„Eerst op tv zien pa, 't kan best meevallen" Chiem van Houweninge; Reportage Amerik. voor verkiezingen Een theaterman moet de mensen amuseren Andres hoopt gelijk te eindigen Na jaren van afwezigheid Beethovens Negende Symfonie PAGINA 2 LEIDSE COURANT DONDERDAG 23 MAART 191 Schrijven is niet louter een literaire bezigheid. Een toneelschrijver moet hetgeen hij te zeggen heeft in handeling verpakken, al mag er best een boodschap met diepgang achter zitten. Dit vindt Chiem van Schrijven is niet louter een literaire bezigheid. Een toneelschrijver moet hetgeen hij te zeggen heeft in handeling verpakken, al mag er best een boodschap met diepgang achter zitten. Dit vindt Chiem Houweninge (31) uit Schipluiden, die vorige week zijn dramatische thriller Bobo en Bobo op de tv zag uitgevoerd in de regie van Wal ter v.d; Kamp. Deze acteur van het Nieuw Rotterdams Toneel, die per 1 september a.s. overstapt naar het Amsterdams Toneel, denkt in drama en in dialogen. Zijn personages handelen niet vanuit over wegingen, maar reageren naar hun aanleg op de dingen rond hen. Chiem vam Houwen'mge: ,,I-k ben door mijn opleiding en uiit vrije ver kiezing een theaterman. In vind mijn taak en mijn plezier in het amuseren van mensen. Door de middelen van het theater breng ik hun fantasie op gang, om zodoende te laten zlien waar mensen tin be paalde situaties toe in staat zijn. Natuurlijk heb ik ook een eigen mens-visie al is het maar onbewust. Die staat bij mij echter niet voorop. Ik kom aan de plot van mijn stukken door mensen te observeren. Je ziet of hoort iemand op iets reageren, hoe voor de hand liggend ook, en je begint daarover te fantaseren. Dan ben ik al half bezig aan een stuk. Al schrijvend ontstaat het spel, dat soms heel andere wendingen en een andere afloop krijgt dan ik mezelf had gedacht. Zo'n stuk is ook niet een- twee-drie klaar. Daar gaan soms maanden overheen". Al schrijvend overtuigt Chiem er zich van of de tekst lekker loopt. Hij verplaatst zidh tin de geest van de door hemzelf bedachte figuren zegt de dingen die hij zelf op papier Hou het scherm in het oog heeft gezet. Een toneelschrijver hoeft geen acteur te zijn, maar het theater is wel zijn natuurlijk werkterrein waar hij niet buiten kan. en vooral waar hij niet omheen kan; theater is niet vertellen, het is laten zien, laten gebeuren. Zijn bewogenheid voor toneel ontdekte Chiem, zoon van de Haagse kunstschil der van Houweninge, pas in tweede in stantie. Hij startte destijds met de stu die culturele antropologie en kreeg daarbij te maken met het dramatur gisch instituut. Daar is de latente liefde ontloken, die leidde naar de toneel school. Zijn eerste spelletje, duur drie minuten, had hij toen al geschreven, n.l. De man met duizend tanden, dat la ter op de filmacademie nog is gebruikt ten behoeve van de leerlingen. In die jaren is ook de schrijfijver losgekomen. Met grote regelmaat tikte hij toneelstuk ken en tv-spelen uit zijn machientje. VARA's Kees van Iersel ontfermde zich in 1966 over Huil maar even bij me uit, dat als debuut op het scherm verscheen en dat aanleiding vormde voor tal van nuttige wenken, die Chiem waarmaakte in volgende tv-spelen, t.w. Gemeubi leerd, Hartedief en De laatste trein. Het laatst vertoonde spel Bobo ontstond ja ren geleden al. Samen met regisseur Walter v.d. Kamp werd dit later bijge schaafd, tot het als een voldragen werk stuk door de camera's ging. In al deze spelen treedt Chiem van Hou weninge net even buiten de werkelijk heid. al gaat hij uit van reële mensen. Die mensen dragen een beheptheid met zich mee of komen in omstandigheden te verkeren, die hen uitzinnig of tot zon derlingen maken, althans buiten de alle daagsheid plaatsen, waarop het kijkbe- luste volk gemeenlijk gek is. Intussen schreef hij ook nog stukken, die op deplanken hun uitvoering beleefden, meestal bij het Nieuw Rotterdams To neel, zoals Gevangene nr. 30.048, de hip pe vogels van Bikini en De Groene aap, dat ook nog op de agenda van het HOT heeft gestaan. In 1967 ontving hij een stevige aanmoediging in de vorm van de Visser Neerlandiaprijs voor het stuk Pachacamac. Hij stond toen in de thea- terproduktie van Jules Croiset met de Rozenoorlogen, bewerkt naar Shakes peare. De laatste drie jaar was hij als acteur verbonden aan het Nieuw Rotter dams Toneel. Deze periode loopt nu ten einde. In september stapt hij over naar het Amsterdams Toneel, waar hij zal worden ingeschakeld bij het schrij ven en 4e dramaturgie. Als theaterman voelt hij zich bij deze beide bezigheden het nauwst betrokken. Waar komen nu al die verhalen vandaan, die in het brein ontstaan, op papier worden uitgewerkt en uiteindelijk vorm krijgen op toneel of op tv. En vooral waar komt de behoefte vandaan om dat te doen? Chiem van Houweninge: „Waarom schil dert een schilder een landschap. Je kan er zo ook naar kijken. En ook: waarom doet hij het zoals hij het doet. Daar kan ik hele mooie theorieën over ophangen, over herscheppen en zo, over de inner lijke behoefte om de wereld te verrij ken met een creatie. Dan zit je al gauw in de ruimte te kletsen. De samenleving is ingewikkeld, de omgang tussen men sen ztit vol complicaties. Dat kun je met je verstand ontleden, psychologisch ver klaren. Je kunt het ook gevoelsmatig benaderen. Dit laatste doe ik. Iemand ■die aardig praat hoeft nog niet per se aardig te zijn. Dat voel je. Niet altijd op hetzelfde moment. Als je intens met mensen omgaat, doe je indrukken op, die laater terugkomen. Dit laatste is aan de hand als ik aan het schrijven ben. Ik leg er niet bewust iets in, maar er komt wel uit wat al in mezelf zit. Ik kan zelf niet zeggen wat. Het is moei lijk om je eigen stukken te analiseren. Dat laat ik liever een ander doen. Je doet dan de merkwaardige ontdekking, dat anderen er heel andere dingen uit halen. Dikwijls heb je daar zelf niet eens aan gedacht. Ik vind het ook niet van belang te weten wat er allemaal te halen zou zijn uit wat ik schrijf. Het gaat mij om het goed lopende verhaal, waarmee de mensen in ernst of lach zich bezig kunnen houden. Dat is het bestaansrecht van het toneel". Momenteel heeft Chiem een toneelstuk en een filmscenario onder handen. Boven dien werkt hij in opdracht van de AVRO aan een tv-serie, afgeronde ver tellingen die in een raam zijn gepast. Hij heeft daarvoor de WOMS-mensen bedacht, een vaardig volkje, dat niet gebonden is aan tijd en ruimte en de mens-van-nu van het ene avontuur in het andere laat vallen, avonturen die spelen in verleden, heden of toekomst en die speels, bizar of romantisch kun nen zijn. Belangrijk voor het slagen van een s/jk vindt Chiem een goede plot In een goed lopend verhaal. Inderdaad beginnen zijn verhalen intussen lekker te lopen. TON OLIEMULLER Twee weken geleden keerde een VPRO-reportageteam uit de Ver. Staten terug na o.m. in New Hampshire en Florida en kele dagen de campagnes van vijf democratische presidents kandidaten te hebben gevolgd. De eerste film, die van deze VPRO-reis het resultaat was, wordt vanavond uitgezonden. George Wallace, gouverneur van Alabama, senator George McGovern, burgemeester John Lindsay van de stad New York, senator Edmund Muskie en pro fessor Eugene McCarthy zijn in dit eerste programma op hun moeizame weg in de richting van het Witte Huis gevolgd door cameraman Paul van den Bos, geluidsman Hugo de Vries en Joop van Tijn, die het vijftal tussen de bedrijven door inter viewde. Inmiddels is senator Muskie, die op basis van zijn redelijke mid denpositie en zijn zorgvuldig on derhouden, van Lincoln afgeke ken vader-imago tot dusver de beste kansen leek te maken, aangeslagen door twee bijna- nederlagen in de staten New Hampshire en Florida. In hoe verre dat aan hemzelf is te wij ten, is in deze reportage te zien en te horen, zoals ook enkele feiten waarom de meest sympa thieke kandidaat, de progressie ve senator George McGovern, serieuzer genomen dient te wor den dan tot dusver geschiedde. Wallace's Florida-campagne maakt duidelijk op welke gron den de gouverneur van Alaba ma een belangrijker rol dan ooit te voren in de Amerikaanse politiek zal spelen. Lindsays weinig vruchtbare campagne in Florida de duurste die in deze staat is gevoerd blijkt, ook in deze reportage. Ned. I 20.50 uur. VPRO-muziek Ditmaal een door de Franse tv gemaakte reportage van een op treden van de pianist Milton Buckner, bijgestaan door Jo Jo nes en Slam Stewart. Een film pje uit 1934 van de Claude Hop kins-band. Laurel en Hardy Ollie heeft griep. Dit is natuurlijk een geweldige aanleiding voor Stan om de verpleger uit te hangen. Het is echter de vraag of deze verpleger werkelijk des kundig is. Ned, I 20.50 uur. Fred Haché-show Opnieuw Nederlands meest ver guisde en bewonderde komische duo: Fred Haché en Barend Servet. De helden raken thans verwikkeld in hachelijke avontu ren op Hawaii, vol sex, gevaren en muziek.Wij ontmoeten danse- Tes Raya en het dansduo Loren zo, Mis Connecticut 1967, ballet Lyn Wolseley. Frans Poptie, een hernieuwde kennismaking met Holiday in Asia, het strijk kwartet van het gewestelijk or kest, Otto Sterman, Anita Cural- da met de Sexy Swinging Seven begeleid door de Aloha Stom pers o.l.v. Jackie Philipo en ook Kees Schilperoort, de quiz Wat Is Dat, Achter het Net en nog veel meer. Ned. I 21.30 uur. Zorro In het begin ziet het er erg som ber voor Don Diego uit als blijkt dat kapitein Monastario heel dicht bij de waarheid zit. Gelukkig komt er op het aller laatste moment redding. Ned. II 19.10 uur Mission impossible De aflevering van vanavond han delt over de narcotica-handel. Een terrier moet op een zeer slimme wijze een lijst, met na men van handelaren ontvreem den. Ned. II 20.21 uur. SCHIPHOL Als het om de ldefde gaat, is ons vader lands vliegwezen blijkbaar geen moeite, teveel. Dat bleek gisteren weer eens duidelijk, toen de vader landse songfestival-krakers Sandra en Andres van Schiphol vertrokken naar het Schotse Edinburgh. Na na na, dat was geheel an dere koek dan een obligaat chartervluchtje naar een verre zandbak. Allereerst had Transavia-directeur John Block zijn Caravelle Noord Brabant" spontaan omgedoopt tot de „Sandra en Andres Expres" en een hoeveelheid spiritualiën aan boord laten hijsen, die de reizigers prematuur in een volledige winning mood bracht. Daarnaast had hij de zevende etage van zijn hoofdkantoor voor een ochtend omgebouwd tot luxe vertrekhal, waar de paspoortcontrole was vervangen door een repete rende biertapwedstrijd. Aldus gelaafd kon de Nederland se afvaardiging tegen half elf in opperbeste stemming aan de trip naar het Schotse plankju weel beginnen. Sandra Reemer (,,de kalmeringspillen van de dokter zitten in m'n tas, reken maar van yes") was bijvoor baat vaag over haar kansen op het Eurovisie Songfestival 1972: „Het was het enige bruikbare liedje, dat we op de nationale fi nale in Amsterdam hebben ge zongen. We stierven van de ze nuwen toen de jury het winnen de liedje moesit kiezen. Je weet immers nooit, wat zulke mensen mooi vinden. Als ze een ander liedje hadden gekozen, waren we sowieso afgegaan als een gieter. „Als hhet om de liefde gaat" is echt de enige commer ciële melodie die er dit jaar bij zat". 'ie heeft inmiddels zondag de mu zikale wapenschouw van alle deelnemers op de televisie ge zien maar kon er geen brood van bakken. „Je laat je gacw verlakken door de entourage, de rendieren en de sneeuwvelden. Op het laatst weet je niet meer waarom je een bepaald liedje aardig vond. Toch geloof ik, dat we een kansje hebben om bij de Welcome eerste drie te eindigen. Ik zie ons alleen niet winnen. Als ik een gok mag doen, dan zeg ik: Engeland 1. Zwitserland of Luxemburg 2 en wij 3. Tenzij ik in de fouten ga en vals ga zin gen. Dat kan bij mijn slem ge makkelijk want hij zit er soms net tegenaan". Commentaar van een bij voorbaat sombere Andres: „Het interes seert me geen moer of we win nen of niet. Ik zal al blij zijn als we samen gelijk eindigen". Om de spanning erin te houden kwam hij gisteren alvast een kwartier voor het vertrek van de Sandra en Andres Expres op Schiphol aan. Hij had zich tradi tiegetrouw in de rit van zijn woonplaats Tegelen naar de randstad vergist en verontschul digde zich tegenover de han denwringende platenbonzen met een schouderophalen: „M'n brommer was kapot". Wat nu overigens wel al vast staat is, dat de kleurenkijkers zaterdagavond duidelijk in het voordeel zijn. Sandra en Andres zullen namelijk in hun kleding op onthutsende wijze kleur be kennen. Sandra: „Ik had eerst een doodsjieke jurk, maar die paste gewoon niet bij zo'n vro- Bij aankomst in Edinburgh leek het er op of de Schotten niet zui nig waren met hun hartelijkheid voor het Nederlandse duo. maar het „welcome" op de luchthaven geldt alle aankomende reizigers. (Foto: Milan Konvalinka). lijk liedje. Ik heb daarna heel Amsterdam afgestroopt en ben tenslotte terecht gekomen bij de Chinese modeontwerpster Fong Leng. Die heeft voor 650,- een jurk gemaakt, die volslagen krankzinnig is. Toen ik hem aan een buurmeisje liet zien riep ze meteen, die moet je bewaren voor carnaval. Er zitten knal- rooie, knalgele en knalgroene kleuren in e* alles flabbert en floepert. Als ik straks zing swingt die jurk vanzelf mee. Hij is aan de onderkant ook nog on gelijk. Net of de ratten eraan hebben gegeten. Een moord- jurk. Het enige jammere is dat ik hem zelf heb moeten betalen. Het budget van de NOS was weer eens op toen ik met die jurk aankwam. Ik heb trouwens ook mijn eigen laarzen moeten kopen. Dat was nog een 144,- extra". Ze maakt op deze woensdagmor gen niet de indruk dat ze ge bukt gaat onder deze klere streek. „Ik ben gek op mooie jurken en daar heb ik veel voor over", zegt ze. Naast haar schudt vader Reemer z'n gegroefde hoofd. „Een ver schrikkelijke jurk", deelt-ie droef mee. „Ik wist niet wat ik zag. Todden zijn het. Tweede hands todden. „Ik begrijp niet dat-ie zoveel geld heeft moeten kosten. Ik had het gelijk aan de vuilnisman meegegeven" Moeder Reemer knikt en voegt er vergoeilijkend aan toe: „Je moet het eerst op de televisie zien pa, het kan nog best mee vallen". Vader Reemer kijkt haar aan en herhaalt langzaam: „Todden, meer zijn het niet". Dat betekent echter niet dat hij bij de pakken neerzit, want hij is inmiddels alweer druk bezig om de volgende dochter op te stoten in de vaart der volkeren. Na Sandra is de kleine Marina aan de beurt, die op 17 mei 12 jaar wordt. „Ik wacht tot haar verjaardag", zegt Reemer, „want ik wil weer niet hetzelfde gedonder hebben als met San dra. Met Sandra ben ik begon nen toen ze tien was en dat heeft me heel wat bakkeleien met de arbeidsinspectie gekost. Ik voorspel u nu wel vast, dat Marina voor een geweldige sen satie zal zorgen. Ze heeft een hoop talent". Betekent dit dat de heer Reemer een geautoriseerde zangpeda goog is? Hij schiet in 'de lach. antwoordt: „Wel nee jongen, ik ben boek houder. Maar in het Jappen kamp heb ik wel geleerd wat zingen voor de mens betekent. Het is me nu al gelukt met San dra, reken d'r op dat Marina ook dezelfde weg opgaat. Op haar twaalfde verjaardag ga ik aan haar schaven". Even later staat hij moederziel alleen bij de balustrade van het Transavia-gebouw enzwaait los jes naar de groenwitte Caravel le, die met gierende straalmoto ren van het platform wegglijdt. Aan boord bevinden zich zijn eerste muzikale werkstuk en de todden die hem somber stem men. Phonogram heeft te elfder ure ook nog honderd Delfts blauwe pullen laten inladen, die in de komende dagen het Schot se ijs zullen moeten breken. Het zal me het weekje wel wor den. LEO THURING Op de goede afloop! Sandra en Andres heffen de glazen op weg naar het songfestival in de San dra en Andres expres". (Foto: Milan Konvalinka Estuardo Maldonado toont zijn re- lief-objecten in Galerie Nouvel- les Images te Den Haag van 24 maart tot en met 12 april. In dezelfde periode exposeert Joost Baljeu met wandconstructies en vrijstaande plastieken in deze galerie. Internationale Volksdansen. Op dinsdag 11 april begint in Den Haag in Wijkgebouw Focus (Mi- quelstraat 50) een cursus Volks dansen onder leiding van Olga Zwerver. NOS met zes inzendingen naar Cannes HILVERSUM Voor het Con cours International de Reporta ges d'Actualités, dat van 8 tot en met 11 mei voor de achtste maal in Cannes wordt gehouden, zendt de NOS zes reportages in. Dit zijn een Televizierreportage van de AVRO over de polio-epi demie tin Staphorst; de KRO- Brandpunt-reportage van de NCRV (werk of kinderen) over Italiaanse kinderen wier ouders in Zwitserland werken; de NOS-reportage over de ongere geldheden n.a.v. de ruilverkave ling in Tubbergen (uitgezonden in Panoramiek); de Achter het nieuws-reportage van de VARA „Jeugd en Verkeer"; de in het VPRO-programma „Berichten uit de samenleving" uitgezonden reportage „Jaarvergadering Christelij ke Oranjevereniging' Nederland wordt in de internatio nale jury van het concours ver tegenwoordigd door Joop van Os-v. d. Abeelen (NOS). De wedstrijd Arsenal-Ajax: die kon niet verhinderen, dat er ook gisteravond voor het concert van Het Residentie-Orkest o.l.v. Willem van Otterloo in de W.A. Zaal gegeven, een immense be langstelling bleek te bestaan. Dank zij het bijzetten van stoe len konden er, vlak vóór de aanvang nog een honderd vij fentwintig kaarten worden ver kocht. Maar het gold dan ook Beetho vens Negende Symfonie: hoe lang is het eigenlijk geleden, dat men deze in 's-Gravenhage voor het laatst hoorden? Voor velen moet, geconstateerd de aanwezigheid van vele jongeren onder het auditorium, de uitvoe ring ervan een première hebben betekend. Met deze première hebben ze ge boft. want Van Otterloo schonk met zijn orkest, gesteund door het N.O.S.-koor en de solisten Rina Cornelissen. Norma Proc ter, Dieter Ellenbeck en Ruud van der Meer. hiervan een in terpretatie, die aan duidelijk heid, aan artistieke waarachtig heid niets te wensen overliet. De structuur van het werk boeide hem - we hadden overigens niet anders verwacht - van het begin tot het einde: de hoorder voelde zich daardoor geleid, onverbid delijk geleid naar het slot, waar Meester Beethoven de menselij ke stem te hulp roept om zijn absoluut-muzikale intenties te realiseren. De woorden van Schiller zijn daarin, ons inziens althans, volkomen bijzaak. Waarmede we maar willen stel len, dat de dirigent deze Negen de presenteerde as een gave eenheid... hoe is het eigenlijk mogelijk, dat er mensen zijn, die willen weggaan als de voca listen optreden? Men heeft Beet hovens nalatenschap als een on deelbare boedel te aanvaar denof af te wijzen! De uitstekende vertolking kan ons echter het werk, dat hieraan was voorafgegeaan: Franz Schuberts Onvoltooide (1822). Wat ons in de weergave daar van ontroerde, was de eerbiedi ge schroom, waarmede de exe cutanten dit wonder benader den: de geheimzinnige inzet was bepaald huiveringwekkend te noemen en het medetatieve ele ment in het andante con moto voerde de luisteraar een wereld binnen, waarin het gelukkig toe van was. Een prachtige avond. B.R. TELEVISIE HEDEN NEDERLAND I •18.45 uur Fabeltjeskrant >18.55 i VPRO >19.05 ut 19.18 ui 19.48 u 20.00 ui r Journaal Beertje Colargol VPRO-muziek Popeye Journaal 20.21 uur Berichten uit de samenleving 20.35 uur Laurel en Hardy •20.50 uur Vijf routebeschrijving! naar het Witte Huis (rep.) •21.30 uur Fred Hacé show IKOR 22.30 uur Oordeel, voordeel •23.00 uur Journaal NEDERLAND II TROS >18.45 uur Fabeltjeskrant >18.55 uur Journaal 19.05 uur Calimero •19.10 uur Zorro 19.35 uur Kleine mensen hebb£ilt< grote wensen Journaal Mission impossible Wereld op water Le sacre du printemplbi (ballet) •20.00 •20.21 •21.15 •21.55 NOS •22.40 u •23.05 u MORGEN NEDERLAND I NOS: 10.45 uur: School-t.v. 18.45 uur: Fabeltjeskrant 18.55 uur: Journaal AVRO: 19.05 uur: Curtis Mayfield 20.21 uur: Journaal 20.21 uur: Bijpraten met Biesheuvel De versierders Televiziersuppleme: jjgt Voor de vuist weg Teleac 20.31 i 21.20 i 21.40 u 22.55 i NEDERLAND II per - gee 18.45 uur: Fabeltjeskrant 18.55 uur: Journaal KRO: 19.05 uur: Voor een briefkat op de eerste rang 20.00 uur: Journaal 20.21 uur: Brandpunt 21.15 uur: Zachtjes met de deuren (tv-spel) 22.10 uur: Uit de kunst 22.40 uur: Journaal 22.40 Den Haag vandaag 22.40 uur: Den Haag vandaag RADIO HEDEN r i 18.00 NwY 18.11 Radiojournaal; 1 18.30 Uttz. van het Gereforr.. Politiek Verbond; 19.00 (S> List grammoXuonmuziek. 19.25 De sproken brief. IKOR: 19.30 Klcu vragen rondom Schrift en sart® Ving. AVRO: 20.00 Nieuws. Het Residentie Orkest met Zangsoilsten: klassieke muzl uit welk boek is dat?: clt 22.30 (S) Dichter bij de nieuwe liedjes, chansons t- 22.55 Mededelingen. 23.00 Nie 23.10 Radiojournaal. 23.20 Ik I ik hoor wat u niet hoort: eau. met grammofoonplaten; 23.55—: mi.v icrsiM if 18.CO (S) Licht ensemble. 18.24 Oft man af, praatje. 18.30 Nieuws. 1 Wereldpanorama. 18.50 (S) Mu van Hel Leger des Hclls. 1905 Kerkorgeleoneertklassleke- 20.05 Pleisterplaats: informatie toerisme en recreatie. 20.30 (Si dlo Actief: gevarieerd prograr Nieu\ 22.40 Den Haag 18.00 Nieuws. 18.05 Voor de so IS. 28 Paardesportuitslagen. Verkeerstlps. 18 45 Sport. 18.55 1 wenken. 18.57 Lichte muz' Nieuws, actualiteiten en E.~ 19.45 Politieke uitzending. 19.55 k-stnui/iek. 20.00 Operett ten. 22.00 Nieuws en De z> sten. 22.20 Jazzmagazir.e. 23.00 MORGEN S.ll Radiojournaal. 8.# Nieuws.» 11.30 (S) Cello en moderne muziek. 11.55 Beui teil. NOS: 12:00 Blik op de een programma over ontwil werk. 12.30 Overheidsvoorllchtlni 1 de landbouw. 13.50 (S) NOS: 13.25 Toe rlstlsehe informatie uit buitenland. 13.50 (S) Promenade 0 kest met solist. 11.25 Spici KRO: 7.00 Nieuws. 7.02 Het leve woord. 7.07 (S) Badlnerle: klassi' en moderne muziek (gr) I Nieuws: 7.41—7.50 Actualiteit 8.24 Overweging. 8.30 Nieuws. Y.ior de huisvi..uw. 9.10 Seho.ilr.i 10.00 iS) De beste plnat vuur Mr (10.30—10.32 e zieken. 11.55 Mede* llngen. 12.00 (S> Van twaalf r \VljL van°Vhcteiand12 '^Mededel gen t.b.v. land- en tuinbouw: 12 Nieuws12.41—12.50 Actualiteit» 13.00—12.05 Raden maar. Schoolradio. 14.30 (S) Tnterlo vrijdag: muzikaal mlddagnw— (15.30—15.32 Nieuws). 17.00 Zond/ ïokop. 11.00 Voor 17.10 (S) Mctropole C ntsmuzlek. 17.25 V. 17.30 Nieuws. 17.32 I JCRV: 7.00 Nieuws. 7.01 Lichte Ic muziek. is.00 Nieuws.) NOS: 9' Nieuws 9.03 .Tan Corduwenor f Europees Poppariet Geldcren Show. met o.a. Nederland stallge Top-tlen. 16.00 Ni 16.03—18.00 Top 30. (17.00 Niei

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 2