Waddenzee moet dicht
Het gewonde hert
en het genees
krachtige water
Plan kost miljarden guldens:
PAGINA b
LEIDSE COURANT
ZAT
ZATERDAG 15 JULI 191
T ANG, heel lang geleden trok
ken twee heilige broeders
zich terug uit de wereld om
kluizenaar te worden. Zij verlie
ten hun dorp, klommen over
rotsige bergen en trokken door
beboste dalen om tenslotte aan
te komen bij een vreemde val
lei. Daar stegen uit de grond
dichte wolken, die het dal vul
den en pas oplosten hoog in de
In de vakantietijd zijn er nog wel
eens kinderen die wat karweitjes
willen opknappen. We zullen je
wat helpen en je zult zien dat je
je moeder er een plezier mee
doet.
4- 4*
Als jullie thuis van die dikke kaar
sen hebben, die je zo maar op
tafel of de schoorsteen of een
plank kunt zetten, zie je na enige
tijd een lelijke kring op het hout
of het marmer. Vraag vier
punaises en prik die in de onder
kant van de kaars of plak er een
stukje vilt tegenaan. Geen krin-
+- "4"
Het komt niet elke dag voor maar
het is mogelijk dat je vader of
moeder zegt: ,,Nou heb ik twee
stukken kippegaas en als die aan
elkaar zitten, heb ik precies ge
noeg." Dan spring jij naar voren
en zegt: „Doe ik effe". Je legt
de twee stukken op de grond,
trekt een van de zigzagdraden
los en vlecht die in het andere
stuk. Gewoon omkrullen en de
zaak zit vast.
lucht. De broeders daalden af in
de vallei en ontdekten er een
bron waaruit stomend heet wa
ter opwelde. Het kolkte omhoog
zonder ophouden, liep in een
wijde poel en stroomde vandaar
in een bruisende beek. Het wa
ter sprong over stenen, koelde
af en verdween daarna in een
rotsspleet. Nergens kwam het
opnieuw te voorschijn.
De broeders waren van hun lange
tocht uitgeput en namen een
bad in de poel met warm water.
Met handenvol schepten zij het
over zich heen en voelden zich
daarna zo fris en uitgerust alsof
zij nooit moe waren geweest.
Zij warden er heel zeker van dat
dit water een bijzondere kracht
had en daarom bouwden zij een
hut tegen de berghelling, dicht
bij de bron. Voortaan wilden ze
hier blijven wonen om er te
denken en te bidden, want dat
doen kluizenaars.
'N een burcht aan de andere
kant van de berg, woonde
oen ridder die de beste jager
van het land werd genoemd.
Eens was zijn kasteel vol vrolij
ke gasten, het ene feest volgde
op het andere en de ridder be
sloot ook een jachtpartij te hou
den. De jagers trokken erop uit
door de bossen, over de rotsen,
langs de ravijnen. Pijlen snor
den door de lucht en troffen
gemzen, vossen en boshoenders.
De ridder zelf kreeg een prach
tig hert met een schitterend ge
wei onder schot. Hij legde zijn
pijl op de boog, schoot en raak
te het! Maar het mooie dier
stortte niet neer. Met grote
sprongen verdween het achter
de bomen terwijl de pijl recht
overeind tussen de schouders
stak.
De jager zette het dier achterna
met zijn honden. Dit was een
streek waar hij nooit eerder
was geweest... Nu eens hield
struikgewas hem tegen, dan
weer moftst hij om diepe ravij
nen heen trekken, verderop ver
sperde een stroompje hem de
weg. Maar dank zij de honden
volgde hij toch het goede spoor.
Tenslotte kwam hij aan een vallei
waaruit kringelende stoomwol
ken opstegen! Het bos stond er
hoog omheen en de zonnestralen
die door de takken en bladeren
vielen, braken op de nevels en
kleurden ze goud. Toen blies
een windstoot de dampen uiteen
en de ridder zag het gewonde
hert neerliggen op de drassige
grond naast een poel. Bloed sij
pelde langs de schouder. Maar
twee kluizenaars bogen zich
over het dier. De een maakte
OPLOSSING
vorige week
JUNIOR-HOEK
-p
Als jullie een molen hebben waarin
moeder groente maalt, zou ze er
bijvoorbeeld ook noten in kunnen
fijndraaien. Maar de kans is
groot dat ze eruit springen omdat
noten nogal hard zijn. Als jij nou
een stuk papier of folie pakt en
dat zo op maat knipt dat het over
de molen heen kan, heb je moe
der weer een middeltje aan de
hand gedaan om te voorkomen
dat de noten eruit vliegen. Je
moet het papier of de folie vast
zetten met een gummiring of
elastiekje.
Als je moeder lepels en vorken en
ander keukengereedschap dat
ze gebruikt om te koken niet
neerlegt maar meteen in het wa
ter stopt, bakt de boel niet aan
en is ze veel vlugger klaar met
afwassen. Zeg het maar tegen
haar.
vreemde bron waaruit wolkend
water opborrelde? En waar
kwamen deze twee kluizenaars
vandaan? Op deze vragen ga
ven de kluizenaars hem zelf
antwoord. Zij vertelden de rid
der over de wonderkracht van
het water en over de verschil
lende dieren die zij er al mee
genezen hadden. Zij namen de
jager mee naar hun hut en deel
den een karig maal met hem,
waarbij hij van het water dronk
en al zijn vermoeienis van zich
af voelde glijden.
Toen hij afscheid nam om de weg
naar huis terug te gaan, zag hij
pas goed hoe wonderbaarlijk
het water wel was. Want daar
stond het hert fier overeind, de
mooie kop droeg met trots het
zware gewei, de ogen blonken
helder, de wond was al bijna
dichtgetrokken.
-4 T~)e jager, die zo ver van huis
was afgedwaald en moest
zoeken naar een terugweg,
haastte zich want de zon begon
te dalen. Intussen waren zijn
vrienden alweer bijeen in de
burcht. Het werd nacht, de ster
ren stonden aan de hemel,
maar van de gastheer was nog
geen spoor te bekennen. Zij
werden ongerust. Zou hem iets
zijn overkomen?
Eindelijk kwamen de honden blaf
fend aanrennen en daarna ver
scheen de ridder zelf. Maar hoe
was dat mogelijk?! De beste ja
ger van het land zonder buit!
De ridder vertelde alles over
het hert, de bron, de kluize
naars en het genezend water.
Wanneer ridders zo iets bijzon
ders weten, krijgen koningen,
keizers, bisschoppen en machti
ge heerschappen het al gauw te
horen. En zij komen dan op bij
zondere gedachten. Zo kon het
dan ook gebeuren dat er al
gauw wegen werden aangelegd
naar de dampende vallei, zodat
zieke en lijdende mensen zou
den worden verpleegd aan de
bron zelf.
de wond schoon met het dam
pende water, da ander gaf het
hert ervan te drinken.
De jager was teleurgesteld. Hij
had met deze prachtige buit
thuis willen komen. Geen van
zijn vrienden zou ooit zulk een
groot hert hebben neergelegd.
Maar hij kon zijn pijl niet af
schieten terwijl de broeders
daar bezig waren. Elvenmin zou
hij het hart kunnen doden, na
dat twee zulke edelmoedige
mannen het probeerden te gene
zen.
Maar verbazing en nieuwsgierig
heid overwonnen zijn teleurstel
ling. Wat was dit voor een
Intussen zijn er heel wat eeuwen
voorbijgegaan. Op de plaats
waar eens de twee broeders hun
eerste bad namen in de poel
met warm water, waar ze aller
lei dieren en ook het hert gena
zen, op dezelfde plek waar ze
hun hut bouwden en kluizenaar
werden daar staat nu een sa
natorium.
Er is zelfs een hele stad verrezen
waar jaar in jaar uit mensen
van allerlei landen genezing ko
men zoeken voor ziekte en kwa
len. Sommigen worden beter,
anderen niet. Maar kluizenaar
wordt er niemand meer. Daar
voor gaan ze tegenwoordig in
een klooster.
(Van een onzer verslaggevers)
GRONINGENDe architect K.
G. Olsmeijer te Groningen heeft
een plan opgesteld om de hele
Waddenzee in te polderen. Hier
mee zou, zo denkt hij, het ge
vaar van overstromingen tenge
volge van het verzakken van de
bodem door de aardgaswinning,
beznoren kunnen worden.
Volgens zijn plan zouden aan de
enorme polder wereldhavenste
den kunnen ontstaan en zou tus
sen Ameland en Friesland een
groot vliegveld aangelegd kun
nen worden. De heer Olsmeijer
heeft al eerder zijn verontrus
ting uitgesproken over het zak
ken van de Groninger en Friese
bodem tengevolge van de aard
gaswinning. Wanneer, zoals be-
ïekend is, de bodem één meter
zal gaan zakken, zullen de dij
ken bij hoge vloed het water
niet meer kunnen keren, met
als gevolg dat de noordelijke
provincies het gevaar zouden lo
pen, door geweldigde overstro
mingen geteisterd te worden.
Eilanden indijken
Om dit te voorkomen maakte de
Groninger architect, die eerder
al van zich deed spreken door
het plan voor een .koehotel' te
'lanceren, een plan tot inpolde
ring van de Waddenzee. Alle ei
landen, van Texel tot het West-
duitse Wangerooge, zouden door
een c-norme dijk verbonden
moetei. worden, die bij Den
Helder en Wilhelmshafen op het
vaste land aansluit. Tussen Den
Helder en Texel, Vlieland en
Terschelling, Ameland en
Schiermonnikoog, en ten noor
der. van de Eemshaven, zouden
sluizen aangelegd moeten wor
den. Vlieland, Terschelling,
Ameiand, Schiermonnikoog en
de Duitse eilanden moeten met
het vasteland verbonden wor
den.
ioor ce afgrendeling van de
Eems met een dam met zeeslui
zen, zou volgens de heer Ols
meijer de industrialisatie van
het noorden een enorme kans
krijgen. Delfzijl en Emden zou
den were'.dhavensteden kunnen
worden, waar zelfs de Navo-
vloot een ligplaats kan vinden.
Joetwaterbassin
lanleggen
n het gebied 'tussen Ameland en
Friesland heeft hij een luchtha
ven van supersonische vliegtui
gen gepland, terwijl verder bo-
van de Friese kust recreatie- en
natuurgebieden bewaard zouden
moeten blijven. Het hele gebied
kan dienst doen als zoetwater
bekken.
De heer Olsmeijer gelooft, dat
door de realisering van dit plan,
dat hij heeft toegestuurd aan
gedeputeerden en provinciale
staten van Groningen, Friesland
en Noordholland, aan de minis
terraad en aan de voorzitters
van de Kamerfracties, het noor
den van ons land ,een wereldbe
roemd gebied' zal worden, wat
.vele geslachten na ons, werk
en ontspanning zal verschaffen'.
De heer T. Pronker, voorzitter
van de Landelijke Vereniging
tot Behoud van de Waddenzee
vindt het echter een .doldriest
plan, dat nauwelijks de moeite
waard is om er aandacht aai. te
besteden'.
,,Dit plan wemelt van slagen in
de lucht. Deze man is niet vol
doende op de hoogte van de
werkelijke problemen, die aan
de realisering van zi
moetproject verbonden zijn', zo
was het commentaar van de
heer T. Pronker uit Heiloo,
voorzitter van de vereniging.
Volgens de heer Pronker is het
plan nauwelijks de moeite
waard om er aandacht aan te
besteden. Hij twijfelde er zelfs
aan. - of het de heer Olsmeijer
wel ernst was met zijn Wadden-
zeeplan: „Ik denk dat het een
grapje is, want hef zit vol met
extremiteiten. Misschien wil
deze man wel aantonen, dat ie
dereen die het Waddengebied
nog meer wil aantasten, zich
zelf volkomen belachelijk
maakt".
De heer Olsmeijer ziet volgens
zijn medewerkers zijn plan niet
als een grapje. Hij zelf ver
klaart: ,,lk hoop van harte, dat
het wel degelijk iets zal uitha
len. De Wadden vrienden moeten
serieus doen. .als er straits
geen Wad meer is. en dat gaat
het eerste ver.oren als de zee
verzakt, dan moet hen dat toch
wel verontrusten, dacht ik zo".
De hetr Olsmeijer zegt verder,
dat hij al zo'n vijftien jaar met
het idee rondliep. Nu wordt het
urgent. Dit is een ideeënteke-
ning. Nu ben ik er vanaf. Des
kundigen moeten het verder uit
werken'.
Bij zijn toelichting op het plan
heeft de heer Olsmeijer een
groot aantal voordelen opge
noemd. De havens aan de Eems
kunnen niet meer dichtslibben
na indijking, zodat ze op elke
gewenste diepte uitgebaggerd
kunnen worden en bereikbaar
zullen zijn voor grote schepen.
„Het niet in open verbinding
staan van de haven met de zee
is een groot bezwaar, het grote
voordeel is dat de Eems als
zoetwaterreservoir grote beteke
nis krijgt".
Recreatie verhogen
„Van groot belang voor het noor
den is de mogelijkheid om de
internationale recreatie tot gro
te ontwikkeling te brengen. We
bezitten unieke stranden langs
de kustlijn, deze worden dan
nog groter langs de nieuwe zee
wering met tevens de mogelijk
heid om achter de dijk nieuwe
woon- recreatiegebieden aan te
leggen met veel bos en unieke
waterpartijen in natuurlijk ge-
vormoe kreken, die zo d'iep zijn,
dat ze niet droogvallen: zoge
naamde Waddenmeren.
„Het bouwen van nieuwe steden
en recreatieve woonparken is
mogelijk zonder onteigening van
dure gronden. De verzilting van
het oude land zal een halt wor
den toegeroepen, en langs de
kust op de vruchtbare gronden,
kunnen grote experimentele
landbouw- en veeteeltbedrijven
geprojecteerd worden". Wel
zou, volgens de heer Olsmeijer,
hec onttrekken van gas op het
Waddengebied stopgezet moeten
worden, omdat anders zelfs de
eilanden zullen verzakken en
wegspoelen.
Het geheel zal miljarden moeten
kosten, een bedrag dat in EEG-
verband gefinancierd moet wor
den, vindt de Groningse archi
tect.
Suske
en
Wiske
De gekke
gokker
