..W aarom zou
ik me er
kwaad om
maken"
Zorgeloze minstreel van
Nederlands doelgebied
ZELHEMSE CROSSER
KRIJGT ZIJN KANS OP
EEN FABRIEKSMOTOR
AL JARENLANG
EEN GEWILDE
SCHIETSCHIJF IN
DE EREDIVISIE
EDDY VAN DER ROER:
NOTEER BIJ DE RADIO
Olympia Waldi
ZATERDAG 26 FEBRUARI 1972
LEIDSE COURANT a
PAGINA 17
Roer als één der eerste UEFA-
jeugdinternationals uit de SW-
school van Hans Croon voort
kwam, waarna bekende spelers
als Dick van Dijk en Eddy
Koens zijn voorbeeld volgden.
De buitenwacht dacht toen al:
Dat wordt een grote. Door een
grote fout werd de carrière van
Eddy van der Roer echter nade
lig beïnvloed. Croons opvolger
Rinus Gosens vond hem, met
zijn zestien jaar, nog te jong
voor het eerste elftal, zette hem
zelfs terug naar het jeugd- in
plaats van het tweede elftallen
brak daarmee zoveel af wat* in
de jaren ervoor zo zorgzaam
was opgebouwd, dat het aureool
van een belofte aan Eddy van
der Roer voorbij ging zonder
dat hij er zelf iets aan kon
doen. Die onbillijke vernedering
(,,Ik kreeg geen enkele kans op
een concurrentiestrijd met de
toenmalige doelman Van der
Velde'') bleef veel parten spelen
in zijn ontwikkeling bij SVV en
zelfs nog bij Excelsior. De te
grote nervositeit benadrukte
zijn onevenwichtige prestatie
curve, waar hij dit seizoen ei
genlijk pas boven uitgroeit.
Het gevoel minder afhankelijk
van de vorm van de dag te zijn
geeft hem meer zekerheid en
vertrouwen. „Ik ben in bijna al
les sterker geworden. Alleen
blijf ik zwak in het uitgooien
van de bal. Dat is een moeilijk
heid van kracht en concentra-
Ook heeft Eddy van der Roer er
varen geen keeper te zijn die
zich specifiek op een wedstrijd
kan richten. ,,lk heb teveel
moeite als ik me dagenlang er
mee bezig houdt. Daarom begin
ik op de massagetafel eigenlijk
pas aan een wedstrijd te den
ken. Dat is voor mij net genoeg.
Daarvoor moet ik me zoveel
mogelijk ontspannen, lachen en
grappen maken".
Eddy van der Roer (25) is veran
derd. Hij weet wat zijn fouten
zijn en met deze ruggesteun
hoopt hij eens te heroveren wat
vroeger binnen zijn bereik lag.
„Toen ik als zestienjarige bin-
kie Zeist binnenwandelde, zei ie
dereen: nu je dat bereikt hebt
moet je er zien te blijven. Voor
iedereen uit dat UEFA-jeugdelf-
tal ging dal op. Behalve voor
mij. Die gemiste kans zit me er
gens nog steeds dwars".
,,Wat ik net al zei: Die populari
teit is natuurlijk wel leuk en
aardig maar je hebt er zo wei
nig aan. De trainers en de
scouts, die destijds kwamen kij
ken, zeiden allemaal: Je mist
nog iets. Ik lachte erom. Wat
kon mij nou overkomen? Maar
wat dat was, persoonlijkheid,
weet ik nu pas. Ik was niet de
vent, die voor niemand en niets
bang was".
De ,,kat" van Excelsior heeft
dat element in zijn spel er
bij getrokken. Niet als het
spektakelmannetje, want
daar leent zijn rol in de
schaduw van de ere-divisie
zich niet voor, maar als
het talent, dat zijn belofte,
wat laat wel.iswaar, wil in
lossen.
HANS DE BRUYN
ROTTERDAM „Zou het helpen als ik
kwaad word? Kom nou. Ik blijf er om la
chen". Deze ontboezeming typeert Eddy
van der Roer ten voeten uit. De „min
streel" van het Nederlandse doelgebied
heeft de laatste paar jaar (in 1970 bij
i SVV liefst 88 en in 1971 bij Excelsior '66)
zoveel mentale opduvels, in de vorm van
doelpunten, moeten verwerken dat men
zou verwachten één brok tragiek aan te
treffen. Maar niets is minder waar. Zijn
opgewektheid heeft hem langs de diepten
van de ergernis geloodst, waarin een an
der waarschijnlijk allang was ondergedo
ken en hij doet bij Excelsior nog steeds
als de lachende optimist zijn werk. „Als
ik voor een wedstrijd niet loop te fluiten
of met de andere jongens grappen maak,
schrijf me dan gegarandeerd maar af.
Want dan is er iets met me aan de
hand!
De meest geplaagde doelman van
I de ere-divisie heeft de laatste
j jaren leren leven met het lot
I j dat hem achtervolgt. Doordat
j ij hij steeds bij clubs onder de lat
j, stond, die streden tegen het de-
E gradatiegevaar, vlogen de bal-
len links en rechts op hem af
I zonder dat hij de image van een
goede keeper kwijtraakte. Al-
leen was de grilligheid van zijn
spel nogal eens onderwerp van
kritiek en verontwaardiging. Had
hij de meest moeilijke en spec-
1 taculaire schoten onder controle
gekregen dan verbrijzelde een
flutbal niet zelden zijn aspira
ties. In die onberekenbaarheid
j, komt nu verandering. Na een
1 zelf-onderzoek realiseerde Eddy
van der Roer zich de oorzaak,
toen hij het vorige seizoen bij
Excelsior '66 keer wegdook in
het net om de bal op te rapen.
Negen wedstrijden bleef hij on
geslagen; een derde van de
competitie dus. Maar in de rest
van de reeks verdween zijn gla-
moure. Dan was hij het branie-
schoppertje, het spektakelman
netje dat niets in te brengen
had. Erger nog: dat niet zelden
faalde. „Eenderde van die 66
treffers was zelfs mijn eigen
schuld, besef ik nu", zegt hij
nog altijd met een glimlach op
zijn gezicht.
Eddy van der Roer tweemaal in beeld. Eenmaal ligt de Excelsiordoel-
11 man geslagen in het net (onderin) en op de andere foto weet hij nog
net de bal te stoppen. Tussen deze twee wedstrijdmomenten speelt
i' zich vaak heel veel af.
uitwerking had op zijn popula
riteit onder het publiek, dat zich
best vermaakte met dat bra-
vourkereltje, dat zo snel als een
panter in elkaar dook als er
vaar dreigde, brak er toch
gevoel van onbehagen door. De
belofte van vroeger was no
waargemaakt, vond ie zelf.
„Populair zijn op bepaalde n
menten in je leven is natuurlijk
allemaal wel leuk en aardig
maar je verdient er geen stui
ver mee. Voetbal moet op den
duur dan ook meer dan alleen
maar schouderklopjes van be-1
wondering opleveren". Die op-
vatting is voor Eddy van der
Roer belangrijk geworden. Na-
tuurlijk lacht ie nog steeds als
hij weer eens een goede middag
achter de rug heeft en de toe-
sdhouwers weer kwistig van uit
bundigheid zijn, maar toch do- i
mineert het besef dat in andere, I
misschien minder inspirerende
wedstrijden zijn aanwezigheid
van net zoveel waarde is. Een
heel duidelijk verschil met voor- j
gaande seizoenen.
Deze verandering sloot aan bij I
zijn geestelijke ontwikkeling.
„jarenlang was ik in één
woord: voetbalblind. Ik ging
met voetbal naar bed en ik
stond er mee op. Alles had ik er
voor over. Ik rookte niet, dronk
evenmin en nakte op de training
elke bal, die ik maar houden
kon". Die belasting werd echter
te zwaar. „Ik ging er nerveus,
onrustig door spelen. Wat tot
gevolg had dat ik het leiding ge
ven aan miin verdediging ver-
waarloosde. Nu pas, begrijp ik,
welk verzuim dat was". Aan die
nerveuze toestand heeft Eddy
van der Roer dit seizoen een
einde gemaakt. Hij probeerde
zo ontspannen mogelijk naar
een wedstrijd toe te leven. En
zie wat gebeurt er: Er duikt bij
Excelsior merkwaardig genoeg
plots een meer constante, even
wichtige doelman op, die na
tuurlijk nog steeds doelpunten
doorlaat (27 zijn het er nu),
want dat is gewoon een gevolg
van de laakbare kwaliteit van
de verdediging voor hem, maar
die toch de indruk wekt de weg
terug naar de top weer gevon
den te hebben.
Door zijn groter zelfvertrouwen is
zijn ambitie toegenomen. „De
laatste jaren dacht ik steeds:
dit is mijn top. Verder kom ik
niet. Dit seizoen kom ik daar op
terug. Ik weet wat mijn fouten
zijn. Daardoor geloof ik dat het
bereiken van een topclub voor
mij haalbaar weer wordt. „Dit
lijkt op bluf voor iemand, die
beoordeeld wordt aan de hand
van zijn prestatielijst van de
laatste seizoenen.
Maar wie in zijn herinnering
duikt weet dat Eddy van der
(Van onze verslaggever)
'ZELHEM Maico-vedetten Jo Lammers en Jan Oosterink, De Zelhemmer Jan van Beek (27) heeft van de Zweedse
die de afgelopen jaren een toonaangevende rol hebben ge- Husqvama-fabriek min of meer de bindende opdracht ge-
!j speeld in de kwart liter-klasse, zullen er goed aan doen kregen om de hegemonie van de Maico's in de 250 cc-klas-
om in het komende motorcrossseizoen hun kwaliteiten se te doorbreken of op z'n minst te ondermijnen,
i» niet al te hoog aan te slaan.
De Zweedsemotorfabrikanten
hebben uitgerekend op Jan van
l Beek het oog laten vallen, om-
■I dat hij de afgelopen jaren heeft
aangetoond over grote cross-Ca-
paciteiten te beschikken. Niet
minder dan drie maal sleepte
de Zelhemse auto-monteur in de
50 cc-klasse de nationale junio
ren-titel in de wacht. Zijn junio-
EREDIVISIE
Go Ahead Eagles—MVV
DWS—Feyenoord
NEC—FC Utrecht
PSV—Telstar
NAC—Volendam
FC GroningenFC Den Bosch
Excelsior—Ajax
Sparta—FC Twente
FC Den HaagVitesse
EERSTE DIVISIE
De Graafschap—De Volewijckers
HeraclesHeerenveen
Veendam—Wageningen
PEC Zwolle—SVV
Helmond Sport—FC WV
Fortuna VI AZ'67
Eindhoven—Haarlem
Fortuna SCHVC
SC CambuurDFC
Willem II—Roda JC
rentijd sloot hij eind 1969 af met
een gouden plak bij de halve li
ters.
Zijn succesvolle carrière zette
Jan van Beek voort bij de se
nioren. In zijn eerste seizoen
legde hij in de eindklassering
beslag op een alom bejubelde
vijfde plaats. Zijn tweede sei
zoen sloot hij af met een acht
ste plaats, omdat de geluksgo
din hem bij herhaling niet gun
stig gezind was. Hij had nogal
eens te kampen met lekke ban
den en onverklaarbare defecten
En zo kon het gebeuren, dat de
Amsterdamse Husqvarna-impor-
teur enige dagen geleden Van
Beek een aantrekkelijk contract
en een niet minder aantrekkelij
ke Huskie aanbood. Jan hapte
gretig toe, omdat hij ondanks
zijn bescheidenheid denkt
aan de verwachtingen van de
Zweden te kunnen voldoen.
Jan van Beek denkt, dat Husqvar-
na op hem het oog heeft laten
rusten, omdat een motor voor
hem geen geheimen meer heeft.
Dc Zelhemse moto-specialist:
..Mijn spulletjes heb ik altijd
bi zonder g ,ed in orde. Mecha
nische moeilijkheden heb ik na
genoeg nimmer gekend. En bo
vendien beheers ik de stuur
manskunst naar b 'horen
Even later onthult Van Beek. dat
zijn vriend Gerrit Wolsink
Husqvarna's topman in den lan
de voor hem in Zweden ge
pleit heeft. „In deze trant liet
de importeur zich tenminste tij
dens de contractbespreking
uit," herinnert Van Beek zich.
Wat
ieder geval ook mee heeft Gerrit Wolsink (voorop) en Pierre Karsmakers. twee co rifeeen van het
anneer de voortekenen niet
andere fabrieksrijders.' Zij
hun toppositie te behouden.
gespeeld is het feit, dat Husq-
varna in de kwart liter klasse
nooit een toonaangevende rol in
ons land heeft gespeeld. Het is
de Zweden er alles aan gelegen
om ook in deze klasse de hege-
Nederlandse crosswereldje, krijgen -
bedriegen binnenkort gezelschap vi
zullen er hard tegenaan moeten gaan a
concurrerende mer- Omdat de Zweden hun troeven in baar stelselmatig hebben uit- J
gespeeld, hebben zij Jan van
Beek bewogen deze klasse te
verlaten. „Husqvarna had geen
enkel belang bij de halve liters,
daarentegen wel in de 250 cc-
klasse, Daarom zijn ze bij mij
terecht gekomen."
in van Beek betreurt heL „er
gens," dat hij uit de halve li
ter-klasse moet stappen. „Ik
heb me op m'n halve liter altijd
lekker gevoeld." Helemaal zal
hij er echter niet van vervreem
den, omdat hij zich voorgeno
men heeft af en toe nog eens op
z'n zwaarste motor te stappen.
Hoewel de Huskie-importeur hem
voor wat het mechanische on
derhoud betreft alle medewer
king heeft toegezegd, denkt Jan
van de hem aangeboden dien
sten niet al te veel te zullen
profiteren. „Ik ga zoveel moge
lijk zelf aan de machine sleute
len, omdat Ik hierin net zo be
dreven ben als wie dan ook.
In eerste instantie ga ik proberen
er wat meer snelheid uit te peu-
Het afgelopen weekeinde heeft hij
In Halle en Harfsen was proefrit-
jes gemaakt. De machine over
trof zijn stoutste verwachtingen.
„Ik heb er niets anders dan lof
Of het hem inderdaad zal lukken
om de posities hegemonie van
de Maico's bij de kwart-liters
met succes aan te vallen, durft
Jan van Beek op dit moment
niet beoordelen. Hij zegt er let
terlijk over: „Ik heb nooit hoge
verwachtingen gekoesterd. En
daarom zijn m'n prestaties me
misschien wel altijd meegeval
len. Ik ben te bescheiden om te
zeggen, dat ik zal slagen. Maar
mogelijkheden zie ik toch wel
zitten."
vl/'' 11'. Cï
