Tino Tabak overleefde
marteling van Couberg
.Rood, Wit
en Blauw
stond me
net goed"
GESLAAGD
OPTREDEN
ZAKENDUO
MAANDAG 26 JUNI 19T2 A 1
Kees Pellenaars kan zijn vreugde niet op. Eindelijk boekte, Tino Tabak, een van zijn „behangers" een overwinning van
tie in een belangrijke koers. Joop Zoetemelk dreef een wig tussen de twee Pellenaarsmannen bif de eerste drie door 1
naar de derde plaats te verwijzen.
VALKENBURG Het weg-
kampioenschap voor profs
is er een geworden waar
over de wielersportliefheb
bers nog lang zullen, napra
ten. Tino Taba'k, titelverde
diger Joop Zoetemelk en
Rini Wagtmans waren de
helden uit het „wieier-
sprookje van Valkenburg".
De 26-jarige Tino Tabak
uit Egmond aan Zee kon
na een spectaculair kam
pioenschap de nationale
kampioenstrui om zijn
schouders trekken. Zijn
vrouw huilde van geluk en
het vierjaiige zoontje
Paul stond op het erepo
dium te zingen: „Mijn
papa heeft gewonnen, hiep
hiep hoera".
Het publiek, dat genoten had van
een grandioze finale, werd er
stil van. Het „familiefeestje"
werd nog aandoenlijker toen
Tino Tabak bij de eerste klan
ken van het nationale volkslied
huilend met zijn zoontje op de
arm de huldiging onderging.
„Vorig jaar toen ik prof werd had
ik het doel drie overwinningen
te behalen. Het is mij toen niet
gelukt. Dit jaar heb ik meer
geluk. In het begin van dit sei-
ik de ronde van de
Ardennen, en de laatste etappe
in de ronde van Catalonië. Dit
kampioenschap is mijn derde
triomf en ook de mooiste".
Brutaal
,,Ik reed dit weekend niet zoals ik
had gewild, het kostte mij te
veel kracht. Ik miste de sou
plesse om brutaal te rijden", al
dus de nieuwe nationale weg-
kampioen bij de profs, die na
een ongeluk dat hij op 24 april
tijdens een training keeg steeds
in de lappenmand had gezeten,
„Ik heb drie weken in het zie
kenhuis gelegen met een gebro
ken jukbeen en een hersen
schudding. Ik moest weer in
vorm komen. De Ronde van
Zwitserland die ik vorige weeek
heb gereden was een ware mar
teling, evenals deze Cauberg".
Riant
Rini Wagtmans, Harry van Leeu
wen, Jan van Katwijk, Harm
Ottenbros en Matthijs de Ko
ning gingen na 20 km. al op
avontuur. Het groepje bouwde
een riante voorsprong op van
2.11 minuten, waarna Jan Jans
sen, die nog nimmer een natio
nale wegtitel had veroverd, de
vijf vluchters wilde terughalen.
Met nog 80 km te rijden kwa
men Tino Tabak, Harrie Jansen,
Jan Janssen en Wim Prinsen bij
de vijf koplopers. De kopgroep
van 9 renners ging door, terwijl
in de achterhoede de klappen al
waren uitgedeeld, Gerben Kar
stens en Wim Schepers hadden
al opgegeven. Met steun van Ri
ni Wagtmans, die na veel ziekte
en tegenslagen weer terug was
in de voorste gelederen, gingen
Tino Tabak en Matthijs de Ko
ning verder. Ook Jan Janssen
die een geweldig kampioen
schap had gereden en de wieler-
show volmaakt had gemaakt,
vond het genoeg. De oud-tour-
winnaar stapte af en liet het
jonge talent verder gaan. De
winst van De Koning, Wagt
mans en Tabak groeide weer uit
tot 2.40 min. Met nog 30 km te
rijden demarreerde Tino Tabak
en hij had geluk dat Matthijs de
Koning door een lekke band
was teruggevallen. Rini Wagt
mans, die zich niet wilde force
ren liet zijn ploeggenoot gaan.
Tabak was aan zijn beslissende
slag toen titelverdediger Joop
Zoetemelk in de aanval ging.
Een aanval, die te laat was in
gezet om de Egmonder te ver
ontrusten. De profrenner uit
Noord-Holland had geen zorgen
over de aanval van Zoetemelk:
„Ik hoorde dat hij 7 km. voor
het einde nog op 1.20 lag en dat
was een te grote achterstand.
Zelfs Eddee Merckx zou die
achterstand op mij niet meer
hebben kunnen goedmaken", zei
Tino Tabak na afloop zelfverze
kerd.
Titelverdediger Joop Zoetemelk
die in gezelschap van Krekels
en Schepers had gereden had
zich teveel moeten afzetten op
de tegenstand van de Gouds-
mit-Hoff-renners, die Tabak en
Wagtmans moesten bescher
men. Ook de Rokado-renners,
die Karstens hadden willen lan
ceren, waren een doorn in het
oog van Joop Zoetemelk. Hij
had daar wel een verklaring
voor: „Ik zag dat Schepers djk-
ke benen kreeg. De vermoeid
heid ging een rol spelen. Toen
ik mijn aanval op Tabak begon
wist ik dat de kans klein was
om nog kampioen te worden
maar ik rijd mij liever kapot,
dan als truidrager roemloos op
afstand te worden gereden. Ik
heb willen laten zien dat ik ook
kan aanvallen, al denken veel
wielerinsiders, dat ik altijd af
wachtend op mijn fiets zit". De
vlucht van Zoetemelk werd aan
leiding tot een geweldig ge
vecht, zoals men de laatste ja
ren zelden in een profkampioen
schap had meegemaakt. Rini
Wagtmans, die een voortreffelij
ke koers had gereden, moest
Zoetemelk nog laten gaan. Tino
Tabak was echter zeker van
zijn titel, zijn voorsprong (1.20)
was ruim voldoende. In de laat
ste beklimming pakte Joop Zoe
temelk nog wel 14 seconden te
rug maar met 1.06 min.achter-
stand eindigde de kampioen van
vorig jaar als tweede achter
Tino Tabak.
WIL VAN DER PLAS
VALKENBURG Het eerste
optreden van het koppel Ton
Vissers en G?rard Sterk, de
initiatiefneme-s van de
sportstichting Holland, die de
organisatie van het kam
pioenschap van Nederland
had gekocht. is een grandioos
succes gewórden. Zakenman
Gerard Sterk (42), die voor
sportorganisator Ton Vissers
het benodigde geld (50.000
gulden) had gestort, zei:
„Het was voor mij een groot
risico om het kampioenschap
van Nederland te financie
ren. In de pers word ik vaak
afgeschilderd als de rijke pa
lingkoning die in het geld
zou zwemmen. Zo is het ook
wer niet. Ik ben een vriend
van Ton Vissers en ik zou
hem willen helpen. Ton Vis
sers houd' van het stuntwerk
en garandeerde mij dat de
organisatie wel zou lukken
als ik borg sto*"" -nor de af
koopsom. II geen
spijt van. Fi .^.oel ben ik
er uit gesprongen en sportief
gezien is het kampioenschap
van Nedeiland ook een gran
dioos succes geworden. Bij
.e dames, de amateurs en
profs is er een felle strijd
giï.everd. De KNWU was bij-
z -.der tevreden over de or
gan.salie en ik geloof wel
dat het exjperiment voor her
haling vatvaar is".
VALKENBURG Het amateurkam
pioenschap van Nederland dat een
feestelijk slot had moeten krijgen
werd ontsierd door een incident tussen
titelverdediger Jan Spetgens en coming
man Ben Kooken. In de sprint, waarin
Jan Spetgens zonder al te veel moeite
zijn wegtitel had kunnen prolongeren,
drukte de blonde renner uit Someren
zijn tegenstander tussen de begeleiden
de motorordnnans en de afzetting langs
het parcours waardoor Ben Kooken in
de laatste meters in de handremmen
moest knijpen om nog heelhuids onver
de finish te komen. Het protest dat de
Limburger indiende werd toegewezen.
Jan Spetgens, die zich niet bewust was
van het incident, huilde bittere tranen
toen hem door de jury werd medege
deeld dat de rood-wit-blauwe trui de
schouders van Ben Kooken zou gaan
sieren. Het was een onbevredigend slot
van ee.i prachtig amateurkampioen
schap.
Druk gesticulerend rijdt Ben Kooken na het incident dat later de inzet werd van een protest
naar de finish waar Jan Spetgens al was gepasseerd. Het protest werd aangenomen en
Kooken was de nieuwe kampioen.
De huldiging die dit mooie amateurkampioen
schap feestelijk had moeten afsluiten kreeg
nu een „grauwsluier". Star voor zich uit kij
kend onderging de reglementaire winnaar Ben
Kooken, die gezien kan worden als dé renner
van dit seizoen, de huldiging, terwijl de ont
troonde titelhouder Jan Spetgens een brok in
de keel kreeg toen het Wilhelmus over de top
van de Couberg klonk.
Jan Spetgens die door zijn ploegleider Sjefke
Jansen was geadviseerd niet naar de huldi
ging te gaan, huilde toen de bloemen van Ben
Kooken omhoog gingen en het nationale tricot
voor iedereen zichtbaar werd. „Hij heeft er
geen recht op", snikte de sympathieke renner
uit Someren, die tegen het advies van zijn
ploegleider toch naar het ereschavot was ge
gaan. Hij wilde een sportieve verliezer zijn. ..Ik
had Kooken al verslagen toen hij knel kwam
tussen de motorordonnans en de afzetting. Bij
de laatste beklimming was ik zeker van de
overwinning. Ik reed zo gemakkelijk tegen de
Couberg op dat ik in de sprint nooit zou zijn
verslagen.
Eigen schuld
„Ik zal mijn nederlaag sportief opnemen omdat
ik voor mijn gevoel toch de kampioen van Ne
derland ben. Dat Kooken in moeilijkheden
kwam was zijn eigen schuld. Steeds sprong
hij achter de motorordonnans om uit de wind
te rijden en toen ik dat wilde doen stak hij
opeens zijn hand op omdat hij door mij zou
zijn gehinderd. Als je op een dergelijke ma
nier kampioen van Nederland wil worden,
hoeft het voor mij niet meer. Het is jammer
dat het is gebeurd, èn dat ik de trui niet
meer heb. Rood, wit en blauw stond mij het
afgelopen jaar toch aardig?" lachte de ont
troonde wegkampioen tussen zijn tranen door.
Scherprechter
Ben Kooken was dus de verrassende winnaar
van het amateurkampioenschap waarin de
Couberg de scherprechter voor de grote man
nen was geweest. 22 maal moesten de ama
teurs tegen de Zuidlimburgse „Bult" opkrui
pen. Klimspecialisten Jo Vrancken, Gerrie
Knetemann, Fedor den Hertog en Henny Kui
per moesten na een sterk begin hun meerdere
erkennen.
Spetgens en Kooken, die bijna 140 km zij aan
zij tegen de flanken van de Couberg omhoog
waren gegaan, beslisten het kampioenschup in
de laatste 20 kilometer. Het zware werk had
het tweetal door Knetemann, die voortdurend
aan de kop van het peleton op de top van de
Couberg aankwam, laten doen, ook Henny
Kuiper, Fedor den Hertog, Jan Raas, Jo
Vrancken en Frits Slipper werden door deze
taktiek misleid.
Genadeloos
Toen de vermoeidheid een rol ging spelen sloe
gen Kooken en Spetgens genadeloos toe. Het
tweetal kromde de rug en trok met kracht
aan het stuur om rustig doordraaiend het
tempo te verhogen. De medefavorieten konden
het tempo niet meer volgen en moesten hun
tol- betalen voor het vele werk dat zij in de
eerste kilometers hadden moeten doen. Jan
Spetgens die de kwaliteiten van Ben Koken
kende, reed tactisch niet erg sterk. De blonde
renner uit Someren liet de Limburgse klim-
geit, Ben Kooken won in de ronde van Enge
land het bergklassement, aan zijn wiel tegen
de Couberg omhoog komen. Marsploegleider
Sjefke Jansen zei na afloop tegen de ontgoo
chelde Jan Spetgens: „Je had Kooken bij de
laatste beklimming er af moeten rammelen.
Je was sterk genoeg voor een paar flitsende
demarrages. Je hebt je kampioenschap zelf
afgegeven."
Slijtageslag
Jan Spetgens, die nooit aanvallend rijdt, was
door zijn eigen feut verslagen want samen
waren ze overgebleven uit de slijtageslag die
na 100 km al slachtofers had geëist. Arie
Hassink, Piet van Katwijk, Fedor den Hertog
en Gerrie Knetemann waren immers ook af
gevallen. Ook Cees Priem en Jo Vrancken,
die in eigen huis de nationale titel had willen
behalen hadden in de slotfase moet afha
ken. Slipper, Kuiper, en Jan Raas die bij de
laatste doorkomst al 20 seconden achterstand
hadden opgelopen, konden het tempo van het
soepel draaiende tweetal niet meer volgen.
Ver achter Kooken en Spetgens streed het
dappere drietal om het brons. De Limburger
Frits Slipper won de sprint van het groepje en
kon tevreden zijn met de troostprijs.
WIL VAN DER PLAS
Vlucht
De trek van Nederlandse
voetballers naar het bui
tenland nam de laatste
seizoenen een grote
vlucht. Maar deze trans
ferperiode spant de
kroon. Niet alleen vele
cracks, die een vooraan
staande plaats in de ere-
diiüsie innamen, bezwij
ken voor de belasting
technisch aantrekkelijke
lokroep van de frank,
maar ook het Neder
landse trainerskorps
moet een gevoelige
aderlating ondergaan.
Voorbeelden van spe
lers: Ruud Geels, Theo
Laseroms, Hans Posthu
mus, Matthias Maiwald,
Gijsselaars. Voorbeel
den van trainers: Grij-
zenhout, Muhr, Croon en
De Wit. Het wordt hoog
tijd, dat de KNVB zich
gaat beraden over de
maatregelen, die het
eventueel tegen een vol
ledige uittocht kan ne
men. De tijd dringt zo
langzaam aan.
Verantwoord
Kees Bregman is een aan
koop van FC Den Haag,
van wie hoge verwach
tingen gekoesterd mag
worden. Deze jonge
knaap, die het bij Haar
lem presteerde in een
jaar een killer met faam
te worden, heeft voof
de ambitieuze Haag
se club het voordeel van
de toekomst en etaleert,
zo op het oog, meer ver
nuft in zijn spel dan
Wietze Couperus, als
wiens opvolger hij moet
worden gezien. Het lijkt
een verantwoorde wisse
ling, die het motto van
FC Den Haag: Beter
worden dekt.
Gokgeld
Het is sommige Neder
landse parlementariërs
steeds een doorn in het
oog geweest dat veel Ne
derlandse deviezen in de
vorm var. gokgeld naar
Duitsland verdween. Des
ondanks bleef Neder
land verstoken van een
lotto. De Duitse even
knie bleef, vooral de laat
ste jaren, aan interesse
winnen omdat de Neder
landse gokliefhebber
door de voetbaltoto met
zijn beperkte invulmo-
gelijkheden niet aan een
verzadigingspunt
kwam. De kamerleden
Geurtsen (VVD) en Van
Schaik (KVP) hebben
veel Nederlandse gok
kers aan zich verplicht
door het indienen van
een wetsvoorstel dat de
wet op de kansspelen
moet wijzigen. Een
voorstel dat de meerder
heid van de kamer moet
halen, wil nog niet meer
geld straks over de
grens verdwijnen. Ne
derland is er rijp voor
en waarom moet dan
een land dat de naam
wil hebben vooruitstre
vend te zijn, juist op het
gebied van de goklust,
een ontwikkelingsgebied
blijven?
Pluim
De diskwalificatie van
Jan Spetgens, op de
Couberg, heeft een ver
velende bijsmaak. Wat,
zo vroeg iedereen zich
af, had de stijlvolle
Limburger anders moe
ten doen? Omkijken
soms of hij zijn rivaal
Ben Kooken wel alle
kans bood om langs hem
te flitsen? En of hij de
motorordonnans niet zou
raken? Het kwam dan
ook erg koud over, toen
de wedstrijdjury hem
ter verantwoording riep
na een protest van Ben
Kooken. Toen de titel
hem bovendien nog
werd ontnomen, bracht
de ontgoochelde Limbur
ger, ondanks de opwin
ding van zijn omgeving
toch de morele moed op
het ere-podium te betre
den. Daarvoor verdient
Jan Spetgens een pluim.
