Delftse Taptoe in discussie DE KONING EN DE BERG MET NEGEN TOPPEN DE AVONTUREN VAN PIET POTLOOD W 2 Manifestatie of krijgsvertoon: ZATERDAG 24 JUNI 1972 LEIDSE COURANT PAGINA 6 Het Koningsmeer ligt aan de voet van een machtige berg met ne gen toppen die zich spiegelen in het blauwe water. Zo lang die berg bestaat, is hij de „Watz- mann" genoemd. Dat weten de stokoude mensen te vertellen, die het gehoord hebben van hun overgrootouders. Die hebben het •weer van hun overgrootouders gehoord, en zo maar door tot in oer- en oeroude tijden. Die stokoude mensen zeggen ook dat er ééns, maar dan wel heel erg lang geleden, geen berg Watzmann bestond. Wél een Ko ning Watzmann die in een slot aan dit zelfde Koningsmeer woonde met zijn vrouw en ze ven kinderen. Hij was een ver schrikkelijke timan, een wreed aard voor wie alle onderdanen beefden. Alleen zijn vrouw en kinderen waren niet bang voor hem. Zij hadden al een even groot plezier in het kwellen van de mensen en hielpen de koning met bedenken van de gruwelijk ste plagerijen. Op een dag had Koning Watz mann iets nieuws bedacht om de boeren af te beulen: hij liet zijn land bewerken maar beval dat er geen ossen voor de ploe gen gespannen mochten worden. De boeren moesten de ploegen zélf trekken. Om ze aan te vu ren, zou er geen zweep nodig zijn, want in de plaats daarvan liet de koning zijn meute bloed dorstige honden los om naar de boeren te grauwen en te bijten als zij niet vlug genoeg vooruit kwamen. Onder de zwoegende mannen was ook een tengere jongen die nog niet eens volwassen was. Het zweet stroomde hem over het ge zicht, hij viel bijna neer van inspanning maar hield zich overeind omdat de honden hem op de hielen zaten. Hij stootte tegen een aardklomp en strui kelde bijna. Daardoor keek hij naar de grond en zag hoe van onder de aardkluit een lenig klein wezentje te voorschijn sprong Het wipte in zijn hand en legde een kleine vinger op zijn lipjes om zonder woorden te zeggen: ,,Sst, mond dicht". Een ogenblikje later was het kereltje in een boog door de lucht verdwenen in de zak van de jongen. Maar 's avonds klauterde het mannetje uit de zak en sprong op de tafel van de woonkeuken in het boerenhuis. „Roep alle buren en vrienden bijeen!" riep hij de jonge boer toe. Toen daar na de keuken vol verbaasde mensen was, zei het aardman netje:., Ik wil de onderdanen van die verschrikkelijke Watz mann helpen en ze voorgoed be vrijden van zijn wreedheden. Stop morgenochtend al je zak ken vol kiezelstenen en als de koning met zijn honden komt aanrennen, moet je geen van al len bang zijn, maar de koning stenigen." De boeren keken nogal benauwd bij die woorden. Zij wisten im mers wel dat Watzmann voor hun kiezelstenen niet bang zou worden en dat één woord van de koning genoeg zou zijn om de boeren door de bloeddorstige henden te laten verscheuren. Maar het wezentje dat zo klein en dapper midden op de tafel stond, zei: „Ik ben niet alleen. Ik hoor tot een heel groot volk van aardmannetjes en wij zul len allemaal klaar staan om te helpen. Wij kennen middelen waartegen zelfs de machtigste koning niet is opgewassen." Het klonk zo overtuigend dat de boeren gerustgesteld werden en hem vertrouwden. En zo kon het gebeuren dat de volgende morgen iedereen al voor dag en dauw zijn zakken vol kiezelstenen had geladen. Daar kwam de koning op zijn paard aangalopperen, de bloed dorstige honden jankend en grommend achter hem aan. De boeren stonden dreigend bijeen, niet van plan zich voor de ploe gen te laten spannen. „Pak ze!", siste Watzmann en de hon den wilden zich al op de man nen storten. Maar allen grepen in hun zakken en bekogelden de koning met hun kiezelstenen. Stom van verbazing over die brutaliteit, kon Watzmann geen vin verroeren. Zelfs de honden bleven stokstijf staan. Maar ter wijl de kiezelstenen door de lucht vlogen, groeiden zij aan tot reusachtige keien die de ti ran raakten, van zijn paard sloegen en al gauw bedolven. Jullie hebt al enige goocheltrucjes kunnen leren in je juniorhoek. Hier is er weer een: een naald in een ballon steken zonder dat hij klapt of (Je lucht eruit loopt. Je blaast de ballon op en plakt er twee stuk jes doorzichtig wit plakband op, zoals je op de tekening ziet. Als je de naald voorzichtig in de plakband steekt, loopt de ballon niet leeg en klapt hij ook niet. De plakband c'oet het gaatje dichttrekken. Uit de grond sprongen stenen om hoog, van de bergen sloegen rotsblokken los met donderend geweld. De honden kropen bang over de grond, de vrouw en kinderen van de koning kwa men aanlopen en wilden de boe ren te lijf gaan. Maar zij kwa men niet verder want ook zij werden door de stenen geraakt. Zij vielen en de stenenregen be dekten ze allen. En nu kun je vandaag de dag de steile berg Watzmann met zijn negen toppen aan de oever van het Koningsmeer zien staan: de koning, zijn vrouw en zeven kin deren, samen negen. Als de wind loeiend fluit tussen de bergspleten, zeggen de mensen: dat zijn de huilende honden die in de berg zijn opgesloten. De boeren die met behulp van het lenige aardkluiten-mannetje wa ren bevrijd, zijn uit deze streek weggetrokken en hebben een ge lukkiger leven gevonden in een nabur'ge landstreek. Als je ooit in de buurt van de „Königssee" komt. moet je maar eens vragen of iemand je de Watzmann wijst. Want hij Bellenblazen is een leuke bezig- staat er nog steeds en spiegelt heid. Doen jullie zeker ook wel zich m het water. En de stokou- eens. Dat jongetje heeft wel de mensen weten waarom hij hde mooie geblazen. Twee van Watzmann heet. <jie bellen zijn precies hetzelfde. Welke? Wat hoorde in dt opgave van de vorige week bij wie? A hoort bij 5 B bij 4 C bij 2. D bij 1 en E JUNIOR-HOEK bi<j 3. Jull:e kent allemaal een veilig heidsspeld. Weet je dat die drie duizend jaar geleden al be stond? De oudste veiligheids speld werd gevonden in de gra ven van Grieken uit het jaar 1300 voor Christus. Ze verschil den .liet veel van de spelden die we nu kennen maar ze waren wel van brons gemaakt. Het materiaal waarvan ze nu wor den vervaardigd, kenden de Grieken niet. Op de tekening zie je de verschillende vormen van veiligheidsspelden uit diverse t.jdperken. DELFT De Delfse gemeente raad zit ermee. Is Taptoe-Delft een uiting van verwerpelijk mi litair machtsvertoon of is het al leen maar een goedwillige, ta melijk uitzonderlijke, culturele muziekmanifestatie? Nog voor het einde van dit jaar zullen de Delftse gemeenteraad bijeen om voor eens en voor altijd een antwoord op deze al jaren slui merende vraag moeten geven. Vóór begin november komt de Delftse gemeentraad bijeen om een definitief „ja" of een defini tief „nee" over het doorgaan van de taptoe te laten horen. De Delftse gemeenteraad heeft zo'n beetje het vetorecht over de taptoe. Al was in de jaren dat de taptoe nog geen contro versiële zaak was de besluitvor ming alleen in handen van de burgemeester van Delft en de minister van defensie: de laat ste jaren beginnen de volksver tegenwoordigers zich ermee te bemoeien. En ze hebben daar toe het recht, omdat de burge meester van Delft bijna tw.ntig jaar geleden door de raad werd gemachtigd om wat betreft de taptoe namens hen op te tre den. Het enige wat de gemeen teraad behoeft te doen om de voortzetting van de taptoe te verhinderen is het intrekken van deze maentiging. De taptoe is in Delft de laatste ja ren een veelbesproken zaak. De gesprekken in de straat, met standpunten variërend van „Van mij mag ie blijven" tot „Weg met die militaire troep" vinden hun weerslag in de di recte vertegenwoordiging van die bevolking in het bestuursap paraat, de gemeenteraad. En ook daar lopen de standpunten zeer uiteen. De Delftenaren die vóór het be houd van de taptoe in hun stad zijn vinden dat deze manifesta tie niets met de gruwelen van de oorlog te maken heeft, niets anders voorstelt dan een cultu rele uiting, waarop Delft na de afschaffing van de jaarlijks te rugkerende voorstellingen van Elckerlyc in het Prinsenhof trots zou moeten zijn. De tegenstanders zijn verdeeld in twee kampen. De meest fanitie- ke onder hen zijn de principiële tegenstanders, met het argu ment „met het oorlogsapparaat behoor je niet te paraderen". Daarnaast zijn er ook nog de meer gematigden, die de taptoe het liefst zo snel mogelijk van de Delftse markt willen zien verdwijnen omdat deze met al z'n rompslomp zorgt voor een stukje onleefbaarheid in het stadscentrum. De taptoetribunes, die wekenlang het hart van het stadscentrum onooglijk maken zijn een grote doorn in het oog van deze laat ste groepering. Tegengeworpen kan hen worden dat het hart van de binnenstad in de elf maanden van het jaar dat er geen taptoetribunes staan toch ook al onooglijk en onleefbaar gemaakt wordt door de grote hoeveelheid veelkleurige blikken vervoersmiddelen, die er dag- in-dag-uit geparkeerd staan. Een enquête die het bureau voor lichting van de gemeente Delft de afgelopen maanden onder de inwoners van Delft heeft gehou den heeft wat meer duidelijk heid gebracht in de positie die de taptoe op het ogenblik in Delft inneemt. Jarenlang wist niemand hoe Delft nu eigenlijk denkt over de taptoe, die vorig jaar toch nog het voor Delft be langrijke aantal van 45.000 be zoekers trok. Dat er tegenstanders waren wist iedereen, want die lieten duide lijk genoeg van zich horen. Veel duidelijker dan de voorstanders, die in feite alleen hun adhesie betuigden door naar de militai re muziekmanifestatie te gaan kijken. Uit de enquête bleek dat 57 procent geen enkel bezwaar tegen Taptoe-Delft heeft. Maar een kwart van de ondervraagden was tegen de taptoe. Al is het aantal mensen dat meent dat de taptoe een ver werpelijke zaak is omdat zij het „mooi weer spelen met een nood zakelijk kwaad" - het leger - vinden, relatief gezien niet groot, de anderen categorie te genstanders is de laatste jaren sterk groeiende. Zij vinden dat de leefbaarheid van de binnen stad wordt aangetast, en dat de hinder die de bewoners van de binnenstad ervan ondervinden, zwaarder weegt dan de voorde len van Taptoe-Delft. Principiële bezwaren hebben zij niet, en als de taptoe ergens in een buitenwijk of in een weiland bij Delft gehouden zou worden, zijn hun bezwaren weggevallen. Taptoe Delft in een weiland zou echter een onhaalbare zaak zijn, omdat juist het Delftse marktplein met de meer dan honderd meter hoge toren de juiste sfeer voor het muziekge- beuren schept. De voorstanders, die zoals nu uit de enquête blijkt veruit in de meerderheid zijn, zien in de taptoe alleen maar een cultureel gebeuren, één van de weinige culturele manifestaties die nog in Delft gehouden worden. Voor al de confessionele raadsleden vinden het voor Delft heel be langrijk dat de taptoe blijft. „Het is een uitzonderlijke cultu rele uiting", aldus de KVP-frac- tie-voorzitter ir. J. van Roer- mund. „Men koppelt de taptoe ten onrechte aan het oorlogsleed in Vietnam. Natuurlijk zijn we allemaal zeer begaan daarmee, maar het al of niet houden van de taptoe doet daar niets aan af", zei hij deze week tijdens een vergadering van de Delftse gemeenteraad, waar slechts zes van de bijna veertig raadsleden principiële bezwaren tegen Tap toe-Delft bleken te hebben. De Delftse gemeenteraad staat aan het eind van dit jaar voor een belangrijke beslissing. Al jarenlang wordt ieder voorjaar weer gespeculeerd op het al dan niet doorgaan van de taptoe. De gemeenteraad wil nu duidelijk heid brengen. De tegenstanders hebben in de laatste jaren her haaldelijk gewezen op de moge lijkheid om inplaats van de tap toe een andere, minder contro versiële manifestatie te organi- Spaanse test uitgesteld (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM De test, die op 25 juni aanstaande van 14.15 - 15.00 uur via het open net zou worden uitgezonden als arsluiting van de Teleaccursus VAMOS A DE Teleaccursus VAMOS A VER (Spaans voor beginners) is uitgesteld, en wel tot zondag 17 december aanstande van 13.45 - 14.30 uur. Teleac heeft hiertoe besloten doordat een zeer ge ring aantal inschrijvingen is ontvangen en vakanties de deel name ongunstig zou kunnen beïnvloeden. Het testen via het open net is een experiment, waaruit zal moeten worden ge concludeerd of testen op die wij ze voordelen biedt boven de ge bruikelijke manier van testen in zalen. Er zijn tekenen die er op wijzen dat door het uitstel het aantal inschrijvers belangrijk zal worden vergroot. Muzikale manifestatie of onnodig krijgsvertoon? seren. Een goed uitgewerkt al- zijn nauwelijks gehoord, ternatief is echter nog nooit uit- En een afschaffing van de taptoe gewerkt zelfs bruikbare ideeën zonder vooruitzicht op een haal baar alternatief kan Delft alleen maar schade berokkene.n. GERARD VAN DER WULP STRAATSBURG (Reuter) Het Europese hof voor de rechten van de mens in Straatsburg heeft Oostenrijk veroordeeld tot betaling van een vergoeding we gens morele schade van 20.000 mark aan een nu in Duitsland wonende Oostenrijker omdat hij 29 maanden gevangen had geze ten in afwachting van een pro ces wegens fraude.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 6