KUNST OP ZICHT Folklore uit de Philippijnen Prenten van v. d. Eykel OP NAAR HET CONCERT Vijf jaar Culturele Vereniging Ter Aar Strijd in Noord- lerland op toneel Man, vrouw en minnaar PERSONEEL BURGERLIJKE STAND ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1972 LEIDSE COURANT LEIDEN Door de eeuwen heen zijn conflicten van alle mogelij ke aard voor toneelschrijvers de belangrijkste bronnen van inspi ratie geweest. De hieruit voort- vloelende stukken stelden meestal een of meer hoofdperso nen centraal en lieten deze ka rakters zien in hun strijd tegen zichzelf, het noodlot, hun omge ving of hun idealen. Gedurende de laatste decennia heeft zich echter een belangrij ke wijziging voorgedaan. In plaats van de mens als individu kwam steeds vaker de plaats van de mens i-n zijn maatschap pij centraal te staan. Oorzaak van deze verschuiving was on getwijfeld de steeds groeiende sociale bewustwording van de mens.Een volgende en onver mijdelijke stap is natuurlijk het conflict tussen bepaalde maat schappelijke groeperingen en de strijd tussen verschalende be- volkingsgroepen en volkeren (de strijd in Vietnam en het rassen vraagstuk!). Slechts zelden bood echter een Westeuropese politieke situatie genoeg stof voor een opzienbarende uitvoe ring. Een belangrijke uitzonde ring op deze regel is de voor stelling van "Engeland's Ire land" van het Engelse "Porta ble Theatre", die onlangs in Mickery-Amsterdam in (wereld) première is gegaan. In dit stuk hebben zeven auteurs aan de hand van feiten, kranteberich- i ten en geruchten en met behulp van anecdotes en bijbelteksten gepoogd eén enalyse te geven van de gebeurtenissen in Noord-Ierland en de oorzaken en achtergrondea hiervan. Dat Engeland hierbij niet de rol van de vredelievende bemiddelaar speelt, blijkt overduidelijk uit de noodzaak het stuk in Neder land in première te laten gaan. Om te voorkomen dat zij een eenzijdig en subjectief stand punt zouden gaan innemen, heb ben de auteurs een reeds eerder door hen toegepaste methode gevolgd'; gezamenlijk in één kamer werkend hebben zij het stuk al debatterend scène voor scène en regel voor regel uitge werkt. Bovendien wordt de tekst wordt de tekst door drie van hen voortdurend n.a.v. actuele gebeurtenissen bijgewerkt. Twee auteurs, David Hare en Snoo Wilson, hebben zich met de regie belast en onder hun lei ding is er een verbluffende en uiterst knappe voorstelling uit de bus gekomen, die een bezoek tea volle waard is. Noorstelling"England's Ireland": woensdag 20 september, 20.15u. L.A.K.-theater, Levendaal. Een scène uit England's Ireland" Franse filmprijs voor Nico Crama DEN HAAG (ANP) De Haagse cineast Nico Crama heeft voor zijn film ..Daumier, verslagge ver van zijn tijd" een mention de qualité" gekregen van het Centre nationale de la cinema tographic in Parijs. Hij kreeg ook een geldprijs van 10.000 franc. Nico Crama, die zijn film in nauwe samenwerking met het Haags gemeentemuseum maak te. is nu bezig met een film over de Nederlandse schilder Piet Mondriaan. Enkele recente films van zijn hand zijn: „de Hoge Veluwe" en „het opont houd" en was producent van Paul Verhoeven's korte film „De worstelaar", De met subsi die van CRM vervaardige Te kenfilm „Een zeer zonnige we reld" van Pieter de Groot kreeg ook een „Mention de qualité". LEIDEN De geschiedenis van de Nationale Philippijnse Dans groep ,,Ba/anihan" is begon nen in de jaren dertig. In die tijd begon men namelijk een ac tie tot het verzamelen en behou den van inheemse volksdansen, volksmuziek, regionale kos tuums en inlandse kunstvaardig heid. Als uitvloeisel hiervan gin gen Philippijnse studenten volks- dansdemonstraties geven, in de hoop hiermee belangstelling te Het succes van een serie voorstel lingen in Pakistan in 1954 was van dien aard, dat het geleid heeft tot de oprichting van „Bayanihan". In 1958 trad deze groep met groot succes op tij dens de Wereldtentoonstelling te Brussel en dit leidde tot uitnodi gingen uit alle delen van de we reld. Om aan de vraag zoveel mogelijk te kunnen voldoen heb ben ze in 1967-'68 zelfs een we reldtournee van meer dan een jaar moeten maken met twee groepen tegelijk: de ene bezocht Amerika, West-Europa en het Sovjet-blok, de andere door kruiste geheel Azië. an enkele jaren gele den heeft de dansgroep -„Baya nihan ertoe gebracht om met een grotendeels gewijzigd repertoire wederom 'n tournee door Europa Het te maken. Of ze hiermee inder daad veel belangstelling wekken voor de cultuur van de Philippij nen blijft een vraag, maar dat ze de liefhebbers van folkloristi sche dansen een bijzondere avond bezorgen is zo goed als P.K. Voorstelling „Bayanihan": zater dag 23 september, 20.1Su. Stads gehoorzaal. De Nationale Philippijnse Dansgroep „Bayanihan" LEIDEN „Toen Leon van den Eykel in 1966 met zijn werk debuteerde op de eerste triënnale van het Gewest Leiden in De Lakenhal, liet hij goua ches zien van poëtische voorstellingen, waarin en waar doorheen hij poëtische teksten geschreven had. Men had er nog over kunnen twijfelen of hij kunstenaar was of dichter of allebei. Desondanks (of juist daardoor) verwierf hij een eervolle ver melding van de jury van de Triënnale. Die on derscheiding, even betrekkelijk als alle andere kunstprijzen, maar voor een debutant toch niet niks, werkte echter anders uit dan dikwijls het geval is. Van den Eykel vroeg zich af of hij met dat werk. dat een jury blijkbaar zo gemakkelijk kon bekoren, wel op de goede weg was. Over zul ke argumenten valt te twisten en er zullen zeker ook andere oorzaken zijn geweest, maar het di- rekte gevolg was toch dat Van den EvkelS werk van enkele maanden later een volledig ander aanzien had. De poëtische voorstelling bleek het veld te hebben geruimd voor abstrakte vlakken in heldere kleur en de poëtische teksten voor on poëtische zijferreeksen Ook de tweede verandering voerde naar de ab- straktie, omdat cijfertekens en ook als herkenbare rekenkundige gegevens altijd abstrakter blijven dan woorden kunnen zijn. Werden ze dan als niets anders dan abstrakte vormelementen in ab strakte komposities gebruikt? Soms wel, maar in den regel is er meer aan de hand. Alleen deed Van den Eykel met zijn cijferreeksen iets waar aan slechts een beeldend kunstenaar en niet een boekhouder of wiskundige kon hebben gedacht". Aldus opent Hans Sizoo het inleidende woord in de begeleidende catalogus. Deze ietwat alpha-gymnasiale inleiding geeft naar mijn gevoel wel inzicht in de artistieke opstelling van Van den Eykel, maar dat betekent niet dat Sizoo daarmee deze kunstvorm gemakkelijker aanspreekbaar maakt voor de gemiddelde be- schouwer, die zich soms wel de vraag zal stellen of de kunstproductie van deze tekenaar-graficus niet meer moet worden gezien in het kader van technische kunde (al of niet fylosofisch geïnter preteerd) dan van kunst met technisch-visuele optische kenmerken. Det de prenten van Van den Eykel „toegankelijk" zijn voor de doorsnee be zoeker van deze tentoonstelling vraag ik (on danks de loffelijke pogingen van Sizoo) te betwij felen. Ondanks deze twijfel acht ik de exposant toch een kunstenaar in de geijkte zin van het woord, maar ik wil daarbij wel terdege onderscheid maken tussen de opvallende perspectiefgrapjes van een aantal bladen en andere, die dat minder nadruk kelijk maar wel kunstzinniger tonen. Natuurlijk is het perspectief - uitzonderingen bij bepaalde kunstrichtingen daargelaten - een on vervreemdbaar en onafwendbaar onderdeel van een weergave op het platte vlak en dat het ook wel „kunstig" is dat perspectief te onderlij nen met bepaalde cijferreeksen, toch vind ik te grote differenties in de prenten. Ondanks pogin gen om met fylodofische uitspraken die verschil len te verdoezelen. Het kunstenaarschap van Van den Eykel spreekt dan ook veel meer tot d# beschouwer in „Figu ren", een serie van vijf zeefdrukken en in een zevental tekeningen van metaalstrukturen, die niet alleen tekentechnisch zeer mooi zijn, maar ook als abstrakties fraai in het vlak liggen. Ondanks do tegenwerpingen acht ik Van den Eykel een tekc.iaar en graficus die de aandacht nu en hopelijk in de toekomst ten volle verdient. De tentoonstelling duurt jrrt 22 oktober. WILLEM PRINS. LEIDEN Wat kan er gebeuren als de vriend van de echtgenoot de minnaar van de echtgenote wordt Het is niet moeilijk op deze vraag een antwoord te vinden. In ie der toneelstuk van de Franse blijspel-auteur Georges Feydeau komt immers wel minstens één scène voor waarin een dergelij ke situatie wordt uitgewerkt. Zelf heeft Feydeau eens gezegd dat het grote geheim van het blijspel is "mensen die elkaar niet in een bepaalde situatie mogen ontmoeten, zo snel mo gelijk bij elkaar te brengen." André Roussin, die na Feydeau de fakkel van het zogenaamde boulevardtoneel brandende heeft gehouden, heeft zich deze raad bijzonder goed ter harte geno men. In "De kleine hut", een van zijn meest succesvolle stuk ken. brengt hij het echtpaar en de minnende vriend niet alleen bij elkaar, maar hij laat ze zelfs gedrieën op een onbe woond eiland aanspoelen. Zijn rijke fantasie en zijn grote er varing als blijspel-acteur staan ervoor garant dat het publiek zich geen moment zal hoeven te vervelen. Vier jaar na zijn pre mière in 1949 is "De kleine hut" met groot succes in Nederland opgevoerd met Guus Hermus en Enny Meunier in de hoofdrollen. Nu, 19 jaar later, komt het in een vrije productie naar Leiden met in de hoofdrollen Bob de Lange, onze grote specialist voor het Franse blijspel, Hetty Vertioogt en Paul Cammer- mans. Succes gegarandeerd. Voorstelling "De kleine hut": vrijdag 22 september, 20.15 uur. Rijnlands Lyceum. Si" 1 55* J HETTY VERHOOGT LEIDEN Het Lcidse muzieksei- zoen gaat weer beginnen. Het Rotterdams Philharmonisch or kest opent op donderdag 21 sep tember de rij. Merkwaardiger wijze, althans voor dit orkest, met een nogal conventioneel programma, op „Lontano" van Ligeti na. Liet het Residentie-orkest na veel verzuchtingen in onze stad ein delijk een versleten touwtje val len, en zal het nu met een frisse aanpak beginnen, het Rotter damse orkest heeft er iets in gezien, dit draadje op te pak- Het om zo te zeggen afgeroomde, en inmiddels wel karnemelk ge worden programma omvat de derde Symphonie van Brahms en Beethovens vioolconcert. „Jawel, maar dat blijft mooi", zult u zeggen. Er is zoveel dat mooi is en dat hier praktisch nooit wordt gehoord. Maar diri gent Edo de Waart en violist Herman Krebbers zijn behoorlij ke trekpleisters, van wie veel is te verwachten. In elk geval een brok dynamiek van Edo de Waart, dat het in Brahms wel zal doen. „Lontano" van Ligeti is een diepe buiging voor hen, die zich op de hoogte willen stellen van de ul- tra-modeme kunstrichting. Aan de brede massa geeft het wel licht (nog) geen esthetisch ge noegen, maar dit is geen reden om het dan maar achterwege te laten. Kunstenaars gaan hun tijd ver vooruit, of beter nog, concertbezoekers lopen op zijn minst een halve eeuw achter. Door zich voor deze muziek open te stellen, leert men het idioom kennen en zo komt men tot waardering. Onder vele jon ge luisteraars is de interesse er al omdat zij door eigen kunst beoefening en goede voorlich ting, zich met deze ontwikkeling vertrouwd hebben kunnen ma ken. Zij weten dus, hoe zij moe ten luisteren. Er ligt in onze stad een taak te wachten om door middel van bijvoorbeeld voorlichtingscur sussen ook de andere concert gangers wat meer met deze ma terie vertrouwd te maken. Vooral nu men deze muziek in het huidige muziekonderwijs heeft opgenomen en ook meermalen ten gehore heeft gebracht, dik wijls tot vreugde niet alleen van de uitvoerenden, maar ook van. de luisteraars.Het kan dus wel en het is maar een stapje over de drempel, die velen tot nu toe het dorpeltje hebben gelaten met de mededeling „mij met gezien". Maar zoals gezegd, jongeren denken daar anders over; en omdat in onze dagen de tendens bestaat heel lang jong te blijven, waarom zou er dan geen massale opgang zijn te verwachten naar Ligeti's „Lon tano". En naar Brahms' derde symphonie. En naar Beethovens vioolconcert. Of beter nog: naar het Rotterdams Philharmonisch orkest. En naar Edo de Waart. En naar Herman Krebbers. BEB RIJNDERS Ter Aar Vanavond barst in het dorpshuis van Ter Aar weer een nieuw kultureel seizoen los dat wellicht nog meer zal aanslaan dan alle voorgaande kulturele opisodes. Dit seizoen is het het vijfde jaar dat het doek wordt gehesen en zo'n jubileum wordt nu eenmaal altijd gevierd met extra attracties en het opdraven van nog betere kassuccessen. Niet dot de Kulturele Vereni ging van Ter Aar in de afgelo pen jaren wat kleinkunstspul heeft laten opdraven want dat is beslist niet zo. Bijna alle groot heden op het trio Hermans, Zonneveld en Kan na, hebben Ter Aar aangedaan en met sue- De sfeer is er steeds geweest. Want als je pianist Louis van Dijk zover weet te krijgen dat hij het Ter Aarse volkslied „hoeperdepoep zat op de stoep" ten beste geeft en cabaretgroep „Don Quishocking" tot laat op Cursussen expressie de avond een borreltje blijft driniken dan mag je best van succes spreken. Desondanks is de Kulturele Ver eniging niet met een zonnebril op aan het nieuwe seizoen be gonnen. Helder voor ogen staat hen dat er In en rond Ter Aar toch nog een aantal groepen zijn die tot nu toe nog te weinig zijn betrokken bij de activitei ten van de KV. Bestuurslid mevr. C. Damen: „We willen per sé naar een meer populair programma toe. Niet zo hoog cultureel. Daar be reik je ee n te klein publiek mee. We moeten meer gaan gokken op de autochtone bevol king". Als men tijdens de voor gaande voorstellingen der KV een kijkje in de zaal had geno men dan had men inderdaad kunnen vaststellen dat er bij zonder weinig Ter Aarders op de stoelen zaten. Om de Ter Aarse bevolking toch nog in de kraag te kunnen vatten wil men vooral de bejaarden en de jon geren de poort wijd openzetten. De gedachten gaan uit naar een jougdsociëteit. Een beatgroep durft men nog niet goed aan omdat er in het verleden tijdens dansavonden nogal wat vecht partijen zijn voorgevallen. Bij voldoende belangstelling zullen in de toekomst ook een aantal kursussen worden georganiseerd zoals potten bakken, wandkle den maken, tuinieren, bloem schikken en volksdansen. De zustervereniging „Het Regt- huys" te Nieuwkoop organi seert het komende seizoen de cursussen vrije expressie in me taal, pottenbakken, macramè bandweven. schilderen en teke nen, waaraan ook de leden van Hoving in Voorschoten VOORSCHOTEN Cabaret Sieto Hoving komt met het program ma „Waartoe Waarheen" in Voorschoten op dinsdag 19 sep tember as. Samen met zijn vrouw Marijke en hun gast Rob de Nijs zullen zij optreden in het Cultureel Centrum. Dit programma is niet alleen in Sieto's stamtheater Tingel Tan gel, maar ook in vrijwel alle Ne derlandse theaters warm ont vangen. BIJ de première was de pers algemeen van mening, dat deze jongste aflevering van Sie to's repertoire één van de beste uit de lange serie van zestien programma's is geworden. Met name de persiflage op de Boe- renkantate van Bach rond de fi guur van Barend Biesheuvel werd unaniem geprezen als een prachtig kolderiek werkstuk. Gastcabaretier Rob de Nije heeft een groot aandeel in Sie to's programma en voelt zich goed ihuis ln de sfeer van dq politieke satire. De muzikale re gie en begeleiding is in handen van Antoine Oomcn. Twee enthousiaste leden van de Culturele Vereniging Ter Aar. Mevrouw Damen links de Kulturele Vereniging Ter Aar tegen gereduceerde prijs kunnen deelnemen. Voor de maanden september en oktober staan op het programma: van avond in het dorpshuis Ter Aar een optreden van poppentheater Otto v.d. Mieden en Martine Bijl. Zaterdag 21 oktober, even eens in het dorpshuis, een hu moristisch optreden van het be kende Kolder-Cocktail. Trees Zwetsloot exposeert in de Wassenaarse bibliotheek LEIDEN/WASSENAAR De Leidse schllderes-grafica houdt van 16 sept. tot 7 oktober een tentoonstelling van schilderijen, etsen en tekeningen in de Gale rie-bibliotheek aun de Luifel- baan te Wassenaar. De opening zal geschieden zater dag 16 sept. om 15 uur door Joop van den Heuvel. De ope ning zal worden omlijst met herspel door Beatrijs Gradetv witz en Leontien Zwetsloot. Trees Zwetsloot is eerst laat met schilderen en etsen begonnen. Als leerlinge van Fer Hakkaart heeft zij enige tijd geëxposeert in de bibliotheek aan de Van Beinumstraat. (ADVERTENTIE) Wij vragen: WO!-BRUGGE na en P. C. M. van in den Bnm-h en A Uommers on M. E. voor de tuin en voor de verzendtijd. boomkwekerijen comb, van der poel DE LOETE 17 - HAZERSWOUDE-Dorp - TEL. (01727)-2155 \SSENHEIM - v. E J. WlJnU Stephen An! Pctronella Cornelia. Zuiderduin en M. C. Nulkes; Marca Arnold. 7. v J. Wesslng Ltsse en E. F. Siembert. LJsse: G. E Alandt. Llise en Y. D I'. O Pont. Haarlem; N. H. A. Mooljman. 1.1 sse. en L. H. M. Warmerdam. Ll<se: J. M. an der Steen. Llsse wd: J. P. Schrama. Blltter J. Kikkert en K. Grardla. Getrouw Petrus E. J. S"-h"l!cn «34» en Wllbelmlna A. C vd. ri .cK. Johannes J. M. van Klink (23> en Martina H. G v. <L Voorn D van Bleien en A. C. Wlldenr Kulco. r P. W P 11. Ludwl* M. Halite. Ondertrouwd: N. G Warmerdam en H. M. J. v. d. Vr Gehuwd: L. A. J. vi J. Muller. A. Kriek iendrlcks. T KÓÓL Satkla M d v D. N. van M. van der Poel en C. 8. M. Warmerdam. G. Klein Loon en G. Pnschalu J i vm i M. E. Ron- Rijn en M. M. A. d van L M. A. Wollera- K M. W. Pasveer. - uwd P. J. Groenendijk te M .1 J. van der Hoorn. Gronlngi i C. C. es M. M. J. Char- E M

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 5