Troubadour Cools zet kleinkunstseizoen in Het Amerikaanse echtpaar Karp speelt Mozart V jT Kleden van Inez Wendt: sober en puur Alphense lunstenaars exposeren in Den Haag Studio bij De Bink Theater agenda Exposities Grafici stellen werken tentoon kunst Zeeuws buffet Openlucht- tentoon stelling in dorpskern Wassenaar? mnÊÊÊÊKKm ZATERDAG 27 JANUARI 1973 LEIDSE COURANT LEIDEN De tweede helft van het seizoen 72—73 van de Leidse Schouwburg staat grotendeels ln het teken van de kleinkunst. Na men als Fons Jansen, Wim Kan, Herman van Veen en Paul van Vliet gaan elkaar met de regelmaat van de klok op de affiches af wisselen. De eerste grote „solist" van de kleine „k" die de Leidse podia zal betreden is echter iemand, die naar onze huidige opvattin gen eerder chansonnier dan cabaretier genoemd mag worden, nl. de Vlaamse troubadour Miel Cools. 4*^ LEIDEN Het Residentie-Orjtest komt donderdag 1 februari weer in de Stadsgehoorzaal (voor K. en O.), met Willem van Otterloo als dirigent. Het programma geeft geen problemen; het is vriendelijk en ge zellig, naar niveau voor een ieder toegankelijk. Het spirituele werk van Paul Dukas „L'apprenti sor- cier", het verhaal van de tovenaarsleerling die op het verkeerde ogenblik een toverformule van zijn leermeesterf uitspreekt en zich een water-ellende op de hals haalt omdat hij de stop-formule vergeten is, zullen velen met plezier tegemoet zien. 7. )EN HAAG/ALPHEN Twee Alphense kunstenaars exposeren vanaf 3 februari in Galerie „De Stulp" in Den Haag. Het zijn Lili Willemsen en Joyce Koop- mans die hun meest recente ke- ramieken en pentekeningen la- len zien. ili en Joyce genieten al enige be kendheid in Alphen door de cur sussen die zij geven. De ope ning van de tentoonstelling, die tot 1 maart duurt zal muzikaal worden opgeluisterd door Fem- my Bötcher, de eigenares van 't Duyvenhuys in Leiden. Ope ningstijden van de tentoonstel ling zijn: dinsdag t/m zaterdag 10.00 - 18.00 uur. Vele Nederlanders zal deze naam nog totaal onbekend in de oren klinken, hoewel we gelukkig LEIDEN Drukkerij De Bink heeft vanaf 1 februari een spe ciale expositie-ruimte. De offi ciële opening van deze „studio" wordt verricht door mevrouw Den Haan-Groen. Maandelijks zal er een grafische kunstenaar worden uitgenodigd om zijn werk te exposeren. De eerste expositie heet „Het Ze vende. Zegel" en is samenge steld uit het werk van Will Tweehuizen. ipt, h°'t ATERDAG 27 JANUARI IIJNLANDS LYCEUM „Wie ls iuig voor Virginia Woolf?", aan vang 20,15 uur. 10NAVENTURA COLLEGE Dona- 2ATERDAG 3 FEBRUARI A I" ïHf-iTED. MUSEUM DE LAKENHAL: (tel. 44044) tot 28 jan. ..De structu- ■w.krlsten". iIJKSMUSEUM VAN OUDHEDEN: (tel. 46246) tot 1 (obr. Champolllon le Jeune (hleroglleven). 1ALERIE 't HOEKJE BIJ DE POMP; (tel. 01711—3501) tot 2 febr. r Weerhol met potlood- krljt- ,—jtekenlngen. 'ALERIE VAN DER VLIEST: (tel. 06) tot. 1 lebi-. Wlm Bors met ilderljen en zeefdrukken. TUE 't DUIVENHUYS: (lel. ,3) tot 15 febr. Lydla Luyken wandkleden en Hllbert Boxem kcrnmic icademie-gebouw 73): Grafiek en rent /en, v.'IIeater (Levendaal 20 febr. Lex Elgeman edels meedwcrk en Door I a>ct brnnsplnstleken. UBINET GAAPER: (tel. 55179) kunst- exposltles van deeds wissel'/jde dei De eerste Peer Gynt-suite van Grieg is overbekend, romanti sche en gevoelige muziek, gein- dam en Rotterdam. Daarom zijn we zeer benieuwd naar bei der Mozartinterpretatie. spireerd op het gelijknamige Residentie-orkest: donderdag drama van de Noorse schrijver j februari, 20.00 u. Sladsgehoor- Ibsen. 1 zaal De enige minder bekende compo- B. Rijnders nist op dit programma is Fran- tisek V. Kramér, die compo neerde onder de naam Franz Krommer. Aanvankelijk door zijn oom tot organist opgeleid, bekwaamde hij zich verder, zoals in die tijd gebruikelijk was, in de vioolstudie. Hij werd als violist in het huisorkest van graaf Styrum zu Simonthurn op genomen. Na 1794 vestigde hij zich in Wenen, verwierf zich de gunsten van keizer Franz II en werd leider van diens hoforkest. Hij componeerde o.m. veel ka mermuziek, kwartetten en trio's, alsmede concerten voor viool en orkest, enige sympho- nieën en missen. Het Residen tieorkest za! van hem uitvoeren de Partita in Es gr. t. op. 79, voor 8 blazers en contrabas. Mozart is vertegenwoordigd met het Concert voor 2 piano's en orkest in Es gr. t. K.V. 365. Het Amerikaanse echtpaar Howard en Frances Karp, beiden afge studeerd aan de Juilliard School of Music in New York, zullen als solist optreden. Ho ward Karp is in ons land meer bekend dan zijn vrouw, die naar wij menen te weten voor het eerst in Nederland optreedt. Ho ward voltooide overigens zijn studie in Wenen en later in Ita lië (bij Wilhelm Kempff). Hij staat genoteerd als een man met een briljante techniek, een piano-leeuw die zich vooral met zijn vertolking van Liszt en I Beethoven onderscheiden heeft tijdens zijn optreden in Amster- Het echtpaar Karp bij het spelei 'kunben constateren dat zijn po pulariteit ook hier snel groeien de is. In zijn vaderland behoort Miel Cools echter tot de aller grootsten. De oorzaak van deze scheidingslijn tussen Noord en Zuid ligt waarschijnlijk vooral in het mertaliteitsverschdl, of liever gezegd het verschil dn ge voel voor humor tussen Belgen en Nederlanders. Wie wel eens een voorstelling van bijv. Toon Hermans in België heeft bijge woond, zal daar tot zijn! grote verbazing giemerkt hebben dat Belgen op totaal andere mo menten lachten dan Nederlan ders en dat met name de woordgrapjes voor een groot deel aan orize zuiderburen voor bijgingen. Miel Cools komt de eer toe veel te hebben gedaan om dit ver schil op te heffen door ais een van de eerste Belgische arties ten van niveau het „intellectue le cabaret" te gaan beoefenen. Een volgende stap in de goede richting was dat hij jonge ar tiesten onder zijn hoede ging ne men en er zodoende voor zorgde dat hij niet de „witte Vlaamse raaf" blijft, die Wim lbo hem indertijd noemde. Het programma, waarmee Miel Cools in Leiden zal optreden, wijkt echter danig af van wat wij gewend zijn. Eerder dan ca baret zou men het chanson- of luisterliedjesaivond kunnen noe men. De voorpubliciteit verge lijkt hem zelfs met George De in Nederland nog niet zo Miel Cools. Brassens en Jacques Brei. Het lijkt me dat ieder voor zich moet uitmaken of deze vergelij king opgaat, maar het moet wel vreemd lopen wil Miel Cools niet in staat zijn aan redelijk bekende Vlaamse troubadour ,Miel Cools: zaterdag 3 februari, 20.15 u. Rijnlands Lyceum. Paul Korenhof quafre main van Mozart. LEIDEN In het Academiege bouw van de Leidse universiteit exposeren de grafici Plm de Boer, Jamper, Huub Keeven en Gerrit Wattjes. De tentoonstel ling duurt tot dinsdag 27 februa ri en is geopend maandag tot en met vrijdag van 9.00—18.00 uur. De etsen en litho's van Pim de Boer zijn duidelijk beïnvloed door de indrukken, die hij tij dens zijn reis door Idia heeft opgedaan. Hij verwerkt veel symbolen. Jamper geeft les op de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij vindt niet dat zijn werk in een kunstgroppering in gedeeld kan worden, De mate rialen die hij gebruikt zijn voor namelijk zilver en goud. De pentekeningen op de tentoonstel ling zij van Huub Keeven. Hij kreeg pas interesse in tekenen toen hij illustrator van zijn schoolblad was. Zijn pentekenin gen zijn volgens hem tot stand gekomen door „visioenen" van de natuur. Gerrit Wattjes, ten slotte, werkt omdat hij het leuk vindt. Zijn techniek in de ver schillende etsen varieert van fij ne lijntekeningen tot grovere vlakverdeling. Opnieuw zond een abonné ons een afbeelding van een antiek meu belstuk dat zijn kamer siert. Hij is benieuwd naar de oorsprong, ouderdom en waarde ervan. Daartoe riep hij de hulp ln van de Leidse Courant. In de ru briek „Vertrouwd met oud" geeft een deskundige medewerk ster antwoord op alle vragen, die lezers hebben over antiek. Zij kunnen die vragen richten aan de redactie van de Leidse Courant, Kort Rapenburg 2 te Leiden. Het antwoord vinden ze eens ln de twee weken in deze kolom. VERTROUWD MET OUD Deze week weer een meubelstuk, dat een voorbeeld is van een Empi- re-stijl. Behalve de algemene vormgeving met strakke lijnen en subtiele profilering is ook de decoratie typerend voor de stijl. Voor al rozetten als die boven de zuilen en kapitelen en basementen, zoals aan de uiteinden hiervan, treft men zeer veel aan bij empire- meubels. De gebruikte houtsoort is mahonie. Dit hout is afkomstig uit de tropen en bestaat in vele kwaliteiten. De beste soorten de hardste en donkerste komen uit Cuba, Nicaragua en San Domin go. Men kan deze o.a. herkennen aan heel kleine stukjes witte kalk in de nerven. Omdat bij het uitvaardigen van het „Continentale Stelsel" door 'Napoleon de officiële invoer ervan werd stopgezet, kon men deze juist toen zeer geliefde houtsoort alleen clandes tien invoeren. Het was dank ook een van de objecten van smokkel handel. De functie van dit meubel is die van buffet, n.l. het kunnen opbergen van huisraad met de mogelijkheid, het uit te stallen op de plankjes van de opgeklapte deksel en tevens het bieden van ruimte voor het klaarzetten van schotels voor het diner. Dit buffet is echter van kleiner formaat dan gebruikelijk. De normale buffetten zijn bijna tweemaal zo breed. Zij bestaan uit een lage kast met twee deuren en een lade over de gehele breedte. Vaak is er een opklapbare dek sel op bevestigd. Hieronder zitten meestal twee planken, die men naar de zijkanten uit kan slaan. Bij de achttiende eeuiwse buffetten heeft men aan de onderkant van de deksel behalve de gebruike lijke étagères ook een tinnen fonteintje gemonteerd. In het blad van het meuoelbezit dan een hiermee corresponderende wasbak ver zonken. Zo kon men ln de hulskamer het kostbare en breekbare kleine huisraad afwassen. Omdat er voor een grote lade in dit geval geen plaats is, heeft men dan twee laatjes of een nep-la aan weerskanten van het bekken gemaakt. Het uitstallen van huisraad gebeurde al ln de Middeleeuwen bij eet festijnen van vorstelijke personen. Maar pas in het laatste kwart van de achttiende eeuw raken buffetten, zoals hier beschreven, in gebruik. Dit duurt tot ongeveer 1830. Buffetten van later datum zijn lager en breder. Kastjes met overeenkomstige afmetingen als dat van het afgebeelde exemplaar maar dan zonder beweegbare dek sel werden in die periode voornamelijk in Zeeland gemaakt en worden daarom „Zeeuwse" buffetten genoemd. Het is waarschijn lijk dat ook dit mini-buffet uit deze provincie afkomstig is. Helaas zijn de zijplankjes er later aangezet en van ander hout vervaardigd. De waarde van dit handzame en zeer bruikbare model is ongeveer 900. haar bij Galerie De Gaper tentoongestelde wandkleden. Leiden Tot 22 februari exposeert In kabinet „Gaper" (Joh. de Wittstraat 40) Inez Wendt met zeven wandtapijten. Do muuropper vlakten van het kabinet lieten het niet toe meer van Inez'werk te laten zien. Vooropgesteld moet worden dat het bij deze tentoonstel ling, evenals bij alle andere beeldende kunst-exposities, een kwestie van kijken en persoonlijke keuze is. Zelf was ik bijzonder geboeid door een langwerpig kleed, waarin een oranje totempaal verwerkt is. Hot zijn alle zeven weefkleden, rustig van kleur met veel „neutralen" erin. Inez gebruikt pure materialen, zoals wol, vlas, sisal en jutega- rens. Wel een verademing na de te talrijke tentoonstellingen van applicatie-kleden. Die zijn door de vrijetijdscursussen zo populair geworden, dat de bijzonderheid er veelal afraakt. Vooral in het „Bruin-wit masker" (wol) geeft het ruwe materiaal een grote kracht. Ondanks de kleursoberheid spreekt het direkt aan. Het is niet alleen het grootste, ook (en uiteraard) het duurste. Toch is een prijs van 1200 gulden voor dit bleed niet hoog, als je be denkt hoeveel kilo's wol er ingegaan zijn en belangrijker hoe veel uren werk. Bovendien is het geen serieprodukt. In dezelfde hoek van „Gaper" (achter de „Winkel") hangt nog een wollen weefkleed. Het heeft minder leven, is soberder van structuur door de geschoren wol. De kleuren (drie vlakken van vergrijzend groen) zijn erg bijzonder. Naar mijn idee zou dit kleed het voortref- ook in het kleed voorkomt of ander van functie op een don- felijk doen tegen een wand in de donksterste schakering groen die ker gebeitste vloer. De prijs van dit „eenvoudige" kleed is slechts 150 gulden en dat is het meer dan waard. De overige kleden variëren in prijs van vijf- tot zeshonderd gulden. En de totempaal moet 800 gulden opleveren. Persoonlijk zou ik het er beslist voor over hebben. Behalve kijken en kopen in kabinet „Gaper", is het ook mogelijk direct bij Inez Wendt een kleed te bestellen, aangepast in kleur en patroon aan het interieur waarvoor het bestemd is. Haar atelier is in het Samuel de Zeehofje, ingang Doezastraat (vlakbij het snuiste rijenwinkeltje van Corrie Haagoort). Inez Wendt (33 jaar) heeft vanaf haar zestiende jaar gewerkt bij handweverij „De Spin" in Leiden en het „Paapje" in Voorschoten. Verschillende malen heeft zij grote opdrachten uitgevoerd, echter nog niet onder haar eigen naam. Dit is een van de eerste exposities in Leiden. Kabinet Gaper heeft daarmee weer bewezen goede en be taalbare kunst uit eigen stad te brengen. Lucia Geurts. WASSENAAR De gemeente is van plan een openluchtten toonstelling en een beeldenroute in de dorpskern van Was senaar te realiseren. Dit plan werd vastgelegd in de cul tuurnota, die momenteel ter discussie van de raad is. Een speciaal daarvoor in het leven geroepen werkgroep vindt gezien de recreatieve functie van Wassenaar de opzet van een dergelijke tentoonstelling wenselijk. Bovendien zou aan de ruim veertig beeldende kunstenaars, die in Wasse naar wonen, door de gemeente opdrachten gegeven kun nen worden om tot wijziging van het dorpsbeeld te ko men. Met klem wijst de nota erop dat de beeldende kunstenaars van meet af aan betrokken moeten zijn bij het ruimtelijke beleid van de gemeente (ontwerp nieu we wijken, plantsoenenaanleg, speelplaatsen en straatmeubi- lair). Ook wil de werkgroep be pleiten dat de beeldende kunste naars worden ingeschakeld bij bet brengen1 van beeldende ex pressie op de scholen. In ver band met de stijgende belang stelling voor het cursuswerk beeldende expressie in het jeugd- en jongerencentrum Ntjeveld (voormalig politiebureau) is de behoefte aan een1 zelfstandig creatief centrum gesignaleerd. Als de meest aangewezen weg noemt de nota aansluiting bij het federatief verband dat nu wordt ontwikkeld tussen Voor schoten en Leidschendom. Ook de toneelverenigingen worden In de nota niet vergeten. Door geldgebrek kunnen zij zich geen beroepsregisseur permitteren' en evenmin deelnemen aan cursus sen van het Zuidhollands Cen trum voor het Amateurtoneel. Ook de mogelijkheden voor een grotere flexibele uvtvoeringszaol .voor toneel, dans, en muziek zouden nader onderzocht moe ten worden aldus de nota. WKÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊ» nichten. Via een dergelijke In stelling zou de bevolking in ataat worden gesteld het ge meentelijke kunstbezit te lezen. In verband hiermee wordt opge merkt dat de gemeente dan waarschijnlijk wat meer gield uit zal gaan geven voor de aan- sohaf van kur/stwerken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 5