GROOTSTE NEDERLANDSE NAJAARSBEURS WIL 70.000 BEZOEKERS GAAN TREKKEN Van finale diabolo tot vlieger: op Groenoordterrein PROEVEN, SNOEPEN EN DROMEN BIJ RELIKWIEËN VAN DE EEUWWISSELING Leidato "72 toont vandaag en die goeie ouwe DONDERDAG 7 SEPTEMBER 1972 LEIDSE COURANT LEIDEN Goeie Ouwe Tijd-hal Joop Visser (van het duo Zie gelaar en Visser, reclamebu reau) ligt op zijn knieën met een drukspuit imitatie-kinder hoofdjes te kringelen op de vloer van de bijhal van de Lei dato, waarin „Die Goeie Ouwe tijd" in al zijn ouderwetse, de gelijke hoedanigheden gestalte gaat 'krijgen. Op de „kinder hoofdjes" komen pronkstukken te staan van het Nationaal Au tomobielmuseum te Leidschen- dam. Joop Visser (58) heeft slapeloze nachten doorgemaakt: „U kent dat wel, je ligt maar te piekeren omdat dit nog moet worden gedaan of dat. In bed ziè je het vaak, nietwaar? Dan spring ik ineens op en mijn vrouw schrikt zich dan een hoedje: Joop, wat ds er nou weer? Ik ben een erge doorzet ter, wat er in mijn hoofd zit moet gebeuren. Dikwijls wil ik het té mooi maken en dan zegt Ziegelaar weieens: „kalm aan, man, denk aan de kosten". Maar nu is het met die goeie ouwe tijd op de Leidato bijna gepiept, wat de voorbereidingen betreft. De relikwieën van de eeuwwisseling staan er bijna al lemaal. Het doek gaat op. de show kan beginnen. Ziegelaar, Visser en de reclame zijn begrippen geworden in Lei den en daarbuiten. De 3 okto- bers toeten, bloemencorso's uit Rijnsburg en het vele stand- werk voor de meeste grote be drijven in de omgeving kunnen daarvan meepraten. De NOS in Hilversum trouwens eveneens: „die daar hebben ons voor de derde keer benaderd. Na 3 okto ber gaan we voor de NOS wer ken. Onze ruimte in Leiden zal daardoor groter moeten worden. Hulskamp, de ontwerper van t.v.-decors heeft al contact met ons opgenomen. Jullie leveren prima werk, hebben ze bij de NOS gezegd. Ik ben dan wel te gen de 60, maar nog lang niet uitgeleefd. Raffinement hebben we alle twee. Ziegelaar en ik. - i n de crisistijd hebben we el kaar bij V D gevonden; Zie gelaar was eerste etaleur, ik de corateur. We zitten nu samen zo'n kwart eeuw in dit keiharde vak. Je moet niet denken, als je zoontje kan tekenen dat-ie dan ook een reclamebureau kan be ginnen", wijst Visser elke sug gestie in die richting resoluut van de hand. Is Joop Visser werkelijk de dolle, impulsieve jongen die hij schijnt te zijn? 'Hij stoeit in elk geval met ideeën, is een lastige per fectionist, een man van het gro te gebaar en een artistieke sprookjesbouwer, afkomstig uit een slagersgezin met 14 kinde ren. Als kind zat hij altijd te te kenen, in het zonnetje dat door het raam kwam. Toen zei vader Visser: Joop moet artiest worr den. Zo ging dat. Een slager zat er nou eenmaal niet in hem, hoewel hij nog zelf aan de koel bak heeft gestaan om worst klaar te maken. Decorbouwer Joop Visser hakt niet graag, al is-ie soms agressief. „Dat zijn de meeste in dit vak. Fijngevoe lig ook. We moeten erg tegen kritiek kunnen, omdat we vat baar zijn daarvoor'1, bekent hij ruiterlijk. „Ons vak is dikwijls opzij gedouwd. Ik ga niet meer van krabbeltjes van een ander iets opbouwen; dat doen we voortaan helemaal zelf. Als men met een goed ontwerp komt, doen we het natuurlijk wèl". De heer Visser is een type, dat graag op de mensen speelt; op de romantiek aanstuurt, op het kinderlijke. „Zo ben ik zelf ook. Ik ben in de wolkjes als men zichtbaar van mijn werk staat te genieten. Die Aqua-Hortus, weet u wel?; mens, wat vonden ze dat mooi. Wie het beter doet dan ik, daar heb ik respect voor, dat vind ik prachtig. Ie dereen die iets moois maakt, prijs ik". „Wat we nu hier op deze Leidato brengen vinden de mensen ge weldig. Het is heel anders dan een museum; je ziet de dingen zoals ze werkelijk waren. Fijn om die figuren zoals Bromsnor weer even terug te brengen. We konden met die goeie ouwe tijd ook lekker uit de voeten met een gezellige leuke ploeg. Je wordt gewaardeerd. Ziegelaar en ik zitten ook in het Leidato- comité en we zijn er groots op dat we voor Leiden iets opval lends kunnen maken. In hoofd lijnen is er na zoveel Leidato's met de hele ploeg een band ont staan die grote evenementen kan smeden". Ziegelaar en Visser en de hunnen hebben in de bijhal van de Lei dato een hoekje Leiden gemaakt Ludieke belichting van groots opgezet werk zoals het eruSt zag toen zij er zelf als grut rondliepen. Mèt de winkeltjes, de oude machines, tegen de achtergrond van een stuk Aalmarkt anno 1870, gezien vanaf de Hoogstraat en ver vaardigd door de kunstschilde res Leny Noyen-Pander, die bij zonder raak met het penseel weet om te gaan. In een pano rama zien we de Waag, de oude Vrouwekerk, de hele rust van mensen die de tijd hebben. „Je kunt nergens meer bij",' klaagt Joop Visser een beetje: „Het wordt allemaal te groot. Ik zou het op prijs stellen als de jeugd van vandaag dit eens zou zien, hier met die goeie ouwe tijd. Ik heb veel sociale ellende gezien, maar laten we eens glimlachen om de romantiek van toen". Laten we het kijkspel even langs lopen, globaal bezien en wat sfeer snuiven, Fantasie en histo risch speurwerk gaan hier hand in hand. U ziet straks het huisje aan de Waardgracht, waarin een bijgevoegd weefgetouw een verhaal apart vertelt. Het Le germuseum liet een keukenwa gen en een gereedschapskar aanrukken, omdat het wel méér heeft dan alleen oude kanonnen. Men ziet een glimp van het be drijvige oud-Katwijk,, het witte kerkje met een echte zoutige donkere nettenwagen ervoor. Oud-Katwijks interieur ook, kle ding en badfiguren die rond 1900 rustig aan het strand zaten en nog niet rug aan rug, omdat het baden (met kanten strookjes aan bermuda en slaapachtige muts) nog niet erg populair Er worden op de expositie glazen geblazen, er ligt een typisch Leidse peurboot, zoals die des tijds bij tientallen op de grach ten te vinden waren. Erg spec taculair wordt het distilleren. Een oldtimer" uit de goeie ouwe tijd op de Leidato-expositie tegen de achtergrond van van citroenschillen of de jene verbes. De dienst Invoerrechten en Accijnzen van de belastingen heeft hiervoor speciale toestem ming verleend, maar 's nachts wordt het 100 jaar oude ketel tje verzegeld. En wat kostte vroeger een liter eerlijke jene ver?: 90 cent. Er staat een huisje met glas in lood een pro cédé, dat ook ter plekke gede monstreerd zal worden. De glas-in-lood-m akers hebben nog steeds volop werk, het is een vak dat niet is uitgestorven en waarop in toenemende mate een beroep wordt gedaan. Het huisje is ingericht met meubilair uit De Lakenhal, zoals een bedstee, kinderstoelen en olielampen. Een straatje vertoont een rij win keltjes om van te watertanden; een snoepwinkeltje, waar oude babbelaars (vers, maar volgens een oud recept vervaardigd) ulevellen en meer van dat heer lijks te likken zal zijn. In kle derdracht komt hier alles terug. Net zoals in die oude melkwin- kel, waar in Keulse potjes roomboter wordt verkocht, en in een slagerij - oude stijl, waar u kunt proeven van slagerspro- dukten. Een wat frivolere noot levert een bejaarde slijterij, waar oud-Hollandse likeuren uit stenen potten met kraantjes met de hand „geflest" en gecapsu- leerd worden en waar ook origi nele graanjenever uit het vat getapt gaat worden. Alleen de lucht al! We moeten er niet aan denken. Dan is er nog de geuri ge bakkerij met oven; in groot moeders dagen wist men beter dan thans wat men allemaal met graan kan doen. Natuurlijk is er nog veel meer om even bij te dromen: oude rijtui gen met opgetuigde paarden, minstens even oude lantaarns, een bakkerskar. Een smid gaat er het oude handwerk beoefe- Stille Rijn nen. Het geheel wordt verleven digd met 22 figuren die volgens de kapothoedjesstijl door de heer Hoppezak gekleed zullen worden. Het wordt ongetwijfeld waar wat het Leidato-comité als zijn mening geeft: bekeken in het licht van de verbeteringen van sociale wantoestanden (nog maar kort geleden), is de beko ring van het goede groter ge worden en is de expositie dan ook een sfeervolle uitbeelding van wat aan curieuze en hartver- overende dingen eens te zien Avond-mavo Alplien in ALPHEN/BOSKOOP/GOUDA - Er bestaat grote kans dat bin nenkort gestart wordt met een avond-mavo in Alphen. Dat zal dan een filiaal worden van de Stichting Avondschool voor Voortgezet Onderwijs, die on langs is opgericht in Gouda en Boskoop. In deze twee plaatsen worden he denavond de eerste cursussen gegeven. In Boskoop worden de cursussen gegeven in de Ichtus- school aan de Zijde. De eerste cursus in Alphen zal maandag worden gehouden in het gebouw van de christelijke handelsa vondschool. Deze eerste keer is een proef. Wil men doorga-n dan moeten eerst meer cursis ten worden ingeschreven. Voor inlichtingen kun men terecht bij de centrale administratie van de stichting, tel. 01820-14061. LEIDEN De Elfde Leidato 1972 wordt helemaal eigen tijds. Groots, super, groei en vooruitgang. Ook een mid- Samenstelling: TON PIETERS Ouwe Tijd". In sociaal opzicht zijn de dagen van rond 1900 niet terug te wensen. Het is geen nostalgie, die de Leidato 1972 in baaien rokken heeft gestoken. spelen, vooral ook omdat we ditmaal een „trekker" hebben denstands- najaarsbeurs komt niet onder de superlatieven D^® Goeit uit. Als vrijdagmiddag burgemeester dr. A. J. Vis van Leiden in een of ander klassiek benzinevoertuig (het kan een Rolls Royce zijn, of een stijlvolle Bentley) door het Leidato-comité wordt aangevoerd om in de Grote Pers van het gemeentelijk museum De Lakenhal de offi ciële opening te verrichten van de grootste najaarsbeurs van Nederland, wordt een begin gemaakt met mijmeren. De deelnemende detaillisten, die in bijna 300 stands hun nering kunnen aanprijzen, mijmeren over omzetten- Wer ken ook aan grote opzet van deze Leidse manifestatie. Een betere communicatie tussen de consument en detail list. De Leidato is uiteindelijk de kapstok, waaraan men de contacten ophangt. Maar ook mag men mijmeren over „die goeie ouwe tijd". Dat is het motto waaronder men in deze bliksemsnelle dagen de toekomst aangenamer pro beert te maken. De elfde Leidato draait onder het teken van die goeie ouwe tijd, zoals de 3 oktoberoptochten hun bestaan rekken; een milieu, dat ook kenschetsend is voor Toelooj een bloemencorso. We grijpen graag terug om ons thuis te voelen. Dat doet ook deze Leidato 1972 en daarom alleen al veorspellen wij deze show een warm succes. weer naar het station terug kan. Verder wordt er weer een Lei- dato-pestatieloop gehouden. Het is de vierde van die naam. Par cours: 5 km door het noordelijk deel van de gemeente: een prestatie die jong en oud kan volbrengen op zaerdagmlddag 9 september. Het Leidato-cimité heeft slecht, De Gemeente Leiden Is kenne!.|lc de glimlach van die jaren te voorschijn willen halen en wat men straks in de bijhal aantreft •js «n ludieke, prettige be'ich- ting van Anno Danzumal. Het wordt gezapige romantiek, ge realiseerd door het reclamebu reau Ziegelaar en Visser tegen een achtergrond van een stuk Aalmarkt en oud-Katwijk, met daartussen ambachten die men vandaag niet of «auwelijks meer aantreft. groot De beurs van de middenstand is gebaat bij zweepslagkreten: Groot, Korft, Krachttig, ruim 13.000 vierkante meter Groen- oodhal plus bijhal zonder één enkele uitzicht- en ruimtebene- mende pilaar: ruimte om van te smullen. Huishoudshow zonder ca. 1500 vierkante meter. Het was een Leidse aangelegenheid. Thans komt het aantal deelne mers voor 65pct. van buiten. De plaatselijke opze( is regionaal geworden, vertelt voozitfer Wolfslag, „we hopen dit jaar 70.000 bezoekers te trekken". weerga, overal elders beneden Tot en met 17 september Is de de Leidse maat. De Leidato wil een landelijke ,,push" zijn om Leiden in een nationaal brand puntje te brengen. Gezien en ge hoord de inspanningen van het Leidato comité, aangevoerd door voorzitter J. Wolfslag, zui len deze doelstellingen behoor lijk worden gehonoreerd, onge twijfeld. Elf jaar terug heeft tegenwoordig in een tijd dat een jaar een paar maanden lijkt, iets eer biedwaardigs. Aan het begin van de zest-iiger jaren begon de Lei dato in de Stadsgehoorzaal met een expositieopperviakte van Groenoordhal met annexe tent hal het grootste bestaande ge combineerde warenhuis, ..een open huis, dat alles en iedereen ten dienste staat", aldus de heer Wolfslag. „De handel is harder geworden, ook de beurs ontkomt niet aan deze mentali teit. Daarom hebben we ons moeten inspannen om deze Lei dato tot een glanspuntje te ma ken voor de mensen die er ko- Trein- of busreizigers kunnen men. Ondanks ons voornenen, met het budget binr.en de tenten te blijven, is de zaak wat dit betreft weer helemaal uit 'et jasje gegroeid Maar we zijn vol vertrouwen, dat we quite zul'en Bestuurslid J. van Zijp vindt dat organisatorisch gezien deze Lei dato de gemakkelijkste beurs is. Ondanks alle economische moei lijkheden is de toeloop tot deel nemen groot geweest. „Alles is rond gekomen; er is geen plek je meer open. Dat zal wel niet meer /oor kom en, heb ik zo'n udee". De show van dit jaar is zo compleet mogelijk. F.r zijn de laatste snufjes op huishoude- lij gebied, in de mode en in de hobbysector; de Hiswa he?ft voor het eerst toestemming ge geven tot het exposeren van bo ten, die op de galerij geplaatst zijn. Het is ook de eerste keer. dat stands gebouwd zijn tegen de blinde muren (met verlor van de brandweercommandant), waardoor het „randgebied" aan gezelligheid heeft gewonnen. genover het station bij de over dekte Leidato-hal elke tien mi nuten een speciale pendelbus vinden die hen gratis naar de Groenoordhal brengt en waar mee men ook na het bezoek trots op deze jaarlijks terugke rende manifestatie. Zij heeft alle medewerking verleend. Zo zorgt de Plantsoenendienst terecht veelgeroemd als nan- kleedster van de Leidse dreven voor een bijzonder fraai bui tenplantsoen, dat tussen de Groenoordhal en de bijhal komt te liggen. De immense hal krijgt nog meer decoratie: een sterboog met lampjes als sier—il- luminotic die tot ver in de avondlijke omgeving aan da stad een extra aanschijn zal ge ven. Tenslotte komt er op net terrein een gasflambouw, een imitatie van het olympisch vuur, dat juist deze week zo'n triest accent heeft gekregen. De „bekende artiesten van radio en teevee" zullen deze Leidato 1972 niet aan doen. Maar zo op het eerste gezicht lijkt de pre sentatie van die goeie ouwe tijd een gelukkige gooi, waarbij de tienduizenden bezoekers ten zeerste betrokken zullen zijn. Voor de kinderen is ook wc-er heel wat opgezet. Men kan hier over elders op deze pagr.a meer over vernemen. In elk ge val zijn er kinderspelen in het teken van het fin du siècle ge plaatst. „Ome Joop" Vervoorn heeft het weer niet kunnen la ten: kinderspelen I'ggen hem bijzonder na uan het hart "n dank zij zijn inspanningen zul len de kinderen al tollend vlie gerend, "hoepelend, steltfopend of manipulerend met de diabolo hun eigen oompetitie kunnen houden die uitmondt in een heu se driedaagse finale in de Groenoordhal. Joop Visser met zijn .kinderhoofdjes' LEIDEN-NOORD Ome Joop Vervoorn heeft zijn zaken nooit op z'n elf en dertigst gedaan. Je ziet hem vaak, als een prins zo recht, zi- tend achter het stuur van zijn vierkante bak op wielen („uw bladen man. uw boekenman") van hot naar her rijden om van de ene ac tiviteit in de andere te glijden. Je kunt deze activist van Plan Noord niet het advies geven: ga nou 'ns een uurtje gezellig thuis een boekje lezen. Doe je dat tóch, dan reageert hij met een afwezig glimlachje, terwijl de sigaar tussen zijn lippen bengelt. Van de week is hij helemaal een vliegende kraai die je nooit vangt. Hij is constant op weg van de Groenoordhal naar een of ander club- of buurthuis vice versa. Het werk dat er ditmaal voor hem aan de winkel is betreft opnieuw de jeugd. Hij is de man vóór en achter de schermen die aan de activiteiten van het Leidato-comité voor de jongeren uit Noord gestalte gaat geven gedurende de 11de huishoud beurs. Daartoe heeft hij, geheel in de geest van deze Leidato 1972, de kinderspelen uit „Die Goeie Ouwe Tijd" ten tonele gevoerd, daartoe volledig in staat gesteld door finahciële medewerking van het Leidato-comité. De hele schoolgaande jeugd van het buurt- en clubhuiswerk uit Noord is een edele competitie begonnen op het gebied van tol len (voor de kleinsten), hoepe len, diabolo (wat zullen ze daar moeite mee hebben), het onver woestbare vliegeren en als vijf de spel het steltlopen. Het zijn goedvaderlandse spelen die voor het merendeel nog niet geheel vervlogen zijn. Joop Vervoorn, die 25 jaar Toer de Frats-erva ring heeft als het erop aan komt de commercie met het spelelement te verbinden, heeft ook deze keer organisatorisch krachtwerk geleverd; de jeugd zal zijn ideeën verder moeten uitvoeren. Pieter Breughel Die vijf „Leidato-spelen" zijn een greepje uit de bijna 200. die op het beroemde schilderij van Pieter Breughel te vinden zijn. Vervoorn schildert niet, maar hij is een soort Jan Steen die het spel gadeslaat en het daar na tot uitdrukking brengt recht streeks op straat, helemaal in deze tijd en de jeugd erin be trekkend. Sociale functie „Veel van die oud-Nederlandse spelen hebben zich, steeds te rugkerend in hun seizoenenloop, tot nu toe gehandhaafd", vertelt de heer Vervoorn, die het kin derspel Kent als zijn broekzak. „Dat komt door de sociale func tie die het spel altijd heeft ge- bad. Vroeger was het zondagse vermaak geen sport, maar men 'peelde uit tijdverdrijf met el kaar. Het materiaal was daarbij doorslaggevend. Veelal waren de speel voorwerpen van hout gemaakt. houtsnijwerk. dat vaak mooi versierd was. Die versiering had eigenlijk geen andere functie dan een manier om het evenwicht in de diame ter van het voorwerp te herstel len; een sneedje links méér, een kerfje rechts minder was al vol doende om het zaakje in balans te houden". In de knel Zo had je tollen in verschillende vormen, de diabolo, de jojo ook, die helemaal niet zo nieuw is als men weieens meent. „Daar bij kwam", aldus Joop Ver- voorn, „dat de mensen die voor werpen zelf hadden gemaakt en daarom bleven ze zo lang in de familie. Dan kon je tc horen krijgen: dat heeft opa nog ge maakt. Door de industriële re volutie is veel later het oude spel in de knel gekomen. Ook het speelterrein van de jeugd is door de opkomst van de aulo duidelijk beperkt. In bijna alle buurten begint men nu te ijve ren voor een speelhoek voor de kinderen, waar ze veilig zichzelf kunnen zijn. Een vluchtmoge- lijkheid, in feite. In het spel is nu het plastic geslopen. We heb ben dan wel rages meegemaakt (hoelahoep, de plastic jojo, dia bolo, tollen zelfs van plastic), maar deze oprispingen blijven een tijdelijk verschijnsel en ver dwijnen weer". Ontwikkeling; gelegenheid voor de kinderen. Volgens Joop Vervoorn i« dat een gevecht om ze gezond bezig te houden met spellen en spe len. Met name het wijkcomité van Plan Noord (dat de handen al vol heeft aan b.v .de huur- barmonisatic) stimuleert dit al les ten zeerste. Vervoom hoopt, dat ook de ouderen zich bij het 6pel van de jeugd betrokken gaan voelen. Dat is een soort van ontwikkeling: eerst kijken de vaders naar het vliegeren door hun zoons of dochters, door hun zoons of dochters, ze en al gauw komt het grote kind in de vaders om de hoek kijken en dan willen ze opeens zélf gaan vliegeren. „Wat ik nou zo graag zou willen ie, dat de ou ders, de vaders vooral, ook wil len meedoen met praten over de jeugdbezigheden, of er mee lei- Finale In de buurt- en clubhuizen De Ze vensprong en De Boei en bij de speeltuinverenigingen Noorder kwartier en Groenoord zijn de jongens en meisjes volop bezig met het hoepelen, steltlopen, tol len. vliegeren en diabolo-jongle ren. Het einde van dit spel-lied- je is, dat cr viermaal drie fina listen van elk 6pel komen, die zaterdag en zondag en volgende week woensdagmiddag op het Groenoordhalterrein achter de Leidato gaan strijden om de ereplaatsen. Woensdag is er bij voorbeeld de grote vliegerfinale. Het zal een verheffend gezicht zijn. Misschien dat ook al door deze Leidato-kinderevenemervten het straatspel opnieuw gestimu leerd zal worden. Dat aou a! een heel winstpunt zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 5