Gebrek aan
deskundigen
geld
stagneert
zorg
voor zwakkeren
Sociale
voor
zieningen
Suriname
nog in
liet slop
eel van de Surinaamse delegatie naar het 16e Wereldcongres voor Maatschappelijk Welzijn dat on
langs in Den Haag werd gehouden. Tweede van links prof. dr. F. Jessurun. in het midden mevrouw
Loemban Tobing-Klein (hoofd van de Surinaamse Voogdijraad) en rechts dr. F. A. Blom.
|/an een onzer verslagge
vers
In de stroomversnelling
fraarin Suriname de afgelo
pen jaren is terechtgeko
men dreigt de directe zorg
foor de maatschappelijk
pakken in het slop te gers
ten. Tekort aan sociaal-cul-
pirele werkers, gebrek aan
(eld, en een traag groeiend
legrip bij de bevolking
foor de problemen waar-
pee de maatschappelijk
jwakke groepen te kampen
(ebben, zijn voornaamste
jorzaken dat de zorg voor
welzijn moeizaam van
grond komt. Het handje
deskundigen dat in Su-
met beperkte mid-
pioniersarbeid ver
is desondanks vol goe-
moed binnen korte tijd
goed functionerend sys-
dat is afgestemd op
noden, tot stand te
brengen.
Dit optimisme is vooral geba
seerd op de contacten die gelegd
zijn tijdens het 16e Internatio
naal Congres voor Maatschappe
lijk Welzijn dat vorige maand in
Den Haag werd gehouden en be
sprekingen met de Nationale
Raad voor Maatschappelijk Wel
zijn. De acht leden tellende dele
gatie onder leiding van prof. dr.
Frits Jessurun meent dat de
kennismaking en de verdieping
in de problemen van andere lan
den heeft aangetoond dat de Su
rinaamse aanpak van de noden
er nog niet zo slecht voorstaat.
Mevrouw I. A. Loemban To
bing-Klein, hoofd van de Voogdij
raad over deze noden:
Vooral bij de kinderbescherming
en de bejaardenzorg is er een
onderbezetting van gekwalifi
ceerde krachten. Practisch alle
overheids- en particuliere dien
sten op- het gebied van het
maatschappelijk welzijn, hebben
hieronder te lijden. Daarnaast
hebben wij ook een groot gebrek
aan geldmiddelen. Bij de kinder
bescherming bestaan geen op
vangcentra voor de verwaarloos
de jeugd. Wij zijn nu bezig met
een experiment dat afkomstig is
van het particulier initiatief. Er
is een substituut gezin gevormd
voor de opvang en begeleiding
van verwaarloosde jeugd. Het is
een gezin met tien kinderen
waar aan het hoofd staan een
moeder- en vaderfiguur. Wij zijn
nu bezig met het kopen van een
tweede huis waarin wij weer
zo'n vervangend gezin kunnen
onderbrengen.
Op het gebied van de maat
schappelijke begeleiding is een
enorme beweging aan de gang.
Wij zitten desondanks toch met
veel problemen.
Als voornaamste probleem in
haar sector, de kinderbescher
ming ziet mevrouw Loemban
Tobing, de zorg voor ongehuwde
moeders. „Het gevolg van slech
te sociaal-economische toestan
den is dat veel moeders overdag
gaan werken tegen een geringe
beloning. Ze komen er eerder
toe hun kinderen af te staan
voor adoptie, dan wanneer ze
over voldoende geld beschikken
om de kinderen op te vangen en
een redelijk levensonderhoud te
bieden. In dit geval spreken dus
veel meer sociaal-economische
omstandigheden dan psychische
oorzaken.
Over het tekort aan gekwalifi
ceerde krachten zegt zij dat de
overheid er nu begrip voor be
gint te krijgen dat wanneer geen
personeel wondt aangetrokken,
de zaak in elkaar stort. De Suri
naamse minister van Sociale Za
ken, T. A. Ahmed Ali, heeft tij
dens een recent bezoek aan Ne
derland een oproep gedaan om
sociaal werkers. Acht sollicitan
ten meldden zich. Hiervan zullen
over enkele maanden vier naar
Suriname vertrekken.
De heer Amirkhan, verbonden
aan het ministerie van Sociale
zaken meent dat in het raam
van de sociale problematiek van
de technologische ontwikkeling
het tijd wordt om deskundigen
te plaatsen aan de leiding van
de overheidsinternaten. die de
maatschappelijk zwakkeren on
derdak bieden.
Prof. Frits Jessurun: Als psy
chiater heb ik veel te maken
met het werk op het gebied van
de welzijnszorg. Ik ben nu negen
jaar terug in Suriname. Ik heb
de welzijnszorg bij ons zien
groeien. Wij weten wat wij wil
len. Een gebrek aan kadervor
ming is er in feite niet meer.
Opeenvolgende regeringen heb
ben veel gedaan aan de wel
zijnszorg.
Wij hebben gelukkig de toestan
den niet meer dat een vrouw
'3 middags nog met vruchten
moet rondlopen cm deze te ver
kopen om geld te krijgen voor
eten voor de kinderen.
De vorming van kadenhulp is
ver achtergebleven.
Vanaf 195-1 zijn er beurzen gege
ven voor de opleiding van socia
le werkers. Als er een gebied is
waar het rendement van beur
zen gering is, dan is dit wel ge
weest op het terrein van het
maatschappelijk werk.
Er zijn in Nederland evenveel
Surinaamse maatschappelijk
werkers of misschien zelfs veel
meer, dan thans in Suriname
werken. De rogering heeft een
plan gemaakt om de kadervor
ming ter hand te nemen. Wij
weten waarheen wij koersen.
Maar u weet: welzijnszorg kost
veel geld.
Bij de ontwikkelingshulp van
Nederland Ls men schromelijk
tekort geschoten. Er zijn gewel
dige economische projecten gefi
nancierd. Pas de afgelopen ja
ren is men er achter gekomen
dat ook in de sociale sector
geïnvesteerd moet worden. En
hiermee bedoel ik hulp die past
in de context waarin economi
sche hulp wordt gegeven.
Voor alle duidelijkheid wil ik er
bij zeggen dat men van Suri
naamse zijde tekort is gescho
ten aandrang uit te oefenen voor
hulp op het sociaal vlak. Al
doende leert men.
Mevrouw Loemban Tobing: In
Suriname hebben wij niet vol
doende de mogelijkheden uitge
buit om nationaal en internatio
naal hulp te krijgen.
Op de 16e Internationale Confe
rentie voor Welzijnszorg heb
ben wij gemerkt waarin wij te
kort zijn geschoten en op we'ke
wijze wij de zaken efficiënter
kunnen aanpakken.
BIJ ons bestaat nog een enorme
materiële en geestelijke armoe
de, zoals in vele andere landen.
Gelukkig komt men bij ons, zo
wel bij de overheid als bij de
particulieren, tot het Inzicht dat
wij hard moeten paam werken
aan maatschappelijke welzijns-
projecten.
AOW bestaat bij ons niet, ziekte
kostenregeling is er niet, bepaal
de voorzieningen voor gehandi
capten (behalve scholen voor
geestelijk gehandicapten, of ge
hoorgestoorden, lichamelijk ge
handicapten) zijn er niet.
Over de gehandicapten merkt
prof. Jessurun op.
Suriname telt momenteel op een
bevolking van 400.000 personen,
ongeveer 7500 debielen en 2000
imbecielen. Met de doven, blin
den etc., kom je op een percen
tage van vijf percent gehandi
capten. De zorg voor de gehan
dicapte mens is voor een gedeel
te overgenomen door particulie
re organisaties. Ik geloof dat de
tijd is aangebroken voor een
nauwe samenwerking met de
overheid. Een wette'ike rege
ling voor een subsidie bestaat er
niet.
W i begrijpen onze taak ook. Wij
weten dar niet altes moet komen
op de schouders van de over
heid. maar dat wij bepaalde za
ken zelf ter hand moeten ne
men.
Hiermee wil ik illustreren dat
de zaak zeker ter hand wordt
genomen. Ook al stel je dat wij
de vergelijking niet kunnen
doorstaan met de weelde die wij
in Nederland hebben ontmoet,
toch geloof ik dat wij niet pessi
mistisch moeten zijn.
Het is echter noodzakelijk dat
de overheid, de particuliere or
ganisaties en de beroepsorgani
satie hand in hand gaan om te
komen tot het meest succesvolle
en het meest haalbare in de sa
menleving.
Over de activiteiten van de Suri
naamse overheid zegt de heer
Amirkhan. ambtenaar op het
ministerie van Sociale Zaken:
„Ons ministerie heeft een oplei
ding voor sociale werkers. Ook
daar zie je het probleem dat de
kosten door de overheid worden
betaald en de mensen na vol
tooiing van hun opleiding weg
trekken naar Nederland. Dit
jaar zijn van de 79 afgestudeer
den, maar achttien bij het mi
nisterie achtergebleven. De rest
verliet het land".
De emigratie van Surinamers
naar Nederland heeft volgens de
heer Amirkhan prioriteit bij de
overheid. „Wij hebben een voor
lichtingsbureau geopend waar
mensen die naar Nederland wil
len vertrekken adviezen kunnen
inwinnen.
Mevrouw Loemban Tobing-
Klein: De emigratie van Surtna-
mers naar Nederland zal voor
lopig nog een probleem blijven.
Onze gekwalificeerde krachten
trekken weg. Ook vele minderja
rigen vertrekken en ontsporen In
Nederland. Wij proberen dit ge
deeltelijk te ondervangen door
voorlichting te geven met be
trekking tot bijvoorbeeld de ge-
zagsregeling.
De in Den Haag wonende Suri
naamse psychiater dr. F. A.
Blom. die zich intensief bezig
houdt met de problemen van de
migratie van Rijksgenoten:
De drang van Surinamers om
terug te keren naar hun land
kan alleen worden gerealiseerd
wanneer men hen een zekere
garantie geeft van zich weer op
genomen te voelen in de ge
meenschap. Ik dacht dat bij de
overheid In Suriname duidelijk
tekens zijn waar te nemen dat
wij deze richting opgaan.
De heer Amirkhan: De emigra
tie heeft ernstige nadelige gevol
gen voor de Surinaamse samen
leving. Iedere dag krijg ik moe
ders die om sociale bijstand
vragen op mijn kantoor. Uit de
gesprekken blijkt dat papa naar
Nederland is vertrokken en niets
van zich heeft laten horen.
Meestal heb Je hierbij te maken
met gezinnen van zeven acht
kinderen. Du vader is spoorloos
in Nederland.
Dr. Blom: In de hele zaak van
de buitenlandse werknemers in
Nederland zijn er geen tekenen
dat de irritatie bij de Neder
landse bevolking is gericht tegen
de Surinamer of de Surinamer
als groep. De irritatie is meer
gericht tegen de wankele werk
gelegenheid die de Nederlander
nu heeft. De praktijk heeft ge
leerd dat men geprikkeld is we
gen de positieve discriminatie,
het bevoorrechten bijvoorbeeld
van een Surinamer of een
Turk bij het aanwijzen van huis
vesting. terwijl een Nederlander
soms jarenlang moet wachten
en zelf geen uitzicht heeft op
een beter onderdak.
Mevrouw l.oemban-Tobing: De
werkloosheid in Suriname Is de
grootste oorzaak van de emigra
tie. Zolang wij niet in staat zijn
om onze werklozen goed op te
vangen, zullen zij vluchten.
Willem wij als Surinamer» in de
todkomst ons zelf zijn dan moe
ten wij niet te veel aanleunen
tegen het Nederlands welvaart-
systeem. Sig. W. Wolf
De grootste zorg geldt de verwaarloosde jeugd v
MAANDAG 25 SEPTEMBER 1972
let bejaardenprobleem is in Suriname bijzonder nijpend. Het land kent slechts een bejaardencentrum met een beperkte capaciteit. Boven
dien zijn de voorzieningen slecht. Een groep particuliere organisaties heeft thans het initiatief genomen om een nieuw bejaardencentrum
op te richten. Zo lang dit gebouw, waarvan de kosten worden geschat op 3 miljoen gulden niet gereed is, zijn vele bejaarden gedoemd langs
de straten „hun onderdak" te zoeken.
