Waarom Prediker geen pakhuis mag worden Inglis heeft wel stick, maar geen zelfbeheersing Grote behoefte aan buurthuis Werkgroep waarschuwt: Dwing buitenlanders niet in een ghetto Harm Kuipers prolongeerde studententitel stad en sportnieuws Lydia verdedigt de binnenstad Spreiding tegen uitbuiting '3 AGINA 3 DONDERDAG 22 FEBRUARI 1973 LEIDSE COURANT LEIDEN ,,We missen een dienstencentrum en ook hebben we geen buurthuis of een crèche. De situatie in de buurt vereist dat het gemeentebestuur verhin dert, dat "Prediker" een pakhuis wordt". Dat is de reactie van Lydia Bossen werkzaam in het club huiswerk in Marendorp-Oost op het bericht in de „Leidse Courant" van donderdag j.l. over het ver kopen van het gebouw „Prediker" in de Jan Vossen- steeg. Zij heeft zich vanuit haar werk diepgaand bezig ge houden met het milieu in de wijk tussen Oude Vest, Haarlemmerstraat, Mare en Haven. Haar conclusie is: „Er mag geen pakhuis meer bijkomen: we moe ten voortdurend proberen het teveel aan pakhuizen en opslagruimten in oude huizen weer bestemmin gen te geven, die ten bate van de bewoners en van de buurt zijn". Nog r. r pakhuizen De heer Thorn en Lydia, zich buigend over de plannen. •r yd ia Bossen, dia spontaan haar rienswijze op de behoeften van Marendorp-Oost in kaart bracht voor de binnenstadtentoon stelling, die vorig jaar in Stadhuis gehouderf werd, heeft aan haar contacten met die tentoonstelling een overzicht in cijfers overgehouden, dat een schrikbarend-scherpe kijk geeft op wat er in de c-udste woonwijk van Leiden gaande is. Lydia Bossen herinnert aan de raadsvergadering in januari 1972 waarin de "verpakhuizing" in de binnenstad ter sprake kwam. Daarbij werd overwogen, dat er in de verkrottende bin nenstad ook woningen staan waar je gezien de heersende woningnood —rog gezinnen in kunt plaatsen: dat er panden zijn, die niet voor bewoning door gezinnen geschikt zijn maar waarin a'.leenstaanden ku- nen wonen danwel kunstenaars een atelier kunnen hebben, t vendien zijn er woningen, waar van de bouwkundige toestand zo slecht is dat ze voor bewoning ongeschikt zijn maar die als pakhuisruimte te benutten zijn, als dat voor de buurt geen hinder oplevert. Er moet gestreefd worden naar een maximale be zetting van de voorradige wo ningen. Deze overwegingen zijn ook van toepassing op het gebouw "Pre diker" in de Jan Vossensteeg. meent Lydia. De bovenwoning kan nog bewoord worden zij het niet door een gezin en de benedenruimte is uitermate ge schikt als atelierruimte of iets dergelijks. Liever dan er een lage huur voor te blijven innen verkoopt de ei genaar zijn huisjes in een terug lopende wijk. Omdat ze dik wijls in niet te beste staat van onderhoud verkeren, en er bo vendien een grote behoefte aan pakhuisruimte bestaat, werkt dat de „verpakhuizing" in de hand. Aan een pakhuis worden immers mindere kwaliteitseisen gesteld. Maar daarmee daalt het peil van de buurt in steeds sneller tem po: Zo gauw een huis niet meer be woond en go id onderhouden wordt, raakt 't in een staat van verwaarlozing en sleept daarin de naast-liggende woningen mee; Pakhuizen trekken zwaar (of in tensief) verkeer wat hinder en, mogelijk, gevaar oplevert in smalle straten, waar kinderen Afhankelijk van vat er in wordt opgeslagen vormen ze een bron van ongedierte en/of brandge vaar. Kortom: tot pakhuis gede gradeerde woningen zijn rotte plekken in een woonwijk, die verder rotten en de leefbaarheid aantasten, hetgeen op zijn beurt de verwaarlozing van de buurt n de hand werKt. De tabellen, die I ydia aanhaalt, vormen volgens haar een duide lijk bewijs, hoe zwaar nü al de mensen èn hun huizen in Ma rendorp-Oost (elk op hun ma nier) te lijden hebben van de verpakhuizing: op elke twee woonhuizen, vindt men er af gezien van de braakliggende terreintjes en bouwvallen één pakhuisje. Daarom zegt ze: „Het gebouw Prediker, gelegen aan een van de laatste levendige woon- en winkelstraten van de wijk, mag dan tiet geschikt zijn om er een gezin in te laten wo nen maar het gebouw is nog te degelijk en de huurt is nog net niet zo verwaarloosd als het ge bied tussen Volmolengracht en Houtmarkt, om er een opslag plaats in te vestigen. Laat staan en opslagplaats van brandbare stoffen als verf. etc. De recente brand tegenover "Prediker" is alleszins een waarschuwing ge weest!" Ze meent dat het gebouw, niette genstaande zijn gebreken, ruim schoots geschikt te maken is als buurthuis, dienstencentrum, voor zalenverhuur of voor kamer-be- woning ten behoeve van allerlei clubs en verenigingen, waaron der niet in de 'aatste plaats de buurtvereniging-Marendorp-Oost. oost. „B. en W. konden er niets aan doen, dat het pand verkocht werd", zegt ze „Maar nu kun nen ze iets voor de buurt doen, door het te kopen: het is per advertentie opnieuw te koop aangeboden. Htt stadsbestuur kan zelf bepalen, hoe het ge bouw gebruikt wordt. Een dien stencentrum ontbreekt hier. En de buurt mist een buurthuis en een crèche. Maar het moet ver hinderd worden dat "Prediker" tot pakhuis wordt. Mochten de huidige- of de toekom stige kopers het in hun hoofd halen, er een "Marokkanen-pak huis" van te maken, dan moeten B. en W. dat in ieder geval ver hinderen. We moeten met onze bui tenlandse werknemers niet het zelfde doen, wit de Amerikanen met hun negers en Portorlcanen gedaan hebben, door ze te con centreren in vervallen wij ken. Wij hebben geen zin In "Rotterdamse" toestanden. We moeten werken aan een betere oplossing voor de huisvesting van deze men tan. Als Maren dorp-Oost behandeld wordt als een hoek van de stad, waarvan het verval '.och niet meer te stuiten is, dan v erkt dat de ver paupering in de hand. Dat gaat ten koste van de bewoners maar ook van de Leidse samen leving in het algemeen". ,old - IDEN De Werkgroep Bui tenlandse Arbeiders Leiden voelt zich niet gelukkig met de plannen van de stichting Mi granten Centra om een pakhuis aan de Herengracht te bestem- men voor de vestiging van 150 ^buitenlandse werknemers. Ze seert haar scepsis op andere gronden dan waarop zich vorige *eek een aantal omwonende za kenlieden zich nogal fel tegen de plannen teweer stelde. slot van een lang schrijven, waarin de werkgroep de lans de uit onbegrip en telfzucht protesterende buurtbe woners, geeft ze als haar me- paald ideaal vinden. Ervaringen met soortgelijke projecten in Rotterdam en Amsterdam be vestigen dit. ,s nil,e: !t is onzes inziens, zowel voor de buitenlanders als voor de iderlanders belangrijk, dat ze zijn, contact met elkaar 'e hebben. Door 150 buitenlan ders bij elkaar te stoppen, be reikt men het tegenovergestel de. Uit onze contacten met bui lders in Leiden, weten wij 'dat ook zij deze plannen niet be- "V. Ui J lenlani dat no Onze mening is, dat het geld be ter besteed kan worden aan het opkopen en opknappen van pan den, verspreid door de stad. Hierdoor wordt de toenemende ghetto-vorming tegengegaan en is de buitenlandse werknemer minder overgeleverd aan de uit buitingspraktijken van particu liere pension-eigenaars. Door de particuliere pensionhouders te dwingen, hun schandalig hoge huren te verlagen, kan men het bezit van pensions minder aan trekkelijk maken en daardoor de bereidheid tot verkoop van die panden bevorderen. In tegenstelling tot de pessimisti sche uitspraken van de voorzit ter van de stichtig Migranten Centra dat iets dergelijks pas over tien tot twaalf jaar te ver wezenlijken is menen wij, dat het veel vlugger kan. Hiervoor zijn echter twee dingen vereist: De overheid en het bedrijfsle ven moeten hun verantwoorde lijkheid voor de problemen van de buitenlandse arbeider daad werkelijk accepteren en Er moet een mentaliteitsveran dering onder de buurtbewoners komen, zodat ze hun activiteiten wat minder negatief tegen de buiten'ar.ders richten en ze zich positiever opstellen tegenover mensen, die in dienst van onze welvaart een uitermate levendig bestaan lijden." voor het einde was het weer mis en mocht hij opnieuw „tus sen de coulissen". Dat bracht zijn totaal aan straf op dertien minuten. En dat op een periode van zestig minuten ijshockey, 'assen de bedrijven door liet Lee Inglis echter ook zien hoe het spel met de puck en de stick moet worden gespeeld. Hij scoorde twee keer en mede daardoor behaalde Raak een be nauwde remise van 44. Dit re sultaat is voor een groot deel te danken aan uitstekend werk van Dave Andrews die aanzienlijk vaker werd belaagd dan zijn collega aan de andere kant, Pe ter Rozenhart. De kleine doel man van Raak vormde voor Smoke Eaters een groot obsta kel op weg naar de overwin ning. Gevarieerd dan Raak en ook de combina ties sloten veel beter. Aan de kant van Rozenhart dreigde al leen gevaar als de eerste lijn van de thuisclub op het ijs stond. De vier doelpunten, waarvan de overige twee wer den gemaakt door Bill McDo- nough, kwamen dan ook van de stikes van de sterkste opstel ling. Raak speelt nog steeds zonder de geblesseerde Ken Brown, die een dijbeenblessure heeft, en Sproule die met zijn hand in het verband loopt. Doordat ook Jean Fauteux beneden zijn nor male vorm bleef kon Raak wei nig sprankelende dingen laten zien. Smoke Eaters nam in de zesde minuut de leiding door Levobere De Limburgers kregen een belo ning voor het betere spel met een treffer van Anton, waarna McDonough voor het eerst te- gcnscoorde. Overigens slaagde Smoke Eaters er niet in bij een DEN HAAG Lee Inglis is een voor Nederlandse begrippen begenadigd ijshockeyer. Hij heeft ech ter een zeer groot nadeel. Zijn stickbeheersing is niet omgekeerd evenredig aan zijn zelfbeheersing. Te vaak laat Inglis zich door zijn opvliegende karakter verleiden tot onnodige overtredingen, waardoor hij zo lanzamerhand wel elke strafbank van Neder- j land heeft gevoeld. Ook i gisteravond kon Inglis zich j niet voldoende onder con- I trole houden. De getalen teerde Canadees kreeg het al kort na het begin van het duel tegen Smoke Ea ters aan de stok met een van zijn tegenstanders en belandde op de geïsoleerde zitplaats. Het zou nist bij deze ene keer blijven. Vooral in de eerste en tweede spelperiode maakte Ing lis het bont. De heetgebakerde speler van Raak schijnt door elk incident in vuur te worden gezet en zich er dan met stick en vuisten mee te moeten be moeien. Maar niet alleen door dit soort „interventies" mag Inglis- vaak twee of meer minu ten afkoelen. Hij gaat soms over de schreef in situaties die een dergelijk handelen volstrekt overbodig maken. Daardoor bij voorbeeld ontving Inglis gister avond een straf van vijf minu ten. Terwijl John Burkart met een speler van Smoke Eaters in de clinch was kwam Inglis gea giteerd aanschaatsen om eens op zijn manier de zaken recht te zetten. De manier waarop be viel de scheidsrechters echter niet en Inglis mocht weer „uit blazen". Geschaad Lee Inglis schijnt niet te beseffen dat 't ploegbclang door zijn op treden wordt geschaad. Juist van hem moet het gevaar In de aanval veelal komen en zijn wegvallen wordt dan ook altijd als een verzwakking gevoeld. Interim-coach Dale Sproule had zijn collega in de tweede pauze j j kennelijk tot orde gemaand, j i want in de laatste periode hield Inglis zich bijzonder goed in toom. Helemaal goed ging het Harm Kuipers was geen partij voor de overige Nederlandse Studen- echtci niet. Want twee minuten ten. Onbedreigd prolongeerde hij zijn titel. Lee Inglis zal moeten leren zich meer te beheersen. Alleen at In de wedstrijd tegen Smoke Eaters verbleef hij dertien minuten in de strafbank. numerieke meerderheid van vier tegen drie te scoren. Raak kwam zelfs op gelijke hoogte doordat Inglis een inzet van McDonough doeltreffend ver lengde: 22. De tweede keer dat Smoke Eaters met twee spelers meer op het ijs stond slaagden de Limburgers er wel in de score op te vijzelen. Vo- satko was de schutter. In dc laatste episode kwam Raak via McDonough eerst op gelijke hoogte alvorens Inglis zijn ploeg op 43 zette. Deze kleine mar ge kon de thuisclub echter niet vasthouden. Smoke Eaters zakte zeals verwacht niet weg, maar antwoordde In de acht tiende minuut met een doelpunt van Levebvre. In de laatste mi nuten wierp Andrews een bar rière op, die voor Smoke Eaters niet meer te nemen was. Tussenstanden: 0—1, 2—2, 2—1. FRANK WERKMAN GRONINGEN Harm Kuipers heeft gisteren op de Kunstijs baan van Groningen zijn titel van Ncederlandse studenten- schaatskampioen langebaan met groot gemak verdedigd. Kui pers, die zich dezer dagen uit de kernploeg van de KNSB heeft teruggetrokken wegens studieredenen, won alle vier af standen met zeer grote voor sprong. Op de 1500, 3000 en 5000 meter stelde hij de studentenrecords scherper. Dc 1500 meter won hij in 2 min. 14,5 seconden. Kuipers was met 2.15.0 al recordhouder. Op de 3000 meter verbeterde hij het in zijn bezit zijnde record van 4.45.5 tot 4.38.4 en op de vijf kilometer bracht hij het re cord op 6 min. 55.8 seconden. Hij onttroonde daarmee Jan Hendrik Koops, die twee jaar ge leden zegevierde In 8.23.7. Bij de dames ging de titel naar Hanneke de Jong uit Nijmegen. De voornaamste uitslagen zijn: Heren 500 meter: 1. Harm Kuipers (R.U. Groningen) 4.36; 2. Koos van der Meulen (T.H. Eindhoven) 43.8; 3. Jan Hendriks Koops (R.U. Groningen) 45.3 1500 Meter: I. Harm Kui pers 2.14.5; 2. Koops 2.21.5; 3. Jon de Groot (V.U. Amsterdam) 2.22.0. 3000 meter: 1. Kuipers 4.36.4; 2. Koops 4.53.6; 3. De Groot 4.58.0. 5000 meter 1. Kuipers 7.55.8; 2. Koops 8.39.8; 3. De Groot 8.45.2. p. To taalklassement: 1 Kui pers 182.080; 2. Koops 193.380; 3. Van der Meu len 195.073 4. De Groot 195.720.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 3