BRONS PLOEGENTIJDRIT MEER DAN ALLEEN EEN TROOSTPRIJS Grote kans profcontract Den Hertog „Nu weet ik pas, dat Belie Europa's nummer twee is" Europa mag blij zijn met Roland Matthes Pech Van den Hoek stak spaak in wiel voor goud s 197fc)ENSDAG 30 AUGUSTUS 1972 LEIDSE COURANT Hg Fedor den Hertog viert met coach Middelink het behalen van de bronzen medaille. Een van zijn laatste successen bij de amateurs? jMiiNCHEN Olympisch goud bij het wiel- I rennen op de weg is al dikwijls goed geble- ken voor een aantrekkelijk profcontract. In 1 1964 eindigde Nederland in Tokio als eerste in de ploegentijdrit, hetgeen voor Eef Dol- j man, Jan Pieterse, Gerben Karstens en Bart Zoet de sprong naar de rijen der be roepsrenners aanzienlijk vergemakkelijkte. :Vier jaar later herhaalden René Pijnen, Joop Zoetemelk, Jan Krekels en Fedor den Hertog dat succes in Mexico en met uitzondering van Den Hertog sloegen de leden van dat kwar- tet aardige financiële slag uit hun triomf. Nederland eindigde dit keer te München niet op de eerste plaats, maar gezien de han dicap, waarmee gedurende meer dan de helft van de wedstrijd moest worden ge reden, straalt van het brons toch een gouden glans af. En lijkt voor Fedor den Hertog, Cees Priem en Hennie Kui per het pad naar een carriè- j re als beroepsrenner toch te I zijn geplaveid. Voor Den Hertog was dat trou wens al eerder het geval, maar hij wilde niet. pevestiving het eind van dit jaar lijkt het er toch van te komen, dat Den Hertog prof wordt. Gevraagd naar de juistheid van de door Cees Priem geuite beweringen, dat hij zou gaan rijden voor een nieuw te vormen Frisol-Ket- ting-profformatie, antwoord de Den Hertog: ,,De tijd zal het leren." Eindeljk dus geen ontkennend antwoord van Nederlands sterkste weg renner bij de amateurs. Weliswaar ook geen bevesti ging; maar uit het feit, dat de directeur van de benzine maatschappij Friso, de heer De Vries, nog tijdens de Olympische Spelen naar München zal komen om de onderhandelingen met Den Hertog af te ronden, mag worden afgeleid, dat de plan nen dit keer echt serieus zijn. Fri sol-Ketting, waarbij Piet Li'ebregts als ploegleider gaat fungeren, wordt overi gens ook vrijwel zeker de werkgever van Cees Priem en Hennie Kuiper. Terwijl laatstgenoemde nog twijfelt of het verstandig is de stap naar het harde metier van de beroepswielrennerij te maken de kans dat hij het wel doet is overigens groot heeft Priem al laten we ten zeker prof te zullen wor den na dit Olympische jaar. MüNCHEN Het brons was meer dan alleen maar een troostprijs. „Met deze der de prijs ben ik zeker zo blij, als ik onder normale omstandigheden met het goud zou zijn geweest", zei Joop Middelink, de coach der wegrenners, nadat de ploegentijdrit over 109 kilo meter Nederland het eerste succes tijdens deze Olym pische Spelen had ge bracht. De Amsterdammer glom van trots. Hij had er alle reden toe, want er was een prestatie geleverd, die respect en bewondering verdiende. Nog voordat de koers er voor de helft op zat, werd het riante uit zicht op de eerste plaats voor het Neder lands viertal ineens volledig be lemmerd, omdat Aad van den Hoek moest afhaken. Een spaak in het achterwiel had het bege ven, en de forse slag die daar door ontstond, maakte het on mogelijk de pedalen nog rond te krijgen. De vervanging van het wiel vergde ongeveer dertig se conden. Joop Middelink wilde Finalekansen Westduitse hockeyers steeds groter (Van onze speciale verslaggever) MüNCHEN De strijd in het Olympisch hockeytoernool bleef gisteren beperkt tot groep A, waarin Nederland niet mee speelt. Vooral de Westduitsers maakten een goede beurt. Argentinië, gevreesd door zijn harde strijdmethode, werd met 2—1 verslagen. Het was de der de achtereenvolgende triomf van de Westduitsers, zodat de finalekansen steeds groter wor den. Ook Pakistan, de Aziatische hoc- keyfakirs genoemd, maakt ui teraard een goede kans op het bereiken van de eindstrijd. Hoe wel de ploeg eergisteren tegen Spanje teleurstellend gelijk speelde, werd de zegereeks te gen het machteloze Oeganda (31) voortgezet. Andere uitslagenSpanje—Maleisië O-O. België—Frankrijk 1-0. Stand West-Dultsland 3—6. Pakistan 35. Maleisië 3—3. Spanje 3—3. Bel- Fedor den Hertog, Hennie Kui per en Cees Priem echter niet laten wachten, greep de mega foon en gaf opdracht door te gaan. Middelink later: „Als Van den Hoek normaal had gereden zou ik de anderen hebben terug gehouden, maar hij was duide lijk de minste. Daarom heb ik het risico genomen met drie man door te gaan". Terwijl de teleurgestelde Van den Hoek freewheelend naar start, keerpunten en finish reed, stre den Den Hertog, Kuiper en Priem een geweldige strijd. De voorsprong op Polen (zeven se conden) en Rusland (30 secon den) die na 25 kilometer al een feit was, ging weliswaar snel verloren, maar aangemoedigd door Middelink, die zijn woede over zoveel tegenslag had afge reageerd met een roffel op het dak van de volgwagen, werden de wel complete Polen en Rus sen erg knap bijgehouden; en bleef de voorsprong op het Bel gische viertal intact. Krachtsexplosie Chef d'équipe Arie van Vliet over die niet voor mogelijk gehouden krachtsexplosie: „Wat deze jon gens hebben gedaan is enorm. Er was precies 46 kilometer afgelegd, toen Van den Hoek er af moest. En precies in een klim. Daarom was het niet meer mogelijk om Van den Hoek er weer bij te laten komen. Als je met drie man moet rij den tegen ploegen van vier ben je erg in het nadeel. Vooral als er tegenwind is en de weg om hoog gaat. Dat we desondanks derde zijn geworden is ongelofe lijk en voor mij het bewijs, dat we goud zouden hebben gehaald als de vier bij elkaar waren ge bleven". Die mening was ook Fedor den Hertog toegedaan. „We reden enorm sterk. Aad ging dan mis- De wielerploeg in de formatie, toen Van den Hoek nog niet was af gehaakt. Den Hertog geeft het tempo aan, Priem, Kuiper en Van den Hoek (van rechts naar links) volgen hem. Van een onzer verslaggevers in München: TON VAN DALEN schien in het begin niet zo goed, maar dat had in de tweede helft een stuk beter kunnen worden. We zouden hem er wel hebben doorgesleept". En Joop Midde link: „Toen Van den Hoek eraf ging kreeg ik het gevoel dat al les was verkeken. Maar al gauw zag ik, dat het met drie man ook ging. De snelheid kwam snel terug en toen ben ik weer gaan hopen. Het is ontzet tend hard gegaan. De snelheids meter van onze volgauto gaf soms 72 kilometer per uur aan. Alle drie hebben ze formidabel gereden. Nee. ik zeg niet .wie ik de sterkste vond. Ik maak geen onderscheid, ze waren alle drie geweldig". De achterstand op de vooral in de laatste vijftig kilometer erg sterke Russen bedroeg uiteinde lijk iets minder dan 1 minuut en 10 seconden. En op de Polen bijna veertig seconden. Hetgeen betekende, dat met drie man in de laatste tien kilomter nog on geveer zestien seconden op de Polen en zes op de Russen wa ren goedgemaakt. Een duidelij ker bewijs, dat de Nederlanders over de meeste reserves be schikten is niet te leveren. Middelink weer: „De laatste 25 kilometer werd er schitterend gejaagd. Zo'n race kun je maar een keer per Jaar rijden. Het parcours was erg zwaar. Zwaarder nog dan vorig jaar in Mendrisio. (De Belgen, dit keer slechts vierde, werden toen wereldkampioen en Rusland achtste). Er moest twee keer flink worden geklommen en er was veel „vals plat". Maar het wegdek was beter. We konden nu rijden met tubes Van 165 gram, in Mendrisio was een ge wicht van 220 gram nodig. Vooraf had ik gedacht, dat de Polen. Tsjechen. Russen en Belgen het gevaarlijkst voor ons waren. Achteraf zeg ik: Als al les normaal was gegaan hadden we gewonnen. Maar ik ben toch erg te vreden. Wat mij betreft mogen de jongens goud hebben, want ze hebben vandaag de grootste prestatie geleverd". I onze speciale verslaggever Bchen De zelfverzekerd- tid van de Joegoslaaf Sveto- lir Belie was gebaseerd op i laatste Europese kampioen happen in Madrid, waar hij ver had gewonnen. Hij was r de Nederlandse zwaar- ler Anthony Richardson onbekende. Oorspronkelijk zou Richardson in middag de Argentijn Cabrera ontmoeten, aar die is ziek. In de avond kwam hij tegen- er Belic en boekte de kleine Nederlandse boks- vaardiging het eerste succes met een onbe- iste puntenzege. In de chaotische bokshal, die ijd gevuld is en waar de hele dag mensen i weer lopen bokste Richardson zijn 46ste edstrijd. Het werd zijn 41ste winstpartij, afloop zei hij: „Ik voelde, dat ik niet verloren d, maar ze kunnen je tot verliezer verklaren", e inhakend op de taferelen, die zich in de na twee waanzinnige beslissingen hadden gespeeld. Richardson begon snel, te snel dacht lie, die meende dat de Nederlander moe zou irden. maar de in optimale conditie boksende chardson, die wereldkampioen bij de militairen en in dat toernooi in Italië vel zelfvertrouwen eft opgedaan bleef zijn eigen partij boksen. In tweede ronde kwam hij door met een korte chtse hoek, die Belic in moeilijkheden bracht. zijn linkse had Richardson ook al het nodige scoord. Tegen het eind gaf de Joegoslaaf een 'pstoot en bezorgde Richardson een ondiepe &nd boven het rechteroog, die zaterdag, als hij gen de Algerijn Hanmani uitkomt genezen zal n. Richardson: „Ik was de hele tijd in gedach- al met die Argentijn bezig. Ik weet ongeveer zij boksen. Toen kwam Belic, van wie ik he- maal niet wist dat hij nummer twee van Euro- is. Nu weet ik het pas", üddags kreeg coach Rinus Krijger bericht, dat abrera ziek was. Later hoorde hij dat Belic, die 'rspronkelijk een walk-over zou hebben logen- Richardson was geplaatst. De internationale Jglementen schrijven evenwel voor dat de chef fequipe, en dat is Krijger, bij de loting aanwe- ig moet zijn, ook al was ditmaal van loten geen Prake. figer wenste protest aan te tekenen, maar dat Anthony Richardson (in actie tegen Belic) onderkende de kwaliteiten van zijn tegenstander pas na de puntenzege. kan alleen geschieden door de chef de mission. Bram Leeuwenhoek, die bij de wielrenners was. Toen hij arriveerde - Leeuwenhoek schijnt vele lichamen te hebben, want hij is overal bij - werd alsnog geprotesteerd. Richardson kon, ook al vanwege de reglementen, niet voor de tweede maal - voor de voorronde had hij vrijgeloot - een walk-over krijgen. Het protest had geen zin. Handelend in tijdnood, omdat de ronden nu een maal moeten worden verwerkt volgens schema, had de voorzitter maar waargenomen. Namens de internationale boksfederatie kreeg Krijger de mededeling dat hij schriftelijk op de hoogte zou worden gesteld van de beslissing. Het is niet meer nodig. Richardson is in de tweede ronde van het grootste maar ook incidentrijkste toer nooi dat ooit werd gehouden. De voornaamste oorzaak daarvan is de Jurering. Uit de gehele wereld zijn juryleden gerecruteerd, maar ze hou den niet alle dezelfde maatstaven aan. Zo kon het gebeuren dat in de partij tussen de Mongool Baater en de Bulgaar Kountchev een verkeerde beslissing werd genomen door de Bulgaar tot winnaar te verklaren. Juryleden, onder wie uit Iran en Panama, verschilden lachwekkend veel in waardering. Bij twee wm er zelfs zes punten verschil. Het publiek ging als dollen tekeer, floot zeker vijf minuten de jury uit en brulde dat er dieven aan de tafel zaten. Toen de Mongool later terugkwam in zijn trainingspak kreeg hij een staande ovatie. Pal daarop maakte de jury het nog bonter. De Rus Tregubov, tweemaal Europees kampioen, werd tot winnaar geproclameerd in zijn partij te gen de Amerikaan Jones. Op de tribunes brak de hel los. Er werd gefloten, geschreeuwd en allerlei voorwer pen vlogen naar de juryleden onder wie de Ne derlander Jan Krom die de partij onbeslist had gejureerd. Met voordeel voor Tregubov want er moet een winnaar komen. De kwaliteit tot nu toe is pover. Er wordt meer gevochten dan gebokst en omdat van alle kanten ook scheidsrechters zijn aangesteld, die het vak anders uitoefenen dan men in Europa is gewend, ontstaan de vreemdste situaties in dit gigantische dertien da gen durende toernooi, waarin van de ochtend tot in de nacht wordt gebokst. En dat Is zelfs teveel voor de meest fervente boksfan. (Van onze speciale verslag gever) MüNCHEN Europa mag zich gelukkig prijzen, dat Roland Matthes er nog is. De 21-jarige Oostduitser is de enige, die in staat is te voorkomen, dat zo onge veer alle gouden plakken bij het zwemmen naar de Verenigde Staten en Aus tralië gaan. Van de 12 me dailles, die gisteren in vier finales te verdienen waren, veroverden de Amerikaan se zwemmers en zwem sters er samen liefst 7, na melijk 2 gouden, 4 zilveren en 1 bronzen. Mark Spitz zorgde opnieuw voor de meest imponerende prestatie. In de laatste race van de avond toonde hij zich niet alleen de snelste 200 meter vrije slag zwemmer, maar haalde hij te vens zijn eigen wereldrecord omlaag naar 1.52,8. Een verbe tering met liefst zeventiende van een seconde, wel een bewijs dat de positie van Spitz op deze Spelen onaantastbaar is. Zijn landgenoot Steve Genter ein digde met bijna een volle secon de achterstand als tweede, en het brons was, bij wijze van uit zondering, voor een Europeaan. Werner Lampe, een 19-jarigo scholier uit Bonn, besliste het gevecht met Mike Wenden uit Australië in zijn voordeel. De Westduitser liet speciaal voor de Olympische Spelen het hoofd kaal scheren, omdat hij van mening was, dat hij daardoor vier of vijftiende van een secon de sneller zou kunnen gaan. Zijn voorsprong op Wenden be droeg preciesviertiende seconde. Geheel volgens verwachting be haalde Roland Matthes de zege op de 100 meter rugslag. Met speels gemak liet hij de Ameri kanen Mike Stamm, John Mur phy en Mitchell Ivey achter zich. Van het wereldrecord bleef Matthes met een tijd van 56,58 een nieuwe Olympische toptijd 0,3 seconde verwij derd. Roland Matthes kon de Amerikaanse hegemonie op de 100 meter rug slag doorbreken. Hij was de eerste Europeaan, die bij het zwemmen goud veroverde. Shane Gould vatte de nederlaag aanvankelijk tragisch op. Hui lend werd ze naar de kleedka mer geleid, maar na te zijn be komen van de teleurstelling zei ze toch niet geschokt te zijn, en erop te vertrouwen dat ze zich op de 200, 400 en 800 meter vrije slag zal kunnen revanche ren voor deze nederlaag. In het uiterma te sterke gc- Tot en mei het laatste keerpunt voerde Galina Stepanova uit de Sovjet-Unie het veld met een voorsprong van meer dan con lengte aan, muar op de laatste 25 meter moest de Russin, die in 1964 als Galina Prozoemensji- kova goud veroverde op deze afstand, niet alleen Beverly Whitfield, maar ook nog £)una Schoenfield (V.S.) voor laten gaan. Tegenvaller Verrassend Wel verrassend waren de resulta ten van de 100 meter vrije slag dames en de 200 meter school slag dames. Op de sprint zege vierde niet de grote favoriete Shane Gould, maar de 16-jarige Sandy NieLson uit de Verenigde Staten. Het Australische won derkind kwam zelfs niet toe aan de zilveren medaille, want ook Shirley Babashotf bleef haar nog voor in de adembenemende race, die de 9000 toeschouwers tijdens de laatste twintig meter van hun plaatsen overeind deed weliswaar een voortreffelijke start na vijftig meter lag ze zelfs in tweede positie maar na 75 meter viel ze duidelijk te rug om uiteindelijk uit te komen op een tijd van 1.00.09. Angst Ook Alie te Riet slaagde er niet in de angst voor grote namen uit haar gedachten te bannen. In de series 200 meter school slag kon de Utrechtse haar bes te seizoenprestatie 2.45,2 bij lange na met benaderen. Zij kwam uit op 2.48,5, de zeven tiende tijd, en bleef ver verwij derd van de eindstrijd, waarin de Australische Beverly Whit field (18) aantoonde, dat zelfs de op dit onderdeel altijd als vrijwel niet te kloppen be schouwde Russinnen voorlopig genoegen zullen moeten nemen met een rol op het tweede plan. De bescheiden rol van Alle te Riet was overigens niet de eni ge tegenvaller voor de Neder landse afvaardiging. Ook Peter Prijdekker kwam er in de se ries van de later door Mark Spitz zo schitterend gewonnen 200 meter vrije slag In het ge heel niet aan te pas. Prijdekker tikte aan na 1.58,8. Hij zou 1.56.8 moeten hebben zwemmen, om tot de laatste acht te beho» Sensationeel verliep tenslotte ds strijd op de 100 meter school slag heren. Nobutaka Taguchi, Japan, zwom 'n schitterend we reldrecord 1.051., het oude stoni op naam van Nicolai Pankin met 1.05,8 en diende zich al dus aan als kandidaat vool goud. Taguchl, die In 1970 al eens 1.06.1 zwom, maar duama nauwelijkl meer iets van zich liet horeii| hoorde vier jaar geleden il Mexico, ook al tot de kansheb bers. Teen werd de Japanse stu dent echter na de halve finalef gediskwalificeerd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 13