Langeweg kon niet
verliezen, maar koos
toch nog verkeerde zet
Okker voor keuze
contract bij Hunt
of onafhankelijk
DIANA DE LEEUW
ZET ALLES OPZIJ
OM TOP TE HALEN
Zeven uur training per dag
Soeters en
Flaury niet
in DC-team
972
WOENSDAG 19 JANUARI 1972 LEIDSE COURANT PAGINA 11 J
WIJK AAN ZEE De ze
vende ronde van het 34e
Hoogoverschaaktoernooi
de vooravond van een vrije
dag heeft zowel de spe
lers als de honderden toe
schouwers uur na uur in
onzekerheid gelaten. Welis
waar noteerde men een im
ponerende 10 in het duel
Hort-Donner, doch daarna
werd het alles nog onduide
lijker.
Schaakpartijen hebben voor de
toeschouwers veel tegen. Met
voetbal is men in anderhalf uur
klaar geluk en tegenwind
mede-gecalculeerd doch de
krachtmetingen op de 64 velden
behoeven geen einde te nemen.
Het beste bewijs leverden Ree
en Langeweg, die hun gevecht
uit de 5e ronde dinsdagmorgen
na 102 zetter^ beëindigden. Ree
won, juist op een ogenblik, dat
vrijwel elke zet een remise voor
Langeweg had kunnen beteke
nen. Die koos de enige verlies-
weg. Zulk soort raadsels worden
altijd bij de acten gevoegd,
want niemand begrijpt dit ver
moeide trappen in eigen doel.
De zevende ronde dan was ach
teraf niet al te raadselachtig.
Adorjan verloor van Browne,
normaal, hardhandig en „ver
diend". Eerste is Portisch, doch
de vraag luid: staat hij in de
tweemaal afgebroken partij te- Klck Langeweg had in
zijn afgebroken partij tegen Nederlands kam-
gen de Russische kampioen Sa- pioen Hans Ree talrijke mogelijkheden om remise te bereiken. Hij
von op winst, of zal het remise deed echter juist de verkeerde zeten verloor.
worden. De Spaanse grootmees
ter Pomar, kanshebber van het
eerste uur en nog steeds In de meestergroep hervond Ribli Hecht zijn slachtoffer. De Ne-
denkt dat Portisch kansen heeft zijn winstritme. Ditmaal werd derlanders hadden in deze
op de volle winst. - de West-Berlijnse professional groep, over het geheel geno
men, een goede dag. Vandaag
hebben de drie hoofdgroepen
vrijaf. De meer dan 200 tien
kampers uit zo'n 25 landen be
ginnen dan hun toernooi. Mor
gen volgt voor de meestergroe-
pen de achtste ronde.
Ui/tsliaisren Te ronde Grootmeestoreroep
Hort (TsJ-Sl.)—Conner (Ned.) 1—0,
Adorjan (Womg.)-^Browne (Aus.) 0
tl. P.irüisoh (Hong.Savon (Riusl.)
afgebroken. Pomar (Sp.LJubojevlc
(J. SI.) 1—0, Smejkal (TsJ.-Slow.
Ivkov (J. SI.) Ms. Ree (Ned.)—
Benkö (V£.) Hartoch (Ned.)
Smyslov (Rusl.) M;—Timman
(Ned.langeweg (Ned.) Vi.
Stond na 7 ronden:
Ivtow 4, 6/10. Hort. Smejkal.
Ree. Tiiroman. Donner 3'i. 11. Sa
wn 3 en 1 afgebr.. 12. Adorjan 3.
10/14. Hartoch. SmySlow 2V;, 15.
Ljubojevlc 2, 16. Langeweg 1%.
Zevende ronde Meestergroep:
Cafferty (Eng.)—Cortlever (Ned.)
'/i, Schol 1 (Ned.)—Medina (Spanje)
(Hong.)— Hecht (W.-Dld.) 1—0. Saho-
Medtrra, SchoU, Garcia. Van Schei-
Se ronde Int. Damosgroep:
Vreeken (Ned. Heemskerk (Ned.)
10. Tc 'dwrescu RoemTtmm er
(Ned.) afgebr.. Vokralova (Tsj.-Sl. i
Erenska (polen) MVi. J vanovte
(J.-Sl.)—ZatulwsScaja (Rusl.) O-d.
Van de Gtessen (Ned.)Lazarovic
(J.-Sl.) 0—1. Jansen (Ned.)Ivanüca
(Hang.) li-O
Uit de 2e ronde:
Zatulovskaja (Rusland)—Vokralova
(Tsj.-Sl.) V4—4.
kaja, Drenslka 2. 5/7. Vreeken, Ivan-
ka. Heemskerk 1%, 8. Teodorescu 1
1 afgebr., 9. Vokralova 1, 10.
Tom Okker begint zijn laatste contractuele seizoen bij prof baas Lamar Hunt. Daarna moet hij kiezen:
se oliekoning of onafhankelijke worden.
i nieuwe verbintenie bij de Texaan
Hoe Donner
verloor
WIJK AAN ZEE De partij
tussen Hort en Donner had
het volgende verloop:
Wit: V. Horst (Tsj. SI.). Zwart:
J. H. Donner (Ned.).
1. e2 - e4 d7 d6. 2. d2 - d4.
Pg8 - f6, 3. Pbl - c3. g7 - g6,
4. f2 - f4 Lf8 - g7, 5. Pgl f3
0 - 0. 6. Lfl - d3 Pb8 - c6. 7. f4
- f5 e7 - e5, 8. f5 x e6 ep. f7
x e6, 9. 0 - 0 Dd8 - e7. 10.
Ddl - el Pc6 - d8, 11. Del -
h4 e6 - e5, 12. Pf3 - g5 h7 -
h6, 13. Ld3 - c4t Kg8 - h8, 14.
c4t Kg8 - h8, 14. Pg5 - f3 e5
x d4, 15. Lel x h6 Lc8 - e6,
16. Pc3 - d5
Zwart geeft op.
DEN HAAG De glimmende ijzers en de hoge witte
schoenen versterken de indruk van rijzige gratie waar
mee Diana de Leeuw, zelfs tijdens de training, over het
ijs gaat. Haar grote ogen, het strak van het voorhoofd
weggetrokken donkere haar versterken de impressie van
een rank hertje dat buiten haar eigen terrein niet alleen
bedeesd kijkt, maar zelfs om hulp lijkt te vragen. Zij is
misschien niet mooi in de normaal gebruikte betekenis
van het-woord, maar dat begrip vervaagt op het ijs waar
haar élégance volkomen, volmaakt zelfs is.
Diezelfde gracieuze Diana de
Leeuw, net zestien jaar en sinds
maandagavond zeker van haar
afvaardiging naar de winter
spelen in Sapporo, heeft gewerkt
als een paard om dit eerste doel
in haar nog vrij prille schaats-
carrière te bereiken. De kunst
van het rijden is haar niet aan
gewaaid, dagelijks, in alle 52
weken van het jaar tenzij het
werkelijk onmogelijk is staat
zij zeven uur op het ijs. 's Mor
gens van zes tot acht, 's mid
dags van twee tot half zes en 's
avonds na het eten nog eens an
derhalf uur. De beloning voor
dit beestenwerk zij zegt ove
rigens het met plezier te doen
zijn twee Nederlandse kam
pioenschappen en internationaal
een vluoht uit de onbekendheid
naar een reputatie die al aan
wijsbare vormen begint te krij
gen. Vorig jaar bij de Europese
kampioenschappen negentiende,
in november twaalfde bij de
strijd om de Richmond Trophy
in Londen, in januari 1972 ne
gende in het Europese kam
pioenschap, waar slechts vijf
rijdster hoger werden gewaar
deerd voor het vrije rijden.
be loopbaan van Diana de Leeuw
heeft zich vrijwel steeds aan
Nederlandse waarneming ont
trokken. Haar leven begon te
Paramount in Californië, dat
haar ouders geruild hadden
voor een woonplaats in Neder
land. Diana de Leeuw stapte de
Nederlandse kunstrijwereld dan
ook in als „die Amerikaanse".
Zij kon nauwelijks Nederlands
spreken, zij doet het nog moei
lijk. Stroef, soms woorden ver
garend, korte zinnen sprekend,
wel eens herhalingen vragend,
maar zij doet haar uiterste best
de marine-blauwe omslag om
haar paspoort waar te maken.
Proberen Nederlands te spreken
is slechts een facetje van een
schaatsloopbaan. Een extra
last. die de bond op haar tenge
re schouders legde. Zij voldeed
aan het verzoek, de eis bijna,
omdat zij een ijzeren wil heeft
als haar schaatsloopbaan in het
geding is.
Een negen jaar geleden zette
haar moeder haar op het ijs en
maakt daarmee een verlangen
wakker dat nog steeds vurig
leeft bij Diana de Leeuw. Zij
wil helemaal aan de top komen
en zij is bereid daarvoor alles
op zij te zetten. Geen vriendjes,
een zekere remming ook in de
ontwikkeling van de jonge
vrouw, die zich alles ontziend,
richt op het succes dat eens op
het kunstijs moet worden ver
overd.
Vader en Moeder De Leeuw staan
hun dochter in dat streven met
een ©ven volledige inzet ter zij
de. Het gezin brengt het geld op
dat trainer John Nicks (zes dol
lar voor twintig minuten per
soonlijke instructie) vraagt. Va
der is technicus bij de Ameri
kaanse vliegtuigfabriek North
American Rockwell, moeder
verzorgt overdag andermans
kinderen om het inkomen te
vergroten. Want het zijn niet al
leen de trainingskosten die moe
ten worden opgebracht. Diana
de Leeuw ging naar Londen
voor de Richmond Trophy, zij
kwam naar Nederland voor het
nationale kampioenschap, zij
moest naar Gothenburg zonder
zakgeld. Het NOC gaf haar wel
een subsidie van 2000 gulden
voor de training, maar vorig
jaar werd Lia Does vier jaar
ouder en over het hoogtepunt
van haar carrière ruimer ge
holpen. Het misverstand van de
„Rijke" Amerikaanse" ver
dwijnt slechts langzaam.
Dit meisje kwam vorig jaar met
haar moeder naar Nederland
voor haar eerst titel. Om de uit
gaven te beperken werd ge
woond bij familieleden in Leer
dam. Dit seizoen is Diana de
Leeuw bij Koos en Toki Odink,
in de vijftiger jaren de vaste
Nederlandse kampioenen in het
ijsdansen. Doordat moeder De
Leeuw in Californië bleef, kon
Diana gemakkelijker dè spron
gen van de Amerikaanse west
kust naar Nederland maken.
Het zijn stuk voor stuk feiten die
de Odinks aandragen. Diana de
Leeuw beperkt de gesprekstof
voornamelijk tot het uiten van
twijfels en het opsommen van
wat feiten als: „Geboren op no
vember 19 in 1955, ik train alle
dagen bij John Nicks, die ook
trainer is van de derde van de
wereldpaarrijden, Kenny Shelly
en Jojo Starbuck. Ik zit in het
laatste jaar van de High school.
Ik weet niet wat ik hierna ga
doen. Ik was verschrikkelijk blij
naar Sapporo te mogen. Ik voel
de geen druk in Gothenburg
door de wetenschap bij de eer
ste acht te moeten eindigen, ik
DIANA DE LEEUW
blij met uitverkiezing
ben nogal rustig. Ik weet niet
wat ik zo leuk vind aan schaat
sen. Ik ben 5 feet en 5 inches (1
meter 65) lang en ik weeg 115
punds (52 kilo). Ik heb geen
idee hoe hoog ik zou staan tus
sen de Amerikaanse rijdsters,
ik weet niet hoe ver ik in Sap
poro kom, vijftien misschien
wat hoger".
Toki Odink en Koos Odink willen
wel aanvullen. „Dat meisje
heeft voor alles wedstrijdroutine
nodig. Talent en wil heeft zij
genoeg. Het is net een vlinder
als je haar op het ijs ziet. Gla
dys Hogg, vroeger zelfs train-
ster van John Nicks, heeft haar
in Europa technisch opgevan
gen. Wanneer zij met Engelse
meisjes samen is. doet zij wat
losser en als het om het rijden
gaat is zij verschrikkelijk fel.
Dan verdwijnt alle verlegenheid
en terughoudendheid. Zij laat
zich bij de training heus niet op
een rot stukje baan wegzetten,
zij drukt haar zin door, zij
DEN H\AG Na de safar' door Kenia en een kort verblijf
in zijn eigenlijke domicilie Zwitserland, is Tom Okker
weer in Nederland. Voor enkele dagen slechts want op 3
februari a.s. begint hij in de Amerikaanse stad Richmond
aan zijn vierde- en contractueel laatste jaar voor het
profgezelschap van Lamar Hunt. In de drie jaar dat
Okker op zijn loonlijst stond, heeft de Amerikaanse olie
miljonair hem geen cent behoeven uit te keren. De eerste
twee jaar kwam Nederlands beste speler aller tijden wat
zijn verdiensten betreft boven zijn minimum-garantie
van 55.000 dollar. Het afgelopen jaar verdiende hij zelfs
meer dan het dubbele.
Okker heeft bij Hunt goed ge
boerd. Het laatste jaar zelfs bij
zonder goed. Op de lijst van
verdiensten de belangrijkste
ranglijst van allemaal in het
profgezelschap neemt hij na
Rod Laver en Ken Rosewall de
derde plaats in voor grootheden
als John Newcombc en Arthur
Ashe. Toch twijfelt hij als hem
de vraag wordt gesteld, wat hij
gaat doen na dit seizoen. Of hij
verder gaat bij Hunt of dat hij
kiest voor de internationale fe
deratie. Een niet onbelangrijke
beslissing, gezien de steeds gro
tere verwijdering tussen beide
organisaties. Momenteel is het
zelfs zo dat de profs van Hunt
niet mogen spelen op de banen,
die onder auspiciën staan van
de ILTF en niet mogen deelne
men aan de grote toernooien,
zoals Wimbledon en Forest
Hills.
„Ik kan natuurlijk proberen om
een zo gunstig mogelijk con
tract af te sluiten", aldus Ok
ker. „maar aan de andere kant
heeft de internationale federatie
langzamerhand ook wel iets te
bieden. Het prijzengeld is daar
met ingang van het komende
seizoen verdubbeld en het zal
voor de meesten financieel echt
niet veel uitmaken of ze con
tract-prof zijn of op eigen benen
staan.
De toernooien van de internatio
nale federatie zijn in feite aan
trekkelijker omdat de concur
rentie minder groot is. In de
eerste en tweede ronde zul je
het beslist gemakkelijker heb
ben dan bij de profs, waar ie
dereen van iedereen kan win
nen. Bovendien kun je meedoen
aan Wimbledon en de Davis
Cup, evenementen die elke ten
nisser toch wel wat zeggen".
Niet stoppen
Tegen de tijd dat Okker zijn keu
zo moet maken Is hij 28 jaar en
bij lange na nog niet op een
leeftijd om aan stoppen te den
ken. Veel zal ervan afhangen
hoe dan de verhouding is tussen
de internationale federatie en
Lamar Hunt. Na de stukgelopen
onderhandelingen tijdens de
Wimbledonkampioenschappen
van het vorig jaar hebben beide
partijen zich sterk gemaakt.
Hunt en zijn manager Davies
en Mac Donald maakten het ei
gen profcircuit tot een vooral in
Amerika aanslaand succes. De
ILTF slaagde erin een sponsor
te interesseren voor de eigen
toernooien. Het gevolg is dat er
thans In tennis meer is te ver
dienen dan men een paar jaar
geleden ooit voor mogelijk had
gehouden. Toch houden beide
partijen de deur voor onderhan
delingen open. En een sterke
aanwijzing in die richting is het
feit dat de wedstrijd-kalender
die Okker van zijn prof-baas
heeft ontvangen, voorlopig niet
verder reikt dan mei. de
maand, waarin de grote kam
pioenschappen van de ILTF
krijgt haar plaate op de draai
tafel als zij moet trainen. In die
dingen is zij Amerikaans
hard. Dit zou ze nooit bereikt
hebben als haar ouders in Ne
derland waren gebleven. Die
Nicks is een geweldige trainer.
Aan het eind van de jaren vijf
tig was hij met zijn zuster Jen
nifer Europees en wereldkam
pioen paarijden. Het is een kei
harde. Iedere week moeten de
meisjes op de schaal, zij mogen
geen gram aankomen. Diana
zegt thans bij ons ook heel wei
nig, of Je nu Engels of Neder
lands tegen haar praat. Alleen
in Gothenburg, kort voor het
vrije rijden, merkten wij even
dat zij blij was met contact".
Het contact met de Odinks wordt
vandaag weer verbroken. Dan
heeft Diana de Leeuw het Olym
pische pak en de schoenen ge
past, dan vliegt zij weer terug
naar Californië. Naar huis.
Naar John Nicks, die als trai
ner ook meegaat naar Sapporo.
(Roland Garros met name) be
ginnen.
Okker dient achtereenvolgens
toernooien af te werken in Rich
mond, Philadelphia, Toronto,
Hartford, Miami, Quebec, Chi
cago, Macon, Seaplnes, Denver,
Las Vegas en Dallas. Een ge
heel N'oordamerikaans circuit
dus. „Wij als spelers zelf weten
helemaal niet hoe de zaken er
momenteel voorstaan. Dan zal
Hunt zijn standpunt wel uiteen
zetten. Ik hoop nog altijd dat do
partijen op de een of andcro
manier tot elkaar zullen komen.
Ik zou het jammer vinden als ik
Wimbledon of Parijs zou moe
ten missen."
DFN HAAG Nlek Floury en
Peter Soeters zullen niet worden
opgenomen In hot Nederlandse
Davls Cup-team, dut op 5, 6 en
7 niel thuis tegen Noorwegen
uitkomt. Dot>r werkzaamheden
en studie hebben zij zich niet
vrij kunnen maken om de volle
dige voorbereiding van het Ne
derlandse team te volgen.
Uit de vijf overgebleven kandida
ten: Fred Hemmes, Jnn Hordijk,
Loek Sanders, Fried Schmitz en
Richard Kasten zal omstreeks
half februari een keuze worden
gemaakt. Een van hen zal moe
ten afvallen. De overige vier
vertrekken in maart naar de Ri-
vièra om daar deel te nemen
aan drie of vier toernooien. Zij
zullen worden vergezeld door de
Tsjech Jan Kukal, die de bond
voor de tijd van drie maanden
als sparringpartner heeft ge-
huurd. Kukal maakte een goede
kans te worden opgenomen in
het Tsjechische Davis Cupteam.
Be Lijsen, die afscheid heef!
genomen als sportdirecteur,
maar zich nog wel bezighoudt
met de wedstrijdplanning vai
de Nederlandse top. heeft daar
voor een uitnodiging gericht aao
Nieuw-Zeeland.
