Roermondse
benoeming
in Nederlandse
pers
MARKTEN
WIJ, HEREN VAN
ZICHEM (20)
DONDERDAG 27 JANUARI 1972
LEIDSE COURANT
PAGINA 15
RIJNSBURG. 26 Jan. Bloemen An-
thurium 100—260. Gerbera 2-1—45;
i Irissen 225-300; Narcissen 90140:
Hyacinten (bos) 150-185; Trosan-
i jers 2è5—320; Troschrysanten 250—
tigc
Iudlui
225—260; Prominade 225—250; Ralph
i 8.00—8.
A 1 B.8U8.3U. A 11 2.60—8.30. B
tra 9.60-10.40, B I 6.60-9.50, B II
2.00—3.50. C I 3.50—4.50, C II 2.30—
3.70; Breekpeen 4.90—5.10; Spitskool
31; Boerenkool 25—32; Gele Kool 22;
Spruiten 34; Knolselderle 1039.
witte Kool 17. Aanvoer Waspeen
286.000 kg.
Velling Delft (26 Januari) Komkoi
mers D 95, E 82-85, F 51—52, an
voer 2600 stuks. Sla 15—16 kg. 41
13-14 kg. 31%35, 11-12 kg. 25-
I 32binnen 16—21, aanvoer 59.000
270—340:
Bperenkoc
16: Spn.
35—58; Kroter
33-49; Rode kool
Radijs 40-63; Uien 8—18.
—42, 11—14 kg.: 27%—36: II: 11—
28';. Aanvoer 235.272 stuks. Faap-
stelen 14—20; Selderij 29—16';;
Krulpeterselie 32—47; Druiven: Ali
cante: 4.40—4.60: Andijvie 2,00: Spi
nazie 1.502.30: Stoofsla 46—47;
Boerenkool 20—29; Prei A 40-48;
Komkommers: 36 96: 31 87; 26 50.
Aanvoer 210 stuks. Knolselderij 26.
Weekend Bulgaarse dansen. De
Haagse Volksdansgroep „Nitsa-
nim" organiseert op 29 en 30 ja
nuari een weekend met Bul
gaarse volksdansen onder lei
ding van de dansleider Tviatko
Vassilev uit Bulgarije. Zaterdag
29 januari wordt gedanst in de
school aan de Melis Stokelaan
1197, op zondag 30 danst men in
de zaal Marterrade 4—8 te Den
Haag.
De aquarellen van Baby Massie
zullen te bezichtigen zijn in
Kunstzaal Edison (Javastraat 16
Den Haag) van 2 tot en met 20
februari.
Pastoor Munte heeft het beeld van armoede en
ellende in de hut van Sus van Truyen, de
zandleurder, geen ogenblik meer uit zijn
hoofd kunnen zetten. Daar moet hij iets aan
doen. Om te beginnen, nooit meer wijn aan
tafel. Die is voor de armen. Als de pastoor
zijn voornemen aan Rozelien te kennen geeft,
vaart zij geweldig uit. „Wat, geen wijn meer?
Voor die paar glazen in de week die gij
drinkt."
„Alleen nog water Rozelien!"
„Maar gij zijt ziek zeker?"
„We dragen voortaan die wijn naar de armen,
de zieken en de bejaarden, Rozelien".
„Wel, dat zijt gij allemaal samen. De wijn blijft
hier en gij drinkt hem!"
Sedertdien heeft Rozelien iedere middag en ie
dere avond de fles vlak voor de neus van de
pastoor gezet. Heilige Antonius, sta ons bij!
Maar pastoor Munte blijft standvastig. Water!
Rozelien ruimt iedere keer de fles weer af.
Geduld, denkt ze.
Maar dat offertje lijkt de pastoor zelfs nog niet
voldoende. Hij moet iets méér doen voor de
stakkers uit de bossen. Hij gaat zijn gewezen
catechismusjuffrouw eens opzoeken op het
kasteeltje van haar echtgenoot Parmentier. Die
zijn rijk! Munte wandelt met mevrouw Emma
in de laantjes van de tuin.
„Mijn gezondheid is niet al te best, meneer pas
toor", zegt ze met zwakke stem. „De dokter
wil, dat ik 'n tijdje naar Zwitserland ga".
„Doe dat, juffr... mevrouw Emma, en vóór ge
gaat kunt ge nog een goed werk doen. Ook
voor een zieke. Voor de vader van die jongen
die eens zo vloekte in de kerk. Weet ge 't
nog? Wel, die vader, Sus van Truyen, moet
dringend geopereerd worden en die mensen
zijn doodarm. Niet door hun schuld, zelle, ze
hebben hard gewerkt en geslaafd..."
,En ook gestolen, hebt ge gezegd, nietwaar,
meneer pastoor?"
.Och, gestolen. Eens een eitje. Als gij iets voor
die mensen kunt doen.."
„Ik zal er eens met meneerke over spreken".
Ex-juffrouw Emma Beuckelaers noemt haar
man nog steeds meneerke. Clementine, die na
het huwelijk van haar juffrouw, bij haar en
meneerke gebleven is als huishoudster, houdt
de oude pastoor en zijn maneuvers in de ga
ten. Na dertig jaar trouwe dienst zou Clemen-
Na dertig jaar trouwe dienst zou Clementine
niet gaarne al wat haar toekomt naar de
kerk zien gaan.
tine niet gaarne al wat haar toekomt naar de
kerk zien gaan. Die pastoors!
Zij loopt kordaat naar de geniepige samenzweer
ders. Dat het voor haar madame niet goed is,
zo lang in die felle zon te lopen. Madame moet
rusten, meneer pastoor, f ze niet beter allebei
samen, met meneerke, in de schaduw een kopje
koffie zouden komen drinken.
De oude priester beziet haar eens grimmig en
neemt afscheid: „Goede beterschap in Zwit
serland, madame Emma. Ik zal veel voor u
bidden".
Nauwelijks heeft de priester de vrouwen de rug
toegekeerd of het gezicht van Clemenine be
trekt. „Wat zei de pastoor daar? Gaat gij
naar Zwitserland?"
„Och, Clementine, pas gisteren heeft de dokter
mij dat aangeraden. Het is hoognodig, zei
hij",
„Zo'n dure, verre reis? En als er ginder eens
iets met u voorvalt?"
„Wees niet ongerust. Er wordt voor u gezorgd.
Als er iets zou „voorvallen" zult ge u geen
zorgen hoeven te maken". Clementine barst
in tranen uit. „Merci, madame Emma, merci.
Maar God zal u in gezondheid bewaren. Nog
vele vele jaren
Die avond zet Rozelien weer de fles wijn op ta
fel. „Proef toch eens of hij nog goed is, me
neer pastoor. Hij is wel goed gestopt maar
hij is toch ontkurkt geweest, nietwaar".
Munte doet of hij niets hoort.
„Denkt gij nu waarlijk dat die arme mensen
rijker zullen worden omdat gij alle dagen wa
ter drinkt?"
Geen reactie. Rozelien druipt morrend af naar
haar keuken. Munte denkt na. Nee, rijker zul
len ze er niet door worden, dat is juist. En
voor de operatie van Sus van Truyen zal
Emma Parmentier nu wel zorgen. Dus
Hola! Mijn beste Munte. ge zijt drogredenen
aan het bovenhalen! Gij die ze anders zo
streng veroordeelt bij uw biechtelingen. Zie
eens aan, gij hebt zowaar al werktuiglijk uw
glas gevuld! Teruggieten, Munte!
Berouwvol wordt het volle glas opgeheven naar
de fles toe... Maar plotseling is het of de pas
toor niets meer aan die drommelse hand te
bevelen heeft. Driest rijst die met glas cn
wijn en al tot aan Muntes lippen! En nij
drinkt. Of is het de Boze die drinkt, door zijn
mond? Het hele glas is ineens leeg! De pas
toor zit er onthutst bij. Bid voor ons, zon
daars.
Diezelfde nacht overkomt Clementine iets or-
gers. Zij droomt, dat haar juffrouw Emma
aan haar verschijnt in de gedaante van «en
vampier en haar wil wurgen. Zij verweert
zich dapper, velt het monster en rolt het in
een zwarte kuil.... Onderwijl ligt ze op haar
bed te kraaien van de pret. Dat Emma dood
is en dat alles nu van haar is
En stel u voor, een week later, op een vroege
morgen, komt Clementine aan meneer pastoor
melden, dat haar beminde juffrouw Emma in
Zwitserland overleden is.
„Hoe is dat zo opeens gebeurd?" vraagt Munte
ontsteld.
„Het staat niet in het telegram, meneer pas
toor", jammert Clementine, „Meneerke laat
haar naar hier overbrengen".
„Ga zitten, Clementine en, Rozelien, schenk
haar een glas in. Van die wijn ge weet wel.
Clementine, uw mevrouw is in de hemel. Van
Ze verweert zich dapper, veil het monster en
roll het in een zwarte kuil.
haar kunnen we dat met zekerheid zeggen. Ik
ga mijn mis voor haar opdragen".
Na deze steek onder water, sloft de pastoor de
deur uit.
Terwijl de twee kwezels hun glas zitten te drin
ken, vraagt Rozelien op geheimzinnige toon,
of madame Emma soms niet
„Wat? Dat? Nee, zelle", replikeert Clementine
vinnig.
„Hoe lang zijn ze getrouwd?"
„Ge weet het. Eén jaar!"
„Ziet ge wel!"
„Dat bestaat niet. Van hem zeker? Van die
mossel!"
„En laat zij u iets na?"
„Alles!
„Staat het beschreven?"
„Ik weet het niet, maar ze heeft het me be
loofd, vóór ze wegging".
„Dat telt niet", replikeert Rozelien.
„Meneerke gaat er mee akkoord, zellel Na hun
dood ben ik de enige erfgename".
„Na hun dood! Maar hij leeft en hij is jonger
dan gij!"
„Zij was ook jonger en ge ziet het. Hij is ook
maar een grote lantaarn met een klein lichtje,
vergeet dat niet!"
„En als hij eens hertrouwt?" valt Rozelien aan.
„Ge weet nooit!"
„Dat is het", meesmuilt de 65-jarige Clementi
ne, „hertrouwen. D'r zou binnenkort groot
nieuws op de parochie kunnen zijn". Ze grin
nikt als een zwakzinnige...
Ontzet springt Rozelien op: „Nooit mannen,
hebt ge me eens gezegd!"
„Dat is geen mün!" En Clementine stapt met
een soort waardige koketterie naar de deur
Munte wandelt met mevrouw Emma in de
laantjes van de tuin.
Een groot aantal dagbladen in
Nederland heeft deze week in
commentaren gereageerd op de
benoeming van dr. J. M. Gijsen
tot bisschop van Roermond. Om
een doorsnee-indruk te geven
over de wijze waarop procedure
en persoon in de pers zijn ont
vangen geven wij hier enkele
citaten, waarbij moet worden
aangetekend, dat men zich
overwegend kritisch heeft opge
steld.
De Tijd
„Deze bisschop is sterk in zijn on
geloof aan vernieuwende krach
ten. Vanuit dat ongeloof spreekt
een gedrevenheid, berustend op
afkeer van kritische groepen als
Septuagint en onverholen sym
pathie voor de gedachtenwereld
van groepen als Confrontatie.
Uit zijn eerste persconferenties en
interviews blijkt zijn., vernuft
nieuwe begrippen als inspraak
en pluriformiteit, zoals ze bij
vernieuwers leven, van hun be
tekenis te ontdoen; ze geheel uit
te hollen en weer te vullen met
kerkhistorische voorbeelden uit
pre-conciliaire tijden.
Ons bevangt de vrees, dat na het
emotionele experiment met
mgr. Simonis nu een periode
aanbreekt waarin de taal van
het hart overstemd wordt door
de koelere denktrant van de his
torie, die voor alle nieuwe din
gen een verouderend, maar
vakmatig verantwoord alibi
poogt te vinden. Kortom: we
zijn niet optimistisch".
Het Parool
Het is voor heel Nederland van
betekenis, dat Rome ondanks
het verzet dat de benoeming
van mgr. Simonis vorig jaar
veroorzaakt heeft, rustig door
gaat met de benoeming van
conservatieven op vrijgekomen
bisschopszetels. Op deze wijze
moet, dwars tegen alle resulta
ten van overeengekomen in-
spraakregels in, de Nederlandse
kerkprovincie geleidelijk weer
in het gareel worden gebracht.
De Nederlandse clerus niet lan
ger een der motoren van de re
ligieuze en maatschappelijke
vernieuwingsbeweging in bin
nen- en buitenland, maar een
tam gezelschap trouwe uitvoer
ders van de Vaticaanse richtlij
nen dat is blijkbaar de be
doeling van de Paus en zijn ad
viseurs".
De Volkskrant
„Kon de Rotterdamse benoeming
nog worden uitgelegd als een
„vergissing" van het Vaticaan
dat de polarisatie als conse
quentie misschien niet had voor
zien - de herhaling in het Lim
burgse bewijst dat vanuit het
centrum van de kerk pogingen-
ten-koste-van-ongeveer-alles
worden gedaan om de katholie
ke kerk in Nederland het beleid
op te dringen dat het Vaticaan
gevoerd wenst te zien.
Dat betekent tevens een openlijk
desavoueren van de overige Ne
derlandse bisschoppen met kar
dinaal Alfrink aan het hoofd.
Kunnen zij anders? Een beslis
sing van de paus accepteren is
voor hen een gewetenszaak.
Hun tegenstanders die ook in ei
gen land talrijk zijn, zullen hun
de komende tijd nog vele ver
wijten maken. Maar laat nie
mand ooit meer zeggen dat de
bisschoppen van Nederland niet
„trouw aan Rome" zijn".
Algemeen Dagblad
„Twee conclusies zijn in elk geval
uit de benoeming van dr. Gijsen
te trekken: 1. Het Vaticaan
werkt duidelijk aan een nieuw
bisschoppencollege voor Neder
land met een behoudende signa
tuur. 2. Het prestige van kardi
naal Alfrink is in Rome blijk
baar tot nul gedaald.
Tweemaal achtereen is immers
een voordracht waaraan de kar
dinaal als hoofd van de Neder
landse rooms-katholieke kerk
zijn goedkeuring moest hechten,
door het Vaticaan terzijde ge
schoven".
Dagblad v. N.-Limburg
„Wie zich de diepte en de omvang
van de geloofscrisis en daarmee
de crisis in de Kerk voor ogen
stelt zal kunnen erkennen, dat
ook de weg waarlangs Rome de
nieuwe bisschop heeft benoemd
minder relevant is dan de
vraag hoe dr. Gijsen in geloof
en wijsheid de boodschap van
het Evangelie zichtbaar zal
maken in de ongetwijfeld vele
moeilijkheden en conflicten, die
op hem af zullen komen.
De nieuwe bisschop is een groot
kenner van de geschiedenis-
Vooral van de Limburgse kerk
geschiedenis. Daarin zijn over
eenkomstige perioden geweest
als de tegenwoordige. Ook met
het conflict tussen centralisatie
en decentralisatie in kerkelijk
bestuur en pastorale zorg, zoals
thans in volle hevigheid in Ne
derland woedt".
De Limburger
„Dat Rome aan bisschoppen, ka
pittel en pastorale raad deze bla
mage niet heeft gespaard be
wijst naar onze mening, dat de
kloof van wantrouwen en onbe
grip sedert Rotterdam alleen
maar verbreed en verdiept is.
Rome schuwt dit risico niet en
gaat voort zijn wil op te leggen.
Het neemt daarmee een grote
verantwoordelijkheid op zich.
Het legt ook een zware verant
woordelijkheid op de benoem
de".
Twentsche Courant
„De benoeming'van dr. Gijsen is
geschied op zuiver kerkpolitieke
gronden. Het Vaticaan is kenne
lijk niet bereid de vernieuwings
beweging, die in de Kerk van
Nederland op gang is gekomen,
die kansen te geven die zij ver
dient.
Integendeel, het laat, handelend
vanuit een puur centralistisch en
formeel juridisch kerkbegrip,
niets na om die beweging in te
dammen, daarmee het beleid
van het Episcopaat zoals het tot
voor kort onder leiding van kar
dinaal Alfrink werd gevoerd,
impliciet veroordelend. Dat
stemt tot bitterheid".
In Moskou heerst de aange
name temperatuur van 25 tot
28 graden onder nul. Vol
doende koud om de uitlaat
gassen te laten condenseren.
N.R.C. Handelsblad
„Wat had u anders verwacht?, is
het N.R.C./Handelsblad geneigd
aan degenen, die protesteren te
vragen. „U weet toch dat de
rooms-katholieke kerk een in
wezen autoritair instituut is,
waarvan het centrum te Rome
altijd het laatste woord heeft?
En is dat niet wat de rooms-ka-
tholieken eigenlijk, in het diepst
van hun wezen, willen? Anders
zouden de protesteerders, net
zoals de protestanten van vier
eeuwen geleden, toch wel de
consequenties uit hun protest
trekken?
Zeker, de afval van de rooms-ka
tholieke kerk is groot, maar het
is een stilzwijgende afval van
velen, die toch al tot de randge
lovigen behoorden. Nooit hoort
men daarentegen van afval van
degenen, die luid rucht geven
aan hun teleurstelling over het
Romeinse centralisme. De bin
dingen met de moederkerk zijn
daar blijkbaar toch te sterk en
te diep voor. Dat is begrijpelijk
en we zijn de laatsten om de
gekweldheid diergenen te baga
telliseren. Maar het geeft aan
hun protest toch iets gratuits
althans in de ogen van niet-
rooms-katholieken".
De Gelderlander
„Deze gevoelens van frustratie
en teleurstelling kunnen los
worden gezien van de persoon
van de nieuwe bisschop die in
middels de liberale staatsman
Thorbecke uit de vorige eeuw
heeft nagezegd: „Let op onze
daden". Dat is een vraag om
een eerlijke kans die elke gelovi
ge hem wel zal willen geven.
Maar is het wonder, dat de ge
dachten van veel katholieken in
ons land met bezorgdheid uit
gaan naar een volgende vacatu
re in het college van bisschop
pen? Wat staat hen met name
te wachten als dat college zijn
tegenwoordige voorzitter zou
verliezen? Na de ervaringen in
Rotterdam en Roermond schijnt
voor de katholieken in Neder
land weinig anders over te blij
ven dan de voorzitter van zijn
bisschoppencollege nog vele ja
ren in goede gezondheid toe te
wensen. Een wens waarmee
overigens het overgrote deel
van die katholieken bepaald
geen moeite zal hebben".
Tom en
Marie Ann
De
Opium-
Chinees
Broom
Hilda
/tMU.0 &OEME/0, l< A
BEN «ET, JE VRIENDJE J
/^fEE...7E CjBK
IK wtsr wier pat
V Jutue ME ZÓ
f pAf Poer JE
rocx wei. Cjcee» 1
/HE Potrs-N
I Mo/UAJÊE 1
V 15 WEcj J
i*
26
lil?
Suske en
Wiske
Lucky
Luke
De
Postkoets
