TWENTE DRUKT DEN HAAG UIT SUBTOP
Sparta liet in
eerste helft
kansen liggen
Haagse muur door
pressievoetbal
toch geslecht
Spion
Las Palmas
geïmponeerd
Ditmaal is Ton Thie meester van de situatie. Jeuring kan de bal niet bereiken. Van links naar rechts zijn Piet de
Zoete, Reneé van de Kerkhoff, Aad Kila en Aad Mansveld toeschouwers
ENSCHEDE De wedstrijd
FC Twente—FC Den Haag
werd zaterdagavond bijge
woond door hulptrainer Er
nesto Forns van Las Pal
mas.
Deze Spaanse club is woens
dag in het stadion Diekman
tegenstander van de Ensche-
dese ploeg in de derde ronde
van het toernooi om de UE-
FA-cup. Forns, die de van
daag in Enschede arriveren
de equipe van oefenmeester
Sinibaldi uitvoerig verslag
van zijn ervaringen zal doen,
toonde zich vooral geïmpo
neerd door de snelheid waar- 1
mee FC Twente tegen het
gehandicapte Den Haag
opereerde. De beste spelers
vond hij de vleugelspitsen
René van de Kerkhof en
Pahlplatz,- alsmede midden
velder Notten en linksachter
Oranen. „Omdat FC Twente
behalve tempo ook de nodige
kracht in zijn aanvalsspel
kan leggen, verwacht ik een
bijzonder moeilijke avond
voor mijn club", aldus j
Forns.
ENSCHEDE F. C. Twente
kan het UEFA-cupkarwei te
gen Las Palmas met ver
trouwen tegemoet rien. In de
ontmoeting met F.C. Den
Haag demonstreerde de En-
schedese ploeg niet alleen
een goede vorm, maar ook
een ijzersterke conditie. F.
C. Twente bleek te beschik
ken over voldoende kracht
om gedurende bijna de gehe
le wedstrijd in hoog tempo te
blijven jagen. Het resultaat
dat de levende muur voor
het Haagse doel uiteindelijk
toch werd geslecht. Doelpun
ten van Jan Jeuring en Eddy
Achterberg leverden een
overwinning van 20 op en
daarmee kwam F. C. Den
Haag slecht weg uit het
Diekmanstadion, waarin
10.000 toeschouwers zater
dagavond de kou vergaten.
Ofschoon de Hagenaars puur
defensief waren ingesteld
werd F. C. Twente's genera
le repetitie voor de wedstrijd
tegen Las Palmas een spec
taculaire gebeurtenis. Op pa
pier leek het een duel tussen
twee gelijkwaardige elftal
len, maar daar bleef in de
praktijk niets van over. F.
C. Twente was zoveel ster
ker, dat het gevecht zich
vrijwel uitsluitend op Haagse
helft afspeelde. Evert Teu-
nissen, de coach van F. C.
Den Haag, had daar wel een
verklaring voor. „We waren
te zeer verzwakt", zei hij
doelend op de blessures van
Fuglset, de Caluwe, Van Ee-
den, Wijngaarde en Ardesch
en op de ziekte van Bres en
Weimar. Omdat er zoveel
spelers uit de A-selectie niet
beschikbaar waren, koos
Teunissen voor een verdedi
gende speelwijze, waarbij hij
hoopte, dat F. C. Den Haag
evenals in het vorige seizoen
de score op 0—0 zou kunnen
houden. „Als dat", aldus
Teunissen, „was gelukt zou
het onverdiend zijn geweest,
maar ik moest wel iets pro
beren. Wij hadden echter op
het middenveld geen man,
die de bal bij zich kon hou
den en daarom leden we
steeds veel te snel balver
lies".
lijk resultaat op te leveren.
Want hoe F. C. Twente zich
voor rust ook uitstoofde, een
doelpunt leverde het langdu
rige offensief niet op. Rene
van de Kerkhof, die Kore-
vaar soms compleet dol
draaide, besloot een schitte
rende solo met een schot te
gen de buitenkant van de
paal, De Vries vuurde na
een verrassende rush even
eens tegen het houtwerk - de
bal sprong via de binnenkant
van de paal terug in het veld
- en een keihard schot van
Jeuring ketste af op de borst
van toevallig in de baan van
het schot vallende Thie.
F. C. Den Haag wankelde
voortdurend, maar bleef
voor rust toch overeind er
dat was voornamelijk te dan
ken aan aanvoerder Mans
veld, dit uitgroeide tot de
enige uitblinker in de equipe
van Teunissen.
F. C. Twente had meer opval
lende spelers. Naast Rent
van de Kerkhof waren dat
Pahlplatz. en middenvelders Dat
Notten en Van der Vall en
de veelvuldig opkomende
verdedigers Oranen en De
Vries. Twente had in feite
niet één zwakke plek en
daarom was het ook onwaar
schijnlijk dat Den Haag te
gen de druk bestond zou blij
ven. Zes minuten na rust be
reikte de paniek in de Haag
se defensie een climax. Met
drie hoekschoppen op rij
kreeg De Vries een kans.
maar zijn schot werd door
Kila van de doellijn gehaald.
Korevaar wilde voor verdere
opluchting zorgen, maar hij
knalde de bal tegen de toelo
pende Jeuring aan en via
diens lichaam werd het eer-
sprong was het resultaat van
ste doelpunt een feit: 10.
Evert Teunissen: „Die voor
de pressie, welke Twente uit
oefende. Dat het niet op een
andere wijze tot scoren kon
komen, vind ik niet eens zo
positief".
Alleen jagen
Zijn collega Kohn: „Als je
speelt tegen een muur, die
niet van cement maar van
beton is, kun je alleen door
te blijven jagen succes berei
ken. Ik kan me voorstellen,
dat Den Haag wel defensief
moest spelen omdat het nog
al wat geblesseerden heeft,
maar als ik in dit geval het
woord defensief gebruik dun
druk ik me nog netjes uit".
Twente de voor
sprong niet onmiddellijk kon
uitbouwen was niet zozeer de
verdienste van de Haagse
verdediging, waarin Thie die
ondanks een aantal goede
reddingen geen betrouwbare
indruk maakte. De doelman,
die jarenlang een toonbeeld
van zelfverzekerdheid was,
bleef veel te veel op de lijn
staan en Jeuring kon daar
door in de 62ste minuut de
bal na een voorzet van Pahl
platz van dichtbij in koppen.
Gelukkig voor Thie werd het
geen doelpunt, zoals hij ook
geluk had, dat een schitte
rende boogbal van de onver
moeibare Notten op de lat
uiteen spatte.
Pittig duel
Twintig minuten voor het ein
de verzuimde scheidsrechter
Keizer die het pittige duel
overigens goed leidde, F. C.
Twente een strafschop toe te
kennen toen Kila een grove
overtreding tegen Rene van
de Kerkhof beging. De defi
nitieve beslissing werd daar
door nog even uitgesteld.
Welgeteld drie minuten. Slecht
wegwerken van De Zoete
leidde toen tot balbezit voor
Rene van de Kerithof, die
achterberg een kans offreer
de. Op het niet eens zo harde
schot reageerde Thie onvol
doende: 2—0. Pas daarna
kwam F. C. Den Haag voor
het eerst dicht bij een doel
punt. Roodnat, onmiddellijk
na Achtrbergs doelpunt in
gevallen voor Ouwehand,
schoof echter na voorberei
dend werk van Berg tegen
Schrijvers op.
TON VAN DALEN
|ELSEN Leo Steegman had alle reden om op
gelucht adem te halen. Met veel kunst- en vlieg
werk had zijn ploeg de benauwde slotfase van
het duel tegen Telstar doorstaan. De al in de ze
vende minuut van de eerste helft geproduceerde
treffer bleek beslissend te zijn. „We hebben
.dankzij de lat gewonnen", deelde Steegman lako-
niek mee. Daarmee doelde de oefenmeester van
de Rotterdammers op de kopbal van Kees van
Kooten, die in de laatste minuut het houtwerk op
zijn weg vond. Het zou de verdiende beloning
zijn geweest voor Telstar, dat gedurende de hele
tweede helft furieus heeft aangevallen om op ge
lijke hoogte te komen.
ver had Sparta het overigens
helemaal niet behoeven te laten
komen. De Rotterdammers eta
leerden in de eerste spelperiode
i'n groot klasseverschil dat het
niemand zou hebben verbaasd
als de ploeg van Steegman in
die fase al twee of drie doelpun-
ou hebben gemaakt. Het
was zelfs nog verrassend dat
het tot de zevende minuut duur
de alvorens Van der Meeren de
;bal uit zijn doel moest halen.
[De verdediging van de Velsena-
Iren stapelde vanaf het begin
fout op fout en de Rotterdam
mers kwamen diverse keren in
kansrijke positie. Op de meest
eenvoudige wijze zetten de
Spartanen hun opponenten op
het verkeerde been, maar de
doelman van Telstar kon in eer
ste instantie onheil voorkomen.
Niet echter toen de getructe Nol
Heyerman op links Frans van
Essen met een schijnbeweging
misleidde en vanuit een moeilij
ke hoek langs Van der Meeren
knalde: 10.
Stormrijp
Telstar leek stormrijp, maar de
Rotterdammers beperkten
enigszins hun aanvalsdrift. Met
Henk Bosveld als de grote ar
chitect op het middenveld - te
genstander Klaas Bijl, die met
de mandekking van de Spartaan
was belast, werd volkomen dol
gedraaid - bleef Sparta zich
echter toch kansen scheppen.
Inmiddels zat het publiek ver
bijsterd toe te kijken hoe Tel
star zich teweerstelde. In de
Velser linies was geen enkel
verband te ontdekken. Jan Rab:
„Mijn tactische opdrachten om
het spel breed te houden werden
volledig in de wind geslagen.
Daardoor trad er veel balverlies
op en dat is tegen Spartaris
kant". Geen enkele pass bereik
te een medespeler en de Rotter
dammers konden zich naar har
telust uitleven. Echter in de
buurt van Van der Meeren stok
te het ritme. Daardoor kon Tel
star zich in de laatste tien mi
nuten enigszins herstellen. De
Velsenaren slaagden er zowaar
in enige combinaties op te zet
ten, waarbij de overigens falen
de Dick Bond pas acht minuten
voor de rust voor het eerste
echte gevaar zorgde door Paul
van Egmond te lanceren die
echter gehinderd door Jan van
de Veen hoog over schoot.
Miserabel
Met Jos Jonker voor Bond
cheerde Telstar zich voor de
miserabele vertoning van de
eerste helft Sparta werd onder
druk gezet, maar de verdedi
ging van de Rotterdammers kon
zich eenvoudig overeind houden.
Met Hans Eykenbroek als de Staveren, stelde Bosveld welis-NoI Heijerman, naar links ge-
rustbrengende figuur pareerde waar nog in de gelegenheid te zwenkt, heeft Frans van Essen
Sparta de massale Velser aan- scoren, maar op advies van zijn op het verkeerde been gezet en
vallen. Naarmate de tijd ver- grensrechter keurde Van Ge
streek kregen de acties van Tel- mert deze treffer af omdat de
star iets chaotisch. De Velsena- Spartaan Van der Meeren weg
ren raakten geagiteerd en de- geduwd zou hebben,
monstreerden dat door Arie
laat vervolgens doelman Paul
van der Meeren kansloos. Geheel
rechts Jaap Zwaan
verzuimd de mogelijkheden te
Gemert, die strak en goed leid-Telstar bleef domineren, maar benutten. Er waren veel kan-
de, massaal te belegeren toen n08 te veeI raakten de Velsenu- sen, maar als je ze allemaal
deze de voordeclregel niet toe- ren de bal onnodig kwijt door mist kan er een kentering ko-
paste bij een doorbraak
dre. Deze had om de buitenspel-
val te omzijlen een poging on
dernomen de hele Spartaanse li
nies te „nemen" maar was
daarbij door een van de Rotter
dammers onreglementair ge
stuit.
Sparta trachtte via enkele snelle
uitbraken van Kreuz en Heyer
man tot succes te komen, maar
de Velser linies sloten aanzien
lijk beter dan voor de rust. Jan
Klijnjan, die op de linkervleugel
acteerde in plaats van Arie van
i. Die kwam inderdaad in de
tweede helft. Maar met enig
geluk geluk zijn
dammers hadden
niet te klagen toen achtereen- Dat was de fortuin dut Telstar
volgens Stout. De Wit en Vun gisteren niet kende.
Kooten mogelijkheden lieten lig- FRANK WERKMAN
gen. De beste kans kreeg Van
Kooten. maar zijn kopbal stuitte Scorevcrloop: 7 Heijermaji 0—1. Toe-
j i u«. «u r», schouwer»; iOOO S< hcldirerhtcr
via de lat weer in het veld. „De Vnn Gemert. Telstar: Vnn Mee-
pechduivel heeft bij Ons meege- ren. Vim Essen. Andre, Zwuan, Bl-
speeld", oordeelde Jon R.b la-
ter. „Voor het zelfde geld gaat ten. sieut.
ie erin en spelen we nog ge-g
lijk". Rabs collega Steegman:
Walbeek, KÜJnJun (Vnn Staverei
„We hebben in de eerste helft van Veen, Heijerman en Krouz.
Stap
Y^EELVOUDIG International
Frans Schoofs, die zijn
actieve carrière dit jaar
beëindigde, vroeg en kreeg
bij zijn aanstelling als da-
mescoach vrij mandaat van
de Nederlandse Tafeltennis
Bond. Hij mag zelf beslissen
en reeds na drie maanden
wierp zijn invloed vruchten
af op het „onderontwikkelde
gebied" damestafeltennls. Zo
lijkt zijn poging om topspeel-
ster Veronique van der
Laan, die de tafeltennisbond
liet vertrekken, terug te ha
len in de selectie, te slagen.
Daarbij wordt ook rekening
gehouden met de eisen van
de speelster zelf, wat vroe
ger nauwelijks denkbaar
was. Een stap in de goede
richting. Eindelijk.
Hoopgevend
E1
R rees, en niet ten onrech
te, twijfel toen de vier
schaatsmusketiers destijds
een profcontract tekenden.
De top was ineens weggeval
len. Daarom werd met meer
dan normale belangstelling
uitgekeken naar de wedstrij
den om de IJsselcup waar
mee het schaatsseizoen tra
ditioneel wordt geopend.
Schaatscoach Leen Pfrom-
mer is er niet de man naar
om optimistische geluiden te
laten horen indien daartoe
geen voldoende reden be
staat. Hij deed het in Deven
ter wel. De prestaties waren
van dien aard dat hij zich te
vreden kon tonen. Een
schaatser van de „oudere
garde", Peter Nottet, restte
hem nog. En Nottet lijkt een
welkome aanvulling te wor
den van de kernploeg die
dan wel talenten mag bevat
ten maar geen routiniers als
Nottet er een is. Het lijkt dat
de vrees, dat de amateurs
zouden wegvallen tegen de
profs, ongegrond is. De IJs-
selcupwedstrijden hebben
voor de amateurs een hoop
vol perspectief opgeleverd.
Aanhouder
ÏTET oeroude gezegde dat de
aanhouder wint. heeft
eens al is 't op bescheiden
wijze opgeld gedaan. De
raadscommissie voor sport
en recreatie heeft zich ge
steld achter het verzoek van
de „Vrienden van Houtrust"
om optie te verkrijgen op
Houtrust. Dat Is zonder meer
een overwinning van die
vasthoudende groep die Hout
rust weer door een betalen
de vereniging wil laten be
spelen en daarvoor sinds de
fusie ADO—Holland Spert ij
vert. Enerzijds mag men het
betreuren dat die fusie niet
heeft opgeleverd wat men er
van verwachtte, anderzijds
moet niet uit het oog worden
verloren dat die fusie veel
„oud zeer" teweeg heeft ge
bracht, dat niet kon worden
weggenomen. Er blijken
meer werkers aan de herop
bouw van een tweede beta
lende club te zijn dan werd
vermoed. Er dient echter
diepgaand overleg te komen
tussen „Vrienden van Hout»
trust" en de andere betrok
kenen gemeente o.a.
opdat wordt voorkomen dat
daden worden gesteld die fa-
likant kunnen aflopen. Indien
althans het advies van de
commissie voor sport en re
creatie wordt opgevolgd. En
dat blijft voorlopig nog een
vraag.
Gelijkmatig
UVERIG is in de basket-
ballbond gewerkt aan het
tot stand komen van 'n nieuw
sponsorreglement. Het werd
op de zaterdag gehouden
vergadering niet aangeno
men en moet nader bestu
deerd worden. Tegen waren
o.m. de verenigingen die
reeds over een diep in de
buidel tastende maecenas be
schikken. Zij vrezen wellicht
te worden beknot. Sponsoren
is vrijwel onontbeerlijk ge
worden maar als de „toe
vloed" niet enigermate ge
lijkmatig is, zal een steeds
groter krachtsverschil ont
staan want wie het meeste
geld heeft, kan zich het
meest veroorloven.
