenis
gemaakt. Eerlijk gezegd: dank
zij Marjolein Briër. ,.AIs ik niet
iets doe, doet niemand het
hier," meende zij en haalde
twee jonge dansgroepen vrijdag
en zaterdagavond naar het
Leidse LAM-theater.
Zondagavond besloot haar eigen
dansgroep het 3-daagse ballet
festijn. dat enkele honderden
bezoekers weer eens met de neus
op deze expressieve en harma-
nieuze kunst heeft gedrukt.
We constateerden twee hoogte
punten tijdens het lange ballet-
weekeinde: het optreden vrij
dagavond van de Amerikaanse
groep Fred Benjamin Dance In
corporation, dat een slaand
succes voor deze artiesten ople
verde, en gisteravond het gezel
schap van Marjolein Briër zelf.
waren er. De groep Briër was
hier op haar best. „Valerie"
(muziek Elton John) werd een
diep doorleefde pas de deux met
Pieternella Spruytenburg en de
17-jarige talentvolle danser Al-
bert van Nierop, leerling 'van
Bonaventura, Love it up (even
als Valerie in een choreorafie
van Marjolein Briër) had met
zijn originele aankleding een
open doekje mogen oogsten.
Briër haalde hierin volop grap
pen uit die in de kostuums ex
tra aanschouwelijk werden ge
maakt. Een dolle boel, dat Live
it up, maar er werd gedanst dat
het een aard had en de toe
schouwers vermaakten zich kos
telijk. Toppers uit het ijzeren
repertoire van Marjolein, op
muziek van Edwin Hawkins
nog steeds indrukwekkend, be
sloten het geslaagde balletfeest.
Er stroomt fris jong bloed door
de aderen van deze Leidse
groep. Het zat gepakt tussen
twee pauzes in, een program-
mamiddenmoot die als een ver
rassing bij het uitverkochte huis
overkwam. Baby Brown (op
dracht CRM) zagen we al eer
der, maar deze keer deed deze
bewogen lyriek zich nog com
pleter voor. Twee premières Marjolein Brier.
LEIDEN Het tweede deel van het verslag van het bin-
nenstadsonderzoek verricht doer de afdeling economi
sche zaken, sociografie en statistiek van de gemeente Lei
den geeft een overzicht van mogelijkheden en ver
wachtingen omtrent de ontwikkeling van de Leidse bin
nenstad, tot ongeveer 1985. Leiden zal in die tijd ongeveer
120.000 inwoners tellen en de beroepsbevolking ongeveer
33.000 zielen thans is dan toegenomen tot ongeveer
42-000 koppen.
Omdat de werkgelegenheid gemügelijk sterker zal toene
men dan de bevolking groeit, zal het huidige overschot
van 3 A 4.000 arbeidsplaatsen dan gewijzigd zijn in een
tekort van ongeveer 6.000 arbeidsplaatsen. Er tekent zich
in de verwachtingen een radikale wijziging af in de secto
ren van de Leidse arbeidsmarkt.
lapporteurs maken echter het
voorbehoud dat zij op basis van
een doorberekenen van gege-
r. vens uit het verleden en correc
ties aan de hand van actuele
toekomstplannen de mogelijkhe
den signaleren, ongeacht het
feit of deze al dan niet als wen
selijk kunnen worden be
schouwd. Ze zullwn de uitkom-
in hun peilingen in een
derde rapport toetsen aan de
wenselijk te achten ontwikke
ling. Pas dan wordt het gehele
rapport aan de gemeenteraad
voorgelegd
e bereikbaarheid van Leiden is
bepalend voor de streekfunctie
de stad. Daarom moeten
alle soorten van vervoer zo
groot mogelijke en gelijke kan
sen krijgen om tot de stad en
haar centrum dior te dringen.
iMaar bij gebrek aan (parkeer
ruimte voorzien rapoporteurs de
we' neiging, de nadruk te leggen op
die vervoermiddelen, die het
Sleutelwoord
Bereik
baarheid
soiistfcrootste aantal personen per
22.20 eenheid kunnen aan- en afvoe-
oo 7[iren. Dat is het openbaar
1.35 voer. Maar opperen ze
kerkïzou ^unnen ziin- ^at bijdrage
van deze soorten van vervoer
lan het funtioneren van het
.centrum minder is dan die wel
lieve het minder-rmdabele (parti
culiere) vervoer levert. Het toe-
aten van auto's tot de binnen-
Nieu itad zal, door de beperkte ruim-
"?®jchl e, waarschijnlijk aan steeds
,e.e2 terker beperkingen onderhevig
ioumiijn. Zelfs een aantal mog-elijk-
leden. aangevoe d in de wegen-
ilannen-1961 zu'.Ien niet haal-
>aar blijken.
p het gebied v>n de verkeers-
voorzieningen behoren in deze
Situatie tot de mogelijkheden:
Ie uitbouw van de city-tangen
en van de hierop aansluiten-
parkeerlussen en de daarop
ifgesternde parkeergarages; de
litbouw van elementen voor een
itimale afwerking van bedie
nend verkeer, van vrije bus-
(en tram-)banen met goede hal
teplaatsen, van ioutes voor het
langzaam verke.-r en van voet
gangersgebieden. Voorts van
het invoeren van sneldiensten in
de agglomeratie.
Waarom dit alles? ,,Op grond van
de huidige, onvoldoende te ach
ten verbindingsmogelijkheden
d.m.v. busdiensten, mag ver
wacht worden aldus de sa
menstellers van het rapport
dat de betekenis van beiden als
streekverzorgend centrum, met
name voor de oostelijke- en
noordoostelijke gedeelten van
het huidige verzorgingsgebied,
in de toekomst wordt geschaad.
De streek zal een meer en meer
stedelijk karakter krijgen. Zo
zat Alphen aan den Rijn in 1985
uitgegroeid zijn tot een stad van
75.000 80.000 inwoners. Het
daarmee samenhangende toene
men van het Alphense voorzie-
ningenpeil zal „klanten" van
Leiden wegzuigen. E-an zelfde
ontwikkeling :s te voorzien
m.b t. Zoetermeer, dat moet
groeien tot een s'ad van 100.000
inwoners.
Er is een nauwe ielatie tussen de
werkvoorziening en de streek
functie van de stad. Ten aan
zien van de werkgelegenheid
voorzien de rapporteurs een
sterke verschui/'mg in de secto
ren van de arbïidsmarkt. De
sector produktie en reparatie
(ine. groothand ;i) die In
1969/70 nog 15.001 arbeidsplaat
sen bood zal naar verwacht
wordt in 1985 tot rond 10.400
plaatsen gedaali zijn; evenzo
wordt voor de textielindustrie in
de grafische nijverheid een ster
ke teruggang verwacht.
Daarentegen kan een sterke stij
ging van de werkgelegenheid
verwacht worden in de diensten
sector: van 15.900 in 1969/70 tot
19.900 in 1985 en op grond
van het toenemjnd inwoner tal
van de gemeente —ook in de
sector van de detailhandel: van
5.300 in 1969i/270 tot bijna 6.000
in 1985.
In de binnenstad, waar toch het
merendeel van dj bedrijven in
de beide laatst genoemde secto
ren gevestigd ziji, za in de ge
noemde periode het aantal ar
beidsplaatsen van 17.500 tot
ruim 14.000 afnemen.
Wanneer de Universiteit haar
„Witte Singelp'.an" kan uitvoe
ren, zal de werkgelegenheid in
de buurt van Vreewijk bijna
verdrievoudigen.
den, wat neerkomt op de helft
van het aantal p'aatsen in de
dienstensector en meer dan een
vierde deel van de totale Leidse
werkgelegenheid.
De stijging in de dienstensector De groei van andere i
wordt ook al m hoofdzaak ver
oorzaakt door de groei van de
universiteit en de daarmee ver
bonden instituten van 5.100 tot
7 700 en van Het Academisch
Ziekenhuis van 2.900 tot 3.700
arbeidsplatsen. Deze instellin
gen zullen in 1985 naar raming
rond 10.000 arbe:dsplaatsen bie-
dienstverlening zal hoewel
over het algemeen toenemend
—hierbij achterblijven Dat be
tekent dat de arbeidsmarkt in
Leiden in nog sterker mate dan
thans het geval is, van universi
teit, academisch ziekenhuis en
de daarmee verbonden instellin- Zelfs op het gebied van de werkgelegenheid dreigt de universiteit i
gen afhankelijk zijn. Leiden buiten proporties te groeien.
r alle soorten van vervoer slibben de straten dicht. Links op het trottoir
LEIDEN - In de reeks koffieconcerten op de zondagmorgen,
waarvan wij voor dit seizoen nu het laatste concert hebben
gehoord, zijn er twee uitschieters geweest met een zodanig
niveau, dat wij ons blijven afvragen, hoe het mogelijk is dat
men in Nederland zo weinig aandacht heeft voor eigen groot
talent. Dit waren het Amatikwartet, en nu deze zondag het
drietal Lieuwe Visser (bas), begeleid door Anneke Uitten-
bosch (claveclnibel) en Rudolf Jansen (plano).
Voor een naam als Fischer Dieskau betaalt men kapitalen.
Maar een kunstenaar als Lieuwe Visser, die s-temteclhnisch en
artistiek op zijn minst gelijkwaardig is uan zijn Duitse collega
moet zidh op een koffieconcert presenteren om in eigen land
gehoor te krijgen. Gelukkig, dat de koffieconcerten er zijn.
Het drietal zou velen ontgaan zijn. Dat deze Nederlandse zan
ger in Toulouse tijdens het Concours International de Chant
een gouden medaille won, hier overigens nauwelijks be
kend.
In dit programma met liederen, althans teksten, van Hooft, een
madrigaal van Monteverdi, werken van Telemann, Satie en
Moussorgsky. waren vele stijlen vertegenwoordigd, die Lieu
we Visser indringend vertolkte. Van grote spanning vooral
waren de dramatische Liederen en dansen van de dood van
Mousso;#,sky Van Satie. die dank zij de jonge kunstenaarsge
neratie niet meer voortbestaat als ,,de voorloper van Debus
sy", maar die eindelijk redht gedaan wordt, Trois poèmes
d'amour en Tendrement, een heerlijk stukje ironie in de rose
café-chantant-stijl.
Met deze componist zijn we dan meteen beland bij Rudolf Jan
sen, een pianist van buitengewone begaafdheid, die niet al
leen in zijn solo Gnossiene no. 3 de aandacht op zich vestig
de.
Zijn creatief aandeel in zijn begeleidingen heeft een niveau, dat
hem plaatst bij de allergroten op dit gebied. Voor een zanger,
zeker voor Lieuwe Visser, is hij de ideale partner, die ook
van de tekst niets ontgaat en hieraan een pianistisch relief
geeft, dat hem aan de zanger gelijkwaardig maakt.
Ditzelfde geldt ook voor de claviciniste Anneke Uittenbosch.
Haar mogelijkheden als begeleidster zijn instrumentaal be
perkter. Maar zij is een ras-musicienne, getuige ook haar
solo Ballo del Granduco van Sweelinck.
Dit koffieconcert vond plaats in de grote Stadsgehoorzaal. Er
was vrij veel belangstelling. Maar het is voor ons een uitge
maakte zaak, dat dit drietal hier terug dient te komen. Muar
dan met een avond-vullend programma voor een uitverkochte
zaal. Dit is men aan hun verplicht.
B. Rijnders
sing over een contract samen
hangt met de discussie over de
overname van de Rotterdamse
veemarkt door Leiden, wordt
door de heer M. van Aken
raadslid voor de PvdA ont
kend. Hij meent dat de belang
stelling van de NV Philip is
doorkruist door het rapport over
organisatie en efficiency van
het slachthuis. „Bovendien," al
dus de heer Van Aken, „is het
nog maar de vraag of Philip
zijn slachtvee op de Leidse
markt betrekt. Er wordt tegen
woordig veel vlees gekocht uit
de stal of het weiland en het is
ook mogelijk, dat hij zijn eigen
afname-lijn heeft."
„Voor mij is het de vraag, of het
nog wel van deze tijd is dat
een openbaar slachthuis door
een gemeente moet worden on
derhouden. Er moet in het Leid
se slachthuis een slachtlijn ko
men. Dat is een kwestie van
economisch werken. Maar het
vergt wel grote investeringen.
De gemeente kan de NV Philip
niet verplichten om in de risi
co's van het slachthuis te delen.
En dan is een contract voor de
duur van vijf jaar wel wat kort
maar een periode van tien jaar
is niet te overzien.
Philip wil uitzicht hebben op ze
kerheid. Maar het is de vraag
of het Leidse slachthuis kosten
dekkend kan draaien en of de
overheid moet delen in de eco
nomische en financiële risico's
van het bedrijf. Want ten slotte
is het slachterijbedrijf erg con
junctuurgevoelig en onderwor
pen aan een streng regiem van
keuringen en im- en er^rtei-
sen. De raad zal binnenkort
moeten oordelen over het heb
ben van een Openbaar Slacht
huis, waarin over enige tijd for
se vernieuwingen moeten wor
den aangebracht. Ik geloof niet,
dat het b en w zijn, die de boot
voor Philip afhouden."
DEN De NV A L Philip,
Jdeesgrossiers Rotterdam, heb-
n grote belangstelling om zich
vestigen in het Openbaar
Klachthuis te Leiden. Het gros-
persbedrijf zou er de plaats in-
men van de slachterij Bos,
s naar Naaldwijk is gegaan,
ilip wilde met de gemeente
Leiden een contract aangaan
r de duur van vijf jaar. ge-
ïerd op een omzet van 6.000
i vlees voor export en 1.000
n voor inlands gebruik. Gezien
- keurlonen zijn dat interes
se cijfers. De direkteuren
hilip begrijpen daarom niet
at „B en W kennelijk de boot
Afhouden".
zijn al minstens een half
jaar in gesprek met het slacht
huis in Leiden. We zouden er zó
a kunnen gaan werken; later
u er natuurlijk wel in geïn.es-
aerd moeten worden. We zou-
n er met 20 tot 25 man eigen
rsoneel werken. De zaak ligt
K|j het college van b en w. Maar
geloof, dat die er niet voor
aelen en dat we pas zullen ho-
"t wat zij willen als ze op onze
invraag ingaan of ons afwij-
:spr4 veronderstelling, dat de beslis-
