Bij Jan Maathuis lachen nog alleen zijn stickers Springruiters niet naar München Sjeng Hendrikx voor het eerst in Derby LEIDSE COURANT VRIJDAG 4 AUGUSTUS 1972 Sportwereld DELFT In Delft is gisteravond de achtste ronde van het Euro pees jeugdkampioenschap brid ge voor teams gehouden. UitslagenZweden—Ierland 16—4 20: JoegoslaviëItalië 3—17; Noor wegen— Israöl 12—8; Groot-Brittan- nlë—Finland 12—8. Stand: 1 1 121 pnt.2. Denemarken 112.. Frankrijk 112.. 4. Zweden 96.. 5. Is raël 89.. 6. Hongarije 88.. 7. Groot Brittannie 81. 8. Nederland 83., 9. Duitsland 82.. 10. Italië 7G. MILAAN De mogelijkheid be staat dat Ferrari komend sei zoen zal inschrijven voor races in de formule-l-klasse. Gisteren namelijk heeft de Belgische cou reur Jacky Ickx (vice-wereld- kampioen in 1969 en 1970) een nieuw contract getekend met Enzo Ferrari, de grote baas ▼an de renstal in Modena. ROME Rabio Cudicini (37) waarschijnlijk de sterkste Ita liaanse doelman aller tijden, heeft bekend gemaakt, dat hij toch nog een seizoen bij AC Mi lan wil doorgaan. Cudicini, die 1 meter 90 cm. lang is, zal echter nog niet de oudste speler in de hoogste divisie zijn. De in Span je geboren Luis Suarez (Samp- doria Genua) is weliswaar ook 37 jaar, maar enkele maanden ouder. FORSSA In Forssa zijn giste ren de afgebroken partijen uit de zevende en achtste ronde van het zone-schaaktoernooi uit gespeeld. Jan Timman kwam daarbij niet in actie. Koploper Hecht (W.-DId.) versloeg de Pool Schmidt in 75 zetten en heeft nu zes punten. De Bulgaar Radoelov, die de Deen Jakobsen bedwong, is tweede met een halve punt achterstand. Tim man die 4,5 punten heeft, is met de Roemeen Gheorghiu en de Joegoslaviër Matanovic vijfde. GEESTEREN De „smile"-rage betekent voor springruiter Jan Maathuis een niet onaantrekke lijke bron van neveninkomsten. De 32-jarige paardenhandelaar uit Geesteren is mede-eigenaar van een publiciteitsbureau dat „de lachende karikatuur" ex ploiteert. Maar hoewel posters, stickers, truitjes, plakband etc. bewijzen dat het artikel erg in zwang is, lacht Maathuis de laatste tijd nauwelijks. De te leurstelling over het afwijzen van zijn kandidatuur voor de Olympische Spelen is groot. Zo groot, dat hij bijna niets anders met paarden heeft gedaan dan ze verkopen. Jan Maathuis: „Voor mij is de lol er een beet je af. Sportief gezien is de be slissing van het N.O.C. een af knapper. Wij, Harry Wouters van den Oudeweijer, Johan Heins en ik dachten dat we wel bewezen hadden in München geen flater te zullen slaan. Natuurlijk zou er voor ons geen medaille in hebben gezeten, maar een plaats bij de eerste tien in de landenwedstrijden zou zeker mogelijk zijn geweest. In Aken werden we zevende en daar was met uitzondering van Engeland de hele wereldtop aanwezig. Stel nu eens dat de Engelsen, hoewel zij op dit moment echt niet zo'n sterke ploeg hebben, in München voor ons zouden eindi gen, dan kunnen wij achtste worden in een gezelschap van 20 25 landen". Bovendien zou er individueel ook nog wel een succesje te behaier zijn geweest. Johan Herins heeft in de sterkst bezette Duitse con coursen knappe prestaties gele verd en in de Grote Prijs van Keulen, waaraan de gehele we reldtop deelnam, eindigde ik als vijfde. Die afwijzing is een gru welijke teleurstelling. Ik heb er geen andere uitdrukking voor. Het N.O.C. had ten minste twee nriters voor de individuele wed strijd moeten kiezen. Vooral omdat de Spelen zo dicht bij huis worden gehouden, vind ik dat we erbij zouden moeten zijn. En de dressuurruiters ook. Als er alleen maar wordt geke ken naar prestaties op het aller hoogste niveau kan Nederland de Olympische Spelen zo goed als vergeten. Dan zou je kunnen volstaan met een minimale equipe. Ik ben echter van me ning, dat ook rekening moet worden gehouden met de propa ganda, die deelneming aan de Spelen voor een sport betekent. Als je dan ook nog voldoende kwaliteiten hebt om niet af te gaan, en volgens mij hebben we bewezen dat dit bij ons het ge val is, doet zo'n negatieve be slissing erg veel pijn." Managing MHEER Een van de mensen die zich zondag middag voor het eerst in het derby-avontuur gaan storten is de Limburger Sjeng Hendrikx. Beroep landbouwer, 38 jaar en vader van twee zoons en een dochter. Sjeng Hendrikx, de vrolijke Limburger uit Mheer, twaalf kilometer vanaf de bekende vakantieplaats Valkenburg, verschijnt in de piste met de grote favoriet, de merrie Karin. Tot nu toe verdiende het paradepaardje van Sjeng en zijn broer René, dat loopt noder de stal- naam Nooit Gedacht bijna 42 duizend gulden. Sjeng Hedrikx is geen onbekende in de Neder landse Drafsport, en zelfs in de Europese draf- sport. Hij was het immers, die in Amerika met zijn kleine merrie Cherie Spencer aan de start verscheen bij het wereldkampioenschap en die in Nederland diverse overwinningen met Cherie alom wist te boeken. Cherie Spencer (nu elf jaar) is al drie jaar van onze vaderlandse banen verdwenen en heeft een waardige plaats gekre gen in de fokkerij van Stal Nooit Gedacht. Het eerste merrieveulen is reeds geboren uit de trou we Cherie. Cherie Spencer verdiende op de koersbanen 167 duizend gulden. Sjeng Hendrikx: „De verwachting is dat Karin daar boven moet komen. Wat wil je, het prijzengeld is de laatste tijd enorm vooruitgegaan en Karin is een vroeg paard. Cherie Spencer daarentegen moest op la tere leeftijd het meeste geld verdienen." Op het ogenblik heeft Hendrikx drie paarden in training. De derby-kandidate Karin, de driejarige Klazina en de tweejarige Lady. Een eerste vraag aan de vriendelijke en gastvrije Limburger: Hoe zijn de kansen van Karin in de derby: „Nu voor de af stand hoeft de merrie niet bang te zijn en verder is ze erg trouw. Bij een normaal verloop van de koers heeft Karin voor mij een eerste kans. Ge vaarlijk is natuurlijk de crack van de Hoofddor per Jan de Leeuw. Ik heb woensdag nog even naar hem gekeken, toen hij op Duindigt liep. Het reisje naar Duindigt had ik er best voor over. Kor- jak kan foutjes maken en zoiets kan Karin na tuurlijk in de kaart spelen. Maar ook lopend kan hij Korjak kloppen. Nee, nogmaals ik geef Karin zondagmiddag een eerste kans, de merrie is goed in vorm en in prima conditie. Ik train haar hier op mijn eigen trainingsbaan over een afstand van 3500 meter. Ik tip dan ook als uitslag: 1. Ka rin, 2. Korjak en 3. Keen Speed. Verder ver wacht ik dat de kilometertijd van de derby bij normaal weer erg snel zal zijn. Ik denk zelfs on der de 1.23. Ik ben anders blij, dat ik Karin op tijd in vorm kon krijgen. Als tweejarige liep de merrie erg goed, maar aan het begin van dit sei zoen zat het duidelijk even tegen met haar. Een ongelukkig wondje en ziekte speelden daar een rol in". Ëen tweede vraag aan Sjeng, Johannes Hendrikx: „Ben je zenuwachtig voor je eerste derby?" „Nee. nu niet en ook straks niet voor de koers, dat W3S ik met Cherie tijdens de wereldkam pioenschappen op de Roosevelt Raceway ook niet en dat ben ik nooit. Natuurlijk leef je naar een belangrijke draverij toe, maar zenuwachtig niet, ik probeer het altijd zo goed mogelijk te doen. Het gaat in zo'n derby bij mij natuurlijk om de eer, de geldprijs speelt daarbij geen enkele rol. Het is enorm om een derby te winnen. Een grote crack in ons vak Jan van Dooyeweerd heeft zelfs zoiets nog nooit mogen meemaken. En om in je eerste derby gelijk als eerste over de eindstreep te gaan is natuurlijk helemaal enorm te n Sjeng Hendrikx, al jaren in de drafsport, staat Nederland bekend als een pikeur, die zich in elke rit voor 100 procent inzet en steeds wil winnen. De eer speelt bij deze Limburger een zeer be langrijke rol. Met oneerlijke praktijken zal hij zich nooit willen ophouden. Enkele jaren geleden was hij dan ook doodziek toen Cherie Spencer werd betrapt op het gebruik van doping. De ge broeders uit het Limburgse heuvelland wilier liever begrijpelijk niet over praten, maar staan nog steeds voor een raadsel, hoe dat toen moge lijk is geweest. Hoogstwaarschijnlijk komt Sjeng met zijn Karin zaterdag al op Duindigt aan, omdat het uit Mheer natuurlijk een behoor lijke reis is. Zondagmiddag zullen we het weten. Als Sjeng Hendrikx dan zijn ererondje op het volle Duindigt na de derby mag rijden, heeft hij dan nog meer wensen? „Ja, een van mijn wensen is een behoorlijke 1 in Limburg of Brabant, maar mijn grootste wens is natuurlijk publiek trainer worden in Mheer. Tot driemaal toe diende ik bij de Stichting Ne derlandse Draf- en Rensport een aanvraag in om beroepstrainer te mogen worden. Tot op heden was het steeds steenhard nee. Ik mag alleen maar paarden van mijn eigen stal trainen en rij den. Als ik paarden van een ander mag rijden en trainen is dat natuurlijk veel voordeliger. Je hoeft dan steeds niet met een paard naar het westen of noorden. In heel Limburg is een publiek trai ner en dat is Peter Koppejan uit Baarlo. Aan de ene kant kan ik best indenken, dat de pikeurs vereniging ertegen opkomt, dat ik publiek trai ner wil worden, maar aan de andere kant begrijp ik de Stichting Nederlandse Draf- en Rensport niet. Ik mocht wel mijn diploma halen voor pi keur en beroepstrainer in Den Haag op eigen kos ten. Maar als je dat diploma dan toch niet mag gebruiken, wat heb je er dan aan? Kees Dapper uit het noorden is een man die in het zelfde schuitje zit. Ik heb de moed nog steeds niet opge geven en hoop toch nog eens naast Jan Wage naar en Jan van Dooyeweerd te mogen werken als beroepstrainer. Ruimte hebben we hier zat in Mheer. Ik zal dan gelijk stoppen met mijn werkzaamheden als landbouwer, mijn broer René zal het alleen dan moeten uitzoeken en ik zal wel land van hem afsnoepen om de paarden naar hartelust te kunnen trainen". Voor Sjeng Hendrikx is het te hopen dat zijn pres tatie van zondag in de derby er toe mag bijdra gen, dat hij binnen niet al te lange tijd het predi kaat zal krijgen van publiek trainer en pikeur. Hij is immers een pikeur met behoorlijke erva ring en zijn stuurmanskunst doet niet onder voor die van vele van zijn collega's. Aan Stal Nooit Gedacht zullen de Nederlandse paardesportlief- hebbers zondag in het bijzonder denken. Als het succes iemand wordt gegund dan is het zondag middag Jan de Leeuw met Korjak of Karin met Sjeng Hendrikx. Twee mensen die voor 100 procent achter hun werk staan. Strijden tot de laatste meters en nog niet de titel hebben gekregen van een crack op de sulky, kortom twee sulky-rijders, die strijden in de schaduw van de grote mata- doren. Vijf daarvan, Jan van Dooyeweerd en Jan Wagenaar, maar ook Martin Vergay, Aad Harmsen en Giel van der Togt, ontbreken in de derby. Jan Maathuis is niet geëmotio neerd. De veelvoudig nationaal kampioen der springruiters is veel te nuchter om zich van zijn stuk te laten brengen door een tegenvaller. Toch znt het hem dwars, dat de verwachte belo ning voor het afstemmen van een heel seizoen op de Olympi sche Spelen is uitgebleven. Maathuis: „Volgens mij ligt de fout in de managing. We hebben te weinig aan de weg getim merd. De military-ruiters heb ben dat veel beter gedaan. Die begonnen twee jaar geleden al over de Olympische Spelen te praten en zij hebben er voor ge zorgd dat al hun activiteiten in de publiciteit kwamen. Wat heeft er in de Nederlandse pers gestaan over onze resultaten in Wiesbaden en Keulen? Niets toch zeker." „Natuurlijk, tegen de Duitsers en de Amerikanen kunnen wij niet op. Maar de Duitsers mogen in hun eigen concoursen dertig of veertig combinaties inschrijven en in de individuele wedstrijd in München met meer dan drie. Daar komt nog bij, dat de Duit se topruiters zoveel goede paar den ter beschikking hebben, dat ze geregeld konden switchen. Voor ons zat dat er niet in." Ik kon „Dolman" geen moment sparen. Harry Wouters moest het steeds met „Salerno" doen en Johan Heins met „Antrieb". Om „Dolman" niet over te be lasten, heb ik hem nationaal be wust zelden ingezet. Ik heb hem alleen concoursen op Olympisch niveau laten springen en daarin heeft hij goed voldaan." Verkocht Waarmee Jan Maathuis wil zeg gen, dat Nederland nog wel de beschikking heeft over goede paarden, ofschoon, mede door zijn toedoen, in de afgelopen ja ren toppers als „The Robber", „Dorian Gray". „Abadan", „The Saint" en „Palermo" naar het buitenland werden verkocht. „Die paarden", zegt Maathuis, „zouden door ieder ander land dan Duitsland naar de Olympi sche Spelen worden gestuurd. Maar je moet Duitsland niet als maatstaf nemen. Daar hebben ze de beschikking over zoveel kwaliteit dat er wel drie of vier kansriike eauioes kunnen wc den samengesteld. Natuurliik het jammer dat wij niet meer de beschikking hebben over die echte toppers, maar dat is niet mi in schuld. Als ik ze niet had verkocht, zou een ander hei hebben gedaan. Hadden twee jaar geleden in Nederland sponsors gehad, dan waren al die paarden hier nog geweest." Voor een particulier is het, een enkele uitzondering daargelaten, niet mogelijk een zo kostbaar paard te houden. In het buiten land zijn de prijzengelden zoda nig dat de kostprijs kan worden terugverdiend. In de betere klasse wordt bijvoorbeeld in Duitsland het tienvoudige be taald. En daar wordt van april tot februari vrijwel elke week een groot concours georgani seerd. Bij ons zijn alleen de in- door-concoursen en het CHIO van Rotterdam financieel inte ressant. Je kunt dan wel stellen dat je in Duitsland moet gaan rijden, maar daar zijn wij niet op ingesteld. Dan zou je niets anders meer moeten doen dan concoursen rijden en daar ben ik nogal huiverig voor. Van de Nederlandse top is Johan Heins de enige die dat wel doet. Maar hij woont in Duitsland en is af hankelijk van de paarden die Alwin Schockemöhle hem ter beschikking stelt." Eigen rekening Hoewel de internationale top vooi Jan Maathuis en zijn collega'; dus nauwelijks bereikbaar is, zouden zij een krachtmeting met die top niet hebben ge schuwd. Nederlands sterkste springruiters waren er zelfs op gebrand, dat ze voorstelden voor eigen rekening naar Mün chen te gaan. Jan Maathuis: „Op dat voorstel hebben we nooit meer iets ge hoord. Erg Jammer, want ik erdolgraag een keer bij zijn ge weest. Dat de schade over vier jaar kan worden ingehaald zie ik niet. Ik ben pas 32 en veel buitenlyrtse topruiters zijn tus sen de 35 en 45, maar in 1976 zullen de kosten ongetwijfeld zwaar gaan wegen. Uitzending naar Montreal zal zeker dertig mille per combinatie kosten. Als er dan streng wordt geselec teerd, zal ik de laatste zijn om te protesteren, al ben ik van mening, dat wij nu zelfs bij een uiterst strenge selectie zouden moeten gaan." „Afgezien daarvan is het twijfel achtig of de springsport nog lang op het Olympisch program ma zal staan. Indien de Spelen niet worden opengesteld voor profs en de toekomstige voorzit ter van het I.O.C. van dezelfde principes uitgaat als Brundage, vrees rk het ergste. Onze sport is zo professioneel geworden, dat het wel eens net zo zou kun nen gaan als met de skiers." Jan Maathuis: „Het lijkt of men ons niet meer ziet nadat Toon Ebben geblesseerd is geraakt. Ebben is een goede vriend var me maar met hem en „Kai- t" houdt het natuurlijk niet Lijst van de zwaargewichten MEXICO-CITY De World Boxing Council (WBC) heeft de wereld ranglijsten boksen bekend ge maakt. Voor de zwaargewichten ziet die lijst er als volgt uit: Wereldkampioen: J«e Frazler (V.S 1. Mohammed All (Casslus CU (V.S.)2. George Foreman (V.S 3. Floyd Patterson (V.S.); 4. Jimmy Ellis (VS.): 6. Oscar Bonavena (Arg.); 6. Joe Luis Gurela (Vene zuela); 7. Mac Foster (V.S.); 8. Ron op." TON VAN DALEN Avery Brundage staat op de Olympische protocollijst tweede. Zou hij daarom zo bedenkelijk kijken?. Veel namen op protocollijst van München München Op de protocollijst voor de Olympi sche spelen staat als no. I de Westduitse presi dent Gustav Heinemann, gevolgd door Avery Brundage, de Amerikaanse president van liet I.O.C. en Willi Daume, voorzitter van het West duitse Olympische Comité. Daarna volgen de 85 leden van het I.O.C., de 123 presidenten van de deelnemende nationale Olym pische comité's en de voorzitter van 21 interna tionale sportfederaties die aan de spelen deelne men. Voor hen is tribune A gereserveerd, waarbij nog eens 2.000 plaatsen gereserveerd zijn voor hun gasten. Hiertoe behoren 12 staatshoofden, 60 premiers en bijna alle regerende Europese vor sten. President Heinemann heeft in zijn loge ed#~ ter voldoende ruimte om staatshoofden en ander# hoge gasten te ontvangen. Meer dan 10.000 ma# politie zal in de weer zijn om de hoogeplaatste personen voortdurend te bewaken. Het Olympi sche protocol-bureau, dat over 50 man personeaDi en 350 hostessen beschikt, regelt ook de officiële, recepties en banketten tijdens de spelen. Broom- Hilda Untjijdiit niit'lioniiidi voorjiiu\

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 10