mgm Aan de slachtoffers wordt niet gedacht STICHTING LEEFT MEE MET GEDUPEERDEN VAN MISDRIJVEN {jwofe EEN SIMPEL BERICHT? H. 't Harh „dat vond ik zo verschrikkelijk Klein berichtje in de krant: Be jaard echtpaar beroofd van 100 gulden. Een onbekende man heeft gisteren het echtpaar X, beiden 82 jaar, opgelicht door zich voor te doen als loper van het ziekenfonds. Hij verscheen aan de deur met de mededeling, dat hij de „andere loper" we gens vakantie moest vervangen. De bejaarde mensen hadden te weinig klein geld in huis om het bedrag van 25 gulden in gepast geld te betalen. Wel had het een briefje van 100. De loper kon dat niet wisselen, maar zou dat wel even bij de kruidenier aan de overkant doen. Hij liet zich daarna niet meer zien. Een sim pel bericht, dat je zo dikwijls in de krant kim aantreffen, maar Aard van het misdrijf Aantal 1968 1969 1970 1971 6 10 8 Mishandeling 15 38 47 44 Mishandeling en beroving 4 7 11 5 Verkrachting 2 7 Beroving 11 7 8 21 2 5 3 2 3 5 7 Vernieling 2 2 1 3 2 1 1 1 Gedood of ernstig gewond in het verkeer 1J 6 80 96 95 Een overzicht van het aantal malen, dat in de jaren 1968 tot en met 1971 door de stichting MGM een blijk van medeleven werd gegeven. f nHanden omhoog!" Gebaar van machteloosheid. Wie denkt er aan het slachtoffer van een overval? waar je nog vaker overheen leest. In dit geval werd toch veel leed veroorzaakt. De beide oudjes hadden de 100 gulden ge reserveerd om kolen voor de winter te kopen. Hoe moesten ze dat nu voor elkaar krijgen? In eens verkeerden deze twee een voudige mensjes in voor hen grote financiële moeilijkheden, om van het geestelijke leed maar riet te spreken. Sinds een jaar of vijf is er een stichting, die iets voor zulke ge vallen wil doen. Dat is de Stich ting „Medeleven Gedupeerden ten gevolge van Misdrijf". Een van de leden van deze stichting las bovenvermeld berichtje in de krant, belde de politie en stond de volgende dag al met een bos bloemen en 100 gulden op de stoep van het gedupeerde echt paar. De financiële zorgen wa ren voorbij, het leed was groten deels geleden, het vertrouwen in de maatschappij hersteld. De ervaring van de stichting heeft geleerd, dat zelfs kleine misdrijven, zoals het rollen van een portemonnaie, bij het slachtoffer groot leed kunnen veroorzaken. DEN HAAG Als er een misdrijf wordt gepleegd, zijn er in de regel twee partijen: de dader en het slachtoffer. De dader, als hij tenminste wordt gepakt, ondervindt hulp en steun. Zijn schuld moet wettig en overtuigend worden bewezen. Tijdens het proces wordt hij bijgestaan door een advo caat en sqms ook nog door een psychiater of arts. Zijn straf is naar de mening van velen mild; de reclassering staat klaar om hem op te vangen. Met het slachtoffer gaat het heel anders. Meestal bekommert zich niemand om hem of haar. Het slachtoffer moet het leed zelf dragen en moet maar zien hoe hij de schade te boven komt. Zo begint een foldertje van de Stichting Medeleven gedupeerden ten gevolge van Misdrijf (MGM). Voorzitter en initiatiefne mer is ir. H. 't Hart uit Den Haag; hij is acht jaar geleden gepensioneerd. „Jaren geleden al ergerde ik me eraan, dat naar de slachtoffers van misdrijven niet werd omgekeken. En hoe vaak gaat het niet om mensen, die buiten hun schuld, zomaar zonder aanleiding het slachtoffer van een misdrijf worden?! Natuurlijk heeft de staat de plicht haar burgers te bescher men, maar het is nu eenmaal onmogelijk om achter elke burger een agent te zetten. Ik was van plan er wat aan te gaan doen. Ik zette door, toen ik in de krant las dat een Haags meisje werd overvallen en twee ogen werden uitgestoken. Dat meisje moest daardoor één oog helemaal en het ander voor 50 procent missen. Dat vond ik zo ver schrikkelijk, dat ik meteen in de pen ben geklommen en een ingezonden brief schreef aan enkele plaatselijke kranten, waarin de problematiek van dergelijke slachtoffers werd uiteengezet. Daarom kwamen twintig reacties. Ik no digde ze alle twintig uit voor en gesprek. We besloten toen een stichting in het leven te roepen. Dat was maart 19G7. Het aantal donateurs van de stichting MGM is in vijf jaar gegroeid tot een kleine duizend, die samen jaarlijks ruim 10.000 gulden in de stichtingskas deponeren". Dit stelt de stichting in staat per jaar het leed van honderd slachtoffers van misdrij ven te verzachten. Dat wordt in de praktijk gebracht door de diverse kontaktpersonen in het gehele land, van Maastricht tot Gro ningen. In sommige provincies echter zoekt de stichting nog naar kontaktpersonen, zoals in Zeeland, Drente en Friesland. De krant blijkt een voorname informatie bron te zijn. Het valt niet altijd mee om de slachtoffers te achterhalen, want discreet verzwijgen de kranten meestal de namen, of beperken zich tot het vermelden van ini tialen. Een geval wordt overigens niet behandeld zonder overleg met de politie, want men moet de zekerheid hebben, dat het om bo nafide gevallen gaat. de diverse kontakt personen zijn intussen zo bekend bij de po litie, dat het initiatief vaak ook door de po litie zelf genomen wordt. Heeft de stichting in een bepaalde meest al kleine plaats of dorp geen kontakt- persoon, dan wordt de plaatselijke geeste lijkheid dominee of pastoor ingescha keld. Die zijn doorgaans goed bekend met de omstandigheden van het slachtoffer, of diens nabestaanden. De stichting heeft de indruk, dat het aantal misdrijven schrikbarend toeneemt. Lang niet alle slachtoffers kunnen geholpen wor den. Bovendien kent de financiële hulp door de vrij beperkte middelen zijn gren zen. Er kunnen geen hogere bedragen ge geven worden dan 1000 gulden. De overheid geeft geen subsidie, maar heeft wel belangstelling voor het werk van de stichting. Het Tweede Kamerlid Van Schaik (KVP) heeft de vorige minister van Justitie, Polak, eens op de problematiek van de slachtoffers van misdrijven gewezen. De minister zegde toen toe een fonds in het le ven te zullen roepen, waaruit dergelijke slachtoffers een uitkering zouden kunnen krijgen. Dat fonds zou alleen maar ter beschikking staan van slachtoffers van geweldmisda- den. De nieuwe minister van Justitie Van Agt, heeft onlangs de instelling van dit fonds moeten uitstellen vanwege de noodza kelijke bezuinigingen. Hij beloofde wel het betreffende wetsontwerp in de loop van 1973 in te dienen; in dat fonds zal 1 miljoen gulden worden gereserveerd. Hef slachtoffer van een overval blijft dik- zijn of haar benen - als er tenminste geen sprake is van letsel - maar ook met wijls niet alleen zitten met de schrik in de brokken, zoals d ehier afgebeelde Volgens de heer 't Hart is het nog de vraag of met de instelling van dat fonds de stichting MGM zal worden opgeheven. ,,Nu- tuurlijk gaat het niet om de stichting, maar om de slachtoffers. Als wij overbodig zijn en dat willen we graag worden dan zullen we onze stichting zeker ophef fen. Maar het door de regering in te stellen fonds helpt alleen de slachtoffers van ge- wcldmisdaden, terwijl nog geen voorzienin gen zullen worden getroffen voor de slacht offers van vermogensdelicten. Bovendien blijft ook bestaan de niet te onderschatten taak van het betonen van medeleven". Hoe belangrijk da betonen van medele ven is, illustreert de heer 't Hart met het volgende geval: Een bankdirecteur verzet zich bij een bankoverval en wordt doodge schoten. De weduwe blijft beslist niet onbe zorgd achter, maar het leed dat haar is aangedaan is er niet minder om. Als blijk van medeleven stuurt de stichting bloemen en laat een vertegenwoordiger de begrafe nis bijwonen. Het is niet veel, maar de we duwe stelt de belangstelling van buitenaf zeer op prijs. Spanningen en wrok worden voor een deel weggenomen. Ze kreeg het gevoel, dat ook aan haar wordt gedacht. In de korrespondentie van de stichting zijn talloze blijken van waardering van gedu peerden terug te vinden. Zoals van een Franse student, die met z'n auto in Am sterdam wat langzaam reed, omdat hij do weg niet kon vinden. Een andere wegge bruiker wond zich daarover zo op, dat hij de Fransman klemreed en hem op z'n ogen sloeg. De Fransman kwam in het zieken huis terecht en hield zeer negatieve go- dachten over aan de Nederlandse mentali teit. Een vertegenwoordiger van de stich ting verzachtte echter het leed met een paar flessen wijn en toen bleken die Neder landers achteraf toch weer mee te vallen. Uit de woonplaats van de student, Bordeaux, kwamen later zeer positieve reacties. De stichting houdt zich alleen maar bezig met mensen, die echt gedupeerd zijn. Een bank die wordt dvervallen zal geen finan ciële hulp nodig hebben. Wel do oude dame, wier tasje is beroofd en die daartegen uiteraard niet verzekerd is. Ze is haar por temonnee kwijt, haar huissleutel (dus moet er een nieuw slot gemaakt worden), en misschien ook nog wat waardevolle papie ren. Bovendien is haar vertrouwen in de mensheid diep geschokt. De hulp van de stichting in de vorm van een bloempotje en een klein bedrag om de schade te vergoe den, maakt veel goed. In sommige gevallen wordt op het giro nummer van de stichting MGM in Don Haag (755000) zelfs een bedragje gestort, dat afkomstig is van een slachtoffer. Een mevrouw, die het beslist niet breed had, en 300 gulden van de stichting kreeg, omdat dit bedrag uit haar tas geroofd was, bleek zo dankbaar dat ze spontaan tien procent terugstortte. GUIDO HALLEEN on.oi schledamse winkelier bl J roofoverval geoooo schiedam 7/7 (anp)- aan de nieuwe damlaan In schledam is donderdag avond rond half twaalf de 32-jarige winkelier v d b door twee mannen overvallen en om het leven gebracht, het slachtoffer bevond zich in het trappenhuis van het flatgebouw waar hij woonde en werd door kogels uit het pistool van een van de overvallers dodelijk getroffen, de daders die zich met een onbekendbeo rag aan geld van het slachtoffer uit de voeten maakten zl jri ^oor de schiedamse politie achter het flatgebouw yéarnesteerd. het zijn de 70-jJHge a v en ae 31-jarige b h f, belden afkomstig uit rotterdam. (di/. mg/0315)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 9