IR. CEES
AN DER POLS
Onderwijs voor Botswana
Kleuterzwemmen
in de Ballon
wethouder tegen
wil en dank
Aureool van onbegrip
omringde „kwajongen'''
Lorrenhandelaar
pleegde aanslag
ENSDAG 23 FEBRUARi 1972
LEIDSE COURANT
PAGiNA 5
DUDEKERK AAN DEN
(UN„Ik vind het nog
steeds hartstikke gek. Poli-
iek gezien is het toch on-
'erkoopbaar! Om aan een
neerderheid te komen
irorm je toch ook geen re-
eringscombinatie met
(oekoek of de SGP?" Ka-
akteristieke uitspraken
'an ingenieur Cees van der
'ols (35) over zijn wethou-
lersbenoeming begin deze
naand.
rijpelijk zijn ze wel. Nog geen
nderhalf jaar geleden deed
an der Pols, die sinds 1967 in
oudekerk woont, zijn intrede
de Koudekerkse politiek door
a een stormachtige verkie-
ngsstrijd als lijstaanvoerder
an de VVD een raadszetel te
imachtigen. Al spoedig werd
ij vanwege zijn „ondeugend"
ptreden gekwalificeerd als het
enfant terrible", de gladde tec-
I van de Koudekerkse libera-
i. Z'n entree was stormachtig,
n korte raadsperiode evenzeer,
h toch zou deze joviale mili-
Koudekerk's hoop in bange
worden. Het vertrek van
rethouder Molema, een man
korte tijd het vertrouwen,
n de waardering van zeer ve-
verwierf, stelde de Koude-
erkse vroede vaderen voor een
:hier onoplosbaar probleem,
leen der raadsleden had inte-
voor de vacante wethou-
erszetel, ook fractie-voorzitter
Dorrepaal van Gemeentebe-
ang niet, de onbetwiste favo-
iet. Deze penibele situatie
ormde de aanleiding voor lang-
urig geheim beraad, terwijl
stampvolle tribune de din*
en afwachtte die komen zou-
Over het verloop van dat
eraad zegt Van der Pols:
„Niemand wilde het doen, hoe
wel er vooral op Dorrepaal en
mevr. Le Large grote druk
werd uitgeoefend. Na drie kwar
tier zat de zaak muurvast. Het
zag er dus naar uit dat die
avond de wethouderscrisis niet
kon worden opgelost en een
tweede vergadering nodig zou
zijn. Hoewel ik helemaal niet
wilde, en een wethoudersfunctie
nog steeds niet ambieer, heb ik
toen de knoop doorgehakt en
me voorwaardelijk kandidaat
gesteld".
Daarmee was de verrassing com
pleet. Mevr. Van der Pols, op 3
februari j.I. in de raadszaal
aanwezig, zegt nu: „ik wist niet
wat ik hoorde!" Van der Pols,
liberale achterban reageerde
volgens zijn zeggen genuan
ceerd. „Uiteindelijk is het toch
wel een prestatie van een kleine
partij om na l>/£ jaar 'n de raad
te zijn vertegenwoordigd al een
Joviale
liberale
militair
Koudekerk's
hoop in
bange uren
wethouder te leveren. Een beet
je jammer is het natuurlijk wel,
dat de stem van de VVD in de
raad nu in feite monddood is".
Sinds sept. '70 hadden politieke te
genstanders Van der Pols ver
sleten als de kwajongen, die op
standjes veroorzaakte om
brandjes te blussen, die het stof
hemelhoog deed rijzen en paar-
dekrachten achter de hinderwet
spande. Een man ook die z'n ei
gen gang ging, zich nergens wat
van aantrok, geen blad voor z'n
mond nam en zijn gehoor deel
genoot maakte van zijn liberale
principes („Ik ben een liberaal
„pur sang", heeft hij eens ge
zegd). Die man wethouder
Van der Pols houdt van stevig de
batteren. „Dat geeft wat kleur
aan het raadswerk. Als dat er
niet meer afkan, geef mijn por
tie dan maar aan fikkie". Hij
bespeelde op onnavolgbare wij
ze de fijne politieke snaar,
waarin hij zich een strateeg
toonde. Een geliefkoosd object
vormde voor hem de PCP-frac-
tie. Als hij de kans schoon zag
om tweedracht in deze grootste
raadsfractie te zaaien, was hij
er als de kippen bij om storm
te oogsten. Toch moest de Thor-
beckiaanse Ir. Van der Pols het
in spitsvondigheden meestal af
leggen tegen de Kuyperiaanse
mr. Vreugdenhil, die Van der
Pols dan fijntjes op z'n nummer
wist te zetten. Een aureool van
onbegrip omgaf de WD-voor-
man. Hij ging er niet gebukt on
der. Het was zijn eigen keuze
geweest.
Na een avondje politieke brain
storming kan je je niet aan de
indruk onttrekken, dat het
raadslid van sept. '70 niet de
zelfde is als de wethouder van
febr. '72. Zelf ontkent hij dat
met grote stelligheid, alhoewel
hij even tevoren zijn positie na-
der had verduidelijkt: „er is
verschil tussen het streven naar
een raadszetel, het raadslid zijn
en wethouder worden. Je moet
compromissen sluvten en coö
peratief kunnen zijn", aldus zijn
voorkeur uitsprekend voor een
college op basis van collegiali
teit. „Ik heb als raadslid altijd
geprobeerd het maximum eruit
te halen wat erin zat". Het
NOVIB WERKGROEP OEGSTGEEST ORGANISEERT
BOTSWANA:
Afrikaans
land met
grote
onderwijs-
problemen
(het voormalige
Britse protectoraat Beets-
joeanaland) werd in 1966 on
afhankelijk. Op een opper
vlakte, die bijna achttien
maal zo groot is als Neder
land, wonen ongeveer 600.000
mensen, waarvan viervijfde
deel op de vruchtbare linker
oever van de Limpopori-
vier. Als schrille tegenstel
ling ligt in het westen de
dorre Kalahariwoestijn.
Zoals veel jonge Afrikaanse lan
den heeft Botswana grote
onderwijsproblemen. Het
land telt ruim 250 scholen
voor lager onderwijs, negen
middelbare scholen en drie
scholen met onderwijzersop
leiding.
ne-Het aantal lager' onderwijs-
leerlingen is de laatste tien
jaar verdubbeld en bedraagt
nu ongeveer 75.000. Ruim de
helft van de 800 onderwijzen
den heeft echter geen specia
le bevoegdheid. Botswana
heeft daarom de hulp v"an de
UNESCO bij de opleiding
van leerkrachten ingeroepen.
In 1968 werd een Teacher
Trainings College (onderwij
zersopleiding) geopend in
Francistown in Noord-Oost
Botswana. De belangstelling
voor dit College is bijzonder
groot. Naast bijscholingsles-
sen worden ook schriftelijke
cursussen, begeleid door ra-
diolessen. georganiseerd.
Voor dit noodzakelijke onder-
richt is veel materiaal nodig,
zoals boeken en audio-visuele
middelen.
n een artikel in het Oegst-
geester Kerkblad van 5 fe
bruari geeft de werkgroep
een soort beginselverklaring.
„Het gaat er niet om een
stekje van onze cultuur en
samenleving over te bren
gen. Wèl gaat het erom de
landen van de derde wereld
en hun bevolking de kans te
bieden om zich te handhaven
in de wereld. Daarvoor zal
afgerekend moeten worden
met de heersende armoede,
honger en ziekten. En boven
al met de onwetendheid".
Ingenieur H. P. Huffnagel. lid
van de werkgroep en werk
zaam bij het Koninklijk Insti
tuut voor de Tropen, ver
telde wat er in de aktleweek
zoal gaat gebeuren.
OEGSTGEEST De NOVIB (Nederlandse
Organisatie voor Internationale Ontwikke
lingssamenwerking) heeft in vele ge
meenten vertegenwoordigers die het werk
van de NOVIB vrijwillig bekendheid en
steun geven. In Oegstgeest is deze verte
genwoordiging uitgegroeid tot een werk
groep van een vijftiental mensen. Door
doelgerichte akties willen zij de ontwikke
lingsgedachte levend te maken in de ge
meente. Zij werken vanuit de idee dat
alléén praten over de derde wereld niet
praten over de derde wereld niet voldoen-
voldoende effect heeft.
De Werkgroep is samengesteld uit
mensen met uiteenlopende poli
tieke, levensbeschouwelijke en
religieuze opvattingen. Sinds
1970 hebben zij in stilte een pro
gramma voorbereid. »Eind 1971
besloot men mee te werken aan
een van de projecten, die door
de NOVIB. UNESCO (wereld
onderwijsorganisatie) en UNI-
Cef (kinderhulpfonds van de
V.N.) in het kader van de na-
jaarsaktie „Werk aan de we
reld" waren opgezet. De keuze
viel op een UNESCO onderwijs
project in Botswana in het hart-
tje van Zuid Afrika. De NOVIB
en UNESCO Centrum Nederland
hebben ermee ingestemd dat de
te organiseren landelijke aktie-
week voor Oegstgeest geheel in
handen gegeven zal worden van
de werkgroep. Daarom zal
Oegstgeest van 24 tot 30 april in
het teken staan van „Onderwijs
voor Botswana".
Ingenieur H. P. Huffnagel, lid van
de werkgroep en werkzaam bij
het Koninklijk Instituut voor de
Tropen, vertelde wat er in de
aktieweek zoal gaat gebeuren.
„De opening in het Rijnland Ly
ceum zal verricht worden door
de Burgemeester van Oegst
geest. Verder zijn de directeu
ren van de NOVIB en het
Eis vijf iveken
DEN HAAG-LEIDEN - De offi-
cler van Justitie van de Haagse
Rechtbank heeft gisteren een
gevangenisstraf van acht weken
waarvan vijf voorwaardelijk
geëist tegen een 20-jarlge lor
renhandelaar uit Leiden.
De man was onlangs met zijn
auto ingereden op iemand met
wie hij kort tevoren ruzie had
gemaakt. De ruzie was ontstaan
omdat de lorrenhandelaar een
stofzuiger had meegenomen die
naast een vuilnisbak stond. Hij
maakte een ritje door de stad
op zoek naar spullen die hij kon
gebruiken. De stofzuiger bleek
echter niet klaar te liggen voor
de vuilniswagen. De man was
net van vakantie terug en had
de stofzuiger op straat neerge
zet bij het uitladen. Er ontstond
een ruzie, de man liep weg en
vervolgens reed de 20-jarige
man tegen zijn opponent op.
Voor de rechtbank ontkende hij
dat hij dit expres gedaan had.
Vonnis over veertien dagen.
UNESCO Centrum Nederland
aanwezig.
FAO-expert, drs. Siderius, juist
terug van een driejarig verblijf
in Botswana, houdt een korte le
zing en als klapstuk zullen tien
scholieren uit Breda een caba
ret „Leer de boer in Botswana
het ABC" opvoeren.
De scholen worden bij de aktie
betrokken door o.a. een affiche
wedstrijd.
Ongeveer tien dagen voor de start
gaan kinderen van de hoogste
klassen van het lager onderwijs
3000 ballpoints verkopen met het
opschrift „Onderwijs voor Bots
wana". De beste verkoper ont
vangt een bescheiden prijsje.
Ook wordt overwogen een stand
in te richten in het winkelcen
trum Lange Voort.
Er zal een gironummer voor gif
ten worden geopend en een
huis-aan-huis-aktie komen, geen
buscollecte. Vooral de padvind-
sters willen daaraan graag mee
werken.
Bovendien is een tentoonstelling
speciaal gericht op Botswana in
voorbereiding in het bejaarden
centrum aan de Lljtweg. Voor
allen die willen bijdragen tot
het succes van deze aktieweek,
zal op vrijdag 3 maart en op
donderdag 16 maart voorlichting
worden gegeven In Kasteel Oud
Poelgeest over onderwerpen
zoals: algemene problemen
rond ontwikkelingssamenwer
king, onderwijs in Afrika, gege
vens over Botswana en natuur
lijk over de definitieve plannen
voor de aktieweek. Beide avon
den beginnen om 20 uur.
De NOVIB werkgroep hoopt op
grote belangstelling tijdens deze
voorlichtingsavonden.
Heden is in de hulskamer, terwijl ze speelde, door een nood
lottig ongeval, plotseling uit ons midden weggerukt, onze jongste
lieveling
God heeft haar ons precies 20 maanden toevertrouwd.
Hopende dat we onze lieveling later bij de Heer weer zullen
Geeft ons troost
Voorhout, 23 februari 1972.
Engelselaan 2.
De Engelenmis wordt gehouden op zaterdag 26 februari a.s.
11.00 uur in de St. Bnrtholomeusparochie te Voorhout, wa;
begrafenis op het r.-k. kerkhof aldaar.
Definitieve start
openbaar
onderwijs
TER AAR Op de algemene le
denvergadering van de Vereni
ging voor Openbaar Onderwijs,
gisteravond in het Dorpshuis te
Ter Aar. deelde de voorzitster,
mevrouw Van der Ham, de ver
gadering mede, de tijdelijke
noodvoorziening in de vorm van
hei betrekken van het oude
postkantoor en het instructielo
kaal van de brandweer te prefe
reren boven nog langer wachten
op een betere huisvesting. Mede
in verband met het genoemde
huisvestingsprobleem kan er
voorlopig geen sprake zijn van
de oprichting van een openbare
kleuterschool.
strekt de nieuwe wethouder al
leen maar tot eer, dat hij er
enige malen blijk van gaf in 't
begin niet altijd een juist stand
punt te hebben ingenomen, zich
wel eens te hebben vergist. Ook
vele Koudekerkers hebben zich
vergistin ir. C. J. B. H.
v. d. Pols. Hij is niet die arro
gante kwajongen, zoals hij door
zovelen werd afgeschilderd,
maar één van de kleurrijke fi
guren, die de huidige Koude
kerkse raad rijk is, integer, be
reid om water bij de wijn te
doen, ook al zal hij zijn princi
piële uitgangspunten nooit prijs
geven. Vragen hoef je bijna niet
te stellen. Een onstuitbare
woordenstroom komt op je af.
met spreken heeft hij geen
moeite, nooit gehad trouwens.
Als mil'iüair is hij we Istipt, ze
ker als het de klok betreft. Hij
was het die het voorstel lan
ceerde om vergaderingen om
elf uur te beëindigen. Vooral de
laatste tijd liep het soms de
spuigaten uit. Van der Pols er
gerde zich daaraan (al was zijn
spraakwterva! vaak mede-ver
antwoordelijk), hij wil om elf
uur naar bed. Van der Pols
kreeg zijn zin: „de eerste B. en
W. vergadering die ik mee
maakte was precies om elf uur
afgelopen, en we zijn nog klaar
gekomen ook, dus het kan
Ir. Cees van der Pols, de .kwajon
gen van weleer" nu aan het roer
in Koudekerk.
wel!" Daarom weet hij het ook
te waarderen als we stipt op
tijd volgens de afspraak aanbel
len bij zijn riante woning in
Park Ypenburg, het Koudekerk
se villawijkje. In zijn stem
klinkt iets van de commande
rende militair door, maar het
stoort niet. Hij is openhartig,
denkt soms diep na om dan
breeduit met zijn armen
zwaaiend het één en ander uit
de doeken te doen. Joviaal is hij
met een niet te ontkennen jon
gensachtig trekje.
Het was volkomen waar wat Dor
repaal zei over die „kritische
begeleiding" van de PCP. Daar
om wenste ik ook waterdichte
garanties om niet binnen een
maand de laan uitgestuurd te
worden. Ik had politieke wensen
die ik zaterdags met alle partij
en heb doorgesproken. De hou
ding die ik tijdens de begro
tingsbehandelingen heb ingeno
men was daarbij voor mij het
uitgangspunt. Geloof me. het is
hard toegegaan, maar op par
tij-basis zijn we tot overeen
stemming gekomen".
Het spookbeeld van minder- en
meerderheidsvoorstellen doemde
reeds op. Van der Pols gelooft
er niet in. Hij wekt de indruk
kapitale overwinningen te heb
ben behaald. „Mijn baas heeft
me altijd voorgehouden: geef in
kleine zaken toe, dan krijg je in
grote zaken je zin wel".
Het structuurplan en het Vrije
Tijdscentrum zijn van die „gro
te zaken".
„Dat zijn vrije kwesties gewor
den. Het zijn onderwerpen
waarover geen overeenstem
ming bereikt kon worden. Kijk,
het vorige college heeft zich bij
voorbaat voor een Kerkewijk
uitgesproken. Maar wat weten
we eigenlijk van planologie af?
Daarom heeft de VVD nooit h
priori deze dorpsuitleg willen
verdedigen. Ons uitgangspunt is
dat het westen ongerept moet
blijven. Stad- en Landschap
moet nu eerst de voor- en nade
len van de drie alternatieve,
ruimtelijke modellen maar eens
in een rapport vastleggen. Ik
wil deze duur betaalde specialis
ten niet in de wielen rijden. Ik
wacht met het bepalen van een
definitief standpunt tot de hele
zaak afgerond is, dan zien we
wel verder".
Van der Pols zegt dat hij het met
iedereen goed kan vinden. Ook
met PvdA'er Wim Leemtvaar,
die ziin kondidatuur niet steun
de. „Hij is in mijn ogen een ge
matigd figuur, de PvdA is ech
ter veranderd. Ik geloof dat hij
door zijn achterban in een be
paalde (nieuw-linkse) richting
wordt geduwd. Ik ben echter ge
kant tegen polarisatie".
Ook politiek bedrijven op basis
van geloofsovertuiging ziet Van
der Pols niet zitten. „Ik heb
destijds bewust voor de WD
gekozen. Thuis waren ze enigs
zins confessioneel fCHU) ge
richt. Toen Ik VVD-lid werd
was de keus veel kleiner dan
nu. Omdat ik niet socialistisch
gericht was, is het de WD ge
worden. Als ik nu opnieuw
moest kiezen werd het, ondanks
de grotere verscheidenheid, toch
wel weer de WD'".
Met veel verve verhaalt Van der
Pols over zijn dagelijkse werk
zaamheden in dienst van het
ministerie van Defensie. Tussen
de grappen en grollen door on
derkent de toehoorder de liefde
die hij voor zijn beroep koes
tert. Zijn functie omschrijft hij
als: „belast met begeleiding en
fundamentele ontwikkeling van
nieuwe instrumenten", werk
zaamheden die hem regelmatig
in het buitenland doen vertoe
ven. „Bij Nieuwe Maan zullen
ze me in Koudekerk niet aan
treffen, wel op ruige oefenter
reinen om de instrumenten te
testen". Gevolg is dat Van der
Pols maar weinig thuis is. Wat
z'n charmante echtgenote ervan
vindt? „Ach, ik ben er langza
merhand wel aan gewend ge
raakt. Als de kinderen vakantie
hebben gaan we wel eens mee.
Ik heb 's avonds mijn eigen be
zigheden", zegt mevr. Van der
Pols-Bouwens, die in het vereni
gingsleven o.m. actief is als se
cretaresse van de Plattelands-
De wethouder van „buitenlandse
zaken" is juist teruggekeerd uit
een carnavaleske Belgische
hoofdstad Brussel. „Nee. ik hou
niet zo van die taferelen. Tij
dens m'n K M A -tild heb ik het
een paar maal in Breda meege
maakt. Voor de meesten is het
een zwoelfeest met een hoop
rotzooi, daar moet ik niks van
hebben. Vroeger gaf de vasten
tijd er misschien nog wel aan
leiding toe, maar tegenwoordig
vindt ik hot een rotzooi". „Van
een gezellig avondje hou ik ove
rigens wel, maar niet van stijve
recepties".
De WD wordt nogal eens geï
dentificeerd met begrippen als
„conservatief" en „behoudend".
Als we Van der Pols vragen of
die etikettering ook op hem van
toepassing is, verschijnt een
glimlach op zijn gezicht. Mevr.
v.d. Pols: „Nou een beetje wel
geloof ik". Of hij een hekel aan
progessieve denkbeelden heeft?
Ik ben blij dat er progessieve
mensen bestaan. Tegen gezon
de veranderingen ben ik niet.
Maar je wordt zo gauw zwart
gemaakt. Je moet geen oude
schoenen weggooien als je nog
geen nieuwe hebt".
Als we opmerken dat die laatste
uitspraak verrassend veel over
eenkomst vertoont met een leus
uit de verkiezingstijd van(voor-
malig) rivaal Gemeentebelang,
kijkt hij blij verrast op. Over de
samenwerking tussen de VVD
en Gemeentebelang is hij overi
gens zwijgzaam, al heeft de
nieuwe wethouder er de afgelo
pen maanden geen blijk van ge
geven dat hij deze coöperatie"
betreurt
Verdergaande openheid en open
baarheid zijn mode-begrippen,
die Van der Pols met een zeke
re schroom tegemoet treedt.
„De burger moet ook bereid
zijn loyaal mee te werken. Ik
ben best bereid te luisteren
naar de argumenten van eett
ander, dat kan eventueel tot
compromissen leiden. Redelijk
overleg stel ik altijd op prijs.
Maar ik ben van mening dot de
bestuurde naar de bestuurder
moet komen en niet andersom.
Het allerbeste is en blijft om lid
te worden van een politieke par
tij, maar ja dat kost geld".
Van der Pols beheert dezelfde
portefeuille als zijn voorganger
(algemene zaken). Hij vindt het
prettig dat hiertoe ook het voor
zitterschap van de commissie
bezwaarschriften behoort. „Het
geven van rechtsbescherming
aan de burger is een typisch li
beraal trekje".
Vee tijd voor hobby's heeft de
wethouder niet meer. Zijn uitge
breide en waardevolle postzegel-
verzameling zal voorlopig wel
in de fraaie kast (,,'n antiqui
teit, die ik wat aan 't opknap
pen ben") blijven. Onlangs trad
hij af als secretaris/penning
meester van de plaatselijke
postzegelclub. Via de postzegel
vereniging kun je politieke car
rière maken", en hij doelt daar
bij op het feit dat zijn functie
werd overgenomen door de heer
J. A. P. Heemskerk, die ook on
langs tot raadslid is benoemd
als opvolger van het afgetreden
KVP-raadslid J. N. Lek.
Van der Pols ontkent niet dat hij
een carrière-maker is eerzuch
tig soms. Het zijn dan ook niet
de slechtste eigenschappen.
Maar dat hij de wethouders
functie nooit heeft geambieerd,
drukt hij ons tijdens het ge
sprek steeds weer op het hart.
„Wethouder tegen wil en dank"
zou je hem kunnen noemen.
„Als er over een maand of twee
iemand te vinden Is die het van
me wil overnemen, graag!",
zegt hij nog.
BOSKOOP Ze hebben toch
nog wel plezier van de Bal
lon (het zwembad) in Bos
koop. De kleuters bijvoor
beeld deert het niet dat er in
het verleden zoveel ellende
rond het bad geweest is. Zij
zijn hoofdpersonen in het
unieke project dat eens in de
week onder leiding van bad
meester Tamming in de Bal
lon wordt opgezet. 135 kleu
ters krijgen zwemles in het
kwekersdorp. Sinds septem
ber van het vorig jaar.
en spontaan gebeuren, het
kleuterzwemmen. Spatten en
spetteren, weinig discipline.
Erg vrolijk. Tamming: „Wij
houden het inderdaad losjes.
Spe'onderwijs moeten de kin
deren het zwemmen onder
de knie krijgen. Eerst een
beetje wennen aan het water.
Dat doen we dan met spelle
tjes als „huig in de ton" en
daarna lekker op dezelfde
voet verder. Er zijn er al
heel. wat die het aardig door
beginnen te krijgen".
Spelenderwijs krijgen de kleu
ters het zwemmen onder de
knie.
wilden er In het begin niet
aan. Zij vonden het een beet
je te koud in de winter voor
hun kindertjes. Bovendien
rees levensgroot 't vervoers
probleem. Maar daar werd
in collectief verband een
oplossing voor gevonden.
Een achttal ouders zetten
hun schouders er onder en
halen de kinderen met de
auto op. Op dit moment ne
men alle kleuterscholen op
twee na deel aan de zwem
lessen. De twee scholen die
niet mee doen liggen het
verst van het bad af. Maar
ook voor deze kinderen hoopt
men binnenkort vervoersmo
gelijkheden te vinden.
