10 WAS HET EN
VLIEGENDE KEEPER
VAN
ARSENAL EN AJAX
O Belangstelling voor belangrijke jwedstrijden is er in Engeland
altijd geweest. Een „rijtje" toeschouwers in 1949.
O Het ballet der lange broeken ujt de tijd van Gerrit Keizer bij
Arsenal.
AMSTERDAM Wanneer woensdag
aanstaande het Europacupgeweld weer
losbarst, zal Plet Keizer de schrik voor
Arsenal zijn. Het legioen althans zal
daar smachtend om roepen. Hetgeen
ons brengt bij ene Keizer die eens de
hoop van Arsenal was. Alleen heette hij
Gerrit en schrijven we 1930. Ze zijn
geen familie de maat van het toeval
is al vol genoeg. Maar ze hebben ge
meen dat ze geklofte Amsterdamse jon
gens zijn, met een klinkende sportcar-
rière. Beider naam is onverbrekelijk
met die van Ajax verbonden. Gerrit
Keizer echter heeft er nog een gekke di
mensie bij. Hij heeft ruim veertig jaar
geleden in het doel van Arsenal gestaan
de tegenstander die de Amsterdam
mers woensdag van de grasmat moeten
zien te vegen. Zijn dienstregeling zag er
in die vergrijsde tijd als volgt uit. Op
vrijdag vloog hij naar Engeland. Op za
terdag stond hij daar tussen de palen. *s
Avonds vloog hij terug naar Amster
dam. En 's zondags verdedigde hij het
doel van Ajax. Zoiets kon allemaal in
die dagen.
Hoe kwam de kaaskop met het melkboe-
renhondenhaair Uit een land waair voetbal
nog slechts een sportieve liefhebberij
was, terecht in het Mekka van het prof
voetbal en nog wèl bij een van 's we
relds beste ploegen? We lezen daarover
in een vergeeld exemplaar van het
Ajax-nieuws, gedateerd op 29 april 1939.
Op het moment dat het verhaal begint,
was Gerrit Keizer doelverdediger bij de
junioren A vain Ajax en dezen waren
dank zij hem ongeslagen kampioen ge
worden. Het blad vervolgt dan: ,,In sep
tember 1927 verhuisde hij voor werk
zaamheden naar Engeland. Wie echter
gedacht had dat men daar klaar stond
om hem met open armen te ontvangen,
kwam bedrogen uit. Keizer wilde graag
in het moederland van Koning Voetbal
zijn sport blijven beoefenen, maar
hij vond geen enkele vereeniging bereid
om hem zelfs maar een oefenwedstrijd
te laten spelen. Meer nog dan tegen
woordig waren de Engelschen terecht
of niet ervan overtuigd dat zij alleen
het waren die konden voetballen en
waar was het dan nodig voor om dien
Dutchman een oefenwedstrijd toe te
staan? Keizer heeft hen echter spoedig
wel beter geleerd en ook het publiek
heeft menig knap doelverdedigerswerk
van hem openlijk gewaardeerd. Toen
Keizer namelijk in Londen niets kon
vinden, ging hij zijn geluk maan eens
buiten de Engelsche hoofdstad probee-
ren en zoo kwam hij na een jaar
voetbalrust in Margate terecht. Dit
plaatsje is niet alleen door de schaak-
tournooien bekend die er ieder jaar ge
houden worden, madr ook door het feit
dat vele vereenigingen hier hun jongste
leden naar toesturen, spelers dus die
mede door hun jeugd nog niet geheel
rijp voor eerste-divisie voetbal zijn. Hier
vond Gerrit eindelijk emplooi en zelfs
bracht hij het al zóó ver dat hij te Gil
lingham in een Cup-wedstrijd kon uitko
men. Toen speciaal door zijn werk in
het doel de wedstrijd gewonnen werd,
dacht hij zoo ongeveer het hoogste in
Engelsch voetbal bereikt te hebben".
Het begin
„Maar het begon feitelijk pas voor
hem, want bij dien wedstrijd was nie
mand minder dan de beroemde Arse
nal-manager Herbert Chapman aanwe
zig geweest. Chapman was zóó verrukt
over het spel van onzen Ajacied dat hij
hem terstond trachtte over te halen een
contract als prof tegen betaling van 6
pond per week wat tcnn nog 72 gulden
beteekende aan te gaan. Gelukkig
voor Ajax want anders had hij waar
schijnlijk niet meer voor ons kunnen
spe'en maakten de arbeidsbepalingen
in Engeland zulks onmogelijk. Dat be
teekende echter nog geen scheiding tus
sen Chapman en Keizer, want deze laat
ste was zóó vereerd met het aanbod
wie zou dat niet geweest zijn? dat hij
zijn diensten als amateur aanbood".
„Chapman, de geniale manager, hapte
maar al te graag toe en na een paar oe
fenwedstrijden maakte de toen juist 19
jaar geworden Amsterdammer reeds
eind augustus 1929 zijn officiële debuut
in Arsenal te Blackpool. En Keizer, de
jonge Hollander die in een voor hem zoo
vreemde omgeving onder de. meest
moeilijke omstandigheden en onbekend
met de vele proftrucjes debuteerde,
speelde zóó verrassend goed dat het niet
in de laatste plaats aan hem te danken
was dat Arsenal met 41 won".
„Waar een ander van zenuwen op z'n
beenen had staan trillen, was Keizer uit
wendig ijskoud, net zoals wij hem nu
kennen. Maar meen niet dat hij inwen
dig ook zoo was en is! Dat bewees trou
wens ook wel het voorval dat zich toen
's nachts na den wedstrijd te Blackpool
voordeed. Dien nacht namelijk onder
ging Keizer toen hij in bed lag, eerst
goed de reactie van den grooten strijd
van 's middags. Steeds maar weer
kwam deze strijd hem in de gedachten;
hij lag te woelen zeer tot ongenoegen
van zijn kamergenoot Roberts, den be
kenden spil maar eindelijk dan kreeg
de slaap hem te pakken. Geen rustige
slaap nochtans, want de wedstrijd
werd in zijn droom geheel overge
speeld".
„Daar komt de Blackpool-voorhoede
aanzetten; de rechtsbuiten rent langs de
lijn, hij geeft vóór, maar gelukkig trapt
Hapgood den bal weg. Neen, nog niet
weg, want de spil der tegenpartij heeft
den bal opgevangen, een pass naar zijn
middenvoor volgt, even een spurt en als
een-kanonskogel zoo hard vliegt de bal
n den hoek van het doel nu moet ik
iitvallen, daar gaat ie en pardoes
lag Keizer op den grond naast zijn bed!
In zijn onschuld biechtte hij zijl. droom
aan den ook weer wakker geworden Ro
berts op, maar wat heeft hij daar een
spijt van gehad! Want het is te begrij
pen dat hij den volgenden morgen het
middelpunt der plagerijen van alle Arse-
nalspeiers was".
Weerstand
Tot zover het schone proza uit de jaren
dertig. In totaal stond Gerrit Keizer ze
ventien maal bij Arsenal onder de lat.
Toen moest hij ermee uitscheiden. Er
was teveel weerstand gekomen tegen
het feit dat hij als buitenlands amateur
de ereplaats innam van een Engelse be
roepsvoetballer. De zaak liep zo hoog
dat hij zelfs besproken werd in het La
gerhuis. Keizer werd door Chapman
noodgedwongen naar het reservebankje
verwezen, zag daar geen brood in en
ging spelen voor minder opvallende
clubs als Charlton, Queenspark Rangers
en Corinthians.
Hij had inmiddels zijn banden met Ajax
verbroken omdat het op en neer reizen
de Engelsen noemden hem de vlie
gende Hollander te veel van hem
vergde. Nu wilde het toeval dat het de
Amsterdamse formatie in die dagen bij
zonder slecht verging bij gebrek aan
een goede doelman. Voorzitter Koolhaas
herinnerde zich bijtijds het jonge talent
dat al in 1927 op 17-jarige leeftijd met
succes tussen de palen had gestaan en
wist hem over te halen om terug te ke
ren naar Nederland.
Gerrit Keizer heeft vervolgens tot 1947
als aanvoerder en keeper de kleuren en
het doel van Ajax verdedigd. Ook stond
hij tweemaal opgesteld in het Neder
lands elftal.
Zij die hem hebben zien spelen, herin
neren zich hem als een doelman in de
stijl vaal Bals z'n latere opvolger. Hij
kon verschrikkelijk goede momenten af
wisselen met verschrikkelijk zwakke. Hij
verrichtte de meest onmogelijke reddin
gen, om even later een slap rolletje tus
sen de benen te laten glippen, en bracht
het publiek al doende beurtelings in ver
voering en vertwijfeling. Vooral placht
hij de tribunes de stuipen op het lijf te
jagen door stokstijf te blijven staan bij
keiharde afstandsschoten die maar mili-
meters over de deklat scheerden. Hij
kon zich dat echter permitteren want hij
Gerrit Keizer leeft nog. Hij is 61 Jaar
oud, handelt in groenten en fruit en zit
als lid van de ledenraad iedere zondag
bij Ajax op de eretribune. Hij stond be
kend als een van de lastige spelers uit
die amateurdagen.
Toen ook al
Is hij het met die reputatie eens? „Och,
ik was een reglementenmannetje", zegt
hij. „Neem nou dat veelbesproken inci
dent tegen het toenmalige RFC. Onze
rechtsbuiten Fischer haalde tijdens de
wedstrijd een geintje uit en kreeg zo te
zien een officiële waarschuwing. Nu was
het indertijd regel dat zo'n waarschu
wing pas rechtsgeldigheid kreeg wan
neer de aanvoerder ervan in kennis was
gesteld. De scheidsrechter begon dan
ook als een gek naar me te zwauien. Hij
wilde me het veld in hebben, maar ik
keek wel uit en ik had daar een goede
reden voor".
„Een paar maanden ervoor was ik on
der precies dezelfde omstandigheden na
melijk verschrikkelijk de boot ingegaan.
Potharst, onze rechtsback, had zich in
het stadion De Vliert niet kunnen be
heersen. Ik dertig meter hollen om van
de scheidsrechter te vernemen dat hij
hem opgeschreven had. En toen liet de
hufter de vrije schop zo snel nemen dat
ik pas weer bij mijn doel aankwam toen
de bal al lang en breed in de touwen
lag".
„Kijk, daarom bleef ik die wedstrijd in
Rotterdam maar liever staan waar ik
stond. De scheidsrechter heeft zich daar
verschrikkelijk over opgewonden en
Koolhaas, onze voorzitter ook. Maar ik
had nu eenmaal de instelling van een
Arsenal-prof gekregen".
De beste
Woensdag zal deze Gerrit Keizer zich
uiteraard ook mengen onder het legioen
dat Ajax naar een overwinning op Arse
nal zal proberen te brullen. Muur zelf
zal hij geen chauvinistische mond open
doen. „Voor mij moet gewoon de beste in
de halve finale komen", zegt hij. „Per
soonlijk kan het me eigenlijk niet eens
schelen of Ajux gewipt wordt. De jongens
zijn onderhand wel verzadigd door hun
successen. Wel sla ik hun techniek ho
ger aan dan die van Arsenal. Maar an
derzijds spelen de Britten nog steeds
zoals in mijn tijd. Ze zijn niet bang voor
de aanval. Zij krijgen van hun trainer
de aansporing mee: enjoy yourself",
hetgeen zoveel wil zeggen als: maak er
iets lekkers van".
„Ze houden van het power-play dat voor
het publiek zo aantrekkelijk is. Ze blij
ven komen en komen. Dat trekt me aan
in het Britse voetbal. Nederland? Het
moderne voetbal bij ons vind ik soms
erg interessant. Maar bij vlagen kan het
ook stomvervelend zijn. Het wordt om
zeep gebracht door allerlei technische
concepten".
„Voor trainers is het misschien leuk om
elkaar een vlieg af te vangen, maar het
publiek heeft er geen bal aan".
PIET SNOEREN
