IN BELGRADO ZAL HET
HARD TEGEN HARD GAAN
Levi's hield
Simonovic
in greep
KNLTB waste handen in onschuld
Levi's coach Rob de Wit na zege
Opstandige tennissers voorwaardelijk „zwaar" gestraft
VRIJDAG 10 NOVEMBER 1972
LEIDSE COURANT
PAGINA 13 l
HAARLEM „Ik heb nog
steeds het volste vertrou
wen in mijn team". Bratis-
lac Dordjevic, de coach
van Rode Ster Belgrado,
zei het met een effen ge
zicht, waarvan geen enkele
emotie viel af te lezen. De
teleurstelling die de neder
laag van 88—72 tegen Le
vi's ongetwijfeld voor hem
betekende, was hem niet
aan te zien. „Rode Ster
speelde vandaag nerveus,
het was niet in zijn gewone
doen. Daarbij speelde Si-
monovic niet één van zijn
beste wedstrijden wat ook
zijn neerslag op de ploeg
heeft gehad".
Rob de Wit, één van de beide coa
ches van Levi's kon in eerste
instantie maar een zin uitbren
gen. „Wie geeft mij wat te drin
ken?" Rustig ontspannen vertel
de hij later: „Je weet natuurlijk
nooit of deze voorsprong genoeg
is om de volgende ronde te be
reiken. Maar gezien het aantal
punten dat wij nu veriameid
hebben zou het in Belgrado vol
gens de regels van de kunst
hard tegen hard moeten gaan".
Het Levi's dat gisteren Rode Ster
Belgrado, dat als één van de
sterkste teams van Europa
wordt beschouwd, overwon is
een ander Levi's dan het vorig
jaar in het veld stond. „Je kunt
het aan verschillende dingen
merken", zei Rob de Wit. „Een
van de zwakke punten van Le
vi's was dat als men onder druk
kwam te staan, men nog te wei
nig als een ploeg speelde. Als
het te zwaar werd schakelde
men te snel over op zijn indivi
duele capaciteiten. Dan zie je
bijvoorbeeld bij de bal opbren
gen dat het nog niet klopt.
Maar een hecht team bouw je
niet in een maand, zelfs niet in
twee maanden, daar mag je wel
een seizoen voor rekenen".
Voordat Rode Ster Levi's echter
onder druk kon zetten, hadden
de Nederlanders lange tijd het
beste van het spel gehad.
Gestart in de basisopstelling met
Walter Ombre, Kees Akerboom,
Dick Davidson, Frank Kales en
Henry Smith nam Levi's al snel
een voorsprong van 64, die la
ter werd opgebouwd tot bijna
constant acht punten. Vooral
Smith en Akerboom brachten
met hun doeltreffende schoten
de bijna 2500 toeschouwers tel
kens tot luide toejuichingen. Si-
monovic, speler van het Euro
pees basketbalteam en door in
siders ook wel Europa's beste
speler genoemd, werd door
Frank Kales constant aan ban
den gelegd. Rob de Wit: ,\HeeI
het team van Rode Ster draait
om Simonovic. Als je die uit
schakelt, leg je een groot deel
van hun.aanval lam.
Pluspunten
Met het spelen van Frank Kales
en vooral in de tweede helft
Smith, die de dekking van Si
monovic gedeeltelijk overnam,
noemde Rob de Wit één van de
grootste pluspunten die hij in
het spel van Levi's had kunnen
ontdekken.
„Ik geloof ook", ging hij verder,
„dat iedereen vanavond met
een ander soort basketbal ken
nis heeft kunnen maken. Kei
hard, recht voor zijn raap en
goed verdedigen. Defensief heb
ben wij het sterkst gespeeld, of
fensief ging het een stuk min
der. Het was een kwestie van
een voorsprong nemen, verdedi
gen en langzaam je voorsprong
uitbouwen".
Dat was ook hetgeen Levi's had
gedaan. Na een stand van 28—
20, liep men uit tot tien punten
verschil bij 40—30 om te gaan
rusten met 4432.
Na de pauze verscheen Levi's in
het veld met Harry Kip, Karei
Vrolijk, Kees Akerboom, Dick
Davidson en Smith. Rob De
Wit: „Op een gegeven moment
speelden we met onze drie lang
ste mannen in het veld om toch
maar vooral de rebound te be
heersen. Maar dat zij tegelijker
tijd speelden is in de competitie
nog nooit voorgekomen. Tijdens
de wedstrijd ben je zodoende
nog aan het experimenteren.
Het is ook zeker terecht om te
stellen dat wij deze wedstrijd op
onze verdediging hebben gewon-
Terwijl Simonovic (links) naar de
bal reikt, is Kees Akerboom met
een zweefsprong net te snel af en
in staat om te scoren. Met
van spanning vertrokken gezicht
volgt Harry Kip (rechts), met
aan zijn zijde Pesic, het duel van
zijn ploeggenoot. Op de achter
grond kijkt de Zweedse scheids
rechter Parsbo toe. Door de ar
men van Simonovic is nog net het
gezicht van Henry Smith te zi
HAARLEM Hij was lang, mager en leek helemaal
niet op de vedette, die door zijn prestaties in Joego
slavië vergeleken wordt met wat Crtiyff voor het Ne
derlandse voetbal betekent. Simonovic, de Jerry
West van Europa, zoals de ongelooflijk populaire ve
dette van Rode Ster Belgrado in de volksmond heet,
stond in het Europacupduel met Levi's op a?n apart
voetstuk. Hij, het onvoorstelbaar beweeglijke pun-
tenkanon, zou het in Haarlem moeten gaan maken,
dacht iedereen.
Maar Levi's coach De Wit, die
het afgelopen weekeinde een
vergeefse reis naar Belgrado
maakte omdat de mist hem
in Milnchen liet, had voor dit
probleem een speciale tak-
tiek ontwikkeld. Dagenlang
heeft hij Frank Kales ervan
doordrongen: „Als jij erin
slaagt Simonovic onder de
twintig punten te houden dan
speel je voor mij de wed
strijd van je leven". Het was
een aanwijzing voor de
Haarlemse terrier, die wist
waar hij aan toe was. Dro
mend van de man, die hij
als schaduw moest volgen
met al zijn fameuze grillen
en onvoorstelbare manoeu
vres, dook Kales gisteravond
naast Siimonovic op. Een
avontuur van de reus tegen
klein duimpje. „Je beeft dan
even", zei de later gelukkig
lachende en spontane Haar
lemmer. „Maar als het spel
loopt denk je niet meer aan
Simonovic". De angst voor
de tegenstander was verdwe
nen en Frank Kales werd
daar later rijkelijk met lof
voor besprenkeld. Hij was d«
man, die het ongelooflijke
had waargemaakt en Simo
novic voor de rust op slechts
acht punten gehouden. Bram
BruH -en erlrstd bisket-
baüexpert: Kales was voor
mij dan ook degene, die de
beste prestatie van de avond
t geleverd".
Dit aspect ,,Hoe Simonovic
verstrikt raakte in het spel
van de taktiek" belicht de
pijlsnelle ontwikkeling, die
het snel populairder worden
de basketball momenteel
doormaakt. Was het tot voor
twee Jaar nog haast ondenk
baar, dat de Nederlands
kampioen verder dan een
eerste ronde In het Europa-
-uptcernooi zou komen,
thans kijkt Levi's niet eens
meer tegen de meervoudige
finalist op.
„Wij", vervolgt Frank Kales,
„staan aan het begin van een
nieuw tijdperk. Je kunt het
om dat beter te begrijpen
misschien het beste vergelij
ken met het voetbal van zes
jaar geleden. Toen keek ook
iedereen met vreemde ogen
op naar een speler, die bij
Real Madrid en Benfica
speelde. Dat waren de ster
ren. Wij komen daar nu pas
bovenuit. Ik heb dat aspect
al meer vergeleken met een
soort duiventil. Steeds, als je
eruitvliegt doe je meer erva
ring op en eens moet dat
zijn voordelen opleveren".
Ook vanuit een ander oogpunt
bleek deze gelatenheid. „Als
we vroeger met zestien pun
ten van een Oosteuropese te
genstander hadden gewonnen
waren we door het dolle
heen. Uniek, schreeuwde ie
dereen dan. En nog, denk ik
dat, maar met het idee in
mijn achterhoofd, dnt de
kwalificatie nog geen feit is.
Eerst moet straks im Belgra
do bewezen worden hoe sterk
Levi's wel is. Dan pas zijn
we er. Vandaar dat voor mij
nu pas de rustperiode is aan
gebroken".
Een tikkeltje blasé dus van
het succes, dat nog niet zo
lang geleden onvoorstelbaar
leek? „Ja, daar verbaas ik
me ook over. Het gaat alle
maal zeer snel". Echter niet
onverwacht snel. want de
weddenschap met Levi's voor
zitter viel duidelijk in zijn
voordeel uit. Voor elke vijf
punten verschil, waarmee de
Haarlemmers zouden win
nen, kon Kales een fles cog
nac tegemoet zien. Het zijn
er dus drie geworden.
Simonovic, de afgeblufte, had
weinig begrip voor de aan
pak van de Haarlemmers.
„Met mijn prestatie van 21
punten ben ik gewoon onte
vreden. Het is ver beneden
het niveau waarop Ik de
laatste tijd speelde".
Rakocivic, die zijn beroemde
collega probeerde op te mon
teren, dacht er goed aan te
doen door op te merken:
„Straks in Belgrado, als het
publiek weer echter je staat,
komt de revanche, daar ken
ik je goed genoeg voor".
Maar Rakocivic keek toch
vreemd op, toen de anders
van optimisme sprankelende
Simonovic geduldig zei: „Ik
ben er nog niet zo zeker
Het merkwaardige was dat
ook bij Levi's een speler
en nog wel een van de top
scorers met 20 punten
rondliep, die zichzelf geen
compliment wilde maken.
Henry Smith, de Haarlemse
center forward, die afkom
stig is van de Missouri Uni
versiteit, had na rust prach
tig verdedigend werk ver
richt, toen zijn aanwezigheid
roor .Se bewaking van Simo
novic vereist was. Maar hij
vond toch dat zijn prestatie
onder zijn Amerikaanse
vorm was gebleven.
„Ik kan veel beter, maar ik
geloof dat het ook door de
vloïr komt. Die is anders,
moeilijker bespeelbaar, v.nd
lk. Door eraan te wennen zal
dit probleem langzaam aan
wel overgaan, hoop ik". De
onvrede van Smith, die m
1971 nog een „honorable
mention" kreeg van de Ame
rikaanse basket ba llbond.
maakte op de rest van de
ploeg grote Indruk. Hij ver
diende dat namelijk niet. Ka-
les: „Smith is er waarschijn
lijk te verlegen, te beschei
den voor. Het is een enorm
royale vent voor het hele
team, die als er ruzie is
er alles aandoet om de
problemen zo snel mogelijk
de wereld uit te helpen. Je
krijgt van hem dan ook niet
de indruk dat het een speler
is die in Europa even zijn
geld komt ophalen en er ver
der niets aan doet". Henry
Smith was alleen blij met
wat hij van Kales hoorde.
De Kennemersporthal had
echter ook wat anders mee
gemaakt. waarover men zich
verheugde.
HANS DE BRUYN
handhaven". De kansen in Bel
grado? Ik weet dat Rode Ster
thuis erg goed speelt, maar ik
geloof dat je het fifty, fifty kan
stellen". En Harry Kip: „Ik ga
de wedstrijd met vertrouwen te
gemoet. Als wij daar net zo
rustig spelen als hier, moeten we
het redden".
De Joegoslavische coach stond
stilletjes te luisteren. Toen zei
hij, toch een tikkeltje bitter.
„Nee, wij hebben Levi's echt
niet onderschat, maar welke
speler was vanavond nu niet
PAUL HOVIUS
Inzinking
Toch kwam in de tweede helft de
door iedereen zo gevreesde in
zinking. Langzaam maar zeker
kwam Rode Ster weer dichter
bij, de voorsprong van Levi's
slonk zelfs tot zes punten terug.
Het zuivere van afstand schieten
van vooral Akerboom en Kales
hield Levi's echter uit alle
■moeilijkheden. „Het was jam
mer dat het in die laatste se
conden nog even fout liep",
mompelde Rob de Wit, „daar
door konden wij dat verschil
van twintig punten net niet
DEN HAAG Voor de jeugd ten-
nisinterlandwedstrijd (tot en
met 16 jaar), België-Nederland,
die volgende week zaterdag en
zondag 18 en 19 november in
Lom mei wordt gehouden, zijn
de volgende jongens en meisjes
uitgenodigd: Marcel Rederlijk
(Breda), Bart Brouwer (Eindho
ven). Theo Gorter (Amster
dam). Roelof Dijkman (Eindho
ven). Max Oolders (Roden). Pe
ter Driebergen (Amersfoort),
Leonne van de Wildenberg
(Goirle), Roel Groten (Tilburg)
en Bemardine Sluyter (Rotter
dam).
AMSTELVEEN Het bondsbestuur van de
KNLTB had de grootste „verrassing" tot
het slot bewaard. Na de opsomming van
een indrukwekkende reeks strafmaatrege
len tegen de betrokkenen uit de Koning
Gustaaf-bekeraffaire volgde het simpele
doch alles ontkrachtende woord „voor
waardelijk". Vrijwel eenstemmig klonk
uit de monden van de heren Dikker (se
cretaris), Beek (voorzitter), Steensma en
Mulder deze toevoeging met een toon van
onbegrip dat de heren van de pers dat
niet begrepen zouden hebben. Vervolgens
werd de laatste dooddoener met groot
succes gelanceerd. Het bestuur stak de
hand in eigen boezem door te verklaren
dat „de milde uitspraak" mede was geba
seerd op grond van geconstateerde orga
nisatorische tekortkomingen. Vooral dit
laatste werd de kapstok waaraan het
hoofdbestuur elk verwijt kon ophangen.
Bij elke vraag werd met een glimlachje
verwezen naar dit punt, waardoor de
bond de handen voorlopig in onschuld kan
wassen.
gen Jan Hordijk, Rolf Thung, Nick Fleury, Jan
Hajer, Fred Hemmes en Marian Laudin op te
noemen. Hemmes werd vrijgesproken, omdat
van onbetamelijk gedrag niets was gebleken.
Laudin kreeg de opmerking dat het bestuur be
treurde dat hij zich tijdens de landenwedstrijden
tegen West-Duitsland en België niet zou hebben
gedragen zoals het behoort en dat er bij voorko
mende gevallen geëigende maatregelen zullen
worden genomen. Toen volgde de sensationele
mededeling dat Hordijk, Thung, Fleury en Hajer
een jaar waren geschorst. Bovendien kreeg het
viertal een proeftijd van een jaar opgelegd met
onmiddellijke ingang. De motivering bestond uit
het „ontbreken van voldoende inzet en het ge
drag dat indruist tegen de normen die in Neder
land gelden voor sport en maatschappij". Wat
die normen nu precies zijn, kon het bestuur niet
helemaal duidelijk maken. De aanwezige bonds-
bestuurders lieten wel doorschemeren dat het om
ernstiger zaken ging dan de veelbesproken fles
wijn. Het college weigerde echter enkele concrete
feiten te noemen.
Molens
Bleef echter bestaan het door velen afgekeurde an
nuleren van de Koning Gustaafbekerwedstrijd te
gen Engeland, later oorzaak van een kort geding
dat overigens door de bond werd gewonnen. Deze
algemeen als wat overhaast beschouwde beslis
sing praatte het bestuurscollege goed door erop
te wijzen dat er vrees bestond dat het aangewe
zen team wel eens niet een visitekaartje voor de
bond zou kunnen zijn. Hangende het onderzoek
werd alvast maar besloten het duel af te zeggen.
De ambtelijke molens van de bond draaiden ech
ter zo langzaam, dat pas gisteren de uitspraak
kon worden gedaan over het onderzoek dat we
ken geleden is begonnen.
Inmiddels is de commissie speltechniek vrijwel en
bloc afgetreden, slechts voorzitter Tienstra hleef
in functie, maar over dit probleem heeft het be
stuur nog niet gepraat. Of dat op korte termijn
gaat gebeuren, konden de heren nog niet meede
len. Evenmin kon het college zich uitlaten over
het te voeren beleid bij de gewraakte landenwed
strijden, waar de moeilijkheden in feite zijn be
gonnen. „Er moet iets veranderen", werd collec
tief meegedeeld. En opnieuw werd hef stokpaard
je van de „organisatorische onvolkomenheden"
bereden om zich al bij voorbaat te wapenen te
gen elke vorm van kritiek.
Laakbaar
Deze veel gebezigde term kon echter niet worden
aangevoerd toen werd gesteld dat er in de hele
procedure op zijn zachtst gezegd merkwaardige
elementen zitten. Zo is het hoofdbestuur het on
derzoek naar het gedrag van de spelers begon
nen. Op zich niet onjuist, maar vervolgens heeft
ditzelfde college de strafmaat bepaald. En dat is
een laakbare gang van zaken. Een strafcommis-
sie is daarvoor de aangewezen instantie, maar de
tennisbond kent in zijn reglementen geen derge
lijke commissie, zodat dit soort zaken automa
tisch bij het hoofdbestuur terechtkomt. Bij dit
bestuur blijkt geen behoefte te worden gevoeld
om deze lacune in de rechtspleging op te vullen.
„Daar wordt niet over gedacht", deelde voorzit
ter Bleek mede.
Deze affaire, die achteraf in aanmerking komt
voor het cliché „Storm in een glas water", had
eigenlijk geen andere afloop kunnen krijgen. De
bond heeft enigszins zijn gezicht gered door in
principe een iware straf uit te spreken, maar
daaraan wel de toevoeging „voorwaardelijk" te
verbinden. Dat betekent dat alles zonder conse
quenties blijft. De spelers kunnen weer rustig in
alle mogelijke toernooien en wedstrijden uitko
men. Maar de vruag: „Waarom moest nou zono
dig het duel tegen Engeland worden afgezegd",
werd niet beantwoord. Degenen die de rapporten
van de captains bij de wedstrijden tegen België
en West-Duitsland hebben gelezen, menen dat er
zich in feite geen schokkende dingen hebben
voorgedaan. De bond zegt echter: „Er zijn ern
stiger voorvallen gebeurd die onze maatregel
rechtvaardigen".
Zo Is de zoveelste rel in de tenniswereld weer tot
een goed einde gekomen. De indruk dat er iets
moet veranderen Is echter sterk. Het bestuur
schijnt bij die gedachte niet aan zijn eigen posi
tie te denken.
FRANK WERKMAN
