KONINGIN JULIANA SPREEKT MET KAMERLEDEN Belfasts jeugd op vakantie in Nederland Landelijke pastorale raad groeit naar voltooiing Kardinaal evangelische waarden dienst aan mensheid Opvolger Petrus geen spook maar baken i.VRIJDAG 23 JUNI 1972 LEIDSE COURANT PAGINA II De koningin is van plan komende herfst regelmatig leden van het parlement te ontvangen om zich door hen op politiek ge bied te laten voorlichten. Groepjes van 7-8 kamerleden zullen zich naar Huis ten Bosch begeven, zo is bekend gemaakt. De koningin wil alle leden van de Tweede Kamer en Eerste Ka mer ontmoeten, de groepjes zullen telkens een politieke dwarsdoorsnede moeten vormen en de samenstelling ervan zal zoveel mogelijk samenhangen met het terrein, waarop de koningin zich graag zou willen oriënteren. Het zal voor konin gin en kamerleden een extra-belasting gaan betekenen. Daar beide partijen toch al overbezet zijn met kontakt-verplichti- nen, zal deze en gene zich afvragen wat de zin van deze ont vangsten zou kunnen zijn. Maar belangrijker is de vraag of zulke gesprekken onder de huidige staatsrechtelijke verhou dingen wel juist zijn. door prof. rar. H. Th. J. F. van Maarseveen, hoogleraar staats- en administratief recht te R'dam. Men kan. de koningin noch iemand anders het recht ontzeggen te praten met wie ze wil. Daar gaat het echter niet om. We hebben te maken met het staatshoofd dat in die hoedanig heid een relatie wenst te onder houden met een aantal politici in hun hoedanigheid van kamer- lid-volksvertegenwoordiger. Dat is nieuw. Het staatshoofd wil misschien beter geïnformeerd worden over politieke zaken. Dat is te billijken, maar zijn daar 225 kamerleden voor nodig? Er staan de koningin op het particu liere vlak talrijke kontakten ten dienste. De beeld-, woord- en drukpers zijn onuitputtelijke in formatiebronnen. Voorts heeft zij een ambtelijk kabinet, dat gegevens voor haar kan verza melen, en is er een Rijksvoor lichtingsdienst, die hetzelfde kan doen. De Raad van State is er ook nog. En wie zijn staats rechtelijk de eerst aangewezen informanten? Toch zeker de mi nisters! Waarom dan politieke gesprekken met kamerleden? Het blijft duister. Vorstin en parlement Behalve op Prinsjesdag en ten tij de van een kabinetsformatie be staan er geen direkte verbin dingslijnen tussen koningin en parlement. Alles loopt via de minsters. Met hen wordt het overleg gevoerd, zij zijn de ver- antwoordelijken. .Deze konstruk- tie ondersteunt de onschend baarheid van de koningin. Het schermt haar af van de politiek en maakt haar onaantastbaar. Het parlement kan dan ook nimmer in konflikt komen met het staatshoofd, maar alleen met ministers. Omgekeerd kan het staatshoofd het parlement niet beïnvloeden dan via de mi nisters en wat er tussen minis ters en koningin afgehandeld wordt, blijft in beslotenheid. Het zou nu 'n merkwaardige situa tie worden als parlementsleden officieel in de gelegenheid wor den gesteld om met hun infor maties invloed te gaan uitoefe nen op de koningin. De centrale niet toe dat parlementariërs positie van de ministers laat buiten hen om de koningin met politieke standpunten confronte ren. Zwijgend koningschap Volgens de nieuwere staatsrechte lijke opvattingen die ik toege daan ben, belichaamt de vorstin uitsluitend een symboolwaarde en vervult zij alleen representa- PROF. VAN MAARSEVEEN tieve taken. Behalve de aanwij zing van de kabinetsformateur, bezit zij geen staatsrechtelijke bevoegdheden. Zij tekent stuk ken en houdt politieke toespra ken op aanwijzing van de minis ters. De leidende politieke funk- tie van het staatshoofd is via een aantal tussenfasen omgezet in een zwijgende funktie. Dat de koningin boven de partijen staat, wil niet zeggen dat zij een beter oordeel zou hebben dan de politieke partijen. Nee, an ders, zij staat buiten de politie ke konflikten. Zij onthoudt zich van politiek. Het is op die wijze dat de koningin de centrale per soon kan worden, waarop ge voelens van traditie, aanhanke lijkheid en nationale eenheid zich kunnen richten. Koningin Juliana heeft dat heel goed begrepen. Zij heeft zich maar heel weinig met politiek ingelaten. Daardoor heeft zij het koningschap, dat eigenlijk al lang uit de tijd zou zijn, onver wacht een nieuwe en aanvaard bare inhoud gegeven. Haar taak opvatting heeft ertoe geleid, dat de republikeinse gezindheid die onder Koningin Wilhelmina nog vurig en op ruime schaal werd beleden, danig afgezwakt is. In de theorie van het zwijgende koningschap zijn officiële poli tieke ontmoetingen met parle mentsleden volstrekt verwerpe lijk. Zij betrekken de koningin namelijk bij de inhoud van het politieke gebeuren. Dat is in strijd met deze opvatting over de monarchie. Regering in gebreke? De voorgenomen ontmoetingen zijn door de ministers uitdrukkelijk goedgekeurd. Ook bij de parle mentsleden schijnt er weinig be zwaar te bestaan. Bij hen allen leeft vermoedelijk de gedachte dat men niet te zwaar op de hand moet zijn. De koningin heeft het doodgewone menselij ke verlangen om met kamerleden te praten. Laat dat dan gebeu ren, het kan weinig kwaad. Dit standpunt is wegens zijn luch tigheid bekoorlijk. Maar men vergeet dan wel een paar din gen. In de eerste plaats gaat het niet om een incidentele zaak. Het is niet zo, dat de koningin de ka merleden eens wil ontmoe ten. Uit de officiële berichten blijkt dat een regelmatig en permanent kontakt beoogd wordt. Zelfs is reeds de vraag aan de orde geweest of dit ook voor een nieuwe vorstin zou moeten gelden. Dat betekent dus dat men dit kontakt als blijvend ziet, het - zoals men wel pleegt uit te drukken - als een te institutionaliseren zaak ziet. In de tweede plaats levert men de oppositie een nieuw kanaal om de regering onder druk te zet ten. In de derde plaats wordt wat men wel het geheim van Soestdijk noemt op de tocht ge zet. In dit geval heeft een per soonlijk verlangen van de konin gin reeds de doorslag gegeven. Dat is gewoon ook meegedeeld. Er zijn nog meer argumenten te noemen. Ze leiden allemaal tot de konklusie dat men het koning schap geen politiek leven moet inblazen, men roept daarmee de grootst mogelijke moeilijkheden op. Dat had de regering tijdig moeten bedenken. Koninklijke ontmoeting met de jongeren-kunstenaars Gesprekken met Nederlandse en Belgische cultuurdragi (Van een onzer verslaggeef sters) AMSTERDAM De Stich ting Europa-Kinderhulp heeft voor de eerste keer in haar bestaan af moeten wijken van het standpunt dat er niet op godsdiensti ge overtuiging van pleeg ouders wordt gelet. De verder neutrale stichting heeft zich namelijk tot doel gesteld kinderen die dat nodig hebben een fijne va kantie in Holland bij pleeg ouders te laten doorbren gen. Kinderen uit Duits land, uit de achterbuurten van Frankrijks grote ste den. Nooit werd gelet op geloofsovertuiging. Nu moet de stichting voor een groep van 50 kinderen die in au gustus drie weken in de Zaan streek doorbrengen dit wel even herzien. Deze 50 kinderen ko men namelijk uit Belfast, entou rage van relletjes en veelvuldi ge botsingen tussen de Noord- ïerse katholieken en protestan ten. ,,Voor de gemoedsrust van de kinderen in de leeftijd van ntgen tot twaalf jaar is het be ter dat zij niet in een in hun cgen vijandig milieu" komen, aldus mevrouw M J. Alleda- Hakkaart de woordvoerdster van tie ^i.chling Europa Kinderhulp. ,,Vecl kinderen zijn zo anti-katho liek of anti-protestant opgevoed dat wij alleen door daar niet op te ietien een moeilijke situatie zouden scheppen". De Ierse af deling van de ..Vrijwillige Inter nationale aktie" heeft in samen werking met de Nederlandse af deling de interkerkelijke werk groep „Amsterdam-Belfast" en de „Europahulp" voor de tot standkoming van een al enige tijd levend idee gezorgd. Mevrouw Alleda is onlangs een kijkje gaan nemen in «le leefge meenschap van de kinderen. „Het is allemaal erg triest. In de katholieke wijken, waar ik toen alleen mocht komen, om dat de protestantse gesloten wa ren, heerst ongelooflijke armoe de. Veel vernielingen, bominsla gen en tussen al dat puin wonen dan mensen. Vandalisme viert nr hoogtij. Een voorbeeld: op speelplaatsen was voor de kinderen in een aantal weken een glijbaan opge zet. In één middag was de trap verdwenen. Het hout gebruikten de „dieven" voor barricudes. De kinderen spelen, bij het zien van wat al die volwassenen doen, ,,barricade"-spelletjes, zijn gemaskerd, zijn soldaatje enz". Mevrouw Alleda heeft de pleegou ders gewaarschuwd dat de kin deren wel eens agressief konden zijn. „Maar wat wil je, die sfeer die daar heerst, de nervo siteit omdat vader of broer wel eens geïnterneerd zou kunnen worden, het wel of niet naar school gaan, 's nachts slecht slapen door angst voor bomin slagen en de gehele onrust. Daarom is het voor deze kinde ren zo hard nodig dat zij een paar weken in een andere nor malere wereld doorbrengen en zien dat niet de hele wereld vol barricades ligt en dat niet ie dereen met een geweer rond loopt. „Je wordt er zelf ook ontzettend triest van in een stad als Bel fast. Niets wordt gerepareerd, veel zit dichtgetimmerd. Solda ten lopen er met het geweer in de aanslag. Oude mannen en kleine kinderen worden aange houden om uit te horen waar wapens zijn, vaak gaat het er niet al te zacht aan loc. Jc auto was niet veilig, elk ogen blik kan er een gemaskerde groep je tot stoppen dwingen, de aulo diende dan als barrica de-stuk. Je kreeg dan wel een briefje dat je hem de volgende af mocht halen, maar ja. wat is er dan nog van over. En al die relletjes, de plundering, werkloosheid en ar moede werken nu niet direct be vorderend voor de kinderen. Wie weet of zij als rij boos wop den ook wel eens een steen zul len pakken om te gooien, ze zul len dat gewoon vinden. Daar hebben wij de pleegouders voor gewaarschuwd, hon de achter gronden van het kind zoveel mogelijk duidelijk gemaakt. Do kinderen komen wol met elkaar per chartervlucht naar Neden- land. Ze kunnen aan eikaars ge zicht niet zien of ze katholiel of protestants zijn <*n wij hoper, dat dat goed zal gaan. Kinderen sluiten immers gemak kelijk vriendschap, en het Ierse volle is in wezen ontzettend vriendelijk, dus dat zai wei los lopen". De pleegouders kunnen zelf de vakantie van hun Ierse kind helemaal indelen. Het kiescollege, dat ten behoeve van de landelijke pastorale raad, de vijfentwintig leden moet aanwijzen, die het ledental van zesenvijftig diocesane afgevaardigden naar de LPR aan vullen, hoopt in de maand juli met deze keuze gereed te zijn. Dit landelijk kiescollege staat onder voorzitterschap van de bis schop van Haarlem, mgr. dr. Th. Zwartkruis. Een en ander staat te lezen in het eerste nummer van een infor matiebulletin. dat geregelde informatie zal geven over de voor bereiding van de Landelijke Pastorale Raad. Het is een uitga ve van „Postbus 2, Heemstede", dat ook de statuten en andere gegevens heeft gepubliceerd in de geïllustreerde reeks pastora le brieven (nr. 8) en waarvan er nu vijftienduizend verspreid zijn'. Het bulletin geeft ook de namen van de afgevaardigden van de bisdommen, voor zover al beschikbaar. Het zijn de diocesane delegaties van Utrecht, Groningen en Rotterdam. Deze zijn als volgt samengesteld: Utrecht: Dr. A: H. Cosijn, Schalkhaar (45), research chemicus; mevr. wed. M. van de Hulst - Bartels, Nunspeet (59), presiden te kath. Dioc. Unie K.V. Gilde; E. P. van de Linde. Wester voort (48), fabrieksarbeider; mevr. C. Macke De Smet, Utrecht (23), Kath. Werkende Jongeren; ir. D. P. Rookmaker, Houten (31), ingenieur bij de NS.; drs. J. Snijders o.f.m. cap., Enschede (34), pastor, directeur Open Deur; mevr. AI. Th. M. van Tooren - Ram, Lelystad (34), voorheen werkzaam als do cente en in vormingswerk in Oeganda; D. Urbanus, Terborg (43), dir. Gemeensch. lnst. voor Maatsch. Dienstverlening. Groningen: A. Babtist, Emmercompascuum (29), industrie-wer ker in ploegendienst; H. Becker, Assen (40), pastoor; mej. M. Croon, Groningen (41), vrouwe van Bethanie, dekenaal groeps werkster; A. Deenen, Emmen (46), pastoor; zr. M. M. Dekker, Drachten (34), religieuse, verpleegkundig directrice; mevr. B. L. de Groot - Kopetzky, Groningen (30) huisvrouw; J. Holt- kamp, Leeuwarden (40). dir. Soc. Char. Centrum; ir. L. J. M. Joosten, Emmeloord (42), ingenieur. Rotterdam: mr. J. J. R. Bakker, Den Haag (41), rechter; mej. W. J. M. Beugelsdijk, Leiden (20); opl. docente N XII, mej. drs. R. de Jonge, Leidschendam (43), sociologe CRM. mevr. drs. T. van Gennip - Horsten, Den Haag (33), huisvrouw; ir. H. V. P. Heukcnsfeldt Jansen, Den Haag (47), ingenieur Shell; prof. drs. W. A. A. M. de Roos, Rotterdam (40), hoogleraar economie; J. G. M. Zuidgeest. Rotterdam (39), moderator godsdienstleraar: M. v.d. Winkel. Kruisheer, Hazerswoude (30), pastor. Voor het algemeen bestuur heeft de Stichting Nederlandse Pries ter Religieuzen aangewezen pater W. Saelman (48) te Culem- borg, provinciaal der Augustijnen. Het adres van de Landelijke Pastorale Raad is postbus 14500 te Utrecht. De Peruaanse voetbalbond heeft Agustin Nunez, een priester, die als full prof speelt bij de club Huracan uit Arequipa, officieel ge waarschuwd wegens onspor tief gedrag op het veld. Zon dag scoorde pater Nunez nog vier doelpunten voor zijn vereniging. De herstelwerkzaamheden aan de Piëta van Michelan gelo in de Sint Pieter zullen, naar het zich laat aanzien, met Kerstmis worden afge sloten. Dat heeft de direc teur-generaal van de pause prof. Redig des Campos meegedeeld. Aan de Duitse bondskanse lier Willy F.randt is als eer ste de "Reinhold Niebuhr- prijs" toegekend, samen met T>pater Theodore Hesburgh, roctor van de katholieke No- tre-Dame-universiteit van In diana en voorzitter van de Amerikaanse commissie voor de burgerrechten. De Rein hold Niebuhrprijs is inge steld ter herinnering aan- de KORTE METTEN vorig jaar overleden Ameri kaanse filosoof en protes tants theoloog Niebuhr. Bei den hebben de prijs gekre gen, omdat zij door hun werk op opmerkelijke wijze de gedachten van Niebuhr, zowel als diens geloof aan een „christelijk realisme" in praktijk brengen. In do Vaticaanse bibliotheek is een tentoonstelling ge opend van drukwerken, die een periode beslaan vanaf de uitvinding van de boekdruk kunst. De expositie is, even ais de enkele weken geleden geopende bijbeltentoonstel ling, georganiseerd ter gele genheid van het door de Unesco uitgeroepen" jaar van het boek". De katholieke bisschoppen van Algerije hebben in 'n ver klaring voor het volk van Palestina het recht opgeëist deel te hebben aan beslissin gen vai» de grote mogendhe den, die zijn toekomst raken. De vijf bisschoppen herinne ren eraan, dat het de grote mogendheden zijn geweest, die ..een geheel volk van twee miljoen mensen beroofd hebben van hun gron-d en van hun recht op bestaan als volk". De bisschop van Nampula in Mozambique, mgr. Ma nuel Vieira Pinto, heeft op scherpe wijze het bewind van de Portugese regering in Mozambique afgekeurd. Ook keerde hij zich tegen de me thoden van onderdrukking van de regering. „Willekeuri ge arrestaties, die als waar schuwing zijn bedoeld en die eindeloos, zonder vorm van. proces, kunnen worden voortgezet, zijn onrechtvaar digheden, die niet bevorder lijk zijn voor de vrede", al dus de bisschop. Carson Blake: Vaticaan niet anti- Wereldraad Het besluit van het Vaticaan om voorlopig niet te vragen om toegelaten te worden tot de Wereldraad van Kerken, is volgens de secretaris-gene raal van de Wereldraad, dr. E. Carson Blake niet gelijk tc stellen met een vermin derd engagement van de ka tholieken op oecumenisch ge bied. Dr. Blake zei dit tijdens een persconferentie in New York. Naar zijn mening was er geen sprake van een princi pieel afwijken van de doel einden, die de katholieke kerk zich tijdens het Tweede Vaticaans Concilie had ge steld, hoewel er „in de Ro meinse curie anti-oecumeni sche stromingen waren". Naar deskundigen op het ge bied van de oecumene in het Vaticaan hem hadden beves tigd, ging het hier niet om een besluit, dat direct tegen de Wereldraad was gericht. Carson Blake was de mening toegedaan, dat het lidmaat schap van de katholieke kerk ook in 1975 bij de assemblee van de Wereldraad in Dja karta nog niet ter sprake zou komen. In dit verband waarschuwde hij echter tegen pessimisme over de ontwikkeling binnen de oecumene. „Het is niet waar, dat de oecumenische beweging terugloopt", zo zei hij. In de afgelopen tien jaar zijn er contacten en zakelijke resultaten bereikt, die nie mand had kunnen voorspel len. Het religieuze leven is een ideaal gefundeerd door het evangelie en gemotiveerd door de liefde voor de Heer. Men kan het niet wegdenken uit de kerk. Kardinaal Alfrink zei dit bij zijn toespraak bij gelegenheid van het eeuwfeest van de Congregatie van de Kleine Zusters van de H. Joseph, deze week in Heerlen. Vanaf de oudste tijden, aldus de kardinaal, heeft het christendom mensen gekend, die, gemotiveerd door het evangelie van de Heer" zich terugtrokken uit de wereld" en „zich toelegden op de hogere volmaaktheid". Het zijn dacht ik geen al te beste etiketten voor een uiterst zinvolle en waardevolle zaak. Sterk onderstreepte de kardinaal de gerichtheid van de religieus op God en op de geloofsgemeensch- p. Ook zuiver contemplatie ve groeperingen zinj nooit exclusief op God en op de individuele relatie van de mens met God gericht geweest. Bezig zijn met God is voor de mensen geen verloren tijd. Het is instructief om in het evangelie te lezen hoe vaak de Heer tijdens zijn actief bestaan zich terugtrok bij zijn vader om te bidden. De beleving van de evangelische waarden noemde de kardinaal op zich reeds een dienst aan de mensen. Een van de weinige foto's, die het westen bereiken uit Boeroendi, Afrika, waar de stammenoorlog tussen Hoe- toes en Watoetsis tiendui zenden slachtoffers gevergd heeft. Een Deense dokter, Torben Roulund, verzorgt hier een Hoetoe in Het zie kenhuis van de Baptisten in Moesema. Met zes andere leden van de staf werkt de dokter nu geïsoleerd van de wereld als gevolg van het conflict. „Ik ken de paradox dat het pausschap een hindernis Is op weg naar de verwerkelij king van de oecumene. Do opvolger van Petrus Is ech ter geen spook, die de een heid terugwijst, maar veel eer een baken» dat in de richting van de eenheid moet wijzen, om van de geschei den christenen één Godsvolk tc maken. En dat Is zijn droom, of om preciezer te zijn, zijn hoop". Aldus paus Paulus doze week, negen jaar na zijn keuze tot paus. Hij las een zin voor uit de privé-aantekeningen die hij destijds bij zijn keuze had gemaakt: „Misschien heeft de Heer mij wel tot dit ambt geroepen, niet omdat ik op een of andere manier bekwaam zou zijn om de kerk leiding te geven of haar uit de moeilijkheden van deze tijd te bevrijden, maar om zo iels voor de kerk te lijden en daardoor duidelijk te laten worden, dat geen ander dan Hij haar leidt en kan red den". KERK EN WERELD

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 11