RAADSSTEMMEN STAAKTEN OVER DE
JNVESTERINGS MOTIES" VAN PAK
Leidse PAK-fractie: B. en W.
niet loyaal tegenover raad
m
Hijs de zeilen"
Volkenkunde
Speeltuin in Groenoord
uit verveling vernield;
bestuur staat in de kou
LEIDSE COURANT
(Van onze raadsverslaggever)
LEIDEN De reacaties van B
en W op de beschouwingen die
door de raad vorige week zijn
gehouden over het investerings
plan voor 1972 tot en met 1976
(mede bedoeld als richtsnoer
voor het beleid in deze periode)
waren gisteravond niet schok
kend. De wethouders bepaalden
zich tot een aantal losse opmer
kingen. De heer Harmsen, die
het nog deze maand verschijnen
van een erfpachtsnota aankon
digde, deed een confidentie die
in aadskringen geen verwonde
ring baarde: de samenwerking
tussen beleidsambtenaren ten
stadhuis en gemeentelijke dien
sten laat wel eens iets te wen
sen over, „maar we doen wat
we kunnen".
Wethouder mevrouw Den Haan-
Groen hield tegen de zin van
KVP-er Ham vast aan de priori
teit van het inrichten van de
Remonstrantse kerk als expiri-
mentele theaterruimte: ,,Zoalng
wij blijven vasthouden aan de
bestemming voor de reserve
voor kapitaalwerken moeten wij
deze prioriteit handhaven; om
psychologische redenen. Het zou
fout zijn als we de prioriteit af
zwakten". Haar collega Duyver-
man van Onderwijs deelde mee,
dat de noodlokalen voor het St-
delijk Gymnasium niet vóór
1973 te realiseren zijn. Wethou
der Kret kon geen uitbreiding
van asfaltering van de busba
nen in het vooruitzicht stellen.
Het budget daarvoor is twee ton
per jaar, „aan dergelijksvaste
bedragen valt niet te tornen",
mei bij minister Drees op au
diëntie gaat en daar o.a. deze
aldus de heer Kret, die op 23
zaak onder de aandacht van de
minister zal brengen. Ook aan
verbetering vn de strafver
lichting (50 mille per jaar) zal
voorlopig weinig uitbreiding ge
geven kunnen worden.
Nadat de wethouder nog verteld
had, dat de totstandkomng van
het park Kweeklust in het Mors-
kwartier afhangt van de realise
ring van het hele plan in deze
buurt en dat het bouwen van de
y
(Van onze
LEIDEN De PAK fractie (heeft
de wekelijkse aflevering van de
Leidse gemeenteraad gister
avond aangegrepen om het bas
tion van het zittende rdet-afspie-
gelingscollege van B en W
stormrijp te maken. De tijd
dringt immers. De heer Menken
js vertrokken en zijn opvolger,
de heer S. V. Cornelisse (de
KVP-fractie heeft nu de heren
Cornelisse en Cornelissens, die
jiaar wij vertrouwen niet zullen
gaan figureren als Kuifjes onge
luksvogels Jansen en Jansens),
werd gisteren geïnstalleerd. Na
dat wethouder Harmsen het te
verduren had gekregen, richtte
de hoofdaanval zich op de heer
Kret, die als interim-portefeuille
huisvesting onder zijn berusting
heeft gekregen. Ongelukkiger
kon het nauwelijks treffen. Dit
maal gold de filippica van me
vrouw Kerling niet zozeer de
persoon van de heer Kret als-
wel het hele college. In een
PAK-voorstel werd het college
een niet loyale houding t.o.v. de
raad verweten. Het voorstel
(dat de schijn van een motie
van wantrouwen had) werd
door de steun van mevr. v.d.
Blom (CPN) en het optromme
len van één man PAK verster
king met 18 tegen 15 stemmen
aangenomen.
Inzet van de PAK-uittoarsting
nadat de raad al een paar uur
'zouteloos heen en weer had ge
praat over het investeringsplan,
onder onderdrukt gegeeuw van
'een stenograaf e.a. was de
"'brief van B en W aan de minis
ter van Volkshuisvesting en
Ruimtelijke Ordening inzake
Trtiurharmonisatie. Voorstel vari"
'fiet college was, een schrijver
dat deze brief ten geleide had,
Voor kennisgeving aan te ne
lhen. Deze vlieger ging echter
•niet op. Mevrouw Kerling hekel
de met name de manier waarop
B en W in de brief aan het mi
nisterie de besluitvorming in de
.raad op 28 februari j.l. hadden
•weergegeven. Met één stem
meerderheid werd een motie
aangenomen teneinde alle voor
oorlogse woningen buiten de
huurharmonisatie te houden;
^pok werd Den Haag gewezen op
"de uitzonder) !jke positie van
Leiden in dit opzicht.
Üthun brief hadden B en W de
minister te kennen gegeven, dat
'deze motie tot stand v/as geko
men" dank zi'j de kleinst moge
lijke meerderheid". Zelfs de
stemmenverhouding was erbij
vermeld. „Dit is onbehoorlijk"
riep de heer In 't Veld, nauwe-
■K-jks hoorbaar: „tendentieus", I
•noemde de mevrouw Kerling
4eze collegiale wijze van rap-
.portering. Wethouder Kret ver
zette zich „In de zaak van
huurverhogingen en huurharmo
nisatie hebben B en W zich
loyaal tegenover de raad opge
steld Op verzoek van het minis
terie hebben we de betreffende
stukken opgestuurd. Een beslis
sing ten aanzien van Leiden
met betrekking tot de vooroor
logse woningen is nog niet geno-
Het PAK ging tot daden over.
PvdA-er Duyvestein (die met
kennisgeving deze avond afwe
zig was) werd telefonisch naar
bet front ontboden. Met span
ning keek „progressief" naar de
confessionelen en eenzame
VVD-er Wi&benga, of misschien
iemand het in het hoofd haalde
afwezige Potheine erbij te halen
in de nadagen van de heer
Menken was een dergelijke han
deling met succes bekroond. Er
kwam niemand. Ook wethouder
Lijten niet. Het zat er dus dik
in, dat mevrouw Kerling na
mens haar geestverwanten met
haar voorstel kwam: de raad
beschouwt de brief van het col
lege niet als loyale uitvoering
van het raadsbesluit en terstond
dienen stappen te worden onder
nomen om aan dat besluit wel
een loyale uitvoering te doen
De heer Wiebenga wenste zeker
heid: „Is dit een motie van
wantrouwen?" In 't Veld: „Als
wij iets bedoelen, zéggen we het
ook'. KVP-er Driessen vroeg
schorsing (de zoveelste gister
avond) en doelde nadien op
..toevallig aanwezige meerder
heden" die in deze raad soms
besluiten nemen. Hetgeen door
het PAK ook al niet zo best
werd opgevat Niettemin konden
de lidmaten van het Progressief
Akkoord breeduit lachen: het
voorstel werd aangenomen.
Maar, aldus de heer Kret, B en
W gaan gewoon door met te
doen wat nodig is. Voorzitter
Vis hamerde het klokje van elf.
Over veertien dagen gaat de
raad verder met een overgeble
ven volwassen agenda, die dan
inmiddels weer fiks zal zijn uit
gebreid.
Churchillbrug over het Galge
water vóórl974 niet mogelijk is,
vond de socialist Van Dam het
tijd worden om wethouder
Harmsen dwars te zitten. Hij
deed dat met twee moties en
een voorstel dat sinds vorige
week was blijven liggen). In de
eerste motie wrd gevraagd, in
oktober '72 aan de raad een
werkvoorbereidingsurgentie-
schema (Nou, vond de heer
Harmsen, op scool heb ik wel
eens et ellenlange Duitse ^oor
den te maken gehad) voor nieu
we projecten voor ta- leggen.
Met de tweede motie wilde het
PAK, m de toekomst, van elk
project een korte omschrijving
laten opnemen in een bijlage,
die dan bij het investeringssche
ma gevoegd zou moeten worden
Na een schorsing werden beide
moties door het college nadruk
kelijk afgewezen, „Er zijn gren
zen aan de mogelijkheden van
het ambtenarenapparaat; de
uitvoering van de moties zou
een extra belasting van de ta
ken betekenen", verklaarde
wethouder Harmsen. De heer
Driessen (KVP) begreep niet,
waarom het PAK, „dat altijd de
topambtenaren tegen overbelas
ting in bescherming heeft geno
men", nu met dergelijke wen
sen komt.
De uitspraak van de raad werd
een zaak van evenwicht tus'sen
afwezigheid en presentatie:
over de moties staakten de
stemmen met 16 tegen 16. Het
voorstel van de heer Van Dam
tot wijziging van een aantal
prioriteiten in het investerings
schema ging dezelfde weg. Over
twee weken gaat de raad nog
eens stemmen over deze zaken.
Een aantal ingekomen stukken
werd gisteravond aan de agen
da toegevoegd: een brief van de
adviesraad voor de Binnenstad
inzake de Breestroat, een brief
van raadslid Kwik betreffende
de verkeerssituatie rond het
binnenkort te openen nieuwe
Lugdunumcomplex in Kikkerpol
der II en een brief van de Leid
se Bond van Amateur-Tuinders
over afsluiting van het bruggetje
over de Slaghsloot, Ook op de
agenda kwamen twee voorstel
len (van Aken en In 't Veld) in
zake het huurgeschil m.b.t. wo
ningen in de Sophiastraat e.o.
en over de bestemming van het
gebied tussen Maresingel en
Willem de Zwijgerlaan en ach
ter de huizen aan de Van Ho-
gendorpstraat.
De PSP-ers Gerkema en Ampt-
meijer werden in enkele com
missies benoemd (vacature
Walle), ondanks tegenwerking
„en bloc" van „rechts" met
blanco stemmen.
LEIDEN Weer zat de Groenoordhal gisteren vol met zwoegende studenten. Het is tenslotte hoogsei
zoen voor proefwerken, tent- en examens. De studentenstop hoeft zo te zien hier nog niet ingevoerd te
worden, want er zijn zowaar wat tafeltjes vrij. Wat er gaat gebeuren, als ook de Groenoordhal te klein
blijkt, is een aardige vraag. Vermoedelijk krijgen we dan estafette-examens met ploegenklassementen.
LEIDEN De Leidse kappers hebben gisteravond in de grote zaal
van De Burcht weer de grote Lente-Bloemenkapshow georganiseerd.
Het demonstratieteam van de technische clubs van de Ned. Kappers-
patroonsbond Leiden en Omstreken toonden fantasie-krullenkopjes
bij de meisjes en de „little-long-hairstyle" bij de jongens. Vele kin
deren ondergingen een volledige behandeling met krulspelden, haar
snijden, föhnen en het werken met de elektrische krultang. Daarna
liet het bestuur een prijzenregen neerdalen op de aanwezigen. De
heer De Greef uit Wassenaar en de heer Van Eyck uit Alphen ont
vingen de ere-prijs van verdienste. De vakprijs voor dames- en
herenvak ging naar Coby van Deyl uit Noordwijk en Henk de Greef
uit Wassenaar. Beiden wonnen ook de gouden schaar. Mevrouw
Perdaan won de slagzinwedstrijd met ,,Hier gekapt - is opgeknapt".
Tot besluit werden trainer Van Koersel en assistent T. Duindam,
trainster mevrouw Brinkman en assistent T. van Eyck gehuldigd
voor de leiding die zij gaven aan de technische clubs.
LEIDEN Veel kinderen van de
Groenoord-buurt en de flats aan
de Willem de Zwijgerlaan ma
ken intensief gebruik van de
speeltuin „Groenoord". Vooral
sinds er clubs van het jeugd- en
buurtwerk „De Boei" draaien in
het speeltuingebouw, is dit ge
bruik nog sterker geworden.
Een groot aantal buurtbewoners
helpen door hun lidmaatschaps
gelden de speeltuin in stand
houden. Het mooie materiaal
wordt goed beheerd en ook het
clubgebouwtje mag gezien wor-
Ondanks al deze positieve facto
ren is er het laatste jaar een
moeilijke situatie gekomen,
waardoor het bestaan van de
speeltuin in gevaar komt.
In deze buurt woont namelijk een
grote groep jongeren (van &i
twaalf tot en met vijftien jaar), gj
voor wie de speeltuin in zijn ja
huidige opzet niet voldoende S
boeiende attributen heeft. Bui- 1
ten het terrein zijn er helemaal L:
te weinig mogelijkheden om je j|
goed uit te leven en de clubhuis- |j
werkers hebben nog niet de
juiste formule gevonden om in
de behoefte van deze leeftijds- £>c speelwerktuigen in Groenoord hebben de vandalen gelukkig ongemoeid gelaten
groep te voorzien.
een zodanige explosie, dat ook gelrechte plundering in het ge- jaar geleden voor 450 werd
het clubgebouw grote schade bouwtje. Hoe groot de schade aangeschaft, is nu reeds heie
opliep. Daarbij gebroken ruiten in totaal was, is nog niet duide- jes doorgesneden,
en een reeds eerder vernield lijk op dit moment. Door onjuist beklimmen, zijn de
hek, nodigde enkelen uit tot re- Een louwklimrek, dat een half maal vernield. De polsdikke ny-
Het gevolg is, dat een aantal van
deze jongeren baldadig worden
en regelmatig kostbaar speel
tuig vernielen.
Dit weekeinde leidde dit zelfs tot
lontouwen zijn met scheermes-
latten van de grote glijbaan
ernstig beschadigd. Glasscher
ven van kapot gegooide flessen
zijn in de zandbak terechtgeko
men.
Veel van deze baldadigheden zijn
vermoedelijk ook door de ou
ders gezien. Het gebeurt echter
slechts sporadisch dat een va
der zoonlief onder handen komt
nemen. Het bestuur van de
speeltuin slaagt er niet in de
ouders (on die zijn lid, niet de
kinderen) te interesseren voor
een ledenvergadering. Daardoor
is er geen uitwisseling van ge
dachten en voelt het bestuur
zich in de steek gelaten. Daar
bij komt, dat het soms niet zo
tactisch optreden van een van
de bestuursleden tegen de ver-
nieiertjes, nog meer vandalisme
ontlokt.
Het zou ongetwijfeld jammer zijn
als deze speeltuin voor de
Groenoord-buurt verloren moest
gaan. Het ziet or naar uit, dat
dit gebeurt als niet iedereen
snel meehelpt de onhoudbare
toestand op te heffen.
Wellicht zou een reconstructie van
de speeltuin, waardoor deze ook
voor de groteren aantrekkelijk
wordt, een oplossing voor het
probleem zijn. Zo niet, dan
moet er voor hen een andere
mogelijkheid tot uitleven ge
schapen wordon, zodat zij de
speeltuin aan de kleintjes laten.
Vbn de kant van de ouders moet
er duidelijk meer bereidheid ko
men om het gemeenschappelijk
bezit te beschermen. Het be
stuur zou versterkt kunnen wor
den met enthousiaste mensen.
Ook moet de mogelijkheid tot
openstelling in het weekeinde
(met enig toezicht) onderzocht
worden en voor alles moeten de
kapotte speeltuigen gerepareerd
of eventueel vernieuwd worden.
Deze en andere punten zullen op
korte termijn aan de orde moe
ten komen op een vergadering
van do hele buurt. Don zal de
speeltuin voor Groenoord" be
houden kunnen blijven en mis
schien zelfs nog beter gaan
functioneren dan tot nu toe.
J. Vervoorn
LEIDEN „Fail-La!" - Hijs de
zeilen" klinkt dagelijks in het
eilandengebied van Polynesië in
de Stille Zuidzee. Dan varen de
schippers uit met hun ranke,
vernuftige schepen voor de vis
vangst of een bezoek aan de be
woners van de buurt-eilanden.
.„Hijs de zeilen" klinkt vanaf
vrijdag ook in het Rijksmuseum
voor Volkenkunde aan de Steen
straat. waar tot 18 januari 1973
een tentoonstelling is ingericht,
die vertelt en vertoont hoe men
vroeger en nu reilt en zeilt op
dé Zuidzee.
ten vrij unieke tentoonstelling,
Want het meeste materiaal,
Vooral de boten in waren groot
te, is nog niet eerder vertoond
in; Nederland. Met name uit het
Uebersee-museum uit Bremen
heeft men een aantal fraaie
exemplaren kunnen lenen.
Fail-La" daagt vooral de zei
lers onder ons uit om als het
even kan ook de zeilen te hij-
s.en.
bordat echter de zeilen (van ge-
Vlochten palmbladeren) gehesen
kunnen worden moet je eerst
weten met wat voor boten je de
'vaak woeste wateren kunt beva-
Van boomstam
tot katamaran
ren. Want de Zuidzee is beslist
niet zo stil als de naam doet
denken. Met een overzicht van
de verschillende types start de
tentoonstelling dan ook.
In de eerste expositiezaal ligt een
originele boomstamkano of
prauw, het grondprincipe van
de Polynesische schepen. Deze
simpele, maar efficiënte boot
wordt gebruikt voor het varen
op het rustige water van rivie
ren en meren, zoals in het moe
rassige kustgebied van zuid-wes
telijk Nieuw-Guinea. Hier leven
de Asmat-Papoea's, voor wie de
boomstamkano het vervoermid
del bij uitstek is. In dit drassi
ge, onbegaanbare land zijn de
traag stromende rivieren name
lijk de enige verkeerswegen.
Als je het smalle vaartuig ziet, is
het voor ons gemakzuchtige
westerlingen onvoorstelbaar,
hoe je daar in moet gaan zitten.
Een fraaie foto vertelt echter,
dat de kano's helemaal niet ge
maakt zijn voor luie zittende,
maar voor zwoegende staande
mensen.
Soms, vaak door wel acht of tien
man wordt de prauw in hoog
tempo staande voortgepeddeld.
Opvallend is de zorgvuldige en
kunstige bewerking van deze uit
geholde boomstammen en de pa
gaaien.
Natuurlijk kom je met deze lang
werpige, rondkielige boot op zee
niet ver. Waarschijnlijk zal
zelfs de beste stuurman in de
branding al ondergaan. Voor de
Asmat-Ppoea's is dat geen be
zwaar. Zij hebben de zee niet
per se nodig voor hun welzijn en
-vaart. Andere Oceanische vol
keren, en vooral de bewoners
van de kleine eilanden in Poly
nesië, Micronesië en Melanesië,
zijn wel degelijk afhankelijk
van het water. De bodemge
steldheid en het vrij droge kli
maat hebben een zeer geringe
vegetatie tot gevolg. De hoofd
maaltijd is voor de eilandbewo
ners dan ook zeebanket.
In principe zijn de boten, die zij
gebruiken ook boomstamkano's.
Deze zijn echter zeewaardig ge
maakt, dbor de boorden met
planken te verhogen en ze soms
Dit miniatuur-scheepje is binnenkort te z
i Volkenkunde
van een dek te voorzien. De
smalle bootrompen hebben bo
vendien een of twee zogeheten
uitleggers. Dit zijn uitbouwsels
aan de zijkanten van de boot,
die haar meer in evenwicht hou
den.
In vroeger tijden werden ook wel
twee rompen aan elkaar gekop
peld tot een dubbelboot. Hol-
lhndse zeilers zien dit type nu
weer terug op de plassen, maar
dan gemaakt van polyester: de
pijlsnelle, uiterst stabiele kata-
marans. In deze dubbelboten en
in schepen met één uitlegger
wagen de zeilers zich, ook met
storm en tegenwind, op de woe
lige oceaanbaren. Het is dan wei
schipperen.
Zo'n uitlegger zit vast en kan niet
gehesen worden, zoals de
zwaarden langs onze schepen.
Als je nu altijd in een rechte
lijn op je doel kon afvaren zou
dat geen enkel punt zijn. Maar
geen reis is zo kort, of er moet
wel eens gelaveerd worden. Met
de neus in de wind kom je im
mers niet vooruit.
Bij laveren of kruisen leg je een
rechte lijn zig-zaggend af, om
steeds de wind zo gunstig moge
lijk in de zeilen te hebben. Je
gaat dus telkens een hoekje om,
overstag. Zo'n uitlegger zou dan
naar het andere boord moeten
worden overgebracht om In
evenwicht te blijven. Een onmo
gelijk karwei. De slimme schip
pers hebber er iets op gevon
den. Bij ieder keerpunt maken
ze de voorsteven tot achterste
ven en omgekeerd, door het zeil
De natuur
wijst de
Zuidzee-
schipper
nog steeds
de weg
een slag te kantelen. Snel gaat
het niet, maar een schipper
heeft engelengeduld. Geestig en
duidelijk wordt dit verhaaltje in
beeld gebracht op de expositie.
Minstens even interesaant is het
om aan de hand van bewegende
modellen, foto's en tekeningen
te zien hoe men de koers be
paalt. Sextant, kompas, water-
kaart en andere makkelijke ap
paratuur zijn deze varende vol
keren nog vreemd. Zuiver op
zon, sterren, wolken, vogels en
zeestromen oriënteren zij zich.
De natuur wijst de weg, meest
al de goede.
Deze wonderlijke wetenswaardig
heden zijn de elementen waaruit
de tentoonstelling is samenge
steld. Je zou haar „klein, maar
fijn" kunnen noemen. Doordat
de verschillende volledige boten
(ook een hypermoderne katama
ran) nogal veel pluats innemen,
waren de vier zalen snel te vol
en moest men binnen strenge
beperkingen werken, vertelde
de organisator en Initiatiefne
mer, dr. S. Kooijman, onderdi
recteur van het museum. De
zorgvuldigheid waarmee alles Is
opgebouwd Is echter bilzonder
groot. Vooral voor watersport
liefhebbers Is het een fijne en
interessante tentoonstelling.
LUCIA GEURTO
