Voor f 32.000
een leven lang
dierenvrienden
VIA DE „CLUB 1001"
WIJ, HEREN
VAN ZICHEM(ll)
vernieuwing
eist nieuwe
wet
VRIJDAG 14 JANUARI 1972
LEIDSE COURANT
PAGINA 15
Suske en
Wiske
K LAAT C"E OUWE /WIE WET PE
LUIS VANNSCAT COLT LEEFT,
NiET OPHANGEN1 ZAL POOR CE
WIJ KAN WET 'N C0LT5TW
WAPEN OWSPRIN-UEN,
GEN... 0U5 WIJ GAAT
^AEE'
Broom-
Hilda
(Van een onzerverslaggevers)
Ongeveer honderd rijken der
aarde zullen zondagmiddag
op paleis Soestdijk de gast
zijn van prins Bernhard. Zij
behoren allen tot de '1001: A
Nature Trust' een exclusieve
club waarvoor de genodigden
lid voor het leven kunnen
worden tegen betaling van
10.000 dollar (ongeveer 32.700
gulden). De contributie zal
worden besteed voor de vor
ming van een nieuw kapi
taalfonds voor het Wereld
Natuurfonds, waarvan de
hoofdzetel in Zwitserland is
gevestigd.
Vanaf mei vorig jaar heeft
prins Bernhard, in zijn func
tie van voorzitter van het
Wereld Natuurfonds brieven
gestuurd naar duizend rijke
personen in de wereld van
industrie, grootgrondbezit
ters, handel-, bank- en verze
keringswezen. In de brieven
eigenhandig door de prins
geschreven, worden de ge
adresseerden gevraagd lid te
worden van de „1001 club".
Prins Bernhard zelf wordt
het duizend en eerste lid.
Het Wereld Natuurfonds kampt
met een groot gebrek aan fi
nanciële middelen voor de
instandhouding van bestaan
de natuurbeschermingsgebie-
den en het entameren van
nieuwe projecten. De natio
nale cn internationale geldin
zamelingsacties die werden
gehouden voor bijvoorbeeld
Pakistaanse vluchtelingen en
voor hulp aan andere nood-
projecten, gaven een interna
tionale inzameling voor het
Wereld Natuurfonds weinig
kans van slagen. Het idee
voor de collecte onder welge-
stelden, afkomstig van prins
Bernhard, werd dan ook
door het bestuur van het Na
tuurfonds gretig aanvaard.
Niet alleen prins Bernhard
stuurde wervingsbrieven
rond. Ook prins Philip van
Engeland benaderde de wel-
gestelden in Engeland en de
landen van het Britse Geme
nebest. Degenen die daar po
sitief reageren staat een ont
vangst op Buckingham Pala
ce te wachten.
Onder de „erkende rijken" ko
men de namen voor van de
Aga Khan, de maharadja
van Baroda, Lord Pilkington
en leden van de familie
Rothschild.
De leden van de 1001-cIub krij
gen een klein zwart speldje
waarop in gouden cijfers het
getal 1001 is aangebracht.
Met dit speldje op kunnen zij
bij een bezoek aan natuur
parken en reservaten reke
nen op een VIP-behandeling.
Uit Nederland hebben tot nu
toe ongeveer 25 welgestelden
positief gereageerd op de uit
nodiging van prins Bernhard.
Tot de club van 1001 zijn toe
getreden onder andere: Jhr.
H. A. C. van Riemsdijk, pre
sident-directeur van Philips
C. Verolme, scheepsbouwer,
drs. W. Werner van de Ban-
que de Paris. mr. J. M. Fen-
tener van Vlissingen van de
Steenkolen Handels Vereni
ging, A. Orlow, directeur
van de Turmac fabrieken,
mr. A. H. Heineken, presi
dent van Heineken's Brouwe
rijen.
AGA KHAN
VAN RIEMSDIJK
flaar dat spelletje valt niet in de smaak van
Clementine, de huishoudster. Integendeel. Wat
komt dat peuterige meneerke hier hèèr juf
frouw Emma weghalen!
>e zestigjarige mannenhaatster leefde tot nog
toe in de zekerheid dat de veel jongere, maar
ziekelijke juffrouw Emma niet lang meer zou
leven en dat zij. Clementine, nog al het goed
der Beuckelaers zou erven. En nu trouwt die
zottin. Gelukkig vindt Clementine enigszins
troost in de idee, dat ook meneerke maar een
„mossel" is; die het huwelijk misschien ook
niet lang zal overleven en dat uit die belache
lijke verbintenis wel niet veel meer zal voort
spruiten. Volhouden dus! Het zouden wel eens
twee erfenissen kunnen worden.
?ol Taels, de broer van Clementine, koopman in
aardappelen en kolen, kerkmeester en nu ook
gemeenteraadslid, weigert mordicus de kerk
zangers hun jaarlijks soupeetje gratis aan te
bieden. Niets! Voor al hun toewijding en opof
fering! Iedere zondag zijn ze stipt in de hoog
mis. En dan al die andere plechtigheden. Het
is toch alles wat ze vragen; een onnozel eten
tje op het Sinte-Ceciliafeest. De smid is er na
tuurlijk bij om ze op te hitsen. Staken is zijn
ordewoord. Geen noot meer in de kerk
o gebeurt het, dat onder de plechtige huwe
lijksmis van meneerke Parmentier met
Emma Beuckelaers, de koster alleen op het
doksaal zit.
Ie schelmen van zangers zijn in de kerk, maar
ze blijven beneden staan op een rijtje vlak on
der het doksaal, de koster heeft ze goed naar
boven te roepen, ze wijzen treiterend op hun
adamsappel. Dat ze allemaal schor zijn.
koster is verplicht zelf te zingen, zijn schra
le stem moet hij aanvullen met een donderen
de orgelbegeleiding. Zo hoopt hij, zo goed of zo
kwaad het gaat, het koor te vervangen.
Na de plechtigheid hebben de zangers de lef, ue al zo vroeg uit Kongo overgekomen is, om
woedende koster in diens eigen herberg te zich op het kasteel te vestigen,
gaan feliciteren met zijn solozang! De dag waarop baron Luc met zijn gezin zal
De magere, opvliegende kerkdienaar wil de aankomen, dwaalt de fiere boer Coene uren
vaandelvluchtigen met bierglazen te lijf gaan. lang in de nabijheid van het kasteel, verbor-
Dat ze zich zullen moeten verantwoor- gen achter struiken en bomen, als een inbre-
den voor meneer pastoor. Dat ze zich nooit ker.
meer op zijn doksaal mogen vertonen. En bui- Eindelijk ziet hij een automobiel stilhouden vóór
ten nu! het hoge perron. De baron, zijn vrouw Hedwi-
Het is een harde klap voor boer Ccene, als hij ge en hun dochter Elza stappen uit en worden
verneemt dat de jonge baron van Berckelaer door de twee overgebleven dienstboden ver
juffrouw Beuckelaer.
welkomd: de oude Pover en diens dochter Ze-
Ua.
Zie die oude Pover en die slaafse Zelia daar
eens staan buigen voor die niksnutten! denkt
Coene. De familie trekt het kasteel binnen, dat
Peter Coene zo graag in zijn bezit had gekre
gen, al was het maar geweest om het met de
grond gelijk te maken en er spurrie op te
zaaien. Coene druipt af. Er breekt iets in
hem.
De barones besluit, na haar rondgang door ver
vallen kamers en gangen, dat ze toch in Wa-
zinghuis wil komen wonen. Nadat de nodige
herstellingen zijn aangebracht, natuurlijk.
Melanie van de smid gaat haar zuster, vrouw
Coene, bezoeken op de Donkelhoeve. Vrouw
Coene is 'n tiid erg ziek geweest.
'Ik heb u al die tiid niet één keer gezien, Mela-
nieke.'
'Och met die politiek van Jef en dat geval van
Niske. kind. kon ik niet weg. Maar ge zijt er
weer bovenop, zie ik: Wat haperde er?'
'Och, altijd hetzelfde. Zwak. In bezwijming val
len. Zeker het hart. Maar zondag kom ik weer
naar de hoogmis'.
'Krakende wagens lopen het langst, Eugenieke'.
'Maar ze kraken ondertussen en daar houdt Pe
ter niet van. Ik ben van zo weinig nut in het
bedrijf, Melanieke.'
'Ge valt toch niet flauw als ge wilt. Dat is toch
uw schuld niet'.
De gelatenheid van haar zuster ergert Melanie
vaak.
'Nee.Maar nu gaat het werkelijk beter, zelle'I
verzekert vrouw Coene.
'Omdat uw oogappel, uw Herman, uw Maantje
thuis is? Hij studeert toch nog voor priester'
'Ik hoop het....Och, Melanieke, als ik dat mocht
beleven...'
Herman Coene is de jongste zoon van de boer.
Deze laatste achtte de jongen niet geschikt
voor het boerenbedrijf en liet hem studeren.
Peter Coene heeft genoeg aan zijn oudste zoon
Fons om hem on te volgen. Het goed mag
niet verdeeld worden, ziet ge. Herman Mu-
deert in het college te Herentals. Zijn laatste
jaar. Retorica.
'Melanieke'. glimlacht vrouw Coene naar haar
zoveel kloekere zuster, 'om de genade van
mijn genezing te bekomen, heb ik beloofd het
broertje van onze knecht Sepke, ge weet wel
die wittekop, helemaal in het nieuw te kleden
voor zijn communie en voor zijn familie hier
op de boerderij een communieleestje te orga
niseren. Gij en de smid en Niske en de pas
toor moeten- ook komen.'
'Ik zag de wittekop daarnet in uw weide de
koeien hoeden. Hij kwam bij me en ik zag dat
de jongen iets aan zijn ogen heeft. Daar zul
len ze de dokter moeten laten naar zien', zegt
de kordate Melanie.
'Hij zegt dat ze d'r maar wat zalf van Tissens
op moeten strijken. Hoe dom van die men-
Melanie bezoekt haar:
die lang ziek geweest
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG F.en nieuwe wet
op de Stadsvernieuwing en
steun van I tOO miljoen gulden
van het Rijk zullen nodig zijn
voor de urgente vernieuwing in
de komende tien jaar van oud®
stadskennen in Nederland.
Stadsvernieuwing vergt een
plan dat snel tot stand kan ko
men. snel rechtskracht verkrijgt
en snel uitgevoerd kan worden,
met inspraak van de bevolking,
een grotere betrokkenheid van
de gemeenteraad bi) de uitvoe
ring van het plan en een proce
dure, die in totaal niet meer
dan twee jaar mag vergen. Dit
ziin een aantal conclusies uit
vier rapporten van de verschil
lende werkgroepen en studie
commissies op grond waarvan
op 26 januari in het Nederland
se Congresgebouw in Den Haag
een congres over Stadsvernieu
wing gehouden gaat worden.
De grote achterstand bij de huidi
ge uitvoering van de Stadsver
nieuwing en het hoge tempo
waurin zich maatschappelijke
veranderingen voltrekken die
op hun beurt een verandering
van 't bouwplan nodig maken
leiden tot een intensieve aanpak
van de stadsvernieuwing.
Maar het is in beginsel onjuist en
onmogelijk stadsvernieuwings
gebieden te .bulldozeren', aldus
het advies van de Raad van Ad
vies voor Ruimtelijke Ordening
over de bestuurlijke en planolo
gische aspecten van de stads
vernieuwing.
In dit advies wordt erop gewezen
dat de geldstroom voor dergelij
ke projecten zo groot en continu
mogelijk moet zijn cn dat er
maatregelen nodig zijn om dat
geld zo doeltreffend mogelijk te
gebruiken. De huidige onzeker
heid maakt het risico voor pur-
ticuliere investeerders In een
dergelijk plan nog te groot.
Een herziening van de gemeente
lijke bouwvorderingen ten aan
zien van een meer locale diffe
rentia van normen voor be
bouwing wordt eveneens nodig
geacht.
De woningverbetering in een
stadsvernieuwingsplan zal gesti
muleerd moeten worden door
mogelijkheden voor systemati
sche woningverbetering en sub
sidiëring van de samenvoeging
van huizen.
Om de stadsvernieuwing in de
vier grote steden te doen slagen
meent het advies dat er bouw
van vervangende woonruimte in
stad en gewest nodig is, een uit
breiding van het openbaar ver
voer, een groter aandeel van de
rijksoverheid in de financiering
en flexibiliteit in de toepassing
van regels en voorschriften.
De commissie voor bestudering
van de financiële consequenties
van sanering en stadsrecon
structie merkt in huur rupport
op dat voor rehabilitatie van
10.000 woningen een bedrag van
93miljoen nodig zal zijn. Het
particulier initiatief zul naar
haar mening een steeds groter
rol gaan spelen.
Bij de inschakeling van dat initia
tief is een overeenkomst met de
gemeente over verantwoorde
lijkheden en garantjes noodza
kelijk. Maar creatief vermogen,
kennis en ervaring die door
deze samenwerking loskomen
bieden grote voordelen.
Met betrekking tot de inschake
ling van project-maatschappijen
wordt in een derde rapport op
gemerkt dat de reputatie van
die maatschappij en krediet
waardigheid belangrijke facto
ren kunnen zijn. Er zal een vol
ledige overeenstemming nodig
zijn voor gemeente en maut-
schappij een kontrukt aangaan.
Hoe minder grond in handen is
van de maatschappij hoe ster
ker de gemeente hij deze sa
menwerking staat. De financie
ring van grondaankopen zou
buiten de centrale financiering
gebracht moeten worden, aldus
het advies.
Het rapport van de werkgroep
Stedelijk verkaveling van het
Instituut voor Bouwrecht meent
tenslotte dat de huidige bestem
mingsplannen geen zekerheden
geven over de uitvoering daar
van. Mede daarom zou een
nieuwe wet nodig zijn.
