die prijsjes zijn te klein! m hmkemöller fexis Damescoach Gerard Maarse ziet weer succes voor Atje Keulen-Deelstra Si Haan en kip weer terug op Haagse Avicultura 1973 PAGINA 12 LEIDSE COURANT DONDERDAG 11 JANUAR^0NDE Amsterdam Dit seizoen heeft Ge rard Maarse eindelijk kunnen doen wat hij altijd al graag wilde: de voorbereiding van de damesschaats ploeg vanaf het begin in alle rust voltooien. De 43-jarige Noordhollan der ziet daarin veel meer mogelijk heden dan het haasje-repje-tempo, waarmee hij begin vorig seizoen de scepter in dit exclusieve wereldje overnam. Het ontbreekt hem mo menteel dan ook niet aan zelfver trouwen. Zijn conclusie: „Atje gaat het weer maken". Dat is een belofte, die aan het eind van het vorige sei zoen nauwelijks denkbaar was. De meningsverschillen met de rijdsters (Stien en Atje o.a.) waren op een gegeven moment zo groot, dat Ge rard Maarse besloot ermee te stop pen. Door inkeer van diverse meis jes zelf kwam hij later op zijn be sluit terug en daar heeft hij geen moment spijt van gehad. Hij zegt nu: „Alle problemen zijn uitge sproken. Met iedereen. Het gaat al lemaal erg fijn". In tegenstelling tot zijn voorgangers kwam het accent van zijn werk steeds op het vol wassen worden van de Nederlandse dames- ploeg te liggen. Maarse: „Ja. zo wil ik ook doorgaan. Ik ga ervan uit dat de meisjes zelf verantwoordelijk zijn voor wat ze doen. Daarbij onderken ik dat topsport en niet alleen bij de dames, maar in een enkel geval ook bij de heren een enge zaak is. Als we niet oppassen, komt de top sport autonoom in de maatschappij te staan en daar zie ik beslist grote risico's in. Hoewel het voor de dames meestal iets eenvoudiger ligt dan voor de heren is mijn ervaring over het algemeen dat de stap te rug erg moeilijk is. Ik wil niet zeggen dat ze verwend worden, maar het vrij luxe rei zen, het leven in goeie hotels met een ver zorging waaraan niets ontbreekt, dat maakt wel dat er desillusiekantjes aan zul len blijven kleven wanneer ze ermee stop pen. Daarop bereid ik ze voor. Vandaar dat ze midden in hun carrière als topspor ter met beide benen op de grond moeten staan". De eerste verandering, die hij dit seizoen doorvoerde, was het afschaffen van een chef d'équipe. „Een chef d'équipe acht ik voor een damesploeg niet nodig. De rijd sters hebben meer behoefte aan een ver zorger en zeker aan iemand, die op de gro te toernooien goed kan schaatsensiijpen. Ik weet het: Vroeger zei ik altijd, het is beter wanneer de rijdsters dit werk zelf doen. Nu redeneer ik anders. Daarvoor maak ik misschien met een vergelijking met het wielrennen veel duidelijk. Een renner moet in het algemeen ook zijn materiaal verzor gen, maar voor een grote koers neemt hij toch altijd nog 'n mecaniciën mee. Zo moet je het schaatsen ook zien. Daarom ben ik erg gelukkig met niet 6chaatsfabrikant, maar vriend „ome" Jaap Havekotte. Aan de rand Met deze formule voorkomt hij moeilijkhe den met de andere trainers, die het vorige seizoen de schaatsen van de rijdsters ston den te slijpen. „Dat is inderdaad een van de motiveringen geweest. Vorig jaar moest je, zeg ik altijd maar, een stuk frustratie tolerantie inbouwen. Het was erg menselijk en begrijpelijk dat bijvoorbeeld Henk Lam berts, die de grootste groep van de meisjes onder zijn hoede had gehad, een stuk eer wilde meepikken. Of ik zijn handelwijze verstandig vond, is een heel andere zaak. Nu is het zó: de zogenaamde randflgnuren blijven aan de rand of op de tribune". Een van de moeilijkste punten van het vori ge jaar was het opvullen van de tijd tij dens de reizen. Dat geeft Maarse grif toe. „Dat klopt. De lege tijd, het langdurig in een trainingskamp verblijven, de verve ling, die daarvan een gevolg kan zijn, dat zijn allemaal zaken die altijd moeilijk zul len blijven. Je kunt als trainer nu eenmaal niet uitsluitend zeggen: blijf jij maar hard trainen. Je moet er ook eens uit, je moet eens naar de bioscoop of zo. Nou hebben die dames meestal wel een handwerkje bij zich en wordt er wel eens gelezen of gestu deerd, maar dat neemt toch niet weg dat er nog veel vrije tijd overblijft. Een chef d'équipe zou re veel aan kunnen doen, dat is waar. Maar aangezien die man er o.a. het hele seizoen niet altijd bij kon zijn, wat ook altijd een van mijn bezwaren is ge weest, verwacht ik de begeleiding van het team best te kunnen opvangen". Het is een van de redenen waarom Maarse optimistisch is voor 1973. „Ja beslist. Het wordt natuurlijk een heel ander seizoen. Door het lange verblijf in Scandinavië, waar al onze grote wedstrijden worden ge houden, gaan we minder reizen en duurt ook het seizoen wat korter. Eind februari zijn we met alles ongeveer klaar. We zul len Stien Baas wel missen. Ik had in haar een hele goeie troef. Wat ze vooral het tweede deel van het afgelopen seizoen heeft laten zien, was fantastisch. Stien had met haar inzet ook dit seizoen weer fantas tische prestaties kunnen leveren. Maar privé-situaties mag je vooral in deze na tuurlijk niet vergeten en het is haar eigen beslissing in goed overleg met haar man geweest om ermee te stoppen. Zoiets moet je alleen maar waarderen. Zij heeft enorm veel voor het damesschaatsen ge daan. Wat Wil Schenk betreft zie ik con currenten genoeg. Elly van de Brom gaat dit seizoen goed rijden, Trijnie Rep wordt beslist sterker op de grote toernooien, Rie- neke Verheyen moet er volgens mij weer bijkomen en Sipie Tichgelaar zal het zeker in het langere werk ver brengen". Individueler Gerard Maarse heeft wat veranderd in de begeleiding en de training van de Neder landse damesploeg. „Vorig jaar stelde ik mijn schema af op het basisprincipe: klassementrijden. We con- centreerden ons veel op het korte wat aan het resultaat op de werelfi pioenschappen te zien was. Geen rijt behalve Wil Schenk, kwam boven de conden blank uit. In het langere i we daarentegen beslist niet terugge!) Kijk maar naar de vele persoonlijk! cords, die sneuvelden. Dit keer wil i| doende individueler gaan werken. Daa bedoel ik o.a. dit: Elly van de Brom tot nu toe terug op het laatste gedeeltf bijna iedere afstand. Daar zou een mentaliteit bijgeschaafd moeten Dat kan door bij haar de trainingsaa weinig te laten verslappen, zodat ze h< voel en de ervaring krijgt wat hardr eigenlijk is. Wat ik ook als een belan gebrek voor de dames op de 1500 e 3000 meter heb ervaren, is het sch rijden. Heel vaak zijn de openingen steeds te snel en dat kan haast niet ai dan ten koste van een laatste ronde j Op de laatste wereldkampioenscha verspeelde Elly in de laatste ronde va drieduizend meter drieëneenhalf k vie conden... Dat probleem kent Atje eige ook. Zij verdeelt zeer moeilijk haar ki ten. Ze redt het niettemin, omdat ze er sterk is. „Haar moeilijkheid zijn haar kinderenfEVE'N worden ouder en dat geeft problemen i heeft de opvoeding, dan hoort een moeder ej ploeg te zijn. Ze heeft echter nog een gewel| foriek medewerking. Haar man staat voor r, j0n a dan 100 procent achter haar en ook i schoonmoeder, die thuis de zaken piet van s regelt, doet alles wat ze kan. Daarbij Ij flands nog iets anders. In mijn ogen gaat er t nen C haarzelf een verzadigingspunt komen.: Se ho is het mooi geweest, nu is het nieuws Leeft al dat reizen af. De interesse wordt d| door van haar kant minder. En ik heb tijd het gevoel dat ze zo verstandig isjet is t( te besluiten: dan stop ik". bekend ""stort. Gigantische kip van 5 kilo Voor het eerst sinds jaren zullen op de dierententoonstelling Avicultura in de Haagse Houtrusthallen weer hanen en kippen tetoongesteld worden. Ruim veertig rassen zijn vertegenwoordigd, waaronder Hollandse witkuiven, kriel kippen, Engelse vechthanen en de nieuwe reuzenkip „New Ver- sey Black Giant". Deze laatste kip weegt ruim vijf kilo, wat bijna vijf maal zoveel is als het diepvries braadhaantje. Jarenlang zijn bij Avicultura geen hanen en kippen geëxposeerd op grond van een tentoonstellingsverbod vanwege hounderziek- te. Op de tentoonstelling zijn ook te zien zestienhonderd sierdui- ven van zeventig verschillende rassen, waaronder bekende kropduiven, zorgvuldig gefokt en geselecteerd door liefhebbers. Ze worden door keurmeesters bekeken en ingedeeld. Behalve pluimvee omvat Avicultura ook zogenaamd kleinvee. Er zijn konijnen in vele soorten, maten en kleuren, zoals Vlaamse reu zen. En er zijn reptielen als gifslangen en leguanen. Wethouder P. Vink van Jeugd, Sport en Recreatie opent de show op 12 januari om elf uur. Tot en met 14 januari is Avicultura geopend, vrijdag van twaalf tot tien, zaterdag van tien tot tien uur en zondag van tien ot zes uur. Mooie, voorgevormde stretch beha's in vele kleuren. 3.98 Voorgevormde beha's, heel bekend mo del. 4.88 Fijn passende, transparante beha's met kantgarnering. 5.88 Funktionele nylon beha's van een be kend merk. Bijzonder goede pasvorm. B, C en D cup. Zeer lage prijs: 5.98 Katoenen poplin beha's met broderie garnering en maagband. B-t-C cup. 9.88 Van mooi fi Lycra-stretch-elastiek met cups vanf fiberfill. "Skin-kleur". 19.88 Soepel en sterk panty korselet. Lycra- elastiek met voorgevormde cups. 24.88 Panty korselet met voorsluiting. Alleen grote maten. Kleur: wit. 19.88 Lycra-elastiek, met voor- en achterpand van satijn-elastiek. Mooi model met kan ten cups. 19.88 Bijzonder korrigerend korselet (alleen in grote maten). Heeft extra verstevigingen op heup en rugpanden. 29.88 Auto-panty model, zonder pijpjes. Ver schillende moderne kleuren. 7.88 Jacquard elastiek, zonder pijpjes. 9.88 en 11.88 Korrigerende panty-broekjes met pijpjes, gemaakt van soepel en stevig jacquard elastiek. 13.88 en 14.88 Onze specialiteit is: De Nederlandse Vrouw.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1973 | | pagina 12