Winkelcentrum Oude Wetering dit jaar rond? Azen op trillingen als merel op de wurm Adelbert voormalige College op remise HTM Piano stemmer Zeldzame verschijning met een uitstekende boterham Maar vraag niet of hij „even" iets voor n doet Mevrouw Detmers voorzitster van Vrouwengilde PONDERDAG 20 JANUARI 1972 LEIDSE COURANT PAGINA ang 20. u Ie com! „Wach. nda !üeetèt een uitstervend vak LEIDEN "Zitten we straks al lemaal met valse piano's te suk kelen?" Dit is een vraag, die onze gezinnetjes-met-piano, de huisconcertanten, muziekscho len, café-restaurants, hotellerie- bedrijven, tingeltangelbars, ba sisscholen en inrichtingen voor voortgezet onderwijs, kortom ie dereen die aan de klavierwereld gelièerd is, wel eens mag gaan bezighouden. Er is bijna geen pianostemmer meer te vinden. Het is een ras, dat overal dreigt uit te sterven. Niet alleen in ons land, maar ook daarbuiten. In de Ver. Staten staan naar schat ting maar eventjes driemiljoen piano's, die uiterst zelden of nooit gestemd worden. Wie in deze dagen stemmend door het leven gaat vindt een snarenzee voor zich waarin hij geheel al leen kan zwemmen. Voor een geroutineerde pianostemmer, uitgerust met stemhamer, -vork en -keiltje en die „het" in de vingers heeft zitten, is econo mische recessie geen begrip. Vooral het zelfstandige baasje ziet in het klankbord een roe pend perspectief. Hij kan een (toon)ladder beklimmen die voert tot het paradijs der "stille rijken". Ik stak mijn licht hier over op bij enige stem-cory- feeën, die in Leiden en verre omgeving dagelijks de handen vol hebben aan het sleutelwerk, en zij beaamden het waardig maar zonder terughoudendheid. Onlangs zag ik toevalligerwijs een mij bekende stemmer in een portiek staan. H-ij had blijkbaar ergens al aangebeld. Totdat er werd opengedaan vulde hij de tijd met zichtbare binnenpret jes. Sterker nog: ik zag hem in zijn beide vuistjes lachen. "Kan ik dat goed hebben gezien?", vroeg ik later de heer L. H. Kloos (52), die sinds '37 de stempraktijk uitoefent. "Dat is heel wel mogelijk, meneer. Daar sta ik niet van te kijken. Ik moet u eerlijk bekennen, dat wij stemmers in de gelukkige omstandigheid zijn ons te kun nen verkneukelen op z':i tijd", zei hij zich verontschuldigend. "Meneer Van Hooidonk hier, een echte ouwe pikeur van het goede soort, zal dit kunnen be- Tony Tuis houdt de trillingen onder zijn stemhamer in de gaten als wil verschalken vestigen". Inderdaad meneer Van Hooidonk (Herman, 64, en sedert zijn elfde jaar in het vak) viel de heer Kloos bij. Voor de oorlog was de pianostem mer een beetje bijzonder mannetje, dat hier en daar on opvallend naar binnen glipte bij deftige klanten. Hij had daarom ook grijze handschoenen aan, droeg een bolhoed en hanteerde de wandelstok. Een goede pia nist te zijn wil nog niet zeg gen, dat-ie ook kan stemmen. Een goede stemmer hoeft niet muzikaal te zijn of te kunnen spelen. Stemmer Kloos: "het is natuurlijk wel prettig als je iets ordentelijks uit de toetsen kunt halen. De mensen denken anders al gauw: dat is geen goeie stemmer. Veel meer dan vroeger komen we bij het zo als men wel 'ns zegt gewonere publiek, waarvoor de piano geen luxe meer is, en na het stemmen is het steevast: "me neer, speel eens een moppie". Maar de meeste pianostemmers kunnen niet spelen. Die hebben een vast riedeltje, dat ze dan verplicht weggeven". „Het is me het vak wél, hoor", vertelde pikeur Van Hooidonk verder. "In m'n jongensjaren was het 's avonds martelen op een oud pianootje bij een pitje. Overdag leerde je voor amper een gulden vijftig per week de andere factoren van het beroep: de hele tijd maar politoeren, le ren veertjes in dempers zetten, stukjes leer opplakken, snaren inzetten. Wel aardig, maar je kon ndet zeggen: dit is het. Vroeger werkten we met 5 man aan oude piano's tot ze weer nieuw waren. Dat is er niet meer bij. Veel te duur. Je kunt beter een nieuwe nemen. Maar in elk geval, als stemmer moet je ook iets van een technicus hebben. Het is een afgang als je bij een klant moet zeggen: me vrouw, voor die snaar zal ik wel iemand sturen. Het is een taai vak. De lage belo ning schrikt een beginneling af. In Amsterdam en ook Rotter dam is 's zaterdags een school die de eerste beginselen van het stemmen uit de doe ken doet. "Maar op een school", aldus de heer Kloos, "kun je het niet leren. Het is de praktijk. Steeds opnieuw dóén. Pas na een jaar of drie ga je het vak een beetje beheersen. En zoiets spreekt de jongelui niet aan. Bovendien moet je een goed ontwikkeld gehoor hebben. Je moet zo goed moge lijk de piano, die een "onrein" instrument is (de viool is rein), „onzuiver" kunnen stemmen. Klinkt natuurlijk gek, maar een piano krijg je nooit perfect zui ver. Twee stemmers kunnen verschillend oordelen over de zuiverheid. Het gaat om de „temperatuur" van A tot A. Temperaturen is het belang rijkst. Je moet uitkomen met de toonafstand, met de kwinten en kwartencirkel. Als dat niet lukt hou je een verwrongen klank. Je moet voelen, hoe ver je kunt gaan; een kwestie van doen en kijken. Maar weinig mensen kunnen goed beoordelen of een piano goed gestemd is of dat je knoeiwerk hebt afgele verd. Als iemand goed kan spe len is hij tot mislukken ge doemd als hij zélf wil gaan stemmen". De weinige stemmers worden te genwoordig belegerd. Tony Tuis (36), die 12 jaar een uitsteken de leerschool had bij de beken de Bik (een ouderwetse, degelij ke stemmer), vervplgens als pianist bij de HollandAmerika Lijn terecht kwam en aan de overkant van de oceaan overal als een vorst en lijfarts werd ontvangen, kan er van meepra ten. Toen men op de lijnreizen ontdekte, dat Tuis behalve pia nist ook nog stemmer was werd hij met égards omgeven. Hij kreeg meteen op de boot acht piano's te verzorgen. In de Sta tes reed hij met een slee naar de rijke lui, wier vleugels in ja ren geen stemmer aan de pen nen hadden gehad. In Curasao werd hij aan de wal opgewacht en hij kon er meteen een huis krijgen. In San Francisco kent hij een Nederlander die als stemmer naar Amerika werd gesleept en nu daar leeft als een richard in een droombun- galow. "Waarom ik er niet ge bleven ben? Wel, in Nederland is voor ons werk genoeg. Ik heb nu een praktijk waar muziek in zit. Met hard werken zou je hier rijk kunnen worden als de be lastingen je niet achter de vod den zaten". Tony Tuis heeft liefde voor z'n werk. "Dat moet ook wel, want het is geen zaak van geld ver dienen alleen. Ook 's avonds kan men een beroep op me doen. Je moet kunnen optreden tegenover de mensen en als het nodig is vakantiefotootjes kunnen meekijken. Je moet redelijk zijn met de prijzen (bij abonnement is een bezoek 20,25 gulden normaal) en je moet feeling hebben. Een stemmer die nog behoorlijk kan spelen ook, heeft bijna overal een gul entree: „eet u een hapje mee. me neer?, een glaasje misschien? "Je wordt onthaald op feestjes en je hebt er zè weer een klant bij. In paleizen en op kastelen kom je, bij rijk en arm, in ker ken tegen de kersttijd en ook de restaurants hebben dan opeens een stemmer nodig, terwijl ze je anders wegsturen". Een pianostemmer heeft iets van een huisarts. Hij komt een paar keer per jaar naar de patiënt kijken en de mevrouwen (de mannen zijn overdag meestal buitenshuis werkzaam) leggen vaak hun hele hebben en hou wen bloot, blij dat ze eens hun hart kunnen luchten. "Ze vertel len dikwijls de gekste dingen (terwijl je dan op je horloge kij kend al weer aan de volgende klant zit te denken). In Noord- wijk bijvoorbeeld word ik ergens in de salon ontvangen met sherry op een zilveren blaadje. Maar men laat je ook nog wel eens een kwartier in de vesti bule staan of je krijgt via het meisje na enige tijd te horen "dat het niet gelegen komt". Tony Tuis is een vrijgezel met een avontuurlijk leven. Hij ziet de instrumenten als mensen: wel eens vals, niet te genieten, humeurig en met kuren. "Men sen zou je óók wel eens willen restaureren; maar ja, een piano kun je altijd wel goed krijgen, een mens niet". Tuis is niet gauw ergens te beroerd voor. Er zijn stemmers, die zeggen: voor een valse kom ik niet. Tuis gaat dan wél. Ook toen eens een meneer z'n piano van beneden naar boven wilde transporteren en daarvoor het halve instru ment had gesloopt. Of Tuis 'm "maar even" in elkaar wilde zetten. Dat kostte toen twee da gen voor driehonderd gulden. Maar ja, de piano was nog van moeder en het gaf niet wat het kostte, al was het hele ding dat geld niet waard. Zoiets is een gevoelskwestie. Iets bonter maakten het 's nachts een paar studenten in Leiden. Tuis werd uit z'n bed gebeld: "stemmer, stemmer, kunt u even langsko men?, de piano is de trap afge donderd, zeg". Tuis ging zeer sceptisch kijken, maar de pa tiënt was grondig overleden; „ik kon er niets meer aan doen en udviseerde de kraakwagen". gen". Als een stemmer praat over z'n vak (het lijkt wel een geestelij ke roeping; per jaar worden er een paar afgeleverd en in Lei den zijn ze op de vingers van één hand te tellen) komt er wel méér los. „Een probleem zijn de huizen met c.v., de pia no's gaan er naar de bliksem. Je hebt tegenwoordig vochtver- delers. Koop ze en wees wijs, vul ze tijdig bij. 's winters". Er zijn veel goede piano's in Ne derland; veel Duitse, dat zijn de beste volgens Tuis. En tóé maar: Rippen maakt blikken trommels, je blijft eraan stem men. Het toucher is zwaar, niet dóór te komen. Bovendien zijn ze rechtsnarig en dat is uit de tijd. Russische en Japanse in strumenten zijn in opkomst. Franse (op hout gebouwd) zijn er goddank haast niet meer. Een Pleyel of Caveau zijn wel aardig als meubel, maar te licht gebouwd en vale. Tony Tuis vindt, dat de meeste pia no's te laag "staan", dat kan een halve tot een hele toon schelen. "Er zijn stemmers die draaien maar raak. Ik probeer zo hoog mogelijk, zeker op toon, te stemmen. Het gaat om dat temperatuur leggen, weet u. Een goeie stemmer is geen tovenaar, die iets „even" doet. Zeker niet als meneer z'n in strument heeft geschilderd en er de toetsen uit gehaald". Wc moeten zuinig zijn op de stemmers die ons nog resten. Het is een klein, hoogst ach tenswaardig gilde van lieden die de stemming van uw plano pel len; sommigen ook de inhoud van uw portemonnee. Even zin- tuigelljk gescherpt als de merel die in uw tuin de wurmen uit de grond haalt luisteren zij naar de trillingen In uw dichtbesnaard instrument. Wees dankbaar voor hun correcties en zeg niet: ik dacht dat-Ie nog goed was. Er is één stemmende vrouw In ons land, in Utrecht; voor het overige zijn het heren, van wie u afhankelijk bent. Als u er een tegenkomt neem dan uw even tuele hoed voor hem af. HIJ is zeldzaam. En misschien wel op weg naar huis met een barsten de hoofdpijn. TON PIETERS ie ALKEMADE Plannen voor de bouw van een winkelcentrum in het plan De Meerkreuk te Oude Wetering blijken onverwaehts reeds in een vergevorderd sta dium te verkeren. Directeur Smit van de Beleggings Maat schappij voor Bedrijfsobjectem uit Amersfoort verwacht dat reeds in april met de bouw kan worden begonnen en dat in het najaar de eerste winkels kunnen worden opgeleverd. Het winkel centrum, dat een bedrijfsopper- vlakte krijgt van ongeveer 1450 m2, wordt gebouwd door de Ned. Combinatie Bouw N.V. Een groot gedeelte van het cen trum zal worden ingenomen Geen gevaar voor Fluks tegen ODO Leiden Eersteklasser Fluks is er gisteravond in de slecht bezette 5 Meihal in geslaagd de tweede overwinning in de microkorfbalcompetitie te bemachtigen. Slachtoffer daarvan werd het 2 punten hoger gerangschikte ODO uit Dordrecht. Na een op redelijk niveau staande wedstrijd finishte Fluks win nend met 7—5. Treffers van resp. Jan Heinrichs, en 2 van Jan v.d. Leek bezorgden Fluks een 31 voorsprong, waarvan halverwege echter nog maar 1 punt over was: 43. (Leide treffer Jan Heinrichs). Na de pauze kwam de Leidse korf nog en kele malen in gevaar, maar Corry du Pré maakte aan de onzekerheid een doeltreffend einde, wat Frans de Haas in spireerde tot het 7de doel punt. Verdere uitslagen luiden: WEST OVERGANGSKLASSE B: Aurora-Ready 2—3. RIJNDELFLAND: 2A: Vicus Oriëntis 4Ons Eiland 3 5 1. 3B: Vicus Oriëntis 5-KNS 4 51. 4A: Warmond 2TOP 4 4—4. JUN. B I: Fiks JI— De Danaïden J2 2—2; KNS JI—Velocitas JI 3—4. door een Sperwer-supermarkt van ongeveer 500m2. Verder is het vrijwel zeker, dat ln het centrum een filiaal zal worden De middenstand in Roelof arendsveen voelt niet zoveel voor een nieuw winkelcentrum. Wel begrijpelijk. gevestigd van de Amrobank. Het winkelcentrum De Meer kreuk krijgt de vorm van een U. Voor de acht overige units van elk 50 m2 zijn nog geen gegadig den bekend. De huurprijs ligt rond de 90 gulden per m2. huis van Alkemade. Het is defi nitief van de baan. Mede omdat de plaatselijke middenstand er Plannen voor de bouw van een Voorzitter Vesseur van trum heeft ontwikkeld bij het Noordeinde. Vele zaken zijn de afgelopen jaren flink uitgebreid gemoderniseerd". winkelcentrum in De Meerkreuk dateren niet van vandaag of gisteren. Al een kleine tien jaar houden diverse maatschappijen zich er mee bezig. Alle plannen bleken echter niet te realiseren. Het meest in opspraak is ge weest een plan van de N.V. denstandsvereniging St. Maar ten: „We hebben er destijds een econoom van de landelijke bond opgezet om uit te dokteren of er brood in zat. Deze econoom kwam tot de conclusie dat het onverantwoord was er aan te beginnen". mi<*" De heer Vesseur gelooft dat een Grootstad uit Nootdorp. Deze De heer Vesseur geeft ook het maatschappij wilde een groots nieuwe plan - waar hij overi- centrum opzetten van 2300 m2, gens pas via de Leidse Courant waarin luifelbanen zodat het pu- van hoorde - weinig kans van bliek overdekt zou kunnen win- slagen. Volgens hem is er geen kelen. De maquette van dit door behoefte aaa. bet architectenbureau Van der „Volgens mij is er niet voldoende Gaag ontworpen plan hangt nog animo voor. Vergeet niet, dat steeds in de gang van het raad- zich een heel aardig winkelcen- Sassenheim Om de gemeentelijke diensten en afdelingen beter te kunnen huisvesten wordt er momen teel het nodige gebouwd in Sassenheim. Voor de politie wordt aan de Menneweg een nieuw bureau gezet zie elders in dit blad), zodat er de nodige soulaas kan komen voor gemeentelijke diensten, die met de politie moeten samenwonen. Tot de bouwactiviteiten van gemeentewege behoort ook de bouw van een accommodatie aan de Molenstraat. Dat is bestemd voor de onderhouds- en plantsoenendienst. winkelcentrum wel kans van slagen heeft wanneer een groot winkelbedrijf als V. en D. zich er in zou vestigen. Hij zou dat zelfs toejuichen. „Dat trekt men sen aan. Er zou veel minder kooppubliek naar Alphen en Lei der gaan, waardoor er ook voor de kleinere middenstand in zo'n centrum goede exploitatiemoge lijkheden komen." Ook voor de heer J. van de Meer, secretaris van middenstandver eniging St. Maarten is het nog maar de vraag of het nieuwe plan rendabel is. Hij is wel van mening dat er een zeker branche-tekort is in De Veen, „maar of dat nu opgehe ven moet/kan worden met een winkelcentrum, dat is voor mij nog een vraag", aldus de heer Van der Meer, die ook al via de Leidse Courant van het nieuwe pion moest vernemen. Van de BMB of de gemeente had hij nog niets vernomen. Dat ver baasde hem niet. „In het verle den zijn er wel zo'n vier A vijf plannen geweest. We werden er wel vaker laat in gekend. Het is wel toevallig dat er nu opeens een nieuw plan is. Deze week heb ik mijn jaaroverzicht ge schreven voor de jaarvergade- ring van volgende week. Daarin stel ik voor dat de midden- stardsvereniglng zelf maar eens een initiatief moet ontplooien. Samen met de gemeente kan misschien eens worden uitge- zocht: a) hoe het winkelbestand op het ogenblik is, b) waaraan behoefte is. en e) hoe die behoef te opgevuld kan worden." De BMB-plannen voor het nieuwe winkelcentrum liggen momen teel op het gemeentehuis van Alkemade. Of en wanneer de gemeente een bouwvergunning afgeeft is nog niet bekend. Di recteur Smit van de BMB ver wacht wel dat de rijksgoedkeu ring voor het plan spoedig af komt. Hij heeft ook goede ver- j wachtingen voor de toekomst, temeer daar de gemeente vol gens hem reeds schriftelijk heeft toegezegd dat bij de mo gelijke bebouwing van het plan De Gogh rekening zal worden gehouden met het winkelcen trum De Meerkreuk, met andere woorden: dat e» te zijner tijd geen winkelbestand komt in De Gogh. ZOETERWOUDE Tijdens van de contributie behoefde de jaarvergadering van het te worden overgegaan, katholiek Vrouwengilde, die Voor het tweede gedeelte van gisteravond in het Don Bos- cohuis werd gehouden Is me vrouw P. Detmcrs-Berben gekozen als voorzitster. Zij volgde daarmede mevr. M. de Jong-v.d.Zon op die deze functie elf jaar bekleedde en zich niet meer herkiesbaar stelde. De verkiezing van de nieuwe voorzitster geschiedde bij acclamatie. Het jaarover zicht van mevr. L. A. v. Die- men-v.d. Veldt vermeldde weer een groot aantal aktivi- teitcn. De cijfers van het fi nancieel verslag waren zoda nig dat niet tot verhoging het seizoen staat o.m. op het programma: een kaartavond (2 februari), een inleiding van mevr. Gardeniers-Be- rendsen. Tweede Kamerlid over „Communicatie in het gezin", 'n bingo-avond, mo deshow, een avond met een orthopedist en een optreden van de accultist-parapsycho- loog „Prof. Benevoli". Nog enige excursies zijn In voor bereiding. Na de korte ver gadering bracht pater J. Claasscn met een film en muziek een programma over Israël. WASSENAAR Dit is de voor malige remise van de HTM, die mogelijk zal moeten wjjken voor het nieuwe Adelbert Colle ge. Zekerheid omtrent de toe komst van het oude nachtver blijf van de „gele tram", dat tegenwoordig als opslagplaats gebruikt wordt, is er pas als Gedeputeerde Staten zich bin nen vier maanden na de inzen ding akkoord verklaren met het schetsontwerp voor het College. Wanneer tekening ingediend kan Het Delftse ingenieursbureau worden is ook nog een vraag. Het Delftse ingenieursbureau van prof. ir. J. H. Frogcr is al vele jaren bezig met het Adel bert; in het hijzonder Ir. Meij- sink, die met het ontwerp bezig is. Als Gedeputeerde Staten bin nen vier maanden na de indie ning geen positieve uitspraak gedaan hehhen zal het Adelberi College gebouwd worden op dl zogenaamde Spinbaan bij de 'a Gravensandeweg. Het aanwlfze van een alternatieve bouwplaat! gebeurde maandagavond in dl Wassenaarse gemeenteraad Wordt de grond van de Spin baan aan het schoolbestuur ves kocht dan zal het terrein van dl remise worden bestemd vool woningbouw.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 5