Verkouden Anke Rijnders
volstrekt ongenaakbaar
goslavische stunt
Joq
inspireerde Zweden
Carel Deken
bedankte
voor „figurantenrol"
Elfde plaats na
droomzege
WOENSDAG 19 APRIL 1972
LEIDSE COURANT
HANNOVER Op de terugweg van het succes heeft Anke
Rijnders „even" een Europees record meegepakt. Uithij
gend tegen de bassinrand van de grandioze zwemarena,
die de Duitsers ten koste van 35 miljoen mark in Hanno
ver hebben opgetrokken, probeerde ze de tijd op het elek
tronische scorebord aan het andere einde van het 50-me-
terbassin te lezen: 2.07.22. Een volle seconde onder de
tijd waarmee Gabrielle Wetzko anderhalf jaar geleden in
Barcelona tot Europees kampioene werd gekroond. Een
tijd die tot Anke's explosie nog steeds stand hield als Eu
ropees record.
A/inemarie Groen moest op haar afstand een pas op de plaats doen
Anke reageerde op die verbluf
fende marge met een air van
„dat had ik wel verwacht",
klom uit het water en was even
later het middelpunt van een
groepje feestende landgenoten.
Drie van de vijf Europese vrije-
slagrecords bij de dames zijn Sneller
weer in Nederlandse handen.
„We pakken dit nog even mee",
sprak coach Nico van Dam.
„Wij zijn al op de weg terug.
Dit is de afsluiting van het
voorseizoen, waarbij we overbe
lasting niet uit de weg zijn ge
gaan. De ploeg is vermoeid.
Drie wedstrijden binnen acht
dagen blijkt een beetje te veel
te zijn geweest. Nu gaan we
ru9ten. De anderen moeten maar
zien hoe ze het peil dat we nu
hebben ook zullen bereiken".
rotterdam eic.-opees
kampioen worden betekent
voor de Zweden niet zo
veel meer. Ze hebben al zo
veel keer de titel bemach
tigd dat ze er nauwelijks
koud of warm van kunnen
worden. Maar toch hing er
gisteravond in de Energie
hal bij de Zweden heel
lang een zeer gespannen
sfeer. Osmanagic» de ambi
tieuze coach van!" de Joe
goslaven was ds.ar schul
dig aan. Hij joejg de fina
le-tegenstander, voor de
eerste bal was gjsslagen, de
stuipen op het lijf door niet
de koningspeWir Korpa,
maar Karakasevic als der
de speler naar voren te
roepen. „Wat moet dat?",
schreeuwde Kjell Johans
son verrast. Maar even la
ter begreep de Zweed al
les. Tegen Karakasevic
had hij het vorig .seizoen
vijf maal verloren en dat
was Osmanajgic niet verge
ten. Hij deed daarom een
beroep op hem om de „mo
ker" van de Zweden uit
zijn evenwicht te wringen.
Deze manoeuvre leek een tacti
sche vondst, waar iedereen on
middellijk zjijn mond ovèr vol
had. Kjell Johansson, na de la
ter voor de Zweden goed afgelo
pen ingreep, eerlijk: „Ik was
even heeL bang. Karakasevic
was de laatste waarvan ik had
verwacht dat hij zou mee doen.
Toen ik begreep dat hij mij en
Persson moest verslaan zag ik
het heel somber in. Ik geloofde
eigenlijk niet in mezelf meer".
Maar de stunt van Osmanagic
werd een regelrechte teleurstel
ling. .En indirect was daar het
hoge spel van de Joegoslaven
ook schuldig aan. Want Kjell
Johansson, verontrust door de
tactische slimheid, was bij de
stand van 1—1 zo gebeten op
een overwinniog op Stipanicic,
dat hij hem kansloos liet. „Voor
mij", zei Johansson later, „was
dat hot moment van de beslis
sing. Ik wist toen al, dat de zet
van de Joegoslaven geen zin
meer had. Zweden had naar
mijn gevoel gezegevierd".
Primeur
En de Joegoslaven dachten er
kennelijk ook zo over. De uit
bundigheid waarmee zij hun pri
meur hadden gepresenteerd was
verdwenen. Hun bluf was over.
Ernst kwam ervoor in de
plaats. Osmanagic later: „Kor
pa had in het vorige Europese
'kampioenschap in Moskou wel
iswaar een geweldige indruk
achter gelaten, maar daarna
zijn zijn prestaties verminderd.
Vandaar dat ik Karakasevic uit
eindelijk mijn voorkeur gaf".
Het effect van de verrassing
moest het voor hem doen. De
Zweden, zo redeneerde hij,
moesten immers zwak in hun
schoenen staan. Want toen Hans
Alser na Nagoya uit de wedstrijd
sport stapte en in West-Duits-
land ging trainen, stond het
Zweedse team toch maar voor
het dillemma naast wereldkam
pioen Stellan Bengtsson en Kjell
Johansson een adequate derde
man op te stellen. Ook gisteren
speelde coach Christer Johans
son, een oudere broer van Kjell,
die moeilijkheid parten. Maar
vreemd genoeg sprongen de
Zweden er het meest bedreven
mee om. Zij gaven voor de wed
strijd gewoon twee namen voor
die plaats op maar hielden wel,
De kleine Stellan Bengtsson is met zijn huidige vorm de grote favoriet
de persoonlijke titel
zeer geraffineerd overigens, de
twijfel kunstmatig in stand.
Achter de schermen was echter
al dagen bekend dat Bo Persson
de voorkeur zou krijgen. Carl
Bernhardt zou wellicht te geë
motioneerd voor dit spektakel
stuk zijn, vond Christer.
Nekslag
Juist die geladen Bo Persson gaf
de Joegoslaven, toen ze al een
achterstand van 31 hadden op
gelopen, de nekslag. Terwijl ie
dereen met de verwachting
verzoend was dat hij in de vijf
de partij tegen Stipanicic zou
verliezen, zorgde de boomlange
Zweed voor een onverwachte
score - heel simpel beantwoord
de hij de dadendrang van de Joe
goslaaf met droge lakonieke
klappen die het publiek als
maar meer in opgewondenheid
bracht. Met tweemaal 2119
maakte hij uiteindelijk aan de
droom van Osmanagic defini
tief een einde. Bo Persson later
grappend: „Wie een kuil graaft
voor een ander valt er zelf in.
Dat idee van de verrassing
werkte op ons inspirerend. Want
ergens word je toch allemaal
een beetje bang".
Johansson met de zekerheid van
een veilige voorsprong *41)
aan het „klapstuk" tegen Kara
kasevic begon, stond er weinig
meer op het spel. Bengtsson zou
immers Stipanicic ook nog ont
moeten, en dat zou een vrijwel
zekere overwinning betekenen.
Johansson, de uitgedaagde, won
de laatste wedstrijd ook nog.
Het voorspel met de teams is
voorbij. Het grote gevecht om
de persoonlijke titel gaat mor
gen beginnen. Christer Johans
son de Zwaedse coach, ver
wacht ook van dit toernooi veel
succes: „Wia Stellan Bengtsson
vanavond aan het werk heeft
gezien kan alleen maar bevesti
gen dat hij weer als een echte
wereldkampioen achter de tafel
staat. Hij is weer net zo goed
als in Nagoya.
Nou en dan kent iedereen mijn
prognose". Dusan Osmanigic
zinspeelde op een revanche.
„Maar", moest hij toch toege
ven, „die eerste ronde heb ik
verloren".
HANS DE BRUYN
Finale heren Zweden-Joegoslavlë. De
gedctalleerde uitslag: Persson-Sur-
bek 14—21 16—21. Eengtsson-Karaka-
'ic 21—5 21—X. Jiihansson-Sllpan-
Finale damesHongarije-West-Dults-
land: Judith Magos—Agnes Simon
21—19 21—7. Beatrix Klshazl-Dlane
Schöler 21—4. 21—10. Magos-H)
rlette Lotaller-Edlth Wetzel/Wlebke
Hendrlksen 22-20 21—11.
Na het doorbreken van de uit 1964
daterende barrière die Klenie
Bimolt had opgetrokken was de
18-jarige Utrechtse Alie te Riet
weer 1.2 seconde sneller op de
200 meter schoolslag 2.45,21 te
genover 2.46,4 in Rome. Nog
even en zij bespaart de KNZB
het gedelibereer over de vraag
of de 2.45,0 van Irene van der
Linden in Zuid-Afrika gemaakt
toch niet als Nederlands record
erkend dient te worden.
Alie te Riet moest in de hoog
waardige competitie in Hanno
ver slechts een zwemster voor
laten gaan: de nieuwe Hongaar
se ontdekking Agnes Kaczander.
Om de een of andere reden
hield Rusland Galina Stepanova
thuis, zodat deze race een enigs
zins vertekend beeld gaf ten op
zichte van de kansen straks in
München. Dat was bepaald niet
het geval met de 200 meter
vrije slag voor dames. Wat Eu
ropa daarop —met uitzondering
van Oo9t-Duitsland te bieden
heeft, was vertegenwoordigd.
Desondanks was zowel Enith De Vlaardingse zwemster kwam
Drie van
de vijf
Europese
records
nu naar
Nederland
zou kunnen noemen (tegenover
het viertal Jozien Elzermann, Ti
neke Hofland, Frleke Buys en
Hansje Bunschoten, dat daar in
klasse nauwelijks voor onder
doet) uit op 4.30,04.
Dankzij de internationaal gelden
de afrondingsregeling wordt dat
4.30,0 en dat is dan precies 0,1
seconde onder het van de Euro
pese kampioenschappen in Bar
celona daterende record van
Oost-Duits tand. Deze prestatie
op de wisselslag bracht het to
taal aantal Europese records
van de eerste dag van de zes-
landenwedstrijd op drie. De 17-
jarige Nina Petrowas uit Mos
kou zwom een nieuw record op
de 200 meter wisselslag: 2.26.9.
Henny Pentermann eindigde
met de nieuwe Nederlandse re
cordtijd van 2.29,5 als derde.
Maar temidden van de kam
pioenen was zij daarmee niet
gelukkig. „Op de schoolslag
ging het niet zoals ik wilde. An
ders was ik misschien nog wel
een seconde sneller geweest".
snel opkomende rugslagtalent,
maakte in Hannover een pas op
de plaats, wat de 100 meter be
treft althans. Zij verleende de
Europese recordhoudster An
drea Gyarmati voorrang (1.07.83
tegen 1.08,13), maar versloeg
wel met duidelijk verschil de
Europese kampioene Tine Le-
kweisjwili. In de eerste serie
was ook Marjan Vermaat snel
ler dan de Russische.
Grote voorsprong
record liggen van Roger van De Nederlandse oogst aan records
Brighita (nieuw persoonlijk re
cord in 2.09,79, uls Anke Rijn
ders in de twee series volstrekt
ongenaakbaar. Enith noteerde
halverwege 1.02,29 Anke Rijn
ders 1.01,48. „De tweede hon
derd meter voor Anke vooral
kan nog winst opleveren. Ze is
met een flinke verkoudheid uit
Rome hier aangekomen, zodat
ze ademnood kreeg op het laat
ste stuk. Ik ben ervan overtuigd
dat ze van de zomer nog veel
harder zal gaan. Zo rond de 2.5,
aldus Nico van Dam.
Pas op plaats
Annemarie Groen, het al even
Hamburg (4.51,77 op de 400 wis
sel), Peter Prijdekker (1.59,25
op de 200 meter vrij) en Bob
Schoutsen (1.01,27 op de 100 me
ter rugslag) waren slechts toe
reikend voor respectievelijk een
vijfde, zesde en vierde plaats.
Het schrijnendst kwam dat tot
uiting bij de 4 x 100 meter vrije
slag heren, waarin Peter Prij
dekker (55,Oj Bert Bergsma
(54,81), Henk Mulder (55,79) en
Elth Drenth (54,79) met 3.30,39
het Nederlands record evenaar
den, maar desondanks zesde en
laatste werden.
Recordhonger
i de start als invalster voor
Josien Elzerman. Deze laatste
zwemt de 200 meter wisselslag
en Gerda Lassooy de 800 meter
vrije slag. Deze wisseling, nood
zakelijk geworden door de ziek
te van Hansje Bunschoten, gaat Anke Rijnders' recordhongei
Nederland ongetwijfeld punten
kosten. Maar daar is nu een
maal niets aan ta doen. Voor
ons land weegt de individuele
prestatie het zwaarst. Dat kan
ook nauwelijks anders want In
het treffen van de Europese top-
formaties blijkt ons land over
een te klein kader te beschikken
om alle gaten op te vullen.
Vooral bij de heren. Verrichtin
gen die dicht bij het Nederlands
met één toptijd niet gestild",
's Avonds laat bracht zl) met as
sistentie vun Annemarie Groen
(rugslng In 1.08,0), Alle te Riet
(schoolslag 1.16,8) en Enith
Brighita (vrije slag 59,4) het
Europees record op de 4x 100
meter wisselslag in Nederlandse
itf-iJen. Met Aivke's bijdrage op
de vlinderslag van 1.05,8 kwam
Je eindtijd van wat men zo
langzamerhand de A-selectie
bedroeg drie verbeteringen
twee evenaringen. Voor een
daarvan zorgde Enith Brighita
op de 100 meter vrije slag. Met
grote voorsprong winnend be-
bewees zij de 59,6 die zij tij
dens de kerstdagen en passant
bij een uitstapje op de Canari-
sche eilanden maakte ook bij
grote wedstrijden te kunnen
realiseren. Do hersenschudding
en de ontsteking aan de arm die
haar kostbare weken van trai-
ningsarbeid deden ontberen blij
ken in haar geval geen aantoon
bare nadelige gevolgen met zich
te hebben meegebracht. Alles
bij eikaar tellend kwam Enith
uit op drie trainingen in de af
gelopen veertien dagen. Stel dat
tegenover de vermoeiende rei
zen die de ploeg achter de Tug
heeft en men kan een ruwe
schatting maken van de moge
lijkheden die het CuraQaose
meisje in zich heeft. Shane
Gould, wereldrecordhoudster op
deze afstand met 58,5 behoeft
üifct alleen reVoning te houdan
met ApJm Rijnders maar min
stens in gelijke mate met Enith
Brighita.
21—19 21—19. Jol
,'lc 15—21 21—15 21—19.
I. Si-hotland
Bulgarije
1. Luxemburg
Finland
Griekenland
l. Zwitserland
i. België
1. Hongarije
2. West-Dulisland
3. Rusland
4. Tsjechoslowaklje
5. Roemenië
G. Engeland
7. Oost-Dultsland
8. Joegoslavië
13 Griekenland
IS Denemarken
19 België
20. Finland
Carel Deken trad in Rotterdam eindelijk uit de schaduw van anderen.
In de beslissende partij om de elfde plaats groeide hij vooral men-
I taal naar grote hoogte.
ROTTERDAM Het hoogst bereikbare
voor het nationale tafeltennisteam. een
elfde plaats, betekende dan toch nog een
ongekend succes. De rondedansjes, die
vroeger na een overwinning op bijvoor
beeld Griekenland gebruikelijk waren,
bleven achterwege na de zege van 5—3 op
Roemenië, maar blij waren Tigerman en
zijn gevolg zeker. Want tegen een land
als Roemenië, dat bij de Europese kam-
pioenschapppen in Rotterdan een come
back maakte, was de sterkste Nederland
se formatie altijd bij voorbaat kansloos
geweest. Daarom was bondscoach Tiger
man met de „droomzege" gistermiddag
blij. Al zijn ingehouden spanning rea
geerde hij af met een diepe zucht. „Ein
delijk". zei hij.
Eindelijk was zijn vijfjarige bewind bekroond met
een succesje. Iets, waar hij al lang naar streef
de. want ook het geduld van de spelers zelf
raakte op. En toen zijn contract nog voor de titel
strijd in de Energiehal werd verlengd, fronsten
sommigen uit de spelerskern de wenkbrauwen.
Na het verlies tegen Frankrijk in de eerste ronde
werd alom het pessimisme nog eens onder
streept. Een zege op het sterk geachte Roeme
nië, met de voormalige Europese jeugdkampioen
Dorin Giurgiuca in de gelederen, zou veel goed
kunnen maken. „Maar", zo zeiden insiders, „Ne
derland is nog niet rijp voor toptafeltennis. Daar
Is de mentaliteit nog te zwak voor",
Maar juist die mentaliteit gaf in de wedstrijd tegen
Roemenië de doorslag. „Die fabel is gelukkig uit
de wereld geholpen. Ze hebben de wedstrijd toch
weggesleept". Van Dilst, de captain van de Ne
derlandse ploeg toverde een triomfantelijke glim
lach te voorschijn, toen hij de veroordeelde men-
takiteit onjuist kon noemen.
Overmoedig
Een elfde plaats hield natuurlijk niet in, dat de top
was gehaald, maar het begin is er. Tigerman
was zelfs zo overmoedig, een plaats in de eerste
categorie reëel te achten. ..In 1974 komen we in
de eerste ronde uit tegen Denemarken, dat tiende
is geworden. Daar hebben we in ieder geval
meer kans tegen dan tegen de Fransen". Tiger
man koos voor routinier Frans Schoofs. nationaal
kampioen Bert van der Helm en Carel Deken.
De opstelling van Deken was verrassend vooral
omdat hij in de wedstrijd tegen Griekenland
maar een keer tut winst was gekomen. Van
Dilst: „Bert Schoofs wus tegen Schotland wat on
zeker, maar Carel Deken was vaste keus".
Schaduw
Voor de 26-jarige speler van Deltalloyd was hel
duel tegen Roemenië de kans om uit de schaduw
van de anderen te komen. Corel Deken Immers
was nooit op het voorplan getreden als een Frans
Schoofs of Bert van der Helm. Altijd had hij ge
noegen moeten nemen met een „figurantenrol".
Toen hij twee jaar geleden zijn baan uls dames-
coach opgaf, wilde hij een comc-bnck maken.
Een geslaagde come-back, iets dal hem tot dit
toernooi nog niet was gelukt. „Ik moet veel bete
re prestaties leveren om een kans te krijgen. Je
mag niet even goed spelen. Ik was dit toernooi
een van de beteren en kreeg de kans van Tiger
man. in het verleden kreeg ik geen vertrouwen
van hem, nu wel".
En eindelijk trad de „kromme" Amsterdammer,
die tijdens een wedstrijd zijn kenmerkende gebo
gen houding nooit opgeeft, op de voorgrond.
In de beslissingspartij gaf hij de Roemeense „goo
chelaar" geen schijn van kans. Deken liet zich
niet afleiden, zoals eerder Bert van der Helm.
door de vreemde capriolen, die Giurgiuca met
zijn bat uithaalde. „Je kan met twee instellingen
spelen: bang zijn om ie verliezen of punten ma
ken. We hebben teveel met de eerstgenoemde
„tactiek" gespeeld. Dut is een vun de redenen,
waardoor Bert van der Helm zo vaak kampioen
kon worden". Toen Deken hoorde, dat hij zou
spelen nam hij ?ich voor de kuns Ie grijpen. Hij
slaagde evenals het team. Maar Deken blijft on
danks zijn zelfoverwinning reëel. „Een hogere
plaats dan de elfde zijn wc niet wuard".
KEES KOOMAN
Carel Deken—Teodor
Gheroghe 21-19, 14—21. 21-19: Krant S. -hnofx-Scrban
IXibotl 22—20. 24- 22; Ui-rt van der Helm—Dorin Glur-
Kluca 14-21. 15-21: Carel Deken—Dobo.l 17-21. 21 18.
21—23; Bert van der Helm GbMTgbd 21-13, 21—17;
Frans Schoof»—Giurgiuca 21 I V 21- -14. Van der Helm-
Dobo»! 21-15, 21—21, 16-21; Dcken-Clurgtuca 21-14,
L'IUlag dame»; Nederland—Griekenland 1—3.
Sonjn HcltzclMnrla LouJui 21-12. 18-21. 12-21-
Veronlque van der Laan—Louka Scrlvnnou 14—'21, 18—21:
der Lnan/Sonja Heltiel—Loukn Seri-
*1 10. 31 17; Sonja Heltiel—Louka
